KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę 2001/95/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 3 grudnia 2001 r. w sprawie ogólnego bezpieczeństwa produktów (¹), w szczególności jej art. 13,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Decyzja Komisji 2009/251/WE (²) zobowiązuje państwa członkowskie do zagwarantowania, że produkty zawierające biocyd fumaran dimetylu (DMF) nie będą wprowadzane do obrotu ani udostępniane na rynku.

(2) Decyzja 2009/251/WE została przyjęta zgodnie z przepisami art. 13 dyrektywy 2001/95/WE, które ograniczają obowiązywanie decyzji do okresu nieprzekraczającego jednego roku, ale umożliwiają zatwierdzenie jej na kolejne okresy, z których żaden nie może przekroczyć jednego roku.

(3) Obowiązywanie decyzji 2009/251/WE zostało przedłużone decyzjami Komisji 2010/153/UE (³) i 2011/135/UE (⁴) o dodatkowe okresy jednego roku. Obecnie rozważa się możliwość włączenia do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady (⁵) stałego ograniczenia w odniesieniu do DMF w produktach. Jako że środek ten będzie dotyczyć tych samych kwestii co decyzja 2009/251/WE, dla zachowania pewności prawa decyzję 2009/251/WE należy stosować do czasu wejścia w życie stałego ograniczenia na podstawie rozporządzenia (WE) nr 1907/2006.

(4) W świetle dotychczas zdobytych doświadczeń oraz wobec braku stałego środka dotyczącego produktów konsumpcyjnych zawierających DMF konieczne jest przedłużenie obowiązywania decyzji 2009/251/WE na kolejne 12 miesięcy.

(5) Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję 2009/251/WE.

(6) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią komitetu ustanowionego na mocy art. 15 dyrektywy 2001/95/WE,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Artykuł 4 decyzji 2009/251/WE otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 4

Okres stosowania

Niniejszą decyzję stosuje się do dnia wejścia w życie rozporządzenia Komisji zmieniającego załącznik XVII do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 dotyczący DMF lub do dnia 15 marca 2013 r., w zależności od tego, która data będzie wcześniejsza.” .

Artykuł 2

Najpóźniej do dnia 15 marca 2012 r. państwa członkowskie podejmują środki niezbędne do zastosowania się do niniejszej decyzji i podają je do wiadomości publicznej. Państwa członkowskie niezwłocznie przekazują Komisji odnośne informacje.

Artykuł 3

Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 26 stycznia 2012 r.