RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 215,

uwzględniając decyzję Rady 2012/35/WPZiB z dnia 23 stycznia 2012 r. zmieniającą decyzję Rady 2010/413/WPZiB w sprawie środków wobec Iranu (¹),

uwzględniając wspólny wniosek Komisji oraz Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W dniu 25 października 2010 r. Rada przyjęła rozporządzenie (UE) nr 961/2010 (²) potwierdzające środki ograniczające podejmowane od 2007 roku oraz przewidujące dodatkowe środki ograniczające wobec Iranu w celu wykonania rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 1929 (2010) oraz środków towarzyszących, zgodnie z wezwaniem Rady Europejskiej zawartym w jej oświadczeniu z dnia 17 czerwca 2010 r.

(2) Te środki ograniczające obejmują zamrożenie zasobów niektórych osób i podmiotów.

(3) W dniu 23 stycznia 2012 r. Rada przyjęła decyzję 2012/35/WPZiB, na mocy której do wykazu osób lub podmiotów objętych środkami ograniczającymi dodano instytucje finansowe, w odniesieniu do których przewidziano szczególne odstępstwa dotyczące finansowania działalności handlowej.

(4) Niektóre z tych środków wchodzą w zakres Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, zatem do ich wdrożenia niezbędne są działania regulacyjne na poziomie Unii, w szczególności, aby zapewnić jednolite stosowanie tych środków przez podmioty gospodarcze we wszystkich państwach członkowskich.

(5) Zatem aby uwzględnić wspomniane wyżej odstępstwa, należy zmienić rozporządzenie (UE) ) nr 961/2010.

(6) Aby zapewnić skuteczność środków przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu, powinno ono wejść w życie z dniem jego opublikowania,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W rozporządzeniu (UE) nr 961/2010 dodaje się artykuł w brzmieniu:

„Artykuł 19a

1. Zakazy ustanowione w art. 16 nie mają zastosowania do:

a) (i) dokonywanego przez Bank Centralny Iranu lub za jego pośrednictwem przekazywania środków finansowych lub zasobów gospodarczych otrzymanych i zamrożonych po dniu jego wskazania, lub

(ii) przekazywania środków finansowych lub zasobów gospodarczych na rzecz Banku Centralnego Iranu lub za jego pośrednictwem w przypadku gdy przekazywanie to związane jest z płatnością dokonaną przez osobę lub podmiot niewymienione w załączniku VII lub VIII, należną w związku z konkretną umową handlową,

pod warunkiem że właściwy organ odnośnego państwa członkowskiego stwierdził – z osobna w każdym przypadku – że płatności nie otrzyma, bezpośrednio lub pośrednio, żadna z innych osób lub podmiotów wymienionych w załączniku VII lub VIII; lub

b) przekazywania zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych dokonywanego przez Bank Centralny Iranu lub za jego pośrednictwem w celu zapewnienia instytucjom finansowym podlegającym jurysdykcji państw członkowskich płynności środków na finansowanie działalności handlowej, pod warunkiem że przekazanie takie zostało zatwierdzone przez właściwy organ odnośnego państwa członkowskiego.

2. Zakaz ustanowiony w art. 16 nie uniemożliwia Bankowi Tejarat, przez okres dwóch miesięcy od dnia, w którym został wyznaczony, dokonywania płatności ze środków finansowych lub zasobów gospodarczych otrzymanych i zamrożonych po dniu jego wyznaczenia lub otrzymywania płatności po dniu jego wyznaczenia, pod warunkiem że:

a) płatność ta jest należna w związku z konkretną umową handlową; oraz

b) właściwy organ odnośnego państwa członkowskiego stwierdził – z osobna w każdym przypadku – że płatności nie otrzyma, bezpośrednio lub pośrednio, osoba lub podmiot wymienione w załączniku VII i w załączniku VIII.”.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 23 stycznia 2012 r.