PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 43 ust. 2,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (¹),

stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą (²),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Wspólnota Europejska przystąpiła do Porozumienia ustanawiającego Generalną Komisję Rybołówstwa Morza Śródziemnego, zwanego dalej „Porozumieniem GFCM”, na podstawie decyzji Rady 98/416/WE z dnia 16 czerwca 1998 r. w sprawie przystąpienia Wspólnoty Europejskiej do Generalnej Komisji ds. Łowisk w Basenie Morza Śródziemnego (³) („GFCM”).

(2) Porozumienie GFCM zapewnia odpowiednie ramy wielostronnej współpracy, której celem jest promowanie tworzenia, ochrony, racjonalnego gospodarowania zasobami morskimi w Morzu Śródziemnym i Morzu Czarnym oraz jak najlepszego wykorzystywania tych zasobów na poziomach, które uznaje się za zrównoważone i gwarantujące niskie ryzyko załamania.

(3) Umawiającymi się Stronami Porozumienia GFCM są Unia Europejska oraz Bułgaria, Grecja, Hiszpania, Francja, Włochy, Cypr, Malta, Rumunia i Słowenia.

(4) Zalecenia przyjęte przez GFCM są wiążące dla Umawiających się Stron. Ponieważ Unia jest umawiającą się stroną Porozumienia GFCM, zalecenia te są wiążące dla Unii i powinny tym samym zostać wdrożone w prawie unijnym, o ile treść nie została już w nim uwzględniona.

(5) W trakcie dorocznych posiedzeń w latach 2005, 2006, 2007 i 2008 GFCM przyjęła kilka zaleceń i rezolucji w sprawie niektórych łowisk na obszarze objętym Porozumieniem GFCM, które zostały tymczasowo wdrożone w prawie unijnym w drodze corocznych rozporządzeń w sprawie uprawnień do połowów lub – w przypadku zaleceń GFCM 2005/1 i 2005/2 – poprzez art. 4 ust. 3 i art. 24 rozporządzenia (WE) nr 1967/2006 (⁴).

(6) W celu zapewnienia jasności, uproszczenia przepisów i pewności prawa, a także z uwagi na fakt, że stały charakter zaleceń wymaga również stałego instrumentu prawnego do ich wdrożenia w prawie unijnym, należy wdrożyć te zalecenia za pośrednictwem jednego aktu ustawodawczego, do którego przyszłe zalecenia można będzie dodawać poprzez jego zmiany.

(7) Zalecenia GFCM mają zastosowanie do całego obszaru objętego Porozumieniem GFCM, zdefiniowanego w preambule do Porozumienia GFCM, czyli do Morza Śródziemnego, Morza Czarnego i wód przyległych, dlatego w celu zapewnienia jasności i pewności prawa wdrożenia tych zaleceń należy dokonać raczej w jednym oddzielnym rozporządzeniu niż poprzez wprowadzanie zmian do rozporządzenia (WE) nr 1967/2006, które odnosi się jedynie do Morza Śródziemnego.

(8) Niektóre przepisy zawarte w rozporządzeniu (WE) nr 1967/2006 powinny mieć zastosowanie nie tylko do Morza Śródziemnego, ale do całego obszaru objętego Porozumieniem GFCM. Należy zatem uchylić te przepisy w rozporządzeniu (WE) nr 1967/2006 i włączyć je do niniejszego rozporządzenia. Ponadto należy doprecyzować przepisy dotyczące minimalnego rozmiaru oczka sieci określonego w tym rozporządzeniu.

(9) „Obszary ograniczonych połowów” ustanowione w zaleceniach GFCM w odniesieniu do środków zarządzania przestrzennego są równoważne „chronionym obszarom połowowym” stosowanym w rozporządzeniu (WE) nr 1967/2006.

(10) W trakcie dorocznego posiedzenia w dniach 23–27 marca 2009 r. GFCM przyjęła zalecenie w sprawie ustanowienia obszarów ograniczonych połowów w Zatoce Lwiej na podstawie opinii naukowej Naukowego Komitetu Doradczego („SAC”), zawartej w sprawozdaniu z jego jedenastego posiedzenia (sprawozdanie FAO nr 890). Należy wdrożyć ten środek za pośrednictwem systemu zarządzania nakładem połowowym.

(11) W śródziemnomorskich połowach mieszanych selektywność niektórych narzędzi połowowych nie może przekraczać pewnego poziomu. Oprócz ogólnych kontroli i ograniczenia nakładu połowowego podstawowe znaczenie ma także ograniczenie nakładu połowowego na obszarach gromadzenia się dorosłych osobników z ważnych stad, co powinno zapewnić odpowiednio niskie ryzyko spadku reprodukcji, umożliwiając tym samym ich zrównoważoną eksploatację. W związku z tym zaleca się w pierwszej kolejności ograniczenie do wcześniejszych poziomów nakładu połowowego wykorzystywanego na obszarze przeanalizowanym przez Naukowy Komitet Doradczy, a następnie niedopuszczanie do zwiększania tego poziomu.

(12) Opinia, która stanowi podstawę środków zarządzania, powinna opierać się na naukowym wykorzystaniu stosownych danych dotyczących zdolności i działalności floty połowowej, statusu biologicznego eksploatowanych zasobów oraz społecznej i ekonomicznej sytuacji rybołówstwa. Dane te należy gromadzić i przekazywać w takim terminie, aby umożliwić organom pomocniczym GFCM przygotowanie opinii.

(13) W trakcie dorocznego posiedzenia w 2008 roku GFCM przyjęła zalecenie w sprawie regionalnego programu środków przewidzianych przez państwo portu w celu zwalczania nielegalnych, nieraportowanych i nieuregulowanych (NNN) połowów na obszarze objętym GFCM. Choć rozporządzenie Rady (WE) nr 1005/2008 z dnia 29 września 2008 r. ustanawiające wspólnotowy system zapobiegania nielegalnym, nieraportowanym i nieuregulowanym połowom oraz ich powstrzymywania i eliminowania (⁵) obejmuje zasadniczo przedmiot tego zalecenia i jest stosowane od dnia 1 stycznia 2010 r., pozostają pewne kWestie, takie jak częstotliwość, przedmiot i procedura kontroli portowych, do których należy odnieść się w niniejszym rozporządzeniu w celu dostosowania ich do specyfiki obszaru objętego Porozumieniem GFCM.

(14) Komisji należy przekazać uprawnienia wykonawcze, aby zapewnić jednolite warunki wdrożenia przepisów niniejszego rozporządzenia w odniesieniu do formatu i przekazywania: sprawozdania z działalności połowowej prowadzonej w obszarach ograniczonych połowów; wniosków o przeniesienie dni utraconych w związku ze złą pogodą w sezonie zamkniętym dla połowów koryfeny oraz sprawozdania z takiego przeniesienia; sprawozdania w kontekście gromadzenia danych na temat połowów koryfeny; informacji na temat stosowania minimalnego rozmiaru oczek sieci używanych w połowach włokami, eksploatujących zasoby denne Morza Czarnego; oraz danych dotyczących macierzy statystycznych; a także w odniesieniu do współpracy i wymiany informacji z Sekretarzem Wykonawczym GFCM. Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiającym przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję (⁶).

(15) Aby zagwarantować, że Unia będzie nadal spełniała swoje zobowiązania wynikające z Porozumienia GFCM, Komisja powinna zostać uprawniona do przyjmowania aktów zgodnie z art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej w odniesieniu do: wdrożenia w prawie unijnym zmian, które stały się wiążące dla Unii, do istniejących środków GFCM, które już zostały wdrożone w prawie unijnym, jeżeli chodzi o przekazywanie Sekretarzowi Wykonawczemu GFCM informacji na temat minimalnego rozmiaru oczka stosowanego na Morzu Czarnym; przekazywania Sekretarzowi Wykonawczemu GFCM wykazu upoważnionych statków na użytek rejestru GFCM; środków przewidzianych przez państwo portu; współpracy, wymiany informacji i sprawozdawczości; tabeli, map i współrzędnych geograficznych podobszarów geograficznych GFCM; procedury inspekcji prowadzonych przez państwo portu w odniesieniu do statków; oraz macierzy statystycznych GFCM. Szczególnie ważne jest, aby w czasie prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, w tym na szczeblu ekspertów. Podczas przygotowywania i redakcji aktów delegowanych Komisja powinna zapewnić, by odpowiednie dokumenty były przekazywane Parlamentowi Europejskiemu i Radzie jednocześnie, terminowo i prawidłowo,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

TYTUŁ I

PRZEPISY OGÓLNE

Artykuł 1

Przedmiot

Niniejsze rozporządzenie określa zasady stosowania przez Unię ustanowionych przez Generalną Komisję Rybołówstwa Morza Śródziemnego (zwaną dalej „ GFCM”) środków ochrony, zarządzania, eksploatacji, monitoringu, wprowadzania do obrotu i egzekwowania w odniesieniu do produktów rybołówstwa i akwakultury.

Artykuł 2

Zakres stosowania

1. Niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie do wszystkich rodzajów komercyjnej działalności połowowej i w dziedzinie akwakultury, a także do połowów rekreacyjnych, jeżeli jest to wyraźnie przewidziane w niniejszym rozporządzeniu, prowadzonych przez unijne statki rybackie i obywateli państw członkowskich na obszarze objętym Porozumieniem GFCM. [1]

Niniejsze rozporządzenie nie narusza rozporządzenia (WE) nr 1967/2006.

2. W drodze odstępstwa od ust. 1 niniejsze rozporządzenie nie ma zastosowania do operacji połowowych przeprowadzanych wyłącznie w celu badań naukowych realizowanych za pozwoleniem i pod zwierzchnictwem państwa członkowskiego bandery i o których z wyprzedzeniem powiadomiono Komisję i państwa członkowskie, do których należą wody, gdzie przeprowadza się te badania. Państwa członkowskie prowadzące operacje połowowe w celu badań naukowych informują Komisję, państwa członkowskie, do których należą wody, gdzie przeprowadza się badania, oraz Komitet Naukowo-Techniczny i Ekonomiczny ds. Rybołówstwa (STECF) o wszystkich połowach będących wynikiem takich operacji połowowych.

Artykuł 3

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia, oprócz definicji zawartych w art. 4 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 (⁷), art. 2 rozporządzenia (WE) nr 1967/2006 i art. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 1224/2009 (⁸), stosuje się następujące definicje: [2]

a) „obszar objęty Porozumieniem GFCM” oznacza Morze Śródziemne, Morze Czarne i wody przyległe określone w Porozumieniu GFCM;

b) „nakład połowowy” oznacza iloczyn zdolności połowowej statku rybackiego wyrażonej w kW lub w GT (pojemność brutto) i działalności wyrażonej liczbą dni na morzu;

c) „dzień na morzu” oznacza każdy dzień kalendarzowy, w którym statek jest poza portem, niezależnie od tego, przez jaką część tego dnia statek ten jest obecny na danym obszarze;

d) „numer w rejestrze floty rybackiej UE” oznacza numer we wspólnotowym rejestrze statków rybackich zdefiniowany w załączniku I do rozporządzenia Komisji (WE) nr 26/2004 z dnia 30 grudnia 2003 r. dotyczącym rejestru statków rybackich Wspólnoty (⁹);

e) [3] „strefa buforowa” oznacza strefę otaczającą obszar ograniczonych połowów w celu zapobieżenia przypadkowemu wpłynięciu na ten obszar, co zwiększa ochronę otoczonego obszaru;

f) [4] „ukierunkowane połowy morlesza bogara” oznaczają prowadzenie działalności połowowej, w której ilości morlesza bogara na statku lub wyładowywane stanowią więcej niż 20 % masy połowu w relacji pełnej po posortowaniu na czas trwania pływu.

TYTUŁ II

ŚRODKI TECHNICZNE

ROZDZIAŁ I

Obszary ograniczonych połowów

Sekcja I

Obszar ograniczonych połowów w Zatoce Lwiej

Artykuł 4

Ustanowienie obszaru ograniczonych połowów

We wschodniej części Zatoki Lwiej ustanawia się obszar ograniczonych połowów, ograniczony odcinkami łączącymi punkty o następujących współrzędnych geograficznych:

– 42° 40′ N, 4° 20′ E

– 42° 40′ N, 5° 00′ E

– 43° 00′ N, 4° 20′ E

– 43° 00′ N, 5° 00′ E.

Artykuł 5

Nakład połowowy

Nakład połowowy – dotyczący zasobów dennych – dla statków używających sieci ciągnionych, dennych i pelagicznych sznurów haczykowych oraz sieci dennych w obszarze ograniczonych połowów, o którym mowa w art. 4, nie przekracza poziomu nakładu połowowego zastosowanego w 2008 roku przez każde z państw członkowskich na tym obszarze.

Artykuł 6

Historia połowów

Najpóźniej do dnia 16 lutego 2012 r. państwa członkowskie przekazują Komisji w formie elektronicznej wykaz statków pływających pod ich banderami, które w historii swoich połowów mają połowy prowadzone w ciągu 2008 roku na obszarze, o którym mowa w art. 4, oraz na podobszarze geograficznym GFCM 7, zgodnie z definicją zawartą w załączniku I. Wykaz ten zawiera nazwę statku, jego numer w rejestrze floty rybackiej UE, okres, w którym statek był upoważniony do prowadzenia połowów na obszarze, o którym mowa w art. 4, oraz liczbę dni spędzonych w 2008 roku przez każdy ze statków na podobszarze geograficznym 7, a w szczególności na obszarze, o którym mowa w art. 4.

Artykuł 7

Upoważnione statki

1. Statkom upoważnionym do połowów na obszarze, o którym mowa w art. 4, państwo członkowskie wystawia upoważnienie do połowów zgodnie z art. 7 rozporządzenia Rady (WE) nr 1224/2009 z dnia 20 listopada 2009 r. ustanawiające wspólnotowy system kontroli w celu zapewnienia przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa (¹⁰).

2. Statki rybackie, które w historii połowów nie mają połowów prowadzonych na obszarze, o którym mowa w art. 4, przed dniem 31 grudnia 2008 r., nie są upoważnione do rozpoczęcia połowów na tym obszarze.

3. Najpóźniej do dnia 16 lutego 2012 r. państwa członkowskie powiadamiają Komisję o przepisach krajowych obowiązujących w dniu 31 grudnia 2008 r. dotyczących:

a) maksymalnej liczby godzin dziennie, w których statek może prowadzić działalność połowową;

b) maksymalnej liczby dni w tygodniu, w których statek może przebywać na morzu i pozostawać poza portem; oraz

c) obowiązkowego czasu wyjścia statków rybackich z ich zarejestrowanego portu i powrotu do niego.

Artykuł 8

Ochrona wrażliwych siedlisk

Państwa członkowskie zapewniają, by obszar, o którym mowa w art. 4, był chroniony przed wpływem wszelkiej innej działalności człowieka zagrażającej utrzymaniu tych cech danego obszaru, które sprawiają, że jest on obszarem gromadzenia się tarlaków.

Artykuł 9

Informacje

Każdego roku przed dniem 1 lutego państwa członkowskie przekazują Komisji w formie elektronicznej sprawozdanie dotyczące działalności połowowej prowadzonej na obszarze, o którym mowa w art. 4.

Komisja może przyjmować akty wykonawcze w odniesieniu do szczegółowych przepisów dotyczących formatu i przekazywania sprawozdania z tego typu działalności połowowej. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 25 ust. 2.

Sekcja Ia

Obszary ograniczonych połowów w celu ochrony podstawowych siedlisk rybnych i wrażliwych ekosystemów morskich

Artykuł 9a

Obszary ograniczonych połowów w Cieśninie Sycylijskiej

[5] Zakazuje się połowów przy użyciu włoków dennych w następujących obszarach:

1) obszar ograniczonych połowów „na wschód od Adventure Bank” wyznaczony odcinkami łączącymi punkty o następujących współrzędnych geograficznych:

– 37° 23,850′ N, 12° 30,072′ E

– 37° 23,884′ N, 12° 48,282′ E

– 37° 11,567′ N, 12° 48,305′ E

– 37° 11,532′ N, 12° 30,095′ E

2) obszar ograniczonych połowów „na zachód od Gela Basin” wyznaczony odcinkami łączącymi punkty o następujących współrzędnych geograficznych:

– 37° 12,040′ N, 13° 17,925′ E

– 37° 12,047′ N, 13° 36,170′ E

– 36° 59,725′ N, 13° 36,175′ E

– 36° 59,717′ N, 13° 17,930′ E

3) obszar ograniczonych połowów „na wschód od Malta Bank” wyznaczony odcinkami łączącymi punkty o następujących współrzędnych geograficznych:

– 36° 12,621′ N, 15° 13,338′ E

– 36° 12,621′ N, 15° 26,062′ E

– 35° 59,344′ N, 15° 26,062′ E

– 35° 59,344′ N, 15° 13,338′ E.

Artykuł 9b

Strefy buforowe w Cieśninie Sycylijskiej

[6] 1. Ustanawia się strefę buforową wokół obszaru ograniczonych połowów „na wschód od Adventure Bank”, o którym mowa w art. 9a ust. 1, wyznaczoną odcinkami łączącymi punkty o następujących współrzędnych geograficznych:

– 37° 24,849′ N, 12° 28,814′ E

– 37° 24,888′ N, 12° 49,536′ E

– 37° 10,567′ N, 12° 49,559′ E

– 37° 10,528′ N, 12° 28,845′ E

2. Ustanawia się strefę buforową wokół obszaru ograniczonych połowów „na zachód od Gela Basin”, o którym mowa w art. 9a ust. 2, wyznaczoną odcinkami łączącymi punkty o następujących współrzędnych geograficznych:

– 37° 13,041′ N, 13° 16,672′ E

– 37° 13,049′ N, 13° 37,422′ E

– 36° 58,723′ N, 13° 37,424′ E

– 36° 58,715′ N, 13° 16,682′ E

3. Ustanawia się strefę buforową wokół obszaru ograniczonych połowów „na wschód od Malta Bank”, o którym mowa w art. 9a ust. 3, wyznaczoną odcinkami łączącymi punkty o następujących współrzędnych geograficznych:

– 36° 13,624′ N, 15° 12,102′ E

– 36° 13,624′ N, 15° 27,298′ E

– 35° 58,342′ N, 15° 27,294′ E

– 35° 58,342′ N, 15° 12,106′ E

4. Statki prowadzące działalność połowową przy użyciu włoków dennych w strefach buforowych, o których mowa w niniejszym artykule, zapewniają odpowiednią częstotliwość przekazywania swojego sygnału systemu monitorowania statków (VMS). Statki, które nie są wyposażone w nadajnik VMS, a zamierzają poławiać za pomocą włoków dennych w strefach buforowych, muszą być wyposażone w dowolny inny system geolokalizacji, umożliwiający organom kontrolnym śledzenie ich działalności.

Artykuł 9c

Ograniczenia połowów w głębi Jabuka/Pomo na Morzu Adriatyckim

[7] 1. Zakazuje się połowów rekreacyjnych i połowów przy użyciu sieci dennych, włoków dennych, takli dennych stawnych i pułapek sieciowych na obszarze wyznaczonym odcinkami łączącymi punkty o następujących współrzędnych geograficznych:

– 43° 32,044' N, 15° 16,501' E

– 43° 05,452' N, 14° 58,658' E

– 43° 03,477' N, 14° 54,982' E

– 42° 50,450' N, 15° 07,431' E

– 42° 55,618' N, 15° 18,194' E

– 43° 17,436' N, 15° 29,496' E

– 43° 24,758' N, 15° 33,215' E

2. Od dnia 1 września do dnia 31 października każdego roku zakazuje się połowów przy użyciu sieci dennych, włoków dennych, takli dennych stawnych i pułapek sieciowych na obszarze wyznaczonym odcinkami łączącymi punkty o następujących współrzędnych geograficznych:

– 43° 03,477' N, 14° 54,982' E

– 42° 49,811' N, 14° 29,550' E

– 42° 35,205' N, 14° 59,611' E

– 42° 49,668' N, 15° 05,802' E

– 42° 50,450' N, 15° 07,431' E

3. Od dnia 1 września do dnia 31 października każdego roku zakazuje się połowów rekreacyjnych i połowów przy użyciu sieci dennych, włoków dennych, takli dennych stawnych i pułapek sieciowych na obszarze wyznaczonym odcinkami łączącymi punkty o następujących współrzędnych geograficznych:

– 43° 17,436' N, 15° 29,496' E

– 43° 24,758' N, 15° 33,215' E

– 43° 20,345' N, 15° 47,012' E

– 43° 18,150' N, 15° 51,362' E

– 43° 13,984' N, 15° 55,232' E

– 43° 12,873' N, 15° 52,761' E

– 43° 13,494' N, 15° 40,040' E.

Artykuł 9d

Statki upoważnione w obszarze głębi Jabuka/Pomo

[8] 1. Bez uszczerbku dla art. 9c ust. 2 i 3, komercyjna działalność połowowa prowadzona przy użyciu sieci dennych, włoków dennych, takli dennych stawnych i pułapek sieciowych w obszarach, o których mowa w tych ustępach, jest dozwolona jedynie, jeżeli statek posiada specjalne upoważnienie i jeżeli można wykazać, że w przeszłości prowadził działalność połowową na odnośnych obszarach.

2. Na obszarze, o którym mowa w art. 9c ust. 2, upoważnione statki rybackie są uprawnione do połowów przez maksymalnie dwa dni połowowe w tygodniu. Upoważnione statki rybackie używające zestawu dwuwłokowego są uprawnione do połowów przez maksymalnie jeden dzień połowowy w tygodniu.

3. Na obszarze, o którym mowa w art. 9c ust. 3, statki upoważnione, poławiające przy użyciu włoków dennych, są uprawnione do połowów jedynie w soboty i niedziele od godz. 5.00 do godz. 22.00. Statkom upoważnionym, poławiającym przy użyciu sieci dennych, takli dennych stawnych i pułapek sieciowych zezwala się na połowy jedynie od poniedziałku od godz. 5.00 do czwartku do godz. 22.00.

4. Statkom upoważnionym do połowów na obszarach, o których mowa w art. 9c ust. 2 i 3, przy użyciu narzędzi połowowych, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, ich państwo członkowskie udziela upoważnienia do połowów zgodnie z art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009.

5. Państwa członkowskie przesyłają Komisji nie później niż dnia 31 marca każdego roku wykaz statków, dla których wydały upoważnienie, o którym mowa w ust. 1. Komisja przekazuje sekretariatowi GFCM nie później niż dnia 30 kWietnia każdego roku wykaz statków upoważnionych ustanowiony na kolejny rok. W odniesieniu do każdego statku wykaz zawiera następujące informacje:

a) nazwę statku;

b) numer statku w rejestrze;

c) niepowtarzalny identyfikator GFCM (kod kraju ISO alfa-3 + 9 cyfr, np. xxx000000001);

d) poprzednią nazwę (jeżeli dotyczy);

e) poprzednią banderę (jeżeli dotyczy);

f) wcześniejsze informacje o usunięciu z innych rejestrów (jeżeli dotyczy);

g) międzynarodowy radiowy sygnał wywoławczy (jeżeli dotyczy);

h) rodzaj statku, długość całkowitą (LOA) i pojemność brutto (GT) lub pojemność rejestrową brutto (GRT);

i) imię i nazwisko lub nazwę oraz adres właściciela lub właścicieli oraz operatora lub operatorów;

j) główne narzędzia połowowe używane do połowów na obszarze ograniczonych połowów;

k) okres obowiązywania upoważnienia do połowów sezonowych na obszarze ograniczonych połowów;

l) liczbę dni połowowych, do których każdy statek jest uprawniony;

m) wyznaczony port.

6. Upoważnione statki rybackie wyładowują połowy stad gatunków dennych wyłącznie w wyznaczonych portach. W tym celu każde zainteresowane państwo członkowskie wyznacza porty, w których dozwolony jest wyładunek połowów z obszaru ograniczonych połowów głębia Jabuka/Pomo. Wykaz tych portów należy przekazywać Sekretariatowi GFCM i Komisji do dnia 30 kWietnia każdego roku.

7. Statki rybackie upoważnione do połowów przy użyciu narzędzi połowowych, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, w obszarach, o których mowa w art. 9c ust. 2 i 3, muszą posiadać prawidłowo funkcjonujące VMS lub System Automatycznej Identyfikacji (AIS), a narzędzia połowowe znajdujące się na statku lub wykorzystywane do połowu muszą być właściwie określone, ponumerowane i oznakowane przed rozpoczęciem wszelkich operacji połowowych lub żeglugi w tych obszarach.

8. Statkom rybackim wyposażonym w sieci denne, włoki denne, takle denne stawne i pułapki sieciowe, które to statki nie posiadają upoważnienia, zezwala się na tranzyt przez obszar ograniczonych połowów, jedynie jeżeli poruszają się wyznaczonym kursem ze stałą prędkością nie mniejszą niż 7 węzłów, są wyposażone w aktywne urządzenie VMS lub AIS i nie prowadzą żadnej działalności połowowej.

Artykuł 9e

Przestrzenne/czasowe ograniczenia na Morzu Alborańskim

[9] 1. Biorąc pod uwagę dostępne opinie naukowe, państwa członkowskie mogą wprowadzić przestrzenne/czasowe ograniczenia na Morzu Alborańskim (podobszary geograficzne GFCM 1, 2 i 3, jak określono w załączniku I), w których prowadzenie działalności połowowej jest zakazane lub ograniczone, w celu ochrony osobników młodocianych lub skupisk tarłowych morlesza bogara,

2. Państwa członkowskie powiadamiają sekretariat GFCM i Komisję nie później niż dnia 11 stycznia 2020 r. o ograniczeniach i obszarach, na których je wprowadzono.

Sekcja II

Obszary ograniczonych połowów służące ochronie wrażliwych siedlisk głębinowych

Artykuł 10

Ustanowienie obszarów ograniczonych połowów

Połowy przy pomocy drag ciągnionych i włoków dennych są zabronione na następujących obszarach:

a) obszar ograniczonych połowów głębinowych „rafa Lophelia przy Capo Santa Maria di Leuca”, ograniczony odcinkami łączącymi punkty o następujących współrzędnych geograficznych:

– 39° 27,72′ N, 18° 10,74′ E

– 39° 27,80′ N, 18° 26,68′ E

– 39° 11,16′ N, 18° 32,58′ E

– 39° 11,16′ N, 18° 04,28′ E;

b) obszar ograniczonych połowów głębinowych „obszar delty Nilu z zimnymi wyciekami węglowodorowymi” , ograniczony odcinkami łączącymi punkty o następujących współrzędnych:

– 31° 30,00′ N, 33° 10,00′ E

– 31° 30,00′ N, 34° 00,00′ E

– 32° 00,00′ N, 34° 00,00′ E

– 32° 00,00′ N, 33° 10,00′ E;

c) obszar ograniczonych połowów głębinowych „góra podwodna Eratostenes”, ograniczony odcinkami łączącymi punkty o następujących współrzędnych:

– 33° 00,00′ N, 32° 00,00′ E

– 33° 00,00′ N, 33° 00,00′ E

– 34° 00,00′ N, 33° 00,00′ E

– 34° 00,00′ N, 32° 00,00′ E.

Artykuł 11

Ochrona wrażliwych siedlisk

Państwa członkowskie zapewniają, aby ich właściwe organy były wzywane do ochrony wrażliwych siedlisk głębinowych na obszarach, o których mowa w art. 10, w szczególności przed wpływem wszelkich innych działań zagrażających utrzymaniu charakterystycznych cech tych siedlisk.

Sekcja 3

Zamknięcie czasowe w zatoce Mała Syrta

Artykuł 11a

Zamknięcie czasowe w zatoce Mała Syrta

[10] Od dnia 1 lipca do dnia 30 września każdego roku zakazuje się połowów przy użyciu włoków dennych między wybrzeżem a izobatą wskazującą głębokość 200 metrów w podobszarze geograficznym GFCM 14 (Mała Syrta) wymienionym w załączniku I.

ROZDZIAŁ II

Ustanowienie okresu zamkniętego dla połowów koryfeny przy pomocy urządzeń powodujących koncentrację ryb

Artykuł 12

Okres zamknięty

1. Zakazuje się połowów koryfeny (Coryphaena hippurus) przy pomocy urządzeń powodujących koncentrację ryb od dnia 1 stycznia do dnia 14 sierpnia każdego roku.

2. W drodze odstępstwa od ust. 1, jeżeli dane państwo członkowskie udowodni, że z powodu złej pogody statki rybackie pływające pod jego banderą nie mogły wykorzystać swoich normalnych dni połowowych, państwo to może przenieść dni utracone przez swoje statki w odniesieniu do połowów przy pomocy urządzeń powodujących koncentrację ryb do dnia 31 stycznia kolejnego roku. W takim przypadku przed końcem roku państwa członkowskie przedkładają Komisji wniosek w sprawie liczby dni do przeniesienia.

3. Ust. 1 i 2 mają również zastosowanie do strefy zarządzania, o której mowa w art. 26 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1967/2006.

4. Wniosek, o którym mowa w ust. 2, zawiera następujące informacje:

a) sprawozdanie zawierające szczegółowe informacje o przerwaniu danej działalności połowowej, w tym odpowiednie dodatkowe informacje meteorologiczne;

b) nazwę statku oraz jego numer w rejestrze floty rybackiej UE.

5. Komisja podejmuje decyzję w sprawie wniosków, o których mowa w ust. 2, w terminie 6 tygodni od daty otrzymania wniosku i informuje o niej państwo członkowskie w formie pisemnej.

6. Komisja informuje Sekretarza Wykonawczego GFCM o decyzjach podjętych na podstawie ust. 5. Przed dniem 1 listopada każdego roku państwa członkowskie przesyłają Komisji sprawozdanie z przeniesienia dni utraconych w poprzednim roku, o których mowa w ust. 2.

7. Komisja może przyjmować akty wykonawcze w odniesieniu do szczegółowych przepisów dotyczących formatu i przekazywania wniosków, o których mowa w ust. 4, oraz sprawozdania z takiego przeniesienia, o którym mowa w ust. 6. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 25 ust. 2.

Artykuł 13

Upoważnienia do połowów

Statki rybackie upoważnione do udziału w połowach koryfeny otrzymują upoważnienia do połowów zgodnie z art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009 oraz zostają ujęte w wykazie zawierającym nazwę statku oraz jego numer w rejestrze floty rybackiej UE, który jest przekazywany Komisji przez dane państwo członkowskie. Statki o całkowitej długości poniżej 10 metrów muszą mieć upoważnienie do połowów.

Ten wymóg dotyczy również strefy zarządzania, o której mowa w art. 26 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1967/2006.

Artykuł 14

Gromadzenie danych

1. Bez uszczerbku dla przepisów rozporządzenia Rady (WE) nr 199/2008 z dnia 25 lutego 2008 r. w sprawie ustanowienia wspólnotowych ram gromadzenia danych, zarządzania nimi i ich wykorzystywania w sektorze rybołówstwa oraz w sprawie wspierania doradztwa naukowego w zakresie wspólnej polityki rybołówstwa (¹¹), państwa członkowskie tworzą odpowiedni system gromadzenia i przetwarzania danych o połowach i nakładach połowowych.

2. Każdego roku do dnia 15 stycznia państwa członkowskie przedkładają Komisji sprawozdanie na temat liczby statków prowadzących połowy oraz łącznych wyładunków i przeładunków koryfeny dokonanych w poprzednim roku przez statki rybackie pływające pod ich banderą na każdym z podobszarów geograficznych obszaru objętego Porozumieniem GFCM zgodnie z załącznikiem I.

Komisja może przyjmować akty wykonawcze w odniesieniu do szczegółowych przepisów dotyczących formatu i przekazywania tych sprawozdań. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 25 ust. 2.

3. Komisja przekazuje informacje otrzymane od państw członkowskich Sekretarzowi Wykonawczemu GFCM.

ROZDZIAŁ IIA

Zamknięcie czasowe w Morzu Czarnym

Artykuł 14a

Okres zamknięty w sezonie tarłowym turbota w Morzu Czarnym

[11] 1. W okresie od kWietnia do czerwca każdego roku każde zainteresowane państwo członkowskie ustanawia na co najmniej dwa miesiące okres zamknięty dla połowów w Morzu Czarnym.

2. Państwa członkowskie mogą wyznaczyć dodatkowe przestrzenne/czasowe ograniczenia, w ramach których działalność połowowa może być zakazana lub ograniczona w celu ochrony obszarów skupisk młodocianych osobników turbota.

ROZDZIAŁ III

Narzędzia połowowe

Artykuł 15

Minimalny rozmiar oczka stosowany na Morzu Czarnym

1. Minimalny rozmiar oczka sieci używanych w połowach przy użyciu włoków, eksploatujących zasoby denne Morza Czarnego wynosi 40 mm. Nie można używać ani przechowywać na pokładzie paneli sieci o prześwicie oczka mniejszym niż 40 mm.

2. Przed dniem 1 lutego 2012 r. sieć, o której mowa w ust. 1, zastępuje się siecią o oczkach kWadratowych o rozmiarze 40 mm w worku albo – na należycie uzasadniony wniosek właściciela statku – siecią o oczkach romboidalnych o rozmiarze 50 mm, posiadającą uznaną selektywność pod względem wielkości co najmniej równą selektywności sieci o oczkach kWadratowych o rozmiarze 40 mm w worku.

3. Państwa członkowskie, których statki rybackie prowadzą połowy przy użyciu włoków, eksploatując zasoby denne na Morzu Czarnym, przedkładają Komisji po raz pierwszy najpóźniej do dnia 16 lutego 2012 r., a następnie co 6 miesięcy, wykaz prowadzących takie działania na Morzu Czarnym statków rybackich wyposażonych w sieć o oczkach kWadratowych o rozmiarze 40 mm w worku albo sieci o oczkach romboidalnych o rozmiarze co najmniej 50 mm oraz stanowiony przez nie odsetek całej krajowej floty poławiającej włokami dennymi.

Komisja może przyjmować akty wykonawcze w odniesieniu do szczegółowych przepisów dotyczących formatu i przekazywania informacji, o których mowa w niniejszym ustępie. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 25 ust. 2.

4. Komisja przekazuje informacje, o których mowa w ust. 3, Sekretarzowi Wykonawczemu GFCM.

Artykuł 15a

Połowy za pomocą włoków i sieci skrzelowych na Morzu Czarnym

1. Stosowanie włoków jest zakazane:

a) w odległości do trzech mil morskich od brzegu, w przypadku gdy nie jest osiągnięta izobata 50 metrów; lub

b) przed izobatą 50 metrów, jeżeli głębokość 50 metrów występuje w mniejszej odległości od brzegu.

2. Państwa członkowskie mogą wyjątkowo zezwolić swoim statkom rybackim na prowadzenie połowów w obszarze, o którym mowa w ust. 1, poprzez przyznanie odstępstw zgodnie z zaleceniem GFCM/36/2012/3, o ile należycie poinformują Komisję o każdym takim odstępstwie.

3. Jeżeli Komisja stwierdzi, że odstępstwo przyznane zgodnie z ust. 2 nie spełnia warunków, o których mowa w tym ustępie, może – pod warunkiem przedstawienia odpowiedniego uzasadnienia i po skonsultowaniu się z zainteresowanym państwem członkowskim – zwrócić się do niego o zmianę tego odstępstwa.

4. Komisja informuje Sekretarza Wykonawczego GFCM o odstępstwach przyznanych na podstawie ust. 2.

5. Od dnia 1 stycznia 2015 r. średnica włókna monofilowego lub sznurków w sieciach skrzelowych dennych nie może przekraczać 0,5 mm.

Artykuł 16

Połowy za pomocą drag ciągnionych i sieci ciągnionych

Zabrania się używania drag ciągnionych i sieci ciągnionych na głębokościach poniżej 1 000 metrów.

ROZDZIAŁ IV

Ochrona i zrównoważona eksploatacja korala czerwonego

Artykuł 16a

Zakres stosowania

Przepisy niniejszego rozdziału mają zastosowanie bez uszczerbku dla art. 4 ust. 2 oraz art. 8 ust. 1 lit. e) i g) rozporządzenia (WE) nr 1967/2006 lub dla wszelkich bardziej rygorystycznych środków wynikających z dyrektywy Rady 92/43/EWG (¹²).

Artykuł 16b

Minimalna głębokość pozyskiwania

1. Zakazuje się pozyskiwania korala czerwonego na głębokości mniejszej niż 50 metrów, do czasu gdy GFCM zaleci inaczej.

2. Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych zgodnie z art. 27 niniejszego rozporządzenia i art. 18 ust. 1–6 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 (¹³) w celu przyznawania odstępstw od ust. 1.

3. Wspólne rekomendacje, które należy przedłożyć zgodnie z art. 18 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, mając na uwadze odstępstwa, o których mowa w ust. 2 niniejszego artykułu, należy uzupełnić o:

a) szczegółowe informacje na temat krajowych ram zarządzania; b) uzasadnienie naukowe lub techniczne;

c) wykaz statków rybackich lub liczbę wydanych upoważnień, w odniesieniu do pozyskiwania korala czerwonego na głębokości mniejszej niż 50 metrów; oraz

d) wykaz obszarów połowowych, na których takie pozyskiwanie jest dozwolone, określonych za pomocą współrzędnych geograficznych zarówno na lądzie, jak i na morzu.

Wszelkie wspólne rekomendacje państw członkowskich, o których mowa w pierwszym akapicie, należy złożyć do dnia 29 listopada 2018 r.

4. Odstępstwa, o których mowa w ust. 2 niniejszego artykułu, przyznaje się w przypadku, gdy spełnione są następujące warunki:

a) istnieją właściwe krajowe ramy zarządzania, w tym system upoważnień do połowów zgodnie z art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009; oraz

b) odpowiednie czasowo-przestrzenne wyłączenia obszarów z połowów sprawiają, że tylko ograniczona liczba kolonii korala czerwonego jest eksploatowana.

5. Niezależnie od ust. 2–4 państwa członkowskie mogą przyjmować, jako środek przejściowy, środki służące wdrożeniu zalecenia GFCM/35/2011/2, pod warunkiem że:

a) środki te są częścią właściwych krajowych ram zarządzania; oraz

b) zainteresowane państwo członkowskie należycie poinformuje Komisję o przyjęciu tych środków.

Zainteresowane państwa członkowskie zapewniają, by wszelkie odstępstwa były stosowane nie dłużej niż do dnia, od którego stosuje się odpowiedni akt delegowany, przyjęty zgodnie z ust. 2.

6. W przypadkach, w których Komisja uzna, na podstawie powiadomień przekazanych przez zainteresowane państwa członkowskie zgodnie z ust. 5 lit. b), że środek krajowy przyjęty po dniu 28 listopada 2015 r. nie spełnia warunków wymienionych w ust. 4, może ona, pod warunkiem przedstawienia odpowiedniego uzasadnienia i po konsultacjach z zainteresowanym państwem członkowskim, zwrócić się do niego o zmianę tego środka.

7. Komisja informuje Sekretarza Wykonawczego GFCM o środkach przyjętych na podstawie ust. 2 i 5.

Artykuł 16c

Minimalna średnica podstawowa kolonii

1. Nie wolno pozyskiwać, zatrzymywać na burcie, przeładowywać, wyładowywać, przewozić, składować, sprzedawać ani wystawiać lub oferować do sprzedaży jako surowca korala czerwonego z kolonii korala czerwonego, której średnica u podstawy, mierzona w odległości 1 cm od podstawy kolonii, jest przy pniu mniejsza niż 7 mm.

2. Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych zgodnie z art. 27 niniejszego rozporządzenia i art. 18 ust. 1–6 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 w celu upoważnienia do stosowania, w drodze odstępstwa od ust. 1, maksymalnej granicy tolerancji wynoszącej 10 % masy w relacji pełnej niewymiarowych (< 7 mm) kolonii korala czerwonego.

3. Wspólne rekomendacje, które należy przedłożyć zgodnie z art. 18 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, mając na uwadze odstępstwa, o których mowa w ust. 2 niniejszego artykułu, należy uzupełnić o naukowe lub techniczne uzasadnienie tego odstępstwa.

Wszelkie wspólne rekomendacje państw członkowskich, o których mowa w pierwszym akapicie, należy złożyć do dnia 29 listopada 2018 r.

4. Odstępstwa, o których mowa w ust. 2 niniejszego artykułu, przyznaje się w przypadku, gdy spełnione są następujące warunki:

a) istnieją krajowe ramy zarządzania, w tym system upoważnień do połowów zgodnie z art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009;

b) istnieją specjalne programy monitorowania i kontroli.

5. Niezależnie od ust. 2–4 państwa członkowskie mogą przyjmować, jako środek przejściowy, środki służące wdrożeniu zalecenia GFCM/36/2012/1, pod warunkiem że:

a) środki te stanowią część właściwych krajowych ram zarządzania; oraz

b) zainteresowane państwo członkowskie należycie poinformuje Komisję o przyjęciu tych środków.

Zainteresowane państwa członkowskie zapewniają, by wszelkie odstępstwa były stosowane nie dłużej niż do dnia, od którego stosuje się odpowiedni akt delegowany, przyjęty zgodnie z ust. 2.

6. W przypadku gdy Komisja uzna, na podstawie powiadomień przekazanych przez zainteresowane państwa członkowskie zgodnie z ust. 5 lit. b), że środek krajowy przyjęty po dniu 28 listopada 2015 r. nie spełnia warunków wymienionych w ust. 4, może ona, pod warunkiem przedstawienia odpowiedniego uzasadnienia i po konsultacjach z zainteresowanym państwem członkowskim, zwrócić się do niego o zmianę tego środka.

7. Komisja informuje Sekretarza Wykonawczego GFCM o środkach przyjętych na podstawie ust. 2 i 5.

Artykuł 16ca

Zapobiegawcze zamknięcia dla połowów korala czerwonego

[12] 1. Po osiągnięciu poziomu progowego połowu korala czerwonego, o którym mowa w ust. 2 i 3, państwa członkowskie zamykają czasowo odnośny obszar dla wszelkich połowów korala czerwonego.

2. Poziom progowy połowu uznaje się za osiągnięty, gdy kolonie korala czerwonego, których średnica u podstawy wynosi mniej niż 7 mm, przekraczają 25 % wielkości całkowitego połowu pozyskanego z danej ławicy na dany rok.

3. Jeżeli ławice koralowe nie zostały jeszcze właściwie określone, poziom progowy połowu i zamknięcie, o których mowa w ust. 1, mają zastosowanie w skali prostokątów statystycznych GFCM.

4. W decyzji ustanawiającej zamknięcie, o którym mowa w ust. 1, państwa członkowskie określają odnośny obszar geograficzny, czas trwania zamknięcia oraz warunki regulujące połowy w tym obszarze podczas tego okresu.

5. Państwa członkowskie ustanawiające zamknięcia niezwłocznie informują Sekretariat GFCM i Komisję.

Artykuł 16cb

Zamknięcia przestrzenne/czasowe

[13] Państwa członkowskie aktywnie pozyskujące koral czerwony wprowadzają dodatkowe zamknięcia służące ochronie korala czerwonego w oparciu o dostępne opinie naukowe i nie później niż dnia 11 stycznia 2020 r.

Artykuł 16d

Narzędzia i urządzenia

1. Do celów pozyskiwania korala czerwonego jedynym dozwolonym narzędziem jest młotek używany podczas nurkowania z akwalungiem przez rybaków, którzy mają pozwolenie lub są uznani przez właściwy organ krajowy.

2. Zakazuje się używania zdalnie sterowanych pojazdów podwodnych do eksploatacji korala czerwonego.

3. W drodze odstępstwa od ust. 2 używanie zdalnie sterowanych pojazdów podwodnych, na które państwo członkowskie zezwoliło do celów obserwacji i poszukiwania przed 30 września 2011 r., jest nadal dozwolone na obszarach podlegających jurysdykcji tego państwa członkowskiego, pod warunkiem że przedmiotowe pojazdy nie są wyposażone w ramiona manipulacyjne lub jakiekolwiek inne urządzenie umożliwiające cięcie i pozyskiwanie korala czerwonego.

Takie zezwolenia wygasają lub zostają cofnięte do dnia 31 grudnia 2015 r., chyba że zainteresowane państwo członkowskie dysponuje wynikami naukowymi wskazującymi, że stosowanie zdalnie sterowanych pojazdów podwodnych po 2015 r. nie będzie miało negatywnego wpływu na zrównoważoną eksploatację korala czerwonego.

4. W drodze odstępstwa od ust. 2 państwo członkowskie może zezwolić na stosowanie zdalnie sterowanych pojazdów podwodnych bez ramion manipulacyjnych do celów obserwacji i poszukiwania na obszarach podlegających jurysdykcji tego państwa członkowskiego, pod warunkiem że w ramach krajowych ram zarządzania uzyskało ono wyniki naukowe wskazujące, że nie ma to negatywnego wpływu na zrównoważoną eksploatację korala czerwonego.

Takie zezwolenia wygasają lub zostają cofnięte do dnia 31 grudnia 2015 r., chyba że wyniki naukowe, o których mowa w akapicie pierwszym, są potwierdzone przez GFCM.

5. W drodze odstępstwa od ust. 2 państwo członkowskie może zezwolić na stosowanie przez ograniczony okres, nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 2015 r., zdalnie sterowanych pojazdów podwodnych w naukowych kampaniach doświadczalnych do celów obserwacji i pozyskiwania korala czerwonego, pod warunkiem że kampanie te są prowadzone pod nadzorem krajowej instytucji badawczej lub we współpracy z właściwymi krajowymi lub międzynarodowymi organami naukowymi oraz z wszelkimi innymi zainteresowanymi stronami.

ROZDZIAŁ IVa

Minimalny rozmiar odniesienia do celów ochrony kolenia pospolitego w Morzu Czarnym

Artykuł 16da

Minimalny rozmiar odniesienia do celów ochrony kolenia pospolitego w Morzu Czarnym

[14] Okazy kolenia pospolitego w Morzu Czarnym mniejsze niż 90 cm nie powinny być zatrzymywane na statku, przeładowywane, wyładowywane, składowane, sprzedawanie, wystawiane ani oferowane do sprzedaży. Takie okazy kolenia pospolitego złowione przypadkowo należy, w miarę możliwości, niezwłocznie uwolnić nieokaleczone i żywe. Kapitanowie statków rybackich rejestrują przypadkowy połów, uwolnienie lub wyładunek kolenia pospolitego w dzienniku pokładowym. Państwa członkowskie przekazują tę informację GFCM i Komisji w ramach ich rocznego sprawozdania dla SAC oraz za pośrednictwem ram gromadzenia danych GFCM.

ROZDZIAŁ V

Zmniejszenie wpływu działalności połowowej na niektóre gatunki morskie

Artykuł 16e

Zakres stosowania

Przepisy niniejszego rozdziału mają zastosowanie bez uszczerbku dla wszelkich bardziej rygorystycznych środków wynikających z dyrektywy 92/43/EWG lub dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/147/WE (¹⁴) oraz dla rozporządzenia Rady (WE) nr 1185/2003 (¹⁵).

Artykuł 16f

Przypadkowy połów ptaków morskich przy użyciu narzędzi połowowych

1. Kapitanowie statków rybackich niezwłocznie uwalniają ptaki morskie przypadkowo złowione przy użyciu narzędzi połowowych.

2. Statki rybackie nie mogą sprowadzać na ląd ptaków morskich, o ile nie odbywa się to w ramach realizacji krajowych planów ochrony ptaków morskich lub by zapewnić pomoc w wyleczeniu zranionych okazów ptaków morskich i pod warunkiem że właściwe organy krajowe zostały należycie i oficjalnie poinformowane, przed powrotem danego statku do portu, o zamiarze sprowadzenia takich ptaków morskich na ląd.

Artykuł 16g

Przypadkowy połów żółwi morskich przy użyciu narzędzi połowowych

1. W miarę możliwości z żółwiami morskimi przypadkowo złowionymi przy użyciu narzędzi połowowych należy postępować w sposób ostrożny i uwalniać je do morza nieokaleczone i żywe.

2. Kapitanom statków rybackich nie wolno sprowadzać żółwi morskich na ląd, chyba że ma to miejsce w ramach określonego programu ratunkowego lub krajowego programu ochrony gatunków lub gdy jest to konieczne w celu uratowania życia lub wyleczenia zranionych lub wycieńczonych okazów żółwi morskich i pod warunkiem że właściwe organy krajowe zostały o tym należycie i oficjalnie poinformowane przed powrotem danego statku rybackiego do portu.

3. O ile jest to wykonalne, statki rybackie, na których do połowów stad małych ryb pelagicznych używane są okrężnice lub sieci okrążające bez liny ściągającej, unikają otaczania tymi narzędziami żółwi morskich.

4. Na statkach rybackich, na których używane są takle i sieci skrzelowe denne, musi znajdować się wyposażenie przeznaczone do bezpiecznego przenoszenia żółwi morskich, ich wyplątywania i uwalniania, aby zapewnić przenoszenie i uwalnianie żółwi morskich w sposób maksymalnie zwiększający prawdopodobieństwo ich przeżycia.

Artykuł 16h

Przypadkowy połów mniszek śródziemnomorskich (Monachus monachus)

1. Kapitanowie statków rybackich nie zabierają na statek, nie przeładowują ani nie wyładowują mniszek śródziemnomorskich, chyba że jest to konieczne w celu ratowania i wyleczenia poszkodowanych osobników oraz pod warunkiem że właściwe organy krajowe zostały o tym należycie i oficjalnie poinformowane przed powrotem danego statku rybackiego do portu.

2. Mniszki śródziemnomorskie przypadkowo złowione przy użyciu narzędzi połowowych należy uwolnić do morza nieokaleczone i żywe. Zwłoki martwych okazów są wyładowywane oraz zatrzymywane z przeznaczeniem do badań naukowych lub niszczone przez właściwe organy krajowe.

Artykuł 16i

Przypadkowy połów waleni

Kapitanowie statków rybackich niezwłocznie uwalniają do morza walenie – o ile jest to wykonalne nieokaleczone i żywe – przypadkowo złowione przy użyciu narzędzi połowowych i ciągnione przy burcie statku rybackiego.

Artykuł 16j

Chronione gatunki rekinów i rajokształtnych

1. Nie wolno zatrzymywać na burcie, przeładowywać, wyładowywać, przewozić, składować, sprzedawać ani wystawiać lub oferować do sprzedaży gatunków rekinów i rajokształtnych wymienionych w załączniku do II Protokołu dotyczącego obszarów szczególnie chronionych i różnorodności biologicznej w rejonie śródziemnomorskim (¹⁶) (zwanego dalej „Protokołem do konwencji barcelońskiej”).

2. W miarę możliwości statki rybackie, które przypadkowo złowiły gatunki rekinów i rajokształtnych wymienione w załączniku II do Protokołu do konwencji barcelońskiej, niezwłocznie uwalniają je nieokaleczone i żywe.

Artykuł 16k

Identyfikacja rekinów

Zakazuje się obcinania głów i odskórzania rekinów na statku i przed wyładunkiem. Pozbawionych głów i odskórzonych rekinów nie wolno wprowadzać do obrotu na rynkach pierwszej sprzedaży po wyładunku.

ROZDZIAŁ VI

Środki dotyczące połowów stad małych ryb pelagicznych w Morzu Adriatyckim

Artykuł 16l

Zarządzanie zdolnością połowową

1. Na potrzeby niniejszego artykułu referencyjna zdolność połowowa w odniesieniu do stad małych ryb pelagicznych oznacza zdolność ustaloną w oparciu o wykaz statków rybackich przekazany przez zainteresowane państwa członkowskie Sekretariatowi GFCM zgodnie z pkt 22 zalecenia GFCM/37/2013/1. Przedmiotowe wykazy obejmują wszystkie statki rybackie wyposażone we włoki, w okrężnice lub inne typy sieci okrążających bez liny ściągającej posiadające upoważnienie do połowów stad małych ryb pelagicznych i zarejestrowane w portach znajdujących się na podobszarach geograficznych 17 i 18, o których mowa w załączniku I do niniejszego rozporządzenia, lub statki rybackie, które mimo rejestracji w portach znajdujących się na innych podobszarach geograficznych według stanu na dzień 31 października 2013 r. prowadzą połowy na podobszarze geograficznym 17 lub 18 lub na obu tych podobszarach geograficznych.

2. Statki rybackie wyposażone we włoki i w okrężnice, niezależnie od całkowitej długości danego statku, klasyfikuje się jako prowadzące czynne połowy stad małych ryb pelagicznych, jeżeli sardynka lub sardela stanowią co najmniej 50 % masy połowu w relacji pełnej.

3. Państwa członkowskie zapewniają, aby całkowita zdolność floty statków rybackich wyposażonych we włoki lub w okrężnice prowadzących czynne połowy stad małych ryb pelagicznych na podobszarze geograficznym 17, pod względem zarówno pojemności brutto (GT), jak i pojemności rejestrowej brutto (BRT) oraz pod względem mocy silnika (kW), zgodnie ze stanem krajowych i unijnych rejestrów floty, nie przekraczała w żadnym momencie referencyjnej zdolności połowowej w odniesieniu do stad małych ryb pelagicznych, o której mowa w ust. 1.

4. Państwa członkowskie zapewniają, aby określone w ust. 2 statki rybackie wyposażone we włoki lub w okrężnice prowadzące połowy stad małych ryb pelagicznych nie prowadziły działalności przez więcej niż 20 dni połowowych w miesiącu i 180 dni połowowych rocznie.

5. Statek rybacki, który nie znajduje się w wykazie posiadających stosowne upoważnienie statków rybackich, o którym mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, nie może uzyskać zezwolenia na prowadzenie połowów ani – w drodze odstępstwa od art. 15 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 – na zatrzymywanie na burcie lub wyładowywanie ilości większej niż 20 % sardeli lub sardynki lub sardeli i sardynki, jeżeli przedmiotowy statek rybacki prowadzi rejs połowowy na podobszarze geograficznym 17 lub 18 lub na obu tych podobszarach geograficznych.

6. Państwa członkowskie informują Komisję o dodaniu statku rybackiego do wykazu posiadających stosowne upoważnienie statków, o którym mowa w ust. 1, usunięciu statku z tego wykazu lub o każdej zmianie tego wykazu niezwłocznie po takim dodaniu, usunięciu lub zmianie. Przedmiotowe zmiany pozostają bez uszczerbku dla referencyjnej zdolności połowowej, o której mowa w ust. 1. Komisja przekazuje te informacje Sekretarzowi Wykonawczemu GFCM.

TYTUŁ IIA

ZDOLNOŚĆ POŁOWOWA I UPRAWNIENIA DO POŁOWÓW

Artykuł 16m

Limity połowowe w odniesieniu do korala czerwonego

[15] Każde państwo członkowskie może ustanowić na obszarze Morza Śródziemnego system indywidualnych dziennych lub rocznych limitów połowowych w odniesieniu do korala czerwonego.

Artykuł 16n

Zdolność połowowa floty rybackiej lub nakład połowowy w odniesieniu do połowów morlesza bogara w Morzu Alborańskim

[16] Najpóźniej w 2020 r. państwa członkowskie zachowują poziomy zdolności połowowej floty rybackiej lub nakładu połowowego na poziomach dozwolonych i stosowanych w ostatnich latach w zakresie eksploatacji morlesza bogara w Morzu Alborańskim (podobszary geograficzne GFCM 1, 2 i 3, jak określono w załączniku I).

TYTUŁ III

ŚRODKI KONTROLI

ROZDZIAŁ I

Rejestr statków

Artykuł 17

Rejestr upoważnionych statków

1. Do dnia 1 grudnia każdego roku każde państwo członkowskie przesyła Komisji za pośrednictwem stosowanego zwykle systemu przetwarzania danych zaktualizowany wykaz statków o całkowitej długości powyżej 15 metrów, pływających pod jego banderą i zarejestrowanych na jego terytorium, którym zezwala na prowadzenie połowów na obszarze objętym Porozumieniem GFCM, wydając im upoważnienie do połowów.

2. Wykaz, o którym mowa w ust. 1, zawiera następujące informacje:

a) numer statku w rejestrze floty rybackiej UE oraz jego oznakę rybacką określone w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 26/2004;

b) okres, w którym dozwolone są połowy lub przeładunek;

c) używane narzędzia połowowe.

3. Do dnia 1 stycznia każdego roku Komisja przesyła zaktualizowany wykaz do Sekretarza Wykonawczego GFCM, tak by statki, których to dotyczy, mogły zostać umieszczone w rejestrze statków GFCM o całkowitej długości większej niż 15 metrów upoważnionych do połowów na obszarze objętym Porozumieniem GFCM (zwanym dalej „rejestrem GFCM”).

4. O jakiejkolwiek zmianie w wykazie, o którym mowa w ust. 1, powiadamia się Komisję co najmniej na 10 dni roboczych przed rozpoczęciem przez statek działalności połowowej na obszarze objętym Porozumieniem GFCM, tak by Komisja, za pośrednictwem stosowanego zwykle systemu przetwarzania danych, mogła przekazać te informacje Sekretarzowi Wykonawczemu GFCM.

5. Statki rybackie UE o całkowitej długości powyżej 15 metrów, które nie zostały umieszczone w wykazie, o którym mowa w ust. 1, nie prowadzą połowów, nie zatrzymują na pokładzie, nie przeładowują ani nie wyładowują żadnego rodzaju ryb ani skorupiaków na obszarze objętym Porozumieniem GFCM.

6. Państwa członkowskie przyjmują niezbędne środki w celu zapewnienia, by:

a) do prowadzenia działalności połowowej na obszarze objętym Porozumieniem GFCM upoważnione były – na warunkach określonych w upoważnieniu – wyłącznie statki rybackie pływające pod ich banderą, które zostały ujęte w wykazie, o którym mowa w ust. 1, i które mają na pokładzie wydane przez nie upoważnienie do połowów;

b) nie wydawano upoważnienia do połowów statkom, które prowadziły nielegalne, nieuregulowane i nieraportowane połowy (zwane dalej „połowami NNN”) na obszarze objętym Porozumieniem GFCM lub w innym miejscu, chyba że nowi właściciele przedstawią właściwie udokumentowane dowody, że poprzedni właściciele i operatorzy nie mają już żadnego interesu prawnego ani finansowego ani nie czerpią korzyści z ich statków, nie sprawują kontroli nad nimi lub że ich statki nie biorą udziału ani nie są związane z połowami NNN;

c) ich prawodawstwo krajowe w możliwie największym stopniu zakazywało właścicielom i operatorom ujętych w wykazie określonym w ust. 1 statków pływających pod ich banderą uczestnictwa w działalności połowowej na obszarze Porozumienia GFCM prowadzonych przez statki nieujęte w rejestrze GFCM lub związków z takimi działaniami;

d) ich prawodawstwo krajowe w zakresie, w jakim jest to możliwe, wymagało, aby właściciele ujętych w wykazie, o którym mowa w ust. 1, statków pływających pod ich banderą byli obywatelami lub podmiotami prawnymi państwa członkowskiego bandery;

e) ich statki spełniały wszystkie stosowne wymagania GFCM dotyczące środków ochrony i zarządzania.

7. Państwa członkowskie przyjmują niezbędne środki w celu zakazania połowu, zatrzymywania na pokładzie, przeładunku i wyładunku ryb oraz skorupiaków poławianych na obszarze objętym Porozumieniem GFCM przez statki o całkowitej długości powyżej 15 metrów nieujęte w rejestrze GFCM.

8. Państwa członkowskie bezzwłocznie przekazują Komisji wszelkie informacje o istnieniu poważnych powodów do podejrzeń, że statki o całkowitej długości powyżej 15 metrów, których nie ma w rejestrze GFCM, prowadzą połowy lub przeładunek ryb i skorupiaków na obszarze Porozumienia GFCM.

ROZDZIAŁ Ia

Obowiązki w zakresie rejestracji

Artykuł 17a

[17] (uchylony)

Artykuł 17b

Przypadkowy połów niektórych gatunków morskich

1. Bez uszczerbku dla art. 15 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009 kapitanowie statków rybackich rejestrują w dzienniku połowowym, o którym mowa w art. 14 tego rozporządzenia, następujące informacje:

a) każde zdarzenie przypadkowego połowu i uwolnienia ptaków morskich;

b) każde zdarzenie przypadkowego połowu i uwolnienia żółwi morskich;

c) każde zdarzenie przypadkowego połowu i uwolnienia mniszek śródziemnomorskich;

d) każde zdarzenie przypadkowego połowu i uwolnienia waleni;

e) każde zdarzenie przypadkowego połowu i, jeżeli jest to wymagane, uwolnienia gatunków rekinów i rajokształtnych, wymienionych w załączniku II lub załączniku III do Protokołu do konwencji barcelońskiej.

2. Sprawozdania krajowe, które mają być analizowane przez SAC, powinny, oprócz informacji zamieszczonych w dzienniku, zawierać również:

a) w odniesieniu do przypadkowego połowu żółwi morskich informacje dotyczące:

— typu narzędzi połowowych,

— czasu zdarzenia,

— czasu trwania zaciągu,

— głębokości i lokalizacji,

— gatunków docelowych,

— gatunków żółwi morskich, oraz

— tego, czy żółwie morskie zostały odrzucone martwe czy uwolnione żywe;

b) w odniesieniu do przypadkowego połowu waleni informacje dotyczące:

— charakterystyki narzędzi połowowych,

— czasu zdarzenia,

— lokalizacji (podanej jako podobszar geograficzny lub prostokąt statystyczny ICES, jak określono w załączniku I do niniejszego rozporządzenia), oraz

— tego, czy przypadkowo odłowiony waleń to delfin, czy inny gatunek walenia.

3. Do 31 grudnia 2015 r. państwa członkowskie ustanawiają zasady, o których mowa w ust. 1, dotyczące rejestrowania przypadkowych połowów przez kapitanów statków rybackich niepodlegających obowiązkowi prowadzenia dziennika połowowego na podstawie art. 14 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009.

ROZDZIAŁ II

Środki przewidziane przez państwo portu

Artykuł 18

Zakres stosowania

Niniejszy rozdział ma zastosowanie do statków rybackich z państw trzecich.

Artykuł 19

Uprzednie powiadomienie

W drodze odstępstwa od art. 6 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008 czas dla uprzedniego powiadomienia wynosi co najmniej 72 godziny przed szacunkowym czasem przybycia do portu.

Artykuł 20

Inspekcje w portach

1. Niezależnie od art. 9 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008 państwa członkowskie przeprowadzają w swoich wyznaczonych portach inspekcję co najmniej 15 % wyładunków i przeładunków w każdym roku.

2. Niezależnie od art. 9 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008 statki rybackie przybywające do portów państw członkowskich bez wcześniejszego upoważnienia podlegają każdorazowo inspekcji.

Artykuł 21

Procedura inspekcji

Oprócz spełnienia wymogów przewidzianych w art. 10 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008 inspekcje w portach są zgodne z wymogami określonymi w załączniku II do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 22

Odmowa korzystania z portu

1. Państwa członkowskie nie zezwalają statkom państw trzecich na korzystanie z ich portów w celu wyładunku, przeładunku lub przetwarzania produktów rybołówstwa złowionych na obszarze objętym Porozumieniem GFCM i odmawiają dostępu do usług portowych, w tym między innymi usług w zakresie uzupełniania zapasów paliwa lub innych zapasów, jeżeli statek:

a) nie spełnia wymogów niniejszego rozporządzenia;

b) figuruje w wykazie statków, które prowadziły lub wspierały połowy NNN, przyjętym przez regionalną organizację ds. zarządzania rybołówstwem; lub

c) nie ma ważnego upoważnienia do prowadzenia połowów lub działań związanych z połowami w obszarze objętym Porozumieniem GFCM.

W drodze odstępstwa od pierwszego akapitu, nic nie powstrzymuje państw członkowskich od umożliwienia – w przypadku siły wyższej lub niebezpieczeństwa w rozumieniu art. 18 Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza (¹⁷) – statkom państw trzecich korzystania z ich portów w zakresie usług ściśle niezbędnych do zaradzenia takim sytuacjom.

2. ust. 1 ma zastosowanie oprócz przepisów dotyczących odmowy korzystania z portu określonych w art. 4 ust. 2 i art. 37 ust. 5 i 6 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008.

3. Jeżeli państwo członkowskie odmówiło statkowi państwa trzeciego możliwości skorzystania ze swoich portów zgodnie z ust. 1 i 2, bezzwłocznie powiadamia o takim działaniu kapitana statku, państwo bandery, Komisję i Sekretarza Wykonawczego GFCM.

4. Jeżeli podstawy odmowy, o których mowa w ust. 1 i 2, nie mają już zastosowania, państwo członkowskie anuluje odmowę i powiadamia o tym anulowaniu podmioty, o których mowa w ust. 3.

ROZDZIAŁ III

Kontrola połowów korala

Artykuł 22a

Upoważnienia do połowów korala czerwonego

[18] 1. Statki lub rybacy posiadający upoważnienie do pozyskiwania korala czerwonego w Morzu Śródziemnym muszą posiadać ważne upoważnienie do połowów, określające warunki techniczne, których należy przestrzegać przy prowadzeniu połowów.

2. W przypadku braku upoważnienia, o którym mowa w ust. 1, zakazuje się pozyskiwania, zatrzymywania na statku, przeładunku, wyładunku, przekazywania, przechowywania, sprzedaży bądź eksponowania lub oferowania do sprzedaży korala czerwonego.

3. Państwa członkowskie prowadzą aktualny rejestr upoważnień do połowów, o których mowa w ust. 1, i przesyłają Komisji do dnia 31 marca każdego roku wykaz statków, dla których wydano upoważnienia określone w ust. 1. Komisja przekazuje ten wykaz Sekretariatowi GFCM nie później niż dnia 30 kWietnia każdego roku. W odniesieniu do każdego statku wykaz zawiera następujące informacje:

a) nazwę statku;

b) numer statku w rejestrze (kod przypisany przez umawiającą się stronę);

c) niepowtarzalny identyfikator GFCM (kod kraju ISO alfa-3 + 9 cyfr, np. xxx000000001);

d) port rejestracji (pełna nazwa portu);

e) poprzednią nazwę (jeżeli dotyczy);

f) poprzednią banderę (jeżeli dotyczy);

g) wcześniejsze informacje o usunięciu z innych rejestrów (jeżeli dotyczy);

h) międzynarodowy radiowy sygnał wywoławczy (jeżeli dotyczy);

i) VMS statku lub inne urządzenia do jego geolokalizacji (należy wskazać TAK lub NIE);

j) rodzaj statku, długość całkowitą (LOA) i pojemność brutto (GT) lub pojemność rejestrową brutto (GRT) oraz moc silnika wyrażoną w kW;

k) wyposażenie bezpieczeństwa i środki ochrony na potrzeby przyjęcia obserwatora (obserwatorów) (należy wskazać TAK lub NIE);

l) okres, w którym dozwolony jest połów korala czerwonego;

m) obszar, na którym dozwolony jest połów korala czerwonego; podobszary geograficzne GFCM i komórki siatki statystycznej GFCM;

n) uczestnictwo w programach badawczych prowadzonych przez krajowe/międzynarodowe instytucje naukowe (należy wskazać TAK lub NIE; podać krótki opis).

4. Państwa członkowskie nie zwiększają liczby upoważnień do połowów do czasu wykazania przez opinie naukowe korzystnego stanu populacji korala czerwonego.

Artykuł 22b

Raportowanie połowów korala czerwonego

[19] 1. Upoważnieni rybacy lub kapitanowie statków posiadających upoważnienie do pozyskiwania korala czerwonego rejestrują połowy w kg masy w relacji pełnej oraz w miarę możliwości liczbę kolonii po zakończeniu operacji połowowych lub najpóźniej w momencie wyładunku w porcie w przypadku jednodniowych rejsów połowowych.

2. Statki rybackie posiadające upoważnienie do pozyskiwania korala czerwonego mają na statku dziennik połowowy, w którym rejestrowane są dzienne połowy korala czerwonego, niezależnie od masy zbioru w relacji pełnej, oraz działalność połowowa w rozbiciu na obszary i głębokości, w tym – w miarę możliwości – liczba dni połowowych i nurkowań. Informacje te są przekazywane właściwym organom krajowym w terminie określonym w art. 14 ust. 6 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009.

Artykuł 22c

Wcześniejsze powiadomienie o połowach korala czerwonego

[20] Z wyprzedzeniem wynoszącym od dwóch do czterech godzin przed przewidywaną godziną przybycia do portu kapitanowie statków rybackich lub ich przedstawiciele przekazują właściwym organom następujące informacje:

a) przewidywany czas przybycia;

b) oznakę rybacką i nazwę statku rybackiego;

c) szacowaną wielkość połowu w kg masy w relacji pełnej oraz w miarę możliwości liczbę kolonii korala czerwonego zatrzymanych na statku;

d) informacje dotyczące obszaru geograficznego, z którego pochodzi połów.

Artykuł 22d

Wyznaczone porty w odniesieniu do połowów korala czerwonego

[21] Upoważnieni rybacy lub statki rybackie posiadające upoważnienie wyładowują połowy korala czerwonego wyłącznie w wyznaczonych portach. W tym celu każde państwo członkowskie wyznacza porty, w których dozwolony jest wyładunek korala czerwonego, i przekazuje wykaz tych portów Sekretariatowi GFCM i Komisji do dnia 30 kWietnia każdego roku, chyba że nie nastąpiła żadna zmiana wyznaczonych portów w stosunku do już przekazanego wykazu.

Artykuł 22e

Kontrola wyładunków korala czerwonego

[22] Każde państwo członkowskie opracowuje program kontroli w oparciu o analizę ryzyka, w szczególności w celu weryfikacji wyładunków i walidacji dzienników połowowych.

Artykuł 22f

Przeładunek korala czerwonego

[23] Zakazuje się dokonywania przeładunku korala czerwonego na morzu.

Artykuł 22g

Informacje naukowe dotyczące korala czerwonego

[24] Państwa członkowskie posiadające floty rybackie do ukierunkowanych połowów korala czerwonego zapewniają wprowadzenie mechanizmu odpowiedniego naukowego monitorowania połowów i rezultatów połowów w celu umożliwienia Naukowemu Komitetowi Doradczemu GFCM przedstawienia informacji opisowych i doradztwa w zakresie co najmniej:

a) zastosowanego nakładu połowowego (np. liczba nurkowań w tygodniu) oraz ogólnych poziomów połowów w rozbiciu na ławice na poziomie lokalnym, krajowym lub ponadkrajowym;

b) punktów odniesienia do celów ochrony i zarządzania, w celu dalszego doskonalenia regionalnego planu zarządzania zgodnie z celem maksymalnego podtrzymywalnego połowu oraz niskiego poziomu ryzyka wyniszczenia zasobu;

c) biologicznych i społeczno-ekonomicznych skutków alternatywnych scenariuszy zarządzania, obejmujących kontrolę relacji między nakładem połowowym a rezultatem połowu i środki techniczne, zgodnie z propozycją umawiających się stron GFCM;

d) ewentualnego przestrzennego/czasowego zamykania obszarów połowowych w celu zachowania zrównoważonego charakteru połowów.

ROZDZIAŁ IV

Środki kontroli dotyczące określonych podobszarów geograficznych GFCM

SEKCJA 1

Kontrola połowów morlesza bogara w Morzu Alborańskim

Artykuł 22h

Raportowanie dziennych połowów i przyłowów morlesza bogara

[25] Bez uszczerbku dla art. 14 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009, państwa członkowskie ustanawiają mechanizm zapewniający raportowanie wszystkich dziennych połowów komercyjnych i przyłowów morlesza bogara w Morzu Alborańskim (podobszary geograficzne GFCM 1, 2, 3, jak określono w załączniku I), niezależnie od masy połowu w relacji pełnej. W odniesieniu do połowów rekreacyjnych państwa członkowskie dokładają starań, by rejestrować połowy tego gatunku lub oceniać je szacunkowo.

Artykuł 22i

Upoważnienia do połowów i działalności połowowej

[26] 1. Państwa członkowskie ustanawiają rejestr statków rybackich upoważnionych do przewozu lub wyładunku ilości morlesza bogara złowionych w Morzu Alborańskim, które stanowią więcej niż 20 % masy połowu w relacji pełnej po posortowaniu na czas trwania pływu. Rejestr ten jest prowadzony i aktualizowany.

2. Statkom rybackim prowadzącym ukierunkowane połowy morlesza bogara zezwala się na prowadzenia działalności połowowej jedynie jeżeli ta działalność połowowa została wskazana w ważnym upoważnieniu do połowów wydanym przez właściwe organy oraz określającym warunki techniczne, na jakich taka działalność może być prowadzona. Upoważnienie obejmuje dane określone w załączniku VIII.

3. Państwa członkowskie:

a) przekazują Komisji do dnia 31 stycznia każdego roku wykaz statków prowadzących działalność, którym wydano upoważnienie na rok bieżący, następny lub na następne lata; Komisja przekazuje ten wykaz Sekretariatowi GFCM do końca lutego każdego roku. Wykaz ten obejmuje dane określone w załączniku VIII;

b) przekazują Komisji i Sekretariatowi GFCM, do końca listopada każdego roku, począwszy od dnia 30 listopada 2018 r., a najpóźniej od dnia 30 listopada 2020 r., sprawozdanie z działalności połowowej prowadzonej przez statki, o których mowa w ust. 1, w formacie zbiorczym, które zawiera co najmniej następujące informacje:

(i) liczbę dni połowowych;

(ii) obszar eksploatacji oraz

(iii) wielkość połowów morlesza bogara.

4. Wszystkie statki o długości całkowitej powyżej 12 metrów upoważnione do ukierunkowanych połowów morlesza bogara muszą być wyposażone w VMS lub dowolny inny system geolokalizacji, umożliwiający organom kontrolnym śledzenie ich działalności.

Artykuł 22j

Monitorowanie naukowe

[27] Państwa członkowskie posiadające floty rybackie do ukierunkowanych połowów morlesza bogara zapewniają należyte wprowadzenie mechanizmu odpowiedniego monitorowania połowów i rezultatów połowów w celu umożliwienia SAC przedstawienia informacji opisowych i doradztwa dotyczącego przynajmniej:

a) charakterystyki narzędzi połowowych, między innymi maksymalnej długości takli i sieci stawnych oraz liczby, rodzaju i rozmiaru haczyków;

b) zastosowanego nakładu połowowego (na przykład liczby dni połowowych na tydzień) oraz ogólnych poziomów połowów w rozbiciu na floty rybackie prowadzące komercyjną działalność połowową; należy też przedłożyć szacunkowe wielkości połowów w ramach połowów rekreacyjnych;

c) punktów odniesienia do celów ochrony i zarządzania, w celu ustanowienia wieloletnich planów zarządzania na potrzeby zrównoważonego rybołówstwa zgodnie z celem maksymalnego podtrzymywalnego połowu oraz niskiego poziomu ryzyka wyniszczenia stada;

d) społeczno-ekonomicznych skutków alternatywnych scenariuszy zarządzania, obejmujących kontrolę relacji między nakładem połowowym a rezultatem połowu oraz środki techniczne, zgodnie z propozycją GFCM lub umawiających się stron;

e) ewentualnego przestrzennego/czasowego zamykania obszarów połowowych w celu zachowania zrównoważonego charakteru połowów;

f) potencjalnego wpływu rybołówstwa rekreacyjnego na stan stada lub stad morlesza bogara.

Sekcja 2

Cieśnina Sycylijska

Artykuł 22k

Upoważnienia do połowów stad gatunków dennych w Cieśninie Sycylijskiej przy użyciu włoków dennych

[28] 1. Statkom prowadzącym przy użyciu włoków dennych ukierunkowane połowy stad gatunków dennych w Cieśninie Sycylijskiej (podobszary geograficzne GFCM 12, 13, 14, 15 i 16, jak określono w załączniku I) zezwala się jedynie na prowadzenie określonych form działalności połowowej wskazanych w ważnym upoważnieniu do połowów wydanym przez właściwe organy oraz określającym warunki techniczne, na jakich taka działalność może być wykonywana.

2. Upoważnienie do połowów, o których mowa w ust. 1, oprócz danych określonych w załączniku I do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2017/218 (¹⁸), zawiera następujące dane:

a) numer rejestracyjny GFCM;

b) poprzednią nazwę (jeżeli dotyczy);

c) poprzednią banderę (jeśli dotyczy);

d) wcześniejsze informacje o usunięciu z innych rejestrów (jeżeli dotyczy).

3. Państwa członkowskie przesyłają Komisji do dnia 31 października każdego roku wykaz statków, dla których wydały upoważnienie określone w ust. 1. Komisja przekazuje ten wykaz wyznaczonemu przez siebie organowi oraz Sekretariatowi GFCM nie później niż dnia 30 listopada każdego roku.

4. Państwa członkowskie przekazują Komisji i Sekretariatowi GFCM, nie później niż dnia 31 sierpnia każdego roku, sprawozdanie w formacie zbiorczym z działalności połowowej prowadzonej przez statki określone w ust. 1, które zawiera co najmniej następujące informacje:

(i) liczbę dni połowowych;

(ii) obszar eksploatacji; i

(iii) połowy morszczuka europejskiego i krewetki głębokowodnej różowej.

Artykuł 22l

Wyznaczone porty

[29] 1. Każde państwo członkowskie wyznacza porty wyładunku, w których może mieć miejsce wyładunek morszczuka europejskiego i krewetki głębokowodnej różowej złowionych w Cieśninie Sycylijskiej, zgodnie z art. 43 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009. Państwa członkowskie przekazują Sekretariatowi GFCM i Komisji wykaz wyznaczonych portów wyładunku nie później niż dnia 30 listopada 2018 r. Wszelkie późniejsze zmiany w tym wykazie są niezwłocznie zgłaszane Sekretariatowi GFCM i Komisji.

2. Zabrania się wyładunku lub przeładunku ze statków rybackich wszelkich ilości morszczuka europejskiego i krewetki głębokowodnej różowej, które złowiono w Cieśninie Sycylijskiej, w miejscu innym niż porty wyładunku wyznaczone przez państwa członkowskie.

Artykuł 22m

Międzynarodowy wspólny program inspekcji i nadzoru w Cieśninie Sycylijskiej

[30] 1. Państwa członkowskie mogą przeprowadzać działania inspekcyjne i nadzorcze w ramach międzynarodowego wspólnego programu inspekcji i nadzoru (zwanego dalej „programem”), obejmującego wody poza jurysdykcją krajową w podobszarach geograficznych GFCM 12, 13, 14, 15 i 16, jak określono w załączniku I (zwane dalej „obszarem inspekcji i nadzoru”).

2. Państwa członkowskie mogą wyznaczyć inspektorów i środki inspekcji i przeprowadzać inspekcje w ramach programu. Komisja lub wyznaczony przez nią organ mogą również wyznaczać inspektorów unijnych na potrzeby programu.

3. Komisja lub wyznaczony przez nią organ koordynują w imieniu Unii działalność w zakresie nadzoru i inspekcji oraz mogą opracować w koordynacji z zainteresowanymi państwami członkowskimi wspólny plan rozmieszczenia umożliwiający Unii wypełnienie zobowiązań wynikających z programu. Państwa członkowskie przyjmują niezbędne środki mające na celu ułatwienie wykonywania tych planów, w szczególności w odniesieniu do wymaganych zasobów ludzkich i materialnych oraz do okresów i obszarów geograficznych, w których zasoby te mają być wykorzystane.

4. Każde państwo członkowskie przekazuje Komisji lub wyznaczonemu przez nią organowi, nie później niż dnia 31 października każdego roku, wykaz imion i nazwisk inspektorów uprawnionych do przeprowadzania inspekcji i nadzoru w obszarze, o którym mowa w ust. 1, jak również nazwy statków i samolotów wykorzystywanych do inspekcji i nadzoru, które zamierzają przydzielić do programu na następny rok. Komisja lub wyznaczony przez nią organ przesyła te informacje Sekretariatowi GFCM do dnia 1 grudnia każdego roku lub jak najszybciej przed rozpoczęciem inspekcji.

5. Inspektorzy wyznaczeni do programu posiadają legitymację inspektora GFCM wydaną przez właściwe organy, która jest zgodna z wzorem określonym w załączniku IV.

6. Statki wykonujące zadania w zakresie międzynarodowych wejść na statek i inspekcji zgodnie z programem podnoszą specjalną banderę lub proporzec, zgodnie z opisem w załączniku V.

7. Każde państwo członkowskie zapewnia, aby każda platforma inspekcyjna uprawniona do działania pod jego banderą, prowadząca działalność w obszarze, o którym mowa w ust. 1, utrzymywała bezpieczny kontakt, w miarę możliwości codziennie, ze wszystkimi pozostałymi platformami inspekcyjnymi działającymi w tym obszarze w celu wymiany informacji koniecznych do koordynacji działań.

8. Każde państwo członkowskie prowadzące działania inspekcyjne lub nadzorcze w obszarze, o którym mowa w ust. 1, dostarcza na każdą platformę inspekcyjną w momencie jej wejścia w ten obszar sporządzony zgodnie z załącznikiem VII wykaz obserwacji wejść na pokład i inspekcji, które zostały z niej wykonane w ciągu 10 poprzednich dni, z podaniem dat, współrzędnych geograficznych i innych istotnych informacji.

Artykuł 22n

Przeprowadzanie inspekcji

[31] 1. Inspektorzy wyznaczeni do programu:

a) przed wejściem na pokład powiadamiają statek rybacki o nazwie statku inspekcyjnego;

b) podnoszą na statku inspekcyjnym oraz na statku pomocniczym proporzec opisany w załączniku V;

c) ograniczają skład każdego zespołu inspekcyjnego do najwyżej trzech inspektorów.

2. Po wejściu na pokład inspektorzy przedstawiają kapitanowi statku rybackiego legitymacje opisane w załączniku IV. Inspekcje przeprowadza się w jednym z urzędowych języków GFCM oraz, w miarę możliwości, w języku używanym przez kapitana statku rybackiego.

3. Inspektorzy sporządzają sprawozdanie z inspekcji w formacie określonym w załączniku VI.

4. Inspektorzy podpisują sprawozdanie w obecności kapitana statku, który ma prawo dodać do sprawozdania wszelkie uwagi, jakie uzna za odpowiednie, lub zwrócić się o ich dodanie i który również musi sprawozdanie podpisać.

5. Kopie sprawozdania przekazuje się kapitanowi statku oraz organom, którym podlega zespół przeprowadzający inspekcję; organ ten przekazuje kopie organom państwa bandery statku poddawanego inspekcji oraz Komisji lub wyznaczonemu przez nią organowi. Komisja przekazuje kopię sprawozdania do Sekretariatu GFCM.

6. Skład zespołu przeprowadzającego inspekcję i czas jej trwania określa dowódca statku inspekcyjnego po uwzględnieniu wszystkich istotnych okoliczności.

Artykuł 22o

Naruszenia

[32] 1. Do celów niniejszego artykułu za naruszenia uznaje się następujące czynności:

a) czynności, o których mowa w art. 3 ust. 1 lit. a), b), c), e), f), g) i h) rozporządzenia (WE) nr 1005/2008;

b) zakłócanie satelitarnego systemu monitorowania; oraz

c) prowadzenie działalności bez VMS.

2. W odniesieniu do każdego wejścia na pokład i inspekcji statku rybackiego, podczas których inspektorzy wykryją naruszenie, organy państwa członkowskiego bandery statku inspekcyjnego niezwłocznie informują Komisję lub wyznaczony przez nią organ, które powiadamiają państwo bandery poddanego inspekcji statku rybackiego zarówno bezpośrednio, jak i za pośrednictwem Sekretariatu GFCM. Informują one również każdy statek inspekcyjny państwa bandery o statku rybackim, o którym wiadomo, że znajduje się w pobliżu.

3. Państwo członkowskie bandery statku zapewnia, aby po inspekcji, podczas której wykryto naruszenie, zaprzestał on wszelkiej działalności połowowej. Państwo członkowskie bandery żąda od statku rybackiego, aby skierował się on w ciągu 72 godzin do portu wyznaczonego przez to państwo, gdzie zostanie wszczęte postępowanie.

4. W przypadku gdy podczas inspekcji stwierdzone zostanie naruszenie, o działaniach i działaniach następczych podjętych przez państwo członkowskie bandery powiadamia się Komisję lub wyznaczony przez nią organ. Komisja lub wyznaczony przez nią organ przekazuje informacje o podjętych działaniach i działaniach następczych do Sekretariatu GFCM.

5. Organy państw członkowskich traktują sprawozdania z inspekcji, o których mowa w art. 22n ust. 3, oraz wnioski wynikające z inspekcji dokumentów dokonanych przez inspektorów, w podobny sposób jak sprawozdania i wnioski inspektorów krajowych.

Sekcja 3

Morze Czarne

Artykuł 22p

Środki służące zapobieganiu połowom NNN turbota w Morzu Czarnym oraz ich powstrzymywaniu i eliminowaniu

[33] 1. Do dnia 20 stycznia każdego roku każde państwo członkowskie przesyła Komisji za pośrednictwem zwyczajowego narzędzia przetwarzania danych wykaz statków używających dennych sieci skrzelowych stawnych upoważnionych do połowów turbota w Morzu Czarnym (podobszar geograficzny GFCM 29, jak określono w załączniku I). Do dnia 31 stycznia każdego roku Komisja przesyła ten wykaz Sekretariatowi GFCM.

2. Wykaz, o którym mowa w ust. 1, oprócz danych określonych w załączniku I do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2017/218 zawiera następujące dane:

a) numer rejestracyjny GFCM;

b) poprzednią nazwę (jeżeli dotyczy);

c) poprzednią banderę (jeżeli dotyczy);

d) wcześniejsze informacje o usunięciu z innych rejestrów (jeżeli dotyczy);

e) główne gatunki docelowe;

f) główne narzędzie lub narzędzia połowowe stosowane w odniesieniu do turbota, segment floty i jednostkę operacyjną zgodnie z określeniem w matrycy statystycznej zadania 1 ustanowionej w sekcji C załącznika III;

g) okres ważności upoważnienia do połowów z użyciem sieci skrzelowych lub wszelkich innych narzędzi używanych ewentualnie do połowu turbota (jeśli takie upoważnienie wydano).

3. Na żądanie GFCM państwa członkowskie przekazują informacje dotyczące statków rybackich upoważnionych do prowadzenia działalności połowowej w danym okresie. W szczególności państwa członkowskie zgłaszają nazwy odnośnych statków rybackich, ich oznaki rybackie oraz przyznane każdemu z nich uprawnienia do połowów.

4. Nieoznaczone porzucone sieci skrzelowe stosowane w połowach turbota i znalezione na morzu są zbierane przez właściwe organy nadbrzeżnego państwa członkowskiego. Sieci te pozostają zajęte do czasu należytego ustalenia właściciela bądź zostają zniszczone, jeżeli właściciela nie można ustalić.

5. Każde zainteresowane państwo członkowskie wyznacza punkty wyładunkowe, w których następuje wyładunek i przeładunek turbota złowionego w Morzu Czarnym, zgodnie z art. 43 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009. Wykaz tych punktów należy przekazać Sekretariatowi GFCM i Komisji nie później niż dnia 30 listopada każdego roku.

6. Zakazuje się wyładunku lub przeładunku ze statków rybackich wszelkich ilości turbota złowionego w Morzu Czarnym w każdym innym miejscu poza punktami wyładunkowymi, o których mowa w ust. 5.

Artykuł 22q

Krajowe plany monitorowania i kontroli połowów turbota w Morzu Czarnym oraz nadzoru nad tymi połowami

[34] 1. Państwa członkowskie ustanawiają krajowe plany monitorowania, kontroli i nadzoru (zwane dalej „planami krajowymi”) w celu wykonywania przepisów art. 22p poprzez zapewnienie, między innymi, właściwego i dokładnego monitorowania i rejestrowania miesięcznych połowów lub wykorzystanego nakładu połowowego.

2. Plany krajowe zawierają następujące elementy:

a) jasne określenie środków kontrolnych z opisem zasobów ludzkich oraz środków technicznych i finansowych dostępnych konkretnie na realizację przedmiotowych planów krajowych;

b) jasne określenie strategii inspekcji (w tym protokołów z inspekcji), ukierunkowanej na statki rybackie, co do których istnieje prawdopodobieństwo, że prowadzą połowy turbota i gatunków pokrewnych;

c) plany działania w zakresie kontroli rynku i transportu;

d) określenie zadań inspekcyjnych i procedur, w tym strategii pobierania próbek stosowanej w celu weryfikacji ważenia złowionych ryb przy pierwszej sprzedaży oraz strategii pobierania próbek w odniesieniu do statków, które nie podlegają przepisom związanym z dziennikiem połowowym / deklaracją wyładunkową;

e) wskazówki wyjaśniające dla inspektorów, organizacji producentów i rybaków w odniesieniu do zestawu przepisów obowiązujących w przypadku połowów, w których istnieje prawdopodobieństwo złowienia turbota, w tym:

(i) zasady wypełniania dokumentów, w tym sprawozdań z inspekcji, dzienników połowowych, deklaracji przeładunkowych i wyładunkowych oraz deklaracji przejęcia, dokumentów transportowych i dokumentów sprzedaży;

(ii) obowiązujące środki techniczne, w tym wielkość lub wymiary oczek sieci, minimalny rozmiar poławianych osobników, czasowe ograniczenia połowów;

(iii) strategie pobierania próbek;

(iv) mechanizmy kontroli krzyżowych;

f) szkolenia inspektorów krajowych w celu prowadzenia działań, o których mowa w załączniku II.

3. Do dnia 20 stycznia każdego roku państwa członkowskie przekazują Komisji lub wyznaczonemu przez nią organowi plany krajowe. Komisja lub wyznaczony przez nią organ przekazują te plany Sekretariatowi GFCM do dnia 31 stycznia każdego roku.

Artykuł 22r

Monitorowanie naukowe połowów turbota w Morzu Czarnym

[35] Państwa członkowskie przekazują SAC i Komisji, nie później niż dnia 30 listopada każdego roku, wszelkie dodatkowe informacje wspomagające naukowe monitorowanie połowów turbota w Morzu Czarnym.

TYTUŁ IV

WSPÓŁPRACA, WYMIANA INFORMACJI I SPRAWOZDAWCZOŚĆ

Artykuł 23

Współpraca i wymiana informacji

1. Komisja i państwa członkowskie współpracują i wymieniają informacje z Sekretarzem Wykonawczym GFCM, w szczególności poprzez:

a) wnioski o informacje z odpowiednich baz danych i przesyłanie do nich informacji;

b) wnioski o nawiązanie współpracy oraz prowadzenie współpracy na rzecz propagowania skutecznego wdrażania przepisów niniejszego rozporządzenia.

2. Państwa członkowskie zapewniają, aby ich krajowe systemy informacji dotyczących rybołówstwa umożliwiały bezpośrednią elektroniczną wymianę informacji na temat inspekcji prowadzonych przez państwo portu, o których mowa w tytule III, pomiędzy tymi państwami i Sekretarzem Wykonawczym GFCM, przy należytym uwzględnieniu odpowiednich wymogów w zakresie poufności.

3. Państwa członkowskie podejmują środki służące umożliwieniu elektronicznego rozpowszechniania informacji między odpowiednimi podmiotami krajowymi oraz do koordynacji działań tych podmiotów przy wdrażaniu środków określonych w tytule III rozdział II.

4. Na użytek niniejszego rozporządzenia państwa członkowskie ustanawiają wykaz punktów kontaktowych, który zostanie niezwłocznie przekazany drogą elektroniczną Komisji, Sekretarzowi Wykonawczemu GFCM oraz umawiającym się stronom GFCM.

5. Komisja może przyjmować akty wykonawcze w odniesieniu do szczegółowych przepisów dotyczących współpracy i wymiany informacji. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 25 ust. 2.

Artykuł 23a

Przekazywanie Komisji stosownych danych

1. Do dnia 15 grudnia każdego roku zainteresowane państwa członkowskie przedkładają Komisji:

a) [36] dane dotyczące korala czerwonego, o których mowa w art. 22b; oraz

b) w postaci sprawozdania w formie elektronicznej – liczbę przypadkowych połowów i uwolnień ptaków morskich, żółwi morskich, mniszek śródziemnomorskich, waleni oraz rekinów i rajokształtnych, a także wszelkie istotne informacje zgłoszone zgodnie z, odpowiednio, art. 17b ust. 1 lit. a), b), c), d) i e).

2. Komisja przekazuje informacje, o których mowa w ust. 1, Sekretarzowi Wykonawczemu GFCM do dnia 31 grudnia każdego roku.

3. Państwa członkowskie zgłaszają Komisji wszelkie zmiany w wykazie portów wyznaczonych do wyładunku połowów korala czerwonego zgodnie z pkt 5 zalecenia GFCM/36/2012/1.

4. Państwa członkowskie ustanawiają odpowiednie systemy monitorowania w celu gromadzenia wiarygodnych informacji na temat wpływu statków rybackich łowiących kolenie przy użyciu sieci skrzelowych dennych na populacje waleni w Morzu Czarnym oraz przekazują te informacje Komisji.

5. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o wszelkich zmianach dokonanych na mapach i w wykazach współrzędnych geograficznych określających położenie jaskiń mniszek śródziemnomorskich, o których mowa w pkt 6 zalecenia GFCM/35/2011/5.

6. Komisja niezwłocznie przekazuje informacje, o których mowa w ust. 3, 4 i 5, Sekretarzowi Wykonawczemu GFCM.

7. Komisja może przyjmować akty wykonawcze w odniesieniu do formatu i przekazywania informacji, o których mowa w ust. 1, 3, 4 i 5. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 25 ust. 2.

8. [37] Każde państwo członkowskie przedstawia Sekretariatowi GFCM i Komisji do dnia 30 czerwca każdego roku szczegółowe sprawozdanie ze swojej działalności połowowej w odniesieniu do korala czerwonego. Takie sprawozdanie zawiera co najmniej informacje na temat całkowitej wielkości połowów i obszarów eksploatacji oraz, w miarę możliwości, liczby nurkowań i średniej wielkości połowu na nurkowanie.

Artykuł 23b

Kontrola, monitorowanie i nadzór połowów stad małych ryb pelagicznych w Morzu Adriatyckim oraz nadzór nad nimi

1. Do dnia 1 października każdego roku państwa członkowskie przekazują Komisji plany i programy mające na celu zapewnienie zgodności z art. 16l poprzez odpowiednie monitorowanie i przekazywanie danych, w szczególności w zakresie połowów miesięcznych i wykorzystanego nakładu połowowego.

2. Komisja przekazuje informacje, o których mowa w ust. 1, Sekretarzowi Wykonawczemu GFCM nie później niż do dnia 30 października każdego roku.

Artykuł 24

Sprawozdawczość dotycząca macierzy statystycznych

1. Każdego roku do dnia 1 maja państwa członkowskie przekazują Sekretarzowi Wykonawczemu GFCM dane dotyczące zadań 1.1, 1.2, 1.3, 1.4 i 1.5 macierzy statystycznej GFCM zgodnie z sekcją C załącznika III.

2. W celu przekazania danych, o których mowa w ust. 1, państwa członkowskie stosują system wprowadzania danych GFCM lub inny właściwy standard i protokół przesyłania danych określony przez Sekretarza Wykonawczego GFCM i dostępny na stronie internetowej GFCM.

3. Państwa członkowskie informują Komisję o danych przekazanych na podstawie niniejszego artykułu.

Komisja może przyjmować akty wykonawcze określające szczegółowe przepisy dotyczące formatu i przekazywania danych, o których mowa w niniejszym artykule. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 25 ust. 2.

TYTUŁ V

PRZEPISY KOŃCOWE

Artykuł 25

Procedura komitetowa

1. Komisję wspiera Komitet ds. Rybołówstwa i Akwakultury, utworzony na mocy art. 30 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 2371/2002. Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

2. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu zastosowanie ma art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

Artykuł 26

Przekazanie uprawnień

W miarę konieczności, w celu dokonania wdrożenia w prawie Unii obowiązkowych dla Unii zmian do istniejących środków GFCM, które zostały już wdrożone w prawie Unii, Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych, zgodnie z art. 27, tak aby zmienić przepisy niniejszego rozporządzenia w odniesieniu do:

a) dostarczania informacji Sekretarzowi Wykonawczemu GFCM na mocy art. 15 ust. 4;

b) przekazywania Sekretarzowi Wykonawczemu GFCM wykazu upoważnionych statków na mocy art. 17;

c) środków przewidzianych przez państwo portu, określonych w art. 18– 22;

d) współpracy, wymiany informacji i sprawozdawczości, określonych w art. 23 i 24;

e) tabeli, mapy i współrzędnych geograficznych podobszarów geograficznych GFCM, określonych w załączniku I;

f) procedur inspekcji prowadzonych przez państwo portu w odniesieniu do statków, określonych w załączniku II; oraz

g) macierzy statystycznych GFCM, określonych w załączniku III.

Artykuł 27

Wykonywanie przekazanych uprawnień

1. Uprawnienie do przyjmowania aktów delegowanych powierzone Komisji podlega warunkom określonym w niniejszym artykule.

2. Uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych, o których mowa w art. 16b, 16c i 26, powierza się Komisji na okres trzech lat od dnia 28 listopada 2015 r. Komisja sporządza sprawozdanie dotyczące przekazania uprawnień nie później niż sześć miesięcy przed zakończeniem okresu trzech lat. Przekazanie uprawnień zostaje automatycznie przedłużone na taki sam okres, chyba że Parlament Europejski lub Rada sprzeciwią się takiemu przedłużeniu nie później niż trzy miesiące przed końcem każdego okresu.

3. Przekazanie uprawnień, o których mowa w art. 16b, 16c i 26, może zostać odwołane w dowolnym momencie przez Parlament Europejski lub Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie określonych w niej uprawnień. Staje się ona skuteczna następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub od późniejszej określonej w niej daty. Nie narusza ona ważności już obowiązujących aktów delegowanych.

4. Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja powiadamia o tym równocześnie Parlament Europejski i Radę.

5. Akt delegowany przyjęty zgodnie z art. 16b, 16c i 26 wchodzi w życie wyłącznie w przypadku braku sprzeciwu Parlamentu Europejskiego lub Rady w ciągu dwóch miesięcy od zawiadomienia o tym akcie Parlamentu Europejskiego i Rady lub też jeżeli przed upływem tego terminu Parlament Europejski i Rada poinformują Komisję, że nie zamierzają zgłaszać sprzeciwu. Z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady termin ten jest przedłużany o dwa miesiące.

Artykuł 28

Zmiany w rozporządzeniu (WE) nr 1967/2006

W rozporządzeniu (WE) nr 1967/2006 wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 4 skreśla się ust. 3;

2) art. 9 ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. W przypadku sieci ciągnionych innych niż te, o których mowa w ust. 4, minimalny rozmiar oczka wynosi co najmniej:

a) w przypadku sieci o oczkach kWadratowych – 40 mm w worku; lub

b) na należycie uzasadniony wniosek właściciela statku – w przypadku sieci o oczkach romboidalnych – 50 mm, gdy sieć ta ma uznaną selektywność pod względem wielkości co najmniej równą selektywności sieci, o których mowa w lit. a).

Statki rybackie są uprawnione do używania i trzymania na pokładzie jedynie jednego z tych dwóch rodzajów sieci.

Do dnia 30 czerwca 2012 r. Komisja przedłoży Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie na temat realizacji niniejszego ustępu i na tej podstawie, jak również na podstawie informacji przekazanych przez państwa członkowskie do dnia 31 grudnia 2011 r., zaproponuje we właściwych przypadkach stosowne zmiany.” ;

3) art. 24 traci moc;

4) art. 27 ust. 1 i 4 tracą moc.

Artykuł 29

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Strasburgu dnia 13 grudnia 2011 r.

ZAŁĄCZNIK IV

Wzór legitymacji inspektorów GFCM [38]

ZAŁĄCZNIK V

WZÓR PROPORCA INSPEKCJI GFCM [39]

ZAŁĄCZNIK VI

SPRAWOZDANIE Z INSPEKCJI GFCM [40]

ZAŁĄCZNIK VII

SPRAWOZDANIE Z INSPEKCJI GFCM [41]

ZAŁĄCZNIK VIII

DANE PODAWANE W WYKAZIE STATKÓW PROWADZĄCYCH UKIERUNKOWANE POŁOWY MORLESZA BOGARA [42]

Wykaz, o którym mowa w art. 22i, zawiera w przypadku każdego statku następujące informacje:

– nazwę statku;

– numer statku w rejestrze (kod przypisany przez umawiające się strony);

– niepowtarzalny identyfikator GFCM (kod kraju ISO alfa-3 + 9 cyfr, np. xxx000000001);

– port rejestracji (pełna nazwa portu);

– poprzednią nazwę (jeżeli dotyczy);

– poprzednią banderę (jeżeli dotyczy);

– wcześniejsze informacje o usunięciu z innych rejestrów (jeżeli dotyczy);

– międzynarodowy radiowy sygnał wywoławczy (jeżeli dotyczy);

– VMS (należy wskazać TAK lub NIE);

– rodzaj statku, długość całkowitą (LOA) i pojemność brutto (GT) lub pojemność rejestrową brutto (GRT) oraz moc silnika wyrażoną w kW;

– imię i nazwisko lub nazwę oraz adres właściciela lub właścicieli oraz operatora lub operatorów;

– główne narzędzie połowowe stosowane do połowu morlesza bogara oraz przydział segmentu floty i jednostkę operacyjną jak wskazano w ramach odniesienia gromadzenia danych (ang. Data Collection Reference Framework, DCRF);

– okres obowiązywania zezwolenia na połów sezonowy morlesza bogara.