Akt prawny
archiwalny
Wersja archiwalna od dnia notyfikacji do 2021-04-21
Wersja archiwalna od dnia notyfikacji do 2021-04-21
archiwalny
Alerty
DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI
z dnia 8 grudnia 2011 r.
zmieniająca decyzję 2010/221/UE w odniesieniu do środków krajowych zapobiegających wprowadzaniu niektórych chorób zwierząt wodnych na części terytoriów Irlandii, Finlandii i Szwecji
(notyfikowana jako dokument nr C(2011) 9002)
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
(2011/825/UE)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając dyrektywę Rady 2006/88/WE z dnia 24 października 2006 r. w sprawie wymogów w zakresie zdrowia zwierząt akwakultury i produktów akwakultury oraz zapobiegania niektórym chorobom zwierząt wodnych i zwalczania tych chorób (1), w szczególności jej art. 43 ust. 2,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) W decyzji Komisji 2010/221/UE z dnia 15 kwietnia 2010 r. zatwierdzającej krajowe środki w zakresie ograniczania wpływu niektórych chorób zwierząt akwakultury i dzikich zwierząt wodnych zgodnie z art. 43 dyrektywy Rady 2006/88/WE (2) zezwala się, by niektóre państwa członkowskie stosowały ograniczenia w odniesieniu do przesyłek tych zwierząt w celu zapobiegania wprowadzeniu niektórych chorób na ich terytorium, pod warunkiem że państwa te wykazały, że ich terytoria lub pewne wyznaczone na nich obszary są wolne od tych chorób albo że ustanowiły one program zwalczania lub nadzoru w celu uwolnienia się od tych chorób.
(2) W załączniku II do decyzji 2010/221/UE części kontynentalne terytoriów Finlandii i Szwecji wymienione są jako terytoria posiadające zatwierdzony program zwalczania w odniesieniu do bakteryjnej choroby nerek (BKD).
(3) W załączniku II do decyzji 2010/221/UE części przybrzeżne terytorium Szwecji wymienione są jako posiadające zatwierdzony program zwalczania w odniesieniu do zakaźnej martwicy trzustki (IPN).
(4) W związku z tym decyzją 2010/221/UE zatwierdza się niektóre środki krajowe stosowane przez Finlandię i Szwecję w odniesieniu do przesyłek na te obszary zwierząt akwakultury należących do gatunków podatnych. Aby jednak umożliwić ponowną ocenę stosowności tych środków krajowych, zezwolenie na ich stosowanie jest ograniczone w czasie do dnia 31 grudnia 2011 r.
(5) Finlandia przedstawiła Komisji sprawozdania dotyczące swojego krajowego programu zwalczania BKD, w którym stwierdza się, że nie udało się jeszcze zwalczyć BKD. Chociaż na wielu obszarach poczyniono postępy, niektóre obszary są nadal zakażone BKD. Finlandia zwróciła się w związku z tym o ograniczenie granic obszaru geograficznego programu do dwóch ciągłych stref obejmujących 19 obszarów zlewni. W tych dwóch strefach tylko cztery gospodarstwa są objęte ograniczeniami związanymi z BKD i wszystkie one przechodzą proces niszczenia zakażonych ryb oraz czyszczenia i dezynfekcji obiektów.
(6) Szwecja przedstawiła Komisji sprawozdanie dotyczące funkcjonowania swoich krajowych programów zwalczania BKD i IPN. Liczba zgłoszonych przypadków znacznie się zmniejszyła i obie choroby są prawie zwalczone na obszarach objętych programami. Kontynentalne części Szwecji są już wolne od IPN, a w związku z tym krajowy program zwalczania na wodach przybrzeżnych pełni również funkcję bufora chroniącego obszary uznane już za wolne od IPN.
(7) Na podstawie informacji dostarczonych przez Finlandię i Szwecję należy nadal stosować te środki krajowe. Biorąc jednak pod uwagę, że chorób nie zwalczono mimo wielu lat wdrażania krajowych programów zwalczania, konieczne jest dokonanie we właściwym czasie ponownej oceny stosowności i konieczności środków krajowych. Zezwolenie na stosowanie tych środków krajowych należy zatem ograniczyć do dwóch kolejnych lat do dnia 31 grudnia 2013 r.
(8) W załączniku III do decyzji 2010/221/UE znajduje się obecnie wykaz dziewięciu enklaw na terytorium Irlandii posiadających zatwierdzony program nadzoru w odniesieniu do herpeswirusa 1 μνar (OsHV-1 μνar) u ostryg.
(9) Irlandia powiadomiła Komisję o wykryciu wirusa OsHV-1 μνar w dwóch z tych enklaw, a mianowicie w zatoce Gweendore w enklawie 1 i w zatoce Ballinakill w enklawie 4. Dlatego należy zmienić zasięg geograficzny tych dwóch enklaw w załączniku III do decyzji 2010/221/UE.
(10) Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję 2010/221/UE.
(11) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
W decyzji 2010/221/UE wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 3 ust. 2 datę „31 grudnia 2011 r.” zastępuje się datą „31 grudnia 2013 r.”;
2) załączniki II i III zastępuje się tekstem znajdującym się w załączniku do niniejszej decyzji.
Artykuł 2
Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 8 grudnia 2011 r.
ZAŁĄCZNIK
„ZAŁĄCZNIK II
Państwa członkowskie i ich części posiadające programy zwalczania w odniesieniu do niektórych chorób zwierząt akwakultury i zatwierdzone do wprowadzenia środków krajowych w celu kontroli tych chorób zgodnie z art. 43 ust. 2 dyrektywy 2006/88/WE
Choroba | Państwo członkowskie | Kod | Zasięg geograficzny obszaru z zatwierdzonymi środkami krajowymi |
Bakteryjna choroba nerek (BKD) | Finlandia | FI | Następujące obszary zlewni: |
Kymijoki, Juustilanjoki, Hounijoki, Tervajoki, Vilajoki, Urpalanjoki, Vaalimaanjoki, Virojoki, Vehkajoki, Summajoki, Vuoksi, Jänisjoki, Kiteenjoki-Tohmajoki, Hiitolanjoki, Tenojoki, Nää tämöjoki, Uutuanjoki, Paatsjoki, Tuulomajoki. | |||
Szwecja | SE | Części kontynentalne terytorium | |
Zakaźna martwica trzustki (IPN) | Szwecja | SE | Części przybrzeżne terytorium |
ZAŁĄCZNIK III
Państwa członkowskie i obszary posiadające programy nadzoru w odniesieniu do herpeswirusa 1 μvar (OsHV-1 µvar) u ostryg i zatwierdzone do wprowadzenia środków krajowych w celu kontroli tej choroby zgodnie z art. 43 ust. 2 dyrektywy 2006/88/WE
Choroba | Państwo członkowskie | Kod | Zasięg geograficzny obszarów z zatwierdzonymi środkami krajowymi (państwa członkowskie, strefy i enklawy) |
Herpeswirus 1 μ var (OsHV-1 μvar) u ostryg | Irlandia | IE | Enklawa 1: zatoka Sheephaven. |
Enklawa 2: zatoka Gweebara. | |||
Enklawa 3: zatoki Drumcliff, Killala, Broadhaven i Blacksod. | |||
Enklawa 4: zatoka Streamstown. | |||
Enklawa 5: zatoki Bertraghboy i Galway. | |||
Enklawa 6: ujście Shannon oraz zatoki Poulnasharry, Askeaton i Ballylongford. | |||
Enklawa 7: zatoka Kenmare. | |||
Enklawa 8: zatoka Dunmanus. | |||
Enklawa 9: zatoki Kinsale i Oysterhaven. | |||
Zjednoczone Królestwo | UK | Terytorium Wielkiej Brytanii z wyjątkiem zatoki Whitstable w hrabstwie Kent. | |
Terytorium Irlandii Północnej z wyjątkiem zatoki Killough, Lough Foyle i Carlington Lough. | |||
Terytorium Guernsey.” |