KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę Rady 91/676/EWG z dnia 12 grudnia 1991 r. dotyczącą ochrony wód przed zanieczyszczeniami powodowanymi przez azotany pochodzenia rolniczego (¹), w szczególności jej załącznik III pkt 2 akapit trzeci,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Jeśli ilości nawozu naturalnego, które państwo członkowskie zamierza stosować w przeliczeniu na hektar rocznie, różnią się od ilości określonej w pkt 2 akapit drugi zdanie pierwsze załącznika III do dyrektywy 91/676/EWG i w lit. a) tego akapitu, należy je ustalić w taki sposób, by pozostawały bez uszczerbku dla realizacji celów określonych w art. 1 wymienionej dyrektywy, oraz uzasadnić na podstawie obiektywnych kryteriów, takich jak istnienie długich okresów wegetacji i upraw o wysokim poborze azotu.

(2) Włochy złożyły wniosek do Komisji o przyznanie odstępstwa na mocy pkt 2 akapit trzeci załącznika III do dyrektywy 91/676/EWG w odniesieniu do regionów Emilia Romagna, Lombardia, Piemonte i Veneto.

(3) Wnioskowane odstępstwo dotyczy zamiaru zezwolenia przez Włochy na stosowanie w regionach Emilia Romagna, Lombardia, Piemonte i Veneto do 250 kg azotu w przeliczeniu na hektar rocznie pochodzącego z odchodów bydła i przetworzonych odchodów trzody chlewnej w gospodarstwach, w których uprawy o wysokim poborze azotu i długim okresie wegetacji stanowią 70 % wszystkich upraw. Szacuje się, że odstępstwo będzie potencjalnie dotyczyć około 10 313 gospodarstw prowadzących chów bydła i 1 241 gospodarstw prowadzących chów trzody chlewnej w regionach Emilia Romagna, Lombardia, Piemonte i Veneto, odpowiadających odpowiednio 15,9 % i 9,7 % całkowitej liczby tych gospodarstw w wymienionych regionach, 10,7 % użytków rolnych i 29,1 % całkowitej liczby zwierząt gospodarskich mlecznych i 49,3 % całkowitej liczby trzody chlewnej w wymienionych regionach. Ponadto o odstępstwo można także ubiegać się w odniesieniu do gruntów ornych.

(4) Legislacja wdrażająca dyrektywę 91/676/EWG i ustanawiająca programy działania w regionach Emilia Romagna (decyzja nr 1273/2011 5.09.2011), Lombardia (decyzja nr IX/2208 14.09.2011), Piemonte (decyzja nr 18-2612 19.09.2011) i Veneto (decyzja nr 1150 26.07.2011) została przyjęta i stosuje się w związku z niniejszą decyzją w latach 2012–2015.

(5) Wyznaczone obszary narażone, których dotyczą programy działania, obejmują około 63 % użytków rolnych w regionie Emilia Romagna, 82 % użytków rolnych w regionie Lombardia, 38 % użytków rolnych w regionie Piemonte oraz 87 % użytków rolnych w regionie Veneto.

(6) Przedstawione dane dotyczące jakości wody wykazują, że w przypadku wód podziemnych w regionach Emilia Romagna, Lombardia, Piemonte i Veneto 89 % jednolitych części wód podziemnych charakteryzuje się średnim stężeniem azotanów w wysokości poniżej 50 mg azotanów na litr, a w przypadku 63 % jednolitych części wód podziemnych wartość stężenia wynosi poniżej 25 mg azotanów na litr. W przypadku wód powierzchniowych w ponad 98 % miejsc monitorowania odnotowano średnie stężenie azotanów w wysokości poniżej 25 mg azotanów na litr, a w żadnym punkcie stężenie to nie wyniosło ponad 50 mg azotanów na litr.

(7) Ponad 70 % zwierząt gospodarskich we Włoszech znajduje się w regionach Emilia Romagna, Lombardia, Piemonte i Veneto: w szczególności 67,1 % bydła mlecznego, 60,6 % pozostałego bydła, 81 % trzody chlewnej i 79,4 % drobiu. Liczba pogłowia wykazuje tendencją spadkową w latach 1982–2007 (średnio o 20 % dla wszystkich czterech regionów).

(8) W latach 1979–2008 zmniejszyło się zużycie azotu chemicznego, jak również mineralnych nawozów fosforowych (to ostatnie spadło o 70 %).

(9) Użytki zielone, kukurydza przeznaczona na ziarno, kukurydza przeznaczona na kiszonkę oraz zboża ozime zajmują około 53 % całkowitej powierzchni użytków rolnych w regionach Emilia Romagna, Lombardia, Piemonte i Veneto.

(10) Dodatkowe dokumenty przedłożone we wniosku o odstępstwo pokazują, że proponowana ilość 250 kg azotu w przeliczeniu na hektar rocznie pochodzącego z odchodów bydła i przetworzonych odchodów świń jest uzasadniona na podstawie obiektywnych kryteriów, takich jak wysokie opady netto, długie okresy wegetacji i wysokie plony upraw o wysokim poborze azotu.

(11) Po przeanalizowaniu wniosku Komisja stwierdza, że proponowana ilość 250 kg azotu w przeliczeniu na hektar rocznie pochodzącego z odchodów bydła i przetworzonych odchodów świń nie będzie stanowiła przeszkody w realizacji celów dyrektywy 91/676/EWG, z zastrzeżeniem spełnienia pewnych ściśle określonych warunków.

(12) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Komitetu ds. Azotanów ustanowionego na mocy art. 9 dyrektywy 91/676/EWG,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Odstępstwo, o przyznanie którego Włochy złożyły wniosek w odniesieniu do regionów Emilia Romagna, Lombardia, Piemonte i Veneto pismami z dnia 10 marca 2011 r. i 28 lipca 2011 r. w celu zezwolenia na stosowanie większej ilości odchodów zwierzęcych od ilości określonej w pkt 2 akapit drugi zdanie pierwsze i lit. a) załącznika III do dyrektywy 91/676/EWG, przyznaje się z zastrzeżeniem warunków określonych w niniejszej decyzji.

Artykuł 2

Definicje

Do celów niniejszej decyzji stosuje się następujące definicje:

a) „gospodarstwa” oznaczają gospodarstwa prowadzące chów zwierząt gospodarskich lub nieprowadzące takiego chowu;

b) „działka” oznacza pojedyncze pole lub grupę pól, jednolitych pod względem upraw, typu gleby i praktyk nawożenia;

c) „użytki zielone” oznaczają trwałe lub krótkotrwałe użytki zielone (krótkotrwałe pastwiska zakładane są zwykle na okres krótszy niż cztery lata);

d) „ kukurydza późno dojrzewająca” oznacza kukurydzę klasy 600-700 FAO, sadzoną między połową marca a początkiem kwietnia, o cyklu wzrostu co najmniej 145–150 dni;

e) „kukurydza lub sorgo, po których następują uprawy ozime” oznaczają niezbyt późne lub wcześnie dojrzewające kukurydzę lub sorgo, po których następują uprawy ozime, takie jak rajgras włoski, jęczmień, pszenżyto czy żyto ozime;

f) „zboża ozime, po których następują uprawy letnie” oznaczają pszenicę ozimą, jęczmień ozimy lub pszenżyto, po których następują uprawy letnie, takie jak kukurydza, sorgo, Setaria czy Panicum sp.;

g) „uprawy o wysokim poborze azotu i długim okresie wegetacji” oznaczają użytki zielone, kukurydze późno dojrzewającą, kukurydzę lub sorgo, po których następują uprawy ozime oraz zboża ozime, po których następują uprawy letnie;

h) „odchody bydła” oznaczają odchody zwierzęce bydła, włącznie z wypasem lub w formie przetworzonej;

i) „przetwarzanie nawozu naturalnego” oznacza przetwarzanie nawozu świńskiego na dwie frakcje – stałą i płynną, przeprowadzane w celu poprawy stosowania nawozów na gruntach rolnych i lepszego odzyskiwania azotu i fosforu;

j) „przetworzony nawóz naturalny” oznacza płynną frakcję będącą wynikiem przetwarzania nawozu świńskiego, o minimalnym współczynniku azotu do fosforu (N/P₂O₅) 2,5;

k) „przetworzony nawóz naturalny z obniżoną zawartością azotu” oznacza przetworzony nawóz naturalny o zawartości azotu obniżonej o 30 % w porównaniu z zawartością azotu w nieprzetworzonym nawozie świńskim;

l) „ gleby o niskiej zawartości materii organicznej” oznaczają gleby o zawartości węgla organicznego mniejszej niż 2 % w górnych 30 cm pokrywy glebowej;

m) „gleby o niskim lub zerowym zasoleniu” oznaczają gleby o przewodnictwie nasyconego ekstraktu glebowego ECe < 4 mS/cm lub o przewodnictwie ekstraktu wodnego w stosunku 1:2 gleba do wody EC 1:2 < 1 ms/cm, lub obszary zdefiniowane jako na pewno niezagrożone ryzykiem zasolenia, zgodnie ze wskazaniem na mapie gleb określonej na poziomie regionalnym;

n) „efektywność stosowania azotu” oznacza odsetek całkowitego azotu zastosowany w formie odchodów zwierzęcych, który jest udostępniony uprawom w roku zastosowania.

Artykuł 3

Zakres

Niniejsza decyzja ma zastosowanie w indywidualnych przypadkach do określonych gospodarstw, w których na co najmniej 70 % obszaru prowadzi się uprawy o wysokim poborze azotu i długim okresie wegetacji, oraz z zastrzeżeniem warunków określonych w art. 4–7.

Artykuł 4

Roczne wnioski i zobowiązania

1. Rolnicy, którzy chcą skorzystać z odstępstwa na mocy niniejszej decyzji wykonawczej, składają wniosek do właściwych organów do dnia 15 lutego każdego roku.

2. Wraz z corocznym wnioskiem, o którym mowa w ust. 1, rolnicy zobowiązują się na piśmie do spełnienia warunków określonych w art. 5, 6 i 7.

Artykuł 5

Przetwarzanie nawozu naturalnego

1. Rolnicy, którzy korzystają z odstępstwa dotyczącego stosowania przetworzonego nawozu świńskiego, co roku przedkładają właściwym organom następujące informacje:

a) rodzaj przetworzenia nawozu naturalnego;

b) możliwości i główne cechy zakładu przetwarzania, włącznie z wydajnością;

c) ilość nawozu naturalnego przesłana do przetworzenia;

d) ilość, skład, włącznie z zawartością azotu i fosforu, oraz przeznaczenie frakcji stałej;

e) ilość, skład, włącznie z zawartością azotu i fosforu, oraz przeznaczenie przetworzonego nawozu naturalnego;

f) oszacowanie strat w formie gazowej powstających w trakcie przetwarzania.

2. Frakcja stała, będąca wynikiem przetwarzania nawozu naturalnego, musi być ustabilizowana w celu zmniejszenia wydzielanych zapachów i innych emisji, poprawy właściwości agronomicznych i higienicznych, ułatwienia składowania i użytkowania oraz lepszego udostępniania azotu i fosforanu uprawom. Produktu końcowego nie stosuje się w gospodarstwach korzystających z odstępstwa. Właściwe organy przyjmują środki zachęcające go stosowania ustabilizowanej frakcji stałej na glebach o niskiej zawartości materii organicznej. Gleby te są zaznaczone na mapach sporządzonych na poziomie regionalnym i udostępnionych rolnikom.

3. Właściwe organy ustalają metody oceny składu przetworzonego nawozu naturalnego, zróżnicowania składu oraz skuteczności przetwarzania w odniesieniu do każdego gospodarstwa korzystającego z indywidualnego odstępstwa.

4. Amoniak i inne emisje pochodzące z przetwarzania nawozu naturalnego monitorowane są przez właściwe organy w reprezentatywnych miejscach w odniesieniu do każdej techniki przetwarzania. Na podstawie wyników monitorowania właściwe organy sporządzają spis emisji.

Artykuł 6

Stosowanie nawozu naturalnego i innych nawozów

1. Ilość odchodów bydła włącznie z pochodzącymi bezpośrednio od zwierząt oraz przetworzonego nawozu naturalnego, stosowana na użytkach rolnych każdego roku w gospodarstwach rolnych korzystających z odstępstwa, nie przekracza ilości nawozu naturalnego zawierającej 250 kg azotu w przeliczeniu na hektar, z zastrzeżeniem warunków określonych w ust. 2–12.

2. Całkowita dawka azotu nie przekracza przewidywalnego zapotrzebowania na substancje odżywcze poszczególnych roślin uprawnych. Uwzględnia zawartość tej substancji w glebie oraz zwiększoną dostępność azotu dzięki przetwarzaniu nawozu naturalnego. Nie przekracza ona maksymalnych norm stosowania określonych w programach działania mających zastosowanie do danego gospodarstwa.

3. Całkowita dawka fosforu nie przekracza przewidywalnego zapotrzebowania na substancje odżywcze poszczególnych roślin uprawnych oraz uwzględnia zawartość tej substancji w glebie. Stosowanie fosforu z nawozów chemicznych jest zakazane w gospodarstwach korzystających z odstępstwa.

4. Każde gospodarstwo przygotowuje najpóźniej do dnia 15 lutego swój plan nawożenia opisujący płodozmian na użytkach rolnych i planowane stosowanie nawozu naturalnego oraz nawozów mineralnych.

Plan nawożenia zawiera:

a) liczbę zwierząt gospodarskich, opis systemu magazynowania i przechowywania wraz z pojemnością dostępną do celów przechowywania nawozu naturalnego oraz rodzajem;

b) obliczenie azotu i fosforu pochodzących z nawozu naturalnego i wytworzonych w gospodarstwie;

c) opis przetwarzania nawozu naturalnego i cechy przetworzonego nawozu naturalnego (jeżeli stosowne);

d) ilość, rodzaj i cechy nawozu dostarczonego poza gospodarstwo lub do gospodarstwa;

e) płodozmian oraz powierzchnię działek zawierających uprawy o wysokim poborze azotu i długim okresie wegetacji oraz działek zawierających inne uprawy;

f) spodziewane zbiory w odniesieniu do każdej uprawy, w zależności od dostępności składników pokarmowych i wody, a także warunki lokalne takie jak klimat, rodzaj gleby itd.;

g) przewidywane wymagania upraw w zakresie azotu i fosforu w podziale na poszczególne działki;

h) obliczenie azotu i fosforu pochodzących z nawozu naturalnego i stosowanych na każdej działce;

i) obliczenie azotu pochodzącego z nawozów chemicznych stosowanych na każdej działce;

j) oszacowane ilości wody potrzebnej do nawodnienia i precyzyjne wskazanie jej źródła; do planu dołączone powinno być zezwolenie na pobór wody lub umowa na korzystanie z wody z odpowiednim „konsorcjum wodnym” lub mapa wskazująca na to, że gospodarstwo znajduje się w obszarach, w których płytkie wody gruntowe przylegają do strefy korzeniowej.

W celu zapewnienia spójności między planami a faktycznymi praktykami rolniczymi plany zostają poddane przeglądowi nie później niż w ciągu siedmiu dni po wprowadzeniu jakichkolwiek zmian w praktykach rolniczych.

5. Każde gospodarstwo przygotowuje swój rejestr nawożenia w podziale na działki. Powinien on zawierać zastosowane ilości nawozu naturalnego i nawozów chemicznych oraz czas ich stosowania.

6. Zezwolenie na pobór wody lub umowa na korzystanie z wody z odpowiednim „konsorcjum wodnym” lub mapa wskazująca na to, że gospodarstwo znajduje się w obszarach, w których płytkie wody gruntowe przylegają do strefy korzeniowej, powinny być dostępne w gospodarstwie. Ilość wody odpowiednio do pobrania lub wykorzystania zgodnie z umową jest wystarczająca, aby uzyskać zbiory upraw takie jak w warunkach bez ograniczeń wody.

7. Wyniki analizy gleby pod kątem zawartości azotu i fosforu są dostępne w przypadku każdego gospodarstwa korzystającego z odstępstwa. Pobieranie próbek oraz analizę przeprowadza się nie później niż dnia 1 czerwca i co najmniej raz na cztery lata w odniesieniu do fosforu i azotu w odniesieniu do każdego obszaru gospodarstwa jednolitego pod względem płodozmianu i cech gleby. Wymagana jest co najmniej jedna analiza na każde pięć hektarów użytków.

8. Odchody zwierzęce stosowane w gospodarstwach korzystających z odstępstwa powinny mieć efektywność wykorzystania azotu na poziomie 65 % w odniesieniu do gnojowicy i 50 % w odniesieniu do nawozu w stanie stałym.

9. W gospodarstwach korzystających z odstępstwa nie wolno stosować odchodów zwierzęcych i nawozów chemicznych po dniu 1 listopada.

10. Co najmniej dwie trzecie ilości azotu pochodzącego z nawozu naturalnego, z wyjątkiem azotu pochodzącego z odchodów wypasanych zwierząt gospodarskich, wykorzystuje się do dnia 30 czerwca każdego roku. W tym celu gospodarstwa korzystające z odstępstwa dysponują odpowiednimi możliwościami przechowywania odchodów zwierzęcych przynajmniej w okresach, w których stosowanie nawozu naturalnego nie jest dozwolone.

11. Płynny nawóz naturalny, włącznie z przetworzonym nawozem naturalnym i gnojowicą, stosuje się przy użyciu technik niskoemisyjnych. Nawóz w stanie stałym wchłaniany jest w okresie 24 godzin.

12. Aby ochronić gleby przed ryzykiem zasolenia, stosowanie przetworzonego nawozu naturalnego z obniżoną zawartością azotu dozwolone jest jedynie na glebach o niskim lub zerowym zasoleniu. W tym celu rolnicy zamierzający stosować przetworzony nawóz naturalny z obniżoną zawartością azotu dokonują pomiaru przewodnictwa gleby na przedmiotowych działkach co najmniej raz na cztery lata, a jego wyniki umieszczają we wniosku, o którym mowa w art. 4 ust. 1. Właściwe organy sporządzają protokół, który rolnicy stosują do pomiaru przewodnictwa elektrycznego. Właściwe organy sporządzają mapy wskazujące obszary zagrożone zasoleniem.

Artykuł 7

Gospodarowanie gruntami

Rolnicy korzystający z odstępstwa gwarantują, że spełnione są następujące warunki:

a) na co najmniej 70 % areału gospodarstwa uprawia się rośliny o wysokim poborze azotu i długim okresie wegetacji;

b) krótkotrwałe użytki zielone należy zaorać na wiosnę;

c) krótkotrwałe i trwałe użytki zielone nie obejmują więcej niż 50 % roślin strączkowych lub innych roślin wiążących azot atmosferyczny;

d) kukurydza późno dojrzewająca jest zbierana (całe rośliny);

e) uprawy ozime, takie jak rajgras włoski, jęczmień, pszenżyto czy żyto ozime, wysiewa się w terminie dwóch tygodni od zbioru kukurydzy/sorgo i zbiera się nie wcześniej niż dwa tygodnie przed siewem kukurydzy/sorgo;

f) uprawy letnie, takie jak kukurydza, sorgo, Setaria czy Panicum sp., wysiewa się w terminie dwóch tygodni od zbioru upraw ozimych i zbiera się nie wcześniej niż dwa tygodnie przed siewem upraw ozimych;

g) w terminie dwóch tygodni po zaoraniu trawy wysiewa się rośliny o wysokim poborze azotu, a w roku, w którym nastąpiło zaoranie trwałych użytków zielonych, nie stosuje się nawozów.

Artykuł 8

Inne środki

1. Właściwe organy zapewniają zgodność odstępstw przyznanych w celu stosowania przetworzonego nawozu naturalnego z możliwościami autoryzowanych zakładów przetwarzania nawozu naturalnego.

2. Właściwe organy zapewniają zgodność każdego przyznanego odstępstwa z dozwolonym korzystaniem z wody w gospodarstwach korzystających z przedmiotowego odstępstwa.

Artykuł 9

Środki dotyczące transportu nawozu naturalnego

1. Właściwe organy gwarantują, że transport odchodów zwierzęcych do i z gospodarstw korzystających z odstępstwa jest rejestrowany za pomocą systemów nawigacji satelitarnej lub w dodatkowych dokumentach określających miejsce pochodzenia i przeznaczenia. Rejestrowanie za pomocą systemów nawigacji satelitarnej jest obowiązkowe w przypadku transportu na odległość większą niż 30 km.

2. Właściwe organy gwarantują, że dokumenty określające ilości transportowanego nawozu naturalnego oraz zawartość w nim azotu i fosforu są dostępne w trakcie transportu.

3. Właściwe organy gwarantują, że dokonuje się analizy nawozu naturalnego i frakcji stałych będących wynikiem przetworzenia nawozu naturalnego pod kątem zawartości azotu i fosforu. Analizy dokonują uznane laboratoria. Wyniki analiz przekazuje się właściwym organom i rolnikowi odbiorcy. Zaświadczenie o przeprowadzeniu analizy jest dostępne przy każdym transporcie.

Artykuł 10

Monitorowanie

1. Właściwe organy gwarantują, że mapy określające odsetek gospodarstw rolnych, odsetek zwierząt gospodarskich, odsetek gruntów rolnych objętych indywidualnym odstępstwem oraz mapy pokazujące miejscowe wykorzystanie gruntów w każdej gminie są sporządzane i aktualizowane każdego roku. Dane na temat systemu płodozmianu i praktyk rolniczych w gospodarstwach objętych indywidualnym odstępstwem są zbierane i aktualizowane każdego roku.

2. Aby ocenić wpływ odstępstwa na jakość wody, ustanawia się i prowadzi sieć monitorowania w celu pobierania próbek wód powierzchniowych i gruntowych. Projekt sieci monitorowania należy przedłożyć Komisji. Nie można zmniejszyć ilości pierwotnych punktów monitorowania oraz nie można zmieniać miejsca położenia punktów w trakcie okresu, w którym niniejsza decyzja ma zastosowanie.

3. Szczególne monitorowanie wody prowadzi się w zlewniach rolniczych umiejscowionych w pobliżu najbardziej narażonych części wód, które wskażą właściwe organy.

4. Wyznacza się punkty monitorowania, aby dostarczyć danych na temat stężenia azotu i fosforu w wodzie glebowej, na temat azotu mineralnego w profilu glebowym i odpowiednio strat azotu i fosforu wraz z wodą odprowadzaną ze strefy korzeniowej do wód gruntowych oraz strat azotu i fosforu poprzez odpływ powierzchniowy i podpowierzchniowy, zarówno w warunkach przyznanego odstępstwa, jak i bez takiego odstępstwa. Punkty monitorowania obejmują wszystkie typy gleby, praktyki nawożenia i uprawy. Projekt sieci monitorowania należy przedłożyć Komisji. Nie można zmniejszyć ilości pierwotnych punktów monitorowania oraz nie można zmieniać miejsca położenia punktów w trakcie okresu, w którym niniejsza decyzja ma zastosowanie.

Artykuł 11

Weryfikacja

1. Właściwe organy zapewniają objęcie wszystkich wniosków o przyznanie odstępstwa kontrolą administracyjną. Jeżeli kontrola wykaże, że nie spełniono warunków określonych w art. 5, 6 i 7, wnioskodawca zostaje o tym poinformowany. W takim przypadku wniosek zostaje odrzucony.

2. W oparciu o analizę ryzyka, wyniki kontroli z poprzednich lat i wyniki ogólnych kontroli wyrywkowych dotyczących prawodawstwa wprowadzającego w życie dyrektywę 91/676/EWG opracowuje się program kontroli w terenie. Kontrole w terenie obejmują co najmniej 5 % gospodarstw rolnych korzystających z odstępstwa w odniesieniu do warunków ustanowionych w art. 5, 6 i 7 niniejszej decyzji.

3. Właściwe organy zapewniają kontrole na miejscu co najmniej 1 % operacji przewozowych nawozu naturalnego, w oparciu o ocenę ryzyka i wyniki kontroli administracyjnych, o których mowa w ust. 1. Kontrole obejmują co najmniej ocenę dodatkowych dokumentów, sprawdzenie pochodzenia i przeznaczenia nawozu naturalnego oraz pobranie próbek przewożonego nawozu naturalnego.

4. Właściwe organy muszą otrzymać odpowiednie uprawnienia i środki niezbędne do weryfikacji zgodności z odstępstwem przyznanym na mocy niniejszej decyzji. Jeżeli kontrole wskazują na niezgodność z niniejszą decyzją, właściwe organy podejmują niezbędne działania naprawcze. W szczególności rolnicy, którzy nie osiągnęli zgodności z art. 5, 6 i 7, są wyłączeni z odstępstwa w kolejnym roku.

Artykuł 12

Sprawozdawczość

Każdego roku do grudnia, a w 2015 r. do września, właściwe organy przedkładają sprawozdanie zawierające następujące informacje:

a) ocenę wprowadzenia w życie warunków odstępstwa na podstawie kontroli na poziomie gospodarstw oraz kontroli transportu nawozu naturalnego, a także informacje na temat gospodarstw, gdzie wykryto niezgodność na podstawie wyników kontroli administracyjnych i kontroli w terenie;

b) informacje dotyczące przetwarzania nawozu naturalnego, w tym dalszego przetwarzania i wykorzystania frakcji stałych, jak również szczegółowe dane na temat cech systemów przetwarzania, ich wydajności oraz składu przetworzonego nawozu naturalnego oraz ostateczne przeznaczenie frakcji stałych;

c) mapy wskazujące obszary o niskiej zawartości materii organicznej, a także środki podjęte w celu zachęcenie do stosowania stabilnej frakcji stałej na glebach o niskiej zawartości materii organicznej, o czym mowa w art. 5 ust. 2;

d) metody oceny składu przetworzonego nawozu naturalnego, zróżnicowania składu oraz wydajności przetwarzania w odniesieniu do każdego gospodarstwa korzystającego z indywidualnego odstępstwa, o których mowa w art. 5 ust. 3;

e) spis amoniaku i innych emisji z przetwarzania nawozu organicznego, o czym mowa w art. 5. ust. 4;

f) ustanowiony protokół pomiaru przewodnictwa i mapy wskazujące obszary dotknięte zasoleniem, o czym mowa w art. 6 ust. 12;

g) metody sprawdzenia zgodności przyznanych odstępstw z możliwościami zakładów przetwarzania nawozu naturalnego, o czym mowa w art. 8 ust. 1;

h) metody sprawdzenia zgodności każdego przyznanego odstępstwa z dozwolonym wykorzystaniem wody w gospodarstwach korzystających z odstępstw, o czym mowa w art. 8 ust. 2;

i) mapy określające odsetek gospodarstw rolnych, odsetek zwierząt gospodarskich, odsetek gruntów rolnych objętych indywidualnym odstępstwem oraz mapy wskazujące miejscowe użytkowanie gruntów, oraz dane na temat systemu płodozmianu i praktyk rolniczych w gospodarstwach rolnych, o których mowa w art. 10 ust. 1;

j) wyniki monitorowania wody, włącznie z informacjami na temat tendencji jakości wody w wodach gruntowych i powierzchniowych, oraz wpływ odstępstwa na jakość wody, o którym mowa w art. 10 ust. 2;

k) spis najbardziej narażonych części wód, o czym mowa w art. 10 ust. 3;

l) streszczenie i ocenę danych uzyskanych z punktów monitorowania, o których mowa w art. 10 ust. 4.

Artykuł 13

Stosowanie

Niniejszą decyzję stosuje się w związku z rozporządzeniami wdrażającymi program działania w regionach Emilia Romagna (decyzja nr 1273/2011 5.09.2011), Lombardia (decyzja nr IX/2208 14.09.2011), Piemonte (decyzja nr 18-2612 19.09.2011) oraz Veneto (decyzja nr 1150 26.07.2011).

Niniejszą decyzję stosuje się od dnia 1 stycznia 2012 r.

Niniejsza decyzja traci moc z dniem 31 grudnia 2015 r.

Artykuł 14

Niniejsza decyzja skierowana jest do Republiki Włoskiej.

Sporządzono w Brukseli dnia 3 listopada 2011 r.