KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiające ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołujące Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiające procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (¹), w szczególności jego art. 18 ust. 5,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W art. 18 rozporządzenia (WE) nr 178/2002 ustanowiono ogólne zasady dotyczące możliwości śledzenia żywności. Stanowi on, że możliwość śledzenia żywności musi być zapewniona na wszystkich etapach produkcji, przetwarzania i dystrybucji. Przewiduje on ponadto, że podmioty działające na rynku spożywczym muszą móc zidentyfikować osoby, które dostarczyły im środki spożywcze. Podmioty takie muszą ponadto być w stanie identyfikować przedsiębiorstwa, którym dostarczyły swoje produkty. Informacje te muszą być przekazywane na żądanie właściwym organom.

(2) Możliwość śledzenia konieczna jest dla zapewnienia bezpieczeństwa żywności i wiarygodności informacji przekazywanych konsumentowi. W szczególności w przypadku żywności pochodzenia zwierzęcego niezbędne jest wykorzystanie możliwości śledzenia jako narzędzia wspomagającego wycofanie z obrotu żywności, która nie jest bezpieczna, a tym samym przyczynianie się do ochrony konsumenta.

(3) W celu spełnienia wymagań w zakresie możliwości śledzenia określonych w art. 18 rozporządzenia (WE) nr 178/2002 wymagane jest posiadanie danych o nazwach i adresach zarówno podmiotu działającego na rynku spożywczym dostarczającego żywność, jak i podmiotu działającego na rynku spożywczym, któremu żywność ta została dostarczona. Wymóg ten opiera się na podejściu „krok wstecz – krok w przód”, zgodnie z którym podmioty działające na rynku spożywczym posiadają system umożliwiający im zidentyfikowanie ich bezpośrednich dostawców i bezpośrednich klientów, wyłączając przypadek, gdy są oni konsumentem finalnym.

(4) Kryzysy żywnościowe w przeszłości pokazały, że nie zawsze posiadano wystarczającą dokumentację by zapewnić możliwość pełnego śledzenia w zakresie podejrzanej żywności. Jak pokazują doświadczenia z wdrażania rozporządzenia (WE) nr 178/2002, rozporządzenia (WE) nr 852/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie higieny środków spożywczych (²), rozporządzenia (WE) nr 853/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. ustanawiającego szczególne przepisy dotyczące higieny w odniesieniu do żywności pochodzenia zwierzęcego (³) oraz rozporządzenia (WE) nr 854/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. ustanawiającego szczególne przepisy dotyczące organizacji urzędowych kontroli w odniesieniu do produktów pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do spożycia przez ludzi (⁴), podmioty działające na rynku spożywczym ogólnie nie dysponują informacjami niezbędnymi do zapewnienia odpowiedniości posiadanych przez te podmioty systemów identyfikacji sposobów obróbki lub przechowywania żywności, w szczególności w sektorze żywności pochodzenia zwierzęcego. W rezultacie, w związku z brakiem możliwości szybkiego i kompletnego śledzenia żywności, sektor ten poniósł niepotrzebnie wysokie straty ekonomiczne.

(5) Wobec powyższego należy ustanowić pewne reguły dla tego konkretnego sektora żywności pochodzenia zwierzęcego, w celu zapewnienia prawidłowego stosowania wymogów określonych w art. 18 rozporządzenia (WE) nr 178/2002. Reguły te powinny dopuszczać (pewną) elastyczność co do formatu udostępniania stosownych informacji.

(6) W szczególności należy zapewnić dodatkowe informacje obejmujące wolumen lub ilość żywności pochodzenia zwierzęcego, odniesienie identyfikujące odpowiednio serię, partię lub przesyłkę, szczegółowy opis żywności i datę wysyłki.

(7) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Przedmiot

Niniejsze rozporządzenia ustanawia przepisy wdrażające wymogi w zakresie możliwości śledzenia ustanowione rozporządzeniem (WE) nr 178/2002 dotyczące podmiotów działających na rynku spożywczym w odniesieniu do żywności pochodzenia zwierzęcego.

Artykuł 2

Zakres

1. Niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie do żywności zdefiniowanej jako produkty nieprzetworzone i przetworzone w art. 2 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 852/2004.

2. Niniejsze rozporządzenie nie ma zastosowania do żywności zawierającej zarówno produkty pochodzenia roślinnego, jak i przetworzone produkty pochodzenia zwierzęcego.

Artykuł 3

Wymogi dotyczące możliwości śledzenia

1. Podmioty działające na rynku spożywczym zapewniają udostępnienie podmiotowi działającemu na rynku spożywczym, któremu dostarczana jest żywność, oraz, na żądanie, właściwemu organowi następujących informacji dotyczących przesyłek żywności pochodzenia zwierzęcego:

a) dokładny opis żywności;

b) wolumen lub ilość żywności;

c) nazwa i adres podmiotu działającego na rynku spożywczym, od którego żywność została wysłana;

d) nazwa i adres wysyłającego (właściciela), jeżeli jest różny od podmiotu działającego na rynku spożywczym, od którego żywność została wysłana;

e) nazwa i adres podmiotu działającego na rynku spożywczym, do którego żywność jest wysyłana;

f) nazwa i adres odbiorcy (właściciela), jeżeli jest różny od podmiotu działającego na rynku spożywczym, do którego żywność jest wysyłana;

g) odniesienie identyfikujące odpowiednio serię, partię lub przesyłkę; oraz

h) data wysyłki.

2. Informacje, o których mowa w ust. 1, udostępnia się oprócz informacji wymaganych na podstawie odpowiednich przepisów prawodawstwa unijnego dotyczących identyfikowalności żywności pochodzenia zwierzęcego.

3. Informacje, o których mowa w ust. 1, podlegają codziennej aktualizacji i muszą być dostępne co najmniej do momentu, w którym zasadne będzie przyjęcie, że żywność została skonsumowana.

Na żądanie właściwego organu podmiot działający na rynku spożywczym dostarcza informacje bez nieuzasadnionej zwłoki. Wybór odpowiedniego sposobu udostępnienia takich informacji należy do dostawcy żywności, o ile informacje wymagane w ust. 1 będą dostępne dla podmiotu działającego na rynku spożywczym, któremu dostarczana jest żywność, w sposób gwarantujący ich jasność i jednoznaczność.

Artykuł 4

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 lipca 2012 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 19 września 2011 r.