KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej („Unia”),

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1225/2009 z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej (¹), w szczególności jego art. 7,

po konsultacji z Komitetem Doradczym,

a także mając na uwadze, co następuje:

A. PROCEDURA

1. Wszczęcie postępowania

(1) W dniu 4 grudnia 2010 r. Komisja powiadomiła w zawiadomieniu opublikowanym w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (²) o wszczęciu postępowania antydumpingowego dotyczącego przywozu do Unii octanu winylu pochodzącego ze Stanów Zjednoczonych Ameryki (zwanych dalej „USA” lub „państwem, którego dotyczy postępowanie” ).

(2) Postępowanie wszczęto na skutek skargi złożonej w dniu 22 października 2010 r. przez przedsiębiorstwo Ineos Oxide Ltd („skarżący”), reprezentujące znaczącą część, w tym przypadku ponad 25 %, całkowitej unijnej produkcji octanu winylu. Skarga zawierała dowody prima facie wskazujące na istnienie dumpingu w odniesieniu do wymienionego produktu i wynikającą z niego istotną szkodę, które uznano za wystarczające do wszczęcia postępowania.

2. Strony zainteresowane postępowaniem

(3) Komisja oficjalnie zawiadomiła skarżącego, innych znanych producentów unijnych, producentów eksportujących w państwie, którego dotyczy postępowanie, importerów, przedsiębiorstwa handlowe, użytkowników, dostawców, a także zainteresowane stowarzyszenia, jak również przedstawicieli Stanów Zjednoczonych Ameryki, o wszczęciu postępowania. Zainteresowanym stronom umożliwiono przedstawienie opinii na piśmie oraz złożenie wniosku o przesłuchanie w terminie określonym w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania.

(4) Wszystkie strony, które wystąpiły z wnioskiem o przesłuchanie oraz wykazały szczególne powody, dla których powinny zostać wysłuchane, uzyskały taką możliwość.

(5) Komisja wysłała kwestionariusze do czterech znanych producentów eksportujących w państwie, którego dotyczy postępowanie. Odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu otrzymano od trzech z tych producentów eksportujących. Czwarty producent eksportujący odmówił współpracy przy dochodzeniu i został następnie poinformowany, że będzie traktowany jako przedsiębiorstwo niewspółpracujące zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego.

(6) Komisja przesłała również kwestionariusze do skarżącego i innego producenta unijnego wymienionego w skardze.

(7) Ze względu na znaczną liczbę niepowiązanych importerów, których może dotyczyć obecne dochodzenie, w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania przewidziano kontrole wyrywkowe zgodnie z art. 17 rozporządzenia podstawowego. Aby umożliwić Komisji podjęcie decyzji, czy kontrola wyrywkowa jest konieczna, a jeśli tak, by umożliwić dokonanie wyboru próby, poproszono wszystkich niepowiązanych importerów o zgłoszenie się do Komisji i dostarczenie informacji określonych w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania. W związku z tym, że jedynie dwóch importerów zgłosiło się w terminie określonym w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania, podjęto jednak decyzję, że kontrola wyrywkowa nie jest konieczna. Obaj importerzy w Unii należycie odpowiedzieli na pytania zawarte w kwestionariuszu, a w siedzibie jednego z nich przeprowadzono wizytę weryfikacyjną.

(8) Z drugiej strony pewna liczba zainteresowanych stron zgłosiła się jako użytkownicy. Stronom tym przesłano kwestionariusz specjalnie stworzony dla użytkowników. Dwanaście przedsiębiorstw odpowiedziało na pytania zawarte w kwestionariuszu, a w siedzibach dwóch z nich przeprowadzono wizyty weryfikacyjne.

(9) Komisja zgromadziła i zweryfikowała wszelkie informacje uznane za niezbędne do celów tymczasowego stwierdzenia dumpingu, wynikającej z niego szkody oraz interesu Unii, a następnie złożyła wizyty weryfikacyjne w siedzibach następujących przedsiębiorstw:

(a) Producenci unijni

Ineos Oxide Ltd, Zjednoczone Królestwo

Wacker Chemie AG, Niemcy

(b) Producenci eksportujący w państwie, którego dotyczy postępowanie

Celanese Ltd.

The Dow Chemical Company

LyondellBasell Industries, Acetyls, LLC

(c) Przedsiębiorstwa niepowiązane w państwie, którego dotyczy postępowanie

Terminal, Stany Zjednoczone [nazwa strony i dokładna lokalizacja poufne]

(d) Przedsiębiorstwa powiązane i niepowiązane w Unii

Celanese Chemicals Europe GmbH, Niemcy

Lyondell Chemie Nederland B.V., Niderlandy

Terminal, Unia [nazwa strony i dokładna lokalizacja poufne]

(e) Przedsiębiorstwa powiązane poza Unią i Stanami Zjednoczonymi Ameryki

Dow Europe GmbH, Szwajcaria

(f) Importerzy

Gantrade Ltd, Zjednoczone Królestwo

(g) Użytkownicy

Vinavil, Mapei, Włochy

Synthomer, Zjednoczone Królestwo;

3. Okres objęty dochodzeniem

(10) Dochodzenie dotyczące dumpingu i powstałej szkody objęło okres od dnia 1 października 2009 r. do dnia 30 września 2010 r. („okres objęty dochodzeniem” lub „OD”). Analiza tendencji mających znaczenie dla oceny szkody objęła okres od dnia 1 stycznia 2007 r. do końca okresu objętego dochodzeniem („okres badany”).

B. PRODUKT OBJĘTY POSTĘPOWANIEM I PRODUKT PODOBNY

1. Produkt objęty postępowaniem

(11) Produktem objętym postępowaniem jest octan winylu pochodzący ze Stanów Zjednoczonych Ameryki objęty kodem CN 2915 32 00.

(12) Octan winylu (zwany dalej „VAM” lub „produktem objętym postępowaniem”) jest wielkotonażowym produktem chemicznym uzyskiwanym z kwasu octowego.

(13) VAM ma wiele różnych zastosowań. Większość produkowanego octanu winylu wykorzystywana jest do produkcji dwóch produktów przetworzonych: polioctanu winylu i alkoholu poliwinylowego. Te produkty przetworzone są ważnymi polimerami w różnych gałęziach przemysłu. Polimery octanu winylu są powszechnie używane przy produkcji farb, spoiw, powłok i środków wykończeniowych do wyrobów włókienniczych.

(14) W toku dochodzenia wykazano, że występuje tylko jeden rodzaj produktu objętego postępowaniem.

2. Produkt podobny

(15) Podczas dochodzenia wykazano, że octan winylu produkowany i sprzedawany w Unii przez unijny przemysł oraz octan winylu produkowany w państwie, którego dotyczy postępowanie, i wywożony do Unii mają te same podstawowe cechy fizyczne, chemiczne i techniczne oraz zastosowania. Produkty te uznaje się zatem tymczasowo za produkty podobne w rozumieniu art. 1 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.

C. DUMPING

1. Wartość normalna

(16) W celu określenia wartości normalnej ustalono najpierw, że krajowa sprzedaż produktu podobnego niezależnym klientom przez odpowiednich producentów eksportujących w państwie, którego dotyczy postępowanie, była reprezentatywna, tj. czy całkowita wielkość krajowej sprzedaży stanowiła co najmniej 5 % całkowitej wielkości prowadzonej przez producenta sprzedaży eksportowej danego produktu do Unii, zgodnie z art. 2 ust. 2 rozporządzenia podstawowego.

(17) Komisja zbadała następnie, czy sprzedaż krajowa każdego producenta eksportującego mogła być uznana za dokonaną w zwykłym obrocie handlowym zgodnie z art. 2 ust. 4 rozporządzenia podstawowego. Dokonano tego poprzez ustalenie proporcji krajowej sprzedaży dokonanej z zyskiem na rzecz niezależnych klientów w OD.

(18) Transakcje sprzedaży krajowej uznawano za zyskowne, jeśli cena jednostkowa równała się lub przekraczała koszt wytworzenia. W związku z tym określono koszty produkcji na rynek krajowy w okresie objętym dochodzeniem.

(19) W przypadku gdy ponad 80 % wielkości sprzedaży na rynku krajowym odbywało się powyżej kosztów jednostkowych, a średnia ważona cena sprzedaży była równa lub wyższa od średniego ważonego kosztu produkcji, wartość normalną obliczono jako średnią ważoną wszystkich cen sprzedaży krajowej, bez względu na to, czy była to sprzedaż z zyskiem, czy nie. Jeśli jednak wielkość sprzedaży z zyskiem stanowiła 80 % lub mniej całkowitej wielkości sprzedaży lub jeśli średnia ważona cena sprzedaży była poniżej średniego ważonego kosztu produkcji, wartość normalną obliczono na podstawie średniej ważonej ceny w wyłącznie krajowej sprzedaży z zyskiem.

2. Cena eksportowa

(20) Podczas dochodzenia wykazano, że octan winylu był wywożony z państwa, którego dotyczy postępowanie, do Unii albo (i) przez powiązane przedsiębiorstwa handlowe mające siedzibę w Unii; albo (ii) w przypadku jednego producenta eksportującego przez powiązane przedsiębiorstwo handlowe poza Unią.

(21) W obu przypadkach ceny eksportowe zostały ustalone na podstawie ceny odsprzedaży produktu pierwszym niezależnym klientom w Unii, zgodnie z art. 2 ust. 9 rozporządzenia podstawowego, przy zastosowaniu odpowiednich dostosowań w związku ze wszystkimi kosztami poniesionymi pomiędzy przywozem a odsprzedażą oraz w związku z zyskami.

3. Porównanie

(22) Porównanie wartości normalnej z ceną eksportową odpowiednich producentów eksportujących zostało dokonane na podstawie ceny ex-works.

(23) Aby zapewnić rzetelne porównanie między wartością normalną a ceną eksportową, wzięto pod uwagę, w formie dostosowań, różnice wpływające na ceny i porównywalność cen zgodnie z art. 2 ust. 10 rozporządzenia podstawowego. Wprowadzono dostosowania uwzględniające różnice w kosztach przeładunku, przechowywania, transportu i ubezpieczenia, kosztach kredytu, rabatach, prowizjach, należnościach przywozowych, gdy było to stosowne i uzasadnione.

4. Margines dumpingu

(24) Na podstawie art. 2 ust. 11 rozporządzenia podstawowego ustalono margines dumpingu dla współpracujących producentów eksportujących w Stanach Zjednoczonych Ameryki na podstawie porównania średniej ważonej wartości normalnej ze średnią ważoną ceną eksportową.

(25) W celu ustalenia marginesu dumpingu dla niewspółpracujących producentów eksportujących najpierw określono poziom braku współpracy. W tym celu dane dotyczące wielkości wywozu do Unii, przekazane przez współpracujących producentów eksportujących, porównano z odpowiednimi danymi statystycznymi Eurostatu dotyczącymi przywozu.

(26) Ze względu na fakt, że w przypadku Stanów Zjednoczonych Ameryki poziom współpracy był wysoki (ponad 90 %), uznano tymczasowo, że rezydualny margines dumpingu dla wszystkich niewspółpracujących producentów eksportujących w tym kraju powinien zostać ustalony na poziomie najwyższego cła nałożonego na eksportera współpracującego. Kwestia ta może następnie zostać ponownie rozważona na etapie ostatecznym.

(27) Na podstawie powyższej metodyki tymczasowe marginesy dumpingu, wyrażone jako odsetek ceny importowej CIF na granicy Unii przed ocleniem, są następujące:

Przedsiębiorstwo	Tymczasowy margines dumpingu
Celanese Ltd.	12,1 %
LyondellBasell Acetyls, LLC	13,0 %
The Dow Chemical Company	13,8 %
Wszystkie pozostałe przedsiębiorstwa	13,8 %

D. SZKODA

1. Produkcja unijna i przemysł unijny

(28) Skarga została złożona przez Ineos Oxide Ltd („skarżący”), unijnego producenta octanu winylu reprezentującego znaczącą część całkowitej produkcji unijnej. Drugi producent unijny, Wacker GmbH, poparł wszczęcie postępowania. Skarga została zatem poparta przez producentów unijnych reprezentujących ponad 25 % całkowitej produkcji unijnej octanu winylu. Postępowanie wszczęto zatem zgodnie z przepisami art. 5 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.

(29) Trzeci producent mający siedzibę w Unii (Celanese Europe GmbH) okazał się być powiązany z producentem eksportującym mającym siedzibę w państwie, którego dotyczy postępowanie. Według informacji uzyskanych w toku dochodzenia tymczasowo ustalono, że producent ten jest całkowicie kontrolowany przez przedsiębiorstwo Celanese Corporation, mające siedzibę w USA, które odgrywa decydującą rolę w kluczowych operacjach biznesowych w Europie, tj. w planowaniu biznesowym, kontroli produkcji, działalności w zakresie kupna i sprzedaży.

(30) Z tego względu uznano, że powiązania Celanese Europe GmbH w ramach grupy są takie, że powodują postępowanie odmienne od postępowania innych producentów niepowiązanych w rozumieniu art. 4 ust. 2 rozporządzenia podstawowego. Uznano także, że przez te powiązania przedsiębiorstwo może być chronione przed negatywnymi skutkami dumpingu wyrządzającego szkodę. Ponadto włączenie takiego przedsiębiorstwa do ustaleń dotyczących szkody spowodowałoby zakłócenie zbiorczych danych dotyczących sytuacji przemysłu unijnego.

(31) Na tej podstawie ustalono tymczasowo, że Celanese Europe GmbH powinno zostać wyłączone z definicji przemysłu unijnego.

(32) Dlatego też dwaj producenci Ineos Oxide Ltd i Wacker GmbH stanowią przemysł unijny w rozumieniu art. 4 ust. 1 i art. 5 ust. 4 rozporządzenia podstawowego, reprezentując 100 % produkcji unijnej. Przedsiębiorstwa te dalej będą określane wyrażeniem „przemysł unijny”.

2. Określenie właściwego rynku Unii

(33) W celu ustalenia, czy przemysł unijny zdefiniowany w motywie 28 i następnych poniósł istotną szkodę, zbadano w jakim stopniu należy uwzględnić w analizie produkcję przez przemysł unijny produktu objętego postępowaniem na potrzeby własne.

(34) Rzeczywiście produkt objęty postępowaniem jest sprzedawany przez przemysł unijny zarówno na a) wolnym rynku, jak i na b) rynku sprzedaży wewnętrznej (w obrębie tej samej grupy przedsiębiorstw). Na rynku sprzedaży wewnętrznej produkt objęty postępowaniem wykorzystywany jest jako surowiec do produkcji różnych produktów wykorzystywanych w farbach, spoiwach, powłokach itp.

(35) W tym świetle sprzedaż produktu objętego postępowaniem do wykorzystania jako surowiec do produkcji innych produktów na rzecz przedsiębiorstw w tej samej grupie uznana zostaje za użytek własny, jeśli spełniony jest co najmniej jeden z dwóch poniższych warunków: (i) sprzedaż nie jest dokonywana po cenach rynkowych lub (ii) klient nie ma wolnego wyboru dostawcy w obrębie tej samej grupy przedsiębiorstw. W toku dochodzenia tymczasowo ustalono, że sprzedaż na rzecz jednostek powiązanych, które kupują produkt objęty postępowaniem jako surowiec do produkcji innego produktu, należy traktować jako sprzedaż wewnętrzną; ustalono, że zgodnie z polityką handlową przedsiębiorstw jednostki powiązane nie miały wolnego wyboru dostawcy.

(36) Rozróżnienie to jest istotne przy analizie szkody. Ustalono, że octan winylu przeznaczony na użytek własny nie konkuruje bezpośrednio z przywozem z państwa, którego dotyczy postępowanie. Stwierdzono natomiast, że produkcja przeznaczona na sprzedaż na wolnym rynku konkuruje bezpośrednio z tym przywozem, ponieważ została dokonana w normalnych warunkach rynkowych; oznacza to wolny wybór dostawcy. Uzasadnia to rozróżnienie w analizie w odniesieniu do niektórych wskaźników szkody między rynkiem wewnętrznym a wolnym rynkiem.

(37) W tym względzie ustalono, że następujące wskaźniki ekonomiczne związane z przemysłem unijnym mogą zostać rzetelnie zbadane w odniesieniu do całkowitej działalności, tj. włącznie z użytkiem własnym przemysłu unijnego: produkcja, moce produkcyjne, wykorzystanie mocy produkcyjnych, inwestycje, zapasy, zatrudnienie, wydajność, wynagrodzenia i wielkość marginesu dumpingu. Jest tak, ponieważ wpływ na te wskaźniki nie zależy od tego, czy produkt przekazywany jest w obrębie tego samego przedsiębiorstwa lub grupy przedsiębiorstw do dalszego przetwarzania czy sprzedawany na wolnym rynku.

(38) Jeśli chodzi o rentowność, przepływ środków pieniężnych, zwrot z inwestycji oraz zdolność pozyskania kapitału, analiza została przeprowadzona wyłącznie na poziomie wolnego rynku, ponieważ na wiarygodność tych wskaźników ma wpływ to, że ceny na rynkach sprzedaży wewnętrznej nie są reprezentatywne dla normalnych warunków rynkowych.

(39) Pozostałe wskaźniki ekonomiczne odnoszące się do przemysłu unijnego, a mianowicie konsumpcja, sprzedaż, udziały w rynku i ceny na rynku unijnym, zostały przeanalizowane i ocenione głównie w odniesieniu do sytuacji panującej na wolnym rynku, w szczególności tam, gdzie istnieją wymierne warunki rynkowe a transakcje zawiera się w normalnych warunkach rynkowych zapewniających wolny wybór dostawcy.

(40) Jednak również w odniesieniu do tych wskaźników uwzględniono rynek sprzedaży wewnętrznej i porównano go do danych dotyczących wolnego rynku, aby określić czy sytuacja rynku sprzedaży wewnętrznej wpłynęłaby na zmianę ustaleń opartych wyłącznie na analizie wolnego rynku.

3. Konsumpcja w Unii

(41) Konsumpcję w Unii ustalono przez dodanie łącznej wielkości przywozu octanu winylu na podstawie danych Eurostatu, porównanych ze zweryfikowanymi danymi przedstawionymi przez producentów eksportujących dotyczącymi przywozu z państwa, którego dotyczy postępowanie, do łącznej wielkości sprzedaży na rynku unijnym przez przemysł unijny i innego producenta mającego siedzibę w Unii.

(42) Ze względu na niewielką liczbę dostawców i potrzebę ochrony poufnych danych biznesowych zgodnie z art. 19 rozporządzenia podstawowego zmiany konsumpcji są indeksowane.

Tabela 1

Konsumpcja w Unii

Wskaźnik 2007 = 100	2007	2008	2009	OD
Konsumpcja ogółem	100	90	87	99
Rynek sprzedaży wewnętrznej	100	96	100	104
Wolny rynek	100	88	82	97

(43) W okresie badanym konsumpcja na całym rynku unijnym i na wolnym rynku nieznacznie spadła o odpowiednio 1 % i 3 %. Odwrotnie zmieniła się ona na rynku sprzedaży wewnętrznej, rosnąc w tym samym okresie o 4 %.

4. Przywóz z państwa, którego dotyczy postępowanie

4.1. Wielkość i udział w rynku

(44) Rozwój przywozu z państwa, którego dotyczy postępowanie, w odniesieniu do wielkości oraz udziału w rynku, przedstawia się następująco:

Tabela 2

Przywóz ze Stanów Zjednoczonych Ameryki

Wielkość przywozu (Mt)	2007	2008	2009	OD
Stany Zjednoczone Ameryki	103 192	146 800	133 763	152 445
(Indeks 2007 = 100)	100	142	130	148
Udział w całkowitym rynku (Indeks 2007 = 100)	100	159	150	149
Udział w wolnym rynku (Indeks 2007 = 100)	100	162	157	152
Źródło: Eurostat i informacje uzyskane od zainteresowanych stron w drodze odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu

(45) W okresie badanym przywóz z państwa, którego dotyczy postępowanie, na całkowity rynek unijny (rynek sprzedaży wewnętrznej i wolny rynek) wzrósł o 48 %. Spowodowało to wzrost udziału w rynku w tym samym okresie o 49 %. Udział w wolnym rynku wzrósł o 52 %.

4.2. Ceny importowe i podcięcie cenowe

(46) Średnie ceny importowe z państwa, którego dotyczy postępowanie, zmieniały się w następujący sposób:

Tabela 3

Ceny importowe ze Stanów Zjednoczonych Ameryki

Ceny importowe (EUR/Mt)	2007	2008	2009	OD
Stany Zjednoczone Ameryki	774	814	541	573
(Indeks 2007 = 100)	100	105	70	74
Źródło: Eurostat

(47) Mimo lekkiego wzrostu w OD ogólnie średnie ceny importowe z państwa, którego dotyczy postępowanie, spadły między 2007 r. a OD o 26 %.

(48) Przeprowadzono porównanie cen sprzedaży na rynku unijnym między średnimi cenami przemysłu unijnego stosowanymi na wolnym rynku a cenami importowymi z państwa, którego dotyczy postępowanie. Właściwe ceny sprzedaży przemysłu unijnego zostały dostosowane w razie konieczności do poziomu ex-works, tzn. wyłączając koszty transportu do Unii i po odliczeniu obniżek i rabatów.

(49) Ceny te porównano z cenami stosowanymi przez współpracujących producentów eksportujących z USA po odliczeniu obniżek i dostosowaniu w stosownych przypadkach do cen CIF na granicy Unii, z uwzględnieniem korekt z tytułu kosztów odprawy celnej oraz kosztów ponoszonych po przywozie.

(50) Porównanie wykazało, że w OD przywożony produkt objęty postępowaniem pochodzący od wszystkich współpracujących eksporterów sprzedawany był w Unii po cenach podcinających ceny przemysłu unijnego. Średni poziom podcięcia cenowego, wyrażonego jako odsetek cen przemysłu unijnego, wynosił, na podstawie zweryfikowanych danych dostarczonych przez współpracujących producentów eksportujących, 17,9 %. Ten poziom podcięcia cenowego wystąpił razem z negatywnymi tendencjami cenowymi oraz znacznym spadkiem cen.

5. Przywóz z innych państw trzecich

(51) W poniższej tabeli przedstawiono kształtowanie się przywozu z innych państw trzecich.

Tabela 4

Wielkość przywozu z innych państw trzecich

Wielkość przywozu (Mt)	2007	2008	2009	OD
Stany Zjednoczone Ameryki	103 192	146 800	133 763	152 445
(Indeks 2007 = 100)	100	142	130	148
Arabia Saudyjska	0	0	0	73 156
Inne	88 138	52 414	15 937	8 198
Wskaźnik 2007 = 100	100	59	18	9
Udział w całkowitym rynku (Indeks 2007 = 100)	100	66	21	9
Udział w wolnym rynku (Indeks 2007 = 100)	100	68	22	10
Źródło: Eurostat

(52) Na początku okresu badanego przywóz z państwa, którego dotyczy postępowanie, konkurował z przywozem z innych państw, w tym z Tajwanu, Ukrainy i Rosji. Na końcu okresu badanego przywóz z tych tradycyjnych źródeł spadł prawie do zera.

(53) Nowe państwo wywozu, Arabia Saudyjska, które weszło na rynek unijny w OD, dokonało w OD wywozu około 73 000 ton. Wpływ tej zmiany na przemysł unijny został omówiony w motywie 91 i następnych.

6. Sytuacja przemysłu unijnego

6.1. Uwagi ogólne

(54) Zgodnie z art. 3 ust. 5 rozporządzenia podstawowego badanie wpływu przywozu po cenach dumpingowych na przemysł unijny uwzględniało analizę wszystkich czynników i wskaźników gospodarczych związanych ze stanem przemysłu unijnego od 2007 r. do końca OD.

(55) Wskaźniki makroekonomiczne (produkcja, moce produkcyjne, wykorzystanie mocy produkcyjnych, wielkość sprzedaży, udział w rynku, zatrudnienie, wydajność, płace i wielkość marginesów dumpingu), a także wskaźniki mikroekonomiczne (zapasy, ceny sprzedaży, rentowność, przepływ środków pieniężnych, zwrot z inwestycji, zdolność do pozyskania kapitału i inwestycji, koszty produkcji) oceniono na poziomie całego przemysłu unijnego. Ocena oparta została na informacjach pochodzących ze zweryfikowanych odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu przekazanych przez przemysł unijny

(56) Należy zauważyć, że skarżący nabył swoje zakłady produkcyjne dopiero w 2007 r., skutkiem czego nie można było uzyskać danych za 2007 r. dotyczących niektórych wskaźników szkody (rentowność, płace, inwestycje, zwrot z inwestycji, przepływ środków pieniężnych). Dlatego też analiza tych wskaźników obejmuje okres od 2008 r. do OD. Dla pozostałych wskaźników dostępne były dane liczbowe za 2007 r. Analiza takich wskaźników obejmuje zatem cały okres badany (od 2007 r. do OD).

(57) Skarżący koncentruje się na dostarczaniu produktu objętego postępowaniem wyłącznie na wolny rynek, podczas gdy inny producent unijny koncentruje się głównie na rynku sprzedaży wewnętrznej przy jedynie niewielkiej części produkcji przeznaczonej na wolny rynek. Biorąc pod uwagę fakt, że dane do analizy szkody pochodzą głównie z dwóch źródeł, z których jedno koncentruje się głównie na rynku sprzedaży wewnętrznej, a także fakt, że ustalono, iż należy stosować rozróżnienie między całkowitym rynkiem a wolnym rynkiem w odniesieniu do szeregu wskaźników szkody, dane dotyczące przemysłu unijnego musiały zostać zindeksowane, aby zachować poufność, zgodnie z art. 19 rozporządzenia podstawowego.

6.2. Wskaźniki makroekonomiczne

6.2.1. Produkcja, moce produkcyjne i wykorzystanie mocy produkcyjnych

(58) W poniższej tabeli przedstawiono rozwój produkcji, mocy produkcyjnych i wykorzystania mocy produkcyjnych w całym przemyśle unijnym:

Tabela 5

Produkcja, moce produkcyjne i wykorzystanie mocy produkcyjnych w Unii ogółem

(Indeks 2007 = 100)	2007	2008	2009	OD
Produkcja ogółem	100	105	102	92
Zdolność produkcyjna ogółem	100	121	126	143
Wykorzystanie mocy produkcyjnych ogółem	100	87	81	64

(59) Jak przedstawiono w powyższej tabeli, w badanym okresie ogólna produkcja przemysłu unijnego spadła o 8 %.

(60) W tym samym okresie moce produkcyjne wzrosły o 43 %. Ten wzrost mocy produkcyjnych nie był jednak związany z uruchomieniem nowych linii produkcyjnych, lecz ze wzrostem wydajności wykorzystania istniejących mocy produkcyjnych.

(61) Połączenie tych dwóch czynników, tj. spadku wielkości produkcji i wzrostu mocy produkcyjnych w tym samym okresie, doprowadziło do znacznego spadku wykorzystania mocy produkcyjnych o 36 % w okresie badanym.

6.2.2. Wielkość sprzedaży i udział w rynku

(62) Poniższe liczby pokazują wielkość sprzedaży, udział w rynku i średnie jednostkowe ceny sprzedaży przemysłu unijnego w rozbiciu na całkowity rynek, rynek sprzedaży wewnętrznej oraz wolny rynek.

Tabela 6

Wielkość sprzedaży i udział w rynku

(Indeks 2007 = 100)	2007	2008	2009	OD
Sprzedaż ogółem	100	99	96	88
Udział w rynku (%)	100	110	111	88
Sprzedaż na rynku sprzedaży wewnętrznej	100	111	109	113
Udział w rynku (%)	100	115	108	109
Sprzedaż na wolnym rynku	100	89	86	67
Udział w rynku (%)	100	102	104	69

(63) Całkowita wielkość sprzedaży zmniejszyła się o 12 % w okresie badanym. Spadek ten był jeszcze bardziej gwałtowny na wolnym rynku, gdzie sprzedaż zmniejszyła się aż o 33 % między 2007 r. a OD. Na rynku sprzedaży wewnętrznej panowały przeciwne tendencje i wielkość sprzedaży wzrosła o 13 % w tym samym okresie.

(64) Spadek wielkości sprzedaży znalazł odbicie w udziale w rynku, który doświadczył spadku o 11 % w odniesieniu do całkowitego rynku i o 31 % w odniesieniu do wolnego rynku między 2007 r. a OD. Również w tym przypadku na rynku sprzedaży wewnętrznej panowały przeciwne tendencje i nastąpił tam wzrost o 9 % w tym samym okresie.

6.2.3. Zatrudnienie, wydajność i płace

Tabela 7

Zatrudnienie, wydajność i płace

(Indeks 2007 = 100)	2007	2008	2009	OD
Liczba zatrudnionych ogółem	100	96	98	100
Wydajność ogółem (jednostka/pracownika)	100	109	104	92
Płace roczne ogółem	0	100	95	88

(65) Między 2007 r. a OD całkowite zatrudnienie pozostawało na stałym poziomie. Należy zauważyć, że produkcja octanu winylu nie wymaga znacznych nakładów siły roboczej, dlatego też dane liczbowe dotyczące zatrudnienia nie są ściśle związane z danymi liczbowymi dotyczącymi produkcji. Zatrudnienie nie ma zatem istotnego znaczenia jako wskaźnik w tym sektorze.

(66) W okresie badanym całkowita wydajność na pracownika spadła o 8 % między 2007 r. a OD. Wynikało to ze spadku produkcji i wzrostu mocy produkcyjnych, jak wyjaśniono w motywie 58 i następnych.

6.2.4. Wielkość rzeczywistego marginesu dumpingu

(67) Marginesy dumpingu przedstawiono powyżej w części poświęconej dumpingowi. Wszystkie ustalone marginesy przekraczają poziom de minimis. Ponadto, biorąc pod uwagę wielkość i ceny przywozu po cenach dumpingowych, nie można uznać, że wpływ rzeczywistego marginesu dumpingu jest nieistotny.

6.3. Wskaźniki mikroekonomiczne

6.3.1. Uwagi ogólne

(68) Analizę wskaźników mikroekonomicznych (zapasy, ceny sprzedaży, rentowność, przepływ środków pieniężnych, zwrot z inwestycji, zdolność do pozyskania kapitału i inwestycji, koszty produkcji) przeprowadzono na poziomie całego przemysłu unijnego, jak ustalono w motywie 28 i następnych.

(69) Spośród powyższych wskaźników ocenę rentowności, płac, inwestycji, zwrotu z inwestycji, przepływu środków pieniężnych należało skoncentrować na wolnym rynku, co oznacza, że odzwierciedlałaby ona głównie dane przekazane przez skarżącego. Biorąc powyższe pod uwagę, zmianom wskaźników zysku i przepływu środków pieniężnych nie można było nadać formy zindeksowanej ze względu na poufność.

(70) Ponadto, jak wyjaśniono w motywie 56, skarżący nie był w stanie przekazać danych dotyczących niektórych wskaźników szkody za 2007 r.; dlatego też analiza tych wskaźników została przeprowadzona dla okresu od 2008 r. do OD.

6.3.2. Zapasy

(71) Poniższe dane liczbowe przedstawiają zmiany zapasów w przemyśle unijnym podczas każdego okresu badanego:

Tabela 8

Zapasy

Wskaźnik 2007 = 100	2007	2008	2009	OD
Zapasy ogółem	100	86	49	69

(72) W okresie badanym zapasy zmniejszyły się o 31 %. Wskaźnika tego nie należy jednak uznawać za istotny w tym sektorze, ponieważ producenci octanu winylu produkują na zamówienie i gromadzą ograniczone zapasy. Zapasy takie odpowiadają jedynie kilku tygodniom dostaw.

6.3.3. Ceny sprzedaży

(73) W poniższej tabeli przedstawiono zmiany cen przemysłu unijnego w rozbiciu na całkowity rynek, rynek sprzedaży wewnętrznej oraz wolny rynek.

Tabela 9

Ceny sprzedaży

Wskaźnik 2007 = 100	2007	2008	2009	OD
Średnia jednostkowa cena sprzedaży na rynku całkowitym	100	107	74	84
Średnia jednostkowa cena sprzedaży na rynku sprzedaży wewnętrznej	100	115	82	92
Średnia jednostkowa cena sprzedaży na wolnym rynku	100	102	69	77

(74) Ceny sprzedaży na całkowitym rynku unijnym zmalały w okresie badanym o 16 %. Ceny sprzedaży spadły na obu rynkach, chociaż spadek ten był bardziej wyraźny na wolnym rynku (-23 %) niż na rynku sprzedaży wewnętrznej (-8 %).

6.3.4. Rentowność, przepływ środków pieniężnych, zwrot z inwestycji, zdolność do pozyskania kapitału i inwestycji

(75) Rentowność produktu podobnego na wolnym rynku ustalono, wyrażając zysk netto przed opodatkowaniem ze sprzedaży produktu podobnego przez przemysł unijny jako odsetek obrotów z tej sprzedaży.

(76) Rentowność na wolnym rynku w okresie badanym uległa pogorszeniu. W OD odnotowano straty w każdym miesiącu. Były one skutkiem silnego spadku zarówno wielkości sprzedaży, jak i cen sprzedaży.

(77) W poniższej tabeli wykazano, że przemysł unijny zwiększył inwestycje w produkt objęty postępowaniem, nawet w sytuacji zmniejszającej się rentowności. Inwestycje te polegały głównie na poprawie lub utrzymaniu technologii i procesu produkcji w celu podniesienia wydajności.

Tabela 10

Inwestycje

Wskaźnik 2008 = 100	2007	2008	2009	OD
Inwestycje ogółem	n.d.	100	129	127

(78) W okresie badanym inwestycje wzrosły o 27 %.

(79) Pomimo zwiększenia inwestycji zwrot z inwestycji w produkt objęty postępowaniem nie osiągnął oczekiwanej wartości i spadł w okresie między 2008 r. a OD.

(80) Spadek zaobserwowano także w odniesieniu do przepływu środków pieniężnych między 2008 r. a OD, co świadczy o stałym pogarszaniu się zdolności przemysłu unijnego do generowania środków pieniężnych, a w konsekwencji osłabienie sytuacji finansowej przemysłu unijnego.

(81) Zwiększając inwestycje, przemysł nadal wykazywał zatem zdolność do pozyskania kapitału; zdolność ta została jednak ograniczona przez spadek sprzedaży i rosnące trudności przy generowaniu przepływów środków pieniężnych.

7. Wnioski dotyczące szkody

(82) Analiza sytuacji przemysłu unijnego wykazuje tendencje spadkowe w odniesieniu do wszystkich głównych wskaźników szkody. Przy stosunkowo stałej konsumpcji całkowita produkcja spadła. o 8 % w okresie badanym. W tym samym okresie przemysł unijny stracił 11 % całkowitego udziału w rynku i 33 % udziału w wolnym rynku. Wykorzystanie mocy produkcyjnych zmniejszyło się o 36 %. W tym samym okresie przywóz z państwa, którego dotyczy postępowanie, wzrósł o 48 %.

(83) W okresie badanym całkowita wielkość produkcji przemysłu unijnego spadła o 12 %. Silniejsza tendencja spadkowa w zakresie wielkości sprzedaży dała się zaobserwować wśród tendencji, które wystąpiły na wolnym rynku, gdzie nastąpił spadek o 33 % w okresie badanym.

(84) Spadkowi wielkości sprzedaży przemysłu unijnego towarzyszył spadek cen o 16 %. Tak jak w przypadku wielkości sprzedaży sytuacja była jeszcze bardziej poważna na wolnym rynku, gdzie odnotowano spadek cen w wysokości 23 %. Spadek wielkości sprzedaży wraz ze spadkiem cen miały wpływ na poziomy zysków i doprowadziły do strat w każdym miesiącu w OD.

(85) Jedynymi wskaźnikami, które odnotowały pozytywne tendencje, były inwestycje, które wzrosły o 27 %, oraz zdolność do pozyskania kapitału, która wzrosła podobnie. Inwestycje nie przyniosły jednak oczekiwanego zwrotu i spadły w okresie między 2008 r. a OD.

(86) W świetle powyższego w wyniku dochodzenia potwierdzono, że w przypadku dalszego trwania takiej sytuacji straty zaobserwowane w toku dochodzenia doprowadziłyby prawdopodobnie do zaprzestania przez przemysł unijny jakiejkolwiek znaczącej produkcji octanu winylu przeznaczonego na wolny rynek.

(87) Ze względu na okoliczności przedstawione powyżej przemysł unijny poniósł istotną szkodę podczas OD.

E. ZWIĄZEK PRZYCZYNOWY

1. Wprowadzenie

(88) Zgodnie z art. 3 ust. 6 i 7 rozporządzenia podstawowego zbadano, czy istotna szkoda poniesiona przez przemysł unijny była spowodowana przywozem po cenach dumpingowych z państwa, którego dotyczy postępowanie. Ponadto zbadano również znane czynniki, inne niż przywóz po cenach dumpingowych, które mogły spowodować szkodę dla przemysłu unijnego, aby zagwarantować, że jakiekolwiek szkody spowodowane przez te czynniki nie zostały przypisane przywozowi po cenach dumpingowych.

2. Skutek przywozu z USA

2.1. Uwagi ogólne

(89) Zachodzi wyraźna zbieżność w czasie pomiędzy zwiększeniem przywozu po cenach dumpingowych między 2007 r. a OD, oraz równoczesną stratą udziałów w rynku poniesioną przez przemysł unijny w tym samym okresie. W toku dochodzenia stwierdzono także negatywny wpływ cenowy przywozu po cenach dumpingowych, który stale podcinał ceny przemysłu unijnego i w konsekwencji obniżał jego rentowność.

(90) Niektóre strony twierdziły, że zwiększenie przywozu zastępowało jedynie przywóz dokonywany wcześniej przez inne kraje przywozu lub wynikało z rosnącego popytu na rynku UE. Twierdzenia tego nie potwierdzają jednak ani dane liczbowe dotyczące przywozu (zob. tabela 2), ani dane liczbowe dotyczące konsumpcji (zob. tabela 1). W tym kontekście należy przypomnieć, że, jak opisano w motywie 43, konsumpcja była raczej stała, a w okresie badanym nawet nieznacznie spadła, podczas gdy przywóz z USA wzrósł o 48 %.

3. Wpływ innych czynników

3.1. Wpływ przywozu z innych państw trzecich

3.1.1. Wpływ przywozu z Arabii Saudyjskiej

(91) Niektóre zainteresowane strony stwierdziły, że przywóz VAM z Arabii Saudyjskiej wyrządził szkodę przemysłowi unijnemu.

(92) Arabia Saudyjska jest rzeczywiście drugim pod względem wielkości po USA eksporterem VAM do Unii, jak stwierdzono w motywie 53. Przywóz z Arabii Saudyjskiej wszedł na rynek dopiero podczas OD.

(93) Dane liczbowe Eurostatu w tabeli 11 poniżej obrazują ceny importowe z Arabii Saudyjskiej i innych państw trzecich.

Tabela 11

Ceny eksportowe sprzedaży z innych państw trzecich

EUR/Mt	2007	2008	2009	OD
Arabia Saudyjska	n.d.	n.d.	n.d.	636
(Indeks OD = 100)	0	0	0	100
Inne	878	919	473	633
(Indeks 2007 = 100)	100	105	54	72

(94) Z powyższej tabeli wynika, że średnia cena importowa z Arabii Saudyjskiej, wynosząca 636 euro, była porównywalna z cenami importowymi z innych państw trzecich, które wynosiły średnio 633 euro, a przy tym wyższa o 11 % od średniej ceny z USA, która wynosiła 573 euro.

(95) Fakt, że Saudyjczycy działają w tym samym segmencie cenowym co inni importerzy przy dużej różnicy cenowej względem wywozu z USA, wskazuje na to, że producenci eksportujący z Arabii Saudyjskiej postępują w sposób odmienny od USA pod względem ustalania cen oraz potencjalnego wpływu na producentów unijnych.

(96) Na tej podstawie można tymczasowo uznać, że przywóz z Arabii Saudyjskiej nie narusza związku przyczynowego między przywozem towarów po cenach dumpingowych z USA a szkodą wyrządzoną przemysłowi unijnemu.

3.2. Wpływ kryzysu gospodarczego

(97) Niektóre zainteresowane strony stwierdziły, że spadek produkcji i wielkości sprzedaży przez przemysł unijny jest skutkiem malejącej konsumpcji. Strony te twierdziły także, że spadkowa tendencja średnich cen sprzedaży jest spowodowana światowym kryzysem gospodarczym.

(98) Inne zainteresowane strony twierdziły, że podczas kryzysu gospodarczego wszyscy producenci w branży petrochemicznej, w tym producenci VAM, ponieśli poważne straty i z tego powodu strat poniesionych przez przemysł unijny nie należy przypisywać przywozowi po cenach dumpingowych z państwa, którego dotyczy postępowanie.

(99) W toku obecnego dochodzenia wykazano jednak, że, jak wspomniano w motywach od 41 do 43, spadek konsumpcji na wolnym rynku w Unii był w okresie badanym nieistotny. Dlatego też wpływ kryzysu gospodarczego na spadek konsumpcji nie może być odpowiedzialny za gwałtowny spadek wielkości sprzedaży, jak wykazano w motywach od 62 do 64.

(100) Z analizy danych liczbowych dotyczących rentowności przemysłu unijnego na wolnym rynku wynika, że w porównaniu do innych podobnych wytwarzanych produktów chemicznych sektor VAM poniósł szczególnie dotkliwe straty. Ponadto rentowność innych produktów poprawiła się po kryzysie, a sektora VAM nadal się pogarszała. Prowadzi to do tymczasowego wniosku, że chociaż sektor VAM został dotknięty przez kryzys gospodarczy, należy odróżnić go od innych sektorów petrochemicznych z powodu stałych strat ponoszonych przez skarżącego również w okresie po kryzysie, które wiązały się bezpośrednio z przywozem z USA dokonywanym po niskich cenach. Stwierdzenie to zostaje zatem tymczasowo odrzucone.

(101) W świetle powyższego tymczasowo stwierdza się, że kryzys gospodarczy nie przyczynił się do szkody poniesionej przez przemysł unijny w stopniu, który naruszałby związek przyczynowy pomiędzy szkodą poniesioną przez przemysł unijny a przywozem po cenach dumpingowych z USA.

3.3. Szkoda powstała z własnej winy

(102) Kilka zainteresowanych stron stwierdziło, że skarżący sam przyczynił się do swojej niestabilnej sytuacji, dodatkowo zwiększając moce produkcyjne podczas recesji. Utrzymywano, że wszelki spadek sprzedaży i zysku spowodowany został zatem przez połączenie recesji oraz niewłaściwych decyzji gospodarczych podjętych przez skarżącego.

(103) Kilka zainteresowanych stron twierdziło ponadto, że główną przyczyną szkody jest technologia stosowana w fabryce skarżącego. W okresie badanym skarżący doświadczył kilku przerw w produkcji oraz działania siły wyższej i twierdzono, że spadek sprzedaży skarżącego należy przypisywać licznym przerwom w produkcji, a nie przywozowi z USA po cenach dumpingowych. Podobne argumenty przywoływano w odniesieniu do rentowności skarżącego.

(104) W odniesieniu do twierdzenia, że skarżący nie powinien zwiększać mocy produkcyjnych podczas światowego pogorszenia koniunktury gospodarczej, należy przypomnieć, że skarżący nie uruchomił nowych mocy produkcyjnych, lecz jedynie zwiększył moce produkcyjne w drodze optymalizacji istniejących procesów. Należy uznać to za uzasadnioną decyzję gospodarczą na rynku, na którym konsumpcja jest stała, a sprzedaż spada z powodu konkurencyjnego przywozu po niskich cenach. Stwierdzenie to zostaje zatem tymczasowo odrzucone.

(105) W odniesieniu do twierdzenia, że to przerwy w produkcji wynikające z problemów technicznych po stronie skarżącego spowodowały szkodę poniesioną przez skarżącego, w toku dochodzenia wykazano, że proces produkcji VAM wymaga okresowej konserwacji i zamknięcia fabryki w regularnych, zaplanowanych odstępach czasu. Dlatego też trzy z pięciu przestojów należy uznać za element normalnego funkcjonowania fabryki VAM.

(106) Ponadto ustalono, że wszystkie z tych trzech zaplanowanych przerw wynikały ze świadomych decyzji skarżącego o wstrzymaniu produkcji w okresach, gdy presja na ceny spowodowana przywozem po cenach dumpingowych była tak silna, że skarżący nie był w stanie dostarczać produktu na akceptowalnych poziomach cen. Podczas tych przerw skarżący dysponował wystarczającymi zapasami, by dostarczyć niewielkie ilości produktu, na które było zapotrzebowanie, a które zostały albo zakontraktowane albo sprzedane na rynku kasowym. Ponadto malejące poziomy zapasów, na które wskazano w motywie 72, potwierdzają, że w okresie badanym miały miejsce stałe dostawy.

(107) Na tej podstawie stwierdzono, że ogólny wpływ przerw w produkcji skarżącego nie narusza związku przyczynowego. Argumenty wysuwane przez strony w odniesieniu do szkody powstałej z winy własnej zostały zatem odrzucone.

3.4. Dostęp do surowca: Naturalna przewaga konkurencyjna producentów z państwa, którego dotyczy postępowanie

(108) Kilka zainteresowanych stron twierdziło, że za jedną z głównych przyczyn problemów skarżącego należy uznać jego zależność od zewnętrznych dostaw surowca, a nie przywóz po cenach dumpingowych. Twierdzono również, że eksporterzy z USA mają naturalną przewagę konkurencyjną, ponieważ mają dostęp do tańszych surowców, tj. etylenu i kwasu octowego.

(109) W odniesieniu do rzekomych problemów z dostępnymi dla skarżącego źródłami surowca argument podniesiony powyżej nie może zostać utrzymany, ponieważ ustalono, że skarżący również korzystał z kanałów preferencyjnych, pozyskując surowce z fabryki swojego dostawcy znajdującej się na miejscu oraz od spółki siostrzanej. Podobnie ceny głównych surowców były zatem porównywalne do cen dostępnych na rynku w państwie, którego dotyczy postępowanie.

(110) Wynika z tego, że chociaż ogólne ceny głównego surowca stosowanego do produkcji VAM mogły rzeczywiście być niższe w USA niż na rynku unijnym, nie miało to wpływu na koszty skarżącego.

(111) Fakt, że różnica cen surowca mogła mieć jedynie częściowy wpływ na problemy, których doświadczył skarżący, potwierdza to, że w odniesieniu do innych produktów wytwarzanych przez skarżącego i zawierających te same surowce odnotowano znacznie lepsze dane liczbowe dotyczące rentowności.

(112) Na tej podstawie tymczasowo uznaje się, że wpływ cen surowca nie narusza związku przyczynowego między przywozem po cenach dumpingowych z USA a istotną szkodą wyrządzoną przemysłowi unijnemu.

4. Wnioski w sprawie związku przyczynowego

(113) Stwierdzono zatem, że istnieje związek przyczynowy między szkodą poniesioną przez przemysł unijny a przywozem po cenach dumpingowych z USA. Inne możliwe przyczyny szkody, tj. wpływ przywozu z innych państw trzecich, wpływ kryzysu gospodarczego, naturalna przewaga konkurencyjna producentów eksportujących w zakresie surowca oraz szkoda powstała z własnej winy, zostały przeanalizowane i żadna z nich nie miała takiego wpływu na sytuację przemysłu unijnego, by naruszyć związek przyczynowy ustalony między przywozem po cenach dumpingowych z USA a istotną szkodą wyrządzoną przemysłowi unijnemu.

(114) Na podstawie powyższej analizy wpływu wszystkich znanych czynników na sytuację przemysłu unijnego stwierdzono zatem tymczasowo, że istnieje związek przyczynowy między przywozem po cenach dumpingowych z USA a istotną szkodą poniesioną przez przemysł unijny w OD.

F. INTERES UNII

1. Interes przemysłu unijnego

(115) Dochodzenie pokazało, że przemysł unijny ponosi istotną szkodę na skutek przywozu po cenach dumpingowych, który podcina ceny przemysłu unijnego, jak szczegółowo opisano w motywie 48 i następnych.

(116) Przemysł unijny inwestuje, aby podnieść swoją wydajność i stopniowo usprawnić swój proces produkcji. Można oczekiwać, że wprowadzenie środków zapobiegłoby dalszej nieuczciwej konkurencji ze strony przywozu po niskich cenach dumpingowych i w konsekwencji umożliwiłoby poprawę sytuacji przemysłu unijnego.

(117) Z drugiej strony, jeżeli środki nie zostaną nałożone, obecna sytuacja finansowa i rentowność przemysłu unijnego, przeanalizowane w toku niniejszego dochodzenia w motywie 54 i następnych, nie są wystarczająco mocne, by wytrzymać dalszą presję cenową wywieraną przez przywóz po cenach dumpingowych. Doprowadziłoby to prawdopodobnie do zaprzestania lub znacznego ograniczenia przez przemysł unijny produkcji na wolny rynek.

(118) W świetle powyższej analizy oczekuje się, że przemysł unijny odniósłby korzyści z nałożenia środków tymczasowych

2. Interes importerów

(119) Komisja przesłała kwestionariusze do dwóch znanych niepowiązanych importerów, którzy zgłosili się w terminie wyznaczonym w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania.

(120) W toku dochodzenia wykazano, że znacząca część całkowitego obrotu niepowiązanego importera dotyczy produktu objętego postępowaniem.

(121) Przeanalizowano wpływ ceł na rentowność importera. Analiza wykazała, że zysk oraz marża zysku osiągane przez niego na przywozie są takie, iż nałożenie środków mogłoby rzeczywiście doprowadzić do spadku jego rentowności. W związku z powyższym, z perspektywy kosztów, ewentualne wprowadzenie środków najprawdopodobniej wpłynęłoby na działalność tego importera. Mimo to importer potwierdził, że byłby w stanie przenieść przynajmniej część zwiększonych kosztów na swoich klientów w świetle obecnej sytuacji na rynku, na którym oczekuje się, że zapotrzebowanie pozostanie stałe. W toku dochodzenia wykazano ponadto, że importer może zacząć zaopatrywać się w produkt u producentów, którzy nie podlegają cłu, jak np. eksporterzy z Tajwanu lub producenci unijni.

(122) W świetle powyższego stwierdza się, że wpływ nałożenia środków na importerów byłby ograniczony.

3. Interes użytkowników

(123) Użytkownicy wykazali w tym przypadku duże zainteresowanie. W dochodzeniu współpracowało dwunastu użytkowników; dwóch spośród nich zostało poddanych weryfikacji na podstawie wielkości przywozu z państwa, którego dotyczy postępowanie. Przedsiębiorstwa te mają siedziby w całej Unii i są obecne w sektorze zastosowań przemysłowych, takich jak powłoki, farby i spoiwa.

(124) Według danych liczbowych Eurostatu przywóz dokonywany przez współpracujących użytkowników stanowi około jednej trzeciej łącznego przywozu z USA. W toku dochodzenia wykazano, że 30 % VAM kupowanego przez współpracujących użytkowników pochodzi z USA, a 57 % – z UE.

(125) Wykazano również, że VAM stanowi średnio około jednej trzeciej kosztów produkcji dwóch zweryfikowanych użytkowników.

(126) Niektórzy użytkownicy twierdzili, że nałożenie środków zwiększy ich koszty produkcji i trudno będzie im przenieść te zwiększone koszty na swoich klientów z uwagi na ostrą konkurencję cenową na rynku. Trudność ta może rzekomo spowodować albo zmniejszenie udziału w rynku tych użytkowników na rzecz ich konkurentów mających siedzibę poza Unią, albo zmianę obecnego procesu produkcji na inne, które nie będą wymagać produktu objętego postępowaniem. Ostatecznym skutkiem wprowadzenia środków mogłoby rzekomo być znaczne obniżenie marż zysku tych użytkowników.

(127) Dwóch z tych użytkowników twierdziło, że obniżone marże zysku spowodowałyby spadek inwestycji w produkcję i, w konsekwencji, miałyby negatywny wpływ na zatrudnienie.

(128) W odniesieniu do twierdzenia dotyczącego obniżenia marży zysku, uwzględniając prawidłowe poziomy rentowności użytkowników, oczekuje się, że gdyby użytkownicy nie byli w stanie przenieść zwiększonych kosztów na swoich klientów, nałożenie ceł jedynie nieznacznie obniżyłoby ich marże zysku. W związku z tym inwestycje w produkcję prawdopodobnie nie zostałyby przerwane i nie miałoby to znaczącego negatywnego wpływu na zatrudnienie. W świetle powyższego wniosek zostaje odrzucony.

(129) W odniesieniu do twierdzenia, że przywóz produktu objętego postępowaniem zaszkodziłby konkurencyjności użytkowników unijnych, gdyż podniósłby ich koszty produkcji i spowodował faworyzowanie przywozu produktów przetworzonych z innych państw trzecich, przypomina się, że cła nie mają na celu powstrzymania przywozu, a ich poziom nie jest taki, by powstrzymywały użytkowników od pozyskiwania produktu z USA. Celem ceł antydumpingowych jest ponowne ustanowienie równych reguł konkurencji na rynku unijnym w odniesieniu do produktu objętego postępowaniem. Na tej podstawie oraz na podstawie faktu, że jedynie jedna trzecia konsumpcji VAM tych użytkowników pochodziła z USA, twierdzenie to zostaje odrzucone.

(130) Ponadto należy podkreślić, że, jak twierdziło wielu użytkowników, z powodu nielicznych źródeł VAM priorytetowe znaczenie ma wystarczająca podaż VAM pochodzącego z Unii. W tym względzie należy przypomnieć, że w toku dochodzenia wykazano, że przemysł unijny prawdopodobnie całkiem zaprzestanie dostarczania VAM na wolny rynek, jeśli środki nie zostaną wprowadzone. W związku ze zróżnicowaniem dostaw nałożenie środków również leżałoby zatem w interesie użytkowników unijnych.

(131) W świetle powyższego tymczasowo stwierdza się, że wszelki negatywny wpływ nałożenia środków na użytkowników byłby ograniczony.

4. Wnioski dotyczące interesu Unii

(132) Uwzględniając powyższe ustalenia, stwierdza się tymczasowo, że na podstawie dostępnych informacji dotyczących interesu Unii, nie można wyraźnie stwierdzić, że nałożenie środków tymczasowych na przywóz octanu winylu pochodzącego z USA nie leżałoby w interesie Unii.

G. WNIOSEK O WPROWADZENIE TYMCZASOWYCH ŚRODKÓW ANTYDUMPINGOWYCH

(133) W świetle powyższych wniosków dotyczących dumpingu, szkody, związku przyczynowego i interesu Unii należy wprowadzić tymczasowe środki antydumpingowe w celu zapobieżenia dalszym szkodom dla przemysłu unijnego wynikającym z przywozu po cenach dumpingowych.

1. Poziom usuwający szkodę

(134) W celu ustalenia poziomu takich środków wzięto pod uwagę ustalone marginesy dumpingu, a także kwotę cła niezbędną do usunięcia szkody ponoszonej przez przemysł unijny.

(135) Przy obliczaniu poziomu cła niezbędnego do usunięcia skutków dumpingu wyrządzającego szkodę uznano, że środki powinny umożliwić przemysłowi unijnemu pokrycie kosztów produkcji oraz osiągnięcie ze sprzedaży produktu podobnego w Unii takiego zysku przed opodatkowaniem, jaki byłby możliwy dla tego rodzaju przemysłu w takim sektorze w normalnych warunkach konkurencji, czyli gdyby nie istniał przywóz po cenach dumpingowych.

(136) Dlatego też obliczono poziom usuwający szkodę na podstawie porównania średniej ceny przywozu po cenach dumpingowych z ceną docelową przemysłu unijnego. Cenę docelową ustalono przez dodanie docelowej marży zysku do kosztów produkcji przemysłu unijnego. Docelowa marża zysku została tymczasowo ustalona na 9,9 %. Ta marża zysku została ustalona w odniesieniu do rentowności na podstawie średniego zwrotu (mierzonego jako EBITDA/sprzedaż), który osiągnęły przedsiębiorstwa petrochemiczne działające w sektorze podobnym do sektora VAM w latach 2007–2009.

(137) Wynikające z tego marginesy sprzedaży po zaniżonych cenach wynoszą ponad 30 %.

2. Środki tymczasowe

(138) W świetle powyższych wniosków i zgodnie z art. 7 ust. 2 rozporządzenia podstawowego, stwierdza się, iż tymczasowe środki antydumpingowe powinny zostać wprowadzone w odniesieniu do przywozu pochodzącego z państwa, którego dotyczy postępowanie, na poziomie najniższego marginesu dumpingu i szkody, zgodnie z zasadą niższego cła, jak określono w przedstawionej powyżej metodyce. W związku z tym w niniejszym przypadku stawkę cła należy wyznaczyć na poziomie stwierdzonych marginesów dumpingu.

(139) Indywidualne stawki cła antydumpingowego określone w niniejszym rozporządzeniu zostały określone na podstawie ustaleń niniejszego dochodzenia. Odzwierciedlają one zatem sytuację ustaloną podczas dochodzenia, dotyczącą tych przedsiębiorstw. Wspomniane stawki celne (w odróżnieniu od ogólnokrajowego cła stosowanego do „wszystkich innych przedsiębiorstw”) mają wyłączne zastosowanie do przywozu towarów pochodzących ze Stanów Zjednoczonych Ameryki i wyprodukowanych przez dane przedsiębiorstwa tj. przez konkretne wymienione podmioty prawne. Przywożone produkty wytworzone przez inne przedsiębiorstwa, których nazwa i adres nie zostały wymienione w części normatywnej niniejszego aktu prawnego, łącznie z podmiotami powiązanymi z przedsiębiorstwami konkretnie wymienionymi, nie mogą korzystać z tych stawek i do ich produktów stosowane są stawki dla „wszystkich innych przedsiębiorstw”.

(140) Wszelkie wnioski dotyczące zastosowania wspomnianych indywidualnych stawek cła antydumpingowego dla przedsiębiorstw (np. po zmianie nazwy podmiotu lub po utworzeniu nowych podmiotów zajmujących się produkcją lub sprzedażą) należy kierować do Komisji (³) wraz z wszystkimi odpowiednimi informacjami, w szczególności dotyczącymi wszelkich zmian w zakresie działalności przedsiębiorstwa związanej z produkcją, sprzedażą na rynek krajowy i na rynki zagraniczne, wynikających np. z wyżej wspomnianej zmiany nazwy lub zmiany podmiotu zajmującego się produkcją lub sprzedażą. Komisja, w stosownych przypadkach, po przeprowadzeniu konsultacji z Komitetem Doradczym zmieni odpowiednio rozporządzenie poprzez uaktualnienie wykazu przedsiębiorstw korzystających z indywidualnych stawek celnych.

(141) W związku z powyższym proponowane stawki ceł antydumpingowych, wyrażone w stosunku do ceny CIF na granicy Unii, są tymczasowo następujące:

Przedsiębiorstwo	Margines dumpingu	Margines szkody	Stawki cła tymczasowego
Celanese Ltd.	12,1 %	38,4 %	12,1 %
LyondellBasell Acetyls, LLC	13 %	65,8 %	13 %
The Dow Chemical Company	13,8 %	66,2 %	13,8 %
Wszystkie pozostałe przedsiębiorstwa	13,8 %	66,2 %	13,8 %

H. UJAWNIENIE USTALEŃ

(142) Aby zapewnić dobre zarządzanie należy ustalić okres, w którym zainteresowane strony, które zgłosiły się w terminie określonym w zawiadomieniu o wszczęciu, mogłyby przedstawić swoje opinie na piśmie oraz złożyć wniosek o przesłuchanie. Ponadto należy podkreślić, iż ustalenia w sprawie wprowadzenia ceł antydumpingowych dokonane na potrzeby niniejszego rozporządzenia mają charakter tymczasowy i mogą zostać ponownie rozważone przy dokonywaniu wszelkich ostatecznych ustaleń,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

1. Niniejszym nakłada się tymczasowe cło antydumpingowe na przywóz octanu winylu, aktualnie objętego kodem CN 2915 32 00, pochodzącego ze Stanów Zjednoczonych Ameryki.

2. Stawka tymczasowego cła antydumpingowego stosowana do cen netto na granicy Unii, przed ocleniem, produktu opisanego w ust. 1, wytwarzanego przez niżej wymienione przedsiębiorstwa jest następująca:

Przedsiębiorstwo	Cło anty­dumpingowe	Dodatkowy kod TARIC
Celanese Ltd.	12,1 %	B233
LyondellBasell Acetyls, LLC	13 %	B234
The Dow Chemical Company	13,8 %	B235
Wszystkie pozostałe przedsiębiorstwa	13,8 %	B999

3. Dopuszczenie do swobodnego obrotu na terenie Unii produktu, o którym mowa w ust. 1, uwarunkowane jest wpłaceniem zabezpieczenia w wysokości kwoty cła tymczasowego.

4. O ile nie określono inaczej, zastosowanie mają obowiązujące przepisy dotyczące należności celnych.

Artykuł 2

Nie naruszając przepisów art. 20 rozporządzenia (WE) nr 1225/2009, zainteresowane strony mogą zwrócić się o ujawnienie istotnych faktów i ustaleń, na podstawie których przyjęto niniejsze rozporządzenie, przedstawić swoje opinie na piśmie i wystąpić o możliwość złożenia przed Komisją ustnych wyjaśnień w ciągu jednego miesiąca od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

Zgodnie z art. 21 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1225/2009 zainteresowane strony mogą przedstawiać uwagi dotyczące zastosowania niniejszego rozporządzenia przez okres jednego miesiąca od daty jego wejścia w życie.

Artykuł 3

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 1 niniejszego rozporządzenia obowiązuje przez okres sześciu miesięcy.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 16 sierpnia 2011 r.