KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 396/2005 (¹) Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 lutego 2005 r. w sprawie najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości pestycydów w żywności i paszy pochodzenia roślinnego i zwierzęcego oraz na ich powierzchni, zmieniające dyrektywę Rady 91/414/EWG, w szczególności jego art. 14 ust. 1 lit. a) oraz art. 49 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Najwyższe dopuszczalne poziomy pozostałości (NDP) kaptanu, karbendazymu, cyromazyny, etefonu, fenamifosu, tiofanatu metylowego, triasulfuronu i tritikonazolu zostały określone w załączniku II i części B załącznika III do rozporządzenia (WE) nr 396/2005.

(2) Odnośnie do kaptanu Komisja została poinformowana, że cofnięto jego zastosowanie w przypadku selera, szpinaku i naci pietruszki i w związku z tym odpowiednie NDP mogły zostać zmniejszone bez wymogu zasięgania opinii Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności, zwanego dalej „Urzędem” , zgodnie z art. 17 rozporządzenia (WE) nr 396/2005.

(3) Odnośnie do cyromazyny w ocenie wydanej przez Urząd (²) wskazano, że najwyższe dopuszczalne poziomy pozostałości w sałacie mogą wzbudzać obawy związane z ochroną konsumentów. Urząd zalecił obniżenie tych NDP. Obawy te odnoszą się również do cykorii endywii.

(4) Na podstawie dodatkowych danych przedłożonych przez Republikę Południowej Afryki i Republikę Federalną Niemiec Urząd uściślił swą wcześniejszą ocenę narażenia konsumentów na karbendazym (³) i tiofanat metylowy (⁴). Urząd stwierdził, że należy obniżyć najwyższe dopuszczalne poziomy pozostałości karbendazymu w odniesieniu do grejpfrutów, pomarańczy i pomidorów, zaś tiofanatu metylowego w odniesieniu do pomidorów.

(5) Urząd przedłożył, na podstawie art. 12 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 396/2005, uzasadnione opinie w sprawie istniejących NDP etefonu (⁵), fenamifosu (⁶), triasulfuronu (⁷) i tritikonazolu (⁸). Urząd stwierdził, że należy obniżyć NDP triasulfuronu w przypadku jęczmienia, owsa, żyta i pszenicy, a fenamifosu w przypadku pomidorów, bakłażanów, papryki, arbuzów, cukinii, brukselki, bananów, orzeszków ziemnych i nasion oleistych oraz że należy podwyższyć NDP w przypadku winogron. Odnośnie do trikonazolu Urząd stwierdził, że nie ma konieczności zmiany NDP. Właściwe jest przeniesienie NDP tych czterech substancji w odniesieniu do nowych towarów, czasowo określonych w części B załącznika III do rozporządzenia (WE) nr 396/2005, do załącznika II do tego rozporządzenia.

(6) Na podstawie uzasadnionych opinii Urzędu oraz po uwzględnieniu czynników istotnych dla rozpatrywanej kwestii stwierdzono, że odnośne zmiany NDP spełniają wymogi art. 14 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 396/2005.

(7) Za pośrednictwem Światowej Organizacji Handlu zostały przeprowadzone konsultacje na temat nowych NDP z partnerami handlowymi Unii, a ich uwagi zostały uwzględnione.

(8) Należy przewidzieć rozsądnie długi termin na zastosowanie zmienionych NDP w celu umożliwienia państwom członkowskim i zainteresowanym stronom przygotowania się do spełnienia nowych wymogów wynikających ze zmiany NDP.

(9) Należy zatem odpowiednio zmienić załącznik II do rozporządzenia (WE) nr 396/2005 oraz część B załącznika III do tego rozporządzenia.

(10) W celu umożliwienia normalnego wprowadzania do obrotu, przetwarzania i konsumpcji produktów w rozporządzeniu należy przewidzieć przepisy przejściowe dla produktów, które zostały wyprodukowane zgodnie z prawem przed zmianą NDP i w przypadku których informacje wskazują, że utrzymany jest wysoki poziom ochrony konsumentów.

(11) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt i ani Parlament Europejski, ani Rada nie wyraziły wobec nich sprzeciwu,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W załącznikach II i III do rozporządzenia (WE) nr 396/2005 wprowadza się następujące zmiany:

(1) w załączniku II wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia;

(2) w części B do załącznika III skreśla się kolumny dotyczące etefonu, fenamifosu, triasulfuronu i tritikonazolu.

Artykuł 2

Rozporządzenie (WE) nr 396/2005 w wersji przed zmianami wprowadzonymi niniejszym rozporządzeniem nadal ma zastosowanie do produktów, które zostały wyprodukowane zgodnie z prawem przed dniem 1 stycznia 2012 r., w odniesieniu do substancji czynnych i produktów określonych w poniższym wykazie:

a) kaptan: seler, szpinak i nać pietruszki;

b) karbendazym i tiofanat metylowy: produkty mrożone, w puszce, konserwowane i przetworzone z grejpfrutów, pomarańczy i pomidorów;

c) fenamifos: warzywa owocowe, banany, nasiona oleiste i brukselka.

Artykuł 3

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2012 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 7 czerwca 2011 r.

Załącznik 1