Akt prawny
archiwalny
Wersja archiwalna od 2011-06-28 do 2023-05-25
Wersja archiwalna od 2011-06-28 do 2023-05-25
archiwalny
Alerty
ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) NR 420/2011
z dnia 29 kwietnia 2011 r.
zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1881/2006 ustalające najwyższe dopuszczalne poziomy niektórych zanieczyszczeń w środkach spożywczych
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
(ostatnia zmiana: DUUEL. z 2011 r., Nr 168, poz. 20)
Alerty
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 315/93 z dnia 8 lutego 1993 r. ustanawiające procedury Wspólnoty w odniesieniu do substancji skażających w żywności (1), w szczególności jego art. 2 ust. 3,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1881/2006 z dnia 19 grudnia 2006 r. ustalające najwyższe dopuszczalne poziomy niektórych zanieczyszczeń w środkach spożywczych (2) określa najwyższe dopuszczalne poziomy zanieczyszczeń w szeregu środków spożywczych.
(2) Biorąc pod uwagę różne interpretacje w odniesieniu do części krabów, które należy poddać badaniu w celu porównania z maksymalnym dopuszczalnym poziomem kadmu, należy wyjaśnić, że maksymalny poziom określony dla kadmu w skorupiakach w załączniku do rozporządzenia (WE) nr 1881/2006 stosuje się do mięsa z przydatków (odnóży i szczypiec) i odwłoka. W przypadku krabów i skorupiaków miękkoodwłokowych maksymalny dopuszczalny poziom dotyczy tylko przydatków. Definicja ta wyklucza inne części skorupiaków, takie jak głowotułów krabów i części niejadalne (skorupa, ogon). Głowotułów obejmuje organy trawienne (gruczoł jelita środkowego), o których wiadomo, że zawierają wysokie poziomy kadmu. Jako że w niektórych państwach członkowskich konsumenci mogą regularnie spożywać części głowotułowia, właściwe może być pouczenie konsumentów na poziomie państw członkowskich o ograniczeniu konsumpcji tych części w celu zmniejszenia narażenia na kadm. Nota informacyjna w tej sprawie została udostępniona na stronie internetowej Dyrekcji Generalnej Komisji Europejskiej ds. Zdrowia i Ochrony Konsumentów (3).
(3) Dla zachowania spójności, części skorupiaków, do których stosują się maksymalne dopuszczalne poziomy, powinny zostać odpowiednio zmodyfikowane w odniesieniu do innych zanieczyszczeń (ołów, rtęć, dioksyny i polichlorowane bifenyle oraz wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne).
(4) Małże, takie jak małże zielone i ostrygi, mogą akumulować kadm w podobny sposób, jak ma to miejsce w przypadku wodorostów morskich. Ponieważ proszek z małża zielonego i proszek z ostryg, podobnie jak suszone wodorosty morskie, sprzedawane są jako suplementy diety, maksymalny dopuszczalny poziom kadmu w suszonych małżach powinien być taki sam, jak poziom ustalony obecnie dla suszonych wodorostów morskich i produktów otrzymanych z tych wodorostów.
(5) Przepisy dotyczące kapustnych liściowych powinny zostać ujednolicone z przepisami dotyczącymi innych warzyw liściastych. Kapustne liściowe powinny być zatem wyłączone z domyślnego maksymalnego dopuszczalnego poziomu kadmu w odniesieniu do „warzyw i owoców” w pkt 3.2.15 i powinny zostać ujęte w pkt 3.2.17.
(6) Domyślne maksymalne dopuszczalne poziomy ołowiu i kadmu w owocach i warzywach nie są realistyczne w odniesieniu do wodorostów morskich, które mogą w środowisku naturalnym zawierać wyższe ich poziomy. Wodorosty morskie powinny zostać zatem wyłączone z domyślnych maksymalnych dopuszczalnych poziomów ołowiu i kadmu w owocach i warzywach (pkt 3.1.10 i 3.2.15). Należy zebrać więcej danych o występowaniu, aby zdecydować o potrzebie określenia bardziej realistycznych maksymalnych poziomów ołowiu i kadmu w wodorostach morskich.
(7) Istnieją pewne niespójności w odniesieniu do nazw środków spożywczych/grup produktów w rozporządzeniu (WE) nr 1881/2006 oraz nazw środków spożywczych/grup produktów wyszczególnionych w rozporządzeniu (WE) nr 396/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 lutego 2005 r. w sprawie najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości pestycydów w żywności i paszy pochodzenia roślinnego i zwierzęcego oraz na ich powierzchni, zmieniającym dyrektywę Rady 91/414/EWG (4). Jako że rozporządzenie (WE) nr 1881/2006 odnosi się do grup produktów wymienionych w rozporządzeniu (WE) nr 396/2005, nazwy te powinny zostać ujednolicone w stosunku do tego rozporządzenia.
(8) Należy uaktualnić przepisy w sprawie monitoringu i sprawozdawczości, biorąc pod uwagę bieżące zalecenia dotyczące karbaminianu etylu (5), substancji perfluoroalkilowych (6) i akrylamidu (7). Ponieważ decyzja Komisji 2006/504/WE (8) została uchylona i zastąpiona rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1152/2009 (9), odniesienie do decyzji 2006/504/WE powinno zostać zastąpione odniesieniem do rozporządzenia (WE) nr 1152/2009. Ponadto należy wyjaśnić, które dane są przekazywane Komisji, a które EFSA.
(9) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt i ani Parlament Europejski, ani Rada nie wyraziły wobec nich sprzeciwu,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
W rozporządzeniu (WE) nr 1881/2006 wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 9 wprowadza się następujące zmiany:
a) ustępy 2 i 3 otrzymują brzmienie:
„2. Każdego roku państwa członkowskie i zainteresowane strony przekazują Komisji wyniki prowadzonych dochodzeń oraz postępy poczynione w zakresie zastosowania środków zapobiegawczych pozwalających uniknąć zanieczyszczenia ochratoksyną A, deoksyniwalenolem, zearalenonem, fumonizyną B1 i B2 oraz toksynami T-2 i HT-2. Komisja udostępnia te wyniki państwom członkowskim. Powiązane dane o występowaniu przekazywane są EFSA.
3. Państwa członkowskie przedkładają Komisji sprawozdania na temat ustaleń dotyczących aflatoksyn i otrzymanych zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1152/2009 (*). Państwa członkowskie powinny przedkładać EFSA sprawozdania na temat ustaleń dotyczących furanu, karbaminianu etylu, substancji perfluoroalkilowych i akrylamidu otrzymanych zgodnie z zaleceniami Komisji 2007/196/WE (**), 2010/133/UE (***), 2010/161/UE (****) i 2010/307/UE (*****).
(*) Dz.U. L 313 z 28.11.2009, s. 40.
(**) Dz.U. L 88 z 29.3.2007, s. 56.
(***) Dz.U. L 52 z 3.3.2010, s. 53.
(****) Dz.U. L 68 z 18.3.2010, s. 22.
(*****) Dz.U. L 137 z 3.6.2010, s. 4.”;
b) dodaje się ust. 4 w brzmieniu:
„ 4. Dane o występowaniu zanieczyszczeń zbierane przez państwa członkowskie powinny być w stosownych przypadkach przekazywane również do EFSA.” ;
2) w załączniku wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem [1] do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 29 kwietnia 2011 r.
(1) Dz.U. L 37 z 13.2.1993, s. 1.
(2) Dz.U. L 364 z 20.12.2006, s. 5.
(3) http://ec.europa.eu/food/food/chemicalsafety/contaminants/cadmium en.htm
(4) Dz.U. L 70 z 16.3.2005, s. 1.
(5) Dz.U. L 52 z 3.3.2010, s. 53.
(6) Dz.U. L 68 z 18.3.2010, s. 22.
(7) Dz.U. L 137 z 3.6.2010, s. 4.
ZAŁĄCZNIK
W załączniku do rozporządzenia (WE) nr 1881/2006 wprowadza się następujące zmiany:
1) w sekcji 3.1 dotyczącej ołowiu pkt 3.1.6, 3.1.9, 3.1.10 i 3.1.11 otrzymują brzmienie:
Środki spożywcze (1) | Najwyższe dopuszczalne poziomy (mg/kg świeżej masy) | |
„ 3.1.6 | Skorupiaki (26): mięso z przydatków i odwłoka (44). W przypadku krabów i skorupiaków miękkoodwłokowych (Brachyura i Anomura) mięso z przydatków | 0,50” |
„ 3.1.9 | Warzywa strączkowe (27), zboża i nasiona roślin strączkowych | 0,20” |
„ 3.1.10 | Warzywa, z wyłączeniem warzyw kapustnych, warzyw liściastych, świeżych ziół, grzybów i wodorostów morskich (27). W przypadku ziemniaków najwyższy dopuszczalny poziom stosuje się do obranych ziemniaków. | 0,10” |
„3.1.11 | Warzywa kapustne, warzywa liściaste (43) oraz następujące grzyby (27): Agaricus bisporus (pieczarka dwuzarodnikowa), Pleurotus ostreatus (boczniak ostrygowaty), Lentinula edodes (grzyb shiitake, twardnik japoński) | 0,30” |
2) w sekcji 3.2 dotyczącej kadmu pkt 3.2.9, 3.2.15, 3.2.16, 3.2.17 i 3.2.20 otrzymują brzmienie:
Środki spożywcze (1) | Najwyższe dopuszczalne poziomy (mg/kg świeżej masy) | |
„ 3.2.9 | Skorupiaki (26): mięso z przydatków i odwłoka (44). W przypadku krabów i skorupiaków miękkoodwłokowych (Brachyura i Anomura) mięso z przydatków | 0,50” |
„ 3.2.15 | Warzywa i owoce, z wyłączeniem warzyw liściastych, świeżych ziół, kapustnych liściowych, grzybów, warzyw łodygowych, warzyw korzeniowych i bulwiastych oraz wodorostów morskich (27) | 0,050” |
„ 3.2.16 | Warzywa łodygowe, warzywa korzeniowe i bulwiaste, z wyłączeniem selera (27). W przypadku ziemniaków najwyższy dopuszczalny poziom stosuje się do obranych ziemniaków. | 0,10” |
„ 3.2.17 | Warzywa liściaste, świeże zioła, kapustne liściowe, seler i następujące grzyby (27): Agaricus bisporus (pieczarka dwuzarodnikowa), Pleurotus ostreatus (boczniak ostrygowaty), Lentinula edodes (grzyb shiitake, twardnik japoński) | 0,20” |
„3.2.20 | Suplementy diety (39) składające się wyłącznie lub głównie z suszonych wodorostów morskich, produktów otrzymanych z wodorostów morskich lub suszonych małży | 3,0” |
3) w sekcji 3.3. dotyczącej rtęci pkt 3.3.1 otrzymuje brzmienie:
Środki spożywcze (1) | Najwyższe dopuszczalne poziomy (mg/kg świeżej masy) | |
„3.3.1 | Produkty rybołówstwa (26) i mięso ryb (24) (25), z wyjątkiem gatunków wymienionych w pkt 3.3.2. Najwyższy dopuszczalny poziom w przypadku skorupiaków stosuje się do mięsa z przydatków i odwłoka (44). W przypadku krabów i skorupiaków miękkoodwłokowych (Brachyura i Anomura) dotyczy on mięsa z przydatków. | 0,50” |
4) w sekcji 5 dotyczącej dioksyn i polichlorowanych bifenyli pkt 5.3 otrzymuje brzmienie:
Środki spożywcze | Maksymalne poziomy | ||
Suma dioksyn (WHO-PCDD/F-TEQ) (32) | Suma dioksyn i polichlorowanych bifenyli o właściwościach podobnych do dioksyn (WHO-PCDD/F-PCB-TEQ) (32) | ||
„5.3 | Mięso ryb i produkty rybołówstwa oraz produkty z nich pochodzące, z wyłączeniem węgorza (25) (34). Najwyższy dopuszczalny poziom w przypadku skorupiaków stosuje się do mięsa z przydatków i odwłoka (44). W przypadku krabów i skorupiaków miękkoodwłokowych (Brachyura i Anomura) dotyczy on mięsa z przydatków. | 4,0 pg/g świeżej masy | 8,0 pg/g świeżej masy” |
5) w sekcji 6 dotyczącej wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych pkt 6.1.3 i 6.1.5 otrzymują brzmienie:
Środki spożywcze (1) | Najwyższe dopuszczalne poziomy (μ g/kg świeżej masy) | |
„ 6.1.3 | Mięso ryb wędzone i produkty rybołówstwa wędzone (25) (36) z wyłączeniem małży. Najwyższy dopuszczalny poziom w przypadku wędzonych skorupiaków stosuje się do mięsa z przydatków i odwłoka (44). W przypadku wędzonych krabów i skorupiaków miękkoodwłokowych (Brachyura i Anomura) dotyczy on mięsa z przydatków. | 5,0” |
„6.1.5 | Skorupiaki, głowonogi, inne niż wędzone (26). Najwyższy dopuszczalny poziom w przypadku skorupiaków stosuje się do mięsa z przydatków i odwłoka (44). W przypadku krabów i skorupiaków miękkoodwłokowych (Brachyura i Anomura) dotyczy on mięsa z przydatków. | 5,0” |
6) przypis końcowy (3) otrzymuje brzmienie: „(3) Środki spożywcze wymienione w tej kategorii są określone w dyrektywie Komisji 2006/125/WE z dnia 5 grudnia 2006 r. w sprawie przetworzonej żywności na bazie zbóż oraz żywności dla niemowląt i małych dzieci (Dz.U. L 339 z 6.12.2006, s. 16).” ;
7) przypis końcowy (16) otrzymuje brzmienie: „(16) Niemowlęta i małe dzieci jak określono w dyrektywie 2006/141/WE (Dz.U. L 401 z 30.12.2006, s. 1) i dyrektywie 2006/125/WE.”;
8) dodaje się przypisy końcowe (43) i (44) w brzmieniu:
„(43) Maksymalny dopuszczalny poziom w przypadku warzyw liściastych nie stosuje się do świeżych ziół (objętych kodem nr 0256000 w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 396/2005).
(44) Niniejsza definicja nie obejmuje głowotułowia.”.
[1] Załącznik w brzmieniu ustalonym przez sprostowanie do rozporządzenia Komisji (UE) nr 420/2011 z dnia 29 kwietnia 2011 r. zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 1881/2006 ustalające najwyższe dopuszczalne poziomy niektórych zanieczyszczeń w środkach spożywczych (Dz.Urz.UE L 168 z 28.06.2011, str. 20). Zmiana weszła w życie 28 czerwca 2011 r.