KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę Rady 66/402/EWG z dnia 14 czerwca 1966 r. w sprawie obrotu materiałem siewnym roślin zbożowych (¹), w szczególności jej art. 17 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W Niderlandach ilość dostępnego materiału siewnego pszenicy zwyczajnej (Triticum aestivum) kategorii „kwalifikowany materiał siewny” odmian Baldus, Granny, KWS Aurum, Lavett, Minaret, Pasteur, Taifun, Thasos, Trappe, Tybalt i Zirrus, który odpowiada warunkom środowiska w tym kraju i spełnia wymogi dyrektywy 66/402/EWG dotyczące inspekcji polowych, jest niewystarczająca i w związku z tym nie odpowiada potrzebom tego państwa członkowskiego.

(2) Popyt na takie nasiona nie może być zaspokojony materiałem siewnym z innych państw członkowskich lub państw trzecich spełniających wszystkie wymogi określone w dyrektywie 66/402/EWG.

(3) W związku z tym należy upoważnić Niderlandy do zezwolenia na obrót materiałem siewnym tych odmian, na mniej surowych warunkach niż warunki mające zastosowanie do kwalifikowanego materiału siewnego, w okresie upływającym w dniu 30 kwietnia 2011 r. i do maksymalnej ilości 330 ton.

(4) Ponadto pozostałe państwa członkowskie, które mogą dostarczyć Niderlandom materiał siewny tych odmian, niezależnie od tego, czy został on zebrany w państwie członkowskim czy w państwie trzecim, powinny zostać upoważnione do zezwolenia na obrót takim materiałem siewnym.

(5) Niderlandy powinny pełnić rolę koordynatora w celu zadbania o to, aby całkowita ilość materiału siewnego dopuszczonego na podstawie niniejszej decyzji nie przekroczyła maksymalnej ilości objętej niniejszą decyzją.

(6) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Nasion i Materiału Rozmnożeniowego dla Rolnictwa, Ogrodnictwa i Leśnictwa,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

1. Zezwala się na wprowadzanie do obrotu w Unii materiału siewnego pszenicy zwyczajnej (Triticum aestivum) kategorii „kwalifikowany materiał siewny” odmian Baldus, Granny, KWS Aurum, Lavett, Minaret, Pasteur, Taifun, Thasos, Trappe, Tybalt i Zirrus, który nie spełnia wymogów określonych w pkt 7 załącznika I do dyrektywy 66/402/EWG w odniesieniu do inspekcji polowych.

Zezwolenia udziela się dla całkowitej ilości do 330 ton oraz na okres upływający w dniu 30 kwietnia 2011 r.

2. Urzędowa etykieta spełnia wymogi dotyczące etykietowania określone w dyrektywie 66/402/EWG oraz dodatkowo zawiera stwierdzenie, że materiał siewny nie spełnia wymogów pkt 7 załącznika I do tej dyrektywy w odniesieniu do inspekcji polowych.

Artykuł 2

1. Każdy dostawca chcący wprowadzić do obrotu materiał siewny określony w art. 1 występuje o zezwolenie do państwa członkowskiego, w którym ma swoją siedzibę, lub do którego prowadzi przywóz. We wniosku należy określić ilość materiału siewnego, jaką dostawca chce wprowadzić do obrotu.

2. Państwo członkowskie, którego to dotyczy, pozwala dostawcy na wprowadzenie do obrotu materiału siewnego zgodnie z art. 1, chyba że:

a) istnieją wystarczające dowody podające w wątpliwość to, czy dostawca jest w stanie wprowadzić do obrotu taką ilość materiału siewnego, o jaką ubiega się we wniosku o zezwolenie; lub

b) uwzględniając informacje dostarczone przez koordynujące państwo członkowskie, o którym mowa w art. 3 akapit trzeci, przyznanie zezwolenia spowodowałoby przekroczenie całkowitej maksymalnej ilości materiału siewnego określonej w art. 1 ust. 1.

Odnośnie do lit. b) – jeżeli całkowita ilość maksymalna umożliwia dopuszczenie do obrotu tylko części ilości określonej we wniosku, państwo członkowskie, którego to dotyczy, może zezwolić dostawcy na wprowadzenie do obrotu mniejszej ilości.

Artykuł 3

Państwa członkowskie udzielają sobie wzajemnie pomocy administracyjnej w zastosowaniu niniejszej decyzji.

Niderlandy pełnią rolę koordynującego państwa członkowskiego w celu dopilnowania, aby ilość materiału siewnego dopuszczonego do obrotu w Unii przez państwa członkowskie na podstawie niniejszej decyzji nie przekroczyła całkowitej maksymalnej ilości materiału siewnego określonej w art. 1 ust. 1.

Każde państwo członkowskie, które otrzyma wniosek zgodnie z art. 2, niezwłocznie powiadamia koordynujące państwo członkowskie o ilości określonej we wniosku. Koordynujące państwo członkowskie niezwłocznie informuje to państwo członkowskie, czy w wyniku zezwolenia przekroczona zostanie ilość maksymalna.

Artykuł 4

Państwa członkowskie niezwłocznie powiadamiają Komisję i inne państwa członkowskie o ilościach, w odniesieniu do których wydały zezwolenie na wprowadzenie do obrotu zgodnie z niniejszą decyzją.

Artykuł 5

Niniejsza decyzja wygasa w dniu 30 kwietnia 2011 r.

Artykuł 6

Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 16 marca 2011 r.