RADA PREZESÓW EUROPEJSKIEGO BANKU CENTRALNEGO,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności art. 127 ust. 2 tiret pierwsze,

uwzględniając Statut Europejskiego Systemu Banków Centralnych i Europejskiego Banku Centralnego, w szczególności jego art. 12 ust. 1 oraz art. 14 ust. 3 w związku z art. 3 ust. 1 tiret pierwsze, art. 18 ust. 2 oraz art. 20 akapit pierwszy,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Osiągnięcie jednolitej polityki pieniężnej wymaga zdefiniowania instrumentów i procedur, które mają być stosowane przez Eurosystem, składający się z krajowych banków centralnych (KBC) państw członkowskich, których walutą jest euro (zwanych dalej „uczestniczącymi państwami członkowskimi” ), oraz Europejskiego Banku Centralnego (EBC), tak aby możliwe było prowadzenie polityki pieniężnej w jednolity sposób we wszystkich uczestniczących państwach członkowskich.

(2) EBC jest uprawniony do wydawania niezbędnych wytycznych wprowadzających jednolitą politykę pieniężną Eurosystemu, a poszczególne KBC mają obowiązek działania zgodnie z takimi wytycznymi.

(3) W wytycznych EBC/2000/7 z dnia 31 sierpnia 2000 r. w sprawie instrumentów i procedur polityki pieniężnej Eurosystemu (¹) należy wprowadzić zmiany odzwierciedlające modyfikacje ram polityki pieniężnej Eurosystemu, w szczególności: a) w celu wprowadzenia kryteriów kwalifikacji w odniesieniu do własnego wykorzystywania zabezpieczonych kredytami hipotecznymi obligacji bankowych niebędących obligacjami zgodnymi z wymogami dyrektywy UCITS, jako aktywów zabezpieczających; b) w celu dodania depozytów terminowych jako kwalifikowanego zabezpieczenia operacji polityki pieniężnej Eurosystemu oraz kredytu śróddziennego; oraz c) w celu wprowadzenia w dodatku 5 do załącznika I zmian odzwierciedlających przyjęcie przez Estonię euro z dniem 1 stycznia 2011 r. oraz zmianę nazwy Central Bank and Financial Services Authority of Ireland,

PRZYJMUJE NINIEJSZE WYTYCZNE:

Artykuł 1

Zmiany w załączniku I

Załącznik I do wytycznych EBC/2000/7 podlega zmianie zgodnie z załącznikiem do niniejszych wytycznych.

Artykuł 2

Weryfikacja

1. Najpóźniej do dnia 31 grudnia 2010 r. KCB przekazują EBC szczegółowe informacje dotyczące formy i treści aktów prawnych, za pomocą których zamierzają zastosować się do postanowień punktów 1, 3 i 4 załącznika do niniejszych wytycznych.

2. Najpóźniej do dnia 8 stycznia 2011 r. KCB przekazują EBC szczegółowe informacje dotyczące formy i treści aktów prawnych, za pomocą których zamierzają zastosować się do postanowień punktu 2 załącznika do niniejszych wytycznych.

Artykuł 3

Wejście w życie

1. Niniejsze wytyczne wchodzą w życie dwa dni po ich przyjęciu.

2. Punkty 1, 3 i 4 załącznika do niniejszych wytycznych stosuje się od dnia 1 stycznia 2011 r.

3. Punkt 2 załącznika do niniejszych wytycznych stosuje się od dnia 1 lutego 2011 r.

Artykuł 4

Adresaci

Niniejsze wytyczne są skierowane do KBC uczestniczących państw członkowskich.

Sporządzono we Frankfurcie nad Menem dnia 13 grudnia 2010 r.

ZAŁĄCZNIK

W załączniku I do wytycznych EBC/2000/7 wprowadza się następujące zmiany:

1) w pkt 6.2.2 ustęp pierwszy otrzymuje brzmienie:

„W ramach jednolitego systemu aktywów kwalifikowanych występują trzy rodzaje aktywów nierynkowych, które mogą stanowić zabezpieczenie: depozyty terminowe przyjmowane od uprawnionych kontrahentów, należności kredytowe i nierynkowe instrumenty dłużne zabezpieczone detalicznymi kredytami hipotecznymi (RMBD) (*).

____________

(*) Od 1 dnia stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2011 r. w odniesieniu do należności kredytowych obowiązywać będzie system przejściowy pozwalający każdemu z KBC na określenie minimalnej wielkości należności kredytowych kwalifikujących się do wykorzystania jako zabezpieczenie, z wyłączeniem wykorzystania transgranicznego, oraz ewentualnych opłat transakcyjnych. Od dnia 1 stycznia 2012 r. obowiązywać będzie system całkowicie zunifikowany.”;

2) w pkt 6.2.3 wprowadza się następujące zmiany:

a) akapit siódmy (piąty akapit pod nagłówkiem „Zasady wykorzystania aktywów kwalifikowanych”) otrzymuje brzmienie:

„Powyższych przepisów dotyczących bliskich powiązań nie stosuje się do: a) bliskich powiązań pomiędzy kontrahentem a organem administracji publicznej krajów EOG mającym uprawnienie do nakładania podatków, a także przypadków, gdy gwarantem instrumentu dłużnego jest organ administracji publicznej kraju EOG uprawniony do nakładania podatków; b) zabezpieczonych obligacji bankowych wyemitowanych zgodnie z kryteriami określonymi w art. 22 ust. 4 dyrektywy UCITS; c) przypadków, gdy instrumenty dłużne są chronione specjalnymi prawnymi środkami zabezpieczającymi podobnymi do środków wymienionych w lit. b), jak ma to miejsce w przypadku: (i) nierynkowych instrumentów dłużnych zabezpieczonych detalicznymi kredytami hipotecznymi (RMBD) niebędących papierami wartościowymi; oraz (ii) strukturyzowanych obligacji bankowych zabezpieczonych mieszkaniowymi kredytami hipotecznymi lub strukturyzowanych obligacji bankowych zabezpieczonych komercyjnymi kredytami hipotecznymi, tj. określonych zabezpieczonych obligacji bankowych, których Komisja Europejska nie uznała za zgodne z dyrektywą UCITS, spełniających wszystkie kryteria dotyczące papierów wartościowych zabezpieczonych aktywami określone w punktach 6.2 i 6.3 oraz następujące kryteria dodatkowe (*):

W przypadku strukturyzowanych obligacji bankowych zabezpieczonych mieszkaniowymi kredytami hipotecznymi:

— Mieszkaniowe kredyty hipoteczne zabezpieczające strukturyzowane obligacje bankowe muszą być denominowane w euro; emitent (a także dłużnik i gwarant, jeżeli są osobami prawnymi) musi być zarejestrowany w państwie członkowskim, aktywa zabezpieczające te kredyty muszą znajdować się w państwie członkowskim, a prawo właściwe dla kredytu musi być prawem jednego z państw członkowskich.

— Mieszkaniowe kredyty hipoteczne można włączyć do puli aktywów stanowiących zabezpieczenie odnośnych strukturyzowanych zabezpieczonych obligacji bankowych, jeśli są zabezpieczone kwalifikowaną gwarancją lub hipotecznie. Kwalifikowana gwarancja musi być płatna w ciągu 24 miesięcy od niewykonania zobowiązania. Kwalifikowane gwarancje na potrzeby takich kredytów gwarantowanych mogą mieć różną formę umowną, w tym formę umów ubezpieczenia, o ile zostały udzielone przez podmiot sektora publicznego lub instytucję finansową podlegającą nadzorowi publicznemu. W przypadku tego rodzaju kredytów gwarantowanych gwarant nie może mieć bliskich powiązań z emitentem zabezpieczonych obligacji bankowych i musi uzyskać rating zaakceptowanej instytucji ECAI na poziomie co najmniej [A+/A1/AH] na cały okres transakcji.

— Akceptowane jest wysokiej jakości zabezpieczenie zastępcze do wysokości 10 % puli zabezpieczeń. Próg ten można przekroczyć tylko po gruntownym przeglądzie przeprowadzonym przez odpowiedni KBC.

— Poszczególne kwalifikujące się kredyty mogą być finansowane w drodze emisji strukturyzowanych zabezpieczonych obligacji bankowych do maksymalnego poziomu 80 % współczynnika LTV (loan-to-value). Kalkulacja współczynnika LTV musi się opierać na ostrożnej wycenie rynkowej.

— Minimalne obowiązkowe nadzabezpieczenie wynosi 8 %.

— Maksymalna wysokość kredytu dla hipotecznych kredytów mieszkaniowych wynosi 1 milion EUR.

— Jednostkowa ocena kredytowa puli zabezpieczeń musi odpowiadać rocznemu poziomowi prawdopodobieństwa niewykonania zobowiązania (PD - probability of default) w wysokości 10 punktów bazowych zgodnie z progiem »jednego A« (zob. punkt 6.3.1).

— Emitent i podmioty powiązane, które stanowią element transakcji dotyczącej strukturyzowanych zabezpieczonych obligacji bankowych lub są z nią związane, są objęci wymogiem długoterminowego minimalnego poziomu »jednego A« (ratingu »A-« w klasyfikacji Fitch lub Standard & Poor's, »A3« w klasyfikacji Moody's lub »AL« w klasyfikacji DBRS).

W przypadku strukturyzowanych obligacji bankowych zabezpieczonych komercyjnymi kredytami hipotecznymi:

— Komercyjne kredyty hipoteczne zabezpieczające strukturyzowane obligacje bankowe musza być wyrażone w euro; emitent (a także dłużnik i gwarant, jeżeli są osobami prawnymi) musi być zarejestrowany w państwie członkowskim, aktywa zabezpieczające te kredyty muszą znajdować się w państwie członkowskim, a prawo właściwe dla kredytu musi być prawem jednego z państw członkowskich.

— Akceptowane jest wysokiej jakości zabezpieczenie zastępcze do wysokości 10% puli zabezpieczeń. Próg ten można przekroczyć tylko po gruntownym przeglądzie przeprowadzonym przez odpowiedni KBC.

— Poszczególne kwalifikujące się kredyty mogą być finansowane w drodze emisji strukturyzowanych zabezpieczonych obligacji bankowych do maksymalnego poziomu 60 % współczynnika LTV (loan-to-value). Kalkulacja współczynnika LTV musi się opierać na ostrożnej wycenie rynkowej.

— Minimalne obowiązkowe nadzabezpieczenie wynosi 10 %.

— Udział każdego z kredytobiorców w puli zabezpieczeń, po zagregowaniu wszystkich kwot kredytów pozostających do spłaty przez danego kredytobiorcę, nie może przekroczyć 5 % całkowitej wartości puli zabezpieczeń.

— Jednostkowa ocena kredytowa puli zabezpieczeń musi odpowiadać jakości kredytowej na poziomie stopnia 1 zgodnie ze skalą jakości kredytowej Eurosystemu (zob. pkt 6.3.1).

— Emitent i podmioty powiązane, które stanowią element transakcji dotyczącej strukturyzowanych zabezpieczonych obligacji bankowych lub są z nią związane, są objęci wymogiem stopnia 2 w skali jakości kredytowej.

— Komercyjne kredyty hipoteczne stanowiące zabezpieczenie podlegają co najmniej corocznej aktualizacji wyceny. W aktualizacji wyceny uwzględnia się wszelkie spadki cen nieruchomości. W przypadku wzrostu cen stosuje się redukcję wartości w wysokości 15 %. Kredyty, które nie spełniają wymogów współczynnika LTV, muszą zostać zastąpione przez nowe kredyty lub nadzabezpieczone, pod warunkiem zgody odpowiedniego KBC. W pierwszej kolejności stosuje się metodę wyceny opartą na wartości rynkowej, tj. szacunkowej cenie, którą można byłoby uzyskać w przypadku sprzedaży aktywów na rynku przy wykorzystaniu racjonalnych środków. Taki szacunek oparty jest na możliwie ostrożnych założeniach. W drugiej kolejności możliwe jest również stosowanie statystycznych metod wyceny.

— Na potrzeby zabezpieczenia płatności odsetkowych związanych z zabezpieczonymi obligacjami bankowymi przez cały okres kolejnych sześciu miesięcy utrzymuje się bufor płynności w formie gotówki w euro zdeponowanej u uprawnionego kontrahenta.

— Jeżeli w okresie dziewięciu miesięcy poprzedzających termin zapadalności obligacji bankowej z jednorazowym wykupem kapitału i odsetek w gwarantowanym terminie (hard bullet) krótkoterminowy rating kredytowy kredytobiorcy komercyjnego kredytu hipotecznego stanowiącego jej zabezpieczenie spadnie poniżej stopnia 2 jakości kredytowej, kredytobiorca ten jest zobowiązany do zasilenia bufora płynności kwotą w euro w gotówce wystarczającą do pokrycia odpowiedniej części płatności z tytułu kwoty głównej zabezpieczonej obligacji bankowej wraz z odpowiednimi płatnościami przypadającymi do zapłaty przez emitenta z tytułu tej zabezpieczonej obligacji bankowej.

— W przypadku problemów z płynnością pierwotny termin zapadalności może zostać przesunięty o nie więcej niż 12 miesięcy w celu zrównoważenia różnic pomiędzy terminem zapadalności kredytu amortyzującego w puli zabezpieczeń a terminem jednorazowego wykupu zabezpieczonych obligacji bankowych. Jednak po upływie pierwotnego terminu zapadalności zabezpieczone obligacje bankowe nie stanowią kwalifikowanego zabezpieczenia na potrzeby własnego wykorzystania.

__ __________

(*) Strukturyzowane obligacje bankowe zabezpieczone mieszkaniowymi kredytami hipotecznymi złożone przed dniem 10 października 2010 r., które nie spełniają tych kryteriów, mogą być nadal wykorzystywane do dnia 31 marca 2011 r. Strukturyzowane obligacje bankowe zabezpieczone komercyjnymi kredytami hipotecznymi złożone przed dniem 1 lutego 2011 r., które nie spełniają tych kryteriów, mogą być nadal wykorzystywane do dnia 31 marca 2011 r.”;

b) akapit ósmy (szósty akapit pod nagłówkiem „Zasady wykorzystania aktywów kwalifikowanych”) otrzymuje brzmienie:

„Ponadto w odniesieniu do strukturyzowanych obligacji bankowych zabezpieczonych mieszkaniowymi kredytami hipotecznymi oraz strukturyzowanych obligacji bankowych zabezpieczonych komercyjnymi kredytami hipotecznymi, kontrahenci mają obowiązek przedstawienia potwierdzenia wystawionego przez uznaną kancelarię prawniczą stwierdzającego spełnienie następujących warunków:

— Emitent zabezpieczonych obligacji bankowych jest instytucją kredytową zarejestrowaną w państwie członkowskim UE oraz nie jest spółką celową, nawet jeżeli takie zabezpieczone obligacje bankowe są gwarantowane przez instytucję kredytową zarejestrowaną w państwie członkowskim UE.

— Emitent/emisja zabezpieczonych obligacji bankowych podlega - na podstawie prawa państwa członkowskiego rejestracji emitenta lub emisji zabezpieczonych obligacji bankowych - specjalnemu nadzorowi publicznemu mającemu na celu ochronę posiadaczy zabezpieczonych obligacji bankowych.

— W przypadku niewypłacalności emitenta posiadacze zabezpieczonych obligacji bankowych mają pierwszeństwo w zakresie zwrotu kapitału i wypłaty odsetek pochodzących z (zabezpieczających) aktywów kwalifikowanych.

— Kwoty pochodzące z emisji zabezpieczonych obligacji bankowych muszą zostać zainwestowane (zgodnie z zasadami inwestowania określonymi w dokumentacji zabezpieczonych obligacji bankowych) w sposób zgodny z odpowiednimi przepisami krajowymi dotyczącymi zabezpieczonych obligacji bankowych lub innymi przepisami mającymi zastosowanie do danych aktywów.”;

3) w pkt 6.4.3 dodaje się podpunkt w brzmieniu:

„Depozyty terminowe

Depozyty terminowe nie podlegają redukcji wartości.”

4) tabela w dodatku 5 otrzymuje brzmienie:

„ Strony internetowe Eurosystemu