Akt prawny
oczekujący
Wersja oczekująca od dnia notyfikacji
Wersja oczekująca od dnia notyfikacji
oczekujący
Alerty
DECYZJA KOMISJI
z dnia 13 grudnia 2010 r.
w sprawie ustanowienia kryteriów stosowania przez gazowce LNG metod technicznych jako alternatywy dla stosowania paliw żeglugowych o niskiej zawartości siarki spełniających wymogi art. 4b dyrektywy Rady 1999/32/WE odnoszącej się do redukcji zawartości siarki w niektórych paliwach ciekłych zmienionej dyrektywą 2005/33/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w zakresie zawartości siarki w paliwach żeglugowych
(notyfikowana jako dokument nr C(2010) 8753)
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
(2010/769/UE)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając dyrektywę Rady 1999/32/WE z dnia 26 kwietnia 1999 r. odnosząca się do redukcji zawartości siarki w niektórych paliwach ciekłych (1) zmienioną dyrektywą 2005/33/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (2), w szczególności jej art. 4c,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Artykuł 4b dyrektywy wymaga, aby od dnia 1 stycznia 2010 r. statki cumujące w portach Wspólnoty nie stosowały paliw żeglugowych o zawartości siarki przekraczającej 0,1 % na jednostkę masy. Wymóg ten nie ma jednak zastosowania do paliw używanych na statkach stosujących zatwierdzone technologie ograniczania emisji zgodnie z art. 4c.
(2) Artykuł 4c ust. 4 stanowi, że państwa członkowskie mogą zezwolić statkom na stosowanie zatwierdzonych technologii ograniczania emisji jako alternatywy dla stosowania paliw żeglugowych o niskiej zawartości siarki spełniających wymogi art. 4b, jeżeli statki te stale osiągają redukcję emisji, która jest co najmniej równorzędna z wynikami, które zostałyby uzyskane w wyniku zastosowania paliwa o zawartości siarki odpowiadającej limitom określonym w wymienionej dyrektywie.
(3) Artykuł 4c ust. 3 przewiduje ustalenie kryteriów stosowania metod technicznych na statkach pływających pod wszystkimi banderami w portach zamkniętych i ujściach rzek we Wspólnocie zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 9 ust. 2 dyrektywy. O kryteriach tych należy poinformować IMO.
(4) Gazowce skroplonego gazu ziemnego (LNG) są często wyposażone w kotły zasilane dwoma rodzajami paliwa, wykorzystujące opary skroplonego gazu i ciężki olej opałowy do napędu oraz działań związanych z ładunkiem. Aby spełnić wymogi dyrektywy, większość gazowców LNG zawijających do portów UE mogłaby stosować technologię ograniczania emisji poprzez używanie mieszanki paliwa żeglugowego i oparów skroplonego gazu; w ten sposób produkowane emisje siarki byłyby równe emisjom z paliw o zawartości siarki 0,1 % lub mniejsze od nich.
(5) W perspektywie długoterminowej opary skroplonego gazu mogłyby być stosowane jako podstawowe paliwo w trakcie cumowania, co skutkowałoby obniżeniem emisji siarki poniżej poziomu emisji, jaki można osiągnąć poprzez ograniczanie zawartości siarki w paliwie, o którym mowa w dyrektywie.
(6) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Komitetu regulacyjnego ustanowionego na mocy art. 9 ust. 2 dyrektywy,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Gazowce skroplonego gazu ziemnego (LNG) to statki towarowe zbudowane lub dostosowane do masowego przewozu skroplonego gazu ziemnego, zgodnie z definicją w Międzynarodowym kodeksie budowy i wyposażenia statków przewożących skroplone gazy luzem (kodeksie IGC).
Artykuł 2
Aby osiągnąć cel ograniczenia emisji ze statków w drodze alternatywnej metody technicznej ograniczania emisji poprzez używanie mieszanki paliwa żeglugowego i oparów skroplonego gazu, gazowce LNG powinny stosować kryteria obliczeniowe określone w załączniku.
Gazowce LNG mogą stosować alternatywną metodę techniczną ograniczania emisji w trakcie cumowania w portach Wspólnoty, pozostawiając załodze dostatecznie dużo czasu na dokończenie wszelkich niezbędnych operacji wymiany paliwa na mieszankę paliwa żeglugowego i oparów skroplonego gazu możliwie najszybciej po przybyciu na miejsce cumowania i możliwie najpóźniej przed odpłynięciem.
Artykuł 3
Osiągnięte ograniczenie emisji siarki wynikające z zastosowania metody, o której mowa w art. 2, musi być co najmniej równoważne ograniczeniu, które osiąga się poprzez ograniczenie zawartości siarki w paliwach, o którym mowa w dyrektywie.
Artykuł 4
Od gazowców LNG stosujących alternatywną metodę techniczną ograniczania emisji i zawijających do portów pod jurysdykcją państw członkowskich, państwa te wymagają przedstawienia szczegółowych zapisów w dzienniku pokładowym na temat rodzaju i ilości paliw stosowanych na danym statku. W tym celu statki te powinny być wyposażone w urządzenia do stałego monitorowania i pomiaru zużycia oparów skroplonego gazu i paliwa żeglugowego.
Artykuł 5
Państwa członkowskie podejmują odpowiednie działania, aby monitorować i kontrolować stosowanie alternatywnej metody technicznej ograniczania emisji w trakcie cumowania na podstawie dostarczonych przez gazowce LNG danych dotyczących osiągniętego ograniczenia emisji.
Artykuł 6
Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 13 grudnia 2010 r.
ZAŁĄCZNIK
1. Wzór
W celu określenia równoważności w rozumieniu art. 3 stosuje się następujący wzór:
SF (%) · MF ≤ 0,1 % · MF0,1 %
gdzie:
— SF (%) to odsetek zawartości siarki na jednostkę masy w stosowanym paliwie żeglugowym
— MF to masa zużytego paliwa żeglugowego w trakcie postoju statku, w kg
— MF0,1 % to równoważna masa paliwa o zawartości siarki ≤ 0,1 %, w kg. Współczynnik ten oblicza się według następującego wzoru:
MF0,1 % = (MBOG · EBOG + MF · EF )/EF0,1 %
gdzie:
— MBOG to masa oparów skroplonego gazu zużytego w trakcie postoju, w kg
— EBOG to wartość energetyczna zużytych oparów skroplonego gazu, w MJ/kg
— MF to masa paliwa żeglugowego zużytego w trakcie postoju, w kg
— EF to wartość energetyczna zużytego paliwa żeglugowego, w MJ/kg
— EF0,1 % to wartość energetyczna paliwa żeglugowego o zawartości siarki ≤ 0,1 % w MJ/kg
Rozwinięcie 1 wzoru
Dwa wyżej wymienione wzory można połączyć w następujący sposób:
SF (%) · MF /(MBOG · EBOG + MF · EF ) ≤ 0,1 %/EF0,1 %
Rozwinięcie 2 wzoru
Wzór można dalej rozwinąć w następujący sposób:
SF (%)/(RG/F · EBOG + EF ) ≤ 0,1 %/EF0,1 %
gdzie:
— RG/F to stosunek masy oparów skroplonego gazu i paliwa żeglugowego zużytych w trakcie postoju (MBOG /MF )
Drugie rozwinięcie można także przedstawić w następujący sposób:
RG/F ≥ (SF (%) · EF0,1 % – 0,1 % · EF )/0,1 % · EBOG
2. Zastosowanie wzoru
Ponieważ wartość energetyczna poszczególnych paliw żeglugowych, o których mowa we wzorze, jest w dużej mierze podobna, aby ułatwić stosowanie wzoru w praktyce, uzasadnione jest stosowanie standardowych wartości dla EF0,1 % , EF i EBOG . Można mianowicie przyjąć następujące standardowe wartości energetyczne:
EF0,1 % = 43,0 MJ/kg (źródło: DNV Petroleum Services)
EF = 40,8 MJ/kg (źródło: DNV Petroleum Services)
EBOG = 50,0 MJ/kg (wartość opałowa metanu wg ISO)
Wzór byłby zatem uproszczony w następujący sposób:
RG/F ≥ 8,6 · SF (%) – 0,816
Na tej podstawie jedyną wartością, którą należy podstawić we wzorze, aby otrzymać potrzebny stosunek masy zużytych oparów skroplonego gazu do masy zużytego paliwa żeglugowego (RG/F lub MBOG /MF ), jest zawartość siarki w paliwie żeglugowym używanym w trakcie postoju. Poniższa tabela wskazuje przykładowe minimalne wartości stosunku tych mas niezbędne do spełnienia kryterium równoważności dla paliw żeglugowych o różnej zawartości siarki.
Zawartość siarki (w %) | 1,0 | 1,5 | 2,0 | 2,5 | 3,0 | 3,5 |
MBOG /MF | 7,8 | 12,1 | 16,4 | 20,7 | 25,0 | 29,3 |