RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1225/2009 z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej (¹) („rozporządzenie podstawowe”), w szczególności jego art. 9 ust. 4,

uwzględniając wniosek przedstawiony przez Komisję Europejską („Komisja”) po konsultacji z Komitetem Doradczym,

a także mając na uwadze, co następuje:

1. PROCEDURA

1.1. Środki tymczasowe

(1) Komisja nałożyła rozporządzeniem (UE) nr 478/2010 (²) („ rozporządzenie w sprawie ceł tymczasowych”) tymczasowe cło antydumpingowe na przywóz przędzy o dużej wytrzymałości na rozciąganie, z poliestrów, pochodzącej z Chińskiej Republiki Ludowej („ChRL”). W odniesieniu do przywozu przędzy o dużej wytrzymałości na rozciąganie, z poliestrów, pochodzącej z Republiki Korei („Korea”) i Tajwanu nie nałożono żadnych środków tymczasowych.

(2) Postępowanie wszczęto na skutek skargi złożonej w dniu 27 lipca 2009 r. przez CIRFS-European Man-made Fibres Association („skarżący” ) w imieniu producentów przędzy o dużej wytrzymałości na rozciąganie, z poliestrów, reprezentujących znaczną część, w tym przypadku ponad 60 %, całkowitej produkcji unijnej przędzy o dużej wytrzymałości na rozciąganie, z poliestrów.

(3) Zgodnie z motywem 15 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych dochodzenie w sprawie dumpingu i powstałej szkody objęło okres od dnia 1 lipca 2008 r. do dnia 30 czerwca 2009 r. („okres objęty dochodzeniem” lub „OD”). Analiza tendencji mających znaczenie dla oceny szkody objęła okres od stycznia 2005 r. do końca okresu objętego dochodzeniem („okres badany”).

1.2. Dalsze postępowanie

(4) Po ujawnieniu istotnych faktów i ustaleń, na podstawie których podjęto decyzję o wprowadzeniu tymczasowych środków antydumpingowych („ujawnienie tymczasowych ustaleń” ), kilka zainteresowanych stron przedłożyło oświadczenia w formie pisemnej, przedstawiające ich opinie w sprawie tymczasowych ustaleń. Stronom, które wystąpiły z takim wnioskiem, umożliwiono wypowiedzenie się. Komisja kontynuowała poszukiwanie i weryfikowanie informacji uznanych za konieczne do sformułowania ostatecznych ustaleń. Ustne i pisemne uwagi przedstawione przez zainteresowane strony zostały uwzględnione, a w stosownych przypadkach tymczasowe ustalenia zostały odpowiednio zmienione.

(5) Jeżeli chodzi o kwestie związane z interesem Unii, w następujących przedsiębiorstwach przeprowadzono dodatkowe wizyty weryfikacyjne:

Użytkownicy w Unii:

- Continental AG,

- Oppermann Automotive Webbing GmbH,

- Katradis Marine Ropes Industry S.A.,

- Mehler Texnologies GmbH,

- E. Oppermann GmbH,

- Oppermann Industrial Webbing s.r.o.,

- Contitech Transportbandsysteme GmbH.

(6) Jedna z zainteresowanych stron złożyła wniosek o przesłuchanie i interwencję rzecznika praw stron. Wniosek został złożony po ujawnieniu ustaleń tymczasowych. Przesłuchanie w obecności rzecznika praw stron zostało umożliwione.

(7) Wszystkie strony zostały poinformowane o zasadniczych faktach i ustaleniach, na podstawie których zamierzano zalecić nałożenie ostatecznego cła antydumpingowego na przywóz przędzy o dużej wytrzymałości na rozciąganie, z poliestrów, pochodzącej z ChRL i ostateczne pobranie kwot zabezpieczonych w formie cła tymczasowego („ujawnienie ostatecznych ustaleń”). Oprócz tego zainteresowanym stronom wyznaczono okres, w którym mogły przedstawić uwagi związane z ujawnieniem tych informacji.

2. PRODUKT OBJĘTY POSTĘPOWANIEM I PRODUKT PODOBNY

(8) Produktem objętym postępowaniem jest przędza o dużej wytrzymałości na rozciąganie, z poliestrów (inna niż nici do szycia), niepakowana do sprzedaży detalicznej, włącznie z przędzą jednowłókową (monofilamentem) o masie liniowej mniejszej niż 67 decyteksów, pochodząca z ChRL, Korei i Tajwanu („produkt objęty postępowaniem”), obecnie objęta kodem CN 5402 20 00.

(9) Po ujawnieniu tymczasowych ustaleń jedna ze stron stwierdziła, że Komisja nie odniosła się do różnic między przędzą stosowaną do produkcji opon, tzw. przędzą typu wysoki moduł i niski skurcz (HMLS), a innymi rodzajami przędzy, ponieważ przędza HMLS wymaga długotrwałych i kosztownych badań technicznych, zanim uzyska potwierdzenie zgodności ze specyfikacją HMLS narzuconą przez nabywców. Ponadto strona ta stwierdziła, że nie było jasne, które czynniki były brane pod uwagę przy tymczasowym ustaleniu istnienia jednego produktu. Inna strona argumentowała, że przędza HMLS i inne rodzaje przędzy różnią się pod względem struktury kosztów.

(10) W odpowiedzi na to stwierdzenie należy na wstępie zaznaczyć, że produkt objęty postępowaniem ma szereg różnych zastosowań, m.in. jako wzmocnienie opon, szerokie tkaniny, pasy bezpieczeństwa, poduszki powietrzne, liny, sieci i wiele zastosowań przemysłowych. Istnieje zatem szereg różnych zastosowań, a w konsekwencji jest wiele różnych rodzajów i specyfikacji.

(11) Głównymi kryteriami przy ustalaniu, czy przędza HMLS i inne rodzaje przędzy stanowią jeden produkt, były podstawowe cechy fizyczne, techniczne i chemiczne. Rzeczywiście, tak jak wyjaśniono w motywie 19 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, dochodzenie wykazało, że chociaż przędza HMLS w porównaniu z innymi przędzami o dużej wytrzymałości na rozciąganie, z poliestrów, ma pewne szczególne właściwości (np. moduł, kurczenie, wytrzymałość na rozciąganie i wytrzymałość zmęczeniowa), to różne rodzaje produktu objętego postępowaniem posiadają te same podstawowe cechy fizyczne i chemiczne. Z powyższych przyczyn uznaje się, że stanowią one jeden produkt.

(12) W odniesieniu do domniemanych różnic w strukturze kosztów należy zauważyć, że sam fakt różnic nie stanowi kryterium decydującego przy ustalaniu, czy przędza HMLS stanowi inny produkt niż pozostałe rodzaje przędzy o dużej wytrzymałości na rozciąganie, z poliestrów. Różnice w kosztach, cenach i procesie produkcji same w sobie nie stanowią uzasadnienia dla uznania określonego rodzaju produktu, takiego jak przędza HMLS, za inny produkt, jeżeli ma on takie same cechy fizyczne, techniczne i chemiczne jak pozostałe rodzaje produktu.

(13) Uznano zatem, że wyłączenie przędzy HMLS z zakresu dochodzenia jest nieuzasadnione, a w konsekwencji twierdzenia w tym względzie musiały zostać odrzucone.

(14) Ze względu na brak innych uwag dotyczących produktu objętego postępowaniem i produktu podobnego niniejszym potwierdza się ustalenia przedstawione w motywach 16–20 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych.

3. DUMPING

3.1. Tajwan

3.1.1. Wartość normalna

(15) Jeden producent eksportujący z Tajwanu przedstawił dowody wskazujące na to, że w trakcie OD cena głównych surowców – oczyszczonego kwasu tereftalowego (PTA) i glikolu etylenowego (MEG), które zakupił do produkcji przędzy o dużej wytrzymałości na rozciąganie, z poliestrów, ulegała zmianie. W szczególności okazało się, że ceny zakupu zdecydowanie spadły, głównie w czwartym kwartale 2008 r. Twierdził on zatem, że powinno to zostać uwzględnione przy ustalaniu wartości normalnych w celu zapewnienia obiektywnego porównania z cenami eksportowymi.

(16) Ustalenia przedstawione w motywie 18 są wynikiem bardzo szczegółowej analizy danych przedłożonych przez eksportera i poddanych weryfikacji podczas wizyty weryfikacyjnej. W związku z tym uznano, że w przedmiotowym przypadku uzasadnione było ustalenie wartości normalnej dla pewnych okresów w OD w celu uwzględnienia zmian cen surowca.

(17) Nie przedstawiono żadnych innych uwag dotyczących metody opisanej w motywach 86 i 87 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych. Można zatem potwierdzić metodę zastosowaną do ustalenia wartości normalnej dla tajwańskich producentów eksportujących.

3.1.2. Cena eksportowa

(18) Dochodzenie wykazało, że tajwańscy producenci, o których mowa w motywie 15, sprzedali większe ilości produktu objętego postępowaniem na rynku Unii w pierwszej połowie OD, gdy ceny surowca były niższe. Powyższe ustalenie należy także przeanalizować w kontekście treści motywu 16.

(19) Ze względu na brak uwag dotyczących ceny eksportowej niniejszym potwierdza się ustalenia przedstawione w motywie 88 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych.

3.1.3. Porównanie

(20) Wartość normalna i cena eksportowa zostały ustalone zgodnie z powyższymi wyjaśnieniami. Ustaloną w ten sposób wartość normalną i cenę eksportową dla wspomnianego producenta porównano w jak najbliższych okresach, aby uwzględnić różnice wpływające na porównywalność cen. Jest to zgodne z art. 2 ust. 10 rozporządzenia podstawowego.

(21) Nie otrzymano innych uwag dotyczących porównania wartości normalnej i ceny eksportowej tajwańskich producentów eksportujących. Można zatem potwierdzić treść motywu 89 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych.

3.1.4. Marginesy dumpingu

(22) Należy przypomnieć, że w motywie 92 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych ustalono, że ogólnokrajowy margines dumpingu dla Tajwanu był na poziomie de minimis. Ostateczny margines dumpingu ustalony dla tajwańskich producentów wspomnianych w motywie 15 jest obecnie poniżej progu de minimis. Niniejszym potwierdza się zatem, że ogólnokrajowy ostateczny margines dumpingu dla Tajwanu jest na poziomie de minimis.

3.2. ChRL

3.2.1. Traktowanie na zasadach rynkowych (MET)

(23) Należy przypomnieć, że zgłosiło się 11 producentów eksportujących w ChRL. Przedsiębiorstwa te odpowiadają za 100 % całkowitej wielkości wywozu produktu objętego postępowaniem na rynek Unii w trakcie OD. Do celów ustalenia istnienia dumpingu w ChRL wybrano próbę trzech producentów eksportujących lub grup przedsiębiorstw powiązanych na podstawie największej wielkości wywozu. Trzej producenci eksportujący objęci próbą wystąpili z wnioskiem o traktowanie na zasadach rynkowych, ale ustalono, że tylko jeden zasługiwał na przyznanie MET.

(24) Po ujawnieniu ustaleń dotyczących MET dwaj producenci eksportujący, którym nie przyznano MET, przedstawili uwagi streszczone poniżej.

(25) Pierwszy producent eksportujący przedstawił uwagi dotyczące klauzuli ograniczającej w jego działalności gospodarczej, problemów napotkanych w jego księgowości oraz płatności dotyczących niektórych aktywów, takich jak prawo użytkowania gruntów.

(26) Eksporter potwierdził obecność klauzuli ograniczającej w statucie przedsiębiorstwa. Stwierdził, że klauzula ta nie ma już skutków prawnych dla jego działalności gospodarczej, ale nie przedstawił na to dowodów. Podobnie w przypadku problemów w zakresie księgowości, przedsiębiorstwo potwierdziło istnienie rozbieżności pomiędzy dokumentacją księgową, a poddanym badaniu sprawozdaniu finansowym, ale stwierdziło, że wspomniane rozbieżności były drobne i zostały wyjaśnione podczas dochodzenia. Należy wyjaśnić, że problemy zidentyfikowane w księgowości powyższego przedsiębiorstwa, które doprowadziły do odrzucenia wniosku w sprawie przyznania MET, nie były drobne, a istotne, szczególnie w odniesieniu do księgowania określonych aktywów oraz zidentyfikowanych rozbieżności między niektórymi księgami i dokumentami przedstawionymi podczas wizyty na miejscu.

(27) Drugi producent eksportujący przedstawił uwagi dotyczące w szczególności ustaleń w zakresie wpłaty na poczet kapitału, klauzuli ograniczającej w jego działalności gospodarczej oraz nabycia praw do użytkowania gruntów.

(28) W odniesieniu do wpłaty na poczet kapitału eksporter przywołał te same argumenty, których używał na etapie środków tymczasowych, tj. że kapitał został wniesiony prawidłowo. Argumentował, że techniczne know–how jest specjalną dziedziną wiedzy, która nie wymaga opatentowania lub rejestracji, a zatem wpłaty na poczet kapitału, mimo że miały formę aportu, zostały dokonane prawidłowo. W odniesieniu do ostatniej kwestii eksporter ponownie stwierdził, że klauzula ograniczająca nie jest dla przedsiębiorstwa obowiązująca oraz że wymogi inwestycyjne związane z nabyciem gruntów nie stanowią zakłócenia, tylko są związane z polityką władz w odniesieniu do rozwoju obszarów.

(29) Powyższe argumenty zostały już jednak wcześniej przedstawione i odrzucone na etapie środków tymczasowych. Nawet jeśli wymogi inwestycyjne są związane z polityką władz w odniesieniu do rozwoju obszarów, to nie uważa się ich za zgodne z MET. Nie przedstawiono nowych dowodów, które mogłyby zmienić wnioski tymczasowe odzwierciedlone w ocenie MET w motywach 50 oraz 51 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych.

(30) Biorąc pod uwagę powyższe, tymczasowe ustalenia zawarte w motywach 46– 52 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych zostają potwierdzone.

3.2.2. Badanie indywidualne

(31) Jak wspomniano w motywie 28 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, dwóch producentów eksportujących, którzy nie zostali włączeni do próby, złożyło wniosek o indywidualne ustalenie marginesu dumpingu zgodnie z art. 17 ust. 3 rozporządzenia podstawowego. Wnioski o badanie indywidualne mogą być jednak rozpatrywane dopiero po wprowadzeniu środków tymczasowych.

(32) Przedsiębiorstwa te odpowiedziały w wyznaczonym terminie na pytania zawarte w formularzu wniosku o MET. Po wprowadzeniu środków tymczasowych, Komisja zgromadziła i zweryfikowała informacje dostarczone w formularzach wniosków oraz wszystkie inne informacje uznane za niezbędne na terenie danych przedsiębiorstw:

- Oriental Industries Co., Ltd.,

- Hangzhou Huachun Chemical Fibers Co., Ltd.

(33) Kryteria MET streszczono poniżej w skróconej formie i wyłącznie do celów informacyjnych:

1) decyzje handlowe i koszty są określane z uwzględnieniem warunków rynkowych i bez poważnej ingerencji państwa; koszty ważniejszych nakładów właściwie odzwierciedlają wartości rynkowe;

2) przedsiębiorstwa posiadają jeden wyraźny zestaw podstawowej dokumentacji księgowej, która jest niezależnie kontrolowana zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Rachunkowości (MSR) oraz jest stosowana do wszystkich celów;

3) nie występują znaczne zakłócenia wynikające z przejścia od byłego nierynkowego systemu gospodarki;

4) przepisy ustawowe dotyczące upadłości i własności gwarantują stabilność i pewność prawną;

5) przeliczanie kursów walutowych dokonywane jest według kursów rynkowych.

(34) W przypadku obu przedsiębiorstw w dokumentach rejestrowych istnieje klauzula ograniczająca dotycząca podziału sprzedaży między rynek eksportowy i rynek krajowy. W przypadku jednego z eksporterów wykazano istnienie szeregu nieścisłości i braków w księgach rachunkowych wnioskodawcy prowadzących do wniosku, że księgi rachunkowe nie są jasne oraz nie zostały sporządzone ani poddane badaniu zgodnie z międzynarodowymi standardami rachunkowości. Podsumowując, stwierdzono pewne zakłócenia wynikające z przejścia od nierynkowego systemu gospodarki, w szczególności w odniesieniu do zakupu praw do użytkowania gruntów przez przedsiębiorstwo.

(35) Na tej podstawie stwierdzono, że żadne z dwóch powyższych przedsiębiorstw nie wykazało spełnienia wszystkich kryteriów zawartych w art. 2 ust. 7 lit. c) rozporządzenia podstawowego i nie można im przyznać MET.

3.2.3. Indywidualne traktowanie (IT)

(36) Na mocy art. 2 ust. 7 lit. a) rozporządzenia podstawowego dla państw, których dotyczy ten artykuł, ustalane jest ogólnokrajowe cło, z wyjątkiem przypadków przedsiębiorstw, które mogą udowodnić, że spełniają wszystkie kryteria przyznania IT określone w art. 9 ust. 5 rozporządzenia podstawowego.

(37) Dwóch producentów eksportujących, którzy złożyli wniosek o badanie indywidualne, nie spełniło kryteriów MET, ale wystąpiło o przyznanie IT, w przypadku gdyby nie otrzymali MET.

(38) Kryteria IT przedstawiono poniżej w skróconej formie i wyłącznie do celów informacyjnych:

1) w przypadku przedsiębiorstw, będących całkowicie lub częściowo własnością spółek zagranicznych lub wspólnych przedsiębiorców, eksporterzy mają swobodę wycofywania do kraju kapitału i zysków;

2) ceny eksportowe i wywożone ilości oraz warunki sprzedaży są swobodnie ustalane;

3) większość udziałów znajduje się w posiadaniu osób prywatnych. Urzędnicy państwowi znajdujący się w zarządzie lub zajmujący kluczowe stanowiska kierownicze są w mniejszości, lub należy udowodnić, że spółka jest mimo to wystarczająco niezależna od ingerencji państwa;

4) przeliczanie kursów walutowych dokonywane jest według kursów rynkowych; oraz

5) ingerencja państwa nie pozwala na obejście środków, jeżeli indywidualni eksporterzy korzystają z różnych stawek celnych.

(39) Na podstawie dostępnych informacji stwierdzono, że powyżsi dwaj producenci eksportujący w ChRL niewłączeni do próby, którzy złożyli wniosek o badanie indywidualne, spełniają wszystkie wymogi konieczne do przyznania IT zgodnie z art. 9 ust. 5 rozporządzenia podstawowego.

3.2.4. Państwo analogiczne

(40) Jak wspomniano w motywach 57–62 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, uznano, że USA nie jest właściwym państwem analogicznym w celu ustalenia wartości normalnej dla ChRL. Zamiast tego jako właściwe państwo analogiczne dla ustalenia wartości normalnej dla ChRL zgodnie z art. 2 ust. 7 rozporządzenia podstawowego wybrano Tajwan.

(41) Po wprowadzeniu środków tymczasowych niektóre strony sugerowały wybór Korei jako państwa analogicznego. Twierdziły, że Korea jest bardziej właściwa niż Tajwan, ponieważ koreańscy producenci eksportujący również stosują najnowszą technologię produkcji jednostopniowej, charakteryzują się dużą porównywalnością z ChRL pod względem produktu końcowego, koreański rynek krajowy jest duży i porównywalny z chińskim rynkiem krajowym, a do tego w Korei nie stwierdzono żadnego przedsiębiorstwa stosującego dumping.

(42) W odniesieniu do wyboru państwa analogicznego brano pod uwagę następujące kryteria: porównywalność wielkości produkcji produktu końcowego w państwie o gospodarce nierynkowej i potencjalnym państwie analogicznym, reprezentatywność sprzedaży krajowej (transakcje) dla klientów niepowiązanych w porównaniu do wywozu produktu objętego postępowaniem pochodzącego z państwa o gospodarce nierynkowej, poziom konkurencji na rynku krajowym państwa analogicznego, porównywalność dostępu do surowca i energii, gotowość eksporterów w potencjalnym państwie analogicznym do współpracy przy dochodzeniu.

(43) Dalszą analizę przeprowadzoną po wprowadzeniu środków tymczasowych sporządzono na podstawie wszystkich informacji dostępnych do celów analizy odpowiednich kryteriów. Analiza wykazała, że w zakresie niektórych kryteriów rzeczywiście istnieją podobieństwa między Koreą i Tajwanem. Okazało się jednak, że w ogólnym bilansie Tajwan jest najbardziej odpowiednim państwem analogicznym.

(44) Analiza wykazała, że Korea i Tajwan charakteryzują się wysokim stopniem porównywalności z producentami z ChRL pod względem wielkości produkcji produktu końcowego oraz że znaczną część produkcji sprzedanej na rynku krajowym w obu państwach można porównywać z wywozem z ChRL. Kryterium to pokazało, że pod względem wielkości produkcji Korea jest nieco bardziej porównywalna, gdyż jej wielkość produkcji jest większa niż w przypadku Tajwanu.

(45) Nie można jednak przeceniać wagi tego kryterium w stosunku do pozostałych kryteriów, takich jak reprezentatywność transakcji sprzedaży krajowej w porównaniu do wywozu, dostęp do surowca oraz poziom konkurencji w państwie analogicznym.

(46) Ustalono, że zarówno w przypadku Korei, jak i Tajwanu odnotowano dużą liczbę reprezentatywnych transakcji sprzedaży krajowej, dla których wartość normalna nie byłaby ustalana, w porównaniu do wywozu z ChRL. Transakcje dokonane przez tajwańskich eksporterów były jednak ogólnie bardziej reprezentatywne niż transakcje koreańskich eksporterów. Gdyby jako państwo analogiczne wybrano Koreę, konieczne byłoby konstruowanie wartości normalnej w przypadku większych ilości i dla większej ilości rodzajów produktu objętego postępowaniem.

(47) W odniesieniu do poziomu konkurencji jedna strona utrzymywała, że jeden tajwański producent eksportujący utrzymuje pozycję dominującą na swoim rynku krajowym oraz że uniemożliwia to wykorzystanie Tajwanu jako państwa analogicznego.

(48) Wskaźnikiem konkurencji w państwie może być wysoka liczba producentów. Należy jednak zbadać, czy producenci w państwie analogicznym działają w warunkach konkurencji, która pozwala na odpowiedni, ale nie nadmierny zysk.

(49) Ustalono, że w Korei jest czterech producentów krajowych oraz że przywóz przędzy o dużej wytrzymałości na rozciąganie, z poliestrów, uzupełnia potrzeby rynku krajowego. Jeżeli chodzi o Tajwan, istnieje na nim dwóch producentów, a rynek krajowy jest również obsługiwany przez źródła zewnętrzne. Dochodzenie wykazało jednak, że pomimo niższych kosztów w Korei poziom cen krajowych nie był niższy niż na Tajwanie. Zyski osiągnięte na koreańskim rynku wyniosły przeciętnie 18 %, przy czym koreańscy producenci przędzy o dużej wytrzymałości na rozciąganie, z poliestrów, osiągali zyski powyżej 20 % obrotu na produkcie objętym postępowaniem. Jest to o wiele wyższy zysk niż na Tajwanie, gdzie zyski mieszczą się w przedziale od 5 % do 9 %.

(50) Uznaje się zatem, że poziom konkurencji na Tajwanie jest wysoki, a zyski nie są nadmierne.

(51) Pod względem dostępu do surowców Korea, po Tajlandii, jest zdecydowanie jednym z największych producentów i eksporterów oczyszczonego kwasu tereftalowego na świecie. Ta przewaga konkurencyjna producentów koreańskich może do pewnego stopnia wyjaśniać niższą średnią cenę surowca w Korei w porównaniu do Tajwanu i ChRL. Dochodzenie wykazało, że większość zweryfikowanych koreańskich przedsiębiorstw zaopatruje się w surowiec w powiązanych przedsiębiorstwach lub może produkować go samodzielnie. Natomiast na Tajwanie żadne z przedsiębiorstw poddanych dochodzeniu nie produkowało surowca na swoje potrzeby; zaopatrują się one w surowiec u podmiotów powiązanych i niepowiązanych, tak jak ma to miejsce w ChRL.

(52) Dostępne informacje oraz fakt posiadania przez tajwańskich producentów eksportujących powiązanych producentów przędzy o dużej wytrzymałości na rozciąganie, z poliestrów, w ChRL sugerują, że do celów osiągania korzyści skali i uzyskania lepszych cen wykorzystywane są te same źródła zaopatrzenia w surowiec w ramach grup. Uznano zatem, że warunki dostępu do surowca w ChRL i na Tajwanie są podobne.

(53) Na tej podstawie uważa się, że wybór Tajwanu nie był nieuzasadniony i był bardziej odpowiedni w przedmiotowym przypadku. Niniejszym potwierdza się zatem wybór Tajwanu jako państwa analogicznego.

3.2.5. Wartość normalna

3.2.5.1. Objęty próbą producent eksportujący, któremu przyznano MET

(54) Ze względu na brak uwag dotyczących wartości normalnej ustalonej dla przedsiębiorstwa, któremu przyznano MET, potwierdza się ustalenia zawarte w motywach 64 i 65 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych.

3.2.5.2. Objęci próbą producenci eksportujący, którym nie przyznano MET

(55) Jak wspomniano w motywie 15, jeden eksporter na Tajwanie wykazał, że jego cena zakupu głównego surowca stosowanego w produkcji przędzy o wysokiej wytrzymałości na rozciąganie, z poliestrów, zmieniała się w trakcie OD, i wnioskował o uwzględnienie powyższego faktu przy ustalaniu wartości normalnej. Wniosek ten uznano za uzasadniony, a wartości normalne ustalone dla Tajwanu, w tym przypadku jako państwa analogicznego, zostały odpowiednio skorygowane.

3.2.6. Cena eksportowa

(56) Jak wyjaśniono w motywie 68 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, objęci próbą producenci eksportujący dokonywali na rynku Unii całej sprzedaży produktu objętego postępowaniem bezpośrednio niezależnym klientom w Unii. Cenę eksportową ustalono w rezultacie zgodnie z art. 2 ust. 8 rozporządzenia podstawowego na podstawie cen faktycznie zapłaconych lub należnych. Sprzedaż eksportowa przedsiębiorstw badanych indywidualnie również była dokonywana bezpośrednio na rzecz klientów niepowiązanych, a zatem do ustalenia ceny eksportowej w przypadku tych przedsiębiorstw zastosowano metodę opisaną w motywie 68 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych.

(57) Ze względu na brak uwag dotyczących ceny eksportowej niniejszym potwierdza się ustalenia przedstawione w motywie 68 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych.

3.2.7. Porównanie

(58) Skorygowane wartości normalne ustalone dla państwa analogicznego zostały porównane z ceną eksportową współpracujących producentów eksportujących w ChRL. Jak wykazano w motywie 63 poniżej, doprowadziło to do obniżenia ostatecznych marginesów dumpingu w przypadku trzech objętych próbą producentów eksportujących w ChRL.

(59) Należy zauważyć, że dostosowanie ze względu na podatki pośrednie, wspomniane w motywie 69 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, stanowi różnicę między podatkiem od wartości dodanej (VAT) płatnym od sprzedaży krajowej, a tym płatnym od transakcji sprzedaży eksportowej przy uwzględnieniu stawki zwrotu VAT dla sprzedaży eksportowej. Współpracujący producenci eksportujący zakwestionowali sposób obliczenia dostosowania i twierdzili, że przy ocenie kwoty VAT niepodlegającej zwrotowi należy uwzględniać system VAT mający zastosowanie w konkretnych procesach przetwarzania i sprzedaży.

(60) W odniesieniu do tego twierdzenia należy zauważyć, że dostosowanie było oparte na przepisach art. 2 ust. 10 lit. b) rozporządzenia podstawowego, które przewidują dostosowanie wartości normalnej o kwotę odpowiadającą opłatom przywozowym i podatkom pośrednim – kategorię, która obejmuje VAT. Na tej podstawie powyższy argument został odrzucony.

(61) Ze względu na braku innych uwag dotyczących porównania, które mogłyby zmienić tymczasowe ustalenia, niniejszym potwierdza się motyw 69 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych.

3.2.8. Marginesy dumpingu

(62) Skorygowana średnia wartość normalna ustalona dla Tajwanu, państwa analogicznego, oraz porównanie z ceną eksportową chińskich producentów eksportujących spowodowało obniżenie ostatecznych marginesów dumpingu.

(63) Ostateczne marginesy dumpingu dla chińskich producentów eksportujących są następujące:

- 5,1 % dla Zhejiang Guxiandao Industrial Fibre Co., Ltd,

- 0 % dla Zhejiang Hailide New Material Co., Ltd,

- 5,5 % dla Zhejiang Unifull Industrial Fibre Co., Ltd,

- 5,3 % dla współpracujących przedsiębiorstw niewłączonych do próby.

(64) Ostateczne marginesy dumpingu dla przedsiębiorstw, które wnioskowały o indywidualne badanie, są następujące:

- 9,8 % dla Oriental Industries (Suzhou) Ltd.,

- 0 % dla Hangzhou Huachun Chemical Fiber Co., Ltd.

3.3. Republika Korei

3.3.1. Wartość normalna

(65) Ze względu na brak innych uwag dotyczących wartości normalnej, przedstawionej w motywach 75–76 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, niniejszym potwierdza się powyższe ustalenia.

3.3.2. Cena eksportowa

(66) Ze względu na brak uwag dotyczących ceny eksportowej niniejszym potwierdza się ustalenia przedstawione w motywach 77–78 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych.

3.3.3. Porównanie

(67) Ze względu na brak innych uwag dotyczących porównania, które mogłyby zmienić tymczasowe ustalenia, niniejszym potwierdza się ustalenia przedstawione w motywach 79–81 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych.

3.3.4. Marginesy dumpingu

(68) Ze względu na brak innych uwag dotyczących marginesów dumpingu, które mogłyby zmienić tymczasowe ustalenia dotyczące Korei, niniejszym potwierdza się ustalenia przedstawione w motywach 82–85 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych.

4. SZKODA

4.1. Produkcja unijna

(69) Ze względu na brak uwag dotyczących produkcji unijnej niniejszym potwierdza się ustalenia przedstawione w motywach 94–96 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych.

4.2. Definicja przemysłu unijnego

(70) Ze względu na brak uwag dotyczących definicji przemysłu unijnego niniejszym potwierdza się ustalenia przedstawione w motywie 97 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych.

4.3. Konsumpcja w Unii

(71) Należy przypomnieć, że konsumpcja w Unii została ustalona na podstawie danych pochodzących z Eurostatu dotyczących całkowitego przywozu towarów, całkowitej sprzedaży na rynku Unii przez przemysł unijny, w tym szacunków opartych na danych zawartych w skardze i dotyczących sprzedaży dokonanej przez producentów milczących.

Tabela 1

(72) W okresie badanym całkowita konsumpcja w Unii zmniejszyła się o 7 %. W latach 2005–2007 wzrosła o 20 %, po czym spadła o 27 % w okresie od 2007 r. do OD. Spadek konsumpcji w 2008 r. i w OD był spowodowany niższym popytem, szczególnie w drugiej połowie 2008 r., ze względu na kryzys gospodarczy.

(73) Ze względu na brak uwag dotyczących konsumpcji w Unii niniejszym potwierdza się ustalenia przedstawione w motywach 98–100 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych.

4.4. Przywóz towarów z ChRL, Republiki Korei i Tajwanu do Unii Europejskiej

4.4.1. Łączna ocena skutków przywozu

(74) Należy przypomnieć, że przywóz towarów z Korei i Tajwanu nie był kumulowany z przywozem towarów po cenach dumpingowych z ChRL, ponieważ, jak wspomniano w motywach 102 i 103 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, przywóz towarów z Korei i Tajwanu w trakcie OD nie odbywał się po cenach dumpingowych.

(75) Należy zauważyć, że w celu dokonania oceny, czy w ramach obecnego dochodzenia skutki przywozu po cenach dumpingowych z państw, których dotyczy postępowanie powinny zostać poddane ocenie łącznej, przywóz z każdego państwa poddano indywidualnemu badaniu na podstawie kryteriów ustanowionych w art. 3 ust. 4 rozporządzenia podstawowego. Ustalono, że przywóz towarów z Korei i Tajwanu nie powinien być łączony z przywozem towarów po cenach dumpingowych z ChRL, ponieważ marginesy dumpingu w przypadku przywozu z Korei i Tajwanu były poniżej poziomu de minimis. W związku z tym przywóz towarów z tych państw przeanalizowano oddzielnie w motywach 147– 152 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych zgodnie z art. 3 ust. 7 rozporządzenia podstawowego.

4.4.2. Przywóz towarów z ChRL po cenach dumpingowych

(76) Należy przypomnieć, że zgodnie z tymczasowymi ustaleniami jeden producent eksportujący w ChRL nie stosował dumpingu przy sprzedaży produktów na rynku Unii. W związku z tym wspomniany wywóz został wyłączony z analizy rozwoju przywozu towarów po cenach dumpingowych z ChRL na rynek Unii. W wyniku indywidualnego badania przeprowadzonego po wprowadzeniu środków tymczasowych ustalono, że w przypadku kolejnego producenta eksportującego w ChRL wywóz nie odbywał się po cenach dumpingowych, jak wspomniano w motywie 64. W związku z tym wspomniany wywóz również został wyłączony z analizy rozwoju przywozu towarów po cenach dumpingowych z ChRL na rynek Unii i wpływu na przemysł unijny. Dane dotyczące przywozu towarów po cenach dumpingowych z ChRL zostały zatem skorygowane.

Tabela 2

(77) W wyniku korekty danych dotyczących przywozu towarów po cenach dumpingowych z ChRL ustalono, że w okresie badanym wielkość przywozu wzrosła znacząco – ponad ośmiokrotnie, przy czym w tym samym okresie w przypadku średnich cen importowych odnotowano zdecydowany spadek o 45 %.

4.4.3. Podcięcie cenowe

(78) Ze względu na brak uwag dotyczących podcięcia cenowego niniejszym potwierdza się metodykę ustalania podcięcia cenowego przedstawioną w motywach 110 i 111 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych. W następstwie indywidualnego badania przyznanego po wprowadzeniu środków tymczasowych, jak wspomniano w motywie 31, porównanie cen podobnych rodzajów produktu poddano jednak ponownej ocenie. Powyższa ponowna ocena potwierdziła, że przywóz towarów po cenach dumpingowych z ChRL podcinał ceny przemysłu unijnego o 24,1 % w trakcie OD.

4.5. Sytuacja gospodarcza przemysłu unijnego

(79) Należy przypomnieć, że ze względu na stwierdzenie braku dumpingu w przypadku przywozu towarów z Korei, Tajwanu oraz od dwóch chińskich przedsiębiorstw wspomniany przywóz towarów nie powinien być łączony z przywozem towarów po cenach dumpingowych z ChRL. Wspomniany przywóz został zatem wyłączony z analizy wpływu przywozu towarów po cenach dumpingowych na przemysł unijny i został oceniony oddzielnie.

(80) Jak wspomniano w motywie 113 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, badanie wpływu przywozu towarów po cenach dumpingowych na przemysł unijny zawierało ocenę wszystkich wskaźników gospodarczych potrzebnych do oceny stanu przemysłu unijnego od 2005 r. do końca OD.

(81) Należy przypomnieć, że obraz szkody na etapie środków tymczasowych był jasny przy większości wskaźników szkody wykazujących tendencję spadkową w okresie badanym: wielkość produkcji (– 36 %), wielkość sprzedaży (– 29 %), ceny sprzedaży (– 9 %) i udział w rynku (– 23 %). Ponadto znacząco pogorszyły się wskaźniki szkody dotyczące wyników finansowych przemysłu unijnego, takie jak rentowność (– 16,3 punktów procentowych) i przepływy środków pieniężnych (– 141 %), natomiast w przypadku inwestycji odnotowano zdecydowany spadek (– 89 %).

(82) Ze względu na brak jakichkolwiek uwag dotyczących produkcji, mocy produkcyjnych i wykorzystania mocy produkcyjnych, wielkości sprzedaży i udziału w rynku, cen, zapasów, zatrudnienia, wynagrodzeń i wydajności oraz wskaźników dotyczących wyników finansowych przemysłu unijnego niniejszym potwierdza się tymczasowe ustalenia zawarte w motywach 114–126 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych.

(83) Ze względu na brak innych uwag dotyczących sytuacji gospodarczej przemysłu unijnego niniejszym potwierdza się wniosek dotyczący poniesienia przez przemysł unijny istotnej szkody zawarty w motywach 127–130 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych.

5. ZWIĄZEK PRZYCZYNOWY

5.1. Uwaga wstępna

(84) Zgodnie z art. 3 ust. 6 i art. 3 ust. 7 rozporządzenia podstawowego zbadano, czy przywóz po cenach dumpingowych produktu objętego postępowaniem pochodzącego z ChRL spowodował szkodę dla przemysłu unijnego w takim stopniu, iż można ją sklasyfikować jako istotną. Oprócz przywozu towarów po cenach dumpingowych zbadano również inne znane czynniki, które w tym samym czasie mogły działać na szkodę przemysłu unijnego, aby sprawdzić, czy nie przypisano przywozowi towarów po cenach dumpingowych ewentualnej szkody spowodowanej tymi innymi czynnikami.

5.2. Wpływ przywozu towarów po cenach dumpingowych

(85) W okresie badanym odnotowano znaczący wzrost przywozu towarów po cenach dumpingowych z ChRL. Po uwzględnieniu korekty danych dotyczących przywozu towarów pochodzących z ChRL po cenach dumpingowych, jak wspomniano w motywie 76, wielkość przywozu towarów po cenach dumpingowych z ChRL wzrosła ponad ośmiokrotnie w okresie od 2005 r. do OD, a jej udział w rynku zwiększył się o około 16 punktów procentowych. W tym samym okresie konsumpcja w Unii zmniejszyła się o 7 %.

(86) W okresie badanym w przemyśle unijnym odnotowano znaczący spadek sprzedaży o 29 %, a jej udział w rynku zmniejszył się z 51,1 % do 39,2 %, czyli prawie o 12 punktów procentowych. W okresie od 2008 r. do OD udział w rynku przemysłu unijnego spadł o dwa punkty procentowe, natomiast udział w rynku przywozu produktów po cenach dumpingowych wzrósł pomimo spadającego popytu na rynku unijnym.

(87) Jeżeli chodzi o ceny przywożonych towarów dumpingowych, po korekcie danych opisanej w motywie 76 spadły one o 45 % w okresie badanym i znacznie podcinały ceny stosowane przez przemysł unijny na rynku Unii. W rezultacie przemysł unijny nie mógł podwyższyć swoich cen, aby pokryć wzrost cen surowca. W wyniku tego rentowność sprzedaży przemysłu unijnego na rynku Unii spadła, jak wyjaśniono w motywie 81 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, z zysku na poziomie 3 % w 2005 r. do straty w wysokości 13,3 % w OD.

(88) W toku dochodzenia ustalono, że rosnąca wielkość przywozu towarów po niskich cenach dumpingowych z ChRL wywarła negatywny wpływ na rynek ogółem, zaniżając ceny. Stała presja wywierana na rynek unijny nie pozwoliła przemysłowi unijnemu dostosować swoich cen sprzedaży do wzrostu kosztów surowca, w szczególności w 2008 r., kiedy ceny surowca osiągnęły najwyższy poziom. Wyjaśnia to utratę udziału w rynku i utratę rentowności przez przemysł unijny.

(89) W świetle powyższego oraz ze względu na brak uwag w odniesieniu do wpływu przywozu towarów po cenach dumpingowych można potwierdzić, że gwałtowny wzrost przywozu po niskich cenach dumpingowych z ChRL miał znaczny negatywny wpływ na sytuację gospodarczą przemysłu unijnego w OD.

5.3. Wpływ innych czynników

5.3.1. Przywóz po cenach niedumpingowych

(90) W odniesieniu do wpływu przywozu po cenach niedumpingowych z ChRL należy przypomnieć, że w przypadku dwóch chińskich producentów eksportujących nie stwierdzono dumpingu w zakresie przywozu przędzy o dużej wytrzymałości na rozciąganie, z poliestrów, na rynek unijny. Chociaż nie da się wykluczyć, że powyższy przywóz mógł w pewnym stopniu działać na szkodę przemysłu unijnego, w świetle wielkości, a w szczególności cen, które średnio były wyższe od cen przywożonych towarów dumpingowych, stwierdza się, że wpływ przywozu po cenach niedumpingowych nie był na poziomie, który naruszałby ustalony związek przyczynowy między przywozem po cenach dumpingowych z ChRL a szkodą poniesioną przez przemysł unijny.

5.3.2. Inne czynniki

(91) Należy przypomnieć, że w ramach analizy związku przyczynowego zbadano także inne czynniki, takie jak rozwój popytu na rynku unijnym, kształtowanie się cen surowca, produkcję na potrzeby własne przemysłu unijnego, jego wyniki eksportowe, a także przywóz towarów z innych państw, w tym przywóz z Korei i Tajwanu, oraz wyniki innych producentów w Unii.

(92) Jedna zainteresowana strona twierdziła, że w ramach analizy związku przyczynowego nie udało się wykazać, iż przywozowi towarów z ChRL nie przypisano szkody spowodowanej innymi czynnikami niż przywóz towarów po cenach dumpingowych. W szczególności argumentowała, że do szkody, jaką poniósł przemysł unijny, przyczyniły się takie czynniki, jak rozwój popytu oraz rosnące ceny surowca, a nie zostały ujęte w ramach analizy związku przyczynowego.

(93) W odniesieniu do rozwoju popytu należy przypomnieć, że w kontekście spadającej konsumpcji przywóz towarów z ChRL wciąż zwiększał swój udział w rynku. Jeżeli chodzi o wzrost cen surowca, należy przyznać, że ceny surowców wzrosły w pierwszej połowie OD, jak wspomniano w motywie 139 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych. W drugiej połowie OD ceny te jednak spadły. Wahania cen surowca oddziaływały na wszystkich przedsiębiorców. Ponadto można było oczekiwać, że przy braku presji cenowej wywieranej przez przywóz towarów po niskich cenach dumpingowych z ChRL przemysł unijny byłby w stanie dostosowywać swoje ceny sprzedaży zgodnie z kształtowaniem się cen surowca. Niniejszym potwierdza się zatem ustalenia przedstawione w motywach 138–140 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, w związku z czym twierdzenie to zostaje odrzucone.

(94) Ze względu na brak uwag dotyczących produkcji na potrzeby własne lub wyników wywozu przemysłu unijnego niniejszym potwierdza się ustalenia przedstawione w motywach 141–143 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych.

(95) Niektóre strony twierdziły również, że ze względu na przywóz towarów po niskich cenach z Korei i Tajwanu producenci unijni nie mogliby podnieść swoich cen, aby odzwierciedlić zmiany w kosztach surowca.

(96) W tym względzie należy po pierwsze zauważyć, że w okresie badanym ceny towarów przywożonych z Korei i Tajwanu utrzymywały się powyżej średniej ceny importowej towarów z ChRL. Po drugie, wielkość przywozu zmniejszyła się znacznie w okresie od 2007 r. do końca OD. Stwierdza się zatem, że wielkość tego przywozu i ceny przywożonych towarów nie mogły być główną przyczyną istotnej szkody poniesionej przez przemysł unijny, a zatem nie były na poziomie, który mógłby naruszyć związek przyczynowy między przywozem po cenach dumpingowych z ChRL a szkodą poniesioną przez przemysł unijny. W związku z tym argumentacja ta została odrzucona.

(97) Ze względu na brak innych uwag dotyczących przywozu z państw trzecich, w tym z Korei i Tajwanu, niniejszym potwierdza się ustalenia przedstawione w motywach 144–152 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych.

(98) Ze względu na brak uwag dotyczących pozostałych producentów w Unii niniejszym potwierdza się ustalenia przedstawione w motywach 153–154 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych.

(99) Po ujawnieniu tymczasowych ustaleń jedna strona twierdziła, że niższą rentowność przemysłu unijnego należy przypisać znacznemu udziałowi tzw. dwustopniowego procesu produkcji w mocach produkcyjnych przemysłu unijnego oraz domniemanemu opóźnieniu we wdrażaniu przez przemysł unijny nowoczesnego, tzw. jednostopniowego procesu produkcji.

(100) Należy zauważyć, że asortyment towarów produkowanych i sprzedawanych przez producentów eksportujących z ChRL i przemysł unijny w znacznej mierze się pokrywa. Przemysł unijny stosuje tzw. dwustopniowy proces produkcji, gdyż umożliwia on produkcję szczególnych rodzajów produktów, które zazwyczaj sprzedaje się na rynku po wyższej cenie. Jak wyjaśniono w motywach 85– 89, obecność przędzy o dużej wytrzymałości na rozciąganie, z poliestrów, przywożonej z ChRL po niskich cenach dumpingowych wpłynęła na rynek Unii ogółem poprzez wywieranie szczególnej presji na obniżanie cen.

(101) Stwierdza się zatem, że istnienie dwóch różnych procesów produkcyjnych samo w sobie nie mogło mieć znaczącego wpływu na marże zysku, w szczególności w świetle presji cenowej wywieranej przez przywóz towarów po cenach dumpingowych z ChRL. Ponadto nie przedstawiono żadnych dowodów na poparcie tezy, że poniesiona przez przemysł unijny szkoda wynika z braku nowszej technologii. Z tego powodu powyższe twierdzenie odrzucono.

(102) W świetle powyższego oraz ze względu na brak innych uwag uznaje się, że przywóz towarów po cenach dumpingowych z ChRL spowodował istotną szkodę poniesioną przez przemysł unijny w rozumieniu art. 3 ust. 6 rozporządzenia podstawowego, oraz potwierdza się ustalenia zawarte w motywach 155–158 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych.

6. INTERES UNII

6.1. Uwaga wstępna

(103) Analizę interesu Unii dostosowano w taki sposób, aby uwzględniała korekty marginesów dumpingu wynikające z uwag odnośnie do ujawnienia tymczasowych ustaleń oraz indywidualnych badań przeprowadzonych po wprowadzeniu środków tymczasowych. W związku z tym z uwagi na wysoki poziom współpracy większa część przywozu towarów z ChRL byłaby objęta stawką cła w wysokości około 5 %, jak wspomniano w motywie 63.

6.2. Przemysł unijny

(104) Należy przypomnieć, że przemysł unijny składa się z czterech producentów rozmieszczonych w różnych państwach członkowskich, zatrudniających bezpośrednio ponad 1 300 osób związanych z przędzą o dużej wytrzymałości na rozciąganie, z poliestrów. Wszystkie wskaźniki szkody, w szczególności te związane z wynikami finansowymi przemysłu unijnego, w okresie badanym wykazały tendencję spadkową. Znacznie zmniejszyło się również zatrudnienie: o 23 %, co odpowiada spadkowi o około 400 ekwiwalentów pełnego czasu pracy w okresie badanym.

(105) Po wprowadzeniu środków tymczasowych przemysł unijny poinformował, że ponownie uruchomiono fabryki, które z powodu przywozu towarów po cenach dumpingowych nie funkcjonowały. Pokazuje to, że środki tymczasowe miały już pozytywny wpływ na przemysł unijny.

(106) Oczekuje się, że nałożenie ostatecznych ceł antydumpingowych na przywóz towarów pochodzących z ChRL będzie miało dalszy pozytywny wpływ na sytuację gospodarczą przemysłu unijnego i umożliwi mu odzyskanie przynajmniej części utraconego udziału w rynku.

(107) Ze względu na brak innych uwag dotyczących interesu przemysłu unijnego niniejszym potwierdza się ustalenia przedstawione w motywach 160– 163 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych.

6.3. Importerzy

(108) Niektóre strony twierdziły, że w analizie wpływu środków na importerów nie uwzględniono trudności wynikających z nagłej zmiany dostawców przędzy o dużej wytrzymałości na rozciąganie, z poliestrów. W tym względzie należy przyznać, że zmiana źródeł zaopatrzenia może wymagać pewnego czasu w zależności od końcowego wykorzystania. Będą jednak dostępne inne źródła, w tym przywóz towarów z Korei i Tajwanu, jak również przywóz towarów od dwóch chińskich producentów eksportujących wspomnianych w motywach 63 i 64, którzy nie będą objęci cłami antydumpingowymi. Z tego względu odrzuca się przedmiotowe twierdzenie i potwierdza się tymczasowy wniosek, zgodnie z którym środki nie będą w znaczący sposób negatywnie oddziaływać na importerów.

(109) Ze względu na brak innych uwag niniejszym potwierdza się ustalenia przedstawione w motywach 164 i 165 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych.

6.4. Użytkownicy

(110) Użytkownicy przędzy o dużej wytrzymałości na rozciąganie, z poliestrów, wykazali w tym przypadku duże zainteresowanie. Skontaktowano się z 68 użytkownikami, z których 33 współpracowało w dochodzeniu. Dochodzenie wykazało, że 24 z 33 współpracujących użytkowników kupowało przędzę o dużej wytrzymałości na rozciąganie, z poliestrów, w ChRL. Z tego przywozu 12 % pochodziło od przedsiębiorstw, w przypadku których nie stwierdzono dumpingu.

(111) Na etapie środków tymczasowych dokonano analizy wpływu środków na użytkowników poprzez podzielenie użytkowników na cztery oddzielne sektory przemysłu (sektor opon, motoryzacyjny, lin i zastosowań przemysłowych). Przed wprowadzeniem środków tymczasowych zweryfikowano czterech użytkowników (dwóch z sektora opon, jednego z sektora motoryzacyjnego i jednego z sektora zastosowań przemysłowych). Po wprowadzeniu środków tymczasowych przeprowadzono dalsze badania dotyczące tego, w jakim stopniu środki mogą wpłynąć na każdy z sektorów. W tym celu, jak wspomniano w motywie 5, przeprowadzono dodatkowe wizyty weryfikacyjne na terenie zakładów siedmiu użytkowników. Z całkowitej liczby 11 zweryfikowanych użytkowników pięciu było małymi i średnimi przedsiębiorstwami (MŚP). W oparciu o zweryfikowane dane skorygowano szacowany wpływ środków na marże zysku użytkowników, biorąc również pod uwagę skorygowany poziom ceł oraz fakt, że w przypadku kolejnego chińskiego producenta eksportującego stwierdzono brak dumpingu.

(112) W przypadku użytkowników z branży związanej z oponami łącznie od producentów opon otrzymano cztery odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu. Dwóch z nich zweryfikowano przed wprowadzeniem środków tymczasowych a jednego po wprowadzeniu tych środków. Zgodnie z danymi dostępnymi dla tego sektora udział przędzy o dużej wytrzymałości na rozciąganie, z poliestrów, w jego kosztach produkcji jest stosunkowo niewielki i wynosi średnio poniżej 1 %. Ustalono, że tylko jeden ze współpracujących użytkowników przywoził produkt objęty postępowaniem z ChRL. Całość przywozu pochodziła jednak od przedsiębiorstwa w ChRL, w przypadku którego nie stwierdzono dumpingu. Na podstawie dostępnych danych uznaje się zatem, że środki, których dotyczy wniosek, nie będą miały wpływu na sektor opon.

(113) Otrzymano sześć odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu od użytkowników z sektora motoryzacyjnego (głównie produkujących pasy bezpieczeństwa i poduszki powietrzne), reprezentujących 5 % całkowitego przywozu przędzy o dużej wytrzymałości na rozciąganie, z poliestrów, z ChRL w trakcie OD. Zweryfikowano dwa przedsiębiorstwa – jedno przed wprowadzeniem środków tymczasowych i jedno po ich wprowadzeniu. Po wizytach weryfikacyjnych udział chińskiej przędzy o dużej wytrzymałości na rozciąganie, z poliestrów, wykorzystywanej przez sektor motoryzacyjny skorygowano do 15 %. Wizyty weryfikacyjne wykazały również, że działalność wykorzystująca przędzę o dużej wytrzymałości na rozciąganie, z poliestrów, stanowiła ogólnie ponad 30 % łącznego obrotu przedsiębiorstw współpracujących, a nie 4 % jak ustalono na etapie środków tymczasowych. Potwierdza się, że średni zysk osiągany w tej branży w odniesieniu do produktów wykorzystujących przędzę o dużej wytrzymałości na rozciąganie, z poliestrów, wynosi około 3 %. Na podstawie powyższego stwierdza się, że jest mało prawdopodobne, aby wprowadzenie środków w sposób znaczący wpłynęło ogólnie na sektor motoryzacyjny, gdyż nadal może być on rentowny a dodatkowo ChRL nie jest głównym źródłem zaopatrzenia.

(114) Od trzech użytkowników z sektora lin otrzymano odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu, a jedno przedsiębiorstwo zostało zweryfikowane po wprowadzeniu środków tymczasowych. Wszystkie współpracujące przedsiębiorstwa w tym sektorze są MŚP i odpowiadają za mniej niż 1 % całkowitego przywozu przędzy o dużej wytrzymałości na rozciąganie, z poliestrów, z ChRL w trakcie OD. Potwierdza się, że działalność związana z przędzą o dużej wytrzymałości na rozciąganie, z poliestrów, stanowi około 18 % ich działalności ogółem. Tymczasowo ustalono, że średnia marża zysku osiągana w sektorze wykorzystującym przędzę o dużej wytrzymałości na rozciąganie, z poliestrów, wynosi około 8 %. W wyniku wizyt weryfikacyjnych oraz późniejszych korekt danych przedstawionych w odpowiedziach na pytania zawarte w kwestionariuszu marżę zysku osiąganą w tym sektorze skorygowano jednak do poziomu – 0,4 %. Dochodzenie wykazało, że większość przywozu towarów w trakcie OD (71 %) pochodziło z ChRL, podczas gdy 22 % z Korei. W świetle skorygowanej wysokości ceł wpływ na przedsiębiorstwa w tym sektorze, jeżeli nadal będą zaopatrywać się w przędzę o dużej wytrzymałości na rozciąganie, z poliestrów, w ChRL powinien jednak zostać ograniczony. Co więcej, istnieje wiele alternatywnych źródeł zaopatrzenia.

(115) W przypadku użytkowników z sektora zastosowań przemysłowych otrzymano łącznie 20 odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu od użytkowników reprezentujących 21 % łącznego przywozu towarów z ChRL. Zweryfikowano pięć przedsiębiorstw, jedno przed i cztery po wprowadzeniu środków tymczasowych. Na podstawie danych dostępnych dla tego sektora po odbyciu wizyt weryfikacyjnych udział działalności związanej z przędzą o dużej wytrzymałości na rozciąganie, z poliestrów, skorygowano do 54 % działalności ogółem. Dochodzenie wykazało, że powyżsi użytkownicy kupują przędzę o dużej wytrzymałości na rozciąganie, z poliestrów, od ChRL (42 %) i od Korei (24 %), podczas gdy 29 % pochodzi od dostawców unijnych i dostawców z państw trzecich. Dane zgromadzone w czasie wizyt weryfikacyjnych, przeprowadzonych po wprowadzeniu środków tymczasowych, spowodowały korektę średniej marży zysku osiąganej w tym sektorze, którą ustalono na 17 %. Zgromadzone dane pokazują jednak, że średnia marża zysku dla całego sektora nie jest reprezentatywna w przypadku MŚP, które średnio odnotowały ujemną marżę zysku – 1,9 % w trakcie OD. W najbardziej pesymistycznym scenariuszu, tj. przy założeniu, że MŚP będą się zaopatrywać u chińskich producentów eksportujących podlegających środkom i nie zmienią swoich źródeł zaopatrzenia, ich rentowność wraz z wprowadzeniem ostatecznych środków spadłaby z – 1,9 % do – 3,3 %. Stałoby się tak ze względu na fakt że zaopatrują się one w przędzę o dużej wytrzymałości na rozciąganie, z poliestrów, w ChRL w większym stopniu niż duże przedsiębiorstwa, które pozostałyby wysoce rentowne. Oczekuje się jednak, że te MŚP mogą przenieść przynajmniej część swoich zakupów do dostawców niepodlegających środkom.

(116) Niektórzy użytkownicy argumentowali, że negatywny wpływ środków antydumpingowych na ich rentowność został niedoszacowany w analizie dotyczącej interesu Unii dokonanej na etapie środków tymczasowych. Twierdzili również, że mogą mieć trudności w przeniesieniu zwiększonych kosztów na swoich nabywców i zakwestionowali możliwość znalezienia alternatywnych źródeł zaopatrzenia. Niektóre strony zakwestionowały również zdolność producentów unijnych do dostarczenia odpowiednich produktów. Poruszono również kwestię negatywnego wpływu środków na przemysł przetwórczy, a w konsekwencji na zatrudnienie w Unii.

(117) Jeżeli chodzi o twierdzenia dotyczące rentowności, analiza oparta na skorygowanych danych uzyskanych w wyniku wizyt weryfikacyjnych, przeprowadzonych po wprowadzeniu środków tymczasowych, rzeczywiście wykazała, że środki mogłyby negatywnie wpłynąć na część sektora lin i sektora zastosowań przemysłowych, jeżeli użytkownicy, którzy kupują od chińskich producentów eksportujących podlegających środkom, będą się u nich dalej zaopatrywać i nie zmienią swoich źródeł zaopatrzenia. Wpływ ten będzie jednak prawdopodobnie ograniczony w świetle obniżonych ceł i istnienia alternatywnych źródeł zaopatrzenia.

(118) Jeżeli chodzi o twierdzenie, że użytkownicy nie będą mieli możliwości przeniesienia zwiększonych kosztów na swoich nabywców, dochodzenie wykazało, że w niektórych sektorach rzeczywiście trudno byłoby podnieść ceny. Należy jednak przypomnieć, że w świetle wysokiego poziomu współpracy ze strony chińskich producentów eksportujących większość przywozu towarów z ChRL byłaby objęta cłem w wysokości około 5 %, jak wspomniano w motywie 103. Oczekuje się zatem, że użytkownicy mogą przenieść przynajmniej część wzrostu kosztów na swoich nabywców i w każdym razie szacuje się, że, nawet bez podwyżek cen wpływ na ich rentowność będzie raczej ograniczony.

(119) W odniesieniu do twierdzenia, że w przypadku wprowadzenia środków antydumpingowych przemysł unijny nie będzie zdolny do dostarczenia wymaganych produktów, dochodzenie wykazało, że w przeszłości pojawiły się pewne zakłócenia w dostawach od producentów unijnych dla niektórych użytkowników. Dochodzenie nie wykazało jednak żadnych dowodów na to, że zakłócenia te miały charakter ciągły. Jeżeli chodzi o zgłoszone trudności dotyczące zmiany źródeł zaopatrzenia, wizyty weryfikacyjne rzeczywiście wykazały, że zanim będzie możliwe zastosowanie nowej przędzy o dużej wytrzymałości na rozciąganie, z poliestrów, w produkcji na dużą skalę, powinna ona przejść szereg badań mających na celu sprawdzenie zarówno kompatybilności nowego surowca z maszynami, jak też sprawdzenia niezbędnych wymogów jakościowych dotyczących produktu końcowego. Okres potrzebny do przeprowadzenia badań zmienia się w zależności od zastosowania produktu końcowego. Potwierdza się zatem, że zmiana dostawców może być dla pewnych użytkowników długim i kosztownym procesem, nawet jeżeli zależy to w różnym stopniu od wytwarzanych produktów. Wizyty weryfikacyjne wykazały jednak, że niektóre przedsiębiorstwa starały się wdrożyć strategię poszerzenia grupy dostawców, aby uniknąć zależności wyłącznie od jednego źródła.

(120) Niektóre strony podkreślały również sytuację MŚP, twierdząc, że MŚP mają trudności w zaopatrywaniu się w surowce, gdyż nie osiągają one minimalnej wielkości zamówienia wymaganej przez producentów. W związku z powyższym należy zauważyć, że trudności w odniesieniu do minimalnych wielkości zamówień wydają się należeć do istniejącej struktury działalności i są niezależne od tego, czy środki zostaną wprowadzone. Uznaje się zatem, że nałożenie ceł samo w sobie nie ma wpływu na już ustalone wśród przedsiębiorców struktury działalności. W związku z powyższym powyższe twierdzenia uważa się za nieuzasadnione.

(121) Niektóre zainteresowane strony twierdziły również, że przemysł unijny nie stanowi wiarygodnego źródła ze względu na niekompletność jego oferty produktów, niższą jakość oraz wyższe ceny produktów. W tym względzie należy zauważyć, że nawet jeżeli producenci unijni nie są w stanie dostarczyć pełnej oferty wymaganych produktów, istnieją alternatywne źródła zaopatrzenia, które powinny umożliwić uzupełnienie ofert produktu. Co więcej, stosunkowo niskie cło nie powinno uniemożliwiać użytkownikom uzupełnienia oferty ich produktów również poprzez dalszą realizację przywozu towarów z ChRL. Ponadto ostatnie ponowne uruchamianie fabryk, o którym mowa wyżej, powinno przyczynić się w pewnym stopniu do poprawy w tym zakresie, gdyż dostępność większych mocy produkcyjnych pozwoli na produkcję bogatszej oferty produktów. Z tego powodu powyższe twierdzenie zostało odrzucone.

(122) Jeżeli chodzi o argumenty dotyczące wpływu środków na przemysł przetwórczy, a w konsekwencji na zatrudnienie w Unii, stwierdza się, że w świetle powyższego wpływ powinien być znikomy.

6.5. Wnioski dotyczące interesu Unii

(123) W oparciu o powyższe stwierdza się, że nie ma istotnych argumentów przeciwko nałożeniu ostatecznych ceł antydumpingowych na przywóz przędzy o dużej wytrzymałości na rozciąganie, z poliestrów, pochodzącej z ChRL.

7. OSTATECZNE ŚRODKI ANTYDUMPINGOWE

7.1. Poziom usuwający szkodę

(124) Ze względu na brak jakichkolwiek istotnych uwag, które mogłyby zmienić wniosek dotyczący poziomu usuwającego szkodę, niniejszym potwierdza się wnioski zawarte w motywach 179–183 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych.

7.2. Środki ostateczne

(125) W świetle powyższych faktów i zgodnie z art. 9 ust. 4 rozporządzenia podstawowego stwierdza się, że ostateczne środki antydumpingowe powinny zostać wprowadzone w odniesieniu do przywozu przędzy o dużej wytrzymałości na rozciąganie, z poliestrów, pochodzącej z ChRL na poziomie niższego z marginesów dumpingu i szkody, zgodnie z zasadą niższego cła. W związku z tym wszystkie stawki celne powinny być ustalane na poziomie stwierdzonych marginesów dumpingu.

(126) Ze względu na fakt, że marginesy dumpingu ustalone dla Korei i Tajwanu były poniżej poziomu de minimis, na przywóz towarów z Korei i Tajwanu nie nakłada się ostatecznych ceł antydumpingowych.

(127) Cła antydumpingowe, których dotyczy wniosek, są następujące:

(128) Indywidualne stawki cła antydumpingowego dla przedsiębiorstw określone w niniejszym rozporządzeniu zostały ustanowione na podstawie ustaleń niniejszego dochodzenia. Odzwierciedlają one zatem sytuację ustaloną podczas dochodzenia, dotyczącą tych przedsiębiorstw. Wspomniane stawki celne (w odróżnieniu od ogólnokrajowego cła mającego zastosowanie do „wszystkich pozostałych przedsiębiorstw” ) mają zatem wyłączne zastosowanie do przywozu produktów pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej i wyprodukowanych przez dane przedsiębiorstwa, tj. przez konkretne wymienione podmioty prawne. Przywożone produkty wyprodukowane przez jakiekolwiek inne przedsiębiorstwo, którego nazwa i adres nie zostały wymienione szczegółowo w części normatywnej niniejszego rozporządzenia, w tym przez podmioty powiązane z przedsiębiorstwami wymienionymi szczegółowo, nie mogą korzystać z tych stawek i podlegają stawce celnej mającej zastosowanie do „wszystkich pozostałych przedsiębiorstw”.

(129) Wszelkie wnioski o zastosowanie indywidualnych stawek cła antydumpingowego dla przedsiębiorstw (np. po zmianie nazwy podmiotu lub po utworzeniu nowych podmiotów zajmujących się produkcją lub sprzedażą) należy niezwłocznie kierować do Komisji (³) wraz z wszystkimi odpowiednimi informacjami, w szczególności dotyczącymi wszelkich zmian w zakresie działalności przedsiębiorstwa związanej z produkcją, sprzedażą na rynek krajowy i na rynki zagraniczne, wynikających np. z wyżej wspomnianej zmiany nazwy lub zmiany podmiotu zajmującego się produkcją lub sprzedażą. W stosownych przypadkach rozporządzenie zostanie odpowiednio zmienione poprzez aktualizację wykazu przedsiębiorstw korzystających z indywidualnych stawek celnych.

(130) Wszystkie strony zostały poinformowane o istotnych faktach i ustaleniach, na podstawie których zamierzano zalecić nałożenie ostatecznych ceł antydumpingowych. Oprócz tego wyznaczono im okres, w którym mogły przedstawić uwagi związane z ujawnieniem tych informacji. Uwagi przedstawione przez zainteresowane strony zostały należycie rozpatrzone, a w stosownych przypadkach ustalenia zostały odpowiednio zmienione.

(131) W celu zapewnienia równego traktowania wszystkich nowych eksporterów i współpracujących przedsiębiorstw niewłączonych do próby, wymienionych w załączniku do niniejszego rozporządzenia, należy ustanowić przepis przewidujący, że średnie ważone cło nałożone na tę drugą kategorię przedsiębiorstw będzie miało zastosowanie do wszystkich nowych eksporterów, którzy w przeciwnym razie byliby uprawnieni do przeglądu zgodnie z art. 11 ust. 4 rozporządzenia podstawowego, ponieważ art. 11 ust. 4 nie ma zastosowania do przypadków objętych próbą.

7.3. Ostateczny pobór ceł tymczasowych

(132) W świetle wielkości ustalonych marginesów dumpingu oraz poziomu szkody poniesionej przez przemysł unijny uznaje się za konieczne dokonanie ostatecznego poboru, do wysokości ostatecznie nałożonego cła, kwot zabezpieczonych w formie tymczasowego cła antydumpingowego nałożonego rozporządzeniem w sprawie ceł. Jeżeli cła ostateczne są niższe od ceł tymczasowych, zabezpieczone kwoty przekraczające ostateczną stawkę ceł antydumpingowych zostają zwolnione. W przypadku gdy cła ostateczne są wyższe od ceł tymczasowych, ostatecznie pobrane zostają tylko kwoty zabezpieczone na poziomie ceł tymczasowych.

8. ZAKOŃCZENIE POSTĘPOWANIA

(133) W świetle ustaleń dotyczących przywozu towarów z Korei i Tajwanu postępowanie w odniesieniu do tych dwóch państw zostaje zakończone,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

1. [1] Niniejszym nakłada się ostateczne cło antydumpingowe na przywóz przędzy o dużej wytrzymałości na rozciąganie, z poliestrów, niepakowanej do sprzedaży detalicznej, włącznie z przędzą jednowłóknową (monofilamentem) o masie liniowej mniejszej niż 67 decyteksów (z wyłączeniem nici do szycia oraz przędzy wieloskładowej (złożonej) lub kablowanej o skręcie „Z”, przeznaczonej do produkcji nici do szycia, gotowej do farbowania i do końcowej obróbki, luźno nawiniętej na perforowaną rurę z tworzywa sztucznego), obecnie objętej kodem CN ex 5402 20 00 (kod TARIC 5402200010) i pochodzącej z Chińskiej Republiki Ludowej.

2. Stawka ostatecznego cła antydumpingowego mająca zastosowanie do ceny netto na granicy Unii, przed ocleniem, dla produktu opisanego w ust. 1 i wytworzonego przez poniższe przedsiębiorstwa, jest następująca:

3. O ile nie określono inaczej, zastosowanie mają obowiązujące przepisy dotyczące należności celnych.

Artykuł 2

Postępowanie antydumpingowe dotyczące przywozu przędzy o dużej wytrzymałości na rozciąganie, z poliestrów, pochodzącej z Republiki Korei oraz z Tajwanu zostaje niniejszym zakończone.

Artykuł 3

Kwoty zabezpieczone w formie tymczasowego cła antydumpingowego na mocy rozporządzenia (UE) nr 478/2010 na przywóz przędzy o dużej wytrzymałości na rozciąganie, z poliestrów (innej niż nici do szycia), niepakowanej do sprzedaży detalicznej, włącznie z przędzą jednowłókową (monofilamentem) o masie liniowej mniejszej niż 67 decyteksów, obecnie objętej kodem CN 5402 20 00 i pochodzącej z Chińskiej Republiki Ludowej, zostają ostatecznie pobrane według stawki cła ostatecznego nałożonego na mocy art. 1. Zabezpieczone kwoty przekraczające ostateczną stawkę cła antydumpingowego zostają zwolnione.

Artykuł 4

W przypadku gdy jakikolwiek nowy producent eksportujący w Chińskiej Republice Ludowej dostarczy Komisji wystarczające dowody potwierdzające, że:

- nie prowadził wywozu do Unii produktu, o którym mowa w art. 1 ust. 1, w okresie objętym dochodzeniem (od dnia 1 lipca 2008 r. do dnia 30 czerwca 2009 r.),

- nie jest powiązany z żadnym eksporterem lub producentem w Chińskiej Republice Ludowej, który podlega środkom wprowadzonym niniejszym rozporządzeniem,

- rzeczywiście dokonywał wywozu produktu objętego postępowaniem do Unii po upływie okresu objętego dochodzeniem, który stanowił podstawę do ustalenia środków, lub zaciągnął nieodwołalne zobowiązanie umowne na wywóz znacznych ilości do Unii,

Rada, stanowiąc zwykłą większością głosów na wniosek Komisji złożony po konsultacji z Komitetem Doradczym, może zmienić art. 1 ust. 2 poprzez dodanie nowego producenta eksportującego do współpracujących przedsiębiorstw nieobjętych próbą, w stosunku do których zastosowanie ma średnie ważone cło w wysokości 5,3 %.

Artykuł 5

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 29 listopada 2010 r.