Akt prawny
archiwalny
Wersja archiwalna od dnia notyfikacji do 2013-12-31
Wersja archiwalna od dnia notyfikacji do 2013-12-31
archiwalny
Alerty
DECYZJA WYKONAWCZA RADY
z dnia 27 września 2010 r.
upoważniająca Rzeczpospolitą Polską do wprowadzenia szczególnego środka stanowiącego odstępstwo od art. 26 ust. 1 lit. a) i art. 168 dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej
(2010/581/UE)
(ostatnia zmiana: DUUEL. z 2015 r., Nr 242, poz. 48)
Alerty
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 291 ust. 2,
uwzględniając dyrektywę Rady 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (1), w szczególności jej art. 395 ust. 1,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) W piśmie, które wpłynęło do Sekretariatu Generalnego Komisji w dniu 16 listopada 2009 r., Polska wystąpiła z wnioskiem o upoważnienie do wprowadzenia szczególnego środka stanowiącego odstępstwo od przepisów dyrektywy 2006/112/WE regulujących prawo do odliczenia naliczonego podatku („szczególny środek”).
(2) Zgodnie z art. 395 ust. 2 akapit drugi dyrektywy 2006/112/WE Komisja poinformowała pozostałe państwa członkowskie pismem z dnia 14 grudnia 2009 r. o wniosku złożonym przez Polskę. Pismem z dnia 17 grudnia 2009 r. Komisja zawiadomiła Polskę, że posiada wszystkie informacje, które uważa za konieczne do rozpatrzenia wniosku.
(3) Polska stosuje ograniczenie odliczenia podatku VAT na pojazdy osobowe. Jednakże niektóre pojazdy silnikowe, inne niż pojazdy osobowe, mogą być również, ze względu na swoją konstrukcję, wykorzystywane zarówno do celów prywatnych, jak i do celów prowadzonej działalności.
(4) W chwili obecnej, jeżeli podatnik zamierza używać do celów prywatnych pojazd, inny niż pojazd osobowy, w przypadku którego odliczył całość lub część podatku naliczonego przy zakupie, wewnątrzwspólnotowym nabyciu, przywozie, wynajmie lub leasingu, ma on obowiązek naliczenia należnego podatku z tytułu tego wykorzystania. Podatnikowi jest jednakże trudno dokładnie określić zakres wykorzystania do celów prywatnych, a organom podatkowym trudno jest to kontrolować.
(5) W celu uproszczenia procedury poboru podatku od wartości dodanej (VAT) oraz zapobiegania uchylania się od opodatkowania lub jego unikania Polska ubiega się o odstępstwo, tak aby ograniczyć w przypadku pojazdów wykorzystywanych zarówno do celów prowadzonej działalności, jak i do celów prywatnych prawo do odliczenia podatku VAT do 60 % podatku VAT należnego z tytułu zakupu, wewnątrzwspólnotowego nabycia, przywozu, wynajmu lub leasingu, w stosunku do samochodów luksusowych, co do których istnieje większe prawdopodobieństwo, że mogą być używane do celów prywatnych do maksymalnej wysokości 6 000 PLN, mającej na celu zapobieżenie zbyt wysokim odliczeniom podatku VAT. W następstwie tego podatnik nie miałby już obowiązku naliczania podatku VAT z tytułu wykorzystania pojazdu do celów prywatnych.
(6) Szczególny środek powinien mieć zastosowanie jedynie do pojazdów silnikowych innych niż pojazdy osobowe o dopuszczalnej ładowności powyżej 500 kg i dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony. Pojazdy przeznaczone do wykonywania określonych funkcji, takie jak pojazdy pomocy drogowej, pojazdy pogrzebowe i ładowarki kołowe, a także pojazdy przeznaczone do odsprzedaży lub wynajmu nie powinny być objęte tym odstępstwem.
(7) Upoważnienie powinno obowiązywać przez czas określony i powinno zatem wygasnąć w dniu 31 grudnia 2013 r. W świetle zdobytych w tym okresie doświadczeń można będzie dokonać oceny, czy utrzymanie odstępstwa jest uzasadnione.
(8) Odstępstwo nie ma żadnego negatywnego wpływu na zasoby własne Unii pochodzące z podatku od wartości dodanej,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
W ramach odstępstwa od art. 168 dyrektywy 2006/112/WE Rzeczpospolita Polska zostaje niniejszym uprawniona do ograniczenia do 60 % prawa do odliczenia podatku VAT należnego z tytułu zakupu, wewnątrzwspólnotowego nabycia, przywozu, wynajmu lub leasingu pojazdów silnikowych innych niż pojazdy osobowe, do maksymalnej kwoty 6 000 PLN.
Ograniczenie to ma zastosowanie wyłącznie do pojazdów silnikowych, innych niż pojazdy osobowe, o dopuszczalnej ładowności powyżej 500 kg i dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony. [1]
Artykuł 2
Artykuł 1 nie ma zastosowania do następujących kategorii pojazdów:
a) pojazdów zakupionych w celu odsprzedaży, wynajmu lub leasingu;
b) pojazdów, które zgodnie z kryteriami ustanowionymi w przepisach podatkowych uważa się za pojazdy przeznaczone głównie do przewozu towarów;
c) pojazdów przeznaczonych do wykonywania specjalnych funkcji;
d) pojazdów, które konstrukcyjnie przeznaczone są do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą.
Artykuł 3
W ramach odstępstwa od art. 26 ust. 1 lit. a) dyrektywy 2006/112/WE Rzeczpospolita Polska zostaje uprawniona do nietraktowania jako świadczenia usług za wynagrodzeniem prywatnego wykorzystania przez podatnika lub jego pracowników, lub bardziej ogólnie, do celów innych niż prowadzona przez podatnika działalność, pojazdu, do którego stosuje się ograniczenie, o którym mowa w art. 1 niniejszej decyzji.
Artykuł 4
Niniejsza decyzja staje się skuteczna w dniu jej notyfikacji.
Niniejsza decyzja wygasa w dniu 31 grudnia 2013 r.
Artykuł 5
Niniejsza decyzja skierowana jest do Rzeczypospolitej Polskiej.
Sporządzono w Brukseli dnia 27 września 2010 r.
[1] Art. 1 w brzmieniu ustalonym przez sprostowanie do decyzji wykonawczej Rady 2010/581/UE z dnia 27 września 2010 r. upoważniającej Rzeczpospolitą Polską do wprowadzenia szczególnego środka stanowiącego odstępstwo od art. 26 ust. 1 lit. a) i art. 168 dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodane (Dz.Urz.UE L 242 z 18.09.2015, str. 48).