KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1007/2009 z dnia 16 września 2009 r. w sprawie handlu produktami z fok (¹), w szczególności jego art. 3 ust. 4,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W rozporządzeniu (WE) nr 1007/2009 zezwolono na wprowadzanie do obrotu produktów z fok pochodzących z polowań prowadzonych tradycyjnie przez Eskimosów oraz inne społeczności autochtoniczne i przyczyniających się do ich utrzymania. Zezwolono w nim także na wprowadzanie do obrotu produktów z fok w sytuacjach, gdy polowanie było przeprowadzane jedynie w celu zrównoważonego gospodarowania zasobami morskimi i gdy przywóz produktów z fok ma charakter sporadyczny i składa się wyłącznie z towarów przeznaczonych do użytku osobistego podróżnych lub ich rodzin.

(2) Dlatego też, aby zapewnić jednolite stosowanie przepisów rozporządzenia (WE) nr 1007/2009, należy określić szczegółowe wymagania w zakresie przywozu i wprowadzania tych produktów z fok do obrotu na terenie Unii.

(3) Należy zezwolić na wprowadzanie do obrotu produktów z fok pochodzących z polowań prowadzonych tradycyjnie przez Eskimosów oraz inne społeczności autochtoniczne i przyczyniających się do ich utrzymania, jeżeli tego rodzaju polowania są częścią kulturowego dziedzictwa społeczności oraz jeżeli produkty z fok są przynajmniej częściowo wykorzystywane, konsumowane lub przetwarzane przez te społeczności zgodnie z ich tradycją.

(4) Należy również określić warunki wprowadzania do obrotu produktów pochodzących z produktów ubocznych polowań, które przeprowadzane są jedynie w celu zrównoważonego gospodarowania zasobami morskimi, oraz przywozu produktów z fok przeznaczonych do użytku osobistego podróżnych lub ich rodzin.

(5) W ramach tych wyjątkowych uwarunkowań należy wprowadzić skuteczny mechanizm, który zapewni odpowiedni stopień weryfikacji przestrzegania tych wymogów. Mechanizm ten nie powinien ograniczać wymiany handlowej bardziej, niż to konieczne.

(6) Inne rozważane rozwiązania byłyby niewystarczające do realizacji powyższych celów. Z tego względu należy stworzyć mechanizm, w ramach którego uznane organy wydawałyby świadectwa potwierdzające zgodność produktów z fok z wymogami ustanowionymi rozporządzeniem (WE) nr 1007/2009, z wyjątkiem przywozu przeznaczonego do użytku osobistego podróżnych lub ich rodzin.

(7) Należy ustanowić przepisy, na mocy których podmioty spełniające określone wymogi powinny być zamieszczane w wykazie uznanych organów wydających takie świadectwa.

(8) Należy opracować modele świadectw i ich kopii w celu ułatwienia zarządzania świadectwami i ich weryfikacji.

(9) Należy ustanowić procedury kontroli świadectw. Procedury te powinny być jak najprostsze i jak najłatwiejsze w realizacji, nie naruszając jednak wiarygodności i spójności systemu.

(10) Należy zezwolić na wykorzystywanie systemów elektronicznych w celu ułatwienia wymiany danych pomiędzy właściwymi organami, Komisją i uznanymi organami.

(11) Przetwarzanie danych osobowych do celów niniejszego rozporządzenia, w szczególności przetwarzanie danych osobowych zawartych w świadectwach, powinno być zgodne z dyrektywą 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych (²) oraz rozporządzeniem (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych (³).

(12) Jako że niniejsze rozporządzenie ustanawia szczegółowe zasady wykonania art. 3 rozporządzenia (WE) nr 1007/2009, który stosuje się od 20 sierpnia 2010 r., powinno ono wejść w życie w trybie pilnym.

(13) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu utworzonego na mocy art. 18 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 338/97 (⁴),

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Niniejsze rozporządzenie ustanawia szczegółowe zasady wprowadzania do obrotu produktów z fok na mocy art. 3 rozporządzenia (WE) nr 1007/2009.

Artykuł 2

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

1) „inne społeczności autochtoniczne” oznaczają społeczności w niezależnych państwach, które uznawane są za autochtoniczne z uwagi na fakt, że pochodzą od ludów, które zamieszkiwały państwo lub obszar geograficzny, do którego zalicza się dane państwo, w okresie podboju lub kolonizacji lub wyznaczania obecnych granic państwowych, oraz które niezależnie od ich statusu prawnego zachowują niektóre lub wszystkie specyficzne dla nich instytucje społeczne, gospodarcze, kulturalne i polityczne;

2) „wprowadzanie do obrotu w celach niedochodowych” oznacza wprowadzanie do obrotu po cenie nie wyższej od kosztów poniesionych przez myśliwego pomniejszonych o kwotę ewentualnego wsparcia, jaką otrzymał on w związku z polowaniem.

Artykuł 3

1. Produkty z fok pochodzące z polowań prowadzonych przez Eskimosów lub inne społeczności autochtoniczne mogą być wprowadzane do obrotu jedynie wówczas, gdy można udowodnić, że pozyskano je w wyniku polowań na foki, które spełniają wszystkie następujące warunki:

a) są polowaniami na foki prowadzonymi przez Eskimosów lub inne społeczności autochtoniczne tradycyjnie polujące na foki w danej społeczności oraz na danym obszarze geograficznym;

b) produkty z fok pozyskane w wyniku tych polowań są przynajmniej częściowo wykorzystywane, konsumowane lub przetwarzane przez te społeczności zgodnie z ich tradycjami;

c) są polowaniami przyczyniającymi się do utrzymania społeczności.

2. W momencie wprowadzania do obrotu produktowi z fok towarzyszy świadectwo, o którym mowa w art. 7 ust. 1.

Artykuł 4

Zezwala się na przywóz produktów z fok przeznaczonych do użytku osobistego podróżnych lub ich rodzin jedynie wówczas, gdy spełniony jest jeden z następujących warunków:

1) produkty z fok stanowią część ubioru podróżnych, są przez nich niesione lub znajdują się w ich bagażu osobistym;

2) produkty z fok stanowią część własności prywatnej osoby fizycznej przenoszącej swoje miejsce zwykłego pobytu z państwa trzeciego na obszar Unii;

3) produkty z fok zostały nabyte przez podróżnych na miejscu w państwie trzecim i są przez nich przywożone w terminie późniejszym, pod warunkiem że podróżni ci przedstawią organom celnym danego państwa członkowskiego w chwili przybycia na terytorium Unii następujące dokumenty:

a) pisemne oświadczenie o przywozie;

b) dokument poświadczający, że produkty zostały nabyte w danym państwie trzecim.

Do celów pkt 3 pisemne oświadczenie oraz dokument są zatwierdzane przez organy celne i zwracane podróżnym. W momencie przywozu oświadczenie i dokument przedstawia się organom celnym razem ze zgłoszeniem celnym obejmującym dane produkty.

Artykuł 5

1. Produkty z fok pochodzące z polowań prowadzonych w celu gospodarowania zasobami morskimi mogą być wprowadzane do obrotu jedynie wówczas, gdy można udowodnić, że pozyskano je w wyniku polowań na foki, które spełniają wszystkie następujące warunki:

a) są polowaniami na foki przeprowadzonymi w ramach krajowego lub regionalnego planu gospodarowania zasobami naturalnymi, który wykorzystuje naukowe modele populacji zasobów morskich i opiera się na podejściu ekosystemowym;

b) są polowaniami na foki, które nie przekraczają kwoty całkowitego dopuszczalnego połowu ustalonej zgodnie z planem, o którym mowa w lit. a);

c) są polowaniami na foki, których produkty uboczne są wprowadzane do obrotu w celach niedochodowych w sposób nieregularny.

2. W momencie wprowadzania do obrotu produktowi z fok towarzyszy świadectwo, o którym mowa w art. 7 ust. 1.

Artykuł 6

1. Podmiot zostaje zamieszczony w wykazie uznanych organów wówczas, gdy udowodniono, że spełnia on następujące wymogi:

a) posiada osobowość prawną;

b) jest w stanie zapewnić realizację wymogów art. 3 i 5;

c) jest w stanie wydawać świadectwa, o których mowa w art. 7 ust. 1, i zarządzać nimi oraz przetwarzać i przechowywać dane;

d) może wykonywać swoje zadania w sposób pozwalający na uniknięcie konfliktów interesów;

e) może monitorować zgodność z wymogami określonymi w art. 3 i 5;

f) jest w stanie wycofać świadectwa, o których mowa w art. 7 ust. 1, lub zawiesić ich ważność w przypadku nieprzestrzegania wymogów niniejszego rozporządzenia oraz powiadomić o tym właściwe organy i organy celne państw członkowskich;

g) podlega audytowi przeprowadzanemu przez niezależną stronę trzecią;

h) prowadzi działalność na poziomie krajowym lub regionalnym.

2. Aby zostać włączonym do wykazu, o którym mowa w ust. 1, podmiot przedkłada Komisji wniosek razem z dokumentami wykazującymi spełnienie przez niego wymogów określonych w ust. 1.

3. Uznany organ przedstawia Komisji sprawozdania z audytów przygotowane przez niezależną stronę trzecią, o której mowa w ust. 1 lit. g), na koniec każdego okresu sprawozdawczego.

Artykuł 7

1. Uznany organ wydaje świadectwo zgodne z modelami zamieszczonymi w załączniku na wniosek, w przypadku gdy wymogi w zakresie wprowadzania do obrotu określone w art. 3 ust. 1 i art. 5 ust. 1 zostały spełnione.

2. Uznany organ przekazuje świadectwo wnioskodawcy i przechowuje jego kopię przez okres trzech lat dla celów ewidencji.

3. Z zastrzeżeniem art. 8 ust. 2, kiedy produkt z fok wprowadzany jest do obrotu, oryginał świadectwa zostaje przekazany wraz z produktem z fok w momencie wprowadzenia tego produktu do obrotu. Wnioskodawca może zatrzymać kopię świadectwa.

4. Na wszystkich kolejnych fakturach zamieszcza się odesłanie do numeru świadectwa.

5. Produkt z fok, któremu towarzyszy świadectwo wydane zgodnie z ust. 1, uznaje się za produkt spełniający wymogi art. 3 ust. 1 lub art. 5 ust. 1.

6. Przyjęcie zgłoszenia celnego o dopuszczenie produktu z fok do swobodnego obrotu na mocy art. 79 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 (⁵) jest uzależnione od okazania świadectwa wydanego zgodnie z przepisami ust. 1 niniejszego artykułu. Nie naruszając przepisów art. 77 ust. 2 rozporządzenia (EWG) nr 2913/92, organy celne przechowują kopię świadectwa w swojej ewidencji.

7. W przypadku wątpliwości dotyczących autentyczności lub prawidłowości świadectwa wydanego zgodnie z ust. 1 oraz wówczas, gdy konieczne są dodatkowe informacje, organy celne i inne służby egzekwujące prawo kontaktują się z właściwymi organami wyznaczonymi przez dane państwo członkowskie zgodnie z art. 9. Właściwe organy podejmują decyzję dotyczącą środków, które należy podjąć.

Artykuł 8

1. Świadectwa, o których mowa w art. 7 ust. 1, mają formę papierową lub elektroniczną.

2. W przypadku świadectwa w formie elektronicznej jego wydrukowana kopia towarzyszy produktowi z fok w momencie wprowadzania do obrotu.

3. Korzystanie ze świadectwa pozostaje bez uszczerbku dla innych formalności dotyczących wprowadzania do obrotu.

4. Właściwy organ wyznaczony zgodnie z art. 9 może zażądać przetłumaczenia świadectwa na język urzędowy państwa członkowskiego, w którym produkt ma zostać wprowadzony do obrotu.

Artykuł 9

1. Każde państwo członkowskie wyznacza właściwy organ lub kilka właściwych organów odpowiedzialnych za wykonywanie następujących zadań:

a) weryfikowanie świadectw dotyczących przywożonych produktów z fok, na wniosek organów celnych złożony na mocy art. 7 ust. 7;

b) kontrolowanie wydawania świadectw przez uznane organy mające siedzibę i działające na terenie danego państwa członkowskiego;

c) przechowywanie kopii świadectw wystawionych dla produktów z fok pochodzących z polowań na foki przeprowadzonych w tym państwie członkowskim.

2. Państwa członkowskie informują Komisje o właściwych organach wyznaczonych zgodnie z przepisami ust. 1.

3. Komisja sporządza wykaz właściwych organów wyznaczonych zgodnie z przepisami ust. 1 i udostępnia go na swojej stronie internetowej. Wykaz ten jest regularnie aktualizowany.

Artykuł 10

1. Do wymiany i zapisu danych zawartych w świadectwach właściwe organy mogą wykorzystywać systemy elektroniczne.

2. Państwa członkowskie uwzględniają komplementarność, kompatybilność oraz interoperacyjność systemów elektronicznych, o których mowa w ust. 1.

Artykuł 11

Niniejsze rozporządzenie pozostaje bez uszczerbku dla poziomu ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych na mocy przepisów prawa Unii i krajowego, w szczególności nie zmienia zobowiązań i praw określonych w dyrektywie 95/46/WE oraz rozporządzeniu (WE) nr 45/2001. Ochronę osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych zapewnia się w szczególności w odniesieniu do ujawniania lub przekazywania danych osobowych zawartych w świadectwie.

Artykuł 12

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 10 sierpnia 2010 r.

ZAŁĄCZNIK

Tekst w formacie PDF

Wskazówki

Ogólne:

Wypełnić pismem drukowanym

Pole 1	Organ wydający	Podać nazwę i adres uznanego organu wydającego świadectwo.
Pole 2	Do celów państwa wydającego świadectwo	Miejsce zarezerwowane na potrzeby państwa wydającego świadectwo.
Pole 3	Numer świadectwa	Podać przyznany numer.
Pole 4	Państwo, w którym produkt wprowadza się do obrotu	Podać nazwę państwa, w którym zamierza się wprowadzić produkt z fok po raz pierwszy do obrotu w Unii Europejskiej.
Pole 5	Kod ISO	Podać dwuliterowy kod państwa wskazanego w polu 4.
Pole 6	Nazwa handlowa	Podać nazwę handlową produktu (produktów) z fok. Nazwa musi być spójna z wpisem w polu 8.
Pole 7	Uzasadnienie	Zaznaczyć właściwą kratkę.
Pole 8	Nazwa systematyczna	Wskazać nazwy systematyczne gatunków fok wykorzystanych w produkcie. W przypadku zastosowania w produkcie złożonym z więcej niż jednego gatunku należy wskazać każdy gatunek w osobnym wierszu.
Pole 9	Pozycja HS	Podać czterocyfrowy lub sześciocyfrowy kod towaru ustalony zgodnie ze zharmonizowanym systemem oznaczania i kodowania towarów.
Pole 10	Państwo pozyskania	Podać nazwę państwa, w którym pozyskano z natury foki wykorzystane w produkcie.
Pole 11	Kod ISO	Podać dwuliterowy kod państwa wskazanego w polu 10.
Pole 12	Masa netto	Podać masę całkowitą w kg. Określa się ją jako masę netto produktów z fok bez pojemników ani innych form opakowania, z wyjątkiem wsporników, rozpórek, naklejek itp.
Pole 13	Liczba sztuk	Podać liczbę sztuk, jeżeli ma zastosowanie.
Pole 14	Oznakowanie odróżniające	Jeżeli ma ono zastosowanie, wskazać oznakowanie odróżniające, np. numer partii lub numer konosamentu.
Pole 15	Unikalny identyfikator	Wskazać wszelkie identyfikatory umieszczone na produkcie dla celów identyfikowalności.
Pole 16	Podpis i pieczęć organu wydającego	W polu umieszcza się podpis upoważnionego urzędnika, określający miejscowość i datę oraz urzędową pieczęć uznanego organu wydającego.
Pole 17	Zatwierdzenie przez organy celne	Organ celny podaje numer zgłoszenia celnego oraz dodaje swój podpis i pieczęć.