KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/65/WE z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS) (¹), w szczególności jej art. 95 ust. 2 lit. a)–c), art. 101 ust. 9 i art. 105,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W dyrektywie 2009/65/WE przyznano Komisji uprawnienia wykonawcze w zakresie określania i harmonizowania niektórych aspektów nowej procedury powiadamiania o wprowadzeniu do obrotu jednostek uczestnictwa UCITS na terytorium goszczącego państwa członkowskiego. Dzięki tej harmonizacji właściwe organy powinny uzyskać pewność co do przyszłego funkcjonowania nowych wymogów oraz sprawnego działania nowej procedury.

(2) W celu ułatwienia procedury powiadamiania należy określić format i treść standardowego modelu powiadomienia w formie pisemnej stosowanego przez UCITS oraz format i treść zaświadczenia stosowanego przez właściwe organy państw członkowskich w celu potwierdzenia, że UCITS spełnia warunki określone w dyrektywie 2009/65/WE. Państwa członkowskie powinny mieć możliwość przekazywania powiadomienia w formie pisemnej oraz zaświadczenia drogą elektroniczną.

(3) Mając na uwadze, że celem dyrektywy 2009/65/WE jest zagwarantowanie UCITS możliwości wprowadzania do obrotu swoich jednostek uczestnictwa w innych państwach członkowskich, pod warunkiem przejścia procedury powiadamiania opartej na ulepszonej komunikacji między właściwymi organami państw członkowskich, konieczne jest określenie szczegółowej procedury elektronicznego przekazywania dokumentów dotyczących powiadamiania między właściwymi organami.

(4) W dyrektywie 2009/65/WE nakłada się na właściwe organy macierzystego państwa członkowskiego UCITS obowiązek sprawdzenia kompletności dokumentów dotyczących powiadamiania przed ich przekazaniem właściwym organom państwa członkowskiego, w którym UCITS proponuje wprowadzanie do obrotu swoich jednostek. W dyrektywie tej UCITS otrzymuje również prawo do wejścia na rynek goszczącego państwa członkowskiego natychmiast po przekazaniu przez właściwe władze jego macierzystego państwa członkowskiego kompletnych dokumentów dotyczących powiadamiania właściwym organom państwa członkowskiego, w którym UCITS proponuje wprowadzać do obrotu swoje jednostki. W celu zagwarantowania pewności prawnej konieczne jest ustalenie, w którym momencie należy uznać, że dokonano przekazania wszystkich dokumentów dotyczących powiadamiania. Ponadto procedura stosowania łączności elektronicznej wymaga, aby przed powiadomieniem UCITS o przekazaniu dokumentów, zgodnie z art. 93 ust. 3 dyrektywy 2009/65/WE, właściwe organy macierzystego państwa członkowskiego UCITS upewniły się, że przekazanie kompletnej dokumentacji miało miejsce. Ponadto należy ustanowić procedury rozwiązywania problemów technicznych pojawiających się podczas przekazywania dokumentów dotyczących powiadamiania między właściwymi organami macierzystego i goszczącego państwa członkowskiego UCITS.

(5) W celu uproszczenia przekazywania dokumentów dotyczących powiadamiania oraz uwzględnienia innowacji technologicznych i możliwości opracowania bardziej wyrafinowanych systemów łączności elektronicznej właściwe organy mogą wdrożyć porozumienia o współpracy mające na celu usprawnienie przekazywania drogą elektroniczną dokumentów dotyczących powiadamiania, zwłaszcza w odniesieniu do bezpieczeństwa systemu i stosowania systemów szyfrowania danych. Właściwe organy powinny również koordynować porozumienia zawierane w zakresie łączności elektronicznej w ramach Komitetu Europejskich Organów Nadzoru nad Rynkiem Papierów Wartościowych.

(6) Dyrektywa 2009/65/WE zawiera wymóg, aby państwa członkowskie podjęły konieczne środki administracyjne i organizacyjne ułatwiające współpracę między organami. Pogłębiona współpraca między właściwymi organami ma kluczowe znaczenie dla zagwarantowania, że UCITS i spółki zarządzające UCITS spełniają wymogi dyrektywy 2009/65/WE, oraz dla zapewnienia sprawnego funkcjonowania rynku wewnętrznego i wysokiego poziomu ochrony inwestorów.

(7) W dyrektywie 2009/65/WE przewidziano, że właściwe organy jednego państwa członkowskiego mogą zwrócić się do właściwych organów innego państwa członkowskiego o współpracę w zakresie działalności nadzorczej lub w odniesieniu do przeprowadzenia kontroli na miejscu lub dochodzenia na terytorium tego drugiego państwa członkowskiego. W szczególności gdy UCITS jest zarządzany przez spółkę zarządzającą mającą swoją siedzibę w innym państwie członkowskim, kluczowe znaczenie ma stworzenie mechanizmów współpracy między właściwymi organami oraz szczegółowych procedur mających zastosowanie w sytuacjach, gdy właściwy organ potrzebuje przeprowadzić dochodzenie lub kontrolę na miejscu wobec podmiotu lub osoby znajdujących się w innym państwie członkowskim.

(8) Właściwy organ powinien mieć prawo do zwrócenia się do innych właściwych organów o współpracę w sprawach wchodzących w zakres jego zadań nadzorczych. Organ będący adresatem wniosku o współpracę powinien udzielić pomocy, nawet jeżeli działalność objęta dochodzeniem nie jest uważana za naruszenie w ramach jego systemu prawnego. Organ będący adresatem wniosku może odmówić udzielenia pomocy w przypadkach wymienionych w art. 101 ust. 6 dyrektywy 2009/65/WE.

(9) Dyrektywa 2009/65/WE nakłada wymóg, aby właściwe organy państw członkowskich bezzwłocznie wymieniały między sobą informacje niezbędne do wykonywania swoich obowiązków. Dlatego należy określić szczegółowe zasady dotyczące rutynowej wymiany informacji i wymiany informacji bez uprzedniego wniosku.

(10) Aby zagwarantować taki sam termin stosowania obowiązków określonych w dyrektywie 2009/65/WE i w niniejszym rozporządzeniu, termin stosowania niniejszego rozporządzenia powinien pokrywać się z terminem stosowania krajowych środków transponujących dyrektywę 2009/65/WE.

(11) Konsultacji technicznych udzielił Komitet Europejskich Organów Nadzoru nad Rynkiem Papierów Wartościowych ustanowiony na mocy decyzji Komisji 2009/77/WE (²).

(12) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Europejskiego Komitetu Papierów Wartościowych,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ I

(uchylony) [1]

Artykuł 1

(uchylony).

Artykuł 2

(uchylony).

Artykuł 3

(uchylony).

Artykuł 4

(uchylony).

Artykuł 5

(uchylony).

ROZDZIAŁ II

WSPÓŁPRACA W ZAKRESIE NADZORU

SEKCJA 1

Procedura kontroli na miejscu i dochodzeń

Artykuł 6

Wniosek o pomoc przy przeprowadzaniu kontroli na miejscu i dochodzeń

1. Właściwy organ zamierzający przeprowadzić kontrolę na miejscu lub dochodzenie na terytorium innego państwa członkowskiego („organ wnioskujący”) kieruje pisemny wniosek do właściwego organu innego państwa członkowskiego („organ będący adresatem wniosku”). Wniosek zawiera następujące informacje:

a) powód złożenia wniosku, w tym przepisy prawne obowiązujące w systemie prawnym organu wnioskującego, będące podstawą wniosku;

b) zakres kontroli na miejscu lub dochodzenia;

c) działania już podjęte przez organ wnioskujący;

d) wszelkie działania, które ma podjąć organ będący adresatem wniosku;

e) proponowaną metodę przeprowadzenia kontroli na miejscu lub dochodzenia wraz z uzasadnieniem wyboru tej metody przez organ wnioskujący.

2. Wniosek jest składany z odpowiednim wyprzedzeniem przed terminem przeprowadzenia kontroli na miejscu lub dochodzenia.

3. Jeżeli wniosek o pomoc przy przeprowadzaniu kontroli na miejscu lub dochodzenia ma charakter pilny, może zostać przekazany za pomocą poczty elektronicznej, a następnie potwierdzony w formie pisemnej.

4. Organ będący adresatem wniosku niezwłocznie potwierdza odbiór wniosku.

5. Organ wnioskujący udostępnia wszelkie informacje, o które zwrócił się organ będący adresatem wniosku, aby umożliwić mu udzielenie niezbędnej pomocy.

6. Organ będący adresatem wniosku przekazuje bez nieuzasadnionej zwłoki wszelkie dostępne informacje i dokumenty, które mogą być istotne lub przydatne organowi wnioskującemu w świetle powodów przeprowadzenia kontroli na miejscu lub dochodzenia i ich zakresu.

7. Organ będący adresatem wniosku oraz organ wnioskujący ponownie oceniają konieczność przeprowadzenia kontroli na miejscu i dochodzenia w świetle dokumentów i informacji przekazanych zgodnie z ust. 5 lub 6.

8. Do organu będącego adresatem wniosku należy podjęcie decyzji, czy sam przeprowadzi kontrolę na miejscu lub dochodzenie, czy też zezwoli na to organowi wnioskującemu lub audytorom albo innym ekspertom.

9. Organ będący adresatem wniosku oraz organ wnioskujący dochodzą do porozumienia w kwestiach dotyczących poniesienia kosztów przeprowadzenia kontroli na miejscu lub dochodzenia.

Artykuł 7

Przeprowadzanie kontroli na miejscu i dochodzeń przez organ będący adresatem wniosku

1. Jeżeli organ będący adresatem wniosku podjął decyzję o samodzielnym przeprowadzeniu kontroli na miejscu lub samego dochodzenia, organ ten przeprowadza je zgodnie z procedurą przewidzianą w przepisach prawa państwa członkowskiego, na którego terytorium ma zostać przeprowadzona kontrola lub dochodzenie.

2. Jeżeli organ wnioskujący domaga się, aby jego urzędnicy towarzyszyli urzędnikom organu będącego adresatem wniosku podczas kontroli lub dochodzenia zgodnie z art. 101 ust. 5 dyrektywy 2009/65/WE, organ wnioskujący i organ będący adresatem wniosku uzgadniają kwestie praktyczne dotyczące tego uczestnictwa.

Artykuł 8

Przeprowadzanie kontroli na miejscu i dochodzenia przez organ wnioskujący

1. Jeżeli organ będący adresatem wniosku podjął decyzję o zezwoleniu organowi wnioskującemu na przeprowadzenie kontroli na miejscu lub dochodzenia, powinny one zostać przeprowadzone zgodnie z procedurą przewidzianą w przepisach prawa państwa członkowskiego, na którego terytorium ma zostać przeprowadzona kontrola lub dochodzenie.

2. Jeżeli organ będący adresatem wniosku podjął decyzję o zezwoleniu organowi wnioskującemu na przeprowadzenie kontroli na miejscu lub dochodzenia, zapewnia on pomoc niezbędną do ułatwienia przeprowadzenia tej kontroli lub dochodzenia.

3. Jeżeli podczas przeprowadzania kontroli na miejscu lub dochodzenia organ wnioskujący uzyska informacje istotne dla wypełniania obowiązków przez organ będący adresatem wniosku, bezzwłocznie przekazuje on te informacje organowi będącemu adresatem wniosku.

Artykuł 9

Przeprowadzanie kontroli na miejscu i dochodzeń przez audytorów lub ekspertów

1. Jeżeli organ będący adresatem wniosku podjął decyzję o zezwoleniu audytorom lub ekspertom na przeprowadzenie kontroli na miejscu lub dochodzenia, powinny one zostać przeprowadzone zgodnie z procedurą przewidzianą w przepisach prawa państwa członkowskiego, na którego terytorium ma zostać przeprowadzona kontrola lub dochodzenie.

2. Jeżeli organ będący adresatem wniosku podjął decyzję o zezwoleniu audytorom lub ekspertom na przeprowadzenie kontroli na miejscu lub dochodzenia, zapewnia on pomoc niezbędną do ułatwienia przeprowadzenia tej kontroli lub dochodzenia.

3. Jeżeli organ wnioskujący proponuje wyznaczenie audytorów lub ekspertów, przekazuje on wszelkie istotne informacje dotyczące ich tożsamości i kwalifikacji zawodowych organowi będącemu adresatem wniosku.

Organ będący adresatem wniosku bezzwłocznie powiadamia organ wnioskujący o zatwierdzeniu lub odrzuceniu wyznaczonych audytorów lub ekspertów.

Jeżeli organ będący adresatem wniosku odrzucił wyznaczonych audytorów lub ekspertów lub organ wnioskujący nie zaproponował ich wyznaczenia, organ będący adresatem wniosku ma prawo zaproponować audytorów lub ekspertów.

4. Jeżeli organ będący adresatem wniosku i organ wnioskujący nie zgadzają się na wyznaczenie audytorów lub ekspertów, organ będący adresatem wniosku podejmuje decyzję, czy przeprowadzi kontrolę na miejscu lub dochodzenie samodzielnie, czy też zezwoli organowi wnioskującemu na ich przeprowadzenie.

5. Jeżeli organ będący adresatem wniosku i organ wnioskujący nie uzgodnią inaczej, odnośne koszty ponosi organ, który zaproponował wyznaczonych audytorów lub ekspertów.

6. Jeżeli podczas przeprowadzania kontroli na miejscu lub dochodzenia audytorzy lub eksperci uzyskają ważne informacje istotne dla wypełniania obowiązków przez organ będący adresatem wniosku, bezzwłocznie przekazują te informacje organowi będącemu adresatem wniosku.

Artykuł 10

Wnioski o pomoc podczas rozmów z osobami przebywającymi w innym państwie członkowskim

1. Jeżeli organ wnioskujący uważa za konieczne przeprowadzenie rozmów z osobami przebywającymi na terytorium innego państwa członkowskiego, przedkłada pisemny wniosek właściwym organom tego państwa członkowskiego.

2. Wniosek zawiera następujące informacje:

a) powód złożenia wniosku, w tym przepisy prawne obowiązujące w systemie prawnym organu wnioskującego, będące podstawą wniosku;

b) zakres rozmów;

c) działania już podjęte przez organ wnioskujący;

d) wszelkie działania, które ma podjąć organ będący adresatem wniosku;

e) proponowaną metodę przeprowadzenia rozmów wraz z uzasadnieniem wyboru tej metody przez organ wnioskujący.

3. Wniosek jest składany z odpowiednim wyprzedzeniem przed terminem przeprowadzenia rozmów.

4. Jeżeli wniosek o pomoc przy przeprowadzaniu rozmów z osobami przebywającymi na terytorium innego państwa członkowskiego ma charakter pilny, może zostać przekazany za pomocą poczty elektronicznej, a następnie potwierdzony w formie pisemnej.

5. Organ będący adresatem wniosku bez zbędnej zwłoki potwierdza otrzymanie wniosku.

6. Organ wnioskujący udostępnia wszelkie informacje, o które zwrócił się organ będący adresatem wniosku, aby umożliwić temu organowi udzielenie niezbędnej pomocy.

7. Organ wnioskujący przekazuje bez zbędnej zwłoki wszelkie dostępne informacje i dokumenty, które mogą być istotne lub przydatne dla organu wnioskującego w świetle powodów przeprowadzenia rozmów i ich zakresu.

8. Organ będący adresatem wniosku oraz organ wnioskujący ponownie oceniają konieczność przeprowadzenia rozmów w świetle dokumentów i informacji przekazanych zgodnie z ust. 6 lub 7.

9. Organ będący adresatem wniosku podejmuje decyzję, czy sam przeprowadzi rozmowy, czy też zezwoli na to organowi wnioskującemu.

10. Organ będący adresatem wniosku oraz organ wnioskujący dochodzą do porozumienia w kwestiach dotyczących poniesienia kosztów przeprowadzania rozmów.

11. Organ wnioskujący może uczestniczyć w rozmowach, o których przeprowadzenie wnioskował zgodnie z ust. 1. Organ wnioskujący może przedkładać pytania, które zostaną zadane, przed przeprowadzeniem tych rozmów oraz w ich trakcie.

Artykuł 11

Przepisy szczegółowe dotyczące przeprowadzania kontroli na miejscu i dochodzeń

1. Właściwe organy macierzystego państwa członkowskiego spółki zarządzającej oraz właściwe organy macierzystego państwa członkowskiego UCITS powiadamiają się nawzajem o wszelkich kontrolach na miejscu i dochodzeniach, które zostaną przeprowadzone wobec spółki zarządzającej lub UCITS objętych ich nadzorem. Po otrzymaniu powiadomienia właściwy organ może bezzwłocznie zwrócić się do organu, który dokonał powiadomienia, o włączenie do zakresu kontroli na miejscu lub dochodzenia kwestii objętych ich nadzorem.

2. Właściwe organy macierzystego państwa członkowskiego spółki zarządzającej mogą zwrócić się o pomoc do właściwego organu macierzystego państwa członkowskiego UCITS w związku z kontrolą na miejscu lub dochodzeniem przeprowadzanym wobec depozytariusza UCITS, jeżeli jest to konieczne dla wykonywania ich obowiązków nadzorczych dotyczących spółki zarządzającej.

3. Właściwe organy macierzystego państwa członkowskiego UCITS oraz właściwe organy macierzystego państwa członkowskiego spółki zarządzającej uzgadniają procedury wymiany wyników kontroli na miejscu i dochodzeń przeprowadzanych wobec spółki zarządzającej lub UCITS objętych ich nadzorem.

4. W razie potrzeby właściwe organy macierzystego państwa członkowskiego UCITS oraz właściwe organy macierzystego państwa członkowskiego spółki zarządzającej uzgadniają dalsze działania, jakie należy podjąć w odniesieniu do kontroli na miejscu lub dochodzenia.

SEKCJA 2

Wymiana informacji

Artykuł 12

Rutynowa wymiana informacji

1. Właściwe organy macierzystego państwa członkowskiego UCITS bezzwłocznie powiadamiają właściwe organy państwa członkowskiego goszczącego UCITS oraz, jeżeli UCITS jest zarządzane przez spółkę zarządzającą mającą siedzibę w państwie członkowskim innym niż macierzyste państwo członkowskie UCITS, właściwe organy macierzystego państwa członkowskiego spółki o następujących zdarzeniach:

a) każdej decyzji o wycofaniu zezwolenia wydanego UCITS;

b) każdej decyzji nałożonej na UCITS w odniesieniu do zawieszenia emisji, odkupu lub umorzenia jego jednostek;

c) wszelkich innych poważnych środkach podjętych wobec UCITS.

2. Jeżeli UCITS jest zarządzane przez spółkę zarządzającą mającą siedzibę w państwie członkowskim innym niż macierzyste państwo członkowskie UCITS, właściwe organy macierzystego państwa członkowskiego spółki zarządzającej natychmiast powiadamiają właściwe organy macierzystego państwa członkowskiego UCITS o możliwym zagrożeniu dla zdolności spółki zarządzającej do należytego wykonywania jej obowiązków wobec zarządzanego przez nią UCITS lub o niewypełnieniu przez tę spółkę wymogów ustanowionych w rozdziale III dyrektywy 2009/65/WE.

3. Jeżeli UCITS jest zarządzane przez spółkę zarządzającą mającą siedzibę w państwie członkowskim innym niż macierzyste państwo członkowskie UCITS, właściwe organy macierzystego państwa członkowskiego UCITS oraz macierzystego państwa członkowskiego spółki zarządzającej ułatwiają wymianę informacji wymaganych do wykonywania ich obowiązków określonych w dyrektywie 2009/65/WE, w tym ustanowienia odpowiedniego przepływu informacji. Obejmuje to wymianę informacji wymaganych dla celów:

a) procedur udzielania zezwolenia spółce zarządzającej na prowadzenie działalności na terytorium innego państwa członkowskiego zgodnie z art. 17 i 18 dyrektywy 2009/65/WE;

b) procedur udzielania zezwolenia spółce zarządzającej na zarządzanie UCITS, które uzyskało zezwolenie w państwie członkowskim innym niż macierzyste państwo członkowskie spółki zarządzającej, zgodnie z art. 20 dyrektywy 2009/65/WE;

c) ciągłego nadzoru nad spółkami zarządzającymi i UCITS.

Artykuł 13

Wymiana informacji nieobjęta wnioskiem

Właściwe organy bez zbędnej zwłoki przekazują innym właściwym organom wszystkie istotne informacje, które mogą mieć znaczenie dla wykonywania obowiązków określonych w dyrektywie 2009/65/WE, bez konieczności uprzedniego wystosowania odpowiedniego wniosku.

ROZDZIAŁ III

PRZEPISY KOŃCOWE

Artykuł 14

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 lipca 2011 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 1 lipca 2010 r.

ZAŁĄCZNIK I

(uchylony) [2]

ZAŁĄCZNIK II

(uchylony) [3]