WSPÓLNOTA EUROPEJSKA,

zwana dalej „Wspólnotą”,

oraz

REPUBLIKA ISLANDII,

zwana dalej „Islandią”,

KRÓLESTWO NORWEGII,

zwane dalej „Norwegią”,

KONFEDERACJA SZWAJCARSKA,

zwana dalej „Szwajcarią”

oraz

KSIĘSTWO LIECHTENSTEINU,

zwane dalej „Liechtensteinem”,

zwane dalej „państwami włączonymi w dorobek Schengen”

zwane dalej „Stronami”,

UWZGLĘDNIAJĄC Umowę zawartą przez Radę Unii Europejskiej z Republiką Islandii i Królestwem Norwegii dotyczącą włączenia tych dwóch państw we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwijanie dorobku Schengen (zwaną dalej „umową o włączeniu Norwegii i Islandii w dorobek Schengen”),

UWZGLĘDNIAJĄC Umowę zawartą między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie włączenia Konfederacji Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen (zwaną dalej „umową o włączeniu Szwajcarii w dorobek Schengen”),

UWZGLĘDNIAJĄC Protokół podpisany między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską, Konfederacją Szwajcarską i Księstwem Liechtensteinu o przystąpieniu Księstwa Liechtensteinu do umowy między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie włączenia Konfederacji Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen (zwany dalej „protokołem o włączeniu Liechtensteinu w dorobek Schengen”),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Decyzją nr 574/2007/WE Parlamentu Europejskiego i Rady Wspólnota ustanowiła Fundusz Granic Zewnętrznych na lata 2007–2013 jako część programu ogólnego „Solidarność i zarządzanie przepływami migracyjnymi” (zwanego dalej „funduszem”).

(2) Ta decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu umowy o włączeniu Norwegii i Islandii w dorobek Schengen, umowy o włączeniu Szwajcarii w dorobek Schengen i protokołu o włączeniu Liechtensteinu w dorobek Schengen.

(3) Art. 11 tej decyzji stanowi, że państwa trzecie włączone we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen uczestniczą w funduszu zgodnie z przepisami tej decyzji oraz że ustalenia określające przepisy uzupełniające niezbędne do uregulowania kwestii takiego uczestnictwa, w tym przepisy zapewniające ochronę interesów finansowych Wspólnoty oraz uprawnienia kontrolne Trybunału Obrachunkowego, mają zostać zawarte.

(4) Fundusz stanowi szczególny instrument w kontekście dorobku prawnego Schengen, zaprojektowany w celu podziału obciążenia oraz zapewnienia wsparcia finansowego dla wprowadzania w życie dorobku Schengen w obszarze granic zewnętrznych oraz polityki wizowej w państwach członkowskich.

(5) Aby ułatwić państwom uczestniczącym w funduszu obliczenie rocznego przydziału, a państwom włączonym w dorobek Schengen realizację wieloletniego programowania, niniejsza umowa określa roczny wkład finansowy państw włączonych w dorobek Schengen w stałych kwotach, które podlegają mechanizmowi korekty mającemu zastosowanie w ostatnim roku wieloletniego programu,

UZGODNILI, CO NASTĘPUJE:

Artykuł 1

Zakres

Niniejsza umowa określa przepisy uzupełniające niezbędne do uczestnictwa w funduszu państw włączonych w dorobek Schengen zgodnie z decyzją nr 574/2007/WE Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającą Fundusz Granic Zewnętrznych na lata 2007–2013 jako część programu ogólnego „Solidarność i zarządzanie przepływami migracyjnymi” (zwaną dalej „decyzją”).

Artykuł 2

Zarządzanie finansami i kontrola

1. Państwa włączone w dorobek Schengen podejmują niezbędne kroki, aby zapewnić zgodność z przepisami właściwymi dla zarządzania finansami i kontroli, określonymi w Traktacie ustanawiającym Wspólnotę Europejską (zwanym dalej „Traktatem WE”) oraz wtórnym prawie wspólnotowym.

2. Przepisy, o których mowa w ust. 1 są następujące:

— art. 248 ust. 1–3, art. 256, art. 274 i art. 280 ust. 1–3 Traktatu WE,

— art. 27, art. 28a, art. 52, art. 53 lit. b), art. 72 ust. 2 oraz art. 95 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 z dnia 25 czerwca 2002 r. w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich (¹) (zwanego dalej „rozporządzeniem finansowym”),

— właściwe przepisy rozporządzenia Komisji (WE, Euratom) nr 2342/2002 z dnia 23 grudnia 2002 r. ustanawiającego szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich (²),

— rozporządzenie Rady (Euratom, WE) nr 2185/96 z dnia 11 listopada 1996 r. w sprawie kontroli na miejscu oraz inspekcji przeprowadzanych przez Komisję w celu ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich przed nadużyciami finansowymi i innymi nieprawidłowościami (³), oraz

— rozporządzenie (WE) nr 1073/1999 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 25 maja 1999 r. dotyczące dochodzeń prowadzonych przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) (⁴)

Strony, za obopólną zgodą, mogą podejmować decyzje zmieniające tę listę.

3. Państwa włączone w dorobek Schengen stosują przepisy, o których mowa w ust. 2, na swoim terytorium zgodnie z niniejszą umową.

Artykuł 3

Poszanowanie zasady należytego zarządzania finansami

Środki funduszu wydane na terytorium państw włączonych w dorobek Schengen wykorzystuje się zgodnie z zasadą należytego zarządzania finansami.

Artykuł 4

Poszanowanie zasady unikania konfliktu interesów

Wszystkim podmiotom działającym w sferze finansów oraz wszelkim innym osobom uczestniczącym w wykonaniu budżetu, zarządzaniu budżetem, audycie lub kontroli budżetu działającym na terytorium państw włączonych w dorobek Schengen zakazuje się podejmowania jakichkolwiek działań, które mogą spowodować konflikt ich interesów z interesami Wspólnot.

Artykuł 5

Zobowiązania wynikające z przekazania zadań wykonawczych

Państwa włączone w dorobek Schengen przyjmą przepisy ustawodawcze, wykonawcze i administracyjne lub wszelkie inne środki niezbędne dla ochrony interesów Wspólnot zgodnie ze zobowiązaniami ustanowionymi w art. 53 lit. b) oraz art. 95 ust. 2 rozporządzenia finansowego.

Artykuł 6

Egzekucja

Decyzje podjęte przez Komisję, które nakładają zobowiązanie pieniężne na podmioty inne niż państwa, podlegają egzekucji na terytorium państw włączonych w dorobek Schengen.

Egzekucja regulowana jest przepisami postępowania cywilnego obowiązującymi w państwie, na terytorium którego ma ono miejsce. Klauzula wykonalności nadawana jest decyzji bez spełniania wymogów formalnych innych niż weryfikacja autentyczności decyzji przez organ krajowy wyznaczony do tego celu przez rząd państwa włączonego w dorobek Schengen, które zawiadamia o tym wyznaczeniu Komisję.

Po spełnieniu, na wniosek Komisji, tych wymogów formalnych Komisja może przeprowadzić egzekucję zgodnie z prawem krajowym, kierując sprawę bezpośrednio do właściwego organu.

Egzekucja może być zawieszona wyłącznie na mocy orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich. Jednakże kontrola prawidłowości przeprowadzenia egzekucji podlega właściwości sądów krajowych danego państwa.

Artykuł 7

Ochrona interesów finansowych Wspólnot przed nadużyciami finansowymi

1. Zgodnie z art. 280 Traktatu WE państwa włączone w dorobek Schengen:

a) zwalczają nadużycia finansowe i wszelkie inne działania nielegalne naruszające interesy finansowe Wspólnoty za pomocą środków, które mają skutek odstraszający i zapewniają skuteczną ochronę;

b) podejmują takie same środki do zwalczania nadużyć naruszających interesy finansowe Wspólnoty, jakie podejmują do zwalczania nadużyć finansowych naruszających ich własne interesy finansowe; oraz

c) koordynują swoje działania zmierzające do ochrony interesów finansowych Wspólnoty z państwami członkowskimi i Komisją.

2. W tym celu państwa włączone w dorobek Schengen przyjmują środki równoważne środkom przyjętym przez Wspólnotę zgodnie z art. 280 ust. 4 Traktatu WE, które obowiązują w momencie podpisania niniejszej umowy.

Za obopólną zgodą Strony mogą podjąć decyzję o przyjęciu środków równoważnych jakimkolwiek późniejszym środkom przyjętym przez Wspólnotę zgodnie z tym artykułem.

Artykuł 8

Kontrole na miejscu oraz inspekcje przeprowadzane przez Komisję

Bez uszczerbku dla praw wynikających z art. 35 i 47 decyzji, Komisja (OLAF) jest uprawniona do przeprowadzania kontroli na miejscu i inspekcji na terytorium państw włączonych w dorobek Schengen zgodnie z zasadami i warunkami określonymi w rozporządzeniu Rady (Euratom, WE) nr 2185/96 z dnia 11 listopada 1996 r. w sprawie kontroli na miejscu oraz inspekcji przeprowadzanych przez Komisję w celu ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich przed nadużyciami finansowymi i innymi nieprawidłowościami dotyczącymi funduszu.

Organy państw włączonych w dorobek Schengen ułatwiają kontrole na miejscu i inspekcje, które na wniosek organów mogą być przeprowadzane wspólnie z nimi.

Artykuł 9

Trybunał Obrachunkowy

Jak określono w art. 248 ust. 3 Traktatu WE oraz w części pierwszej tytuł VIII rozdział 1 rozporządzenia finansowego, Trybunał Obrachunkowy ustanowiony na mocy Traktatu WE może w szczególności przeprowadzać kontrole na miejscu w pomieszczeniach każdego organu zarządzającego dochodami lub wydatkami dotyczącymi funduszu w imieniu Wspólnoty i na terytorium państw włączonych w dorobek Schengen, w tym w pomieszczeniach każdej osoby fizycznej lub prawnej otrzymującej płatności z budżetu.

Kontrole Trybunału Obrachunkowego w państw włączonych w dorobek Schengen przeprowadza się w powiązaniu z krajowymi instytucjami kontrolnymi lub, jeżeli nie mają one niezbędnych uprawnień, z właściwymi służbami krajowymi. Trybunał Obrachunkowy oraz krajowe instytucje kontrolne państw włączonych w dorobek Schengen współpracują na zasadzie wzajemnego zaufania, zachowując swoją niezależność. Wspomniane instytucje lub służby zawiadamiają Trybunał Obrachunkowy o zamiarze uczestnictwa w kontroli.

Zgodnie z art. 35 i 47 decyzji oraz art. 8 niniejszej umowy Trybunałowi Obrachunkowemu przysługują co najmniej takie same prawa jak Komisji.

Artykuł 10

Zamówienia publiczne

1. Islandia, Norwegia i Liechtenstein stosują przepisy własnego prawa krajowego dotyczące zamówień publicznych zgodnie z załącznikiem XVI do Porozumienia EOG.

2. Szwajcaria stosuje przepisy swojego prawa krajowego dotyczące zamówień publicznych zgodnie z przepisami Porozumienia WTO w sprawie zamówień rządowych (GPA).

Szwajcaria przedstawia Komisji opis swoich procedur udzielania zamówień publicznych wraz z opisem systemu zarządzania i kontroli.

Ponadto Szwajcaria przekazuje informacje dotyczące stosowanych procedur udzielania zamówień publicznych w każdym sprawozdaniu końcowym z realizacji programu rocznego.

Artykuł 11

Wkłady finansowe i przydziały

1. Państwa włączone w dorobek Schengen dokonują płatności rocznych na rzecz budżetu funduszu zgodnie z poniższymi tabelami:

w tys. EUR	2009
Środki w skali roku (budżet WE)	185 500
Islandia	260
Norwegia	5 100
Szwajcaria	5 565
Za rok 2009 płatności dokonuje się na podstawie stałych kwot niepodlegających przeglądowi (1).

w tys. EUR	Wskaźnik (2)	2010	2011	2012	2013
Przewidywane środki w skali roku (budżet WE)	%	207 500	253 500	349 100	481 200
Islandia	0,04	79	96	132	183
Norwegia	2,61	5 408	6 607	9 099	12 542
Szwajcaria	3,35	6 943	8 483	11 682	16 102
Liechtenstein	0,03	62	76	105	144
Za lata 2010–2013 płatności dokonuje się na podstawie wskaźnika zamieszczonego w niniejszej tabeli, z zastrzeżeniem ust. 4.

2. Za lata 2011–2013 płatności dokonuje się do dnia 15 lutego danego roku budżetowego, w oparciu o nakazy odzyskania środków wystawione przez Komisję do dnia 15 grudnia poprzedniego roku.

3. Wkłady przeznaczone na rok 2009 są należne jako wkłady wyjątkowe w roku 2010. Zostają wniesione wraz z wkładami należnymi za rok 2010 do dnia 15 lutego 2010 r. W odniesieniu do Szwajcarii wkłady zostają wpłacone najpóźniej po upływie miesiąca od dnia podpisania niniejszej umowy.

Przydziały przewidziane na rok 2009 dla poszczególnych państw włączonych w dorobek Schengen, ustanowione przez Komisję zgodnie z art. 14 i 15 decyzji, należne są ze strony Wspólnoty jako wkłady wyjątkowe za rok 2010 w następującej wysokości:

Islandia: 62 148 EUR

Norwegia: 1 611 049 EUR

Szwajcaria: 2 282 112 EUR

Jeden program roczny (rok 2010) obejmuje zarówno przydziały na rok 2010, jak i wymienione przydziały wyjątkowe.

Począwszy od roku 2010, przydziały przewidziane dla poszczególnych państw włączonych w dorobek Schengen obliczane są corocznie zgodnie z art. 14 i 15 decyzji.

4. Strony korygują wkłady każdego państwa włączonego w dorobek Schengen za lata budżetowe 2010, 2011, 2012 i 2013 na podstawie najbardziej aktualnych dostępnych wartości rocznego PKB w dniu 1 maja 2012 r. Należy dokonać korekty wkładów za rok 2013.

Do celów korekty, procent PKB poszczególnych państw włączonych w dorobek Schengen oblicza się w sposób następujący:

— w odniesieniu do Islandii i Norwegii procent PKB dla każdego z tych państw oblicza się w stosunku do wartości PKB wszystkich państw uczestniczących, jak określono w art. 12 ust. 1 umowy o włączeniu Norwegii i Islandii w dorobek Schengen,

— w odniesieniu do Szwajcarii procent PKB oblicza się w stosunku do wartości PKB wszystkich państw uczestniczących, jak określono w art. 11 umowy o włączeniu Szwajcarii w dorobek Schengen,

— w odniesieniu do Liechtensteinu procent PKB oblicza się w stosunku do wartości PKB wszystkich państw uczestniczących, jak określono w art. 3 protokołu o włączeniu Liechtensteinu w dorobek Schengen.

5. W przypadku zmiany całkowitej kwoty odniesienia w art. 13 ust. 1 decyzji lub zmian środków rocznych w porównaniu z tymi, które przewidziano w tabeli ust. 1 zgodnie z decyzją władz budżetowych WE oraz zgodnie z pkt 37 Porozumienia międzyinstytucjonalnego między Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej i należytego zarządzania finansami (⁵), w kontekście wieloletnich ram finansowych Unii Europejskiej na lata 2007–2013, Strony korygują wartości podane w tabeli w ust. 1.

Każda korekta jest proporcjonalna do zmiany całkowitej kwoty odniesienia lub danych środków rocznych i jest stosowana do roku budżetowego, którego dotyczy zmiana.

W tym celu Komisja zawiadamia pisemnie państwa włączone w dorobek Schengen o korektach wielkości ich wkładów finansowych i ustaleniach, które należy zastosować w odniesieniu do wiążących się z nimi płatności lub zwrotów.

6. Wkład Liechtensteinu obejmuje tylko lata rozpoczynające się od dnia, o którym mowa w art. 13 ust. 6.

7. Komisja może wykorzystać nie więcej niż 300 000 EUR z płatności dokonywanych corocznie przez państwa włączone w dorobek Schengen celem pokrycia wydatków administracyjnych związanych z personelem lub personelem zewnętrznym niezbędnym dla wspierania procesu wprowadzania w życie decyzji i niniejszej umowy przez państwa włączone w dorobek Schengen.

8. Na rok 2009 i 2010 Komisja zaciąga wspólnotowe zobowiązanie budżetowe na dany rok budżetowy na podstawie kwot przydzielonych państwom włączonym w dorobek Schengen przez Komisję zgodnie z art. 14 i 15 decyzji.

Artykuł 12

Poufność

Informacje przekazane lub uzyskane na mocy niniejszej umowy, niezależnie od ich postaci, są objęte tajemnicą służbową i są chronione w taki sam sposób, w jaki chroni się podobne informacje na mocy przepisów mających zastosowanie do instytucji wspólnotowych oraz przepisów państw włączonych w dorobek Schengen. Informacji takich nie wolno przekazywać osobom innym niż te, których funkcja w instytucji wspólnotowej, państwie członkowskim lub państwie włączonym w dorobek Schengen wymaga zapoznania się z nimi, ani nie mogą one być wykorzystywane do celów innych niż zapewnienie skutecznej ochrony interesów finansowych Stron.

Artykuł 13

Wejście w życie

1. Funkcję depozytariusza niniejszej umowy pełni Sekretarz Generalny Rady Unii Europejskiej.

2. Wspólnota, Islandia, Norwegia, Szwajcaria i Liechtenstein zatwierdzają niniejsza umowę zgodnie z ich własnymi procedurami.

3. Wejście w życie niniejszej umowy wymaga zatwierdzenia przez Wspólnotę i przynajmniej przez jednego z pozostałych sygnatariuszy.

4. Niniejsza umowa wchodzi w życie w odniesieniu do Strony w pierwszym dniu pierwszego miesiąca następującego po złożeniu jej dokumentów zatwierdzających u depozytariusza.

5. Wspólnota, Islandia, Norwegia i Szwajcaria stosują niniejszą umowę, z wyjątkiem art. 6, tymczasowo od dnia następującego po dniu jej podpisania, nie naruszając wymogów konstytucyjnych.

6. Wspólnota i Liechtenstein stosują niniejszą umowę tymczasowo od dnia wejścia w życie przepisów określonych w art. 2 protokołu o włączeniu Liechtensteinu w dorobek Schengen zgodnie z art. 10 tego protokołu.

Artykuł 14

Programowanie i sprawozdawczość

1. Państwa włączone w dorobek Schengen informują Komisję o organach wyznaczonych do realizacji ich programu wieloletniego i programów rocznych nie później niż miesiąc po podpisaniu niniejszej umowy.

2. Państwa włączone w dorobek Schengen przedkładają Komisji projekt ich programu wieloletniego na lata 2010–2013 nie później niż trzy miesiące po podpisaniu niniejszej umowy.

3. Państwa włączone w dorobek Schengen przedkładają Komisji projekt ich programu rocznego na rok 2010 nie później niż pięć miesięcy po podpisaniu niniejszej umowy.

4. Państwa włączone w dorobek Schengen przedkładają opis systemów zarządzania i kontroli, o których mowa w art. 34 ust. 2 decyzji, nie później niż trzy miesiące po podpisaniu niniejszej umowy.

5. Komisja zatwierdza program wieloletni w terminie trzech miesięcy od chwili jego formalnego przedłożenia oraz program roczny na rok 2010 w terminie jednego miesiąca od chwili jego formalnego przedłożenia zgodnie z procedurami ustanowionymi w decyzji oraz pod warunkiem, że Komisja upewniła się, zgodnie z procedurą określoną w art. 34 decyzji, że państwa włączone w dorobek Schengen utworzyły systemy zarządzania i kontroli spełniające wymogi przepisów zawartych w art. 26–32 decyzji.

6. Nie jest konieczne, aby państwa włączone w dorobek Schengen przedłożyły sprawozdanie z oceny przewidziane w art. 52 ust. 2 lit. a) decyzji.

Artykuł 15

Okres obowiązywania i rozwiązanie umowy

1. Zarówno Wspólnota, jak i państwo włączone w dorobek Schengen mogą rozwiązać niniejszą umowę, powiadamiając o tym pozostałe Strony. Umowa przestaje być stosowana trzy miesiące po dacie takiego powiadomienia. Projekty i działania będące w trakcie realizacji w momencie rozwiązania są kontynuowane na warunkach określonych w niniejszej umowie. Strony regulują za wspólnym porozumieniem wszelkie inne konsekwencje rozwiązania.

2. W odniesieniu do Islandii i Norwegii rozwiązanie niniejszej umowy następuje w momencie rozwiązania właściwej umowy o włączeniu Norwegii i Islandii w dorobek Schengen zgodnie z art. 8 ust. 4, art. 11 ust. 3 lub art. 16 tej umowy.

W odniesieniu do Szwajcarii rozwiązanie niniejszej umowy następuje w momencie rozwiązania umowy o włączeniu Szwajcarii w dorobek Schengen zgodnie z art. 7 ust. 4, art. 10 ust. 3 lub art. 17 tej umowy.

W odniesieniu do Liechtensteinu rozwiązanie niniejszej umowy następuje w momencie rozwiązania protokołu o włączeniu Liechtensteinu w dorobek Schengen zgodnie z art. 5 ust. 4, art. 11 ust. 1 lub art. 11 ust. 3 tego protokołu.

Artykuł 16

Języki

Niniejsza umowa, jak również załączone do niej deklaracje, sporządzona jest w jednym egzemplarzu w językach angielskim, bułgarskim, czeskim, duńskim, estońskim, fińskim, francuskim, greckim, hiszpańskim, islandzkim, litewskim, łotewskim, maltańskim, niderlandzkim, niemieckim, norweskim, polskim, portugalskim, rumuńskim, słowackim, słoweńskim, szwedzkim, węgierskim i włoskim, przy czym każdy z tych tekstów jest na równi autentyczny.

Съставено в Брюксел на деветнадесети март две хиляди и десета година.

Hecho en Bruselas, el diecinueve de marzo de dos mil diez.

V Bruselu dne devatenáctého března dva tisíce deset.

Udfærdiget i Bruxelles den nittende marts to tusind og ti.

Geschehen zu Brüssel am neunzehnten März zweitausendzehn.

Kahe tuhande kümnenda aasta märtsikuu üheksateistkümnendal päeval Brüsselis.

Έγινε στις Βρυξέλλες, στις δέκα εννέα Μαρτίου δύο χιλιάδες δέκα.

Done at Brussels on the nineteenth day of March in the year two thousand and ten.

Fait à Bruxelles, le dix-neuf mars deux mille dix.

Fatto a Bruxelles, addì diciannove marzo duemiladieci.

Briselē, divi tūkstoši desmitā gada deviņpadsmitajā martā.

Priimta du tūkstančiai dešimtų metų kovo devynioliktą dieną Briuselyje.

Kelt Brüsszelben, a kétezer-tizedik év március tizenkilencedik napján.

Magħmul fi Brussell, id-dsatax-il jum ta' Marzu tas-sena elfejn u għaxra.

Gedaan te Brussel, de negentiende maart tweeduizend tien.

Sporządzono w Brukseli dnia dziewiętnastego marca roku dwa tysiące dziesiątego.

Feito em Bruxelas, em dezanove de Março de dois mil e dez.

Încheiat la Bruxelles, la nouăsprezece martie două mii zece.

V Bruseli dňa devätnásteho marca dvetisícdesať.

V Bruslju, dne devetnajstega marca leta dva tisoč deset.

Tehty Brysselissä yhdeksäntenätoista päivänä maaliskuuta vuonna kaksituhattakymmenen.

Som skedde i Bryssel den nittonde mars tjugohundratio.

Gjört í Brussel hinn nítjánda dag marsmánaðar árið tvö þúsund og tíu.

Utferdiget i Brussel, den nittende mars totusenogti.

За Европейската общност
For the European Community
Por la Comunidad Europea
Za Evropské společenství
For Det Europæiske Fællesskab
Für die Europäische Gemeinschaft
Euroopa Ühenduse nimel
Για την Ευρωπαϊκή Κοινότητα
Pour la Communauté européenne
Per la Comunità europea
Eiropas Kopienas vārdā
Europos bendrijos vardu
Az Európai Közösség részéről
Għall-Komunità Ewropea
Voor de Europese Gemeenschap
W imieniu Wspólnoty Europejskiej
Pela Comunidade Europeia
Pentru Comunitatea Europeană
Za Európske spoločenstvo
Za Evropsko skupnost
Euroopan yhteisön puolesta
På Europeiska gemenskapens vägnar
Fyrir hönd Islands

For Kongeriket Norge

Für die Schweizerische Eidgenossenschaft

Pour la Confédération suisse

Per la Confederazione svizzera

Für das Fürstentum Liechtenstein

WSPÓLNA DEKLARACJA WSPÓLNOTY EUROPEJSKIEJ I LIECHTENSTEINU DOTYCZĄCA UDZIAŁU LIECHTENSTEINU W FUNDUSZU GRANIC ZEWNĘTRZNYCH ZGODNIE Z DECYZJĄ NR 574/2007/WE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

WSPÓLNOTA EUROPEJSKA I LIECHTENSTEIN

— uwzględniając położenie geograficzne Liechtensteinu i jego brak granic zewnętrznych i sieci konsularnej, które byłyby podstawą dla rozwoju programu realizacji funduszu, oraz

— uznając zaangażowanie Liechtensteinu w realizowanie celów dorobku Schengen, jak również jego solidarność z państwami, które stosują przepisy Schengen dotyczące granic zewnętrznych,

wyrażają zgodę, aby Liechtenstein mógł podjąć decyzję o nieuczestniczeniu w realizacji funduszu pod warunkiem, że będzie miał swój wkład finansowy w funduszu w zgodzie z art. 11 Umowy między Wspólnotą Europejską a Republiką Islandii, Królestwem Norwegii, Konfederacją Szwajcarską oraz Księstwem Liechtensteinu w sprawie przepisów uzupełniających mających zastosowanie do Funduszu Granic Zewnętrznych na lata 2007–2013. W związku z tym Liechtenstein wniesie wkład do funduszu, ale odstąpi od prawa do otrzymywania przydziału z funduszu zgodnie z art. 14 i 15 decyzji nr 574/2007/WE Parlamentu Europejskiego i Rady.

Jeśli na późniejszym etapie Liechtenstein zechce uczestniczyć, poinformuje o tym z odpowiednim wyprzedzeniem Komisję; wówczas ustanowione zostaną, w formie wymiany listów, niezbędne przygotowania praktyczne celem zapewnienia stosowania decyzji nr 574/2007/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, przepisów wykonawczych i niniejszej umowy.

DEKLARACJA RZĄDU NORWEGII O BEZPOŚREDNIEJ WYKONALNOŚCI DECYZJI PODJĘTYCH PRZEZ INSTYTUCJE WSPÓLNOTY EUROPEJSKIEJ I DOTYCZĄCYCH ZOBOWIĄZAŃ PIENIĘŻNYCH NAŁOŻONYCH NA PRZEDSIĘBIORSTWA Z SIEDZIBĄ W NORWEGII

Zwraca się uwagę umawiającym się Stronom, że obecna konstytucja Norwegii nie przewiduje bezpośredniej wykonalności decyzji podjętych przez instytucje Wspólnoty Europejskiej i dotyczących zobowiązań pieniężnych nałożonych na przedsiębiorstwa z siedzibą w Norwegii. Norwegia potwierdza, że takie decyzje powinny być nadal kierowane bezpośrednio do tych przedsiębiorstw oraz że przedsiębiorstwa powinny spełniać swoje obowiązki zgodnie z obecną praktyką. Wspomniane ograniczenia konstytucyjne dotyczące bezpośredniej wykonalności decyzji instytucji Wspólnoty Europejskiej dotyczących zobowiązań pieniężnych nie stosuje się do podmiotów zależnych ani do majątku na terytorium Wspólnoty należącego do przedsiębiorstw z siedzibą w Norwegii. W przypadku pojawienia się trudności Norwegia jest przygotowana do rozpoczęcia konsultacji i pracy nad obopólnie satysfakcjonującym rozwiązaniem.

DEKLARACJA WSPÓLNOTY EUROPEJSKIEJ

Sytuacja, o której mowa w jednostronnej deklaracji Norwegii, będzie podlegać stałej obserwacji przez Komisję. Komisja może w każdej chwili zainicjować konsultacje z Norwegią w celu znalezienia satysfakcjonującego rozwiązania problemów, które mogą się pojawić.

Joint Declaration by the European Union and the Republic of Iceland, the Kingdom of Norway, the Swiss Confederation and the Principaliy of Liechtenstein on the signature of the Agreement between the European Community and the Republic of Iceland, the Kingdom of Norway, the Swiss Confederation and the Principality of Liechtenstein on supplementary rules in relation to the External Borders Fund for the period 2007 to 2013

As a consequence of the entry into force of the Treaty of Lisbon on 1 December 2009, the European Union has replaced and succeeded the European Community and from that date the European Union exercises all rights and assumes all obligations of the European Community.

Therefore, references to ‘the European Community’ in the text of the aforementioned Agreement, signed today, are, where appropriate, to be read as ‘the European Union’.

Done at Brussels on2010.

For the European Union	For the Republic of Iceland

	For the Kingdom of Norway
	For the Swiss Confederation For the Principality of Liechtenstein