— Zawiadomienie dotyczące udzielenia, rozszerzenia, odmowy udzielenia lub cofnięcia homologacji lub ostatecznego zaniechania produkcji typu tylnych świateł przeciwmgłowych pojazdów o napędzie silnikowym i ich przyczep na mocy regulaminu nr 38

— Układ znaków homologacji

— Pomiary fotometryczne

— Minimalne wymogi dotyczące procedury kontroli zgodności produkcji

— Minimalne wymogi dotyczące pobierania próbek przez kontrolera

ZAKRES

Niniejszy regulamin stosuje się do tylnych świateł przeciwmgłowych pojazdów należących do kategorii L3, L4, L5, L7, M, N, O oraz T (¹).

DEFINICJE

Dla celów niniejszego regulaminu:

„Tylne światło przeciwmgłowe” oznacza światło używane do poprawy widoczności pojazdu z tyłu poprzez wysyłanie sygnału barwy czerwonej o natężeniu większym niż natężenie tylnych świateł pozycyjnych (bocznych);

Do niniejszego regulaminu stosuje się definicje określone w regulaminie nr 48 oraz w serii poprawek do tego regulaminu obowiązujących w chwili składania wniosku o udzielenie homologacji typu.

„Tylne światła przeciwmgłowe różnego typu” oznaczają światła, które różnią się między sobą pod względem następujących podstawowych cech:

a) nazwy handlowej lub znaku towarowego;

b) właściwości układu optycznego (poziomów natężenia, kątów rozsyłu światła, kategorii żarówki, modułu źródła światła itp.);

c) urządzenia do regulacji zmiennego natężenia światła, jeżeli występuje.

Zmiana barwy żarówki lub barwy filtra nie stanowi zmiany typu.

Zawarte w niniejszym regulaminie odniesienia do żarówek wzorcowych oraz do regulaminu nr 37 dotyczą regulaminu nr 37 i serii poprawek do tego regulaminu obowiązujących w chwili składania wniosku o udzielenie homologacji typu.

WYSTĄPIENIE O HOMOLOGACJĘ

Wystąpienia o homologację dokonuje właściciel nazwy handlowej lub znaku towarowego lub jego należycie upoważniony przedstawiciel. We wniosku należy określić, czy urządzenie wytwarza światło o stałym czy o zmiennym natężeniu.

Wnioskodawca może umieścić we wniosku informację, że urządzenie może być zamontowane na pojeździe pod różnym kątami nachylenia osi odniesienia w stosunku do płaszczyzn odniesienia pojazdu i do podłoża lub że urządzenie można obracać wokół jego osi odniesienia; takie różne możliwości montażu należy opisać w formularzu zawiadomienia.

Dla każdego typu tylnego światła przeciwmgłowego do wniosku o udzielenie homologacji należy dołączyć następujące materiały:

rysunki (w trzech egzemplarzach) o wystarczającej szczegółowości, aby umożliwić identyfikację typu tylnego światła przeciwmgłowego, przedstawiające w sposób geometryczny następujące cechy urządzenia: położenie lub położenia, w jakich tylne światło przeciwmgłowe może być zamontowane na pojeździe; oś obserwacji, jaką należy przyjąć za oś odniesienia w badaniach (kąt poziomy H = 0° ; kąt pionowy V = 0°); oraz punkt, jaki należy przyjąć za środek odniesienia w ww. badaniach;

krótki opis techniczny, określający w szczególności następujące cechy (z wyłączeniem świateł o niewymiennych źródłach światła):

a) kategorię lub kategorie zalecanej żarówki (lub żarówek) zgodnie z kategoryzacją żarówek określoną w regulaminie nr 37 i serii poprawek do tego regulaminu obowiązujących w chwili składania wniosku o udzielenie homologacji typu; lub

b) określony kod identyfikacyjny modułu źródła światła;

c) w przypadku tylnego światła przeciwmgłowego należącego do kategorii F2: zwięzły opis urządzenia do regulacji zmiennego natężenia światła;

dwie próbki; jeżeli tylne światło przeciwmgłowe może być montowane tylko po jednej, określonej stronie pojazdu, to obie próbki mogą być takie same, czyli przystosowane do montażu tylko po prawej bądź tylko po lewej stronie pojazdu. W przypadku tylnego światła przeciwmgłowego należącego do kategorii F2, do wniosku należy dołączyć urządzenie do regulacji zmiennego natężenia światła lub generator wytwarzający analogiczny(-e) sygnał(-y).

OZNAKOWANIA

Próbki typu tylnego światła przeciwmgłowego zgłoszone do homologacji powinny:

być opatrzone nazwą handlową lub znakiem towarowym wnioskodawcy; oznakowanie to musi być czytelne i nieusuwalne;

z wyłączeniem świateł z niewymiennymi źródłami światła, być opatrzone czytelnym i nieusuwalnym oznakowaniem zawierającym następujące dane:

— kategorię lub kategorie zalecanych żarówek, lub

— określony kod identyfikacyjny modułu źródła światła;

zapewniać wystarczająco dużo miejsca na znak homologacji i dodatkowe symbole określone w pkt 4.3 poniżej; miejsce to należy zaznaczyć na rysunkach, o których mowa w pkt 2.2.1 powyżej;

w przypadku świateł wyposażonych w elektroniczne urządzenie sterownicze źródła światła, urządzenie do regulacji zmiennego natężenia światła, niewymienne źródło światła lub moduł(-y) źródła światła – zawierać oznaczenia napięcia znamionowego lub zakresu napięcia znamionowego oraz maksymalnej mocy znamionowej w watach;

w przypadku świateł wyposażonych w jeden lub więcej modułów źródła światła, moduły takie powinny być opatrzone:

nazwą handlową lub znakiem towarowym wnioskodawcy; oznakowanie to musi być czytelne i nieusuwalne;

określonym kodem identyfikacyjnym modułu; oznakowanie to musi być czytelne i nieusuwalne. Określony kod identyfikacyjny składa się z liter początkowych MD oznaczających „MODUŁ”, po których następuje oznakowanie homologacyjne bez okręgu zgodnie z pkt 4.3.1.1 poniżej, oraz, w przypadku zastosowania kilku różnych modułów źródła światła, dodatkowe symbole lub znaki; taki określony kod identyfikacyjny należy uwzględnić na rysunkach, o których mowa w pkt 2.2.1 powyżej.

Oznakowanie homologacyjne nie musi być identyczne jak oznakowanie światła, w którym zastosowany jest dany moduł, ale oznakowanie zarówno światła, jak i modułu musi dotyczyć tego samego wnioskodawcy;

oznaczeniem napięcia znamionowego lub zakresu napięcia znamionowego oraz maksymalnej mocy znamionowej w watach;

elektroniczne urządzenie sterownicze źródła światła lub urządzenie do regulacji zmiennego natężenia światła, które stanowią część światła, ale nie są zintegrowane z jego obudową, powinny być oznakowane nazwą producenta i własnym numerem identyfikacyjnym.

HOMOLOGACJA

Homologacji udziela się, jeżeli obie próbki typu tylnego światła przeciwmgłowego spełniają wymogi niniejszego regulaminu.

Każdy typ, któremu udzielono homologacji, otrzymuje numer homologacji. Ta sama Umawiająca się Strona nie może następnie przydzielić tego samego numeru innemu typowi tylnego światła przeciwmgłowego objętemu niniejszym regulaminem. Dwie pierwsze cyfry numeru homologacji oznaczają najnowszą serię poprawek do regulaminu obowiązującą w chwili udzielenia homologacji. Zawiadomienie o udzieleniu lub odmowie udzielenia homologacji danego typu tylnego światła przeciwmgłowego zostaje przekazane Stronom Porozumienia stosującym niniejszy regulamin w postaci formularza zgodnego ze wzorem przedstawionym w załączniku 1 do niniejszego regulaminu oraz w postaci załączonego do niego rysunku w formacie nie większym niż A4 (210 × 297 mm) oraz, w miarę możliwości, w skali 1:1, dostarczonego przez podmiot wnioskujący o udzielenie homologacji.

Na każdym tylnym świetle przeciwmgłowym zgodnym z typem homologowanym na mocy niniejszego regulaminu, dodatkowo oprócz oznaczeń i danych wymaganych na mocy pkt 3.1 i pkt 3.2 powyżej, umieszcza się w miejscu określonym w pkt 3.3 powyżej:

międzynarodowy znak homologacji, składający się z:

okręgu otaczającego literę „E”, po której następuje numer wskazujący kraj, który udzielił homologacji (²);

numeru homologacji;

dodatkowy symbol „F”, po którym następuje cyfra „1” w przypadku urządzenia o stałym natężeniu światła lub cyfra „2” w przypadku urządzenia o zmiennym natężeniu światła;

dwie pierwsze cyfry numeru homologacji, oznaczające najnowszą serię poprawek do niniejszego regulaminu, mogą być umieszczone w pobliżu dodatkowego symbolu „F”.

Znak i symbol, o których mowa w pkt 4.3.1 i 4.3.2, powinny być nieusuwalne i łatwe do odczytania nawet po zamontowaniu tylnego światła przeciwmgłowego na pojeździe.

Światła niezależne

Jeżeli w różnych typach świateł zgodnych z wymogami kilku różnych regulaminów stosuje się taki sam klosz zewnętrzny o jednakowej lub różnej barwie, to można zastosować pojedynczy międzynarodowy znak homologacji, na który składa się okręg otaczający literę „E” i następujący po niej numer kraju, który udzielił homologacji, oraz numer homologacji. Taki znak homologacji może być umieszczony w dowolnym miejscu na urządzeniu, pod warunkiem że:

znak pozostaje widoczny po zamontowaniu światła.

Oznakowanie musi zawierać symbol identyfikacyjny dla każdego światła, właściwy dla każdego regulaminu, na podstawie którego udzielono homologacji, wraz z odpowiednią serią poprawek obejmujących najnowsze główne zmiany techniczne wprowadzone do regulaminu w chwili udzielenia homologacji oraz, jeżeli to niezbędne, wymaganą strzałkę.

Wymiary elementów pojedynczego znaku homologacji nie mogą być mniejsze niż minimalne wymiary najmniejszego z indywidualnych znaków wymaganych w regulaminie, na podstawie którego udzielono homologacji.

Na głównej obudowie światła powinno znajdować się miejsce opisane w pkt 3.3 powyżej oraz powinien być umieszczony znak homologacji dotyczący rzeczywistych funkcji światła (jednej bądź kilku).

Przykładowy układ znaku homologacji, zawierający dodatkowe symbole, o których mowa powyżej, znajduje się we wzorze E w załączniku 2 do niniejszego regulaminu.

W przypadku gdy dwa światła lub większa ich liczba stanowią część tego samego zespołu świateł zespolonych, połączonych lub wzajemnie sprzężonych, homologacji udziela się tylko wtedy, kiedy każde z tych świateł spełnia wymogi niniejszego regulaminu lub innego regulaminu. Światła niespełniające wymogów żadnego z tych regulaminów nie mogą stanowić części takiego zespołu świateł zespolonych, połączonych lub wzajemnie sprzężonych.

W przypadku gdy światła zespolone, połączone lub wzajemnie sprzężone spełniają wymogi kilku różnych regulaminów, można zastosować pojedynczy międzynarodowy znak homologacji, na który składa się okręg otaczający literę „E” i następujący po niej numer kraju, który udzielił homologacji, numer homologacji, oraz, w razie konieczności, wymagana strzałka. Taki znak homologacji może być umieszczony w dowolnym miejscu na światłach zespolonych, połączonych lub wzajemnie sprzężonych, pod warunkiem że:

pozostaje widoczny po zamontowaniu świateł;

żadna część świateł zespolonych, połączonych lub wzajemnie sprzężonych, która przepuszcza światło, nie może zostać usunięta bez jednoczesnego usunięcia znaku homologacji.

Symbol identyfikacyjny każdego światła właściwy dla każdego regulaminu, na podstawie którego udzielono homologacji, wraz z odpowiednią serią poprawek uwzględniających najnowsze główne zmiany techniczne wprowadzone do regulaminu w chwili udzielenia homologacji, umieszcza się w sposób następujący:

albo na odpowiedniej powierzchni emitującej światło;

albo w grupie, w sposób umożliwiający jednoznaczną identyfikację każdego światła należącego do świateł zespolonych, połączonych lub wzajemnie sprzężonych (zob. trzy przykładowe układy znaków w załączniku 2).

Wymiary elementów pojedynczego znaku homologacji nie mogą być mniejsze niż minimalne wymiary najmniejszego z indywidualnych znaków wymaganych w regulaminie, na podstawie którego udzielono homologacji.

Każdy typ, któremu udzielono homologacji, otrzymuje numer homologacji. Ta sama Umawiająca się Strona nie może przydzielić tego samego numeru innemu typowi świateł zespolonych, połączonych lub wzajemnie sprzężonych objętych niniejszym regulaminem.

W załączniku 2 podano przykładowe układy znaków homologacji dla światła pojedynczego (rysunek 1) i dla świateł zespolonych, połączonych lub wzajemnie sprzężonych (rysunek 2), zawierające wszystkie dodatkowe symbole, o których mowa powyżej.

SPECYFIKACJE OGÓLNE

Każda próbka powinna odpowiadać specyfikacjom określonym poniżej.

Tylne światła przeciwmgłowe powinny być zaprojektowane i zbudowane w taki sposób, aby w trakcie normalnego użytkowania, pomimo narażenia na możliwość drgań, działały stale w zadowalający sposób i zachowywały właściwości wymagane na podstawie niniejszego regulaminu.

W przypadku modułów źródła światła należy sprawdzić zgodność z następującymi specyfikacjami:

moduł źródła światła powinien być zbudowany w taki sposób, aby:

a) żadnego modułu źródła światła nie można było zamontować w innym położeniu niż określone położenie właściwe, a usunięcie modułu było możliwe tylko przy użyciu narzędzia lub narzędzi;

b) modułów źródła światła o różnych właściwościach nie można było stosować wymiennie w obrębie tej samej obudowy światła, jeżeli w obudowie urządzenia zastosowano więcej niż jeden moduł źródła światła;

moduły źródła światła muszą być zabezpieczone przed manipulacją przez osoby niepowołane.

W przypadku awarii urządzenia do regulacji zmiennego natężenia światła tylnego światła przeciwmgłowego kategorii F2, które wysyła światło o natężeniu wyższym niż wartość maksymalna przewidziana dla kategorii F lub F1, wymogi dotyczące stałego natężenia światła dla kategorii F lub F1 powinny być spełnione w sposób automatyczny.

W przypadku wymiennych żarówek:

dopuszcza się stosowanie wszystkich kategorii żarówek homologowanych na podstawie regulaminu nr 37, pod warunkiem że w regulaminie nr 37 ani w serii poprawek do tego regulaminu obowiązujących w chwili składania wniosku o udzielenie homologacji nie wprowadzono żadnych ograniczeń dotyczących danego zastosowania;

urządzenie powinno być zbudowane w taki sposób, aby żarówki nie można było zamontować w położeniu innym niż właściwe;

oprawka żarówki powinna odpowiadać charakterystyce podanej w publikacji IEC 60061. Obowiązuje karta danych oprawki właściwa dla kategorii zastosowanej żarówki.

NATĘŻENIE WYSYŁANEGO ŚWIATŁA

Natężenie światła wysyłanego przez każdą z dwóch próbek powinno być nie mniejsze niż natężenie minimalne i nie większe niż natężenie maksymalne wskazane poniżej. Natężenie światła mierzy się w stosunku do osi odniesienia, w kierunkach wskazanych poniżej (wyrażonych jako kąt pomiędzy danym kierunkiem a osią odniesienia).

Natężenie wzdłuż osi H i V, w polu zawartym pomiędzy kątem 10° z lewej strony i 10° z prawej strony oraz pomiędzy kątem 5° od góry i 5° od dołu, nie powinno być mniejsze niż 150 cd.

Natężenie światła wysyłanego we wszystkich kierunkach, z których widoczne są światła, nie może przekraczać 300 cd w przypadku urządzenia o stałym natężeniu światła (F lub F1) lub 840 cd w przypadku urządzenia o zmiennym natężeniu światła (F2).

Światło pojedyncze, które zawiera więcej niż jedno źródło światła, musi spełniać wymóg minimalnego natężenia światła w przypadku awarii jednego ze źródeł światła i nie może przekraczać maksymalnych wartości natężenia, kiedy działają wszystkie źródła światła.

Urządzenie do regulacji zmiennego natężenia światła nie może wytwarzać sygnałów, które powodują powstanie natężeń:

wykraczających poza zakres określony w pkt 6.2 i 6.3 powyżej; oraz

przekraczających maksymalną wartość dla kategorii F lub F1, określoną w pkt 6.3:

a) dla układów uzależnionych tylko od warunków dziennych lub nocnych: w warunkach nocnych;

b) dla innych układów: w warunkach normalnych (³).

Powierzchnia widoczna w kierunku osi odniesienia nie może przekraczać 140 cm² .

W załączniku 3 podano szczegółowy opis metody pomiarowej, jaką należy zastosować w przypadku wątpliwości.

PROCEDURA TESTOWA

Wszystkie pomiary fotometryczne i kolorymetryczne wykonuje się w następujący sposób:

w przypadku światła z wymiennym źródłem światła, niewyposażonego w elektroniczne urządzenie sterownicze źródła światła ani w urządzenie do regulacji zmiennego natężenia światła: przy użyciu białej lub kolorowej żarówki wzorcowej kategorii przewidzianej dla danego urządzenia, zasilanej napięciem wymaganym do wytworzenia strumienia świetlnego normalnie przewidzianego dla tej kategorii żarówek;

w przypadku światła wyposażonego w niewymienne źródła światła (żarówki i inne): pod napięciem odpowiednio 6,75 V, 13,5 V lub 28,0 V;

w przypadku układu wykorzystującego elektroniczne urządzenie sterownicze źródła światła lub urządzenie do regulacji zmiennego natężenia światła, stanowiące część światła (⁴): poprzez przyłożenie do zacisków wejściowych światła napięcia o wartości określonej przez producenta lub, jeżeli nie została określona, odpowiednio 6,75 V, 13,5 V lub 28,0 V;

w przypadku układu wykorzystującego elektroniczne urządzenie sterownicze źródła światła lub urządzenie do regulacji zmiennego natężenia światła, niestanowiące części światła: poprzez przyłożenie do zacisków wejściowych światła napięcia o wartości określonej przez producenta.

Laboratorium badawcze wymaga, aby producent dostarczył elektroniczne urządzenie sterownicze źródła światła lub urządzenie do regulacji zmiennego natężenia światła, niezbędne do zasilania źródła światła i odpowiednich funkcji.

Jednakże w przypadku tylnego światła przeciwmgłowego kategorii F2, obsługiwanego za pomocą urządzenia do regulacji zmiennego natężenia światła w celu uzyskania zmiennego natężenia światła, pomiary fotometryczne wykonuje się według opisu przedstawionego przez wnioskodawcę.

Napięcie doprowadzone do światła należy odnotować w formularzu zawiadomienia z załącznika 1 do niniejszego regulaminu.

Rysunek 1