DECYZJA KOMISJI
z dnia 4 maja 2010 r.
dotycząca wniosku Bułgarii o zastosowanie środków ochronnych w związku z odstępstwem od zobowiązań na mocy dyrektywy 2001/80/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie ograniczenia emisji niektórych zanieczyszczeń do powietrza z dużych obiektów energetycznego spalania
(notyfikowana jako dokument nr C(2010) 2688)
(Jedynie tekst w języku bułgarskim jest autentyczny)
(2010/264/UE)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając Akt dotyczący warunków przystąpienia Republiki Bułgarii i Rumunii oraz dostosowań w Traktatach stanowiących podstawę Unii Europejskiej (1), w szczególności jego art. 36,
uwzględniając wniosek Bułgarii,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Dyrektywa 2001/80/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2001 r. w sprawie ograniczenia emisji niektórych zanieczyszczeń do powietrza z dużych obiektów energetycznego spalania (2) ma na celu ograniczenie emisji do powietrza dwutlenku siarki (SO2), tlenków azotu (NOx) i pyłu z obiektów energetycznego spalania o nominalnej mocy cieplnej równej lub przekraczającej 50 megawatów (MW). W tym celu w dyrektywie określono wartości graniczne emisji dla tych obiektów, jak również zobowiązania w zakresie monitorowania i sprawozdawczości. W przypadku istniejących obiektów wartości graniczne emisji obowiązują od dnia 1 stycznia 2008 r.
(2) Zgodnie z art. 4 ust. 4 dyrektywy 2001/80/WE niektóre istniejące obiekty mogą zostać wyłączone ze zobowiązań. Aby wyłączenie mogło dojść do skutku, operator obiektu musi powiadomić właściwe organy, że obiekt będzie działał nie więcej niż 20 000 godzin między dniem 1 stycznia 2008 r. a dniem 31 grudnia 2015 r. W przypadku obiektów wyłączonych ze zobowiązań nie mają zastosowania wartości graniczne emisji określone w dyrektywie.
(3) Podczas negocjacji akcesyjnych Bułgaria uzyskała odstępstwo od stosowania wartości granicznych emisji na mocy dyrektywy 2001/80/WE dla czterech obiektów spalania (TPP „Varna”, TPP „Bobov dol”, TPP „Ruse East” i TPP „Lukoil Neftochim”).
(4) Pismem z dnia 31 grudnia 2009 r. Bułgaria zwróciła się do Komisji z wnioskiem o upoważnienie do powołania się na art. 36 aktu przystąpienia w celu zastosowania środków ochronnych w odniesieniu do pięciu obiektów spalania (TPP „Bobov dol”, Brikel SJSC, Maritza 3 SJSC,
TPP „Republika” i TPP „Sliven”) do dnia 31 grudnia 2014 r.
(5) W odniesieniu do TPP „Bobov dol”, na mocy traktatu o przystąpieniu istnieje odstępstwo dla dwóch jednostek, odpowiednio do dnia 31 grudnia 2011 r. i 31 grudnia 2014 r.; trzecia jednostka powinna spełniać wymogi dyrektywy 2001/80/WE od dnia 1 stycznia 2008 r.
(6) Obiekty Brikel SJSC i Maritza 3 SJSC są wyłączone na mocy art. 4 ust. 4 dyrektywy 2001/80/WE, dlatego między dniem 1 stycznia 2008 r. a dniem 31 grudnia 2015 r. mogą działać przez maksymalnie 20 000 godzin.
(7) Władze Bułgarii argumentują swój wniosek trudną sytuacją gospodarczą, która spowodowała znaczne opóźnienia w inwestycjach wymaganych dla modernizacji lub wymiany przedmiotowych obiektów. Dlatego obiekty nie mogłyby spełnić wymogów dyrektywy 2001/80/WE w przewidzianym czasie (na mocy dyrektywy 2001/80/WE lub traktatu o przystąpieniu) i wymagane byłoby zakończenie ich działania. Jak wynika z wniosku przedłożonego przez Bułgarię, zamknięcie obiektów miałoby negatywny wpływ na dostawy energii elektrycznej i ciepła w rejonie południowo-wschodniej i południowo-zachodniej Bułgarii. Spowodowałoby również zamknięcie pobliskich kopalni, których działalność zależy od zapotrzebowania obiektów spalania na węgiel.
(8) Artykuł 36 aktu o przystąpieniu dotyczy wyłącznie poważnych problemów zaistniałych w nowym lub starym państwie członkowskim wskutek zastosowania przepisów dotyczących rynku wewnętrznego w nowym państwie członkowskim. Celem tego artykułu jest tymczasowe złagodzenie skutków przepisów dla gospodarki kraju, ale nie zezwala on na odstępstwa od dorobku prawnego UE w innych obszarach politycznych, takich jak prawodawstwo w dziedzinie ochrony środowiska.
(9) Rzekome problemy Bułgarii nie wynikają ze stosowania przepisów UE dotyczących rynku wewnętrznego, lecz są związane z przestrzeganiem unijnych przepisów w dziedzinie ochrony środowiska. Nie są to problemy krótkotrwałe, które pojawiły się w ciągu trzech lat po przystąpieniu Bułgarii do UE. Problemy te istniały już w czasie sporządzania aktu o przystąpieniu i załącznika VI obejmującego przepisy przejściowe mające zastosowanie do Bułgarii, w tym przepisy dotyczące dyrektywy 2001/80/WE.
(10) W związku z powyższym wniosek Bułgarii nie jest objęty zakresem art. 36 aktu o przystąpieniu i powinien zostać odrzucony jako niedopuszczalny,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Odrzuca się wniosek Bułgarii o zastosowanie środków ochronnych na mocy art. 36 aktu o przystąpieniu, mający na celu uzyskanie odstępstwa od zobowiązań na mocy dyrektywy 2001/80/WE.
Artykuł 2
Niniejsza decyzja skierowana jest do Republiki Bułgarii.
Sporządzono w Brukseli dnia 4 maja 2010 r.
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00