KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 300/2008 z dnia 11 marca 2008 r. w sprawie wspólnych zasad w dziedzinie ochrony lotnictwa cywilnego i uchylające rozporządzenie (WE) nr 2320/2002 (¹), w szczególności jego art. 4 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Należy przyjąć ogólne środki uzupełniające wspólne podstawowe normy ochrony lotnictwa cywilnego w zakresie kontroli bezpieczeństwa, kontroli dostępu oraz innych środków kontroli w zakresie ochrony, jak również w zakresie przedmiotów zabronionych, uznania równoważności państw trzecich, rekrutacji personelu, szkolenia, specjalnych procedur ochrony oraz zwolnień ze środków kontroli w zakresie ochrony.

(2) Tego rodzaju środki ogólne są niezbędne w celu osiągnięcia jednolitego poziomu ochrony lotnictwa w Unii Europejskiej, aby chronić osoby podróżujące przed aktami bezprawnej ingerencji. Jednolity obszar ochrony stanowi główne ułatwienie przewidziane w prawodawstwie UE. Harmonizacja metod kontroli bezpieczeństwa jest zatem niezbędna w celu utrzymania jednolitego obszaru ochrony w UE, z uwzględnieniem płynów, aerozoli i żeli, bez uszczerbku dla korzyści wynikających dla obywateli UE z tytułu jednolitego rynku lotniczego.

(3) W części A pkt 3 załącznika do rozporządzenia Komisji (WE) nr 272/2009 z dnia 2 kwietnia 2009 r., uzupełniającego wspólne podstawowe normy ochrony lotnictwa cywilnego określone w załączniku do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 300/2008 (²), określono szczegółowo metody dozwolone dla kontroli bezpieczeństwa bagażu, ładunku i poczty, które mają być załadowane do luku bagażowego statku powietrznego. Okresowo konieczne jest uwzględnienie dodatkowych metod kontroli bezpieczeństwa, w przypadku których udowodniono skuteczność w zakresie kontroli bezpieczeństwa niektórych lub wszystkich rodzajów ładunku, oraz zapewnienie podstaw prawnych dla opracowania szczegółowych środków wykonawczych. Wykrywacze metali uznaje się za skuteczną metodę kontroli bezpieczeństwa pewnych rodzajów ładunków.

(4) W rozporządzeniu (WE) nr 272/2009 nie przewiduje się uznania płynów, aerozoli i żeli za kategorię przedmiotów, których wnoszenia do stref zastrzeżonych lotniska i na pokład statków powietrznych można zabronić. W rozporządzeniu (WE) nr 272/2009 nałożono natomiast wymóg, aby metody, w tym technologie wykrywania płynnych materiałów wybuchowych, zostały wprowadzone w portach lotniczych na obszarze całej UE jak najszybciej, a w każdym razie najpóźniej do dnia 29 kwietnia 2010 r.

(5) Obecnie nadeszła właściwa pora, aby znieść ograniczenia dotyczące płynów, aerozoli i żeli, poprzez stopniowe przejście od zakazu obejmującego większość płynów do systemu wykrywania płynnych materiałów wybuchowych. W tym celu są potrzebne ustalenia przejściowe dotyczące okresu po kwietniu 2010 r., aby stopniowo wprowadzić metody detekcji, w tym technologie, we wszystkich portach lotniczych UE, nie powodując zagrożenia dla ochrony lotnictwa. Starania organów ścigania, mające na celu zapobieżenie potencjalnym zagrożeniom terrorystycznym w przyszłości, wymagają posiadania skutecznego mechanizmu do czasu, gdy będzie możliwe zainstalowanie niezawodnych urządzeń wykrywających. Potrzebne jest zatem nowe podejście. Należy je wprowadzić do dnia 29 kwietnia 2013 r. – terminu, w którym wszystkie porty lotnicze powinny mieć zdolność do prowadzenia kontroli płynów, aerozoli i żeli.

(6) Takie podejście nie powinno jednak stanowić przeszkody dla portów lotniczych w zakresie wprowadzania i użytkowania urządzeń we wcześniejszych terminach, pod warunkiem że urządzenia te spełniają normy określone w aktach wykonawczych przyjętych przez Komisję. W ten sposób porty lotnicze mogłyby usprawnić przewożenie płynów, aerozoli i żeli przez odlatujących pasażerów dzięki wyposażeniu, przykładowo, jednego stanowiska kontroli bezpieczeństwa w urządzenia do wykrywania płynnych materiałów wybuchowych. Niektóre porty lotnicze mogą ponadto podjąć decyzję o wcześniejszej instalacji bardziej zaawansowanych urządzeń.

(7) Uwzględniając potrzebę zachowania elastyczności w zakresie stosowania środków ochrony w portach lotniczych, podstawowe zasady ochrony lotnictwa cywilnego pozostają całkowicie neutralne technologicznie. Państwa członkowskie i porty lotnicze mogą dokonać wyboru technologii, które mają zostać wprowadzone i stosowane w portach lotniczych w najbardziej skuteczny i sprawny sposób, spośród możliwych rozwiązań przedstawionych w rozporządzeniu (WE) nr 272/2009 zmienionym niniejszym rozporządzeniem.

(8) Użytkowanie urządzeń kontroli mających zdolność do wykrywania płynnych materiałów wybuchowych nakłada na porty lotnicze lub inne podmioty odpowiedzialne za ochronę lotnictwa wymóg zakupu i wprowadzenia urządzeń o udokumentowanej zgodności z normami technicznym przyjętymi na mocy art. 4 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 300/2008. Państwa członkowskie powinny zapewnić spełnienie wszystkich wymogów prawnych umożliwiających terminowe wprowadzenie tych urządzeń, aby dotrzymać terminów, o których mowa w niniejszym rozporządzeniu.

(9) W okresie przejściowym należy precyzyjnie informować pasażerów, które porty lotnicze UE stosują kontrole bezpieczeństwa płynów. Porty lotnicze i przewoźnicy lotniczy powinny ze sobą współpracować w zakresie zagwarantowania sytuacji, w której konfiskaty płynów, aerozoli i żeli byłyby ostatecznością.

(10) Środki ogólne, które przewidziano w rozporządzeniu (WE) nr 272/2009, należy zmienić w celu wprowadzenia przepisów umożliwiających użycie, w stosownych przypadkach, wykrywaczy metali do kontroli bezpieczeństwa bagażu rejestrowanego, ładunku i poczty oraz zezwolenia na stopniowe wprowadzenie środków dotyczących płynów, aerozoli i żeli wnoszonych do stref zastrzeżonych lotniska lub na pokład statków powietrznych w ograniczonym okresie, aby uniknąć obniżenia norm ochrony.

(11) Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 272/2009.

(12) Rozwój sytuacji w zakresie technologii lub przepisów zarówno na poziomie UE, jak i na poziomie międzynarodowym może mieć wpływ na terminy określone w niniejszym rozporządzeniu. W stosownych przypadkach Komisja może przedstawić wnioski dotyczące zmian, uwzględniając w szczególności sprawność urządzeń oraz ułatwienia ruchu pasażerów.

(13) Rozporządzenie (WE) nr 300/2008 stosuje się w pełni od daty określonej w przepisach wykonawczych przyjętych zgodnie z procedurami określonymi w art. 4 ust. 2 i 3 tego rozporządzenia, lecz nie później niż z dniem 29 kwietnia 2010 r. Niniejsze rozporządzenie powinno zatem obowiązywać od dnia 29 kwietnia 2010 r. wraz z rozporządzeniem (WE) nr 300/2008 oraz jego aktami uzupełniającymi i wykonawczymi.

(14) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Lotnictwa Cywilnego ustanowionego na mocy art. 19 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 300/2008,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W załączniku do rozporządzenia (WE) nr 272/2009 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 29 kwietnia 2010 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 9 kwietnia 2010 r.