KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę 2000/13/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 marca 2000 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich w zakresie oznakowania, prezentacji i reklamy środków spożywczych (¹), w szczególności jej art. 19,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Zgodnie z procedurą określoną w art. 19 akapit drugi dyrektywy 2000/13/WE, władze Grecji poinformowały Komisję w dniu 1 czerwca 2009 r. o projekcie dekretu w sprawie umieszczania, na przetworach mlecznych wszelkiego rodzaju, informacji o kraju pochodzenia surowca (mleka) użytego do produkcji i sprzedaży konsumentowi końcowemu tych produktów oraz w sprawie obowiązków sprzedawców detalicznych dotyczących rozmieszczenia przetworów mlecznych w punktach sprzedaży.

(2) Zgodnie z art. 1 ust. 1 notyfikowanego dekretu umieszczanie informacji stosuje się do mleka, mleka czekoladowego, jogurtów, wszelkiego rodzaju deserów mlecznych, śmietany, ryżu na mleku i śmietanek sprzedawanych konsumentowi końcowemu w zamkniętych opakowaniach.

(3) Artykuł 1 ust. 2 notyfikowanego projektu stanowi, że jeśli wyżej wymienione produkty zostały wyprodukowane w Grecji, na zamkniętych opakowaniach tych produktów musi znajdować się informacja wskazująca na pochodzenie surowców (mleka), z których produkty te zostały wytworzone. Informacja taka musi zawierać przynajmniej informacje opisane w art. 1 ust. 2 lit. a) i b) projektu dekretu.

(4) Zgodnie z art. 1 ust. 3 notyfikowanego projektu, w przypadku gdy wyżej wymienione produkty pochodzą z państw Unii Europejskiej innych niż Grecja lub zostały przywiezione z krajów spoza UE, na zamkniętych opakowaniach musi znajdować się informacja wskazująca przynajmniej na kraj produkcji tych produktów lub oznakowanie „Made in EU”.

(5) W art. 1 ust. 6 notyfikowanego projektu ustanowiono reguły dotyczące sposobu, w jaki informacje te mają zostać przedstawione: muszą one znajdować się przynajmniej po jednej stronie opakowania, szczególnie po stronie uważanej za przód opakowania, pod nazwą handlową produktu i powinny one być napisane czytelnymi i nieusuwalnymi literami, po grecku.

(6) W dyrektywie 2000/13/WE dokonano harmonizacji przepisów regulujących oznakowanie środków spożywczych, przewidując, z jednej strony, harmonizację niektórych przepisów krajowych, a z drugiej strony – ustalenia dla niezharmonizowanych przepisów krajowych. Zakres harmonizacji określony jest w art. 3 ust. 1 tej dyrektywy, który zawiera wykaz danych szczegółowych, które muszą obowiązkowo znajdować się na etykiecie środków spożywczych, zgodnie z art. 4–17 i z zastrzeżeniem znajdujących się w nich wyjątków. W art. 4 ust. 2 dyrektywy 2000/13/WE przewiduje się ponadto, że w odniesieniu do określonych środków spożywczych mogą być wymagane inne dane szczegółowe, poza wymienionymi w art. 3 ust. 1 tej dyrektywy, przewidziane przez przepisy unijne lub, w razie ich braku, przez przepisy krajowe.

(7) Artykuł 18 ust. 2 dyrektywy 2000/13/WE umożliwia przyjęcie niezharmonizowanych przepisów krajowych, o ile są one uzasadnione przesłankami wymienionymi w tym ustępie, m.in. zapobieganiem nadużyciom finansowym i ochroną zdrowia publicznego, oraz pod warunkiem że nie stanowią one przeszkody w stosowaniu definicji i zasad określonych w dyrektywie 2000/13/WE. Dlatego, w przypadku gdy dane państwo członkowskie przedstawiło projekt krajowych przepisów w zakresie oznakowania, należy zbadać ich zgodność z wyżej wymienionymi wymogami i przepisami Traktatu.

(8) Władze Grecji utrzymują, że notyfikowany środek jest konieczny do ochrony konsumentów i że dostarcza im pełnych informacji – dzięki czemu są oni świadomi, z którego kraju pochodzi surowiec zawarty w danych produktach. Twierdzą one również, że projekt dekretu jest niezbędny do ochrony interesów greckich producentów mleka.

(9) Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 8 dyrektywy 2000/13/WE wskazanie źródła lub pochodzenia jest obowiązkowe, w przypadku gdy zaniechanie podania takich danych szczegółowych może w istotnym stopniu wprowadzać w błąd konsumenta co do prawdziwego źródła lub pochodzenia środka spożywczego. Przepis ten wprowadza odpowiedni mechanizm chroniący konsumentów przed wprowadzeniem ich w błąd, w przypadku gdy niektóre elementy mogłyby wskazywać na źródło lub pochodzenie danego środka spożywczego inne od rzeczywistego. W przypadku przetworów mlecznych wymienionych w art. 1 ust. 1 notyfikowanego dekretu władze Grecji nie przedstawiły żadnego uzasadnienia, pozwalającego na stwierdzenie, że wprowadzenie, jako zasady ogólnej, obowiązku wskazywania kraju pochodzenia surowca (mleka) lub kraju produkcji, lub umieszczania oznakowania „Made in EU” jest konieczne, aby osiągnąć jeden z celów wymienionych w art. 18 ust. 2 dyrektywy 2000/13/WE.

(10) W związku z powyższym Komisja wydała negatywną opinię, zgodnie z art. 19 akapit 3 dyrektywy 2000/13/WE.

(11) Należy zatem wezwać władze Grecji, aby nie przyjmowały odpowiednich przepisów przedmiotowego projektu dekretu.

(12) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Grecja nie przyjmuje art. 1 ust. 2, 3 i 6 projektu dekretu w sprawie umieszczania, na przetworach mlecznych wszelkiego rodzaju, informacji o kraju pochodzenia surowca (mleka) użytego do produkcji i sprzedaży konsumentowi końcowemu tych produktów oraz w sprawie obowiązków sprzedawców detalicznych dotyczących rozmieszczenia przetworów mlecznych w punktach sprzedaży.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja skierowana jest do Republiki Greckiej.

Sporządzono w Brukseli dnia 8 marca 2010 r.