KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę Rady 89/106/EWG z dnia 21 grudnia 1988 r. w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich odnoszących się do wyrobów budowlanych (¹), w szczególności jej art. 20 ust. 2 lit. a),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Dyrektywa 89/106/EWG przewiduje, że aby uwzględnić różne poziomy zabezpieczeń prac budowlanych na szczeblach narodowym, regionalnym i lokalnym, konieczne może być ustanowienie, przez dokumenty interpretacyjne, klas odpowiadających odporności wyrobów dotyczących każdego z wymogów zasadniczych. Dokumenty te opublikowano w formie komunikatu Komisji w sprawie dokumentów interpretacyjnych do dyrektywy 89/106/EWG (²).

(2) W odniesieniu do zasadniczego wymogu bezpieczeństwa w wypadku pożaru dokument interpretacyjny nr 2 wyszczególnia kilka wzajemnie powiązanych środków wspólnie określających strategię bezpieczeństwa pożarowego, która ma być rozwijana w różnorodny sposób w państwach członkowskich.

(3) Dokument interpretacyjny nr 2 określa jeden z tych środków jako ograniczenie powstawania i rozprzestrzeniania się ognia i dymu w obrębie danego obszaru poprzez ograniczenie stopnia, w jakim materiały budowlane mogą przyczyniać się do pełnego rozwinięcia się pożaru.

(4) Poziom tego ograniczenia może być wyrażony wyłącznie w kategoriach różnego poziomu reakcji na ogień wyrobów w ich zastosowaniu końcowym.

(5) Dążąc do zharmonizowanego rozwiązania, na mocy decyzji Komisji 2000/147/WE z dnia 8 lutego 2000 r. wykonującej dyrektywę Rady 89/106/EWG przyjęto system klas w odniesieniu do klasyfikacji odporności wyrobów budowlanych na działanie ognia (³).

(6) W przypadku podkładów na bazie cementu i siarczanu wapnia oraz podkładów podłogowych na bazie żywicy syntetycznej i materiałów do wykonania takich podkładów podłogowych konieczne jest stosowanie klasyfikacji ustanowionej decyzją 2000/147/WE.

(7) Reakcja na ogień wielu wyrobów lub materiałów budowlanych w ramach klasyfikacji przewidzianej w decyzji 2000/147/WE jest dobrze ugruntowana i na tyle dobrze znana organom nadzoru przeciwpożarowego w państwach członkowskich, że nie wymagają one badania tej szczególnej charakterystyki reakcji.

(8) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Budownictwa,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

W załączniku określa się wyroby lub materiały budowlane, które spełniają wszystkie wymagania w zakresie odporności na działania ognia („reakcji na ogień”) bez konieczności dalszego badania.

Artykuł 2

Szczególne klasy stosowane do różnych wyrobów lub materiałów budowlanych, w ramach klasyfikacji reakcji na ogień przyjętej w decyzji 2000/147/WE, określone są w załączniku do niniejszej decyzji.

Artykuł 3

W stosownych przypadkach wyroby rozpatrywane są w związku z ich zastosowaniem końcowym.

Artykuł 4

Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 9 lutego 2010 r.

ZAŁĄCZNIK

W tabelach zawartych w niniejszym załączniku wymieniono wyroby lub materiały budowlane, które spełniają wszystkie wymagania w zakresie cechy reakcji na ogień bez konieczności badania.

Tabela 1

Klasy odporności na działanie ognia dla podkładów na bazie cementu i siarczanu wapnia

Tabela 2

Klasy odporności na działanie ognia dla podkładów podłogowych na bazie żywicy syntetycznej