KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę 2002/32/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 maja 2002 r. w sprawie niepożądanych substancji w paszach zwierzęcych (¹), w szczególności jej art. 8 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Dyrektywa 2002/32/WE stanowi, że stosowanie produktów przeznaczonych do żywienia zwierząt, w których zawartość niepożądanych substancji przekracza najwyższe dopuszczalne poziomy określone w załączniku I do wymienionej dyrektywy, jest niedozwolone.

(2) W odniesieniu do rtęci Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) w swojej opinii z dnia 20 lutego 2008 r. (²) stwierdził, że obowiązujący obecnie najwyższy dopuszczalny poziom dotyczący mieszanek paszowych pełnoporcjowych dla ryb (0,1 mg/kg) i najwyższy dopuszczalny poziom dotyczący pasz otrzymanych z przetwarzania ryb i innych zwierząt morskich (0,5 mg/kg) nie są zharmonizowane. W związku ostatnimi zmianami dotyczącymi składu paszy, pasza dla ryb zawiera więcej oleju rybnego i mączki rybnej, lecz wskutek obowiązujących przepisów prawnych dostępność tych cennych materiałów paszowych do produkcji pasz dla ryb jest zagrożona. Aby temu zaradzić, należy nieznacznie podnieść najwyższy dopuszczalny poziom rtęci w paszach dla ryb i wzrost ten nie stanowiłby zagrożenia dla zgodności ryb utrzymywanych w gospodarstwach rybackim z najwyższymi dopuszczalnymi poziomami ustanowionymi w odniesieniu do rtęci. Ponadto z opinii tej wynika, że obowiązujący najwyższy dopuszczalny poziom dla karmy pełnoporcjowej dla psów i kotów nie stanowi wystarczającej ochrony. Należy zatem obniżyć ten najwyższy dopuszczalny poziom. Ponieważ stopień wrażliwości zwierząt futerkowych jest podobny do stopnia wrażliwości kotów, ten najwyższy dopuszczalny poziom powinien odnosić się również do zwierząt futerkowych.

(3) W odniesieniu do azotanów(III) EFSA w swojej opinii z dnia 25 marca 2009 r. (³) stwierdził, że dla świń i bydła, jako reprezentatywnych gatunków wrażliwych zwierząt, od których lub z których pozyskuje się żywność, marginesy bezpieczeństwa w odniesieniu do odpowiedniego poziomu dawkowania, przy którym nie obserwuje się szkodliwych zmian (NOAEL), są wystarczające. Ponadto uważa się, że obecność azotanu(III) w produktach pochodzenia zwierzęcego nie stanowi zagrożenia dla zdrowia człowieka. Azotan(III) w maksymalnej zawartości wynoszącej 100 mg/kg jest już dopuszczony do stosowania jako środek konserwujący w karmie pełnoporcjowej dla psów i kotów, o zawartości wilgoci przekraczającej 20 %, oraz jako dodatek paszowy w kiszonce (⁴). Azotanu(III) nie należy zatem uważać za niepożądaną substancję w takiej karmie pełnoporcjowej i w kiszonce. W związku z tym najwyższy dopuszczalny poziom nie ma zastosowania w takich przypadkach.

(4) W odniesieniu do gossypolu EFSA w swojej opinii z dnia 4 grudnia 2008 r. stwierdził, że obowiązujące najwyższe dopuszczalne poziomy dotyczące owiec, w tym jagniąt, i kóz, w tym koźląt, nie stanowią wystarczającej ochrony przed szkodliwymi skutkami dla zdrowia zwierząt. Ponadto EFSA stwierdził, że narażenie człowieka na gossypol poprzez spożywanie żywności ze zwierząt żywionych produktami pochodnymi ziaren bawełny jest prawdopodobnie niskie i nie przyniosłoby szkodliwych zmian. W oparciu o tę opinię należy obniżyć najwyższe dopuszczalne poziomy dotyczące owiec, w tym jagniąt, i kóz, w tym koźląt.

(5) W odniesieniu do saponin w Madhuca longifolia L. EFSA w swojej opinii z dnia 29 stycznia 2009 r. (⁵) stwierdził, że nie oczekuje się żadnych szkodliwych skutków dla zdrowia zwierząt ze względu na nieznaczne narażenie tych zwierząt w Unii, których mogłoby ono dotyczyć. EFSA jest zdania, że związane z dietą narażenie człowieka na saponiny w Madhuca jest nieznaczne, ponieważ człowiek nie spożywa produktów z Madhuca, a mąka z Madhuca nie jest stosowana w Unii jako materiał paszowy. W związku z powyższym należy skreślić wiersz dotyczący Mowrah, Bassia, Madhuca.

(6) Należy zatem odpowiednio zmienić dyrektywę 2002/32/WE.

(7) Środki przewidziane w niniejszej dyrektywie są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt i nie spotkały się ze sprzeciwem Parlamentu Europejskiego ani Rady,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

W załączniku I do dyrektywy 2002/32/WE wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszej dyrektywy.

Artykuł 2

Państwa członkowskie wprowadzają w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy najpóźniej do dnia 1 listopada 2010 r. Niezwłocznie przekazują Komisji tekst tych przepisów oraz tabelę korelacji pomiędzy tymi przepisami a niniejszą dyrektywą.

Przepisy przyjęte przez państwa członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez państwa członkowskie.

Państwa członkowskie przekazują Komisji teksty podstawowych przepisów prawa krajowego, przyjętych w dziedzinie objętej niniejszą dyrektywą.

Artykuł 3

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 4

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 9 lutego 2010 r.

ZAŁĄCZNIK

W załączniku I do dyrektywy 2002/32/WE wprowadza się następujące zmiany:

1) wiersz 4 dotyczący rtęci otrzymuje brzmienie:

2) wiersz 5 dotyczący azotanów(III) otrzymuje brzmienie:

3) wiersz 9 dotyczący wolnego gossypolu otrzymuje brzmienie:

4) skreśla się wiersz 32 dotyczący „Mowrah, Bassia, Madhuca – Madhuca longifolia (L.) Macbr. (= Bassia longifolia L. = Illiped malabrorum Engl.) Madhuca indica Gmelin (= Bassia latifolia Roxb.) = Illipe latifolia (Roscb.) F. Mueller)”.