KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/54/WE z dnia 18 czerwca 2009 r. w sprawie wydobywania i wprowadzania do obrotu naturalnych wód mineralnych (¹), w szczególności jej art. 4 ust. 1 lit. c) i art. 12 lit d),

uwzględniając opinię Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Dyrektywa Komisji 2003/40/WE z dnia 16 maja 2003 r. ustanawiająca wykaz, stężenia graniczne i wymogi w zakresie etykietowania dla składników naturalnych wód mineralnych oraz warunki zastosowania powietrza wzbogaconego w ozon do oczyszczania naturalnych wód mineralnych i wód źródlanych (²) ustanawia najwyższe dopuszczalne stężenie fluorków w naturalnych wodach mineralnych. W odniesieniu do wody źródlanej stężenie takie ustanowiono w dyrektywie Rady 98/83/WE z dnia 3 listopada 1998 r. w sprawie jakości wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi (³).

(2) Aby umożliwić podmiotom gospodarczym stosowanie się do przepisów wymienionych dyrektyw, należy zezwolić na przeprowadzanie procesu usuwania fluorków z naturalnych wód mineralnych i wód źródlanych przy użyciu aktywowanego tlenku glinu („proces usuwania fluorków”).

(3) Proces usuwania fluorków nie powinien powodować zwiększenia stężeń pozostałości w uzdatnianej wodzie do poziomu, który może stanowić zagrożenie dla zdrowia publicznego.

(4) O zamiarze przeprowadzenia procesu usuwania fluorków należy powiadomić właściwe organy, tak aby mogły one przeprowadzić niezbędne kontrole w celu zagwarantowania poprawności tego procesu.

(5) Informacja o przeprowadzeniu procesu usuwania fluorków powinna znaleźć się na etykiecie wody poddanej uzdatnianiu.

(6) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt i nie spotkały się ze sprzeciwem Parlamentu Europejskiego ani Rady,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

1. Zezwala się na uzdatnianie naturalnych wód mineralnych oraz wód źródlanych przy użyciu aktywowanego tlenku glinu w celu usunięcia fluorków, zwane dalej „procesem usuwania fluorków”.

Naturalne wody mineralne oraz wody źródlane są dalej zwane łącznie „wodą”.

2. Proces usuwania fluorków jest przeprowadzany zgodnie z wymogami technicznymi określonymi w załączniku.

Artykuł 2

Stężenie pozostałości, które dostały się do wody w wyniku procesu usuwania fluorków, jest na najniższym poziomie możliwym technicznie do osiągnięcia zgodnie z najlepszymi praktykami i nie stanowi zagrożenia dla zdrowia publicznego. W tym celu podmiot gospodarczy wdraża i monitoruje krytyczne punkty procesowe określone w załączniku.

Artykuł 3

1. O zamiarze przeprowadzenia procesu usuwania fluorków powiadamia się właściwe organy co najmniej trzy miesiące przed jego przeprowadzeniem.

2. Wraz z powiadomieniem podmiot gospodarczy przekazuje właściwym organom stosowne informacje, dokumentację oraz wyniki analiz wskazujące na zgodność z wymogami przedstawionymi w załączniku.

Artykuł 4

Na etykiecie wody, którą wcześniej poddano procesowi usuwania fluorków, w bezpośredniej bliskości informacji o składzie analitycznym, umieszcza się oświadczenie: „woda poddana procesowi uzdatniania zatwierdzoną techniką adsorpcji”.

Artykuł 5

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Produkty wprowadzone do obrotu do dnia 10 sierpnia 2010 r., które nie są zgodne z przepisami art. 4, mogą nadal znajdować się w obrocie do dnia 10 sierpnia 2011 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli 9 lutego 2010 r.

ZAŁĄCZNIK

Techniczne wymogi stosowania aktywowanego tlenku glinu do usuwania fluorków z naturalnych wód mineralnych i wód źródlanych

Następujące krytyczne punkty procesowe zostają odpowiednio wdrożone i monitorowane:

1. Przed wykorzystaniem aktywowanego tlenku glinu do uzdatniania wody poddaje się go procedurze inicjalizacji, która obejmuje użycie kwasów lub zasad w celu usunięcia wszelkich pozostałości i zastosowanie płukania zwrotnego w celu usunięcia drobnych cząstek.

2. W regularnych odstępach od jednego do czterech tygodni, w zależności od jakości wody i przerobu, stosowana jest procedura regeneracji. Procedura ta obejmuje wykorzystanie odpowiednich chemikaliów do usunięcia zaadsorbowanych jonów w celu przywrócenia aktywowanemu tlenkowi glinu zdolności adsorpcji oraz w celu usunięcia ewentualnych utworzonych biofilmów. Procedura ta przebiega w trzech następujących etapach:

— zastosowanie wodorotlenku sodu do usunięcia jonów fluorkowych i zastąpienia ich jonami wodorotlenkowymi,

— zastosowanie kwasu do usunięcia pozostałości wodorotlenku sodu i aktywowania medium,

— opłukanie filtra woda pitną lub demineralizowaną oraz hartowanie tego rodzaju wodą. Jest to ostateczny etap mający na celu wykluczenie wpływu filtra na ogólny skład mineralny wody poddawanej uzdatnianiu.

3. Chemikalia i odczynniki wykorzystane do procedur inicjalizacji i regeneracji spełniają odpowiednie europejskie normy (¹) lub stosowne normy krajowe odnoszące się do czystości odczynników chemicznych wykorzystywanych do uzdatniania wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi.

4. Aktywowany tlenek glinu spełnia europejskie normy dla testów wymywania (EN 12902) (²), co gwarantuje, że stężenie pozostałości, jakie dostały się do wody, nie przekracza poziomów ustanowionych w dyrektywie 2003/40/WE lub, w przypadku braku takich poziomów we wspomnianej dyrektywie, poziomów ustanowionych w dyrektywie 98/83/WE lub we właściwych przepisach krajowych. Całkowita zawartość jonów glinu pozostała w wodzie poddanej uzdatnianiu w wyniku uwolnienia glinu, głównego składnika aktywowanego tlenku glinu, nie przekracza 200 ug/l, zgodnie z przepisami dyrektywy 98/83/WE. Ilość ta jest sprawdzana regularnie zgodnie ze wspomnianą dyrektywą Rady.

5. Punkty procesowe podlegają dobrym praktykom wytwarzania oraz zasadom HACCP określonym w rozporządzeniu (WE) nr 852/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady (³) w sprawie higieny środków spożywczych.

6. Podmiot gospodarczy ustanawia program monitorowania w celu zapewnienia odpowiedniego funkcjonowania punktów procesowych, w szczególności w odniesieniu do utrzymania podstawowych właściwości wody i zawartości w niej fluorków.

(¹) Europejskie normy opracowane przez Europejski Komitet Normalizacyjny (CEN).

(²) Norma europejska EN 12 902 (2004): Produkty do uzdatniania wody przeznaczonej do spożycia. Nieorganiczne materiały nośne i filtracyjne.

(³) Dz.U. L 139 z 30.4.2004, s. 1.