KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 300/2008 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 marca 2008 r. w sprawie wspólnych zasad w dziedzinie ochrony lotnictwa cywilnego i uchylające rozporządzenie (WE) nr 2320/2002 (¹), w szczególności jego art. 15 ust. 4,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Komisja powinna przeprowadzać inspekcje w celu monitorowania stosowania przez państwa członkowskie rozporządzenia (WE) nr 300/2008. Zorganizowanie inspekcji pod nadzorem Komisji ma na celu sprawdzenie skuteczności krajowych programów kontroli jakości.

(2) Komisja i państwa członkowskie powinny współpracować podczas przygotowywania i przeprowadzania inspekcji Komisji.

(3) Komisja powinna mieć możliwość włączenia w skład zespołów przeprowadzających inspekcje wykwalifikowanych audytorów krajowych, udostępnionych przez państwa członkowskie.

(4) Inspekcje Komisji powinny być przeprowadzane, a raporty z nich sporządzane, zgodnie z ustaloną procedurą, obejmującą standardową metodologię.

(5) Państwa członkowskie powinny zapewniać szybkie usunięcie nieprawidłowości wykrytych podczas inspekcji przeprowadzanych przez Komisję.

(6) Komisja powinna mieć możliwość przeprowadzania kolejnych inspekcji mających na celu zweryfikowanie, czy nieprawidłowości zostały usunięte.

(7) Powinien zostać określony sposób postępowania w przypadku nieprawidłowości uznanych za na tyle poważne, by mieć znaczny wpływ na ogólny poziom ochrony lotnictwa we Wspólnocie.

(8) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ustanowionego na mocy art. 19 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 300/2008,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ I

PRZEDMIOT I DEFINICJE

Artykuł 1

Przedmiot

Niniejsze rozporządzenie określa procedury przeprowadzania przez Komisję inspekcji mających na celu monitorowanie stosowania przez państwa członkowskie rozporządzenia (WE) nr 300/2008. W zakres inspekcji Komisji wchodzą właściwe organy państw członkowskich, a także wybrane porty lotnicze oraz operatorzy i podmioty stosujące normy ochrony lotnictwa. Inspekcje prowadzone są w sposób przejrzysty, skuteczny, zharmonizowany i spójny.

Artykuł 2

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

1. „właściwy organ” oznacza krajowy organ wyznaczony przez państwo członkowskie na podstawie art. 9 rozporządzenia (WE) nr 300/2008;

2. „inspekcja Komisji” oznacza badanie przez inspektorów Komisji istniejących środków, procedur i struktur w dziedzinie kontroli jakości i ochrony lotnictwa cywilnego, przeprowadzane w celu określenia poziomu ich zgodności z rozporządzeniem (WE) nr 300/2008;

3. [1] „inspektor Komisji” oznacza osobę wybraną przez Komisję do udziału w inspekcjach Komisji, będącą obywatelem Unii lub obywatelem państwa członkowskiego Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu (EFTA) oraz zatrudnioną przez dowolną z poniższych stron:

— Komisję,

— państwo członkowskie Unii, w charakterze audytora krajowego,

— państwo członkowskie EFTA, jako osobę odpowiedzialną za prowadzenie monitorowania zgodności na szczeblu krajowym w imieniu tego państwa członkowskiego,

— Urząd Nadzoru EFTA,

— Sekretariat Europejskiej Konferencji Lotnictwa Cywilnego.

4. „Komitet” oznacza komitet ustanowiony na mocy art. 19 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 300/2008;

5. „nieprawidłowość” oznacza niespełnienie wymagań ustanowionych w rozporządzeniu (WE) nr 300/2008;

6. „audytor krajowy” oznacza osobę zatrudnioną przez państwo członkowskie do prowadzenia monitorowania zgodności na szczeblu krajowym w imieniu właściwego organu;

7. „test” oznacza próbę środków ochrony lotnictwa polegającą na symulacji zamiaru popełnienia aktu bezprawnej ingerencji w celu zbadania skuteczności wdrożenia istniejących środków ochrony;

8. „środek wyrównawczy” oznacza tymczasowy środek lub szereg środków, którego celem jest ograniczenie do minimum wpływu nieprawidłowości wykrytej podczas inspekcji do czasu, gdy możliwe będzie jej całkowite usunięcie.

ROZDZIAŁ II

WYMOGI OGÓLNE

Artykuł 3

Współpraca państw członkowskich

1. Bez uszczerbku dla zakresu odpowiedzialności Komisji, państwa członkowskie współpracują z Komisją w realizacji zadań dotyczących inspekcji. Współpraca ta funkcjonuje skutecznie w fazach przygotowań, kontroli i sprawozdawczej.

2. Państwa członkowskie podejmą wszelkie niezbędne kroki w celu zapewnienia poufności powiadomień o inspekcji i zagwarantowania przez to, że przebieg procesu inspekcji nie zostanie zagrożony.

Artykuł 4

Wykonywanie uprawnień Komisji

1. Każde państwo członkowskie zapewnia inspektorom Komisji możliwość wykonywania ich uprawnień do prowadzenia inspekcji w zakresie działań podlegających rozporządzeniu (WE) nr 300/2008, dotyczących ochrony lotnictwa cywilnego, realizowanych przez właściwy organ bądź jakikolwiek port lotniczy, operatora czy podmiot.

2. Każde państwo członkowskie zapewnia inspektorom Komisji dostęp na żądanie do wszelkiej stosownej dokumentacji niezbędnej do oceny zgodności ze wspólnymi normami.

3. W przypadku gdy inspektorzy Komisji napotkają trudności w wykonywaniu swoich obowiązków, zainteresowane państwa członkowskie wszelkimi środkami w ramach swoich uprawnień udzielają Komisji pomocy w pełnym ukończeniu realizacji zadania.

Artykuł 5

Kryteria kwalifikacyjne dla inspektorów Komisji

Aby kwalifikować się do udziału w inspekcjach Komisji, inspektorzy Komisji muszą posiadać stosowne doświadczenie teoretyczne i praktyczne oraz ukończyć z pozytywnym wynikiem szkolenie.

Szkolenie to:

a) jest prowadzone przez służby Komisji;

b) ma charakter szkolenia wstępnego i powtarzającego się;

c) zapewnia poziom skuteczności umożliwiający stwierdzenie, czy środki ochrony są wdrażane zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 300/2008.

Szkolenie wstępne obejmuje egzamin.

Artykuł 6

Udział audytorów krajowych w inspekcjach Komisji

1. Państwa członkowskie udostępniają Komisji audytorów krajowych zdolnych do wzięcia udziału w inspekcjach Komisji oraz w związanych z nimi fazach przygotowawczej i sprawozdawczej.

2. Państwa członkowskie przekazują Komisji dane przynajmniej jednego, a maksymalnie pięciu audytorów krajowych, którzy mogą być powoływani do udziału w inspekcjach Komisji.

3. Wykaz wszystkich audytorów krajowych wyznaczonych przez państwa członkowskie i spełniających kryteria określone w art. 5 jest corocznie przekazywany Komitetowi.

4. Audytor krajowy nie bierze udziału w inspekcjach Komisji odbywających się w państwie członkowskim, w którym jest zatrudniony.

5. Wnioski o udział audytorów krajowych w inspekcjach Komisji są przekazywane właściwemu organowi w odpowiednim terminie, zazwyczaj na co najmniej dwa miesiące przed terminem inspekcji.

6. Wydatki wynikające z udziału audytorów krajowych w inspekcjach Komisji są, zgodnie z zasadami wspólnotowymi, pokrywane przez Komisję.

ROZDZIAŁ III

PROCEDURY PROWADZENIA INSPEKCJI KOMISJI

Artykuł 7

Zawiadamianie o inspekcjach

1. Komisja zawiadamia o inspekcji właściwy organ, na którego terytorium inspekcja ma być przeprowadzona, z przynajmniej dwumiesięcznym wyprzedzeniem.

2. W stosownych przypadkach jednocześnie z zawiadomieniem przekazuje się kwestionariusz przedinspekcyjny do wypełnienia przez właściwy organ wraz z prośbą o wszelkie stosowne informacje. Wypełniony kwestionariusz i żądane dokumenty są przekazywane Komisji na co najmniej dwa tygodnie przed planowanym terminem rozpoczęcia inspekcji.

3. W przypadku gdy Komisja posiada informacje sugerujące, że w porcie lotniczym występują nieprawidłowości mogące mieć znaczny wpływ na ogólny poziom ochrony lotnictwa we Wspólnocie, przeprowadzane są konsultacje z właściwym organem państwa członkowskiego, którego to dotyczy, a okres zawiadomienia o inspekcji może zostać skrócony do dwóch tygodni. W takim przypadku nie stosuje się ust. 1 i 2 niniejszego artykułu.

Artykuł 8

Przygotowanie inspekcji

1. Inspektorzy Komisji podejmują działania przygotowawcze w celu zapewnienia skuteczności, prawidłowości i spójności inspekcji.

2. Właściwy organ otrzymuje informację o nazwiskach inspektorów Komisji wyznaczonych do przeprowadzenia inspekcji oraz odpowiednie inne szczegółowe dane.

3. Dla każdej inspekcji właściwy organ wyznacza koordynatora, którego zadaniem są praktyczne uzgodnienia związane z przeprowadzaną inspekcją. Państwa członkowskie przekazują Komisji nazwisko oraz dane kontaktowe koordynatora w ciągu trzech tygodni od otrzymania zawiadomienia o inspekcji.

Artykuł 9

Prowadzenie inspekcji

1. Inspektorzy Komisji przeprowadzają inspekcje w sposób wydajny i skuteczny, należycie dbając przy tym o bezpieczeństwo i ochronę ich samych oraz innych osób. Inspektorzy Komisji, których zachowanie podczas inspekcji nie spełnia tych norm, mogą być wykluczeni z dalszych inspekcji Komisji.

2. Do kontrolowania zgodności z ustanowionymi w rozporządzeniu (WE) nr 300/2008 wymaganiami ochrony lotnictwa cywilnego używana jest standardowa metodologia.

Przeprowadzanie inspekcji opiera się na systematycznym gromadzeniu informacji przy użyciu jednej lub kilku spośród poniższych technik:

a) obserwacje;

b) weryfikacje;

c) wywiady;

d) badanie dokumentów oraz

e) testy.

3. Podczas przeprowadzania inspekcji inspektorom Komisji towarzyszy przedstawiciel właściwego organu. Zachowanie osoby towarzyszącej nie może wpływać niekorzystnie na wydajność ani skuteczność inspekcji.

4. Inspektorzy Komisji mają przy sobie dowód tożsamości upoważniający do inspekcji w imieniu Komisji oraz kartę identyfikacyjną portu lotniczego umożliwiającą dostęp do wszystkich miejsc wymaganych do celów inspekcji. Format karty identyfikacyjnej portu lotniczego nie może wpływać niekorzystnie na wydajność ani skuteczność inspekcji.

5. Testy przeprowadza się tylko po uprzednim zawiadomieniu właściwego organu i w ścisłej współpracy z nim.

6. Państwa członkowskie zapewniają inspektorom Komisji upoważnienie do posiadania przy sobie przedmiotów, które mają zostać użyte do celów testu, w tym przedmiotów będących artykułami zakazanymi bądź takie artykuły przypominających, we wszystkich obszarach, do których w trakcie inspekcji wymagany jest dostęp, a także podczas tranzytu na miejsce inspekcji bądź z niego, zgodnie z wszelkimi ustalonymi protokołami.

7. Właściwy organ jest informowany w najkrótszym możliwym terminie o wszelkich poważnych nieprawidłowościach wykrytych podczas inspekcji Komisji. Ponadto bez uszczerbku dla art. 10, po zakończeniu inspekcji inspektorzy Komisji na miejscu przedstawiają nieformalne ustne podsumowanie swoich ustaleń w tych przypadkach, w których jest to możliwe.

Artykuł 10

Sprawozdanie z inspekcji

1. Komisja przekazuje właściwemu organowi sprawozdanie z inspekcji w ciągu sześciu tygodni od jej zakończenia.

Właściwy organ bezzwłocznie przekazuje istotne ustalenia portowi lotniczemu, operatorom oraz podmiotom objętym przeprowadzoną inspekcją.

2. Sprawozdanie przedstawia ustalenia inspektorów, w tym wszelkie wykryte nieprawidłowości. Sprawozdanie może zawierać zalecenia dotyczące działań naprawczych.

3. Przy ocenie wdrożenia rozporządzenia (WE) nr 300/2008 stosuje się następującą klasyfikację:

a) pełna zgodność;

b) zgodność, ale pożądane są ulepszenia;

c) brak zgodności;

d) brak zgodności, poważne nieprawidłowości;

e) nie dotyczy;

f) nie potwierdzone.

Artykuł 11

Odpowiedź właściwego organu

1. W terminie trzech miesięcy od daty przesłania sprawozdania z inspekcji właściwy organ przedkłada Komisji na piśmie odpowiedź na sprawozdanie, w której:

a) ustosunkowuje się do ustaleń i zaleceń;

b) przedstawia plan działań określający działania, jakie zostaną podjęte w celu usunięcia wykrytych nieprawidłowości, oraz terminy ich realizacji.

2. W przypadku kolejnej inspekcji odpowiedź właściwego organu jest przekazywana w terminie sześciu tygodni od daty przesłania sprawozdania z inspekcji.

3. Jeśli sprawozdanie z inspekcji nie wykazało nieprawidłowości, odpowiedź nie jest wymagana.

Artykuł 12

Usuwanie nieprawidłowości

1. Nieprawidłowości wykryte podczas inspekcji są usuwane bezzwłocznie. Jeśli nie jest możliwe bezzwłoczne usunięcie nieprawidłowości, wdrażane są środki wyrównawcze.

2. Właściwy organ potwierdza usunięcie nieprawidłowości w piśmie przekazywanym Komisji. Potwierdzenie takie opiera się na kontroli zgodności przeprowadzonej przez właściwy organ.

3. Właściwy organ jest informowany o przypadkach, w których uznaje się, iż w świetle sprawozdania z inspekcji nie są wymagane żadne dalsze działania.

Artykuł 13

Kolejne inspekcje

1. Po otrzymaniu odpowiedzi właściwego organu oraz wszelkich dalszych wymaganych wyjaśnień Komisja może przeprowadzić kolejną inspekcję.

2. Właściwy organ jest informowany o kolejnej inspekcji, która ma zostać przeprowadzona na jego terytorium, z co najmniej dwutygodniowym wyprzedzeniem.

3. Przedmiotem kolejnych inspekcji są przede wszystkim te obszary, w których wykryto nieprawidłowości podczas pierwszej inspekcji Komisji.

ROZDZIAŁ IV

PRZEPISY OGÓLNE I KOŃCOWE

Artykuł 14

Informowanie Komitetu

Komitet jest regularnie informowany o realizacji programu inspekcji Komisji oraz o wynikach ocen przeprowadzanych w ramach tego programu.

Artykuł 15

Zawiadamianie właściwych organów o poważnych nieprawidłowościach

1. Właściwy organ jest bezzwłocznie informowany o przypadkach wykrycia podczas inspekcji w porcie lotniczym na jego terytorium poważnych nieprawidłowości uznanych za mające znaczny wpływ na ogólny poziom ochrony lotnictwa we Wspólnocie. Informacja o tym jest również bezzwłocznie przekazywana właściwym organom wszystkich pozostałych państw członkowskich.

2. Właściwe organy są również bezzwłocznie informowane o uzyskaniu przez Komisję wiarygodnych informacji o działaniach naprawczych, w tym o środkach wyrównawczych, potwierdzających, iż nieprawidłowości zgłoszone na podstawie niniejszego artykułu nie mają już znacznego wpływu na ogólny poziom ochrony lotnictwa we Wspólnocie.

Artykuł 16

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Rozporządzenie stosuje się od dnia podanego w przepisach wykonawczych przyjętych zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 4 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 300/2008, jednak nie później niż od dnia 29 kwietnia 2010 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 26 stycznia 2010 r.