RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając decyzję Rady 2009/371/WSiSW z dnia 6 kwietnia 2009 r. ustanawiającą Europejski Urząd Policji (Europol) (¹) (dalej zwaną „decyzją o Europolu”), w szczególności jej art. 40,

uwzględniając projekt przepisów przedstawiony przez zarząd,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego,

a także mając na uwadze to, że zgodnie z decyzją o Europolu, Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną po zasięgnięciu opinii Parlamentu Europejskiego, przyjmuje przepisy wykonawcze dotyczące poufności informacji uzyskanych lub wymienianych przez Europol (dalej zwane „przepisami”),

STANOWI, CO NASTĘPUJE:

ROZDZIAŁ I

DEFINICJE I ZAKRES STOSOWANIA

Artykuł 1

Definicje

Do celów niniejszych przepisów,

a) „przetwarzanie danych” lub „przetwarzanie” oznacza każdą operację lub ciąg operacji dokonywanych na danych osobowych lub nieosobowych – także metodami automatycznej obróbki danych – takich jak gromadzenie, zapisywanie, porządkowanie, przechowywanie, dostosowywanie lub przekształcanie, pobieranie, przeglądanie, wykorzystywanie, ujawnianie przez przekazanie, rozpowszechnianie lub udostępnianie w inny sposób, zestawianie lub łączenie, blokowanie, usuwanie lub niszczenie;

b) „strona trzecia” oznacza podmiot, o którym mowa w art. 22 ust. 1 i art. 23 ust. 1 decyzji o Europolu;

c) „Komitet ds. Bezpieczeństwa” oznacza komitet złożony z przedstawicieli państw członkowskich i Europolu, o którym mowa w art. 4;

d) „koordynator ds. bezpieczeństwa” oznacza zastępcę dyrektora, któremu dyrektor powierza – na mocy art. 38 ust. 2 decyzji o Europolu – prócz innych zadań, koordynowanie i kontrolę działań w zakresie bezpieczeństwa;

e) „urzędnicy ds. bezpieczeństwa” oznaczają pracowników Europolu wyznaczonych przez dyrektora jako osoby odpowiedzialne za kwestie związane z bezpieczeństwem, zgodnie z art. 6;

f) „podręcznik dotyczący bezpieczeństwa” oznacza podręcznik wdrażający niniejsze przepisy, który ma zostać przygotowany zgodnie z art. 7;

g) „poziom klauzuli” oznacza klauzulę tajności nadaną dokumentowi przetwarzanemu przez Europol lub za pośrednictwem Europolu, o której mowa w art. 10;

h) „pakiet bezpieczeństwa” oznacza określoną kombinację środków bezpieczeństwa, jakie należy zastosować do danej informacji w zależności od poziomu klauzuli Europolu, o której mowa w art. 10;

i) „poziom podstawowej ochrony” oznacza poziom ochrony, który jest stosowany do wszystkich informacji przetwarzanych przez Europol lub za pośrednictwem Europolu, z wyjątkiem informacji wyraźnie oznaczonych lub łatwo rozpoznawalnych jako informacje publiczne, o którym mowa w art. 10 ust. 1;

j) „pracownicy” oznaczają pracowników zatrudnionych na czas określony i pracowników kontraktowych, określonych w art. 39 ust. 4 decyzji o Europolu;

k) „informacje niejawne Europolu” oznaczają wszelkie informacje lub materiały w dowolnej formie, których nieuprawnione ujawnienie mogłoby w różnym stopniu wyrządzić szkodę podstawowym interesom Europolu lub interesom co najmniej jednego państwa członkowskiego i które wymagają stosowania odpowiednich środków bezpieczeństwa określonych w art. 7 ust. 2 lit. b).

Artykuł 2

Zakres stosowania

1. Niniejsze przepisy ustanawiają środki bezpieczeństwa, które mają być stosowane do wszystkich informacji przetwarzanych przez Europol lub za pośrednictwem Europolu.

2. Kanały łączności między Europolem a jednostkami krajowymi państw członkowskich, o których mowa w art. 8 decyzji o Europolu, zapewniają poziom ochrony równoważny poziomowi zapewnianemu przez te środki. Wspólna norma dotycząca tych kanałów łączności jest zatwierdzana przez Komitet ds. Bezpieczeństwa.

3. W załączniku przedstawiono zestawienie poziomów klauzuli Europolu, o których mowa w art. 10, oraz równoważne oznaczenia stosowane obecnie przez państwa członkowskie w przypadku informacji objętych tymi poziomami klauzuli. Gdy państwo członkowskie informuje inne państwa członkowskie i Europol o jakichkolwiek zmianach w jego przepisach krajowych dotyczących poziomów klauzuli lub równoważnych oznaczeń, Europol opracowuje zmienioną wersję zestawienia zawartego w załączniku. Przynajmniej raz do roku Komitet ds. Bezpieczeństwa ocenia, czy zestawienie jest aktualne.

ROZDZIAŁ II

ODPOWIEDZIALNOŚĆ W ZAKRESIE BEZPIECZEŃSTWA

Artykuł 3

Odpowiedzialność państw członkowskich

1. Państwa członkowskie zobowiązują się zapewnić, by informacje Europolu zostały objęte na ich terytorium poziomem ochrony równoważnym poziomowi ochrony, który zapewniają środki bezpieczeństwa ustanowione w niniejszych przepisach.

2. Państwa członkowskie zobowiązują się do informowania koordynatora ds. bezpieczeństwa o wszystkich naruszeniach bezpieczeństwa, które mogą zagrozić interesom Europolu lub państwa członkowskiego. W tym ostatnim przypadku dane państwo członkowskie jest również bezpośrednio informowane przez jednostkę krajową.

Artykuł 4

Komitet ds. Bezpieczeństwa

1. Ustanawia się Komitet ds. Bezpieczeństwa złożony z przedstawicieli państw członkowskich i Europolu; komitet zbiera się przynajmniej dwa razy w roku.

2. Zadaniem Komitetu ds. Bezpieczeństwa jest doradzanie zarządowi i dyrektorowi Europolu w kwestiach związanych z polityką bezpieczeństwa, w tym stosowania podręcznika dotyczącego bezpieczeństwa.

3. Komitet ds. Bezpieczeństwa ustanawia swój regulamin wewnętrzny. Posiedzeniom Komitetu ds. Bezpieczeństwa przewodniczy koordynator ds. bezpieczeństwa.

Artykuł 5

Koordynator ds. bezpieczeństwa

1. Koordynator ds. bezpieczeństwa jest ogólnie odpowiedzialny za wszystkie kwestie dotyczące bezpieczeństwa, w tym środki bezpieczeństwa określone w niniejszych przepisach i w podręczniku dotyczącym bezpieczeństwa. Koordynator ds. bezpieczeństwa monitoruje wprowadzanie w życie przepisów dotyczących bezpieczeństwa i informuje dyrektora o wszystkich naruszeniach bezpieczeństwa. W poważnych przypadkach dyrektor informuje zarząd. Jeśli takie naruszenia mogą zagrażać interesom państwa członkowskiego, informuje się również to państwo członkowskie.

2. Koordynator ds. bezpieczeństwa jest odpowiedzialny bezpośrednio przed dyrektorem Europolu.

3. Koordynator ds. bezpieczeństwa jest sprawdzany do najwyższego poziomu zgodnie z przepisami ustawowymi i wykonawczymi mającymi zastosowanie w państwie członkowskim, którego obywatelem jest koordynator ds. bezpieczeństwa.

Artykuł 6

Urzędnicy ds. bezpieczeństwa

1. Urzędnicy ds. bezpieczeństwa wspierają dyrektora we wdrażaniu środków bezpieczeństwa określonych w niniejszych przepisach i w podręczniku dotyczącym bezpieczeństwa. Urzędnicy ds. bezpieczeństwa są odpowiedzialni bezpośrednio przed koordynatorem ds. bezpieczeństwa. Szczególne zadania urzędników ds. bezpieczeństwa to:

a) instruowanie, wspieranie i doradzanie wszystkim osobom w Europolu – jak również każdej innej osobie zaangażowanej w działania związane z Europolem, która podlega szczególnemu obowiązkowi zachowania dyskrecji lub poufności – w odniesieniu do ich obowiązków przewidzianych w niniejszych przepisach i w podręczniku dotyczącym bezpieczeństwa;

b) wprowadzanie w życie przepisów dotyczących bezpieczeństwa, wyjaśnianie naruszeń tych przepisów oraz natychmiastowe ich zgłaszanie koordynatorowi ds. bezpieczeństwa;

c) regularne sprawdzanie, na podstawie oceny ryzyka, czy środki bezpieczeństwa są odpowiednie; w tym celu co do zasady przynajmniej raz w miesiącu – i w wyjątkowych przypadkach zawsze gdy zostanie to uznane za konieczne – składają koordynatorowi ds. bezpieczeństwa sprawozdanie oraz przedstawiają stosowne zalecenia i rady;

d) wypełnianie zadań powierzonych im na mocy niniejszych przepisów lub w podręczniku dotyczącym bezpieczeństwa; oraz

e) wypełnianie innych zadań powierzonych im przez koordynatora ds. bezpieczeństwa.

2. Urzędnicy ds. bezpieczeństwa są sprawdzani do stosownego poziomu zależnie od wykonywanych przez nich obowiązków i zgodnie z przepisami ustawowymi i wykonawczymi mającymi zastosowanie w państwach członkowskich, których są obywatelami.

Artykuł 7

Podręcznik dotyczący bezpieczeństwa, procedura i treść

1. Podręcznik dotyczący bezpieczeństwa jest przyjmowany przez zarząd po zasięgnięciu opinii Komitetu ds. Bezpieczeństwa.

2. Podręcznik dotyczący bezpieczeństwa zawiera wskazówki dotyczące zarządzania i wsparcia w zakresie bezpieczeństwa zgodnie z wymogami prowadzenia działalności i określa podejście Europolu do zarządzania bezpieczeństwem. Podręcznik dotyczący bezpieczeństwa zawiera:

a) szczegółowe przepisy dotyczące środków bezpieczeństwa, które mają być stosowane w ramach Europolu w celu zapewnienia poziomu podstawowej ochrony, o którym mowa w art. 10 ust. 1 niniejszych przepisów; podstawą takich środków są art. 35 i art. 41 ust. 2 decyzji o Europolu, z uwzględnieniem jej art. 40 ust. 3; oraz

b) szczegółowe przepisy dotyczące środków bezpieczeństwa związanych z różnymi poziomami klauzuli Europolu i odpowiadającymi im pakietami bezpieczeństwa, o których mowa w art. 10 ust. 2 i 3; podręcznik dotyczący bezpieczeństwa uwzględnia również art. 46 decyzji o Europolu.

3. Podręcznik dotyczący bezpieczeństwa jest poddawany przeglądowi regularnie lub w momencie, gdy mają miejsce zasadnicze zmiany, tak by zagwarantować, że jest stale dostosowany do potrzeb, odpowiedni i skuteczny.

4. Zmiany do podręcznika dotyczącego bezpieczeństwa są przyjmowane zgodnie z procedurą przedstawioną w ust. 1.

Artykuł 8

Akredytacja systemów w zakresie bezpieczeństwa

1. Wszystkie systemy Europolu stosowane do przetwarzania informacji niejawnych Europolu są akredytowane przez zarząd, po zasięgnięciu opinii Komitetu ds. Bezpieczeństwa i po uzyskaniu zapewnienia o skutecznym wdrożeniu wymaganych środków bezpieczeństwa wynikających ze specjalnych systemowych wymogów bezpieczeństwa (SSSR), rejestru ryzyka dotyczącego informacji i wszelkich innych stosownych dokumentów. Podsystemy oraz odległe terminale lub stacje robocze są akredytowane jako część wszystkich systemów, z którymi są połączone.

2. SSSR są przyjmowane i zmieniane przez zarząd po zasięgnięciu opinii Komitetu ds. Bezpieczeństwa. SSSR są zgodne z odpowiednimi przepisami podręcznika dotyczącego bezpieczeństwa.

Artykuł 9

Przestrzeganie środków bezpieczeństwa

1. Środki bezpieczeństwa określone w niniejszych przepisach i w podręczniku dotyczącym bezpieczeństwa są przestrzegane przez wszystkie osoby w Europolu oraz przez każdą inną osobę zaangażowaną w działania związane z Europolem, która podlega szczególnemu obowiązkowi zachowania dyskrecji lub poufności.

2. Dyrektor, biura łącznikowe i jednostki krajowe Europolu odpowiadają za zapewnienie przestrzegania niniejszych przepisów i podręcznika dotyczącego bezpieczeństwa, zgodnie z ust. 1.

ROZDZIAŁ III

ZASADY OGÓLNE

Artykuł 10

Poziom podstawowej ochrony, poziomy klauzuli i pakiety bezpieczeństwa

1. Wszystkie informacje przetwarzane przez Europol lub za jego pośrednictwem, z wyjątkiem informacji, które są wyraźnie oznaczone lub łatwo rozpoznawalne jako informacje publiczne, są objęte poziomem podstawowej ochrony w ramach Europolu i w państwach członkowskich.

2. Zgodnie z art. 3 państwa członkowskie zapewniają stosowanie poziomu podstawowej ochrony, o którym mowa w ust. 1, wykorzystując różne środki zgodne z krajowymi przepisami ustawowymi i wykonawczymi, w tym obowiązek zachowywania dyskrecji i poufności, umożliwienie dostępu do informacji wyłącznie upoważnionym pracownikom, wymogi ochrony danych w przypadku danych osobowych oraz ogólne środki techniczne i proceduralne mające zapewnić bezpieczeństwo informacji, z uwzględnieniem art. 41 ust. 2 decyzji o Europolu.

3. Informacje wymagające dodatkowych środków bezpieczeństwa są obejmowane poziomem klauzuli Europolu, który jest wskazywany stosownym oznaczeniem. Informacje są obejmowane poziomem klauzuli tylko wówczas, gdy jest to niezbędnie konieczne i tylko na okres, który jest konieczny.

4. Stosuje się następujące poziomy klauzuli Europolu:

a) „RESTREINT UE/EU RESTRICTED”: klauzula ta stosowana jest do informacji i materiałów, których nieuprawnione ujawnienie mogłoby być niekorzystne dla interesów Europolu, UE lub co najmniej jednego państwa członkowskiego;

b) „CONFIDENTIEL UE/EU CONFIDENTIAL”: klauzula ta stosowana jest do informacji i materiałów, których nieuprawnione ujawnienie mogłoby zaszkodzić podstawowym interesom Europolu, UE lub co najmniej jednego państwa członkowskiego;

c) „SECRET UE/EU SECRET”: klauzula ta stosowana jest do informacji i materiałów, których nieuprawnione ujawnienie mogłoby poważnie zaszkodzić podstawowym interesom Europolu, UE lub co najmniej jednego państwa członkowskiego;

d) „TRÈS SECRET UE/EU TOP SECRET”: klauzula ta stosowana jest do informacji i materiałów, których nieuprawnione ujawnienie mogłoby wyrządzić wyjątkowo poważną szkodę podstawowym interesom Europolu, UE lub co najmniej jednego państwa członkowskiego.

Takie informacje i materiały niejawne opatrzone są dodatkowym oznaczeniem („EUROPOL”) umieszczonym poniżej klauzuli tajności w celu wskazania, że pochodzą z Europolu.

Każdy poziom klauzuli Europolu ma odniesienie do konkretnego pakietu bezpieczeństwa, który ma być zastosowany w ramach Europolu. Pakiety bezpieczeństwa zapewniają różne poziomy ochrony, w zależności od zawartości danej informacji, oraz z uwzględnieniem szkodliwych skutków, jakie dla interesów Europolu lub państw członkowskich mogłyby mieć umożliwienie osobom nieuprawnionym dostępu do tych informacji, ich rozpowszechnianie lub wykorzystanie.

Podczas gromadzenia informacji niejawnych na różnych poziomach stosuje się poziom klauzuli co najmniej tak wysoki, jak poziom mający zastosowanie do informacji, które są chronione na najwyższym poziomie. W każdym razie grupie informacji można przyznać wyższy poziom ochrony niż przyznaje się którejkolwiek z jej części.

Tłumaczeniom dokumentu niejawnego nadaje się ten sam poziom klauzuli i chroni się je w ten sam sposób, co dokumenty w wersji oryginalnej.

5. Oznaczenie zastrzegające można stosować do określenia dodatkowych warunków, takich jak ograniczenie dystrybucji informacji do konkretnych kanałów wymiany informacji, embargo i szczególny sposób dystrybucji na podstawie zasady ograniczonego dostępu. Takie oznaczenia zastrzegające są zdefiniowane w podręczniku dotyczącym bezpieczeństwa.

6. Pakiety bezpieczeństwa składają się z różnych środków o charakterze fizycznym, technicznym, organizacyjnym lub administracyjnym, jak określono w podręczniku dotyczącym bezpieczeństwa.

Artykuł 11

Wybór poziomu klauzuli

1. Państwo członkowskie dostarczające informację Europolowi jest odpowiedzialne za wybór odpowiedniego poziomu klauzuli dla tej informacji, zgodnie z art. 10. W stosownych przypadkach państwo członkowskie, dostarczając informację Europolowi, oznacza ją poziomem klauzuli Europolu, o którym mowa w art. 10 ust. 4.

2. Przy wyborze poziomu klauzuli państwa członkowskie biorą pod uwagę klauzulę tajności nadaną informacji na podstawie ich przepisów krajowych, potrzebę elastyczności operacyjnej wymaganej dla właściwego funkcjonowania Europolu oraz wymóg, zgodnie z którym nadanie klauzuli tajności informacji dotyczącej wprowadzania w życie prawa powinno stanowić wyjątek, a jeżeli taka informacja musi być objęta klauzulą tajności, należy przypisać jej najniższy możliwy poziom.

3. Jeśli Europol, na podstawie już posiadanych informacji, dojdzie do wniosku, że wybór poziomu klauzuli powinien być zmieniony (np. przez usunięcie lub dodanie poziomu klauzuli lub dodanie poziomu klauzuli w przypadku dokumentu, który wcześniej objęto poziomem podstawowej ochrony), informuje o tym dane państwo członkowskie i stara się uzgodnić właściwy poziom klauzuli. Europol nie określa, nie zmienia, nie dodaje ani nie usuwa poziomu klauzuli bez takiego uzgodnienia.

4. Jeśli informacja wytworzona przez Europol jest oparta na informacjach dostarczonych przez państwo członkowskie lub gdy zawiera takie informacje, Europol określa w porozumieniu z danym państwem członkowskim, czy poziom podstawowej ochrony jest wystarczający lub czy wymagane jest zastosowanie poziomu klauzuli Europolu.

5. Jeśli informacja jest wytworzona przez sam Europol i nie jest oparta na informacjach dostarczonych przez państwo członkowskie ani nie zawiera takich informacji, Europol określa właściwy poziom klauzuli takiej informacji, stosując kryteria określone przez Komitet ds. Bezpieczeństwa. W razie konieczności Europol stosownie oznacza te informacje.

6. Gdy informacja dotyczy również podstawowych interesów innego państwa członkowskiego, państwa członkowskie i Europol zasięgają opinii tego państwa członkowskiego, aby ustalić, czy w przypadku tej informacji należy zastosować jakikolwiek poziom klauzuli, a jeśli ma on zostać zastosowany – który poziom klauzuli jest właściwy.

Artykuł 12

Zmiana poziomu klauzuli

1. Państwo członkowskie, które dostarczyło Europolowi informację, może w każdym momencie zażądać by wybrany poziom klauzuli został zmieniony, w tym przez usunięcie lub dodanie poziomu klauzuli. Europol jest zobowiązany usunąć, zmienić lub dodać poziom klauzuli zgodnie z życzeniem danego państwa członkowskiego.

2. Dane państwo członkowskie występuje, tak szybko jak pozwalają na to okoliczności, o obniżenie danego poziomu klauzuli lub o jego całkowite usunięcie.

3. Państwo członkowskie dostarczające informację Europolowi może określić okres, w którym obowiązuje wybrany poziom klauzuli, i ewentualne zmiany poziomu klauzuli po tym okresie.

4. Gdy poziom podstawowej ochrony lub poziom klauzuli został ustalony przez Europol zgodnie z art. 11 ust. 4, Europol zmienia poziom podstawowej ochrony lub poziom klauzuli tylko w porozumieniu z danym państwem członkowskim.

5. Gdy poziom klauzuli został ustalony przez Europol zgodnie z art. 11 ust. 5, Europol może zmienić lub usunąć poziom klauzuli w każdym momencie, jeśli uzna to za konieczne.

6. Jeśli informację, której poziom klauzuli został zmieniony zgodnie z niniejszym artykułem, przekazano innym państwom członkowskim, Europol informuje jej odbiorców o zmianie poziomu klauzuli.

Artykuł 13

Przetwarzanie, dostęp do informacji i poświadczanie bezpieczeństwa

1. Dostęp do informacji i ich posiadanie umożliwia się w ramach struktury Europolu wyłącznie osobom, które z uwagi na swe zadania lub obowiązki muszą się z tymi informacjami zapoznawać lub je wykorzystywać. Osoby, którym powierza się przetwarzanie informacji, uzyskują odpowiednie poświadczenie bezpieczeństwa i przechodzą ponadto specjalne szkolenie.

2. Wszystkie osoby, które mogą mieć dostęp do przetwarzanych przez Europol informacji objętych jednym z poziomów klauzuli, przechodzą procedurę poświadczenia bezpieczeństwa zgodnie z art. 40 ust. 2 decyzji o Europolu i podręcznikiem dotyczącym bezpieczeństwa. Na podstawie wyników procedury poświadczenia bezpieczeństwa, zgodnie z przepisami podręcznika dotyczącego bezpieczeństwa, koordynator ds. bezpieczeństwa udziela upoważnień osobom, które przeszły taką procedurę na właściwym poziomie krajowym i które, z uwagi na swe zadania lub obowiązki, muszą zapoznawać się z informacjami objętymi jednym z poziomów klauzuli Europolu. Koordynator ds. bezpieczeństwa dokonuje regularnych przeglądów takich upoważnień. Koordynator ds. bezpieczeństwa może natychmiast cofnąć upoważnienie z uzasadnionych powodów. Koordynator ds. bezpieczeństwa jest również odpowiedzialny za zapewnianie wdrożenia ust. 3.

3. Osoba, która nie uzyskała poświadczenia bezpieczeństwa na odpowiednim poziomie, nie ma dostępu do informacji objętych jednym z poziomów klauzuli. Koordynator ds. bezpieczeństwa może jednak wyjątkowo, po konsultacji z urzędnikiem ds. bezpieczeństwa,

a) wydać szczególne i ograniczone upoważnienie osobom sprawdzonym na poziomie „CONFIDENTIEL UE/EU CONFIDENTIAL”, pozwalające na dostęp do konkretnych informacji niejawnych do poziomu „SECRET UE/EU SECRET”, jeśli z uwagi na ich zadania lub obowiązki osoby te muszą w konkretnym przypadku zapoznać się z informacjami, które objęto wyższym poziomem klauzuli Europolu; lub

b) wydać tymczasowe upoważnienie do dostępu do informacji niejawnych na okres nieprzekraczający sześciu miesięcy, w oczekiwaniu na wyniki procedury poświadczenia bezpieczeństwa, o której mowa w ust. 2, jeżeli jest to w interesie Europolu oraz po powiadomieniu właściwych organów krajowych i o ile te organy nie odpowiedzą w ciągu trzech miesięcy; koordynator ds. bezpieczeństwa informuje właściwe organy krajowe o wydaniu takiego tymczasowego upoważnienia. Wydanie tymczasowego upoważnienia nie daje prawa dostępu do informacji niejawnych objętych klauzulą „SECRET UE/EU SECRET” i wyższą.

4. Takie upoważnienie nie jest wydawane, gdy państwo członkowskie, dostarczając daną informację, określiło, że uprawnienie nadane koordynatorowi ds. bezpieczeństwa na mocy ust. 3 nie dotyczy tej informacji.

Artykuł 14

Strony trzecie

Zawierając porozumienia o poufności ze stronami trzecimi lub zawierając porozumienia zgodnie z art. 22 ust. 4 i art. 23 ust. 7 decyzji o Europolu, Europol uwzględnia zasady określone w niniejszych przepisach i w podręczniku dotyczącym bezpieczeństwa, które powinny być stosowane odpowiednio w przypadku informacji wymienianych z takimi stronami trzecimi.

ROZDZIAŁ IV

PRZEPISY KOŃCOWE

Artykuł 15

Przegląd przepisów

Wszelkie propozycje zmian do niniejszych przepisów są rozpatrywane przez zarząd w celu ich przyjęcia przez Radę zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 40 ust. 1 decyzji o Europolu.

Artykuł 16

Wejście w życie

Niniejsze przepisy wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2010 r.

Sporządzono w Brukseli dnia 30 listopada 2009 r.

ZAŁĄCZNIK

TABELA RÓWNOWAŻNOŚCI POZIOMÓW KLAUZULI

Równoważność poziomów klauzuli
Europol (1)	TRÈS SECRET UE/EU TOP SECRET	SECRET UE/EU SECRET	CONFIDENTIEL UE/EU CONFIDENTIAL	RESTREINT UE/EU RESTRICTED
Belgia	Très Secret Zeer Geheim	Secret Geheim	Confidentiel Vertrouwelijk	Diffusion restreinte Beperkte verspreiding
Bułgaria	СТРОГО СЕКРЕТНО	СЕКРЕТНО	ПОВЕРИТЕЛНО	ЗА СЛУЖЕБНО ПОЛЗВАНЕ
Republika Czeska	Přísně tajné	Tajné	Důvěrné	Vyhrazené
Dania	Yderst hemmeligt	Hemmeligt	Fortroligt	Til tjenestebrug
Niemcy	Streng geheim	Geheim	VS — Vertraulich	VS — Nur für den Dienstgebrauch
Estonia	Täiesti Salajane	Salajane	Konfidentsiaalne	Piiratud
Irlandia	Top Secret	Secret	Confidential	Confidential
Grecja	Άκρως Απόρρητο	Απόρρητο	Εμπιστευτικό	Περιορισμένης Χρήσης
Hiszpania	Secreto	Reservado	Confidencial	Difusión Limitada
Francja	Très Secret Défense	Secret Défense	Confidentiel Défense
Włochy	Segretissimo	Segreto	Riservatissimo	Riservato
Cypr	Άκρως Απόρρητο	Απόρρητο	Εμπιστευτικό	Περιορισμένης Χρήσης
Łotwa	Sevišķi slepeni	Slepeni	Konfidenciāli	Dienesta vajadzībām
Litwa	Visiškai slaptai	Slaptai	Konfidencialiai	Riboto naudojimo
Luksemburg	Très secret	Secret	Confidentiel	Diffusion restreinte
Węgry	Szigorúan titkos!	Titkos!	Bizalmas!	Korlátozott terjesztésű!
Malta	L-Ghola Segretezza	Sigriet	Kunfidenzjali	Ristrett
Niderlandy	BE Zeer geheim	STG Zeer geheim	STG Confidentieel	Vertrouwelijk
Austria	Streng geheim	Geheim	Vertraulich	Eingeschränkt
Polska	Ściśle Tajne	Tajne	Poufne	Zastrzeżone
Portugalia	Muito Secreto	Secreto	Confidencial	Reservado
Rumunia	Strict secret de importanţă deosebită	Strict secret	Secret	Secret de serviciu
Słowenia	Strogo tajno	Tajno	Zaupno	Interno
Słowacja	Prísne tajné	Tajné	Dôverné	Vyhradené
Finlandia	Erittäin salainen	Salainen	Luottamuksellinen	Viranomaiskäyttö
Szwecja	Kvalificerat hemlig	Hemlig	Hemlig	Hemlig
Zjednoczone Królestwo	Top Secret	Secret	Confidential	Restricted
(1) Oznaczenie „Europol” umieszcza się pod klauzulą tajności.