RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Unię Europejską, w szczególności jego art. 30 ust. 1, art. 31 i art. 34 ust. 2 lit. c),

uwzględniając inicjatywę Królestwa Belgii, Republiki Czeskiej, Republiki Federalnej Niemiec, Królestwa Hiszpanii, Republiki Francuskiej, Republiki Węgierskiej, Królestwa Niderlandów, Republiki Słowackiej, Republiki Finlandii, Królestwa Szwecji, Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej (¹),

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rada Europejska z Tampere, która odbyła się w dniach 15 i 16 października 1999 r., stwierdziła, że istnieje potrzeba rozwijania środków zapobiegania przestępczości, wymiany dobrych praktyk oraz wzmacniania sieci krajowych organów właściwych w zakresie zapobiegania przestępczości, a także współpracy pomiędzy krajowymi organami wyspecjalizowanymi w tej dziedzinie, wyraźnie stwierdzając, że współpraca taka za podstawowy priorytet mogłaby przyjąć przestępczość młodocianych, przestępczość na obszarach miejskich i przestępczość narkotykową. W tym celu wezwano do zbadania możliwości powstania programu finansowanego przez Wspólnotę.

(2) W zaleceniu 6 strategii Unii Europejskiej na początek nadchodzącego tysiąclecia w sprawie zapobiegania i kontroli zorganizowanej przestępczości (²) wzywa się do wspierania Rady przez odpowiednio wykwalifikowanych ekspertów w dziedzinie zapobiegania przestępczości, takich jak krajowe punkty kontaktowe, albo poprzez utworzenie sieci ekspertów z krajowych organów zapobiegania przestępczości.

(3) Europejska sieć prewencji kryminalnej została ustanowiona decyzją Rady 2001/427/WSiSW (³).

(4) Zewnętrzna ocena europejskiej sieci prewencji kryminalnej przeprowadzona w latach 2008–2009 wskazała możliwości wzmocnienia sieci, które zostały zaakceptowane przez zarząd europejskiej sieci prewencji kryminalnej i zgodnie z którymi konieczne jest uchylenie decyzji 2001/427/WSiSW i zastąpienie jej nową decyzją Rady dotyczącą sieci.

(5) Ocena wykazała potrzebę większego zaangażowania przedstawicieli krajowych w działania w ramach sieci.

(6) W celu wzmocnienia sieci konieczne są pewne zmiany obejmujące zmiany przepisów dotyczących punktów kontaktowych, sekretariatu, struktury zarządu i jego zadań, w tym mianowania przewodniczącego.

(7) Zmiany w składzie sieci powinny być efektywne i oszczędne oraz powinny opierać się na wcześniejszych doświadczeniach państw członkowskich w zakresie finansowania i realizacji zadań związanych z funkcjonowaniem sekretariatu oraz innych zadań sieci. Zarząd powinien zintensyfikować działania w zakresie współpracy, aby przeanalizować możliwości uzyskania finansowania z budżetu ogólnego Unii Europejskiej i w pełni je wykorzystać. Cel ten można osiągnąć w ramach partnerstw ramowych lub przez włączenie sieci do wykazu uznanych podmiotów monopolistycznych w odpowiednim programie finansowania.

(8) Inne przepisy powinny opierać się na decyzji 2001/427/WSiSW,

STANOWI, CO NASTĘPUJE:

Artykuł 1

Utworzenie

Niniejszym utworzona zostaje Europejska Sieć Zapobiegania Przestępczości, zwana dalej „Siecią”. Stanowi ona następcę europejskiej sieci prewencji kryminalnej ustanowionej decyzją 2001/427/WSiSW.

Artykuł 2

Cel

1. Sieć przyczynia się do rozwoju różnych aspektów zapobiegania przestępczości na poziomie Unii – z uwzględnieniem strategii Unii Europejskiej w zakresie zapobiegania przestępczości – i wspiera działania z zakresu zapobiegania przestępczości na poziomie krajowym i lokalnym.

2. Zapobieganie przestępczości obejmuje wszystkie środki, które mają na celu ilościowe i jakościowe zmniejszenie – lub przyczynianie się do zmniejszenia – przestępczości i poczucia braku bezpieczeństwa obywateli zarówno poprzez działania bezpośrednio przeciwdziałające czynom przestępczym, jak i poprzez polityki i działania mające na celu ograniczenie potencjału przestępczego oraz przyczyn przestępczości. Na zapobieganie przestępczości składają się działania rządów, właściwych organów, organów ścigania, władz lokalnych oraz powołanych przez nie w Europie wyspecjalizowanych stowarzyszeń, podmiotów prywatnych i ochotników, naukowców i ogółu społeczeństwa, wspieranych przez media.

Artykuł 3

Struktura i skład

1. Sieć składa się z zarządu oraz sekretariatu, a także z punktów kontaktowych, które może wyznaczyć każde z państw członkowskich.

2. Zarząd składa się z przedstawicieli krajowych, przewodniczącego oraz komitetu wykonawczego.

3. Każde państwo członkowskie mianuje przedstawiciela krajowego i może mianować jego zastępcę.

4. Przewodniczący zarządu wybierany jest spośród przedstawicieli krajowych.

5. Na czele komitetu wykonawczego, złożonego z nie więcej niż sześciu członków zarządu i przedstawiciela wyznaczonego przez Komisję, stoi przewodniczący.

Artykuł 4

Zadania Sieci

Sieć w szczególności:

a) ułatwia współpracę, kontakty oraz wymianę informacji i doświadczeń między podmiotami zajmującymi się zapobieganiem przestępczości;

b) zbiera, ocenia i przekazuje informacje poddane weryfikacji, w tym dobre praktyki w zakresie prowadzonych działań w dziedzinie zapobiegania przestępczości;

c) organizuje konferencje, w szczególności doroczną konferencję dotyczącą dobrych praktyk, oraz inne działania -w tym w zakresie dorocznej europejskiej nagrody w dziedzinie zapobiegania przestępczości - mające na celu realizację celów Sieci oraz szerokie rozpowszechnianie rezultatów jej działań;

d) zapewnia Radzie i Komisji wymaganą wiedzę fachową;

e) co roku – za pośrednictwem zarządu oraz właściwych organów roboczych – składa Radzie sprawozdania ze swoich działań. Rada jest proszona o zatwierdzenie sprawozdania i przekazanie go Parlamentowi Europejskiemu;

f) przygotowuje program pracy oparty na jasno określonej strategii, która uwzględnia identyfikację istotnych zagrożeń przestępczością i reakcję na nie, oraz realizuje taki program pracy.

Artykuł 5

Wymiana informacji

W celu wykonywania swoich zadań Sieć:

a) preferuje podejście multidyscyplinarne;

b) pozostaje – za pośrednictwem przedstawicieli krajowych i punktów kontaktowych – w ścisłym kontakcie z organami zapobiegania przestępczości, władzami lokalnymi, partnerami lokalnymi i społeczeństwem obywatelskim, jak również z jednostkami badawczymi i organizacjami pozarządowymi w państwach członkowskich;

c) tworzy i utrzymuje swoją stronę internetową, na której znajdują się jej regularne sprawozdania oraz wszelkie inne przydatne informacje, a w szczególności zbiór dobrych praktyk;

d) dąży do wykorzystywania i promowania wyników projektów istotnych dla zapobiegania przestępczości, finansowanych w ramach programów Unii.

Artykuł 6

Obowiązki

1. Komitet wykonawczy wspiera przewodniczącego, aby zapewnić między innymi:

a) opracowanie strategii Sieci do zatwierdzenia przez zarząd;

b) efektywne funkcjonowanie zarządu; oraz

c) opracowanie i realizację programu prac.

2. Zadania zarządu obejmują:

a) zapewnianie właściwego funkcjonowania Sieci zgodnie z niniejszą decyzją, w tym podejmowanie decyzji w sprawie praktycznej organizacji sekretariatu;

b) sporządzanie i przyjmowanie rozporządzenia finansowego;

c) zatwierdzanie strategii Sieci, przyczyniającej się do rozwoju zapobiegania przestępczości na poziomie Unii;

d) przyjmowanie i zapewnianie realizacji programu prac Sieci;

e) przyjmowanie rocznych sprawozdań z działań prowadzonych w ramach Sieci.

3. Zarząd jednomyślnie przyjmuje regulamin wewnętrzny, który zawiera między innymi postanowienia dotyczące mianowania i kadencji przewodniczącego oraz członków komitetu wykonawczego, zasady podejmowania decyzji przez zarząd, system językowy, zadania, organizację i zasoby sekretariatu oraz uzgodnienia administracyjne dotyczące współpracy z innymi podmiotami, o której mowa w art. 8.

4. Zarząd wspierany jest przez sekretariat. Sekretariat funkcjonuje nieprzerwanie na rzecz Sieci oraz przestrzega wymaganych zasad poufności. Jego zadania obejmują:

a) zapewnienie administracyjnego i ogólnego wsparcia w przygotowywaniu posiedzeń, seminariów i konferencji; sporządzanie sprawozdania rocznego i programu prac, wspieranie realizacji programu prac oraz pełnienie roli punktu kontaktowego w komunikacji z członkami Sieci;

b) zapewnienie analiz i wsparcia, mających na celu zidentyfikowanie prac badawczych prowadzonych w dziedzinie zapobiegania przestępczości i powiązanych informacji, które mogłyby być przydatne dla działania Sieci;

c) pełną odpowiedzialność za prowadzenie, rozwijanie i utrzymanie strony internetowej Sieci.

5. Każdy przedstawiciel krajowy jest odpowiedzialny za promowanie działań Sieci na poziomie krajowym i lokalnym oraz ułatwianie zapewniania, utrzymywania i wymiany materiałów związanych z zapobieganiem przestępczości między swoim państwem członkowskim i Siecią.

6. Punkty kontaktowe wspierają przedstawicieli krajowych przy wymianie informacji dotyczących zapobiegania przestępczości na poziomie krajowym i przy wymianie wiedzy fachowej na ten temat w ramach Sieci.

7. Sekretariat składa sprawozdania przewodniczącemu i komitetowi wykonawczemu, a jego praca jest przez nich nadzorowana.

8. Państwa członkowskie są odpowiedzialne za finansowanie Sieci i jej działalności. Państwa członkowskie współpracują w ramach zarządu, aby zapewnić efektywne finansowanie Sieci i jej działalności.

9. Ust. 8 pozostaje bez uszczerbku dla możliwości starania się o finansowanie z budżetu ogólnego Unii Europejskiej i uzyskania takiego finansowania.

Artykuł 7

Posiedzenia zarządu

Zarząd spotyka się przynajmniej raz na pół roku, na wezwanie przewodniczącego.

Artykuł 8

Współpraca z innymi podmiotami

Sieć może współpracować z innymi podmiotami właściwymi w dziedzinie zapobiegania przestępczości, w przypadku gdy jest to istotne dla realizacji jej celów.

Artykuł 9

Ocena

Komisja przedstawia Radzie do dnia 30 listopada 2012 r. sprawozdanie z oceny działalności Sieci koncentrujące się na skuteczności prac Sieci i jej sekretariatu z właściwym uwzględnieniem współdziałania pomiędzy Siecią i innymi odpowiednimi podmiotami. Na podstawie wyników tej oceny określone zostaną ewentualne możliwości, które można uzyskać dzięki, na przykład, przeniesieniu sekretariatu do istniejącej agencji.

Artykuł 10

Uchylenie

Decyzja 2001/427/WSiSW niniejszym traci moc.

Artykuł 11

Skuteczność

Niniejsza decyzja staje się skuteczna z dniem jej przyjęcia.

Sporządzono w Brukseli dnia 30 listopada 2009 r.