RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając dyrektywę Rady 2006/112/WE (¹), w szczególności jej art. 395 ust. 1,

uwzględniając wniosek Komisji,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W piśmie zarejestrowanym przez Sekretariat Generalny Komisji w dniu 19 grudnia 2008 r. Republika Federalna Niemiec (zwana dalej „Niemcami”) zwróciła się o upoważnienie do dalszego stosowania środka stanowiącego odstępstwo od przepisów dyrektywy 2006/112/WE dotyczących prawa do odliczenia, na który to środek uprzednio zezwolono decyzją 2004/817/WE (²) na mocy obowiązującej wówczas szóstej dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych – wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (³).

(2) Zgodnie z art. 395 ust. 2 dyrektywy 2006/112/WE pismem z dnia 3 czerwca 2009 r. Komisja poinformowała pozostałe państwa członkowskie o wniosku złożonym przez Niemcy. Pismem z dnia 9 czerwca 2009 r. Komisja zawiadomiła Niemcy, że posiada wszystkie informacje, które uważa za konieczne do rozpatrzenia wniosku.

(3) Przedmiotowy środek stanowiący odstępstwo ma na celu całkowite wyłączenie z prawa do odliczenia podatku VAT nałożonego na towary i usługi, w przypadku gdy te towary i usługi wykorzystywane są w ponad 90 % do celów prywatnych podatnika lub jego pracowników lub ogólnie do celów innych niż prowadzenie przedsiębiorstwa.

(4) Przedmiotowy środek stanowi odstępstwo od art. 168 dyrektywy 2006/112/WE ustanawiającego jako ogólną zasadę prawo do odliczenia i ma na celu uproszczenie poboru VAT. Jedynie w nieznacznym stopniu wpływa on na kwotę podatku należnego na końcowym etapie konsumpcji.

(5) Stan prawny i faktyczny uzasadniający obecne zastosowanie przedmiotowego środka upraszczającego nie zmienił się i zachodzi w dalszym ciągu. W związku z tym Niemcy powinny uzyskać zgodę na stosowanie środka upraszczającego w kolejnym okresie, który powinien jednak zostać ograniczony w celu umożliwienia oceny środka.

(6) Niniejsze odstępstwo nie będzie miało negatywnego wpływu na zasoby własne Wspólnoty z tytułu VAT,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

[1] W drodze odstępstwa od art. 168 i 168a dyrektywy 2006/112/WE upoważnia się Niemcy do całkowitego wyłączenia z prawa do odliczenia podatku od wartości dodanej (VAT) nałożonego na towary i usługi wykorzystywane w ponad 90 % do celów prywatnych podatnika lub jego pracowników lub ogólnie do celów innych niż prowadzenie przedsiębiorstwa lub do działalności niebędącej działalnością gospodarczą.

Artykuł 2

[2] Niniejsza decyzja traci moc z dniem 31 grudnia 2027 r.

Ewentualny wniosek o przedłużenie szczególnego środka określonego w niniejszej decyzji przedkłada się Komisji do dnia 31 marca 2027 r.

Do wniosku, o którym mowa w akapicie drugim załącza się sprawozdanie dotyczące stosowania szczególnego środka przewidzianego w niniejszej decyzji w tym weryfikację stosowanego wskaźnika proporcji dotyczącego prawa do odliczenia VAT na podstawie niniejszej decyzji.

Artykuł 3

Niniejsza decyzja skierowana jest do Republiki Federalnej Niemiec.

Sporządzono w Brukseli dnia 20 października 2009 r.