RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 15,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W dniu 29 września 2009 r. Unia Europejska („UE”) zdecydowanie potępiła brutalne stłumienie demonstracji politycznych w Konakry w dniu 28 września przez siły bezpieczeństwa oraz wezwała do uwolnienia aresztowanych uczestników demonstracji i członków opozycji. UE wezwała władze Republiki Gwinei do natychmiastowego przeprowadzenia wnikliwego dochodzenia w sprawie tych wydarzeń.

(2) W dniu 6 października 2009 r. UE, zbulwersowana doniesieniami na temat naruszeń praw człowieka w następstwie stłumienia demonstracji i bardzo zaniepokojona rozwojem sytuacji w Republice Gwinei, wezwała Krajową Radę Demokracji i Rozwoju (zwaną dalej „NCDD”), partie polityczne i wszystkie właściwe podmioty w Republice Gwinei do podjęcia niezwłocznych działań w celu przywrócenia rządów prawa i doprowadzenia do powrotu kraju na ścieżkę prowadzącą do ustanowienia rządów konstytucyjnych i demokracji.

(3) Ze względu na powagę obecnej sytuacji w Republice Gwinei Rada uważa, że konieczne jest przyjęcie środków wymierzonych przeciwko członkom NCDD i jednostkom z nimi powiązanym, odpowiedzialnym za brutalne represje lub patową sytuację polityczną w tym kraju oraz nałożenie embarga na handel bronią z Republiką Gwinei,

PRZYJMUJE NINIEJSZE WSPÓLNE STANOWISKO:

Artykuł 1

Sprzedaż, dostawa, przekazywanie lub wywóz do Republiki Gwinei wszelkich typów uzbrojenia i materiałów z nim związanych, łącznie z bronią i amunicją, pojazdami wojskowymi i sprzętem wojskowym, sprzętem paramilitarnym i częściami zamiennymi do wyżej wymienionych, przez obywateli państw członkowskich lub z terytoriów państw członkowskich lub z użyciem ich samolotów lub statków pod ich banderą, są zabronione niezależnie od tego, czy pochodzą z terytoriów tych państw członkowskich.

Artykuł 2

1. Artykuł 1 nie ma zastosowania do:

a) sprzedaży, dostawy, przekazywania lub wywozu nieśmiercionośnego sprzętu wojskowego przeznaczonego wyłącznie do użytku w celach humanitarnych lub ochronnych, lub do wykorzystania w ramach programów rozwoju instytucjonalnego Organizacji Narodów Zjednoczonych („ONZ”), UE i Wspólnoty lub w ramach prowadzonych przez UE i ONZ operacji zarządzania kryzysowego;

b) sprzedaży, dostawy, przekazywania lub wywozu pojazdów niebojowych, które zostały wyprodukowane lub wyposażone w materiały w celu zapewnienia ochrony przed pociskami balistycznymi i które przeznaczone są wyłącznie do wykorzystania w Republice Gwinei do celów obronnych przez personel UE i jej państw członkowskich,

pod warunkiem że taki wywóz zostanie z góry zatwierdzony przez właściwy organ.

2. Artykuł 1 nie ma zastosowania do odzieży ochronnej, w tym kamizelek kuloodpornych i hełmów wojskowych, czasowo wywożonych do Republiki Gwinei wyłącznie do użytku osobistego personelu ONZ, UE, Wspólnoty lub jej państw członkowskich, przedstawicieli mediów, pracowników organizacji humanitarnych i rozwojowych oraz personelu pomocniczego.

Artykuł 3

1. Państwa członkowskie podejmują niezbędne środki, aby uniemożliwić wjazd na swoje terytoria lub przejazd przez nie wymienionym w załączniku członkom NCDD i jednostkom z nimi powiązanym, odpowiedzialnym za brutalne represje w dniu 28 września 2009 r. lub patową sytuację polityczną w tym kraju.

2. Ust. 1 nie zobowiązuje państwa członkowskiego do odmowy swoim obywatelom wjazdu na swoje terytorium.

3. Ust. 1 pozostaje bez uszczerbku dla przypadków, w których państwo członkowskie jest związane następującymi zobowiązaniami z zakresu prawa międzynarodowego, a mianowicie:

a) jako kraj przyjmujący międzynarodowej organizacji międzyrządowej;

b) jako kraj organizujący międzynarodową konferencję zwołaną przez ONZ lub odbywającą się pod jej auspicjami; lub

c) na mocy umowy wielostronnej nadającej przywileje i immunitety; lub

d) na mocy traktatu pojednawczego z 1929 r. (traktat laterański) zawartego między Stolicą Apostolską (Państwem Watykańskim) a Włochami.

4. Ust. 3 uważa się za mający zastosowanie również w przypadkach, gdy państwo członkowskie jest krajem przyjmującym Organizację Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie („OBWE”).

5. Rada jest należycie informowana o wszystkich przypadkach przyznania przez państwo członkowskie wyłączenia na mocy ust. 3 lub 4.

6. Państwa członkowskie mogą przyznawać wyłączenia ze środków nałożonych na mocy ust. 1 w przypadkach, gdy podróż jest uzasadniona pilną potrzebą humanitarną lub uczestnictwem w posiedzeniu międzyrządowym, włącznie z posiedzeniami promowanymi przez UE lub posiedzeniami, których gospodarzem jest państwo członkowskie sprawujące przewodnictwo w OBWE i na których prowadzony jest dialog polityczny bezpośrednio wspierający demokrację, prawa człowieka i praworządność w Republice Gwinei.

7. Państwo członkowskie, które zamierza przyznać wyłączenia, o których mowa w ust. 6 powiadamia o tym Radę na piśmie. Zwolnienie uznaje się za przyznane, chyba że jeden lub więcej członków Rady wniesie sprzeciw na piśmie w terminie dwóch dni roboczych od otrzymania powiadomienia o proponowanym wyłączeniu. W przypadku gdy jeden lub kilku członków Rady wniesie sprzeciw, Rada może zdecydować o przyznaniu proponowanego wyłączenia, stanowiąc większością kwalifikowaną.

8. W przypadkach gdy zgodnie z ust. 3, 4, 6 i 7 państwo członkowskie zezwala na wjazd na swoje terytorium lub przejazd przez nie osób wymienionych w załączniku, zezwolenie to zostaje ograniczone do celów, do których zostało udzielone, i do osób, których dotyczy.

Artykuł 4

Rada, stanowiąc na wniosek państwa członkowskiego lub Komisji, przyjmuje zmiany wykazów znajdujących się w załączniku, wymagane w związku z rozwojem sytuacji politycznej w Republice Gwinei.

Artykuł 5

W celu maksymalizacji oddziaływania wspomnianych powyżej środków, UE zachęca państwa trzecie do przyjmowania środków ograniczających podobnych do tych zawartych w niniejszym wspólnym stanowisku.

Artykuł 6

Niniejsze wspólne stanowisko stosuje się przez okres 12 miesięcy. Niniejsze wspólne stanowisko jest przedmiotem ciągłego przeglądu. Jest ono odpowiednio odnawiane lub zmieniane, jeżeli Rada uzna, że jego cele nie zostały osiągnięte.

Artykuł 7

Niniejsze wspólne stanowisko staje się skuteczne z dniem jego przyjęcia.

Artykuł 8

Niniejsze wspólne stanowisko zostaje opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Luksemburgu dnia 27 października 2009 r.

ZAŁĄCZNIK

Wykaz osób, o których mowa w art. 3 ust. 1