KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiające ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołujące Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiające procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (¹), w szczególności jego art. 53 ust. 1 lit. b) ppkt (ii),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W rozporządzeniu (WE) nr 178/2002 ustanowiono ogólne zasady dotyczące żywności i pasz, a w szczególności bezpieczeństwa żywności i pasz, na poziomie wspólnotowym i krajowym. W rozporządzeniu tym przewidziano podjęcie środków stosowanych w stanach zagrożenia (środków nadzwyczajnych), gdy nie ma wątpliwości, że żywność lub pasze przywożone z kraju trzeciego mogą stanowić poważne zagrożenie dla zdrowia ludzi, zdrowia zwierząt lub dla środowiska, i gdy zagrożenia tego nie można w zadowalającym stopniu ograniczyć środkami wprowadzanymi przez państwo(-a) członkowskie, którego(-ych) sprawa dotyczy.

(2) Zgodnie z dyrektywą Rady 96/23/WE z dnia 29 kwietnia 1996 r. w sprawie środków monitorowania niektórych substancji i ich pozostałości u żywych zwierząt i w produktach zwierzęcych (²) proces produkcji zwierząt i podstawowych produktów pochodzenia zwierzęcego powinien być monitorowany w celu wykrywania obecności niektórych pozostałości i substancji u zwierząt żywych, w ich odchodach, płynach ustrojowych i tkankach, a także w produktach pochodzenia zwierzęcego, paszach dla zwierząt i w wodzie pitnej. W art. 29 dyrektywy 96/23/WE zawarty jest wymóg, zgodnie z którym gwarancje udzielane przez kraje trzecie muszą mieć skutki co najmniej równoważne do tych przewidzianych w wymienionej dyrektywie.

(3) Wyniki ostatniej wspólnotowej wizyty kontrolnej w Indiach ujawniły niedociągnięcia w zakresie systemu kontroli poziomu pozostałości u żywych zwierząt i w produktach zwierzęcych.

(4) Pomimo gwarancji udzielonych przez Indie państwa członkowskie zgłaszają Komisji coraz większą liczbę przypadków wykrycia nitrofuranów i ich metabolitów w skorupiakach przywożonych z Indii i przeznaczonych do spożycia przez ludzi lub do żywienia zwierząt. Obecność tych produktów i substancji w żywności jest sprzeczna z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2377/90 (³) oraz może stanowić poważne zagrożenie dla zdrowia ludzi.

(5) Owe produkty pochodzenia zwierzęcego wykorzystywane są również do wytwarzania pasz dla zwierząt hodowanych w ramach akwakultury. Zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1831/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady (⁴) nitrofurany oraz ich metabolity nie są dozwolonym dodatkiem do pasz. Ponadto, zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1774/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady (⁵) stosowanie w paszach dla zwierząt gospodarskich tego rodzaju produktów pochodzenia zwierzęcego, które zawierają nitrofurany wykorzystywane jako substancje przeciwbakteryjne, jest zabronione, ponieważ są to produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego kategorii 2.

(6) W odniesieniu do przywozu skorupiaków z akwakultury pochodzących z Indii, aby zagwarantować skuteczną i jednolitą ochronę zdrowia ludzkiego we wszystkich państwach członkowskich, należy przyjąć na poziomie Wspólnoty określone środki stosowane w stanach zagrożenia.

(7) W związku z tym państwa członkowskie powinny zezwalać na przywóz skorupiaków z akwakultury pochodzących z Indii tylko wtedy, gdy istnieją dowody na to, że zostały one poddane badaniom analitycznym w miejscu pochodzenia w celu zweryfikowania, czy stężenie nitrofuranów lub ich metabolitów nie przekracza decyzyjnej wartości granicznej zastosowanej metody potwierdzającej, zgodnie z decyzją Komisji 2002/657/WE (⁶).

(8) Można jednak zezwolić na przywóz przesyłek, którym nie towarzyszą wyniki badań analitycznych wykonanych w miejscu pochodzenia, pod warunkiem że państwo członkowskie dokonujące przywozu zapewni poddanie tych przesyłek odpowiednim badaniom w momencie ich przywiezienia na granicę Wspólnoty i zagwarantuje przechowywanie przesyłek pod urzędową kontrolą do momentu uzyskania wyników tych badań.

(9) Niniejsza decyzja powinna zostać poddana przeglądowi w świetle gwarancji udzielonych przez Indie i na podstawie wyników badań analitycznych przeprowadzonych przez państwa członkowskie.

(10) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Niniejsza decyzja ma zastosowanie do przesyłek skorupiaków z akwakultury przywożonych z Indii i przeznaczonych do spożycia przez ludzi lub do żywienia zwierząt (zwanych dalej „przesyłkami skorupiaków”).

Artykuł 2

1. Państwa członkowskie zezwalają na przywóz do Wspólnoty przesyłek skorupiaków, pod warunkiem że towarzyszą im wyniki badań analitycznych przeprowadzonych w miejscu pochodzenia w celu zagwarantowania, iż produkty te nie stanowią zagrożenia dla zdrowia ludzkiego.

2. Badania analityczne muszą zostać przeprowadzone w szczególności w celu wykrycia obecności nitrofuranów lub ich metabolitów zgodnie z decyzją 2002/657/WE.

Artykuł 3

1. W drodze odstępstwa od art. 2, państwa członkowskie zezwalają na przywóz przesyłek skorupiaków, którym nie towarzyszą wyniki badań analitycznych, pod warunkiem że państwo członkowskie dokonujące przywozu zapewni poddanie każdej przesyłki odpowiednim kontrolom po jej przywiezieniu na granicę Wspólnoty w celu zagwarantowania, że nie stanowi ona zagrożenia dla zdrowia ludzkiego.

2. Przesyłki, o których mowa w ust. 1, są przetrzymywane na granicy Wspólnoty do momentu stwierdzenia na podstawie wyników badań, że metabolity nitrofuranów nie występują w nich w stężeniach przekraczających wspólnotową minimalną wymaganą wartość graniczną wydajności (MRPL) wynoszącą 1 μg/kg, jak określono w decyzji 2002/657/WE.

Artykuł 4

1. W przypadku wykrycia w wyniku badań analitycznych, o których mowa w art. 3 ust. 2, obecności metabolitów nitrofuranów w stężeniach przekraczających decyzyjną wartość graniczną (CC-alfa) zastosowanej metody potwierdzającej zgodnie z art. 6 decyzji 2002/657/WE, państwa członkowskie bezzwłocznie informują o tym Komisję.

2. Jeżeli badania analityczne wykażą obecność nitrofuranów lub ich metabolitów w stężeniach przekraczających wspólnotową minimalną wymaganą wartość graniczną wydajności, przesyłki nie mogą zostać wprowadzone do obrotu.

3. Do przesyłania informacji, o których mowa w ust. 2, państwa członkowskie wykorzystują system wczesnego ostrzegania o niebezpiecznych produktach żywnościowych i środkach żywienia zwierząt, ustanowiony rozporządzeniem (WE) nr 178/2002.

4. Państwa członkowskie co trzy miesiące przedkładają Komisji sprawozdanie zawierające wszystkie wyniki badań analitycznych. Stosować należy wspólny format sprawozdań określony w załączniku do niniejszej decyzji.

5. Sprawozdanie to powinno być przedłożone w miesiącu następującym po każdym kwartale (kwiecień, lipiec, październik i styczeń).

Artykuł 5

Wszystkimi kosztami ponoszonymi w związku ze stosowaniem niniejszej decyzji zostaje obciążony wysyłający, odbiorca lub odpowiednio ich przedstawiciele.

Artykuł 6

Państwa członkowskie niezwłocznie powiadamiają Komisję o działaniach podjętych w celu zapewnienia zgodności z niniejszą decyzją.

Artykuł 7

Niniejsza decyzja zostanie poddana przeglądowi w świetle gwarancji udzielonych przez Indie i na podstawie wyników badań analitycznych przeprowadzonych przez państwa członkowskie.

Artykuł 8

Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 30 września 2009 r.

ZAŁĄCZNIK

WSPÓLNY FORMAT SPRAWOZDANIA, O KTÓRYM MOWA W ART. 4 UST. 4

Wyniki kontroli przesyłek skorupiaków pochodzących z Indii pod kątem nitrofuranów i ich metabolitów