PARLAMENT EUROPEJSKI,

— uwzględniając budżet ogólny Unii Europejskiej na rok budżetowy 2007 (¹),

— uwzględniając ostateczne roczne sprawozdania finansowe Wspólnot Europejskich za rok budżetowy 2007 – tom I (C6-0419/2008) (²),

— uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dla organu udzielającego absolutorium w sprawie audytów wewnętrznych przeprowadzonych w 2007 r.,

— uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące wykonania budżetu na rok budżetowy 2007, wraz z odpowiedziami kontrolowanych instytucji (³),

— uwzględniając sprawozdanie zewnętrznego biegłego rewidenta dotyczące sprawozdań finansowych Trybunału Obrachunkowego za rok budżetowy 2007 (⁴),

— uwzględniając oświadczenie o wiarygodności rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedkładane przez Trybunał Obrachunkowy zgodnie z art. 248 traktatu WE (⁵),

— uwzględniając art. 272 ust. 10 oraz art. 274, 275 i 276 traktatu WE,

— uwzględniając rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 z dnia 25 czerwca 2002 r. w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich (⁶), w szczególności jego art. 50, 86, 145, 146 i 147,

— uwzględniając art. 71 regulaminu, jak również załącznik V do regulaminu,

— uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A6-0152/2009),

1. zauważa, że w 2007 r. Europejski Trybunał Obrachunkowy (ETO) dysponował środkami na zobowiązania wynoszącymi ogółem 122 mln EUR (2006 r.: 114 mln EUR (⁷)), przy stopie wykorzystania wynoszącej 90,21 %, co jest poniżej średniej innych instytucji (93,82 %);

2. przypomina, że jeśli chodzi o rok budżetowy 2007, audyt sprawozdania finansowego Trybunału Obrachunkowego przeprowadziła firma zewnętrzna, PricewaterhouseCoopers (w poprzednich latach KPMG), która doszła do następujących wniosków:

a) że w odniesieniu do poprawności sprawozdań finansowych na rok budżetowy 2007, „naszym zdaniem przedstawione sprawozdania finansowe dają prawdziwy i rzetelny obraz sytuacji finansowej Europejskiego Trybunału Obrachunkowego na dzień 31 grudnia 2007 r., a także jego wyników finansowych i przepływów pieniężnych na zakończony rok, zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 z dnia 25 czerwca 2002 r. [w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich], rozporządzeniem Komisji (WE, Euratom) nr 2342/2002 z dnia 23 grudnia 2002 r. ustanawiającego szczegółowe zasady wykonania wspomnianego rozporządzenia oraz zasadami rachunkowości Europejskiego Trybunału Obrachunkowego”; oraz

b) że w odniesieniu do wykorzystania środków finansowych przyznanych Trybunałowi oraz rzetelności procedur kontrolnych funkcjonujących w trakcie roku budżetowego 2007 „nie zwróciło naszej uwagi nic, co dawałoby nam podstawy, by sądzić, że we wszystkich istotnych aspektach i na podstawie (określonych) kryteriów, a) zasoby przeznaczone na potrzeby Trybunału nie zostały wykorzystane zgodnie z ich przeznaczeniem; ani że b) stosowane procedury kontroli nie dają niezbędnych gwarancji zapewniających zgodność operacji finansowych z obowiązującymi zasadami i przepisami”;

3. z zadowoleniem przyjmuje fakt, że nowy zintegrowany system zarządzania i kontroli finansowej, działający od dnia 1 stycznia 2008 r., opracowany został w ramach międzyinstytucjonalnej współpracy przez Radę, Trybunał Obrachunkowy i Trybunał Sprawiedliwości, pozwalając uzyskać znaczne oszczędności budżetowe i większą skuteczność tych trzech instytucji;

4. z zadowoleniem przyjmuje także owocną międzyinstytucjonalną współpracę z Trybunałem Sprawiedliwości w zakresie szkoleń;

5. zauważa, że sprawozdanie wewnętrznego biegłego rewidenta ETO za rok 2007 było w znacznej mierze pozytywne oraz stwierdzało, że odpowiednio zarządzano projektem „budynek K2” oraz że budynek K2 oddano do użytku kilka miesięcy przez terminem i że zmieszczono się w przewidzianych funduszach; w tym kontekście z zadowoleniem przyjmuje fakt, że większość zaleceń wewnętrznego biegłego rewidenta została przyjęta i uwzględniona w programach naprawczych;

6. zauważa, że Trybunał został powiększony o dwóch nowych członków w 2007 r. wraz z przystąpieniem Bułgarii i Rumunii; zauważa, że pierwotna zasada organizacji audytu na szczeblu europejskim – po jednym przedstawicielu z każdego państwa członkowskiego – doprowadziła do powstania organu zarządzanego przez 27-osobowe kolegium; wyraża przekonanie, że formuła ta wyczerpała się oraz że potrzebna jest dogłębna reforma i wzmocnienie sposobu organizacji audytu zewnętrznego Unii Europejskiej; podkreśla, że im silniejszy jest ETO, tym silniejszy jest organ udzielający absolutorium i tym lepsza jest kontrola władzy wykonawczej; zachęca więc państwa członkowskie do rozpoczęcia dyskusji nad reformą ETO i do zaangażowania Parlamentu w te dyskusje;

7. zauważa, że sprawozdanie ze „wzajemnej weryfikacji” dokonanej przez międzynarodowy zespół przeprowadzający wzajemną weryfikację dostarczono w grudniu 2008 r.; wyraża ubolewanie, że sprawozdanie to nie dotyczyło fundamentalnego pytania, czy obecna struktura audytu zewnętrznego Unii jest odpowiednia;

8. w odniesieniu do oświadczeń majątkowych członków ETO odnotowuje, że zgodnie z kodeksem postępowania przyjętym przez ETO jego członkowie składają oświadczenia o majątku i innych posiadanych aktywach (w tym udziałach, obligacjach zamiennych i świadectwach udziałowych, a także nieruchomościach gruntowych i budynkowych, wraz z informacją o działalności zawodowej małżonków) na ręce prezesa ETO, który zapewnia ich tajność, oraz że oświadczenia te nie są podawane do publicznej wiadomości;

9. ponownie wzywa do zastosowania wymogu stanowiącego, że z zasady i ze względu na przejrzystość członkowie wszystkich instytucji powinni składać oświadczenia majątkowe, dostępne następnie w Internecie za pośrednictwem rejestru publicznego; nie zgadza się z opinią Trybunału, że powinien on zaczekać, aż będzie dostępny standardowy formularz stosowany we wszystkich instytucjach UE; proponuje, aby w każdej instytucji powołano niezależnych urzędników odpowiedzialnych za coroczne składanie ogólnodostępnych sprawozdań dotyczących otrzymanych oświadczeń;

10. wzywa więc ETO, aby w następnym sprawozdaniu z działalności umieścił rozdział zawierający szczegółowe informacje z wykonywania w ciągu roku wcześniejszych decyzji Parlamentu dotyczących absolutorium, wraz z ewentualnymi wyjaśnieniami w sprawie odstąpienia od wykonania zaleceń;

11. zauważa, że mimo zmian wprowadzonych w rozporządzeniu finansowym przepisy dotyczące zamówień są wciąż zbyt skomplikowane dla mniejszych instytucji, takich jak ETO, w szczególności w odniesieniu do przetargów dotyczących zamówień na stosunkowo niskie kwoty; zwraca się do Komisji, by podczas prac poprzedzających sporządzenie wszelkich wniosków w sprawie poprawek do rozporządzenia finansowego w przyszłości przeprowadziła szeroko zakrojone konsultacje z sekretarzem generalnym Trybunału i jego administracją w celu zapewnienia, że ich zastrzeżenia zostaną w pełni uwzględnione w ostatecznym projekcie.