KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 21/2004 z dnia 17 grudnia 2003 r. ustanawiające system identyfikacji i rejestrowania owiec i kóz oraz zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1782/2003 i dyrektywy 92/102/EWG i 64/432/EWG (¹), w szczególności jego art. 10 ust. 1 akapit pierwszy,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzenie (WE) nr 21/2004 nakłada na każde państwo członkowskie obowiązek utworzenia systemu identyfikacji i rejestrowania owiec i kóz zgodnie z tym rozporządzeniem.

(2) System ten obejmuje cztery elementy, a mianowicie: środek identyfikacyjny, mający zidentyfikować dane zwierzę; aktualny rejestr prowadzony dla każdego gospodarstwa; dokumenty przewozowe; centralny rejestr lub komputerową bazę danych. Załącznik do rozporządzenia określa wymagania dotyczące tych elementów.

(3) Artykuł 4 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 21/2004 przewiduje obecnie, że zwierzęta przeznaczone na ubój, mające poniżej 12 miesięcy i nieprzeznaczone do handlu wewnątrzwspólnotowego lub na wywóz do krajów trzecich, mogą być identyfikowane za pomocą metody zgodnej z warunkami określonymi w części A.7 załącznika do tego rozporządzenia. Jednakże w niektórych przypadkach zwierzęta, które pierwotnie były przeznaczone na ubój, są później wykorzystywane w hodowli w gospodarstwach innych niż gospodarstwo urodzenia. Należy zatem zezwolić na indywidualną identyfikację takich zwierząt po opuszczeniu przez nie gospodarstwa, w których się urodziły, pod warunkiem że możliwe jest ustalenie gospodarstwa urodzenia.

(4) W części C załącznika do rozporządzenia (WE) nr 21/2004 określone zostały informacje, jakie powinny zawierać dokumenty przewozowe. Aby zarejestrować indywidualny kod identyfikacyjny każdego zwierzęcia na dokumencie przewozowym, należy dokonać indywidualnego odczytu identyfikatorów zwierząt w momencie opuszczania przez nie gospodarstwa. W gospodarstwie przeznaczenia dokonuje się ponownego odczytu. W celu zmniejszenia obciążeń administracyjnych, należy zezwolić na rejestrację kodów identyfikacyjnych takich zwierząt w gospodarstwie przeznaczenia, zamiast w gospodarstwie wyjazdu.

(5) Artykuł 7 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 21/2004 przewiduje, że niektórzy hodowcy powinni dokonywać spisu trzymanych zwierząt przynajmniej raz na rok. Część D załącznika do tego rozporządzenia przewiduje, że niektóre informacje powinny być przechowywane w komputerowej bazie danych. Wśród tych informacji powinny znaleźć się wyniki wspomnianego spisu. W celu zmniejszenia obciążeń administracyjnych należy zezwolić na nierejestrowanie takich wyników w tych państwach członkowskich, w których komputerowa baza danych zawiera, oprócz informacji wymaganych w części D tego załącznika, indywidualne kody identyfikacyjne każdego zwierzęcia w gospodarstwie.

(6) Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 21/2004.

(7) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W załączniku do rozporządzenia (WE) nr 21/2004 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 19 sierpnia 2009 r.

ZAŁĄCZNIK

W załączniku do rozporządzenia (WE) nr 21/2004 wprowadza się następujące zmiany:

1) w części A pkt 7 akapit trzeci otrzymuje brzmienie:

„Jeżeli zwierzę oznakowane zgodnie z niniejszym punktem jest przeznaczone do chowu do wieku późniejszego niż 12 miesięcy lub jest przeznaczone do handlu wewnątrzwspólnotowego albo na wywóz do państw trzecich, musi być oznakowane zgodnie z pkt 1–4, aby zapewnić pełną możliwość ustalenia gospodarstwa urodzenia każdego zwierzęcia.”;

2) w części C pkt 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Od dnia 1 stycznia 2011 r. hodowca z gospodarstwa wyjazdu rejestruje w dokumencie przewozowym indywidualny kod identyfikacyjny każdego zwierzęcia zgodnie z pkt 1–6 części A, zanim zwierzęta opuszczą gospodarstwo.

W drodze odstępstwa od akapitu pierwszego, właściwy organ może zatwierdzić dla przemieszczeń innych niż do celów handlu wewnątrzwspólnotowego rejestrację indywidualnego kodu identyfikacyjnego każdego zwierzęcia w miejscu przeznaczenia w imieniu hodowcy z gospodarstwa wyjazdu pod następującymi warunkami:

a) zwierzęta nie są przewożone tym samym środkiem transportu co zwierzęta z innych gospodarstw, chyba że partie zwierząt są od siebie fizycznie oddzielone;

b) gospodarstwo przeznaczenia jest zatwierdzone przez właściwy organ do celów rejestracji indywidualnych kodów zwierząt w imieniu hodowcy z gospodarstwa wyjazdu;

c) stosowane są procedury mające na celu zapewnienie, że w ciągu 48 godzin od rozpoczęcia transportu:

(i) zostanie zarejestrowany indywidualny kod identyfikacyjny każdego zwierzęcia zgodnie z pkt 2 lit. a) części B w rejestrze gospodarstwa wyjazdu;

(ii) do właściwego organu dostarczone zostaną informacje dotyczące przewozu w celu zaktualizowania komputerowej bazy danych zgodnie z pkt 2 części D.”;

3) w części D pkt 1 lit. f) otrzymuje brzmienie:

„f) wynik spisu zwierząt przewidzianego w art. 7 ust. 2 oraz datę przeprowadzenia spisu, z wyjątkiem państw członkowskich, gdzie scentralizowana komputerowa baza danych zawiera indywidualne kody identyfikacyjne każdego zwierzęcia trzymanego w gospodarstwie.”.