RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 15,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W dniu 20 listopada 2006 r. Rada Unii Europejskiej przyjęła wspólne stanowisko 2006/795/WPZiB w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko Koreańskiej Republice Ludowo-Demokratycznej („KRLD”) (¹), które wdrażało rezolucję nr 1718 (2006) Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych („rezolucja RB ONZ nr 1718 (2006)”).

(2) W oświadczeniu z dnia 26 maja 2009 r. Unia Europejska zdecydowanie potępiła próbę detonacji jądrowego ładunku wybuchowego przeprowadzoną przez KRLD w dniu 25 maja 2009 r.

(3) W dniu 12 czerwca 2009 r. Rada Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych przyjęła rezolucję nr 1874 (2009) („rezolucja RB ONZ nr 1874 (2009)”), która rozszerzyła zakres zastosowania środków ograniczających nałożonych przez rezolucję RB ONZ nr 1718 (2006), m.in. przez objęcie KRLD embargiem na broń.

(4) W dniach 18–19 czerwca 2009 r. Rada Europejska zwróciła się do Rady i Komisji Europejskiej o bezzwłoczne i zdecydowane dokonanie transpozycji rezolucji RB ONZ nr 1874 (2009).

(5) Rezolucja RB ONZ nr 1874 (2009) wzywa wszystkie państwa członkowskie ONZ i międzynarodowe instytucje finansowe i kredytowe do niepodejmowania wobec KRLD nowych zobowiązań w zakresie dotacji, pomocy finansowej lub pożyczek na zasadach preferencyjnych oraz wzywa wszystkie państwa członkowskie ONZ do wzmożonej czujności, by zmniejszyć obecne zobowiązania. Wzywa również wszystkie państwa członkowskie ONZ do nieprzekazywania publicznego wsparcia finansowego na rzecz wymiany handlowej z KRLD w przypadkach, gdy takie wsparcie finansowe mogłoby posłużyć do programów lub działań KRLD dotyczących broni jądrowej, rakiet balistycznych lub innej broni masowego rażenia.

(6) Rezolucja RB ONZ nr 1874 (2009) wzywa wszystkie państwa członkowskie ONZ, by zapobiegały świadczeniu usług finansowych lub przekazywaniu na ich terytorium, przez nie lub z niego, lub na rzecz lub przez ich obywateli lub podmioty utworzone na mocy ich prawa krajowego, osoby lub instytucje finansowe działające na ich terytorium, jakichkolwiek aktywów lub zasobów finansowych lub innych, które mogłyby posłużyć do takich programów lub działań.

(7) Rezolucja RB ONZ nr 1874 (2009) wzywa również wszystkie państwa, by w porozumieniu z ich organami krajowymi i zgodnie z przepisami krajowymi oraz prawem międzynarodowym dokonywały na ich terytorium, w tym w portach lotniczych i morskich, inspekcji wszelkich ładunków wysyłanych do KRLD i przysyłanych z tego kraju, o ile państwo to posiada informacje dające uzasadnione podstawy, by podejrzewać, że dany ładunek zawiera towary, których dostawa, sprzedaż, przekazywanie lub wywóz jest zakazane na mocy rezolucji RB ONZ nr 1718 (2006) lub rezolucji RB ONZ nr 1874 (2009).

(8) Ponadto rezolucja nr 1874 (2009) wzywa wszystkie państwa członkowskie ONZ, by za zgodą państwa bandery przeprowadzały inspekcje statków na pełnym morzu, o ile posiadają one informacje dające uzasadnione podstawy, by podejrzewać, że ładunek takich statków zawiera towary, których dostawa, sprzedaż, przekazanie lub wywóz są zakazane na mocy rezolucji RB ONZ nr 1718 (2006) lub rezolucji RB ONZ nr 1874 (2009).

(9) Rezolucja RB ONZ nr 1874 (2009) przewiduje, że państwa członkowskie ONZ mają dokonać zajęcia i zniszczenia towarów, których dostawa, sprzedaż, przekazanie lub wywóz są zakazane na mocy rezolucji RB ONZ nr 1718 (2006) lub rezolucji RB ONZ nr 1874 (2009), w sposób zgodny z ich zobowiązaniami podjętymi na mocy mających zastosowanie rezolucji Rady Bezpieczeństwa i konwencji międzynarodowych.

(10) Rezolucja RB ONZ nr 1874 (2009) przewiduje, że państwa członkowskie ONZ mają zakazać świadczenia przez ich obywateli lub z ich terytorium usług bunkrowania lub innego rodzaju usług dla statków, na rzecz statków pochodzących z KRLD, o ile posiadają one informacje dające uzasadnione podstawy, by podejrzewać, że dane statki przewożą towary, których dostawa, sprzedaż, przekazanie lub wywóz są zakazane na mocy rezolucji RB ONZ nr 1718 (2006) lub rezolucji RB ONZ nr 1874 (2009).

(11) Rezolucja RB ONZ nr 1874 (2009) wzywa państwa członkowskie ONZ do zachowania czujności i zapobiegania specjalistycznemu kształceniu i szkoleniu obywateli KRLD, na ich terytoriach lub przez ich obywateli, w dziedzinach, które mogą wesprzeć działania KRLD wrażliwe z punktu widzenia rozprzestrzeniania materiałów jądrowych lub opracowywanie systemów przenoszenia broni jądrowej.

(12) Zgodnie z oświadczeniem Rady Europejskiej w sprawie KRLD z 18–19 czerwca 2009 r. i z myślą o osiągnięciu celów rezolucji RB ONZ nr 1874 (2009) zakaz dostaw, sprzedaży lub przekazywania do KRLD towarów określonych przez Organizację Narodów Zjednoczonych powinien mieć zastosowanie do niektórych innych towarów, które mogą posłużyć do rozwoju przez KRLD programów związanych z bronią jądrową, pociskami balistycznymi lub inną bronią masowego rażenia.

(13) Należy również stosować ograniczenia prawa wjazdu wobec osób wskazanych przez Unię Europejską w związku z propagowaniem przez nie lub wspieraniem programów KRLD związanych z bronią jądrową, pociskami balistycznymi i inną bronią masowego rażenia lub w związku ze świadczeniem przez nie usług finansowych lub zapewnianiem aktywów lub zasobów finansowych lub innych, które mogą przyczynić się do rozwoju tych programów.

(14) Ponadto należy zamrozić środki finansowe lub zasoby gospodarcze osób i podmiotów wskazanych przez Unię Europejską w związku z propagowaniem przez nie lub wspieraniem programów KRLD związanych z bronią jądrową, pociskami balistycznymi i inną bronią masowego rażenia lub w związku ze świadczeniem przez nich usług finansowych lub zapewnianiem aktywów lub zasobów finansowych lub innych, które mogą przyczynić się do rozwoju tych programów.

(15) Ponadto, aby zapobiec świadczeniu usług finansowych lub przekazywaniu na terytorium państw członkowskich, przez nie lub z tego terytorium, lub na rzecz lub przez ich obywateli lub podmioty utworzone na mocy ich prawa krajowego, osoby lub instytucje finansowe działające na ich terytorium, jakichkolwiek aktywów lub zasobów finansowych lub innych, które mogłyby posłużyć do programów lub działań KRLD dotyczących broni jądrowej, rakiet balistycznych i innej broni masowego rażenia, państwa członkowskie powinny prowadzić wzmożone monitorowanie działalności instytucji finansowych objętych ich jurysdykcją prowadzonej wraz z pewnymi bankami i podmiotami finansowymi powiązanymi z KRLD.

(16) Wspólne stanowisko 2006/795/WPZiB powinno zostać odpowiednio zmienione.

(17) Wprowadzenie niektórych środków wymaga działania Wspólnoty Europejskiej,

PRZYJMUJE NINIEJSZE WSPÓLNE STANOWISKO:

Artykuł 1

We wspólnym stanowisku 2006/795/WPZiB wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 1 wprowadza się następujące zmiany:

a) w ust. 1 dodaje się literę w brzmieniu:

„c) pewnych innych produktów, materiałów, sprzętu, towarów i technologii, które mogłyby posłużyć do programów KRLD dotyczących broni jądrowej, rakiet balistycznych lub innej broni masowego rażenia. Wspólnota Europejska przyjmuje środki niezbędne do określenia stosownych produktów, które należy objąć niniejszym przepisem.”;

b) ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. Nabywanie przez obywateli państw członkowskich lub przy użyciu statków pływających pod ich banderą lub ich statków powietrznych produktów i technologii z KRLD, o których mowa w ust. 1, oraz zapewnianie przez KRLD obywatelom państw członkowskich szkoleń technicznych, doradztwa, usług, pomocy, finansowania i pomocy finansowej, o których mowa w ust. 2, jest również zakazane – bez względu na to, czy pochodzą one z terytorium KRLD, czy nie.”;

2) dodaje się artykuł w brzmieniu:

„Artykuł 1a

1. Państwa członkowskie nie podejmują wobec KRLD nowych zobowiązań dotyczących dotacji, pomocy finansowej i pożyczek na zasadach preferencyjnych, w tym przez ich uczestnictwo w międzynarodowych instytucjach finansowych, z wyjątkiem zobowiązań dla celów humanitarnych i związanych z rozwojem, bezpośrednio odpowiadając na potrzeby ludności cywilnej lub w celu propagowania eliminowania broni jądrowej. Państwa członkowskie zachowują również czujność, chcąc ograniczyć obecne zobowiązania i, w miarę możliwości, całkowicie się z nich wycofać.

2. Państwa członkowskie nie udzielają publicznego wsparcia finansowego na rzecz wymiany handlowej z KRLD, w tym kredytów eksportowych, gwarancji lub ubezpieczeń, własnym obywatelom lub podmiotom prowadzącym taką wymianę handlową, w przypadkach gdy takie wsparcie finansowe mogłoby posłużyć do programów lub działań KRLD dotyczących broni jądrowej, rakiet balistycznych lub innej broni masowego rażenia.”;

3) art. 3 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 3

1. Państwa członkowskie stosują niezbędne środki, by zapobiec wjazdowi na ich terytorium lub przejazdowi przez nie:

a) osób wskazanych przez komitet lub przez Radę Bezpieczeństwa ONZ jako odpowiedzialne za politykę KRLD – w tym przez jej wspieranie lub promowanie – w odniesieniu do programów KRLD dotyczących broni jądrowej, rakiet balistycznych i innej broni masowego rażenia, a także członków rodzin tych osób, wymienionych w załączniku I;

b) osób nieobjętych załącznikiem I, odpowiedzialnych – w tym przez ich wspieranie lub promowanie – za programy KRLD dotyczące broni jądrowej, rakiet balistycznych i innej broni masowego rażenia, wymienionych w załączniku II;

c) osób nieobjętych załącznikiem I lub II, które świadczą usługi finansowe lub przekazują na terytorium państw członkowskich, przez nie lub z tego terytorium, lub z udziałem obywateli państw członkowskich lub podmiotów utworzonych na mocy ich prawa krajowego, osób lub instytucji finansowych działających na ich terytorium, jakiekolwiek aktywa lub zasoby finansowe lub inne, które mogłyby posłużyć do programów KRLD dotyczących broni jądrowej, rakiet balistycznych i innej broni masowego rażenia, wymienionych w załączniku III.

2. Ust. 1 lit. a) nie ma zastosowania, jeżeli komitet stwierdzi w poszczególnych przypadkach, że taka podróż jest uzasadniona potrzebą humanitarną, w tym obowiązkami religijnymi, lub jeżeli komitet dojdzie do wniosku, że odstępstwo przybliży jednak realizację celów wyznaczonych przez rezolucję RB ONZ nr 1718 (2006) lub rezolucję RB ONZ nr 1874 (2009).

3. Ust. 1 nie zobowiązuje państwa członkowskiego do odmowy wjazdu na jego terytorium jego własnym obywatelom.

4. Ust. 1 nie narusza zobowiązań państwa członkowskiego wynikających z prawa międzynarodowego, w przypadkach gdy:

(i) jest państwem przyjmującym międzynarodową organizację międzyrządową;

(ii) jest państwem goszczącym międzynarodową konferencję zwołaną przez ONZ lub odbywającą się pod jej auspicjami;

(iii) zastosowanie ma umowa wielostronna przyznająca przywileje i immunitety;

(iv) zastosowanie ma traktat pojednawczy z 1929 r. (traktat laterański) zawarty między Stolicą Apostolską (Państwem Watykańskim) a Włochami.

5. Uznaje się, że ust. 4 ma zastosowanie również w przypadkach, gdy państwo członkowskie jest państwem przyjmującym Organizację Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie (OBWE).

6. Rada jest należycie informowana o wszelkich przypadkach zastosowania przez państwo członkowskie wyłączenia na mocy ust. 4 lub 5.

7. Państwa członkowskie mogą zastosować wyłączenia ze środków nałożonych na podstawie ust. 1 w przypadkach, gdy podróż jest uzasadniona pilną potrzebą humanitarną lub uczestnictwem w posiedzeniach międzyrządowych, włącznie z posiedzeniami popieranymi przez Unię Europejską lub których gospodarzem jest państwo członkowskie sprawujące przewodnictwo w OBWE, gdzie prowadzony jest dialog polityczny bezpośrednio wspierający demokrację, prawa człowieka i praworządność w KRLD.

8. Państwo członkowskie, które zamierza przyznać wyłączenia, o których mowa w ust. 7, powiadamia o tym Radę na piśmie. Wyłączenie uznaje się za przyznane, jeżeli żaden członek Rady nie wniesie pisemnego sprzeciwu w ciągu dwóch dni roboczych od otrzymania informacji o proponowanym wyłączeniu. W przypadku gdy co najmniej jeden członek Rady zgłosi sprzeciw, Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną, może postanowić o przyznaniu proponowanego wyłączenia.

9. W przypadku gdy zgodnie z ust. 4, 5 i 7 państwo członkowskie zezwala na wjazd na swoje terytorium lub przejazd przez nie osobom wymienionym w załączniku I, II lub III, zezwolenie ograniczone jest do celu, w którym zostało udzielone i do osób, których dotyczy.

10. Jeżeli przyznano wyłączenie, państwa członkowskie powiadamiają komitet o przypadkach wjazdu na ich terytorium lub przejazdu przez nie osób określonych w załączniku I.”;

4) w art. 4 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Zostają zamrożone wszelkie fundusze i zasoby gospodarcze należące do następujących osób lub przez nie posiadane, przechowywane lub kontrolowane, bezpośrednio lub pośrednio:

a) osoby i podmioty wskazane przez komitet lub Radę Bezpieczeństwa ONZ jako zaangażowane we wspieranie lub dostarczające wsparcia, w tym przez stosowanie niedozwolonych środków, programom KRLD dotyczącym broni jądrowej, innej broni masowego rażenia i pocisków balistycznych, wymienione w załączniku I;

b) osoby i podmioty nieobjęte załącznikiem I, odpowiedzialne za programy KRLD dotyczące broni jądrowej, rakiet balistycznych i innej broni masowego rażenia albo osoby lub podmioty działające w ich imieniu lub pod ich kierunkiem, lub podmioty posiadane lub kontrolowane przez nie, wymienione w załączniku II;

c) osoby i podmioty nieobjęte załącznikiem I lub II, które świadczą usługi finansowe lub przekazują na terytorium państw członkowskich, przez nie lub z tego terytorium, lub z udziałem obywateli państw członkowskich lub podmiotów utworzonych na mocy ich prawa krajowego, osób lub instytucji finansowych działających na ich terytorium, jakiekolwiek aktywa lub zasoby finansowe lub inne, które mogłyby posłużyć do programów KRLD dotyczących broni jądrowej, rakiet balistycznych i innej broni masowego rażenia albo osoby lub podmioty działające w ich imieniu lub pod ich kierunkiem, lub podmioty posiadane lub kontrolowane przez nie, wymienione w załączniku III.”;

5) dodaje się artykuł w brzmieniu:

„Artykuł 4a

1. W celu zapobiegania świadczeniu usług finansowych lub przekazywaniu na terytorium państw członkowskich, przez nie lub z tego terytorium, lub na rzecz lub przez ich obywateli lub podmiotów utworzonych na mocy ich prawa krajowego, osób lub instytucji finansowych objętych ich jurysdykcją, jakichkolwiek aktywów lub zasobów finansowych lub innych, które mogłyby posłużyć do programów lub działań KRLD dotyczących broni jądrowej, rakiet balistycznych i innej broni masowego rażenia państwa członkowskie prowadzą wzmożone monitorowanie działań instytucji finansowych podlegającymi ich jurysdykcji prowadzonych z:

a) bankami z siedzibą w KRLD;

b) podlegającymi jurysdykcji państw członkowskich oddziałami i filiami banków z siedzibą w KRLD, wymienionymi w załączniku IV;

c) niepodlegającymi jurysdykcji państw członkowskich oddziałami i filiami banków z siedzibą w KRLD, wymienionymi w załączniku V;

d) podmiotami finansowymi niemającymi siedziby w KRLD ani nieobjętymi jurysdykcją państw członkowskich, ale kontrolowanymi przez osoby i podmioty z siedzibą w KRLD, wymienionymi w załączniku V,

aby uniknąć sytuacji, gdy działania takie sprzyjają programom lub działaniom KRLD dotyczącym broni jądrowej, rakiet balistycznych i innej broni masowego rażenia.

2. Z tego powodu wymaga się od instytucji finansowych, aby prowadząc działalność z bankami i podmiotami finansowymi wymienionymi w ust. 1:

a) stale monitorowały operacje prowadzone na rachunkach, w tym przy pomocy swoich programów dotyczących środków należytej staranności wobec klientów oraz w ramach swoich zobowiązań odnoszących się do przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu;

b) wymagały wpisywania wszystkich informacji w rubrykach blankietów zleceń płatniczych, odnoszących się do zleceniodawcy i beneficjenta danej transakcji; oraz by odmawiały przeprowadzenia transakcji, gdy informacje te nie są dostarczone;

c) zachowywały całą dokumentację dotyczącą transakcji przez okres pięciu lat i udostępniały ją na żądanie organów krajowych;

d) jeżeli podejrzewają lub mają uzasadnione powody, by podejrzewać, że środki finansowe mogłyby posłużyć programom lub działaniom KRLD dotyczącym broni jądrowej, rakiet balistycznych i innej broni masowego rażenia, niezwłocznie zawiadamiały o swoich podejrzeniach jednostkę analityki finansowej (FIU) lub inny właściwy organ wyznaczony przez dane państwo członkowskie. FIU lub ten inny właściwy organ otrzymuje w odpowiednim terminie bezpośredni lub pośredni dostęp do informacji finansowych, administracyjnych i związanych z egzekwowaniem prawa, które są niezbędne do odpowiedniego wypełniania tego zadania, w tym do analizy sprawozdań z podejrzanych transakcji.”;

6) art. 5 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 5

1. Państwa członkowskie – w porozumieniu z ich organami krajowymi i zgodnie z przepisami krajowym oraz prawem międzynarodowym – dokonują na ich terytorium, w tym w portach lotniczych i morskich, inspekcji wszelkich ładunków wysyłanych do KRLD i pochodzących z tego kraju, o ile posiadają one informacje dające uzasadnione podstawy, by podejrzewać, że dany ładunek zawiera towary, których dostawa, sprzedaż, przekazanie lub wywóz są zakazane na mocy niniejszego wspólnego stanowiska.

2. Za zgodą państwa bandery państwa członkowskie przeprowadzają inspekcje statków na pełnym morzu, o ile posiadają one informacje dające uzasadnione podstawy, by podejrzewać, że ładunek takich statków zawiera towary, których dostawa, sprzedaż, przekazanie lub wywóz są zakazane na mocy niniejszego wspólnego stanowiska.

3. Państwa członkowskie, zgodnie z ich przepisami krajowymi, współpracują przy inspekcjach na mocy ust. 1 i 2.

4. Statki powietrzne i statki transportujące ładunki wysyłane do KRLD i przysyłane z tego kraju podlegają wymogowi dodatkowej informacji poprzedzającej przyjazd lub wyjazd co do wszystkich towarów wwożonych lub wywożonych z państwa członkowskiego.

5. W przypadkach gdy przeprowadza się inspekcje, o których mowa w ust. 1 i 2, państwa członkowskie dokonują zajęcia i zniszczenia towarów, których dostawy, sprzedaży, przekazania lub wywozu zabrania się zgodnie z pkt 14 rezolucji RB ONZ nr 1874 (2009).

6. Zabrania się świadczenia na rzecz statków KRLD usług bunkrowania lub zaopatrzenia statków lub innego rodzaju usług dla statków, przez obywateli państw członkowskich lub z terytoriów państw członkowskich, o ile posiadają one informacje dające uzasadnione podstawy, by podejrzewać, że dane statki przewożą towary, których dostawa, sprzedaż, przekazanie lub wywóz są zakazane na mocy niniejszego wspólnego stanowiska, chyba że świadczenie tych usług jest niezbędne do celów humanitarnych lub do momentu przeprowadzenia inspekcji ładunku, a w razie potrzeby jego zajęcia i zniszczenia, zgodnie z ust. 1, 2 i 4.”;

7) dodaje się artykuł w brzmieniu:

„Artykuł 5a

Państwa członkowskie podejmują wszelkie niezbędne środki w celu zachowania czujności i zapobiegania specjalistycznemu kształceniu i szkoleniu obywateli KRLD, na ich terytorium lub przez ich obywateli, w dziedzinach, które mogą wesprzeć działania KRLD wrażliwe z punktu widzenia rozprzestrzeniania materiałów jądrowych lub opracowywanie systemów przenoszenia broni jądrowej.”;

8) art. 6 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 6

1. Rada sporządza wykaz zawarty w załączniku I i wprowadza w nim wszelkie zmiany na podstawie ustaleń komitetu lub Rady Bezpieczeństwa.

2. Rada, stanowiąc jednomyślnie na wniosek państwa członkowskiego lub Komisji, sporządza wykazy w załącznikach II, III, IV i V oraz przyjmuje do nich zmiany.”;

9) art. 7 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 7

1. Niniejsze wspólne stanowisko jest poddawane przeglądowi i w razie potrzeby zmieniane, w szczególności w odniesieniu do kategorii osób, podmiotów lub produktów lub dodatkowych osób, podmiotów lub produktów, które mają zostać objęte środkami ograniczającymi, lub w celu uwzględnienia odpowiednich rezolucji Rady Bezpieczeństwa.

2. Środki, o których mowa w art. 3 ust. 1 lit. b) i c) oraz art. 4 ust. 1 lit. b) i c), poddawane są regularnym przeglądom, co najmniej raz na 12 miesięcy. Środki te przestają mieć zastosowanie do odnośnych osób i podmiotów, jeżeli Rada stwierdzi w trybie określonym w art. 6 ust. 2, że warunki ich stosowania nie są już spełnione.”;

10) załącznik zastępuje się tekstem zawartym w załączniku do niniejszego wspólnego stanowiska.

Artykuł 2

Niniejsze wspólne stanowisko staje się skuteczne z dniem jego przyjęcia.

Artykuł 3

Niniejsze wspólne stanowisko zostaje opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Brukseli dnia 27 lipca 2009 r.

ZAŁĄCZNIK

„ZAŁĄCZNIK

Załącznik I

Wykaz osób i podmiotów, o których mowa w art. 3 ust. 1 lit. a) i art. 4 ust. 1 lit. a)

Załącznik II

Wykaz osób i podmiotów, o których mowa w art. 3 ust. 1 lit. b) i art. 4 ust. 1 lit. b)

Załącznik III

Wykaz osób i podmiotów, o których mowa w art. 3 ust. 1 lit. c) i art. 4 ust. 1 lit. c)

Załącznik IV

Wykaz oddziałów i filii, o których mowa w art. 4a ust. 1 lit. b)

Załącznik V

Wykaz oddziałów, filii i podmiotów finansowych, o których mowa w art. 4a ust. 1 lit. c) i d)”