RADA MINISTRÓW AKP-WE,

uwzględniając Umowę o partnerstwie między członkami grupy państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku (zwanych dalej „krajami AKP”), z jednej strony, a Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z drugiej strony, podpisaną w Kotonu (Benin) dnia 23 czerwca 2000 r. i zmienioną w Luksemburgu 25 czerwca 2005 r. (zwaną dalej „Umową o partnerstwie AKP-WE”) (¹), w szczególności jej art. 15 ust. 3 i art. 100,

uwzględniając zalecenie Komitetu ds. Współpracy Finansowej na rzecz Rozwoju AKP-WE,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W celu uproszczenia procesu udzielania pożyczek ze środków własnych Europejskiego Banku Inwestycyjnego (EBI) ubogim krajom AKP, w ramach inicjatywy dotyczącej głęboko zadłużonych krajów ubogich (HIPC) lub w ramach innych inicjatyw dotyczących zdolności obsługi zadłużenia, uzgodnionych na poziomie międzynarodowym, Europejski Bank Inwestycyjny (EBI) proponuje wprowadzenie zmian do załącznika II do Umowy o partnerstwie AKP-WE.

(2) Spójność polityki dotyczącej udzielania pożyczek ze środków własnych EBI oraz inicjatywy dotyczącej głęboko zadłużonych krajów ubogich wymaga większej elastyczności, aby spełnić warunki dotyczące zdolności obsługi zadłużenia, ustalone na podstawie uzgodnień międzynarodowych lub innych uzgodnień dotyczących HIPC, w szczególności w odniesieniu do dopłat do oprocentowania.

(3) Dla zasobów zarządzanych przez EBI w kontekście instrumentu inwestycyjnego istnieją już podobne postanowienia, zawarte w art. 2 załącznika II do Umowy o partnerstwie AKP-WE.

(4) Nowe ustępy do art. 1 załącznika II do Umowy o partnerstwie AKP-WE mają na celu harmonizację warunków odnoszących się zarówno do zasobów własnych EBI, jak i do instrumentu inwestycyjnego.

(5) Nowe brzmienie art. 1, 2 i 4 załącznika II do Umowy o partnerstwie AKP-WE ma na celu zharmonizowanie postanowień dotyczących środków własnych EBI oraz instrumentu inwestycyjnego w ramach uzgodnień dotyczących głęboko zadłużonych krajów ubogich.

(6) Należy zatem wprowadzić odpowiednie zmiany do załącznika II do Umowy o partnerstwie AKP-WE,

STANOWI, CO NASTĘPUJE:

Artykuł 1

W załączniku II do Umowy o partnerstwie AKP-WE wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 1 akapit pierwszy staje się ust. 1, po którym wprowadza się ust. 2, 3 i 4 w brzmieniu:

„2. Fundusze na dopłaty do oprocentowania, określone w niniejszym załączniku, pochodzić będą ze środków przydzielonych na te dopłaty i określonych w załączniku 1b, ust. 2 lit. c).

3. Dopłaty do oprocentowania mogą być kapitalizowane lub wykorzystywane w formie dotacji. Kwota dopłaty do oprocentowania, wyliczona w oparciu o wartość pożyczki z chwilą jej wypłaty, pokrywana jest ze środków przydzielonych na tę dopłatę na zasadach określonych w załączniku 1b ust. 2 lit. c) i wypłacana bezpośrednio bankowi. Do 10 % budżetu na dopłaty do oprocentowania może również zostać wykorzystane w celu wsparcia pomocy technicznej związanej z projektami w krajach AKP.

4. Powyższe zasady i warunki nie naruszają zasad, jakie mogą obowiązywać kraje AKP objęte restrykcyjnymi warunkami udzielania pożyczek zgodnie z inicjatywą dotyczącą głęboko zadłużonych krajów ubogich (»HIPC«) lub w ramach innych programów dotyczących zdolności obsługi zadłużenia, uzgodnionych na poziomie międzynarodowym. Jeśli przedmiotowe programy wymagają zmniejszenia stopy oprocentowania pożyczki o więcej niż 3 %, dopuszczalnego na mocy art. 2 i 4 niniejszego rozdziału, Bank podejmuje starania w kierunku zmniejszenia średniego kosztu funduszy poprzez odpowiednie współfinansowanie z innymi darczyńcami. Jeżeli zostanie to uznane za niemożliwe, stopa oprocentowania pożyczek może zostać zredukowana o taką kwotę, jaka niezbędna jest do zachowania zgodności z poziomem wynikającym z inicjatywy dotyczącej HIPC lub z jakichkolwiek programów zdolności obsługi zadłużenia, uzgodnionych na poziomie międzynarodowym.”;

2) w art. 2 tekst ust. 7 otrzymuje brzmienie:

„7. Pożyczki zwykłe dla krajów nieobjętych restrykcyjnymi warunkami udzielania pożyczek w ramach inicjatywy dotyczącej HIPC lub innych programów dotyczących zdolności obsługi zadłużenia, uzgodnionych na poziomie międzynarodowym, mogą zostać udzielone na warunkach koncesyjnych w następujących przypadkach:

a) dla projektów infrastrukturalnych, stanowiących wstępny warunek rozwoju sektora prywatnego w krajach najsłabiej rozwiniętych, w krajach znajdujących się w sytuacji pokonfliktowej oraz po klęskach żywiołowych. W takich przypadkach stopa oprocentowania pożyczki zostanie obniżona maksymalnie o 3 %;

b) dla projektów obejmujących działania restrukturyzacyjne w ramach prywatyzacji lub projektów mogących przynieść wyraźne korzyści społeczne lub korzyści dla środowiska naturalnego. W takich przypadkach pożyczki mogą być udzielone wraz z dopłatą do oprocentowania, której kwota i forma zostaną ustalone w zależności od szczególnych cech projektu. Jednak dopłata do oprocentowania nie może być wyższa niż 3 %.

Ostateczna stopa procentowa pożyczek wymienionych w lit. a) lub b) w żadnym wypadku nie może być niższa niż 50 % stopy referencyjnej.”;

3) w art. 4 tekst ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Pożyczki ze środków własnych Banku przyznawane są na podstawie następujących zasad i warunków:

a) referencyjną stopą procentową jest stopa stosowana przez Bank do pożyczki udzielanej na takich samych warunkach w odniesieniu do waluty, a okres spłaty pożyczki zaczyna się z dniem podpisania umowy lub z dniem wypłaty pożyczki;

b) jednak dla krajów nieobjętych restrykcyjnymi warunkami udzielania pożyczek w ramach inicjatywy dotyczącej HIPC lub innych inicjatyw dotyczących zdolności obsługi zadłużenia, uzgodnionych na poziomie międzynarodowym:

(i) co do zasady, projekty sektora państwowego są uprawnione do dopłaty do oprocentowania w wysokości do 3 %;

(ii) projekty sektora prywatnego objęte kategoriami wymienionymi w art. 2 ust. 7 lit. b) są uprawnione do dopłat do oprocentowania na zasadach określonych w tym artykule.

Ostateczna stopa procentowa w żadnym przypadku nie może być niższa niż 50 % stopy referencyjnej;

c) okres spłaty pożyczek udzielonych przez Bank z jego środków własnych jest określany w oparciu o charakter ekonomiczny i finansowy projektu. Pożyczki te obejmują zazwyczaj okres karencji ustalony przez odniesienie do okresu przygotowywania projektu.”.

Sporządzono w Brukseli, dnia 29 maja 2009 r.