PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 159 ust. 3,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (¹),

uwzględniając opinię Komitetu Regionów (²),

stanowiąc zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 251 Traktatu (³),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzenie (WE) nr 1927/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 2006 r. (⁴) ustanowiło Europejski fundusz dostosowania do globalizacji (EFG) w celu umożliwienia Wspólnocie udzielania wsparcia i okazania solidarności pracownikom zwalnianym w wyniku poważnych zmian strukturalnych w kierunkach światowego handlu spowodowanych globalizacją.

(2) W swoim komunikacie z 2 lipca 2008 r. Komisja przedstawiła Parlamentowi Europejskiemu i Radzie zgodnie z art. 16 rozporządzenia (WE) nr 1927/2006 pierwsze sprawozdanie roczne. Komisja stwierdziła, że należy zwiększyć wpływ EFG na tworzenie miejsc pracy i możliwości szkoleń dla pracowników w Europie.

(3) „Wspólne zasady wdrażania modelu flexicurity” zatwierdzone przez Radę Europejską w dniu 14 grudnia 2007 r. oraz komunikat Komisji zatytułowany „Nowe umiejętności w nowych miejscach pracy: Przewidywanie i dostosowywanie się do potrzeb rynku pracy i zapotrzebowania na umiejętności” podkreślają cel, jakim jest wspieranie ciągłego dostosowywania się pracowników i zwiększania ich szans na zatrudnienie poprzez lepsze możliwości uczenia się na wszystkich poziomach oraz dostosowane do potrzeb gospodarki strategie rozwoju umiejętności, w tym np. umiejętności potrzebnych do przechodzenia na niskoemisyjną i opartą na wiedzy gospodarkę.

(4) W dniu 26 listopada 2008 r. Komisja wydała komunikat w sprawie europejskiego planu naprawy gospodarczej oparty na podstawowych zasadach solidarności i sprawiedliwości społecznej. W ramach zdolności reagowania w sytuacjach kryzysowych należy dokonać przeglądu zasad EFG, aby przewidzieć wyłączenie czasowo rozszerzające zakres działania EFG i umożliwić jego skuteczniejsze reagowanie. Państwa członkowskie ubiegające się o wkład z EFG na podstawie niniejszego odstępstwa muszą ustalić bezpośredni i wyraźny związek między zwolnieniami a kryzysem finansowym i gospodarczym.

(5) W celu zagwarantowania przejrzystego stosowania kryteriów interwencji należy wprowadzić definicję zwolnień. Dla zapewnienia państwom członkowskim większej elastyczności w składaniu wniosków oraz pełniejszej realizacji celu solidarności należy obniżyć próg zwolnień.

(6) Zgodnie z celem sprawiedliwego i niedyskryminacyjnego traktowania, wszyscy pracownicy, których zwolnienie można wyraźnie powiązać z określonym przypadkiem zwolnień, powinni mieć prawo do korzystania z pakietu zindywidualizowanych usług, dla którego złożono wniosek o wkład z EFG.

(7) W celu ułatwienia realizacji działań EFG należy wykorzystać pomoc techniczną z inicjatywy Komisji.

(8) Należy tymczasowo zwiększyć poziom współfinansowania, aby zapewnić dodatkowe wsparcie z EFG w okresie kryzysu finansowego i gospodarczego.

(9) W celu poprawienia jakości działań i przeznaczenia wystarczająco długiego czasu dla zapewnienia skuteczności środków umożliwiających ponowne zatrudnienie najbardziej narażonych pracowników, należy przedłużyć i doprecyzować okres, w którym muszą zostać zrealizowane kwalifikowalne działania.

(10) Należy dokonać przeglądu funkcjonowania EFG, włącznie z tymczasowym odstępstwem dla wsparcia pracowników zwolnionych w wyniku światowego kryzysu finansowego i gospodarczego.

(11) W związku z tym rozporządzenie (WE) nr 1927/2006 powinno zostać odpowiednio zmienione,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W rozporządzeniu (WE) nr 1927/2006 wprowadza się następujące zmiany:

1. w art. 1 dodaje się ustęp w brzmieniu:

„1a. W drodze odstępstwa od ust. 1, EFG udziela również wsparcia pracownikom zwolnionym z pracy bezpośrednio w wyniku światowego kryzysu finansowego i gospodarczego, pod warunkiem że wnioski spełniają kryteria określone w art. 2 lit. a), b) lub c). Państwa członkowskie ubiegające się o wkład z EFG na podstawie niniejszego odstępstwa ustalają bezpośredni i wyraźny związek między zwolnieniami a kryzysem finansowym i gospodarczym.

Odstępstwo to stosuje się do wszystkich wniosków złożonych przed dniem 31 grudnia 2011 r.”;

2. art. 2 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 2

Kryteria interwencji

Wkład finansowy z EFG jest zapewniany w przypadkach, gdy istotne zmiany strukturalne w kierunkach światowego handlu prowadzą do poważnych zakłóceń gospodarczych, w szczególności znacznego wzrostu przywozu do Unii Europejskiej, szybkiego spadku udziału rynkowego UE w danym sektorze lub przenoszenia działalności gospodarczej do krajów trzecich, skutkiem czego jest:

a) co najmniej 500 zwolnień w przedsiębiorstwie w jednym państwie członkowskim w okresie czterech miesięcy, włącznie z pracownikami zwalnianymi u jego dostawców lub producentów znajdujących się poniżej w łańcuchu dostaw, lub

b) co najmniej 500 zwolnień w okresie dziewięciu miesięcy, szczególnie w małych i średnich przedsiębiorstwach w dziale według klasyfikacji NACE 2, w jednym regionie lub dwóch sąsiednich regionach na poziomie NUTS II.

c) Na niewielkich rynkach pracy lub w wyjątkowych okolicznościach, w przypadku odpowiednio uzasadnionym przez zainteresowane państwo członkowskie, wniosek o wkład z EFG może zostać uznany za dopuszczalny, mimo iż nie wszystkie kryteria interwencji określone w lit. a) lub b) są spełnione, jeżeli zwolnienia mają poważny wpływ na zatrudnienie i lokalną gospodarkę. Państwo członkowskie informuje, że jego wniosek nie spełnia wszystkich kryteriów interwencji określonych w lit. a) lub b). Łączna kwota wkładów w wyjątkowych okolicznościach nie może przekroczyć 15 % maksymalnej rocznej kwoty EFG.

Do celów obliczenia liczby zwolnień, o której mowa w lit. a), b) i c) powyżej, zwolnienie uwzględnia się:

— z dniem przekazania przez pracodawcę indywidualnego zawiadomienia o zwolnieniu pracownika lub o wypowiedzeniu przez niego zawartej z pracownikiem umowy o pracę,

— z dniem faktycznego rozwiązania umowy o pracę przed jej wygaśnięciem, lub

— z dniem pisemnego zawiadomienia przez pracodawcę właściwego organu publicznego, zgodnie z postanowieniami art. 3 ust. 1 dyrektywy Rady 98/59/WE z dnia 20 lipca 1998 r. w sprawie zbliżania ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do zwolnień grupowych (^*), o planowanych zwolnieniach grupowych; w takim przypadku — przed zakończeniem oceny przewidzianej w art. 10 niniejszego rozporządzenia — ubiegające się państwo(a) członkowskie przekazuje(ą) Komisji dodatkowe informacje na temat rzeczywistej liczby zwolnień dokonywanych zgodnie z lit. a), b) lub c) powyżej, a także szacunkowych kosztów skoordynowanego pakietu zindywidualizowanych usług.

Państwo lub państwa członkowskie określają we wniosku sposób liczenia zwolnień dla każdego przedsiębiorstwa dokonującego zwolnień.

_______________

(^*) Dz.U. L 225 z 12.8.1998, s. 16.”;

3. dodaje się artykuł w brzmieniu:

„Artykuł 3a

Kwalifikujące się osoby

Państwa członkowskie mogą świadczyć współfinansowane przez EFG zindywidualizowane usługi na rzecz pracowników objętych zwolnieniami, do których mogą się zaliczać:

a) pracownicy zwolnieni w okresie podanym w art. 2 lit. a), b) lub c), oraz

b) pracownicy zwolnieni przed lub po okresie przewidzianym w art. 2 lit. a) lub c), w przypadku gdy wniosek składany na podstawie art. 2 lit. c) stanowi odstępstwo od kryteriów określonych w art. 2 lit. a), pod warunkiem że zwolnienia miały miejsce po ogólnym ogłoszeniu planowanych zwolnień i można ustalić wyraźny związek przyczynowy z wydarzeniem, które spowodowało zwolnienia w okresie odniesienia.”;

4. art. 5 ust. 2 lit. a) otrzymuje brzmienie:

„a) uzasadnioną analizę związku między zwolnieniami a poważnymi zmianami strukturalnymi w kierunkach światowego handlu lub kryzysem finansowym i gospodarczym, wykaz liczby zwolnień oraz wyjaśnienie nieprzewidzianego charakteru tych zwolnień.”;

5. art. 8 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 8

Pomoc techniczna z inicjatywy Komisji

1. Z inicjatywy Komisji, w ramach limitu 0,35 % maksymalnej rocznej kwoty EFG, EFG może być wykorzystany do finansowania przygotowania, monitorowania, informacji i tworzenia bazy wiedzy istotnej dla działania EFG. Może być on wykorzystany także do finansowania wsparcia administracyjnego i technicznego, jak i audytu, kontroli oraz działań związanych z oceną, niezbędnych do wdrażania niniejszego rozporządzenia.

2. W ramach limitu określonego w ust. 1, na początku każdego roku na wniosek Komisji władza budżetowa udostępnia kwotę na pomoc techniczną.

3. Zadania określone w ust. 1 są wykonywane zgodnie z rozporządzeniem finansowym, a także zgodnie z przepisami wykonawczymi mającymi zastosowanie do tej formy wykonywania budżetu.

4. Pomoc techniczna Komisji obejmuje dostarczanie państwom członkowskim informacji i wskazówek dotyczących wykorzystania, monitorowania i oceny EFG. Komisja może również dostarczać informacji na temat korzystania z EFG europejskim i krajowym partnerom społecznym.”;

6. art. 10 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Komisja, na podstawie oceny przeprowadzonej zgodnie z art. 5 ust. 5, uwzględniając w szczególności liczbę pracowników potrzebujących wsparcia, proponowane działania i szacunkowe koszty, ocenia i proponuje w możliwie najkrótszym terminie kwotę ewentualnego wkładu finansowego, który może zostać przyznany w granicach dostępnych środków. Kwota ta nie może przekraczać 50 % łącznych szacunkowych kosztów, o których mowa w art. 5 ust. 2 lit. d). W przypadku wniosków złożonych przed datą określoną w art. 1 ust. 1a, kwota ta nie może przekroczyć 65 %.”;

7. w art. 11 dodaje się akapit w brzmieniu:

„W przypadku pomocy finansowej koszty pośrednie zadeklarowane ryczałtowo kwalifikują się do wsparcia z EFG w wysokości do 20 % bezpośrednich kosztów operacji, pod warunkiem że koszty pośrednie ponoszone są zgodnie z przepisami krajowymi, w tym z przepisami dotyczącymi rachunkowości.”;

8. art. 13 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Państwo lub państwa członkowskie realizują wszystkie kwalifikowalne działania ujęte w skoordynowanym pakiecie zindywidualizowanych usług możliwie jak najszybciej, jednak nie później niż w ciągu 24 miesięcy od dnia przedłożenia wniosku zgodnie z art. 5, lub od dnia rozpoczęcia realizacji tych działań, pod warunkiem że ta ostatnia data przypada nie później niż trzy miesiące od dnia przedłożenia wniosku.”;

9. w art. 20 dodaje się akapit w brzmieniu:

„Na wniosek Komisji Parlament Europejski i Rada mogą dokonać przeglądu niniejszego rozporządzenia, włącznie z tymczasowym odstępstwem przewidzianym w art. 1 ust. 1a.”

Artykuł 2

Przepisy przejściowe

Niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie do wszystkich wniosków o pomoc z EFG otrzymanych począwszy od dnia 1 maja 2009 r. W odniesieniu do wniosków otrzymanych przed tym terminem, przez cały okres trwania pomocy z EFG nadal stosuje się przepisy obowiązujące w dniu złożenia wniosku.

Artykuł 3

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli 18 czerwca 2009 r.