PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 95,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (¹),

stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 251 Traktatu (²),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Dyrektywa Rady 80/181/EWG (³) wymaga od Zjednoczonego Królestwa i Irlandii ustalenia końcowej daty obowiązywania zwolnień, które nadal są stosowane w odniesieniu do jednostek miar znanych jako „pół kwarty” w przypadku mleka w butelkach zwrotnych oraz beczkowego piwa i cydru, „mili” w przypadku tablic sygnalizacji drogowej i oznaczeń prędkości oraz „uncji jubilerskiej” w przypadku handlu metalami szlachetnymi. Doświadczenie wykazało jednak, że z uwagi na lokalny charakter tych zwolnień i ograniczoną liczbę produktów, których zwolnienia te dotyczą, utrzymanie ich nie spowodowałoby ograniczenia handlu przez utworzenie bariery pozataryfowej, w związku z czym nie ma już potrzeby zniesienia tych zwolnień.

(2) Należy wyjaśnić, że zakres dyrektywy 80/181/EWG jest spójny z celami, o których mowa w art. 95 Traktatu, i że nie jest on ograniczony do żadnego szczególnego obszaru działań Wspólnoty.

(3) Dyrektywa 80/181/EWG zezwala na stosowanie do dnia 31 grudnia 2009 r. dodatkowych oznaczeń w uzupełnieniu jednostek legalnych określonych w rozdziale I załącznika do tej dyrektywy. Jednakże, aby uniknąć tworzenia przeszkód dla przedsiębiorstw wspólnotowych zajmujących się eksportem do niektórych państw trzecich, które wymagają, by produkty były oznaczone innymi jednostkami niż te, które określono w rozdziale I, właściwe jest utrzymanie zezwolenia na stosowanie dodatkowych oznaczeń.

(4) Dyrektywa 80/181/EWG wspiera sprawne działanie rynku wewnętrznego poprzez poziom harmonizacji jednostek miar, jaki określa. W tym kontekście wskazane jest, aby Komisja monitorowała zmiany sytuacji na rynku mające związek z tą dyrektywą i jej wdrażaniem, w szczególności jeżeli chodzi o przeszkody w funkcjonowaniu rynku wewnętrznego i dalszą harmonizację niezbędną do pokonania tych przeszkód.

(5) Wskazane jest, aby Komisja, w kontekście jej stosunków handlowych z państwami trzecimi, w tym z Transatlantycką Radą Gospodarczą, nadal zdecydowanie dążyła do zaakceptowania na rynkach państw trzecich produktów, na których etykietach widnieją wyłącznie jednostki Międzynarodowego Układu Jednostek Miar (SI).

(6) Dodatkowe oznaczenia pozwoliłyby również na stopniowe i płynne wprowadzenie nowych jednostek metrycznych, które mogą zostać opracowane na poziomie międzynarodowym.

(7) W roku 1995 Generalna Konferencja Miar postanowiła znieść odrębną dotąd klasę jednostek uzupełniających SI i sklasyfikować jednostki „radian” i „steradian” jako bezwymiarowe pochodne jednostki SI, których nazwy i symbole mogą, lecz nie muszą, być stosowane w wyrażeniach dotyczących innych jednostek pochodnych SI.

(8) W roku 1999 Generalna Konferencja Miar przyjęła w ramach SI jednostkę „katal” o oznaczeniu „kat”, jako jednostkę SI określającą aktywność katalityczną. Ta nowa zharmonizowana jednostka SI miała zapewnić spójne i jednolite oznaczanie jednostek miar w dziedzinie medycyny i biochemii, a w konsekwencji wyeliminować wszelkie ryzyko nieporozumień wynikających ze stosowania niezharmonizowanych jednostek.

(9) W roku 2007 Generalna Konferencja Miar przyjęła uwagę do definicji „kelwina”, aby wyeliminować jedno z głównych źródeł obserwowanej zmienności realizacji punktu potrójnego wody. „Kelwin” zdefiniowany jest jako ułamkowa część temperatury termodynamicznej punktu potrójnego wody. Uwaga ta dotyczy wody o określonym składzie izotopowym.

(10) Ponieważ „akr” nie jest już stosowany do celów ewidencji gruntów w Zjednoczonym Królestwie i Irlandii, nie ma dalszej potrzeby stosowania zwolnienia w tym zakresie.

(11) Zgodnie z pkt 34 Porozumienia międzyinstytucjonalnego w sprawie lepszego stanowienia prawa (⁴) państwa członkowskie są zachęcane do sporządzenia, do swych celów i w interesie Wspólnoty, własnych tabel, które w możliwie najszerszym zakresie odzwierciedlają korelacje pomiędzy niniejszą dyrektywą a środkami transpozycji, oraz do podania ich do wiadomości publicznej.

(12) Należy zatem odpowiednio zmienić dyrektywę 80/181/EWG,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

Zmiany

W dyrektywie 80/181/EWG wprowadza się następujące zmiany:

1) artykuł 1 lit. b) otrzymuje brzmienie:

„b) wymienione w rozdziale II załącznika wyłącznie w tych państwach członkowskich, w których były dopuszczone w dniu 21 kwietnia 1973 r.”;

2) artykuł 2 lit. a) otrzymuje brzmienie:

„a) Zobowiązania wynikające z art. 1 dotyczą stosowanych przyrządów pomiarowych, dokonywanych pomiarów oraz podawania wartości wielkości wyrażonych w jednostkach miar.”;

3) artykuł 3 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Dozwolone jest stosowanie dodatkowych oznaczeń.”;

4) dodaje się artykuł w brzmieniu:

„Artykuł 6b

Komisja monitoruje zmiany sytuacji na rynku mające związek z tą dyrektywą i jej wdrażaniem w odniesieniu do sprawnego funkcjonowania rynku wewnętrznego i handlu międzynarodowego oraz przedkłada Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie dotyczące tych zmian, w stosownych przypadkach wraz z odpowiednimi wnioskami, przed dniem 31 grudnia 2019 r.”;

5) w załączniku wprowadza się następujące zmiany:

a) rozdział I pkt 1.1 ustęp zatytułowany „Jednostka miary temperatury termodynamicznej” otrzymuje brzmienie:

„Jednostka miary temperatury termodynamicznej

Kelwin, jednostka miary temperatury termodynamicznej, wynosi 1/273,16 temperatury termodynamicznej punktu potrójnego wody.

Definicja ta dotyczy wody, której skład izotopowy charakteryzuje się następującymi stosunkami liczności materii: 0,00 015 576 mola ²H na jeden mol ¹H, 0,0 003 799 mola ¹⁷O na jeden mol ¹⁶O i 0,0 020 052 mola ¹⁸O na jeden mol ¹⁶O.

(Trzynasta CGPM (1967), rezolucja 4 oraz dwudziesta trzecia CGPM (2007), rezolucja 10)”;

b) w rozdziale I pkt 1.1.1 tytuł otrzymuje brzmienie:

„Nazwa specjalna i oznaczenie pochodnej jednostki miary temperatury SI wyrażającej temperaturę Celsjusza”;

c) w rozdziale 1 pkt 1.2 tytuł otrzymuje brzmienie: „1.2. Jednostki pochodne SI”;

d) w rozdziale I skreśla się pkt 1.2.1;

e) w rozdziale I, pkt 1.2.2 i 1.2.3 otrzymują brzmienie:

„1.2.2. Ogólne zasady dla jednostek pochodnych SI

Jednostki pochodne spójne z jednostkami podstawowymi SI są wyrażone za pomocą wzorów algebraicznych w postaci iloczynu potęg jednostek podstawowych SI ze współczynnikiem liczbowym równym liczbie 1.

1.2.3. Jednostki pochodne SI o specjalnych nazwach i oznaczeniach

Jednostki pochodne od jednostek podstawowych SI mogą być wyrażone za pomocą jednostek miar wymienionych w rozdziale I.

W szczególności jednostki pochodne SI mogą być wyrażane za pomocą specjalnych nazw i oznaczeń wymienionych w powyższej tabeli, na przykład jednostka SI lepkości dynamicznej może być wyrażona jako m^–1 • kg • s^–1 lub N • s • m^–2 lub Pa • s.”;

f) w rozdziale II skreśla się następujący wiersz w tabeli:

g) w rozdziale II ostatnie zdanie otrzymuje brzmienie: „Jednostki wymienione w tym rozdziale można łączyć ze sobą lub z jednostkami wymienionymi w rozdziale I w celu tworzenia jednostek złożonych.”.

Artykuł 2

Transpozycja

1. Państwa członkowskie przyjmują i publikują, nie później niż dnia 31 grudnia 2009 r., przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy. Teksty tych przepisów przekazują niezwłocznie Komisji.

Państwa członkowskie stosują te przepisy od dnia 1 stycznia 2010 r.

Przepisy przyjęte przez państwa członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez państwa członkowskie.

2. Państwa członkowskie przekazują Komisji teksty podstawowych przepisów prawa krajowego przyjętych w dziedzinach objętych niniejszą dyrektywą.

Artykuł 3

Wejście w życie

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 4

Adresaci

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Strasburgu, dnia 11 marca 2009 r.