KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając dyrektywę 97/23/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 maja 1997 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich dotyczących urządzeń ciśnieniowych (¹), w szczególności jej art. 6,

uwzględniając opinię Stałego Komitetu powołanego zgodnie z art. 5 dyrektywy 98/34/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 czerwca 1998 r. ustanawiającej procedurę udzielania informacji w dziedzinie norm i przepisów technicznych oraz zasad dotyczących usług społeczeństwa informacyjnego (²),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Dyrektywa 97/23/WE stanowi, że urządzenia ciśnieniowe oraz zespoły mogą być wprowadzane do obrotu oraz wprowadzane do użytku jedynie, jeśli są właściwie zainstalowane oraz utrzymywane we właściwy sposób dla przewidzianego wykorzystania, nie zagrażają zdrowiu i bezpieczeństwu osób oraz, jeżeli to jest stosowne, zwierząt domowych lub mienia.

(2) Urządzenia ciśnieniowe oraz zespoły uznawane są za spełniające zasadnicze wymogi określone w dyrektywie 97/23/WE, jeśli spełniają krajowe normy transponujące zharmonizowane normy, których numery referencyjne zostały opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

(3) Zgodnie z art. 6 dyrektywy 97/23/WE Szwecja wniosła formalny sprzeciw w odniesieniu do normy EN 3-9:2006, przyjętej przez Europejski Komitet Normalizacyjny (CEN) w dniu 2 listopada 2006 r., do której odniesienie jeszcze nie zostało opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

(4) Szwecja uważa, że sekcje 4, 5.1, 5.2, 5.4, 6 i 8 normy EN 3-9:2006 nie spełniają zasadniczych wymogów określonych w dyrektywie 97/23/WE.

(5) W odniesieniu do sekcji 4 (materiały) normy EN 3-9:2006 Szwecja uważa, że podano w nim jedynie ogólne informacje i że z tego powodu niemożliwe jest ustalenie rozwiązań technicznych dotyczących wymogów w odniesieniu do materiałów technicznych ustanowionych w pkt 4 załącznika I do dyrektywy 97/23/WE. Dokładny wybór materiału jest w tym kontekście niezbędny, aby spełnić kilka zasadniczych wymogów bezpieczeństwa dotyczących urządzeń ciśnieniowych zgodnie z odnośnym wymogiem zlecenia M/071 CEN-u.

(6) W sekcji 4 normy EN 3-9:2006 nie określono rodzaju materiałów, których należy użyć. W normie wykluczone zostało jedynie stosowanie materiałów niemetalicznych w korpusach urządzeń do sterowania i wymagane jest, aby materiał, z którego wykonane są komponenty i który może mieć kontakt z częściami składowymi, był kompatybilny zarówno z zawartością innych komponentów, jak i z materiałem, z których są one wykonane. Dlatego wobec braku konkretnych specyfikacji technicznych w sekcji 4 normy EN 3-9:2006 nie potwierdza się domniemanej zgodności z wymogami w pkt 4 załącznika I do dyrektywy 97/23/WE.

(7) Sekcja 5 (projekt) normy EN 3-9:2006, a w szczególności sekcje 5.1 i 5.2, zdaniem Szwecji nie zawierają wymogów technicznych dotyczących projektowania pojemników na CO₂ odpowiednio odpornych na ograniczanie ciśnienia. Szwecja uważa, że klauzule te nie spełniają wymogów pkt 2.3 i 2.9 załącznika I dyrektywy 97/23/WE.

(8) Sekcje 5.1 i 5.2 normy EN 3-9:2006 nie zawierają żadnych szczegółowych wymogów dotyczących projektowania cylindra i urządzenia sterującego ani szczegółowych rozwiązań technicznych, aby zapewnić bezpieczne napełnianie i odprowadzanie. Dlatego ich treść nie jest wystarczająca, aby potwierdzić domniemaną zgodność z wymogami dotyczącymi bezpiecznej obsługi oraz działania w pkt 2.3 i dotyczącymi bezpiecznego napełniania i odprowadzania w pkt 2.9 załącznika I do dyrektywy 97/23/WE.

(9) Szwecja uważa również, że sekcja 5.4 normy EN 3-9:2006 nie spełnia wymogów pkt 2.11.2 załącznika I dyrektywy 97/23/WE.

(10) Sekcja 5.4 normy EN 3-9:2006 stanowi, że membrana urządzenia bezpieczeństwa musi się włączać, kiedy wartość ciśnienia mieści się w przedziale od wartości o 10 % wyższej od najwyższego dopuszczalnego PS do wartości ciśnienia badawczego PT. Membrana bezpieczeństwa określona jest w normach jako osprzęt zabezpieczający. Jednakże membrana bezpieczeństwa nie jest typowym urządzeniem ograniczającym ciśnienie, lecz urządzeniem ochronnym, ponieważ jej zadaniem jest ograniczanie zagrożenia w przypadku przepełnienia lub przegrzania. Poza tym pkt 2.11.2 załącznika I dyrektywy 97/23/WE dotyczący urządzeń ograniczających ciśnienie stanowi, że urządzenia te muszą być tak zaprojektowane, aby ciśnienie nie przekroczyło na stałe najwyższego dopuszczalnego ciśnienia PS, i że dopuszczalny jest jednak krótkotrwały skokowy wzrost ciśnienia, które może przekroczyć dopuszczalne ciśnienie PS maksymalnie o 10 %. Dlatego ten podpunkt normy nie potwierdza domniemanej zgodności z dyrektywą 97/23/WE.

(11) Zdaniem Szwecji sekcja 6 normy EN 3-9:2006 (wytwarzanie gaśnicy z części) zgodnie z załącznikiem ZA ma na celu potwierdzenie zgodności z wymogami w pkt 2.8 (zespoły) załącznika I do dyrektywy 97/23/WE. Jednakże pkt 2.8 załącznika I do tej dyrektywy dotyczy projektowania, a nie wytwarzania gaśnicy z części.

(12) Punkt 2.8 załącznika I do dyrektywy 97/23/WE zawiera wymogi dotyczące projektowania zespołów, aby zapewnić przydatność różnych komponentów, ich właściwe zintegrowanie i zmontowanie w zintegrowaną i funkcjonalną całość. Punkt 3 załącznika I do tej dyrektywy zawiera dokładne wymogi dotyczące wytwarzania.

(13) Sekcja 6 normy EN 3-9:2006 nie zawiera szczególnych wymogów dotyczących projektu. Zawiera on ogólne informacje dotyczące zarówno projektu, jak i wytwarzania i nie wystarcza do potwierdzenia domniemanej zgodności z wymogami w pkt 2.8 załącznika I do dyrektywy 97/23/WE. Ponadto ponieważ treść tego punktu nie odpowiada stosownym wymogom dyrektywy, może to prowadzić do nieporozumień.

(14) Poza tym Szwecja uważa, że sekcja 8 normy EN 3-9:2006 nie odpowiada wymogom określonym w pkt 3.3 załącznika I do dyrektywy 97/23/WE, ponieważ brakuje w nim dwóch spośród najważniejszych parametrów: najwyższego dopuszczalnego ciśnienia PS i najwyższej dopuszczalnej temperatury (TS max).

(15) W pkt 3.3 załącznika I do dyrektywy 97/23/WE zawarte są szczegółowe wymogi dotyczące oznakowywania i etykietowania urządzeń ciśnieniowych. Obejmują one, dla wszystkich urządzeń ciśnieniowych, informacje dotyczące najniższych/najwyższych wartości dopuszczalnych.

(16) Sekcja 8 normy EN 3-9:2006 zawiera wymogi dotyczące oznakowania najwyższego dopuszczalnego ciśnienia PS, ale nie zawiera wymogów dotyczących najniższej i najwyższej dopuszczalnej temperatury (TS min i TS max). Z tego względu nie wystarcza on do potwierdzenia domniemanej zgodności z pkt 3.3 załącznika I do dyrektywy 97/23/WE.

(17) Poza tym, jak wynika z ogólnej oceny struktury i treści normy EN 3-9:2006, nie określono w niej wyraźnie, czy odnosi się ona wyłącznie do wymogów dotyczących projektu zespołów (przenośne gaśnice ciśnieniowe), czy również obejmuje projekt komponentów i fazę wytwarzania zespołów. Może to przyczynić się do nieporozumień co do zakresu i związku między klauzulami a zasadniczymi wymogami dyrektywy 97/23/WE.

(18) Dlatego na podstawie normy EN 3-9:2006, informacji otrzymanych w ramach konsultacji z władzami krajowymi, CEN-em i przemysłem oraz na podstawie niniejszej oceny wszystkich danych aspektów, stwierdza się, że zharmonizowana norma EN 3-9:2006 nie spełnia odpowiednich zasadniczych wymogów dyrektywy 97/23/WE.

(19) Dlatego też odniesienie do normy EN 3-9:2006 nie powinno zostać opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Odniesienie do normy EN 3-9:2006 „Gaśnice przenośne - część 9: Wymania dodatkowe do EN 3-7 dotyczące odporności na ciśnienie gaśnic na CO₂” nie jest publikowane w wykazie norm publikowanych w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 10 lutego 2009 r.