Akt prawny
archiwalny
Wersja archiwalna od 2009-02-09 do 2015-01-01
Wersja archiwalna od 2009-02-09 do 2015-01-01
archiwalny
Alerty
ROZPORZĄDZENIE EUROPEJSKIEGO BANKU CENTRALNEGO (WE) NR 24/2009
z dnia 19 grudnia 2008 r.
dotyczące danych statystycznych w zakresie aktywów i pasywów podmiotów sekurytyzacyjnych
(EBC/2008/30)
RADA PREZESÓW EUROPEJSKIEGO BANKU CENTRALNEGO,
uwzględniając Statut Europejskiego Systemu Banków Centralnych i Europejskiego Banku Centralnego (zwany dalej „Statutem ESBC”), w szczególności jego art. 5,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 2533/98 z dnia 23 listopada 1998 r. dotyczące zbierania informacji statystycznych przez Europejski Bank Centralny (1), w szczególności jego art. 5 ust. 1 i art. 6 ust. 4,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Artykuł 2 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 2533/98 uprawnia Europejski Bank Centralny (EBC) do zbierania, z pomocą krajowych banków centralnych (KBC), informacji statystycznych w granicach referencyjnej populacji sprawozdawczej, które są niezbędne do wypełnienia wymogów sprawozdawczych EBC i do realizacji zadań Europejskiego Systemu Banków Centralnych (ESBC). Z art. 2 ust. 2 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 2533/98 wynika, że podmioty sekurytyzacyjne (PS) są zaliczane do referencyjnej populacji sprawozdawczej na potrzeby wypełniania wymogów sprawozdawczych EBC, m.in. w zakresie statystyki pieniężnej i bankowej. Artykuł 3 rozporządzenia (WE) nr 2533/98 zobowiązuje EBC do określenia rzeczywistej populacji sprawozdawczej mieszczącej się w granicach referencyjnej populacji sprawozdawczej i uprawnia EBC do pełnego lub częściowego zwolnienia poszczególnych kategorii podmiotów sprawozdających z wypełniania wymogów sprawozdawczych EBC.
(2) Celem sprawozdawczości PS jest dostarczenie EBC dokładnej statystyki działalności podsektora PS w uczestniczących państwach członkowskich, które uważa się za jeden obszar gospodarczy.
(3) Z uwagi na bliskie powiązania miedzy działalnością PS a działalnością monetarnych instytucji finansowych (MIF) wymaga się, aby sprawozdawczość PS i MIF była spójna, wzajemnie uzupełniająca się oraz zintegrowana. Dlatego też informacje statystyczne przekazywane zgodnie z niniejszym rozporządzeniem muszą być rozpatrywane razem z danymi przekazywanymi przez MIF w zakresie sekurytyzacji aktywów zgodnie z rozporządzeniem Europejskiego Banku Centralnego (WE) nr 25/2009 z dnia 19 grudnia 2008 r. w sprawie bilansu skonsolidowanego monetarnych instytucji finansowych (przekształcone) (EBC/2008/32) (2).
(4) Zintegrowana sprawozdawczość PS i MIF oraz wyłączenia określone w niniejszym rozporządzeniu mają na celu zmniejszenie obciążenia sprawozdawczego podmiotów sprawozdających oraz uniknięcie sytuacji, w której PS i MIF przekazują te same informacje statystyczne.
(5) KBC powinny mieć możliwość zwalniania PS z tych wymogów sprawozdawczych, których wygórowane koszty przewyższałyby korzyści z punktu widzenia statystyki.
(6) Pomimo tego, że rozporządzenia przyjmowane na podstawie art. 34 ust. 1 Statutu ESBC nie przyznają żadnych praw i nie nakładają obowiązków na nieuczestniczące państwa członkowskie, art. 5 Statutu ESBC stosuje się do wszystkich państw członkowskich niezależnie od tego, czy przyjęły one euro, czy też nie. Motyw 17 rozporządzenia (WE) nr 2533/98 precyzuje, że art. 5 Statutu ESBC w powiązaniu z art. 10 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską zobowiązują nieuczestniczące państwa członkowskie do zaprojektowania i wdrożenia przez nie na poziomie krajowym wszelkich środków uznanych przez nie za właściwe w celu zbierania informacji statystycznych niezbędnych do wypełnienia wymogów ESBC w zakresie sprawozdawczości statystycznej oraz zapewnienia terminowych przygotowań w dziedzinie statystyki do uzyskania statusu uczestniczących państw członkowskich.
(7) Sankcje EBC określone w art. 7 rozporządzenia (WE) nr 2533/98 mają zastosowanie do PS,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Definicje
Dla celów niniejszego rozporządzenia:
1) „podmiot sekurytyzacyjny” (PS) oznacza podmiot utworzony zgodnie z prawem krajowym lub wspólnotowym i podlegający:
(i) prawu zobowiązań - jako fundusz wspólnego inwestowania zarządzany przez towarzystwo funduszy inwestycyjnych; lub
(ii) prawu powierniczemu; lub
(iii) prawu spółek - jako spółka akcyjna lub spółka z ograniczoną odpowiedzialnością; lub
(iv) innym podobnym regulacjom prawnym;
oraz którego główna działalność spełnia następujące kryteria:
a) podmiot ten zamierza dokonać lub dokonuje jednej lub większej ilości transakcji sekurytyzacyjnych i jest chroniony przed ryzykiem upadłości lub jakimikolwiek innymi przypadkami niewywiązywania się przez inicjatora ze zobowiązań;
b) podmiot ten emituje lub zamierza wyemitować papiery wartościowe, jednostki uczestnictwa funduszy sekurytyzacyjnych, pozostałe instrumenty dłużne i/lub pochodne instrumenty finansowe i/lub posiada bądź może posiadać - w sensie prawnym lub ekonomicznym - aktywa wystawione na sprzedaż w ofercie publicznej lub sprzedane w ofercie prywatnej, które stanowią podstawę dla emisji papierów wartościowych, jednostek uczestnictwa funduszy sekurytyzacyjnych, pozostałych instrumentów dłużnych i/lub finansowych instrumentów pochodnych.
Definicja PS nie obejmuje:
- MIF w rozumieniu art. 1 rozporządzenia (WE) nr 25/ 2009 (EBC/2008/32),
- funduszy inwestycyjnych (FI) w rozumieniu art. 1 rozporządzenia (WE) nr 958/2007 Europejskiego Banku Centralnego z dnia 27 lipca 2007 r. dotyczącego danych statystycznych w zakresie aktywów i zobowiązań funduszy inwestycyjnych (EBC/2007/ 8) (3);
2) „sekurytyzacja” oznacza transakcję lub kilka powiązanych transakcji, w których aktywo lub pula aktywów zostaje przeniesiona na podmiot niezależny od inicjatora, utworzony lub działający na potrzeby sekurytyzacji i/lub w której ryzyko kredytowe aktywa lub puli aktywów zostaje przeniesione, w całości lub części, na podmiot inwestujący w papiery wartościowe, jednostki uczestnictwa funduszy sekurytyzacyjnych, pozostałe instrumenty dłużne i/lub instrumenty pochodne wyemitowane przez podmiot niezależny od inicjatora, utworzony lub działający na potrzeby sekurytyzacji, oraz:
a) przenoszenie ryzyka kredytowego odbywa się:
- w drodze przeniesienia - w sensie ekonomicznym - sekurytyzowanych aktywów na podmiot niezależny od inicjatora utworzony lub działający na potrzeby sekurytyzacji poprzez przeniesienie przysługującego inicjatorowi prawa własności sekurytyzowanych aktywów bądź przez subpartycypację; lub
- z zastosowaniem kredytowych instrumentów pochodnych, gwarancji lub innych podobnych instrumentów;
oraz
b) wyemitowane papiery wartościowe, jednostki uczestnictwa funduszy sekurytyzacyjnych, i/lub pochodne instrumenty finansowe nie stanowią zobowiązań płatniczych inicjatora;
3) „inicjator” oznacza podmiot przenoszący aktywa lub pulę aktywów i/lub ryzyko kredytowe aktywa lub puli aktywów na podmiot sekurytyzacyjny;
4) „uczestniczące państwo członkowskie” oznacza państwo członkowskie, które przyjęło euro;
5) „nieuczestniczące państwo członkowskie” oznacza państwo członkowskie, które nie przyjęło euro;
6) „podmiot sprawozdający” oznacza podmiot sprawozdający w rozumieniu art. 1 rozporządzenia (WE) nr 2533/98;
7) „rezydent” oznacza rezydenta w rozumieniu art. 1 rozporządzenia (WE) nr 2533/98. Na potrzeby niniejszego rozporządzenia, w przypadku gdy dany podmiot prawny nie ma fizycznej siedziby, za jego siedzibę uważa się obszar gospodarczy, którego system prawny jest właściwy dla utworzenia tego podmiotu. Jeżeli podmiot nie posiada osobowości prawnej, jako kryterium określenia statusu rezydenta wykorzystuje się siedzibę w sensie prawnym, to znaczy kraj, którego system prawny jest właściwy dla ustanowienia i działalności tego podmiotu;
8) „MIF” oznacza monetarną instytucję finansową w rozumieniu art. 1 rozporządzenia (WE) nr 25/2009 (EBC/2008/32);
9) „właściwy KBC” oznacza KBC uczestniczącego państwa członkowskiego, którego rezydentem jest dany PS;
10) „rozpoczęcie działalności” oznacza czynność, wraz z działaniami przygotowawczymi, która jest związana z sekurytyzacją, ale nie polega jedynie na utworzeniu podmiotu, który w ciągu najbliższych sześciu miesięcy nie rozpocznie działalności sekurytyzacyjnej. Każda czynność podjęta po pojawieniu się możliwości przeprowadzenia transakcji sekurytyzacyjnej stanowi rozpoczęcie działalności.
Artykuł 2
Populacja sprawozdawcza
1. Referencyjna populacja sprawozdawcza obejmuje PS będące rezydentami uczestniczących państw członkowskich. Referencyjna populacja sprawozdawcza podlega wymogowi określonemu w art. 3 ust. 2.
2. Referencyjna populacja sprawozdawcza, z wyłączeniem PS zwolnionych z obowiązku sprawozdawczego zgodnie z art. 5 ust. 1 lit. c), tworzy rzeczywistą populację sprawozdawczą. Rzeczywista populacja sprawozdawcza podlega obowiązkowi sprawozdawczemu określonemu w art. 4, z zastrzeżeniem wyłączeń określonych w art. 5. PS podlegające obowiązkowi przekazywania rocznego sprawozdania finansowego zgodnie z art. 5 ust. 3 lub przekazywania wyników ankiet ad hoc zgodnie z art. 5 ust. 5 również zaliczane są do rzeczywistej populacji sprawozdawczej.
3. Jeżeli PS nie posiada osobowości prawnej w rozumieniu prawa krajowego, wówczas obowiązek przekazywania informacji wymaganych niniejszym rozporządzeniem spoczywa na prawnym przedstawicielu podmiotu sekurytyzacyjnego lub, w braku takiego przedstawiciela, na osobach, które zgodnie z właściwym prawem krajowym ponoszą odpowiedzialność za działania PS.
Artykuł 3
Lista PS dla celów statystycznych
1. Zarząd EBC sporządza i prowadzi dla celów statystycznych listę PS składających się na referencyjną populację sprawozdawczą. PS przekazują KBC dane wymagane przez KBC zgodnie z wytycznymi EBC/2008/31 z dnia 19 grudnia 2008 r. zmieniającymi wytyczne EBC/2007/9 w sprawie statystyki pieniężnej oraz instytucji i rynków finansowych (przekształcone) (4). EBC i KBC udostępniają tę listę oraz jej aktualizacje w odpowiedni sposób, w tym drogą elektroniczną, przez Internet lub - na wniosek podmiotów sprawozdających -w formie papierowej.
2. PS zawiadamia właściwy KBC o swoim istnieniu przed upływem tygodnia od daty rozpoczęcia działalności, niezależnie od tego, czy dany PS będzie podlegał wymogom regularnej sprawozdawczości zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.
3. Jeżeli najnowsza dostępna elektroniczna wersja listy określonej w ust. 1 jest nieprawidłowa, EBC nie nakłada sankcji na podmioty, które nie wypełniły właściwie wymogów sprawozdawczych określonych w ust. 2 w zakresie, w jakim korzystały one z nieprawidłowej listy w dobrej wierze.
Artykuł 4
Sprawozdawczość kwartalna i wymogi sprawozdawcze
1. Rzeczywista populacja sprawozdawcza przekazuje właściwemu KBC dane kwartalne dotyczące stanów, transakcji, całkowitej/częściowej utraty wartości aktywów i pasywów PS z częstotliwością kwartalną, zgodnie z załącznikami I i II.
2. KBC mogą zbierać wymagane na mocy ust. 1 informacje statystyczne o papierach wartościowych wyemitowanych i posiadanych przez PS zgodnie z metodą „papier po papierze”, w zakresie, w jakim dane określone w ust. 1 mogą zostać pozyskane zgodnie ze standardami minimum określonymi w załączniku III.
3. Z zastrzeżeniem wymogów sprawozdawczych określonych w załączniku II, wymogi sprawozdawcze dla aktywów i pasywów PS przekazywanych zgodnie z niniejszym rozporządzeniem zostały określone w odpowiednich przepisach krajowych wdrażających dyrektywę Rady 86/635/EWG z dnia 8 grudnia 1986 r. w sprawie rocznych i skonsolidowanych sprawozdań finansowych banków i pozostałych instytucji finansowych (5). Standardy rachunkowości określone w prawie krajowym wdrażającym czwartą dyrektywę Rady 78/660/EWG z dnia 25 lipca 1978 r. wydaną na podstawie art. 54 ust. 3 lit. g) Traktatu w sprawie rocznych sprawozdań finansowych niektórych rodzajów spółek (6) dotyczą PS, które nie są objęte przepisami prawa krajowego wdrażającymi dyrektywę 86/635/EWG. Wszelkie inne właściwe standardy lub praktyki rachunkowości dotyczą PS, które nie są objęte przepisami prawa krajowego wdrażającymi którąkolwiek z powyższych dyrektyw.
4. Tam, gdzie ust. 3 wymaga przekazywania instrumentów zgodnie z metodą wyceny rynkowej, KBC mogą zwolnić PS z obowiązku przekazywania tych instrumentów zgodnie z tą metodą, jeżeli koszty poniesione przez PS byłyby nieproporcjonalnie wysokie. W takim przypadku PS wykorzystują metodę wyceny stosowaną w raportach dla inwestorów.
5. Jeżeli zgodnie z krajowymi praktykami rynkowymi dane dostępne są na określony dzień kwartału, KBC mogą zezwolić podmiotom sprawozdającym na przekazywanie takich danych jako danych kwartalnych, pod warunkiem że dane są porównywalne i uwzględniają istotne transakcje zrealizowane w okresie między tym dniem a końcem kwartału.
6. Zamiast określonych w ust. 1 danych dotyczących całkowitej/częściowej utraty wartości aktywów i pasywów PS mogą -w porozumieniu z właściwym KBC - przekazywać inne informacje, które pozwolą KBC na zestawienie danych wymaganych w tym zakresie.
Artykuł 5
Wyłączenia
1. KBC mogą przyznawać następujące wyłączenia wymogów sprawozdawczych określonych w art. 4:
a) KBC mogą przyznawać PS wyłączenia w zakresie przekazywania danych o kredytach - w podziale na terminy pierwotne, podziale sektorowym i geograficznym - których inicjatorem jest MIF strefy euro, jeżeli MIF pozostaje administratorem takiego kredytu w rozumieniu rozporządzenia (WE) nr 25/2009 (EBC/2008/32). Przekazywanie powyższych danych reguluje rozporządzenie (WE) nr 25/ 2009 (EBC/2008/32);
b) KBC mogą zwalniać PS z wszystkich wymogów sprawozdawczych określonych w załączniku I, z wyjątkiem wymogu przekazywania sumy bilansowej wg stanu na koniec kwartału, pod warunkiem że udział PS przekazujących szczegółowe dane o pozycjach aktywów/pasywów do zagregowanego bilansu kwartalnego wynosi co najmniej 95 % sumy bilansowej wszystkich PS w każdym uczestniczącym państwie członkowskim. KBC sprawdzają wypełnienie tego warunku w terminie umożliwiającym ewentualne udzielenie lub cofnięcie wyłączenia z mocą od początku każdego roku kalendarzowego;
c) w zakresie, w jakim dane określone w art. 4 mogą zostać pozyskane zgodnie ze standardami minimum określonymi w załączniku III z innych źródeł statystycznych, publicznych lub nadzorczych, oraz z zastrzeżeniem lit. a) i b), KBC, po zasięgnięciu opinii EBC, mogą całkowicie lub częściowo zwalniać podmioty sprawozdające z wymogów sprawozdawczych określonych w załączniku I do niniejszego rozporządzenia.
2. PS, za uprzednią zgodą właściwego KBC, mogą nie skorzystać z wyłączeń określonych w ust. 1 i przekazywać pełną sprawozdawczość zgodne z art. 4.
3. PS, które korzystają z wyłączenia w rozumieniu ust. 1 lit. c), przekazują roczne sprawozdania finansowe właściwemu KBC - o ile takie sprawozdania nie zostały upublicznione - w ciągu sześciu miesięcy po zakończeniu okresu sprawozdawczego lub w najbliższym możliwym terminie po zakończeniu tego sześciomiesięcznego okresu, zgodnie z odpowiednimi przepisami państwa członkowskiego, w którym MIF jest rezydentem. Właściwy KBC powiadamia PS, które są objęte tym obowiązkiem sprawozdawczym.
4. Właściwy KBC cofa wyłączenie określone w ust. 1 lit. c), jeżeli dane spełniające standardy statystyczne porównywalne do wymaganych na mocy niniejszego rozporządzenia nie zostaną przekazane w terminie właściwemu KBC przez trzy kolejne okresy sprawozdawcze, niezależnie od tego, czy taka sytuacja wynika z winy zainteresowanego PS. Podmiot sekurytyzacyjny rozpoczyna przekazywanie danych określonych w art. 4 nie później niż trzy miesiące po terminie otrzymania od właściwego KBC informacji o cofnięciu wyłączenia.
5. Z zastrzeżeniem ust. 3, w celu wypełnienia wymogów określonych w niniejszym rozporządzeniu KBC mogą objąć PS, którym przyznano wyłączenia w rozumieniu ust. 1 lit. c) badaniami ankietowymi ad hoc. PS przekazują informacje wymagane z tytułu badania ankietowego ad hoc w ciągu 15 dni roboczych od daty przedstawienia odpowiedniego żądania przez właściwy KBC.
Artykuł 6
Terminy przekazywania danych
KBC przekazują do EBC zagregowane kwartalne aktywa i pasywa zawierające pozycje PS w każdym uczestniczącym państwie członkowskim do końca 28. dnia roboczego po zakończeniu kwartału, którego dotyczą. KBC ustalają terminy, w których podmioty sprawozdające przekazują dane.
Artykuł 7
Wymogi minimum i krajowe uzgodnienia sprawozdawcze
1. PS przekazują wymagane informacje statystyczne zgodnie z określonymi w załączniku III wymogami minimum regulującymi tryb ich przekazywania, dokładność, zgodność metodologiczną oraz tryb wprowadzania korekt.
2. KBC definiują i wdrażają uzgodnienia w zakresie sprawozdawczości, które mają być stosowane przez rzeczywistą populację sprawozdawczą zgodnie ze specyfikacją krajową. KBC zapewniają, aby wymienione uzgodnienia w zakresie sprawozdawczości pozwalały na zbieranie wymaganych informacji statystycznych oraz umożliwiały dokładne sprawdzenie zgodności z określonymi w załączniku III wymogami minimum w zakresie przekazywania danych, dokładności, zgodności metodologicznej oraz wprowadzania korekt.
Artykuł 8
Weryfikacja i obowiązkowe zbieranie danych
Uprawnienie do weryfikowania lub zbierania danych przekazywanych przez podmioty sprawozdające zgodnie z wymogami określonymi w niniejszym rozporządzeniu jest wykonywane przez KBC z zastrzeżeniem uprawnień EBC w tym zakresie. Uprawnienie to KBC wykonują w szczególności wówczas, gdy instytucja należąca do rzeczywistej populacji sprawozdawczej nie przestrzega określonych w załączniku III wymogów minimum w zakresie przekazywania, zgodności metodologicznej i wprowadzania korekt.
Artykuł 9
Pierwsze sprawozdanie
1. PS, który rozpoczął działalność do dnia 24 marca 2009 r. włącznie, zawiadamia właściwy KBC o swoim istnieniu do końca marca 2009 r., niezależnie od tego, czy będzie podlegał wymogom regularnej sprawozdawczości zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.
2. PS, który rozpoczął działalność po dniu 24 marca 2009 r., zawiadamia właściwy KBC o swoim istnieniu zgodnie z postanowieniami art. 3 ust. 2.
3. Pierwsze sprawozdanie zgodne z wymogami sprawozdawczymi określonymi w art. 4 i 5 obejmuje dane kwartalne począwszy od grudnia 2009 r. W pierwszym sprawozdaniu przekazuje się tylko stany.
4. PS rozpoczynające działalność po dniu 31 grudnia 2009 r. w pierwszym sprawozdaniu przekazują dane kwartalne począwszy od pierwotnej transakcji sekurytyzacyjnej.
5. PS rozpoczynające działalność po przyjęciu euro przez państwo członkowskie, w którym mają one siedzibę, później niż dnia 31 grudnia 2009 r. w pierwszym sprawozdaniu przekazują dane kwartalne począwszy od pierwotnej transakcji sekurytyzacyjnej.
Artykuł 10
Przepis końcowy
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego. dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Sporządzono we Frankfurcie nad Menem dnia 19 grudnia 2008 r.
| W imieniu Rady Prezesów EBC |
| Jean-Claude TRICHET |
| Prezes EBC |
|
|
(1) Dz.U. L 318 z 27.11.1998, s. 8.
(2) Zob. s. 14 niniejszego Dziennika Urzędowego.
(3) Dz.U. L 211 z 11.8.2007, s. 8.
(4) Dotychczas niepublikowane w Dzienniku Urzędowym.
ZAŁĄCZNIK I
WYMOGI W ZAKRESIE SPRAWOZDAWCZOŚCI STATYSTYCZNEJ
ZAŁĄCZNIK II
DEFINICJE
CZĘŚĆ 1
Definicje kategorii instrumentów
Poniższa tabela zawiera szczegółowy ujednolicony opis kategorii instrumentów, które krajowe banki centralne (KBC) włączają do kategorii krajowych zgodnie z niniejszym rozporządzeniem. Tabela nie jest listą poszczególnych instrumentów finansowych, a opisy w niej zawarte nie są wyczerpujące. Definicje odnoszą się do europejskiego systemu rachunków narodowych i regionalnych we Wspólnocie (ESA 95).
Wszystkie aktywa i pasywa muszą być przekazywane w ujęciu brutto, tj. aktywa nie są pomniejszane o pasywa.
Tabela A
Definicje kategorii instrumentów w zakresie aktywów i pasywów podmiotów sekurytyzacyjnych
KATEGORIE AKTYWÓW
| Kategoria | Opis najważniejszych cech |
| 1. Depozyty i kredyty | Na potrzeby sprawozdawczości ta pozycja obejmuje środki przyznane kredytobiorcom przez podmioty sekurytyzacyjne (PS), niepotwierdzone w formie dokumentów lub potwierdzone pojedynczym dokumentem (nawet jeśli stał się zbywalny). |
|
| Kategoria obejmuje: |
|
| - depozyty złożone w monetarnych instytucjach finansowych (MIF) |
|
| - kredyty udzielone PS |
|
| - należności z tytułu operacji z otrzymanym przyrzeczeniem odkupu lub pożyczek papierów wartościowych pod zastaw gotówki. Zapis przeciwstawny do gotówki wypłaconej w zamian za papiery wartościowe nabyte przez podmioty sekurytyzacyjne lub pożyczanie papierów wartościowych pod zastaw gotówki - zob. kategoria 9 |
|
| Kategoria obejmuje również znajdujące się w obiegu zasoby znaków pieniężnych wyrażonych w euro i walutach obcych, powszechnie używane do dokonywania płatności. |
| 2. Aktywa sekurytyzowane | Na potrzeby sprawozdawczości ta kategoria obejmuje środki przekazane kredytobiorcom i pozyskane przez podmiot sprawozdający od inicjatora operacji. Środki te nie są potwierdzone dokumentami lub są potwierdzone pojedynczym dokumentem (nawet jeśli stał się zbywalny). |
|
| Pozycja ta obejmuje również: |
|
| - leasing finansowy na rzecz osób trzecich: leasing finansowy jest umową, na mocy której prawny właściciel aktywów trwałych („finansujący”) przekazuje te aktywa osobie trzeciej („korzystający”) na większość okresu ekonomicznej użyteczności aktywa trwałego w zamian za płatności ratalne pokrywające koszt danego aktywa plus odsetki. Z założenia korzystający czerpie wszelkie korzyści wynikające z użytkowania danego składnika aktywów oraz ponosi koszty i ryzyko wynikające z jego własności. Dla celów statystycznych leasing finansowy wykazywany jest jako kredyt udzielony korzystającemu przez finansującego (umożliwiający korzystającemu nabycie aktywów trwałych). Leasing finansowy udzielony przez inicjatora operacji (działającego jako finansujący) wykazuje się w pozycji aktywów „aktywa sekurytyzowane”. Aktywa (środki trwałe) przekazane korzystającemu nie są wykazywane w bilansie |
|
| - kredyty w sytuacji zagrożonej, które nie zostały jeszcze spłacone lub nie utraciły całkowitej wartości: kredyty w sytuacji zagrożonej to kredyty których spłata jest przeterminowana lub w jakikolwiek inny sposób zidentyfikowana jako zagrożona |
|
| - niezbywalne papiery wartościowe: dłużne papiery wartościowe lub papiery wartościowe z prawem do kapitału i udziały, które nie są zbywalne i nie mogą być przedmiotem obrotu na rynkach wtórnych, zob. również „kredyty w obrocie” |
|
| - kredyty w obrocie: kredyty, które de facto stały się zbywalne, wykazuje się w pozycji „aktywa sekurytyzowane”, z zastrzeżeniem, że nadal są one potwierdzone jednym dokumentem i są przedmiotem obrotu jedynie okazjonalnie |
|
| - zadłużenie podporządkowane w formie depozytów lub kredytów: podporządkowane instrumenty dłużne umożliwiają dodatkowe roszczenie wobec emitenta, które może być zrealizowane dopiero po zaspokojeniu roszczeń wyższej rangi, np. depozytów/kredytów. Posiadają one pewne właściwości papierów wartościowych z prawem do kapitału i udziałów”. Na potrzeby statystyki zadłużenie podporządkowane wykazuje się według właściwości danego instrumentu, tj. jako „aktywa sekurytyzowane” lub jako „dłużne papiery wartościowe”. Jeżeli na potrzeby statystyki zadłużenie podporządkowane ogółem wyrażone jest jedną kwotą, należy ją wykazać w pozycji „dłużne papiery wartościowe”, ponieważ zadłużenie podporządkowane przyjmuje głównie formę papierów wartościowych, rzadziej kredytów |
| Kategoria | Opis najważniejszych cech |
|
| Aktywa sekurytyzowane przekazywane są zgodnie z poniższymi zasadami: |
|
| - podział terminowy wymagany jest dla kredytów udzielonych przedsiębiorstwom, gdzie MIF strefy euro pełni rolę inicjatora. Podział dotyczy terminu zapadalności określonego w dniu udzielenia, tj. terminu pierwotnego i odnosi się do ustalonego okresu, w którym kredyt ma zostać spłacony |
|
| - kredyty przekazywane są po cenie nominalnej, nawet jeśli zostały nabyte od inicjatora po innej cenie Zapis przeciwstawny do różnicy między ceną nominalną a ceną zakupu znajduje się w pozycji „pozostałe pasywa” |
|
| Pozycja obejmuje aktywa sekurytyzowane, niezależnie od tego, czy obowiązujące standardy rachunkowości wymagają ujmowania takich kredytów w bilansie podmiotu sprawozdającego. |
| 3. Dłużne papiery wartościowe | Papiery wartościowe inne niż papiery wartościowe z prawem do kapitału i udziały, które są zbywalne i zwykle są przedmiotem obrotu na rynkach wtórnych lub mogą być rozliczane na rynku oraz które nie nadają posiadaczowi żadnych praw własności w stosunku do emitenta. |
|
| Pozycja ta obejmuje: |
|
| - papiery wartościowe (poświadczone dokumentami lub nie) dające ich posiadaczowi bezwarunkowe prawo do stałego lub umownie ustalonego dochodu w postaci płatności kuponowych i/lub określonej stałej kwoty w stałym terminie lub terminach, poczynając od daty określonej w dniu emisji |
|
| - zadłużenie podporządkowane w formie dłużnych papierów wartościowych |
|
| Papiery wartościowe pożyczone w ramach operacji pożyczania papierów wartościowych lub sprzedane w ramach operacji z przyrzeczeniem odkupu pozostają w bilansie pierwotnego właściciela - i nie należy ich przenosić do bilansu tymczasowego nabywcy w sytuacji, gdy transakcja odwrotna została wyraźnie przyrzeczona a nie jest jedynie możliwa do zrealizowania opcją (zob. również kategorię 9). Jeżeli tymczasowy nabywca sprzedaje otrzymane papiery wartościowe, transakcja sprzedaży musi zostać ujęta w bilansie tymczasowego nabywcy ze znakiem ujemnym w pozycji portfele papierów wartościowych. |
|
| Podział terminowy wymagany jest dla dłużnych papierów wartościowych. Podział dotyczy terminu zapadalności określonego w dniu emisji, tj. terminu pierwotnego, i odnosi się do ustalonego okresu życia instrumentu finansowego, przed upływem którego instrument nie może zostać umorzony. Pozycja obejmuje dłużne papiery wartościowe, niezależnie od tego, czy obowiązujące standardy rachunkowości wymagają ujmowania papierów wartościowych w bilansie podmiotu sprawozdającego. |
| 4. Pozostałe aktywa sekurytyzowane | Pozycja obejmuje aktywa sekurytyzowane nieuwzględnione w kategoriach 2 i 3, takie jak należności z tytułu podatków lub należności z tytułu towarów i usług, niezależnie od tego, czy obowiązujące standardy rachunkowości wymagają ujmowania tych aktywów w bilansie podmiotu sprawozdającego. |
| 5. Papiery wartościowe z prawem do kapitału i udziały | Papiery wartościowe reprezentujące prawa własności w przedsiębiorstwach i quasi-przedsiębiorstwach. Takie papiery wartościowe zazwyczaj uprawniają posiadaczy do udziału w zyskach przedsiębiorstw lub quasi-przedsiębiorstw oraz do udziału w ich funduszach własnych w przypadku likwidacji. |
| 6. Pochodne instrumenty finansowe | Do tej pozycji należy zaliczyć następujące pochodne instrumenty finansowe: - opcje - warranty |
|
| - futures |
|
| - swapy, zwłaszcza kredytowe transakcje pochodne (credit default swaps) |
|
| Przyszłe zobowiązania brutto z tytułu kontraktów dotyczących instrumentów pochodnych nie powinny być wykazywane w bilansie. |
|
| Ta pozycja nie obejmuje finansowych instrumentów pochodnych, które - zgodnie ze standardami krajowymi - nie są wykazywane w bilansie. |
| 7. Aktywa trwałe | Ta pozycja obejmuje inwestycje w rzeczowe aktywa trwałe, tj. mieszkania, inne budynki i budowle oraz budynki gospodarcze. |
| 8. Pozostałe aktywa | Pozycja „pozostałe aktywa” jest pozycją rezydualną po stronie aktywnej bilansu, definiowaną jako „aktywa nieuwzględnione w innych pozycjach”. Pozycja ta może obejmować: |
|
| - odsetki należne od depozytów i kredytów |
|
| - odsetki należne od dłużnych papierów wartościowych |
|
| - należności z tytułu aktywów trwałych oddanych do użytkowania |
|
| - należności niezwiązane z podstawową działalnością PS |
KATEGORIE PASYWÓW
| Kategoria | Opis najważniejszych cech |
| 9. Depozyty i kredyty otrzymane | Stany wierzycielom od PS, inne niż kwoty wynikające z emisji zbywalnych papierów wartościowych. Do tej pozycji zalicza się: |
|
| - kredyty: kredyty udzielone sprawozdającemu PS niepotwierdzone dokumentami lub potwierdzone pojedynczym dokumentem, nawet jeśli stal się zbywalny |
|
| - niezbywalne instrumenty dłużne wyemitowane przez PS: instrumenty można określać jako „niezbywalne”, jeżeli istnieją ograniczenia dotyczące przeniesienia prawa własności instrumentu, co uniemożliwia wprowadzenie go do obrotu lub na rynek mimo technicznej zbywalności, z uwagi na brak zorganizowanego rynku. Wyemitowane przez podmioty sprawozdające instrumenty niezbywalne, które stały się zbywalne i mogą być przedmiotem obrotu na rynkach wtórnych, należy reklasyfikować jako „dłużne papiery wartościowe” |
|
| - operacje z przyrzeczeniem odkupu: zapis przeciwstawny do wycofanych papierów wartościowych sprzedanych przez podmioty sprawozdające po określonej cenie z jednoczesnym wyraźnym przyrzeczeniem odkupu tych samych (lub podobnych) papierów wartościowych po ustalonej cenie w ustalonym przyszłym terminie. Kwoty wynikające z wycofania przez podmioty sprawozdające papierów wartościowych przeniesionych na osobę trzecią („tymczasowy nabywca”) wykazywane są w tej pozycji, jeżeli transakcja odwrotna została wyraźnie przyrzeczona, a nie jest tylko możliwą do zrealizowania opcją. Oznacza to, że podmioty sprawozdające ponoszą ryzyko i zachowują korzyści wynikające z posiadania papierów wartościowych stanowiących podstawę tej operacji |
|
| W tej pozycji ujmuje się następujące warianty operacji z przyrzeczeniem odkupu: |
|
| - kwoty wynikające z wycofania papierów wartościowych tymczasowo przeniesionych na osobę trzecią w formie pożyczki papierów wartościowych pod zastaw gotówki |
|
| - kwoty wynikające z wycofania papierów wartościowych tymczasowo przeniesionych na osobę trzecią w formie operacji z udzielonym przyrzeczeniem odkupu (kontraktu sell/buy back) |
|
| Papiery wartościowe będące podstawą operacji z przyrzeczeniem odkupu wykazywane są zgodnie zasadami obowiązującymi dla 3. kategorii aktywów „dłużne papiery wartościowe”. Operacje polegające na tymczasowym przeniesieniu złota zabezpieczonego gotówką są również wykazywane w tej pozycji. |
| 10. Emisja dłużnych papierów wartościowych | Papiery wartościowe niebędące udziałami, wyemitowane przez PS, zwykle zbywalne i będące przedmiotem obrotu na rynkach wtórnych lub rozliczane na rynku, które nie dają posiadaczowi praw własności w stosunku do ich emitenta. Kategoria ta obejmuje między innymi emisję papierów wartościowych w formie: |
|
| - papierów wartościowych zabezpieczonych na aktywach |
|
| - kredytowych instrumentów pochodnych (credit-linked notes) |
| 11. Kapitał i rezerwy | Na potrzeby systemu sprawozdawczego kategoria ta obejmuje środki pochodzące z emisji kapitału własnego przez podmioty sprawozdające na rzecz udziałowców lub innych właścicieli, nadające posiadaczom prawa własności w PS, a ogólnie dające im prawo do udziału w jego zyskach i funduszach własnych w przypadku likwidacji. Uwzględnia się również środki pochodzące z niepodzielonych zysków lub środków zarezerwowanych przez podmioty sprawozdające na możliwe przyszłe płatności i zobowiązania. Kategoria ta obejmuje: |
|
| - kapitał własny |
|
| - niepodzielone zyski lub środki |
|
| - rezerwy ogólne i celowe na kredyty, papiery wartościowe i inne rodzaje aktywów |
|
| - jednostki uczestnictwa funduszy sekurytyzacyjnych. |
| 12. Pochodne instrumenty finansowe | Zobacz kategoria 6. |
| 13. Pozostałe pasywa | Pozycja „pozostałe aktywa” jest pozycją rezydualną po stronie pasywnej bilansu, definiowaną jako „pasywa nieuwzględnione w innych pozycjach”. |
|
| Pozycja ta może obejmować: |
|
| - odsetki należne od depozytów i kredytów |
|
| - zobowiązania niedotyczące głównej działalności PS (kwoty należne dostawcom, podatki, wynagrodzenia, składki na ubezpieczenie społeczne itd.) |
|
| - rezerwy na zobowiązania wobec osób trzecich (emerytury, dywidendy itd.) |
|
| - pozycje netto z tytułu pożyczek papierów wartościowych bez zabezpieczenia gotówkowego |
|
| - zobowiązania netto z tytułu przyszłych rozliczeń transakcji na papierach wartościowych |
|
| - zapis przeciwstawny do korekt z tytułu aktualizacji wyceny kredytów, tj. cena nominalna pomniejszona o cenę zakupu |
CZĘŚĆ 2
Definicje sektorów
ESA 95 jest standardem klasyfikacji sektorowej. Partnerów transakcji z siedzibą na obszarze uczestniczącego państwa członkowskiego identyfikuje się według sektora zgodnie z listą podmiotów sekurytyzacyjnych (PS), funduszy inwestycyjnych (FI) oraz monetarnych instytucji finansowych (MIF) prowadzoną dla celów statystycznych oraz wskazówkami EBC dotyczącymi statystycznej klasyfikacji partnerów transakcji, które zawiera „Instrukcja w sprawie klasyfikacji sektorowej w statystyce monetarnej oraz instytucji i rynków finansowych. Wskazówki dotyczące statystycznej klasyfikacji partnerów transakcji”.
Tabela B
Definicje sektorów
| Sektor | Definicja |
| 1. MIF | Krajowe banki centralne będące rezydentami, instytucje kredytowe będące rezydentami w rozumieniu definicji określonej w prawie wspólnotowym oraz inne instytucje finansowe będące rezydentami, które prowadzą działalność gospodarczą polegającą na przyjmowaniu depozytów i/lub bliskich substytutów depozytów od podmiotów innych niż MIF, a także udzielaniu na własny rachunek (przynajmniej w sensie ekonomicznym) kredytów i/lub inwestowaniu w papiery wartościowe (zob. rozporządzenie Europejskiego Banku Centralnego (WE) nr 25/2009 z dnia 19 grudnia 2008 r. w sprawie bilansu skonsolidowanego sektora monetarnych instytucji finansowych (przeredagowane) (EBC/2008/32)). |
| 2. Sektor publiczny | Podmioty o statusie rezydenta zaangażowane przede wszystkim w wytwarzanie towarów i usług nierynkowych przeznaczonych do konsumpcji indywidualnej i zbiorowej i/lub redystrybucję dochodu i dóbr narodowych (ESA 95, par. 2.68 do 2.70). |
| 3. Pozostałe instytucje pośrednictwa finansowego i pomocnicze instytucje finansowe | Przedsiębiorstwa i quasi-przedsiębiorstwa (z wyjątkiem towarzystw ubezpieczeniowych i funduszy emerytalnych) zajmujące się głownie pośrednictwem finansowym polegającym na zaciąganiu zobowiązań w formie innej niż gotówka, depozyty i/lub bliskie substytuty depozytów złożone przez podmioty instytucjonalne inne niż MIF oraz rezerwy techniczno-ubezpieczeniowe (ESA 95, par. 2.53 do 2.56). Sektor obejmuje fundusze inwestycyjne (FI) zdefiniowane w rozporządzeniu (WE) nr 958/ 2007 Europejskiego Banku Centralnego z dnia 27 lipca 2007 r. dotyczącym danych statystycznych w zakresie aktywów i zobowiązań funduszy inwestycyjnych (EBC/2007/8) oraz PS zdefiniowane w niniejszym rozporządzeniu. Do sektora zalicza się również pomocnicze instytucje finansowe obejmujące wszystkie przedsiębiorstwa lub quasi-przedsiębiorstwa finansowe, które prowadzą przede wszystkim pomocniczą działalność finansową (ESA 95, par. 2.57 do 2.59). |
| 4. Towarzystwa ubezpieczeniowe i fundusze emerytalne | Przedsiębiorstwa i quasi-przedsiębiorstwa finansowe zajmujące się głównie pośrednictwem finansowym wynikającym z dzielenia ryzyka (ESA 95, par. 2.60 do 2.67). |
| 5. Przedsiębiorstwa | Przedsiębiorstwa i quasi-przedsiębiorstwa niezaangażowane w pośrednictwo finansowe, ale zajmujące się głównie wytwarzaniem dóbr i usług niefinansowych (ESA 95, par. 2.21 do 2.31). |
| 6. Gospodarstwa domowe i instytucje niekomercyjne obsługujące gospodarstwa domowe | Osoby fizyczne lub grupy osób fizycznych będące konsumentami i producentami towarów i usług niefinansowych wyłącznie na użytek własny oraz będące producentami towarów i usług niefinansowych, pod warunkiem że ich działalność nie jest tożsama z działalnością quasi-przedsiębiorstw. Do tej kategorii zalicza się instytucje niekomercyjne obsługujące gospodarstwa domowe zajmujące się głownie wytwarzaniem towarów i usług nierynkowych przeznaczonych dla konkretnych grup gospodarstw domowych (ESA 95, par. 2.75 do 2.88). |
CZĘŚĆ 3
Definicja transakcji finansowych
Transakcje finansowe, zgodnie z ESA 95, określane są jako nabycie aktywów finansowych netto lub utworzenie pasywów netto dla każdego rodzaju instrumentu finansowego, tj. transakcji finansowych ogółem przeprowadzonych w danym okresie sprawozdawczym. Każda transakcja wyceniana jest według wartości nabycia/sprzedaży aktywa i/lub utworzenia, likwidacji lub zamiany pasywa. Transakcje finansowe powinny być zasadniczo zgodne z tą metodologią. Całkowita/ częściowa utrata wartości oraz aktualizacja wyceny nie stanowią transakcji finansowej.
CZĘŚĆ 4
Definicja całkowitej/częściowej utraty wartości (kredytu)
Całkowita/częściowa utrata wartości kredytu określana jest jako wpływ zmian wartości kredytu wykazany w bilansie i wynikający z zastosowania całkowitej/częściowej utraty wartości kredytu. Definicja uwzględnia również całkowitą/ częściową utratę wartości wykazywaną w momencie sprzedaży lub przeniesienia kredytu na osobę trzecią, jeżeli taka utrata wartości jest identyfikowalna. Całkowita utrata wartości ma miejsce, gdy kredyt uznany za stracony zostaje usunięty z bilansu. Częściowa utrata wartości opiera się na założeniu, że kredyt nie zostanie w pełni odzyskany, więc jego wartość bilansowa zostaje obniżona.
ZAŁĄCZNIK III
WYMOGI MINIMUM OBOWIĄZUJĄCE RZECZYWISTĄ POPULACJĘ SPRAWOZDAWCZĄ
W celu realizacji wymogów statystycznych Europejskiego Banku Centralnego (EBC), podmioty sprawozdające są zobowiązane do przestrzegania poniższych wymogów minimum.
1. Wymogi minimum w zakresie przekazywania danych:
a) sprawozdania powinny być przekazywane do KBC w terminach wyznaczonych przez właściwy KBC;
b) postać i format sprawozdań statystycznych powinny być zgodne z wymaganiami technicznymi w zakresie sprawozdawczości ustalonymi przez KBC;
c) podmiot sprawozdający wyznacza osobę(-y) do kontaktu;
d) należy przestrzegać specyfikacji technicznych w zakresie przekazywania danych do KBC.
2. Wymogi minimum w zakresie dokładności:
a) wszystkie warunki liniowe powinny być spełnione (aktywa i pasywa muszą się bilansować, składowe muszą się sumować na kwoty ogółem);
b) podmioty sprawozdające muszą być w stanie dostarczyć informacji na temat wydarzeń wynikających z dostarczonych danych;
c) informacje statystyczne muszą być pełne;
d) przy technicznym przesyłaniu danych podmioty sprawozdające powinny stosować rozmiary i jednostki miary ustalone przez KBC;
e) przy technicznym przesyłaniu danych podmioty sprawozdające powinny stosować metody zaokrąglania ustalone przez KBC.
3. Wymogi minimum w zakresie zgodności metodologicznej:
a) informacje statystyczne powinny być zgodne z definicjami i klasyfikacjami zawartymi w niniejszym rozporządzeniu;
b) w przypadku rozbieżności w stosunku do tych definicji i klasyfikacji podmioty sprawozdające powinny - tam gdzie to właściwe - regularnie monitorować i mierzyć różnice między definicjami zastosowanymi a definicjami zawartymi w niniejszym rozporządzeniu;
c) podmioty sprawozdające powinny być w stanie wyjaśnić różnice pomiędzy dostarczonymi danymi a danymi za poprzednie okresy.
4. Wymogi minimum w zakresie wprowadzania korekt:
Należy przestrzegać zasad i procedur w zakresie trybu wprowadzania korekt określonych przez EBC i KBC. Do korekt innych niż korekty standardowe należy dołączać noty wyjaśniające.
