RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 37,

uwzględniając dyrektywę Rady 1999/105/WE z dnia 22 grudnia 1999 r. w sprawie obrotu leśnym materiałem rozmnożeniowym (¹ ), w szczególności jej art. 19 ust. 1 i 2,

uwzględniając wniosek Komisji,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Zgodnie z krajowymi zasadami certyfikacji leśnego materiału rozmnożeniowego w Chorwacji, Kanadzie, Norwegii, Serbii, Stanach Zjednoczonych Ameryki, Szwajcarii i Turcji podczas zbioru i przetwarzania materiału siewnego oraz produkcji materiału sadzeniowego przeprowadza się urzędową kontrolę w terenie.

(2) Według tych zasad systemy zatwierdzania i rejestracji materiału podstawowego oraz dalszej produkcji materiału rozmnożeniowego z tego materiału podstawowego są zgodne z Systemem Certyfikacji Leśnego Materiału Rozmnożeniowego Przemieszczanego w Handlu Międzynarodowym OECD (System Nasion i Roślin Leśnych OECD). Ponadto zasady te wymagają urzędowej certyfikacji materiału siewnego i sadzeniowego kategorii „o ustalonym źródle pochodzenia” i „wyselekcjonowany” oraz urzędowego zamykania paczek nasion zgodnie z Systemem Nasion i Roślin Leśnych OECD.

(3) Po zbadaniu tych zasad stwierdzono, że warunki zatwierdzania materiału podstawowego spełniają wymogi określone w dyrektywie 1999/105/WE. Ponadto, z wyjątkiem warunków dotyczących jakości materiału siewnego, czystości gatunkowej i jakości materiału sadzeniowego, w odniesieniu do warunków mających zastosowanie do materiału siewnego i sadzeniowego kategorii „o ustalonym źródle pochodzenia” i „wyselekcjonowany”, zasady tych krajów trzecich dają te same gwarancje jak te określone w dyrektywie 1999/105/WE. W związku z powyższym należy uznać zasady certyfikowania materiału leśnego kategorii „o ustalonym źródle pochodzenia” i „wyselekcjonowany” w Chorwacji, Kanadzie, Norwegii, Serbii, Stanach Zjednoczonych Ameryki, Szwajcarii i Turcji za równoważne z zasadami określonymi w dyrektywie 1999/105/WE, o ile spełnione są dodatkowe warunki dotyczące materiału siewnego i sadzeniowego.

(4) Zasady wyżej wymienionych krajów trzecich nie mogą być jednak uznane za równoważne w przypadku kategorii „kwalifikowany” i „przetestowany”, do których nie ma zastosowania System Nasion i Roślin Leśnych OECD. Należy zatem ograniczyć zakres niniejszej decyzji w sprawie równoważności do materiału rozmnożeniowego kategorii „o ustalonym źródle pochodzenia” i „wyselekcjonowany”.

(5) Na użytek niniejszej decyzji należy zastosować definicje określone w dyrektywie 1999/105/WE w celu zapewnienia spójności między tymi dwoma aktami.

(6) Leśny materiał rozmnożeniowy spełniający warunki niniejszej decyzji powinien być zgodny z warunkami dotyczącymi zdrowia roślin określonymi w dyrektywie Rady 2000/29/WE z dnia 8 maja 2000 r. w sprawie środków ochronnych przed wprowadzaniem do Wspólnoty organizmów szkodliwych dla roślin lub produktów roślinnych i przed ich rozprzestrzenianiem się we Wspólnocie (² ). W stosownych przypadkach modyfikowany genetycznie leśny materiał rozmnożeniowy powinien być zgodny z zasadami określonymi w dyrektywie 2001/18/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 marca 2001 r. w sprawie zamierzonego uwalniania do środowiska organizmów zmodyfikowanych genetycznie (³ ).

(7) Dodatkowe warunki dotyczące materiału siewnego i sadzeniowego w zakresie jakości i czystości gatunkowej powinny odzwierciedlać warunki ustanowione w dyrektywie 1999/105/WE.

(8) W celu zagwarantowania takiego samego poziomu identyfikowalności jak ten przewidziany w dyrektywie 1999/105/WE, należy zawrzeć w niniejszej decyzji zasady dotyczące wydawania certyfikatu dla materiału siewnego i sadzeniowego przy wprowadzaniu go do Wspólnoty. Certyfikat ten powinien być oparty na urzędowym świadectwie pochodzenia OECD oraz powinien wskazywać, że materiał jest przywożony w ramach systemu równoważności,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Zakres stosowania

Niniejsza decyzja określa warunki przywozu do Unii leśnego materiału rozmnożeniowego kategorii „o ustalonym źródle pochodzenia”, „wyselekcjonowany” i „kwalifikowany”, wyprodukowanego w krajach trzecich wymienionych w załączniku I.

Niniejsza decyzja ma zastosowanie, o ile spełnione są warunki określone załączniku II oraz w dyrektywach 2000/29/WE i 2001/18/WE.

Artykuł 2

Definicje

Definicje określone w art. 2 dyrektywy 1999/105/WE mają zastosowanie do niniejszej decyzji.

Artykuł 3

Równoważność

1. Systemy zatwierdzania i rejestracji materiału podstawowego oraz dalszej produkcji materiału rozmnożeniowego z tego materiału podstawowego pod kontrolą organów państw trzecich określonych w załączniku I do niniejszej decyzji, lub pod urzędowym nadzorem tych organów, uznaje się za równoważne z systemami prowadzonymi w państwach członkowskich zgodnie z dyrektywą 1999/105/WE.

2. Materiał siewny i sadzeniowy kategorii „o ustalonym źródle pochodzenia”, „wyselekcjonowany” i „kwalifikowany” z gatunków wymienionych w załączniku I do dyrektywy 1999/105/WE, wyprodukowany w krajach trzecich wymienionych w załączniku I do niniejszej decyzji i urzędowo certyfikowany przez organy krajów trzecich wymienione we wspomnianym załączniku, uznaje się za równoważny z materiałem siewnym i sadzeniowym zgodnym z dyrektywą 1999/105/WE, o ile spełnia warunki określone w załączniku II do niniejszej decyzji.

Artykuł 4

Certyfikat

Przy wprowadzaniu materiału siewnego i sadzeniowego do Unii dostawca przywożący ten materiał z wyprzedzeniem powiadamia organ urzędowy państwa członkowskiego przywozu. Organ urzędowy wystawia certyfikat oparty na urzędowym świadectwie pochodzenia OECD przed wprowadzeniem materiału na rynek.

Certyfikat wskazuje, że materiał został przywieziony w ramach systemu równoważności.

Artykuł 5

Wejście w życie i stosowanie

Niniejsza decyzja wchodzi w życie trzeciego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejszą decyzję stosuje się od dnia 1 stycznia 2009 r.

Artykuł 6

Adresaci

Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 16 grudnia 2008 r.

ZAŁĄCZNIK II

Warunki odnoszące się do materiału siewnego i sadzeniowego wyprodukowanego w krajach trzecich

A. Warunki odnoszące się do materiału siewnego wyprodukowanego w krajach trzecich.

1. Materiał siewny jest urzędowo certyfikowany jako pochodzący z zatwierdzonego materiału podstawowego, a paczki są zamykane zgodnie z krajowymi zasadami dotyczącymi stosowania Systemu Nasion i Roślin Leśnych OECD. Urzędowa etykieta OECD jest dołączona do każdej partii materiału siewnego i towarzyszy jej egzemplarz urzędowego świadectwa pochodzenia OECD lub dokument dostawcy podający wszystkie informacje zawarte w urzędowym świadectwie pochodzenia OECD wraz z nazwą dostawcy.

2. W przypadku nasion etykieta OECD lub dokument dostawcy zawiera także następujące dodatkowe informacje, zweryfikowane, o ile to możliwe, za pomocą technik uznanych na forach międzynarodowych:

a) czystość: procent czystego materiału siewnego, innego materiału siewnego i składników obojętnych w wadze produktu wprowadzanego do obrotu jako partia materiału siewnego;

b) procent kiełkowania czystych nasion lub, jeśli nie można go określić lub byłoby to niepraktyczne, procent żywotności oceniony określoną metodą;

c) waga 1 000 czystych nasion;

d) ilość zdolnych do kiełkowania nasion w kilogramie produktu wprowadzonego do obrotu jako materiał siewny lub, jeśli nie można jej określić lub byłoby to niepraktyczne, ilość zdolnych do życia nasion w kilogramie.

3. W drodze odstępstwa od pkt 2 dostawca przywożący materiał siewny może dostarczyć wymienione w pkt 2 dodatkowe informacje dotyczące procedury testowania materiału siewnego przy użyciu uznanych na forach międzynarodowych technik przed pierwszym wprowadzeniem do obrotu we Wspólnocie.

4. W celu szybkiego udostępnienia materiału siewnego ze zbioru z bieżącego roku dostawca przywożący materiał siewny jako pierwszy nabywca może wprowadzać ten materiał do obrotu bez konieczności spełnienia wszystkich warunków określonych w pkt 2 lit. b) i d) niniejszego załącznika. Dostawca przywożący wspomniany materiał musi w najkrótszym możliwym terminie oświadczyć, że spełnia warunki określone w pkt 2 lit. b) i d).

5. Wymogi określone w pkt 2 lit. b) i d) nie mają zastosowania w przypadku małych ilości materiału siewnego, zgodnie z definicją w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 2301/2002 z dnia 20 grudnia 2002 r. ustanawiającym szczegółowe zasady stosowania dyrektywy Rady 1999/105/WE w odniesieniu do definicji małych ilości materiału siewnego (¹ ).

6. Partie materiału siewnego osiągają minimalny poziom czystości gatunkowej wynoszący 99 %. Jednakże w przypadku blisko spokrewnionych gatunków, oprócz sztucznych mieszańców, czystość gatunkowa partii owoców lub materiału siewnego, nawet jeśli nie osiąga 99 %, jest podawana na etykiecie lub dokumencie dostawcy.

7. W drodze odstępstwa od pkt 1 materiał siewny w stosownych ilościach może pochodzić od niezatwierdzonego materiału podstawowego:

a) z przeznaczeniem do testów, do celów naukowych lub do celów zachowania genów;

b) w przypadku jednostek nasiennych, które nie są przeznaczone do celów leśnictwa i jest to wyraźnie wykazane.

B. Warunki odnoszące się do materiału sadzeniowego wyprodukowanego w krajach trzecich.

1. Produkcja materiału sadzeniowego odbywa się w szkółce zarejestrowanej przez organy, o których mowa w załączniku I do niniejszej decyzji, lub pod urzędowym nadzorem tych organów, w kraju trzecim. Urzędowa etykieta OECD jest dołączona do każdej przesyłki i towarzyszy jej egzemplarz urzędowego świadectwa pochodzenia OECD lub dokument dostawcy podający wszystkie informacje zawarte w urzędowym świadectwie pochodzenia OECD oraz nazwę dostawcy.

2. Materiał sadzeniowy jest zgodny z wymogami określonymi w części D załącznika VII do dyrektywy 1999/105/WE.

3. Materiał sadzeniowy, który ma być wprowadzany do obrotu dla użytkowników końcowych w klimacie śródziemnomorskim, spełnia wymogi określone w części E załącznika VII do dyrektywy 1999/105/WE.

C. Dodatkowe warunki odnoszące się do nasion i materiału sadzeniowego kategorii „kwalifikowany”, wyprodukowanego w krajach trzecich.

W odniesieniu do materiału siewnego i sadzeniowego kategorii „kwalifikowany” etykieta OECD i etykieta lub dokument dostawcy określa, czy w produkcji materiałów podstawowych zastosowano modyfikację genetyczną.

(¹ ) Dz.U. L 348 z 21.12.2002, s. 75.