KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając dyrektywę Rady 91/496/EWG z dnia 15 lipca 1991 r. ustanawiającą zasady regulujące organizację kontroli weterynaryjnych zwierząt wprowadzanych na rynek Wspólnoty z państw trzecich i zmieniającą dyrektywy 89/662/EWG, 90/425/EWG oraz 90/675/EWG (¹), w szczególności jej art. 10 ust. 3 akapit drugi oraz art. 10 ust. 4 akapit pierwszy,

uwzględniając dyrektywę Rady 2006/88/WE z dnia 24 października 2006 r. w sprawie wymogów w zakresie zdrowia zwierząt akwakultury i produktów akwakultury oraz zapobiegania niektórym chorobom zwierząt wodnych i zwalczania tych chorób (²), w szczególności jej art. 25 i art. 61 ust. 3,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Na mocy art. 16 ust. 1 dyrektywy 2006/88/WE gatunki zwierząt akwakultury podatnych na choroby wymienione w części II załącznika IV do wspomnianej dyrektywy, które mają być wprowadzone do celów hodowlanych lub odnowy populacji do państwa członkowskiego, strefy lub enklawy uznanych za wolne od określonej choroby, muszą pochodzić z państwa członkowskiego, strefy lub enklawy, które także zostały uznane za wolne od tej choroby. Na mocy art. 44 ust. 4 wspomnianej dyrektywy ten sam wymóg ma mieć zastosowanie do obszarów objętych programem nadzoru lub eliminowania w odniesieniu do określonej choroby.

(2) Na mocy art. 17 ust. 1 dyrektywy 2006/88/WE gatunki-wektory chorób wymienionych w części II załącznika IV do wspomnianej dyrektywy, które mają być wprowadzone do celów hodowlanych lub odnowy populacji do państwa członkowskiego, strefy lub enklawy uznanych za wolne od określonej choroby, muszą albo pochodzić z innego państwa członkowskiego, strefy lub enklawy, które także zostały uznane za wolne od tej choroby, albo być przetrzymywane w kwarantannie w wodzie pozbawionej danego patogenu, przez odpowiedni okres, który w świetle danych naukowych lub praktycznego doświadczenia okazuje się wystarczający do zmniejszenia ryzyka przenoszenia danej choroby do poziomu pozwalającego na zapobieżenie przenoszeniu danej choroby. Na mocy art. 44 ust. 4 dyrektywy 2006/88/WE ten sam wymóg ma mieć zastosowanie do obszarów objętych programem nadzoru lub eliminowania w odniesieniu do określonej choroby.

(3) Wykaz potencjalnych gatunków-wektorów chorób wymienionych w części II załącznika IV do dyrektywy 2006/88/WE, włącznie z warunkami, zgodnie z którymi wspomniane gatunki mają zostać uznane za wektory do celów art. 17 wspomnianej dyrektywy, jest wyszczególniony w załączniku I do rozporządzenia Komisji (WE) nr 1251/2008 z dnia 12 grudnia 2008 r. wdrażającego dyrektywę Rady 2006/88/WE w zakresie warunków oraz wymagań certyfikacji w odniesieniu do wprowadzania do obrotu i przywożenia do Wspólnoty zwierząt akwakultury i produktów akwakultury oraz ustanawiające wykaz gatunków-wektorów (³).

(4) Artykuł 20 ust. 1 dyrektywy 2006/88/WE stanowi, w drodze odstępstwa od art. 16 wspomnianej dyrektywy, że wypuszczanie dzikich zwierząt wodnych z gatunków podatnych na choroby wymienione w części II załącznika IV do wspomnianej dyrektywy, które zostały złowione w państwie członkowskim, strefie lub enklawie nieuznanych za wolne od choroby, w państwie członkowskim, strefie lub enklawie uznanych za wolne od odnośnej choroby, objęte jest wymogiem poddania dzikich zwierząt wodnych kwarantannie w odpowiednich miejscach będących pod kontrolą właściwych organów, na okres wystarczający do zmniejszenia ryzyka przenoszenia choroby do dopuszczalnego poziomu. Na mocy art. 44 ust. 4 dyrektywy Rady 2006/88/WE, ten sam wymóg ma mieć zastosowanie do obszarów objętych programem nadzoru lub eliminowania w odniesieniu do określonej choroby.

(5) Na mocy art. 10 i 11 rozporządzenia (WE) nr 1251/2008 zwierzęta z gatunków-wektorów i dzikie zwierzęta wodne przeznaczone do celów hodowlanych, obszarów umieszczenia, łowisk „wpuść i złów” oraz otwartych obiektów, w których utrzymuje się zwierzęta ozdobne, jak również ozdobne zwierzęta wodne gatunków podatnych, przeznaczone do zamkniętych obiektów, w których utrzymuje się zwierzęta ozdobne, mogą być przywożone do państwa członkowskiego, strefy lub enklawy uznanych za wolne od określonej choroby, lub do obszarów objętych programem nadzoru lub eliminowania w odniesieniu do określonej choroby, i nie muszą pochodzić z obszarów wolnych od choroby, o ile przez odpowiedni okres były poddane kwarantannie, zgodnie z dyrektywą 2006/88/WE. Zgodnie z art. 10 ust. 1 tiret pierwsze dyrektywy 91/496/EWG kwarantannę można przeprowadzić w państwie trzecim.

(6) W celu zapewnienia przeprowadzenia kwarantanny w taki sposób, aby zmniejszyła ona ryzyko przenoszenia chorób wymienionych w części II załącznika IV do dyrektywy 2006/88/WE do dopuszczalnego poziomu, powinno się ustanowić szczegółowe zasady dotyczące kwarantanny.

(7) Miejsca kwarantanny we Wspólnocie są objęte definicją „przedsiębiorstw produkcyjnych sektora akwakultury”, zawartą w art. 3 ust. 1 lit. c) dyrektywy 2006/88/WE. W interesie sytuacji w zakresie zdrowia zwierząt we Wspólnocie miejsca kwarantanny w państwach trzecich powinny odpowiadać wymogom równoważnym z tymi określonymi w odniesieniu do przedsiębiorstw produkcyjnych sektora akwakultury w dyrektywie 2006/88/WE.

(8) Jeżeli kwarantannę przeprowadza się we Wspólnocie, jest rzeczą o podstawowym znaczeniu, aby transport przesyłki zwierząt akwakultury do miejsca kwarantanny był monitorowany w celu zapewnienia bezpośredniego transportu zwierząt, które mają być poddane kwarantannie, do miejsca kwarantanny w bezpieczny sposób.

(9) Miejsca kwarantanny powinny być tak zbudowane i zarządzane, aby zapobiegać rozprzestrzenianiu się chorób pomiędzy pomieszczeniami kwarantanny oraz pomiędzy miejscami kwarantanny a innymi przedsiębiorstwami produkcyjnymi sektora akwakultury.

(10) Niektóre rodzaje działalności, związane z kwarantanną we Wspólnocie, są objęte definicją „kontroli urzędowych” zawartą w art. 2 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 882/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie kontroli urzędowych przeprowadzanych w celu sprawdzenia zgodności z prawem paszowym i żywnościowym oraz regułami dotyczącymi zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt (⁴). W związku z powyższym koszty związane z kwarantanną we Wspólnocie powinny wchodzić w zakres art. 27 wspomnianego rozporządzenia, który stanowi, że państwa członkowskie mogą pobierać opłaty lub należności mające na celu pokrycie kosztów poniesionych w ramach kontroli urzędowych.

(11) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

ROZDZIAŁ I

PRZEDMIOT, ZAKRES STOSOWANIA I DEFINICJE

Artykuł 1

Przedmiot i zakres stosowania

Niniejsza decyzja określa wymogi dotyczące kwarantanny, przewidzianej w:

a) artykułach 17 i 20 dyrektywy 2006/88/WE; oraz

b) rozdziale IV rozporządzenia (WE) nr 1251/2008 oraz we wzorach świadectw przedstawionych w załączniku IV do wspomnianego rozporządzenia.

Artykuł 2

Definicje

Do celów niniejszej decyzji zastosowanie mają następujące definicje:

1) „miejsce kwarantanny” oznacza miejsce:

a) w którym przeprowadza się kwarantannę zwierząt akwakultury;

b) w którym znajduje się co najmniej jedno pomieszczenie kwarantanny; oraz

c) które jest zatwierdzone i zarejestrowane przez właściwy organ, w rozumieniu art. 2 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 882/2004, jako miejsce kwarantanny zgodnie z art. 4 i 6 dyrektywy 2006/88/WE i które zachowuje zgodność z minimalnymi warunkami odnoszącymi się do miejsc kwarantanny, określonymi w załączniku I do niniejszej decyzji;

2) „pomieszczenie kwarantanny” oznacza funkcjonalnie i fizycznie oddzielone pomieszczenie miejsca kwarantanny, w którym umieszcza się jedynie zwierzęta akwakultury z tej samej przesyłki i o tym samym statusie zdrowotnym oraz, w stosownych przypadkach, wskaźnikowe zwierzęta akwakultury;

3) „wskaźnikowe zwierzęta akwakultury” oznacza zwierzęta akwakultury, które mają służyć jako pomoc diagnostyczna podczas kwarantanny;

4) „wymienione choroby” oznacza choroby wymienione w części II załącznika IV do dyrektywy 2006/88/WE;

5) „zatwierdzony wykwalifikowany specjalista ds. zdrowia zwierząt wodnych” oznacza wykwalifikowanego specjalistę ds. zdrowia zwierząt wodnych, wyznaczonego przez właściwy organ do prowadzenia w jego imieniu szczególnych kontroli urzędowych w miejscach kwarantanny.

ROZDZIAŁ II

KWARANTANNA ZWIERZĄT AKWAKULTURY W PAŃSTWACH TRZECICH

Artykuł 3

Warunki dotyczące przywozu

Jeżeli kwarantanna jest warunkiem przywozu do Wspólnoty przesyłek zwierząt akwakultury zgodnie z rozdziałem IV rozporządzenia (WE) nr 1251/2008, takie przesyłki przywożone są do Wspólnoty jedynie w przypadku spełnienia warunków określonych w niniejszym rozdziale.

Artykuł 4

Warunki kwarantanny w państwach trzecich

1. Kwarantannę należy przeprowadzać w miejscu kwarantanny zgodnie z art. 2 ust. 1 lit. c).

2. Miejsce kwarantanny musi znajdować się pod kontrolą właściwego organu, który to organ jest zobowiązany do:

a) składania wizyt kontrolnych w miejscu kwarantanny co najmniej raz w roku;

b) zadbania o to, aby miejsce kwarantanny spełniało warunki określone w niniejszej decyzji;

c) przeprowadzania audytu działalności zatwierdzonego wykwalifikowanego specjalisty ds. zdrowia zwierząt wodnych; oraz

d) kontrolowania, czy spełniono warunki, na podstawie których wydano zatwierdzenie.

3. Zwierzęta akwakultury muszą być objęte przepisami dotyczącymi kwarantanny, określonymi w następujących artykułach:

a) w przypadku gatunków podatnych - art. 13, 14 i 15;

b) w przypadku gatunków-wektorów - art. 16 i 17.

4. Zwierzęta akwakultury mogą zostać zwolnione z kwarantanny jedynie na podstawie pisemnego zezwolenia wydanego przez właściwy organ.

Artykuł 5

Zatwierdzenie miejsc kwarantanny w państwach trzecich

1. Aby uzyskać zatwierdzenie od właściwego organu, miejsca akwakultury muszą być zgodne z:

a) przepisami, które są co najmniej równoważne z warunkami zatwierdzania określonymi w art. 5 dyrektywy 2006/88/WE;

b) minimalnymi warunkami odnoszącymi się do miejsc kwarantanny, określonymi w załączniku I do niniejszej decyzji.

2. Każdemu zatwierdzonemu miejscu kwarantanny musi zostać przypisany numer rejestracyjny.

3. Wykaz zatwierdzonych miejsc kwarantanny musi zostać sporządzony i przekazany do wiadomości Komisji.

Artykuł 6

Zawieszenie i cofnięcie zatwierdzenia miejsc kwarantanny w państwach trzecich

1. W przypadku gdy właściwy organ otrzymał powiadomienie, że istnieje podejrzenie wystąpienia wymienionej (-ych) choroby (chorób) w miejscu kwarantanny, jest on zobowiązany do:

a) natychmiastowego zawieszenia zatwierdzenia tego miejsca;

b) zadbania o to, aby podjęte zostały środki niezbędne do potwierdzenia lub wykluczenia podejrzenia zgodnie z pkt 3 załącznika II.

2. Zawieszenie na mocy ust. 1 nie może zostać zniesione do czasu, gdy:

a) podejrzenie odnośnej (-ych) wymienionej (-ych) choroby (chorób) zostało oficjalnie wykluczone; lub

b) eliminowanie odnośnej (-ych) wymienionej (-ych) choroby (chorób) w miejscu kwarantanny zostało z powodzeniem zakończone, a odnośne pomieszczenia kwarantanny zostały oczyszczone i odkażone.

3. Zatwierdzenie miejsca kwarantanny musi być natychmiast cofnięte przez właściwy organ, jeżeli miejsce to przestanie spełniać warunki określone w art. 5 ust. 1.

Komisja musi być o tym niezwłocznie powiadomiona.

Artykuł 7

Wykazy miejsc kwarantanny

Komisja przekazuje państwom członkowskim wszelkiego rodzaju nowe i uaktualnione wykazy miejsc kwarantanny, które otrzymuje zgodnie z art. 5 ust. 3, i udostępnia je publicznie.

ROZDZIAŁ III

KWARANTANNA ZWIERZĄT AKWAKULTURY WE WSPÓLNOCIE

Artykuł 8

Zaświadczenie

1. W przypadku gdy przesyłki zwierząt akwakultury przywożone do Wspólnoty są przeznaczone do kwarantanny we Wspólnocie, importer lub jego przedstawiciel dostarcza pisemne zaświadczenie podpisane przez osobę odpowiedzialną za miejsce kwarantanny, potwierdzające, że zwierzęta akwakultury zostaną przyjęte do kwarantanny.

2. Zaświadczenie przewidziane w ust. 1:

a) jest sporządzone w co najmniej jednym języku urzędowym państwa członkowskiego punktu kontroli granicznej, w którym przeprowadzane są kontrole weterynaryjne; wspomniane państwo członkowskie może jednak zamiast tego zezwolić na używanie innego języka urzędowego Wspólnoty, któremu towarzyszyć będzie, w razie potrzeby, urzędowe tłumaczenie na jeden z jego języków urzędowych;

b) zawiera numer rejestracyjny miejsca kwarantanny. 3. Zaświadczenie przewidziane w ust. 1:

a) dociera na punkt kontroli granicznej przed przybyciem przesyłki; lub

b) jest okazywane w punkcie kontroli granicznej przez importera lub jego przedstawiciela przed zwolnieniem zwierząt akwakultury z tego punktu.

Artykuł 9

Bezpośredni transport zwierząt akwakultury do miejsc kwarantanny

Jeżeli przesyłki zwierząt akwakultury przywożone do Wspólnoty są przeznaczone do kwarantanny we Wspólnocie, transportuje się je bezpośrednio z punktu kontroli granicznej do miejsca kwarantanny.

Jeżeli do wspomnianego transportu wykorzystywane są pojazdy, urzędowy lekarz weterynarii w punkcie kontroli granicznej pieczętuje je pieczęcią uniemożliwiającą ingerowanie w ich zawartość.

Artykuł 10

Monitorowanie transportu zwierząt akwakultury

1. Jeżeli przesyłki zwierząt akwakultury przywożone do Wspólnoty są przeznaczone do kwarantanny we Wspólnocie:

a) urzędowy lekarz weterynarii w punkcie kontroli granicznej powiadamia właściwy organ miejsca kwarantanny, w terminie jednego dnia roboczego od daty przybycia przesyłki do punktu kontroli granicznej, o miejscu pochodzenia oraz o miejscu przeznaczenia przesyłki za pośrednictwem skomputeryzowanego systemu przewidzianego w art. 20 ust. 1 dyrektywy Rady 90/425/EWG (⁵) („system Traces”);

b) osoba odpowiedzialna za miejsce kwarantanny powiadamia, w terminie jednego dnia roboczego od daty przybycia przesyłki do miejsca kwarantanny, właściwy organ tego miejsca o przybyciu przesyłki;

c) właściwy organ miejsca kwarantanny powiadamia za pośrednictwem systemu Traces, w terminie trzech dni roboczych od daty przybycia przesyłki do wspomnianego miejsca, urzędowego lekarza weterynarii w punkcie kontroli granicznej, który powiadomił go o wysyłce przesyłki określonej w lit. a), o przybyciu przesyłki.

2. Jeżeli właściwemu organowi punktu kontroli granicznej zostanie przekazane potwierdzenie, że zwierzęta akwakultury uznane za przeznaczone do miejsca kwarantanny we Wspólnocie nie przybyły do miejsca swojego przeznaczenia w terminie trzech dni roboczych od szacowanej daty przybycia, właściwy organ podejmuje stosowne środki.

Artykuł 11

Warunki kwarantanny we Wspólnocie

Jeżeli kwarantanna we Wspólnocie jest warunkiem wprowadzenia do obrotu przesyłek zwierząt akwakultury zgodnie z art. 17 i 20 dyrektywy 2006/88/WE albo do przywozu tego rodzaju przesyłek do Wspólnoty zgodnie z rozdziałem IV rozporządzenia (WE) nr 1251/2008 przesyłki muszą być zgodne z następującymi warunkami:

a) kwarantanna musi być przez cały swój okres przeprowadzona w tym samym miejscu kwarantanny we Wspólnocie;

b) zwierzęta akwakultury muszą być objęte przepisami dotyczącymi kwarantanny, określonymi w następujących artykułach:

(i) w przypadku gatunków podatnych - art. 13, 14 i 15;

(ii) w przypadku gatunków-wektorów - art. 16 i 17;

c) zwierzęta akwakultury mogą zostać zwolnione z kwarantanny jedynie na podstawie pisemnego zezwolenia wydanego przez właściwy organ.

Artykuł 12

Środki w przypadku podejrzenia lub potwierdzenia wymienionej(-ych) choroby (chorób)

1. Jeżeli podczas kwarantanny istnieje podejrzenie obecności wymienionej (-ych) choroby (chorób) w miejscu kwarantanny, właściwy organ:

a) pobiera i dokonuje analizy odpowiednich próbek zgodnie z pkt 3 załącznika II;

b) dba o to, aby w oczekiwaniu na wyniki badań laboratoryjnych żadne zwierzęta akwakultury nie były wnoszone do miejsca kwarantanny ani z niego wynoszone.

2. Jeżeli podczas kwarantanny obecność odnośnej (-ych) wymienionej (-ych) choroby (chorób) w miejscu kwarantanny zostaje potwierdzona, właściwy organ dba o to, aby:

a) wszystkie zwierzęta akwakultury w pomieszczeniach kwarantanny, których to dotyczy, zostały usunięte i zniszczone, przy uwzględnieniu ryzyka rozprzestrzenienia odnośnej (-ych) wymienionej (-ych) choroby (chorób);

b) pomieszczenia kwarantanny, których to dotyczy, zostały oczyszczone i odkażone;

c) żadne zwierzęta akwakultury nie były wnoszone do pomieszczeń kwarantanny, których to dotyczy, przez okres 15 dni od dnia ostatecznego oczyszczenia i odkażenia;

d) woda w pomieszczeniach kwarantanny, których to dotyczy, została tak oczyszczona, aby skutecznie unieszkodliwić czynnik chorobotwórczy odpowiedzialny za odnośną(-e) wymienioną(-e) chorobę(-y).

3. W drodze odstępstwa od ust. 2 lit. a) właściwy organ może zatwierdzić wprowadzenie do obrotu zwierząt akwakultury przetrzymywanych w miejscu kwarantanny oraz produktów akwakultury, o ile stan zdrowia zwierząt wodnych w miejscu przeznaczenia pod względem odnośnej (-ych) wymienionej (-ych) choroby (chorób) nie jest zagrożony.

4. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o wszelkiego rodzaju środkach podjętych na mocy niniejszego artykułu.

ROZDZIAŁ IV

PRZEPISY DOTYCZĄCE KWARANTANNY

SEKCJA 1

Gatunki podatne

Artykuł 13

Czas trwania kwarantanny w odniesieniu do gatunków podatnych

1. Ryby poddaje się kwarantannie przez co najmniej 60 dni.

2. Skorupiaki poddaje się kwarantannie przez co najmniej 40 dni.

3. Mięczaki poddaje się kwarantannie przez co najmniej 90 dni.

Artykuł 14

Badanie, pobieranie próbek, przeprowadzanie testów i diagnostyka

1. Aby wykazać brak odnośnej (-ych) wymienionej (-ych) choroby (chorób), badanie, pobieranie próbek, przeprowadzanie testów i diagnostyka, o których mowa w załączniku II, muszą dać wyniki negatywne.

2. Do badania, pobierania próbek, przeprowadzania testów i diagnostyki mogą być wykorzystywane wskaźnikowe zwierzęta akwakultury, z wyjątkiem sytuacji, w których kwarantannie poddawane są gatunki podatne na zakażenie Marteilia refringens.

3. Właściwy organ określa liczbę wskaźnikowych zwierząt akwakultury, jakie zostaną wykorzystane, przy uwzględnieniu liczby przetrzymywanych zwierząt akwakultury, rozmiaru pomieszczenia kwarantanny oraz cech odnośnej (-ych) wymienionej (-ych) choroby (chorób) i gatunków.

4. Wskaźnikowe zwierzęta akwakultury:

a) należą do gatunków podatnych na odnośną(-e) wymienioną(-e) chorobę(-y) i, w razie możliwości oraz przy uwzględnieniu ich warunków życia, znajdują się w najbardziej podatnych stadiach rozwojowych;

b) pochodzą z państwa członkowskiego, strefy lub enklawy, albo z państwa trzeciego lub jego części, uznanych za wolne od odnośnej (-ych) wymienionej (-ych) choroby(-chorób);

c) nie są zaszczepione przeciwko odnośnej (-ym) wymienionej (-ym) chorobie (chorobom);

d) są umieszczone w pomieszczeniu kwarantanny bezpośrednio przed przybyciem lub z chwilą przybycia zwierząt akwakultury, jakie mają być poddane kwarantannie, i są przetrzymywane w styczności z tymi zwierzętami oraz w takich samych warunkach zootechnicznych i środowiskowych.

Artykuł 15

Kontrola

Właściwy organ przeprowadza kontrolę warunków kwarantanny co najmniej na początku i na końcu okresu kwarantanny każdej przesyłki zwierząt akwakultury.

Przeprowadzając tego rodzaju kontrolę, właściwy organ:

a) zapewnia istnienie warunków środowiskowych sprzyjających laboratoryjnemu wykryciu odnośnej (-ych) wymienionej (-ych) choroby (chorób);

b) bada rejestry upadkowości podczas kwarantanny;

c) tam, gdzie to właściwe, sprawdza zwierzęta akwakultury w pomieszczeniach kwarantanny.

SEKCJA 2

Gatunki-wektory

Artykuł 16

Przepisy dotyczące kwarantanny mające zastosowanie do gatunków-wektorów

1. Gatunki-wektory poddaje się kwarantannie przez co najmniej 30 dni.

2. Woda w pomieszczeniu kwarantanny jest wymieniana co najmniej raz dziennie.

Artykuł 17

Kontrola

Właściwy organ przeprowadza kontrolę warunków kwarantanny co najmniej na początku i na końcu okresu kwarantanny każdej przesyłki zawierającej zwierzęta akwakultury.

W czasie przeprowadzania tego rodzaju kontroli właściwy organ:

a) bada rejestry upadkowości podczas kwarantanny;

b) tam, gdzie to właściwe, sprawdza zwierzęta akwakultury w pomieszczeniach kwarantanny.

ROZDZIAŁ V

PRZEPISY KOŃCOWE

Artykuł 18

Przepis przejściowy

W oczekiwaniu na przyjęcie metod diagnostycznych, które mają być ustanowione zgodnie z art. 49 ust. 3 dyrektywy 2006/88/WE, testy próbek pobranych w celu wykazania braku odnośnej (-ych) wymienionej (-ych) choroby (chorób) podczas kwarantanny przeprowadza się zgodnie z metodami diagnostycznymi określonymi w odpowiednim rozdziale, dotyczącym każdej z wymienionych chorób, ostatniej wersji „Podręcznika badań diagnostycznych zwierząt wodnych” (Manual of diagnostic tests for aquatic animals) Światowej Organizacji Zdrowia Zwierząt (OIE).

Artykuł 19

Data stosowania

Niniejszą decyzję stosuje się od dnia 1 stycznia 2009 r.

Artykuł 20

Adresaci

Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 12 grudnia 2008 r.

ZAŁĄCZNIK I

Minimalne warunki w odniesieniu do miejsc kwarantanny

CZĘŚĆ A

Warunki dotyczące konstrukcji i wyposażenia

1. Miejsce kwarantanny musi być oddzielnym obiektem, oddalonym od innych miejsc kwarantanny, innych gospodarstw lub innych obszarów hodowli mięczaków na odległość określoną przez właściwy organ na podstawie oceny ryzyka z uwzględnieniem epidemiologii odnośnej(-ych) wymienionej(-ych) choroby (chorób). Miejsce kwarantanny może być jednak zlokalizowane w obrębie gospodarstwa lub obszaru hodowli mięczaków.

2. Pomieszczenia kwarantanny muszą być skonstruowane w sposób uniemożliwiający wymianę wody pomiędzy nimi. Ponadto system odpływu wody w każdym pomieszczeniu kwarantanny musi być tak zaprojektowany, aby uniemożliwić wszelkiego rodzaju potencjalne zanieczyszczenie krzyżowe pomiędzy pomieszczeniami kwarantanny lub innymi pomieszczeniami w obrębie tego samego gospodarstwa lub obszaru hodowli mięczaków.

3. Instalacja wodociągowa zasilająca pomieszczenia kwarantanny musi być wolna od odnośnej(-ych) wymienionej(-ych) choroby (chorób).

4. W przypadku gdy instalacja kanalizacyjna pomieszczeń kwarantanny jest zlokalizowana w państwie członkowskim, strefie, enklawie lub państwie trzecim lub jego części, uznanych za wolne od wymienionej(-ych) choroby (chorób) albo objętych programem nadzoru lub eliminowania w odniesieniu do wymienionej(-ych) choroby (chorób), musi posiadać system oczyszczania ścieków zatwierdzony przez właściwy organ. System oczyszczania ścieków musi:

a) tak oczyszczać wszystkie ścieki i odpady wytworzone w obrębie pomieszczenia kwarantanny, aby skutecznie unieszkodliwić czynnik chorobotwórczy odpowiedzialny za odnośną(-e) wymienioną(-e) chorobę(-y);

b) być wyposażony w mechanizmy zabezpieczające na wypadek awarii w celu zapewnienia ciągłości działania i całkowitego bezpieczeństwa.

5. Pomieszczenia kwarantanny muszą być tak skonstruowane, aby uniemożliwić styczność z innymi zwierzętami, mogącymi rozprzestrzeniać odnośną(-e) wymienioną(-e) chorobę(-y).

6. Całe wyposażenie musi być tak skonstruowane, aby można je było oczyścić i odkazić, zaś odpowiednie wyposażenie musi być dostępne do czyszczenia i odkażania.

7. We wszystkich wejściach do/wyjściach z miejsca kwarantanny i poszczególnych jego pomieszczeń muszą być zainstalowane bariery higieniczne.

8. Każde pomieszczenie kwarantanny w miejscu kwarantanny musi posiadać swoje własne wyposażenie w celu zapobieżenia zanieczyszczeniu krzyżowemu pomiędzy poszczególnymi pomieszczeniami kwarantanny.

CZĘŚĆ B

Warunki zarządzania

1. Operator przedsiębiorstwa produkcyjnego sektora akwakultury prowadzący miejsce kwarantanny musi zapewnić, w drodze umowy lub innego instrumentu prawnego, usługi zatwierdzonego wykwalifikowanego specjalisty ds. zdrowia zwierząt wodnych.

2. Dla każdej przesyłki zwierząt akwakultury poddanych kwarantannie:

a) pomieszczenie kwarantanny musi być oczyszczone i odkażone, a następnie utrzymywany w stanie wolnym od zwierząt akwakultury przez okres co najmniej siedmiu dni przed wprowadzeniem nowej przesyłki;

b) okres kwarantanny rozpoczyna się dopiero po wprowadzeniu ostatnich zwierząt akwakultury z przesyłki.

3. Podejmuje się stosowne środki w celu zapobieżenia zanieczyszczeniu krzyżowemu pomiędzy przesyłkami przychodzącymi a wychodzącymi.

4. Osoby nieupoważnione mają zakaz wstępu do miejsca kwarantanny.

5. Osoby wchodzące do miejsca kwarantanny muszą być ubrane w odzież oraz obuwie ochronne.

6. Nie dochodzi do kontaktów pomiędzy personelem lub styczności pomiędzy wyposażeniem, które mogą doprowadzić do skażenia jednych miejsc lub pomieszczeń kwarantanny przez inne albo jednych miejsc kwarantanny i gospodarstw lub obszarów hodowli mięczaków przez inne.

7. Po otrzymaniu przesyłki pojazdy i wyposażenie transportowe, włącznie ze zbiornikami, pojemnikami i wodą, muszą być tak oczyszczone, aby skutecznie unieszkodliwić czynnik chorobotwórczy odpowiedzialny za odnośną(-e) wymie-nioną(-e) chorobę(-y).

8. Martwe zwierzęta akwakultury i zwierzęta akwakultury wykazujące kliniczne objawy choroby muszą być poddane kontroli klinicznej przez zatwierdzonego wykwalifikowanego specjalistę ds. zdrowia zwierząt wodnych, zaś repre-zentatywnie wybrane martwe zwierzęta akwakultury i zwierzęta akwakultury wykazujące kliniczne objawy choroby muszą być zbadane w laboratorium wyznaczonym przez właściwy organ.

9. Niezbędne badania, pobieranie próbek i metody diagnostyczne muszą być przeprowadzone po konsultacji z właściwym organem i pod jego kontrolą.

10. Oprócz przestrzegania zobowiązań dotyczących rejestrowania, przewidzianych w art. 8 dyrektywy 2006/88/WE, miejsce kwarantanny musi prowadzić rejestr:

a) czasu przyjścia/wyjścia pracowników;

b) oczyszczania wody doprowadzanej i wody ściekowej, stosownie do potrzeb;

c) wszelkiego rodzaju nadzwyczajnych warunków, mających wpływ na przebieg kwarantanny (przerwy w dostawie prądu, uszkodzenia budowlane lub ciężkie warunki pogodowe);

d) dat i wyników próbek przedłożonych do badania.

ZAŁĄCZNIK II

Badanie, pobieranie próbek, przeprowadzanie testów i diagnostyka zwierząt akwakultury

1. Badanie, pobieranie próbek, przeprowadzanie testów i diagnostykę zwierząt akwakultury przeprowadza się, dbając o to, aby w trakcie całego okresu kwarantanny warunki środowiskowe w miejscu kwarantanny sprzyjały laboratoryjnemu wykryciu odnośnej(-ych) wymienionej(-ych) choroby (chorób).

2. Podczas kwarantanny pobiera się próbki od następujących zwierząt akwakultury w terminie 15 dni przed upływem okresu kwarantanny:

a) jeżeli wykorzystywane są wskaźnikowe zwierzęta akwakultury, należy pobrać próbki od nich wszystkich;

b) jeżeli wskaźnikowe zwierzęta akwakultury nie są wykorzystywane, należy pobrać próbki od stosownej liczby zwierząt akwakultury, zapewniającej wykrycie odnośnej(-ych) wymienionej(-ych) choroby (chorób) przy poziomie ufności wynoszącym 95%, jeżeli szacowana częstość występowania wynosi 10% (nigdy nie mniej niż 10 zwierząt).

3. Z zastrzeżeniem art. 18, badanie próbek pobranych podczas kwarantanny należy przeprowadzić w laboratoriach wyznaczonych przez właściwy organ przy użyciu metod diagnostycznych, które zostaną określone zgodnie z art. 49 ust. 3 dyrektywy 2006/88/WE.