KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 517/94 z dnia 7 marca 1994 r. w sprawie wspólnych reguł dotyczących przywozu wyrobów włókienniczych z niektórych państw trzecich, nieobjętych umowami dwustronnymi, protokołami, innymi ustaleniami lub innymi szczegółowymi normami Wspólnoty dotyczącymi przywozu (¹), w szczególności jego art. 17 ust. 3 i 6 oraz art. 21 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzenie (WE) nr 517/94 ustanawia ograniczenia ilościowe na przywóz niektórych wyrobów włókienniczych pochodzących z niektórych krajów trzecich, które mają być przydzielone według kolejności zgłoszeń.

(2) Na mocy tego rozporządzenia dopuszczalne jest zastosowanie, w określonych okolicznościach, innych metod przydziału i podziału kontyngentów na transze lub zarezerwowanie części konkretnych limitów ilościowych wyłącznie dla wniosków popartych dowodami wcześniejszej realizacji przywozu.

(3) Reguły zarządzania kontyngentami ustanowionymi na rok 2009 należy przyjąć przed rozpoczęciem roku kontyngentowego, tak aby nie doszło do nadmiernych zakłóceń ciągłości przepływów handlowych.

(4) Środki przyjęte w latach poprzednich, przewidziane w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1402/2007 z dnia 28 listopada 2007 r. ustanawiającym reguły zarządzania i dystrybucji dla kontyngentów wyrobów włókienniczych ustanowionych na rok 2008 na mocy rozporządzenia Rady (WE) nr 517/94 (²), okazały się zadowalające. Z tego względu uznano za właściwe ustanowienie podobnych reguł na rok 2009.

(5) W celu zaspokojenia potrzeb możliwie jak największej liczby podmiotów gospodarczych stosowne jest zwiększenie elastyczności przydziału według kolejności zgłoszeń poprzez wprowadzenie pułapu ilości, które mogą być przydzielone każdemu podmiotowi gospodarczemu przy zastosowaniu tej metody.

(6) W celu zagwarantowania pewnego stopnia ciągłości wymiany handlowej i efektywnego zarządzania kontyngentami, podmioty gospodarcze powinny mieć możliwość złożenia pierwszego wniosku o zezwolenie na przywóz na 2009 r. w ilości równej tej, która została przez nie przywieziona w 2008 r.

(7) W celu optymalnego wykorzystania ilości podmiot gospodarczy, który wykorzystał przynajmniej połowę kwoty, na którą wcześniej uzyskał zezwolenie, powinien posiadać możliwość złożenia wniosku w odniesieniu do pozostałych kwot, pod warunkiem że ilości te są dostępne w ramach kontyngentów.

(8) Aby zapewnić sprawne funkcjonowanie administracji, okres ważności zezwoleń na przywóz powinien wynosić dziewięć miesięcy od daty wystawienia, jednak nie dłużej niż do końca roku. Państwa członkowskie powinny wydawać zezwolenia dopiero po powiadomieniu przez Komisję, że ilości są dostępne i wyłącznie w przypadku, gdy podmiot gospodarczy jest w stanie udowodnić zawarcie umowy i może zaświadczyć, w przypadku braku szczegółowych przepisów stanowiących inaczej, że nie przyznano mu dotychczas wspólnotowego zezwolenia na przywóz na mocy niniejszego rozporządzenia w odniesieniu do danych kategorii i krajów. Właściwe władze krajowe powinny jednak być upoważnione do przedłużenia, na wniosek importerów, o trzy miesiące i najpóźniej do dnia 31 marca 2010 r. okresu ważności zezwoleń, na podstawie których, do dnia złożenia wniosku, dokonano przywozu przynajmniej połowy przyznanych ilości.

(9) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Włókienniczego ustanowionego na mocy art. 25 rozporządzenia (WE) nr 517/94,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Niniejsze rozporządzenie ma na celu ustanowienie reguł zarządzania kontyngentami ilościowymi na przywóz niektórych wyrobów włókienniczych określonych w załączniku IV do rozporządzenia (WE) nr 517/94 na rok 2009.

Artykuł 2

Kontyngenty, o których mowa w art. 1, są przydzielane w porządku chronologicznym, w jakim Komisja otrzymała od państw członkowskich zawiadomienia o wnioskach indywidualnych pochodzących od podmiotów gospodarczych dotyczących ilości nieprzekraczających maksymalnych ilości przydziału dla każdego podmiotu gospodarczego, określonych w załączniku I.

Ilości maksymalne nie są jednak stosowane wobec podmiotów gospodarczych, które, przy składaniu pierwszego wniosku na 2009 r., były w stanie wykazać przed właściwymi władzami krajowymi, że w odniesieniu do wymienionych kategorii i krajów trzecich dokonały przywozu ilości większych od ilości maksymalnych określonych dla każdej kategorii zgodnie z wydanymi im zezwoleniami na przywóz na 2008 r.

W przypadku takich podmiotów gospodarczych właściwe organy mogą zezwolić na przywóz z danych krajów trzecich i danych kategorii w ilościach nieprzekraczających ilości przywiezionych w 2008 r. i pod warunkiem że przywóz danej ilości możliwy jest w ramach przyznanego kontyngentu.

Artykuł 3

Każdy importer, który wykorzystał 50 % lub więcej ilości przyznanych mu na mocy niniejszego rozporządzenia, ma prawo wystąpić, w odniesieniu do tej samej kategorii i kraju pochodzenia, z kolejnym wnioskiem o ilości, które nie przekraczają ilości maksymalnych ustanowionych w załączniku I.

Artykuł 4

1. Właściwe władze krajowe wymienione w załączniku II mogą od godz. 10.00 w dniu 7 stycznia 2009 r. przekazywać Komisji zawiadomienie o kwotach objętych wnioskami o wydanie zezwolenia na przywóz.

Czas określony w ustępie pierwszym jest rozumiany jako czas brukselski.

2. Właściwe władze krajowe wydają zezwolenia na przywóz wyłącznie po uzyskaniu zawiadomienia od Komisji, zgodnie z art. 17 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 517/94, że przywóz danych ilości jest możliwy.

Władze te wydają zezwolenia wyłącznie w przypadku, gdy podmiot gospodarczy:

a) udowodni istnienie kontraktu dotyczącego dostawy towarów; oraz

b) oświadczy na piśmie, że w odniesieniu do danych kategorii i krajów:

(i) nie przydzielono mu dotychczas zezwolenia na mocy niniejszego rozporządzenia; lub

(ii) z zezwolenia, które zostało mu przyznane na mocy niniejszego rozporządzenia wykorzystał przynajmniej 50%.

3. Zezwolenia na przywóz są ważne dziewięć miesięcy od daty wydania, lecz nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 2009 r.

Właściwe władze krajowe mogą jednak, na wniosek importera, przedłużyć o 3 miesiące ważność zezwoleń, z których, w chwili składania wniosku o przedłużenie, wykorzystano przynajmniej 50 % przyznanej ilości. Niezależnie od okoliczności przedłużone zezwolenie traci ważność nie później niż dnia 31 marca 2010 r.

Artykuł 5

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dnia 1 stycznia 2009 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 24 listopada 2008 r.

ZAŁĄCZNIK I

Kwoty maksymalne, o których mowa w art. 2 i 3

ZAŁĄCZNIK II

Wykaz urzędów wydających zezwolenia, o których mowa w art. 4