KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając dyrektywę Rady 89/662/EWG z dnia 11 grudnia 1989 r. dotyczącą kontroli weterynaryjnych w handlu wewnątrzwspólnotowym w perspektywie wprowadzenia rynku wewnętrznego (¹), w szczególności jej art. 9 ust. 3,

uwzględniając dyrektywę Rady 9 0/42 5/EWG z dnia 26 czerwca 1990 r. dotyczącą kontroli weterynaryjnych i zootechnicznych mających zastosowanie w handlu wewnątrzwspólnotowym niektórymi żywymi zwierzętami i produktami w perspektywie wprowadzenia rynku wewnętrznego (²), w szczególności jej art. 10 ust. 3,

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 998/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 maja 2003 r. w sprawie wymogów dotyczących zdrowia zwierząt, stosowanych do przemieszczania zwierząt domowych o charakterze niehandlowym i zmieniające dyrektywę Rady 92/65/EWG (³), w szczególności jego art. 18 akapit pierwszy,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Grypa ptaków jest zakaźną chorobą wirusową ptaków, w tym drobiu. Zakażenie drobiu wirusem grypy ptaków powoduje rozwój jednej z dwóch postaci tej choroby, różniącej się zjadliwością. Postać o niskiej zjadliwości wywołuje zwykle jedynie łagodne objawy, natomiast postać o wysokiej zjadliwości jest przyczyną bardzo wysokiej śmiertelności u większości gatunków drobiu. Choroba ta może mieć bardzo poważny wpływ na rentowność gospodarstw drobiarskich.

(2) Grypa ptaków jest najczęściej spotykana u ptactwa, jednak w niektórych warunkach zakażenie może także wystąpić u ludzi, chociaż ryzyko takiego zakażenia jest zwykle bardzo niskie.

(3) W przypadku wystąpienia grypy ptaków istnieje ryzyko, że czynnik chorobotwórczy rozprzestrzeni się na inne gospodarstwa drobiarskie i na dzikie ptactwo. W rezultacie, w wyniku handlu żywym ptactwem lub jego produktami, a także w wyniku migracji dzikiego ptactwa, może rozprzestrzenić się z jednego państwa członkowskiego na inne i na kraje trzecie.

(4) Dyrektywa Rady 2005/94/WE z dnia 20 grudnia 2005 r. w sprawie wspólnotowych środków zwalczania grypy ptaków i uchylająca dyrektywę 92/40/EWG (⁴) ustanawia środki kontroli grypy ptaków, zarówno postaci o niskiej zjadliwości, jak i postaci o wysokiej zjadliwości. Art. 16 tej dyrektywy nakazuje ustanowienie obszarów zapowietrzonych, obszarów zagrożonych i obszarów buforowych w przypadku wystąpienia wysoce zjadliwej grypy ptaków.

(5) Decyzja Komisji 2006/415/WE z dnia 14 czerwca 2006 r. dotycząca niektórych środków ochronnych w odniesieniu do wysoce zjadliwej grypy ptaków podtypu H5N1 u drobiu we Wspólnocie i uchylająca decyzję 2006/135/WE (⁵) określa dodatkowe środki ochronne, które należy stosować w państwie członkowskim dotkniętym wirusem wysoce zjadliwej grypy ptaków podtypu H5N1 w celu zapobieżenia rozprzestrzenianiu się tej choroby, uwzględniając specyficzną epidemiologię tego konkretnego szczepu wirusa.

(6) Art. 4 decyzji 2006/415/WE nakłada na państwa członkowskie, w następstwie podejrzenia lub potwierdzenia ogniska wysoce zjadliwej grypy ptaków podtypu H5N1, obowiązek natychmiastowego określenia obszaru wysokiego ryzyka, obejmującego obszar zapowietrzony i obszar zagrożony (obszar A) oraz obszaru niskiego ryzyka, oddzielającego obszar A od tych części państwa członkowskiego, które są wolne od choroby (obszar B). Obszary te wymienione są w załączniku do niniejszej decyzji.

(7) Niemcy powiadomiły Komisję o potwierdzeniu wystąpienia na swoim terytorium ogniska wysoce zjadliwej grypy ptaków podtypu H5N1 i wprowadziły stosowne środki przewidziane w decyzji 2006/415/WE, łącznie z określeniem obszarów A i B.

(8) Komisja we współpracy z Niemcami zbadała te środki ochronne i z zadowoleniem stwierdziła, że granice obszarów A i B wyznaczone przez właściwy organ w tym państwie członkowskim znajdują się w wystarczającej odległości od faktycznego miejsca wystąpienia potwierdzonego ogniska choroby.

(9) W celu zapobieżenia niepotrzebnym zakłóceniom w handlu wewnątrzwspólnotowym, a także w celu uniknięcia przyjęcia nieuzasadnionych barier w handlu przez kraje trzecie, konieczne jest natychmiastowe ustanowienie wykazu obszarów A i B w Niemczech na poziomie wspólnotowym.

(10) Zgodnie z powyższym, w oczekiwaniu na posiedzenie Stałego Komitet ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt, należy w niniejszej decyzji określić obszary A i B w Niemczech, w których zastosowanie mają środki ochronne ustanowione w decyzji 2006/415/WE, a także ustalić okres stosowania tak ustanowionych środków.

(11) Stały Komitet ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt dokona przeglądu niniejszej decyzji na swoim następnym posiedzeniu,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Niniejsza decyzja określa obszary, w których zastosowanie mają tymczasowe środki ochronne ustanowione w decyzji 2006/415/WE, a także okres stosowania tak ustanowionych środków.

Artykuł 2

1. Obszar wymieniony w części A załącznika do niniejszej decyzji uważany jest za obszar wysokiego ryzyka („obszar A”), zgodnie z art. 3 ust. 1 decyzji 2006/415/WE.

2. Obszar wymieniony w części B załącznika do niniejszej decyzji uważany jest za obszar niskiego ryzyka („obszar B”), zgodnie z art. 3 ust. 2 decyzji 2006/415/WE.

Artykuł 3

Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 10 października 2008 r.

ZAŁĄCZNIK

CZĘŚĆ A

Obszar A, określony zgodnie z art. 3 ust. 1 decyzji 2006/415/WE:

CZĘŚĆ B

Obszar B, określony zgodnie z art. 3 ust. 2 decyzji 2006/415/WE: