MIĘDZYNARODOWA UMOWA W SPRAWIE KAWY Z 2007 R.
MIĘDZYNARODOWA UMOWA W SPRAWIE KAWY Z 2007 R.
PREAMBUŁA
RZĄDY BĘDĄCE STRONAMI NINIEJSZEJ UMOWY,
Uznając wyjątkowe znaczenie kawy dla gospodarki wielu krajów, w których dochody z eksportu oraz realizacja celów w obszarach społecznych i gospodarczych są w dużym stopniu zależne od tego towaru,
Uznając znaczenie sektora kawy jako źródła środków utrzymania dla milionów osób, w szczególności w krajach rozwijających się, mając na uwadze, iż w wielu z nich produkcja odbywa się na małych farmach rodzinnych,
Uwzględniając wkład zrównoważonego sektora kawowego w realizację celów rozwoju uzgodnionych na szczeblu międzynarodowym, w tym milenijnych celów rozwoju, w szczególności w zakresie eliminacji ubóstwa,
Uznając potrzebę wspierania zrównoważonego rozwoju sektora kawowego, prowadzącego do wzrostu zatrudnienia i dochodów oraz zapewnienia wyższych standardów życiowych i lepszych warunków pracy w krajach członkowskich,
Uwzględniając fakt, iż ścisła współpraca międzynarodowa w sprawach związanych z kawą, w tym w dziedzinie handlu międzynarodowego, może przyczynić się do rozwoju ekonomicznie zdywersyfikowanego, globalnego sektora kawy, rozwoju społeczno-gospodarczego krajów producenckich, wzrostu produkcji i spożycia kawy oraz poprawy stosunków między krajami eksportującymi a krajami importującymi kawę,
Uwzględniając fakt, że współpraca między członkami, organizacjami międzynarodowymi, sektorem prywatnym i wszystkimi innymi zainteresowanymi stronami może przyczynić się do rozwoju sektora kawy,
Uznając, że poprawa dostępu do informacji dotyczących kawy oraz rynkowych strategii zarządzania ryzykiem może pomóc uniknąć zakłóceń równowagi między produkcją a konsumpcją kawy, które mogą spowodować wyraźne wahania cen, szkodliwe zarówno dla producentów, jak i konsumentów, oraz
Odnotowując korzyści wynikające z międzynarodowej współpracy związanej z funkcjonowaniem międzynarodowych umów w sprawie kawy z lat 1962, 1968, 1976, 1983, 1994 i 2001,
UZGADNIAJĄ, CO NASTĘPUJE:
ROZDZIAŁ I
CELE
Artykuł 1
Cele
Niniejsza Umowa ma na celu wzmocnienie światowego sektora kawy oraz wspieranie jego zrównoważonej ekspansji w warunkach rynkowych z korzyścią dla wszystkich uczestników tego sektora, poprzez:
1) promowanie międzynarodowej współpracy w sprawach dotyczących kawy;
2) stworzenie forum konsultacji międzyrządowych i z sektorem prywatnym w sprawach dotyczących kawy;
3) zachęcanie członków do rozwijania sektora kawy zrównoważonego w wymiarze gospodarczym, społecznym i ochrony środowiska naturalnego;
4) stworzenie forum konsultacji służącego uzgadnianiu kwestii dotyczących warunków strukturalnych na rynkach międzynarodowych oraz długoterminowych tendencji w zakresie produkcji i konsumpcji pozwalających zrównoważyć popyt i podaż oraz uzyskać uczciwe ceny zarówno dla konsumentów, jak i producentów;
5) ułatwienie ekspansji i przejrzystości międzynarodowego handlu wszystkimi rodzajami i formami kawy oraz propagowanie znoszenia barier handlowych;
6) gromadzenie, rozpowszechnianie i publikowanie informacji ekonomicznych, technicznych i naukowych, danych statystycznych i opracowań, jak również wyników prac bada-wczo-rozwojowych w sprawach dotyczących kawy;
7) promowanie rozwoju konsumpcji i rynków wszystkich rodzajów i form kawy, w tym w krajach produkujących kawę;
8) opracowywanie i ocena projektów korzystnych dla członków i światowej gospodarki kawą oraz pozyskiwanie funduszy na te projekty;
9) promowanie jakości kawy w celu wzrostu zadowolenia klientów i uzyskiwania większych korzyści przez producentów;
10) zachęcanie członków do opracowania odpowiednich procedur bezpieczeństwa żywności w sektorze kawy;
11) promowanie programów szkoleniowych i informacyjnych opracowanych w celu wsparcia transferu technologii mających zastosowanie w sektorze kawy do państw członkowskich;
12) zachęcanie członków do opracowywania i realizacji strategii na rzecz zapewnienia wspólnotom lokalnym i małym gospodarstwom rolnym większych korzyści z produkcji kawy, co przyczynić może się do zmniejszenia ubóstwa; oraz
13) ułatwienie dostępu do informacji na temat narzędzi i usług finansowych mogących stanowić pomoc dla producentów kawy, w tym dostępu do kredytów i wiedzy na temat zarządzania ryzykiem.
ROZDZIAŁ II
DEFINICJE
Artykuł 2
Definicje
Do celów niniejszej Umowy:
1) kawa oznacza ziarna i owoce kawowca w łupinach, pergaminowe, zielone lub palone, i obejmuje kawę mieloną, bezkofeinową, płynną oraz rozpuszczalną. Rada - możliwie jak najszybciej od daty wejścia w życie niniejszej Umowy, a następnie co trzy lata, poczynając od tej daty - dokona przeglądu przeliczników dla poszczególnych rodzajów kawy wyszczególnionych w lit. d), e), f) i g). Po dokonaniu takiego przeglądu Rada ustala i publikuje odpowiednie przeliczniki. Do czasu takiego wstępnego przeglądu, a także jeśli Rada nie zdoła podjąć decyzji w tej sprawie, obowiązywać będą przeliczniki określone w Międzynarodowej umowie w sprawie kawy z 2001 r., wyszczególnione w załączniku do niniejszej Umowy. Z zastrzeżeniem postanowień niniejszej Umowy poniższe wyrażenia oznaczają:
a) kawa zielona oznacza wszelką kawę w formie ziaren odartych z łupin, przed paleniem;
b) suszone owoce kawy oznaczają suszone owoce kawowca; dla ustalenia ekwiwalentu suszonych owoców kawy w stosunku do kawy zielonej należy pomnożyć wagę netto suszonych owoców kawy przez 0,50;
c) kawa w łupinach (ziarna pergaminowe) oznacza ziarna kawy zielonej w łupinach; dla ustalenia ekwiwalentu ziaren pergaminowych w stosunku do kawy zielonej należy pomnożyć wagę netto ziaren pergaminowych przez 0,80;
d) kawa palona oznacza kawę zieloną paloną w dowolnym stopniu, obejmuje kawę mieloną;
e) kawa bezkofeinowa oznacza kawę zieloną, paloną lub rozpuszczalną, z której usunięto kofeinę;
f) kawa płynna oznacza rozpuszczalne w wodzie elementy stałe pochodzące z kawy palonej sprowadzone do formy płynnej; oraz
g) kawa rozpuszczalna oznacza suszone, rozpuszczalne w wodzie elementy stałe pochodzące z kawy palonej;
2) worek oznacza 60 kilogramów lub 132,276 funta kawy zielonej; tona oznacza masę 1 000 kilogramów lub 2 204,6 funta; afunt oznacza 453,597 grama;
3) rok kawowy oznacza okres jednego roku, od dnia 1 października do dnia 30 września;
4) Organizacja i Rada oznaczają, odpowiednio, Międzynarodową Organizację Kawy i Międzynarodową Radę Kawy;
5) Umawiająca się Strona oznacza rząd, Wspólnotę Europejską lub organizację międzyrządową, o której mowa w art. 4 ust. 3, która złożyła dokument ratyfikacji, przyjęcia, zatwierdzenia niniejszej Umowy lub notyfikację o jej tymczasowym stosowaniu zgodnie z postanowieniami art. 40, 41 i 42 lub która przystąpiła do niej zgodnie z postanowieniami art. 43;
6) członek oznacza Umawiającą się Stronę;
7) członek eksportujący lub kraj eksportujący oznacza, odpowiednio, członka lub kraj, który jest eksporterem netto kawy, tj. członka lub kraj, który eksportuje więcej kawy, niż jej sprowadza;
8) członek importujący lub kraj importujący oznacza, odpowiednio, członka lub kraj, który jest importerem netto kawy, tj. członka lub kraj, który sprowadza więcej kawy, niż jej eksportuje;
9) rozdzielona zwykła większość głosów oznacza głosowanie wymagające dla podjęcia decyzji co najmniej 70 % głosów oddanych przez obecnych i wykonujących prawo głosu członków eksportujących oraz co najmniej 70 %, liczonych odrębnie, głosów oddanych przez obecnych i wykonujących prawo głosu członków importujących;
10) depozytariusz oznacza organizację międzyrządową lub Umawiającą się Stronę Międzynarodowej umowy w sprawie kawy z 2001 r. wyznaczoną decyzją Rady na podstawie Międzynarodowej umowy w sprawie kawy z 2001 r., która ma zostać podjęta na zasadzie konsensusu przed dniem 31 stycznia 2008 r. Decyzja ta stanowi integralną część niniejszej Umowy.
ROZDZIAŁ III
OGÓLNE ZOBOWIĄZANIA CZŁONKÓW
Artykuł 3
Ogólne zobowiązania członków
1. Członkowie zobowiązują się do podjęcia wszelkich koniecznych kroków, które umożliwią im wypełnienie zobowiązań wynikających z niniejszej Umowy, oraz do pełnej współpracy pomiędzy sobą dla zabezpieczenia osiągnięcia celów niniejszej Umowy; w szczególności członkowie zobowiązują się do przekazywania wszelkich informacji koniecznych do ułatwienia funkcjonowania niniejszej Umowy.
2. Członkowie uznają, że świadectwa pochodzenia są ważnym źródłem informacji na temat handlu kawą. Dlatego też członkowie eksportujący przyjmują odpowiedzialność za zapewnienie właściwego wystawiania i wykorzystania świadectw pochodzenia zgodnie z regułami ustalonymi przez Radę.
3. Członkowie uznają ponadto, że ważne znaczenie dla prawidłowej analizy światowej gospodarki mają także informacje na temat powtórnego wywozu. Dlatego też członkowie importujący zobowiązują się do regularnego dostarczania prawidłowych i dokładnych informacji na temat powrotnego wywozu, w formie i w sposób ustalony przez Radę.
ROZDZIAŁ IV
CZŁONKOSTWO
Artykuł 4
Członkostwo w Organizacji
1. Każda z Umawiających się Stron jest pojedynczym członkiem Organizacji.
2. Członek może zmienić swoją kategorię członkostwa na warunkach określonych przez Radę.
3. Wszelkie odniesienia w niniejszej Umowie do rządu są interpretowane jako dotyczące także Wspólnoty Europejskiej lub każdej organizacji międzyrządowej o wyłącznych kompetencjach w zakresie negocjowania, zawierania i stosowania niniejszej Umowy.
Artykuł 5
Członkostwo grupowe
Dwie lub większa liczba Umawiających się Stron może, kierując stosowne powiadomienie do Rady i Depozytariusza, które staje się skuteczne w dniu określonym przez dane Umawiające się Strony i na warunkach uzgodnionych przez Radę, oświadczyć, że uczestniczą w Organizacji jako Grupa członkowska.
ROZDZIAŁ V
MIĘDZYNARODOWA ORGANIZACJA KAWY
Artykuł 6
Siedziba i struktura Międzynarodowej Organizacji Kawy
1. Działalność Międzynarodowej Organizacji Kawy, utworzonej na mocy Międzynarodowej umowy w sprawie kawy z 1962 r., zostaje przedłużona, w celu stosowania postanowień niniejszej Umowy i nadzorowania jej wykonywania.
2. Siedzibą Organizacji jest Londyn, o ile Rada nie zadecyduje inaczej.
3. Najwyższym organem Organizacji jest Międzynarodowa Rada Kawy. Radę wspiera odpowiednio do okoliczności Komisja Finansowo-Administracyjna, Komisja ds. Promocji i Rozwoju Rynku oraz Komisja ds. Projektów. Rada korzysta również z doradztwa Rady Konsultacyjnej Sektora Prywatnego, Światowej Konferencji Kawy oraz Forum Konsultacyjnego ds. Finansów w Sektorze Kawowym.
Artykuł 7
Przywileje i immunitety
1. Organizacja ma osobowość prawną. Może ona w szczególności zawierać umowy, nabywać i zbywać mienie ruchome i nieruchome oraz wszczynać postępowania prawne.
2. Status, przywileje i immunitety przysługujące Organizacji, jej dyrektorowi wykonawczemu, członkom personelu i ekspertom, a także przedstawicielom członków przebywającym na terytorium kraju przyjmującego w związku z wykonywaniem swoich funkcji podlegają umowie w sprawie siedziby zawartej między rządem przyjmującym a Organizacją.
3. Umowa w sprawie siedziby, określona w ust. 2 niniejszego artykułu, jest dokumentem niezależnym od niniejszej Umowy. Umowa ta przestaje jednak obowiązywać:
a) na mocy umowy między rządem przyjmującym a Organizacją;
b) w przypadku przeniesienia siedziby Organizacji z terytorium rządu przyjmującego; lub
c) w przypadku gdy Organizacja przestanie istnieć.
4. Organizacja może zawierać z jednym lub większą liczbą członków umowy dotyczące przywilejów i immunitetów koniecznych do właściwego funkcjonowania niniejszej Umowy. Umowy takie wymagają zatwierdzenia przez Radę.
5. Rządy państw członkowskich, inne niż rząd przyjmujący, przyznają Organizacji takie same udogodnienia w zakresie ograniczeń walutowych lub kursowych, prowadzenia rachunków bankowych i przelewów pieniężnych, jakie przyznane są wyspecjalizowanym agencjom Organizacji Narodów Zjednoczonych.
ROZDZIAŁ VI
MIĘDZYNARODOWA RADA KAWY
Artykuł 8
Skład Międzynarodowej Rady Kawy
1. Międzynarodowa Rada Kawy składa się z wszystkich członków Organizacji.
2. Każdy członek wyznacza jednego przedstawiciela do Rady, może także wyznaczyć jednego lub więcej zastępców. Członek może również wyznaczyć dla swego przedstawiciela lub jego zastępców jednego lub więcej doradców.
Artykuł 9
Uprawnienia i funkcje Rady
1. Wszystkie uprawnienia wyraźnie nadane na mocy niniejszej Umowy przysługują Radzie, która wykonuje funkcje konieczne do realizacji postanowień niniejszej Umowy.
2. Rada może, stosownie do potrzeb, tworzyć i rozwiązywać komisje i organy pomocnicze inne niż przewidziane w art. 6 ust. 3.
3. Rada ustanawia wszelkie zasady i regulaminy, w tym własny regulamin wewnętrzny, a także regulamin finansowy oraz pracowniczy Organizacji, konieczne w celu realizacji postanowień niniejszej Umowy i zgodne z tymi postanowieniami. Rada może w swoim regulaminie wewnętrznym przewidzieć możliwość podejmowania decyzji w określonych sprawach bez konieczności odbycia posiedzenia.
4. Rada regularnie ustanawia strategiczny plan działania w celu określenia kierunku jej prac i ustalenia priorytetów, w tym priorytetów dla projektów podejmowanych na mocy art. 28 oraz analiz, badań i sprawozdań realizowanych na mocy art. 34. Priorytety ustalone w planie działania odzwierciedlane są w rocznych programach prac zatwierdzanych przez Radę.
5. Rada prowadzi również ewidencje potrzebne do wykonywania funkcji powierzonych jej w niniejszej Umowie oraz wszelkie inne rejestry, które uzna za pożądane.
Artykuł 10
Przewodniczący i wiceprzewodniczący Rady
1. Na każdy rok kawowy Rada dokonuje wyboru przewodniczącego oraz wiceprzewodniczącego, którzy nie są opłacani przez Organizację.
2. Przewodniczący wybierany jest spośród przedstawicieli członków eksportujących albo spośród przedstawicieli członków importujących, a wiceprzewodniczący spośród przedstawicieli drugiej kategorii członków. W każdym roku kawowym następuje wymiana tych urzędów pomiędzy dwoma wyżej wymienionymi kategoriami członków.
3. Ani przewodniczący, ani wiceprzewodniczący, pełniąc obowiązki przewodniczącego, nie mają prawa głosu. Ich zastępcy wykonują w takim przypadku prawa głosu członka.
Artykuł 11
Sesje Rady
1. Każdego roku Rada zbiera się na dwie sesje zwyczajne, może również decydować o zwołaniu sesji nadzwyczajnych. Sesje zwyczajne mogą zostać zwołane na wniosek dziesięciu dowolnych członków. Zawiadomienia o sesjach doręczane są z co najmniej 30-dniowym wyprzedzeniem, z wyjątkiem sytuacji nadzwyczajnych, w których zawiadomienie takie może być doręczone z wyprzedzeniem dziesięciodniowym.
2. Sesje odbywają się w siedzibie Organizacji, o ile Rada nie zdecyduje inaczej. Jeżeli jeden z członków zaproponuje Radzie odbycie sesji na swoim terytorium, a Rada wyrazi na to zgodę, dodatkowe koszty związane z organizacją sesji w innym miejscu niż siedziba ponoszone są przez tego członka.
3. Rada może zaprosić każdy kraj niebędący członkiem lub organizacje, o których mowa w art. 15 i 16, do uczestnictwa w swoich sesjach w roli obserwatora. Rada decyduje o dopuszczeniu obserwatorów przed każdą sesją.
4. Kworum wymagane do podejmowania decyzji podczas sesji Rady stanowi obecność ponad połowy członków eksportujących i importujących, reprezentujących, odpowiednio, co najmniej dwie trzecie głosów w odniesieniu do każdej kategorii. W przypadku braku kworum w chwili otwarcia posiedzenia Rady lub posiedzenia plenarnego, przewodniczący odracza otwarcie sesji lub posiedzenia plenarnego o co najmniej dwie godziny. Jeżeli po tym okresie nadal brakuje kworum, przewodniczący ponownie odracza otwarcie sesji lub posiedzenia plenarnego, o nie mniej niż dwie godziny. Jeżeli po tym ponownym odroczeniu nadal nie będzie kworum, punkt obrad wymagający podjęcia decyzji zostaje przełożony na kolejną sesję Rady.
Artykuł 12
Głosy
1. Członkowie eksportujący posiadają łącznie 1 000 głosów i członkowie importujący posiadają łącznie 1 000 głosów, które to głosy rozdzielone są w każdej kategorii członków - tj. odpowiednio wśród członków eksportujących i importujących -w sposób przewidziany w poniższych ustępach niniejszego artykułu.
2. Każdy członek posiada pięć głosów podstawowych.
3. Pozostałe głosy członków eksportujących są rozdzielone pomiędzy tych członków proporcjonalnie do średniej wielkości eksportu kawy przez poszczególnych członków do wszystkich krajów przeznaczenia w poprzednich czterech latach kalendarzowych.
4. Pozostałe głosy członków importujących są rozdzielone pomiędzy tych członków proporcjonalnie do średniej wielkości importu kawy przez poszczególnych członków w poprzednich czterech latach kalendarzowych.
5. Wspólnota Europejska i każda z organizacji międzyrządowych określonych w art. 4 ust. 3 posiada głosy jako pojedynczy członek; każda z nich posiada pięć głosów podstawowych oraz głosy dodatkowe w proporcji do średniej wielkości importu lub eksportu kawy w poprzednich czterech latach kalendarzowych.
6. Na początku każdego roku kawowego Rada, zgodnie z postanowieniami niniejszego artykułu, ustala rozdział głosów, który obowiązuje w ciągu tego roku, z zastrzeżeniem wyjątków przewidzianych w ust. 7 niniejszego artykułu.
7. W każdym przypadku zmian w składzie Organizacji, lub jeśli prawa głosu członka zostaną zawieszone lub odzyskane na mocy postanowień art. 21, Rada na nowo określa rozdział głosów, zgodnie z postanowieniami niniejszego artykułu.
8. Żaden członek nie posiada więcej niż dwie trzecie głosów w swojej kategorii.
9. Głosy są niepodzielne.
Artykuł 13
Procedura głosowania w Radzie
1. Każdy członek uprawniony jest do oddania całej posiadanej przez siebie liczby głosów, przy czym nie przysługuje mu prawo do podziału głosów. Członek może jednak oddać w inny sposób głosy, które posiada zgodnie z postanowieniami ust. 2 niniejszego artykułu.
2. Każdy członek eksportujący może upoważnić na piśmie innego członka eksportującego, a każdy członek importujący może upoważnić innego członka importującego do reprezentowania jego interesów oraz do wykonywania jego prawa głosu na dowolnym posiedzeniu Rady.
Artykuł 14
Decyzje Rady
1. Rada dąży do wydawania wszystkich decyzji i zaleceń na zasadzie konsensusu. W przypadku braku osiągnięcia konsensusu Rada wydaje decyzje i zalecenia rozdzieloną większość głosów co najmniej 70 % członków eksportujących obecnych i głosujących oraz co najmniej 70 % członków importujących obecnych i głosujących, liczonych oddzielnie.
2. W przypadku każdej decyzji Rady, której podjęcie wymaga rozdzielonej większości głosów, stosuje się następującą procedurę:
a) jeśli w głosowaniu nie zostanie osiągnięta rozdzielona większość dwóch trzech głosów z powodu głosowania „przeciw” przez nie więcej niż trzech członków eksportujących lub nie więcej niż trzech członków importujących, Rada może zdecydować głosami większości obecnych członków o ponownym poddaniu jej pod głosowanie w ciągu 48 godzin; oraz
b) jeśli rozdzielona większość nie zostanie ponownie osiągnięta, propozycję uznaje się za niezatwierdzoną.
3. Członkowie zobowiązują się do przyjmowania wszystkich decyzji Rady podjętych zgodnie z postanowieniami niniejszej Umowy jako wiążących.
Artykuł 15
Współpraca z innymi organizacjami
1. Rada może zawierać porozumienia dotyczące konsultacji i współpracy z Organizacją Narodów Zjednoczonych i jej wyspecjalizowanymi agencjami, z innymi właściwymi organizacjami międzyrządowymi oraz właściwymi organizacjami międzynarodowymi i regionalnymi. Rada wykorzystuje w pełni instrumenty Wspólnego Funduszu Towarowego oraz inne źródła finansowania. Porozumienia takie mogą obejmować uzgodnienia finansowe, które Rada uzna za potrzebne do realizacji celów niniejszej Umowy. Organizacja nie zaciąga jednak żadnych zobowiązań finansowych z tytułu gwarancji udzielonych przez indywidualnych członków lub inne podmioty w związku z realizacją projektów na podstawie takich ustaleń. Żaden z członków nie ponosi z tytułu swojego członkostwa w Organizacji odpowiedzialności za zobowiązania wynikające z pożyczek zaciągniętych lub udzielonych przez innych członków lub inne podmioty w związku z takimi projektami.
2. Organizacja może także - stosownie do możliwości -gromadzić od członków, nieczłonków, od darczyńców i innych agencji, informacje dotyczące projektów i programów rozwojowych ukierunkowanych na sektor kawy. W odpowiednich przypadkach Organizacja może także, za zgodą zainteresowanych stron, udostępniać takie informacje zarówno innym organizacjom, jak i członkom.
Artykuł 16
Współpraca z organizacjami pozarządowymi
W ramach realizacji celów niniejszej Umowy Organizacja może, bez uszczerbku dla postanowień art. 15, 29, 30 i 31, ustanawiać i zacieśniać współpracę z odpowiednimi organizacjami pozarządowymi dysponującymi specjalistyczną wiedzą na temat istotnych aspektów sektora kawy oraz z innymi ekspertami w sprawach kawy.
ROZDZIAŁ VII
DYREKTOR WYKONAWCZY I PERSONEL
Artykuł 17
Dyrektor wykonawczy i personel
1. Rada powołuje dyrektora wykonawczego. Rada ustanawia warunki powoływania dyrektora wykonawczego, porównywalne z warunkami obowiązującymi w przypadku odpowiednich urzędników podobnych organizacji międzyrządowych.
2. Dyrektor wykonawczy jest głównym dyrektorem administracyjnym Organizacji oraz odpowiada za wykonanie wszystkich obowiązków powierzonych mu w związku z wykonaniem niniejszej Umowy.
3. Dyrektor wykonawczy powołuje członków personelu Organizacji zgodnie z regulaminem ustanowionym przez Radę.
4. Ani dyrektor wykonawczy, ani żaden z członków personelu nie mogą posiadać interesów finansowych w branży kawowej, handlu kawą lub transporcie kawy.
5. W toku wykonywania swoich obowiązków dyrektor wykonawczy i członkowie personelu nie zwracają się o żadne polecenia do członków lub organów zewnętrznego wobec Organizacji ani nie przyjmują od nich żadnych poleceń. Powstrzymają się też oni od wszelkich działań, które mogłyby wpływać na ich status jako urzędników międzynarodowych, odpowiedzialnych wyłącznie wobec Organizacji. Każdy członek zobowiązuje się do szanowania wyłącznie międzynarodowego charakteru obowiązków dyrektora wykonawczego i personelu oraz nie próbuje wpłynąć na sposób wykonywania przez nich powierzonych im obowiązków.
ROZDZIAŁ VIII
FINANSE I ADMINISTRACJA
Artykuł 18
Komisja Finansowo-Administracyjna
Ustanawia się Komisję Finansowo-Administracyjną. Rada ustala skład i zakres obowiązków Komisji. Komisja odpowiada za nadzorowanie przygotowywania budżetu administracyjnego przedstawionego do zatwierdzenia Radzie oraz za realizację innych zadań powierzonych jej przez Radę, obejmujących monitorowanie dochodów i wydatków oraz kwestie związane z zarządzaniem Organizacją. Komisja Finansowo-Administracyjna przedstawia Radzie sprawozdanie ze swoich prac.
Artykuł 19
Finanse
1. Koszty delegacji do Rady, przedstawicieli w Zarządzie oraz przedstawicieli w komisjach Rady pokrywają reprezentowane przez nich rządy.
2. Pozostałe wydatki niezbędne do wykonania niniejszej Umowy pokrywane są z corocznych składek członków ustalonych zgodnie z postanowieniami art. 20, wraz z przychodami ze sprzedaży członkom określonych usług oraz ze sprzedaży informacji i analiz opracowanych na mocy postanowień art. 32 i 34.
3. Rokiem budżetowym Organizacji jest rok kawowy.
Artykuł 20
Ustalenie budżetu administracyjnego i wysokości składek
1. W drugiej połowie każdego roku budżetowego Rada zatwierdza budżet administracyjny Organizacji na kolejny rok budżetowy i ustala składkę członka do tego budżetu. Projekt budżetu administracyjnego opracowuje dyrektor wykonawczy pod nadzorem Komisji Finansowo-Administracyjnej, zgodnie z postanowieniami art. 18.
2. Składka każdego członka do budżetu administracyjnego za każdy rok budżetowy obliczana jest proporcjonalnie do liczby głosów przysługujących danemu członkowi na dzień zatwierdzenia budżetu administracyjnego na dany rok budżetowy w stosunku do łącznej liczby głosów wszystkich członków. Jednakże w przypadku jakiejkolwiek zmiany rozdziału głosów wśród członków, zgodnie z postanowieniami art. 12 ust. 6, na początku roku budżetowego, na który ustalane są składki, składki te są odpowiednio korygowane na ten rok. Przy ustalaniu składek głosy każdego członka liczone są bez uwzględniania zawieszenia praw głosu danego członka ani żadnej wynikającej z tego powodu redystrybucji głosów.
3. Początkowa składka każdego członka przystępującego do Organizacji po wejściu w życie niniejszej Umowy, zgodnie z art. 42, ustalana jest przez Radę na podstawie posiadanej przez niego liczby głosów oraz okresu pozostającego do końca bieżącego roku budżetowego, przy czym nie wpływa to na ustalenia dotyczące pozostałych członków w danym roku budżetowym.
Artykuł 21
Wnoszenie składek
1. Składki do budżetu administracyjnego na każdy roku budżetowy wpłacane są w wymienialnej walucie i stają się należne od pierwszego dnia danego roku budżetowego.
2. Brak opłacenia pełnej składki do budżetu administracyjnego w terminie sześciu miesięcy od daty, od której składka stała się należna powoduje zawieszenie wobec danego członka praw głosu i prawa do udziału w posiedzeniach specjalistycznych komisji do czasu wniesienia całej składki. Członek taki nie zostaje jednak pozbawiony żadnego z innych przysługujących mu praw ani zwolniony z któregokolwiek ze swoich zobowiązań wynikających z niniejszej Umowy, o ile Rada nie zadecyduje inaczej.
3. Zawieszenie praw głosu przysługujących członkowi, na podstawie postanowień ust. 2 niniejszego artykułu, nie zwalnia go z obowiązku wniesienia składki.
Artykuł 22
Zobowiązania
1. Organizacja, działająca w sposób określony w art. 6 ust. 3, nie ma prawa do zaciągania żadnych zobowiązań wykraczających poza zakres niniejszej Umowy ani nie jest uznawana za upoważnioną przez członków do takiego zaciągania zobowiązań; w szczególności Organizacja nie ma zdolności zaciągania pożyczek pieniężnych. W przypadku korzystania z uprawnień do zawierania umów Organizacja wprowadza do swoich umów treść postanowień niniejszego artykułu, by zwrócić na nie uwagę innych stron zawierających umowy z Organizacją, jednakże brak wprowadzenia tych postanowień nie powoduje nieważności danej umowy ani uznania, że została ona zawarta z przekroczeniem kompetencji.
2. Odpowiedzialność członka ograniczona jest do wysokości jego zobowiązań z tytułu wpłat przewidzianych w niniejszej Umowie. Uznaje się, iż osoby trzecie dokonujące czynności z Organizacją mają wiedzę na temat postanowień niniejszej Umowy dotyczących odpowiedzialności członków.
Artykuł 23
Audyt i publikacja sprawozdań finansowych
Możliwie jak najszybciej i nie później niż w ciągu sześciu miesięcy od zamknięcia każdego roku budżetowego przygotowywane jest sprawozdanie określające aktywa, pasywa, dochody i wydatki Organizacji w tym roku budżetowym, poddane niezależnemu audytowi. Sprawozdanie to przedstawiane jest do zatwierdzenia Radzie na jej najbliższej sesji.
ROZDZIAŁ IX
PROMOCJA I ROZWÓJ RYNKU
Artykuł 24
Usunięcie barier dla handlu i konsumpcji
1. Członkowie uznają znaczenie zrównoważonego rozwoju sektora kawy oraz usunięcia obecnych barier i zapobieżenia powstawaniu nowych barier mogących ograniczać handel i konsumpcję, uznając równocześnie prawo członków do stosowania obowiązujących i wprowadzania nowych regulacji w celu osiągnięcia celów krajowej polityki w dziedzinie zdrowia i środowiska naturalnego, zgodnych z ich zobowiązaniami i obowiązkami wynikającymi z umów międzynarodowych, w tym dotyczących handlu międzynarodowego.
2. Członkowie uznają, iż obecnie funkcjonują pewne środki, które mogą w większym lub mniejszym stopniu szkodzić wzrostowi konsumpcji kawy, w szczególności:
a) regulacje przywozowe mające zastosowanie do kawy, w tym taryfy preferencyjne i inne, kontyngenty, działania monopoli rządowych i urzędowych agencji skupu oraz inne normy administracyjne i praktyki handlowe;
b) regulacje wywozowe, w zakresie dotyczącym bezpośrednich lub pośrednich dotacji oraz inne normy administracyjne i praktyki handlowe;
c) wewnętrzne regulacje handlowe oraz krajowe i regionalne przepisy prawne i administracyjne, które mogą wpływać na poziom konsumpcji.
3. Mając na uwadze wyżej określone cele oraz postanowienia ust. 4 niniejszego artykułu, członkowie dążą do ograniczenia ceł na kawę lub do podejmowania innych działań w celu usunięcia przeszkód na drodze do zwiększenia konsumpcji.
4. Uwzględniając swój wspólny interes, członkowie zobowiązują się do poszukiwania środków i sposobów, dzięki którym możliwe będzie stopniowe ograniczanie, a w końcu, tam gdzie to możliwe, wyeliminowanie barier utrudniających zwiększenie wymiany handlowej i konsumpcji, o których mowa w ust. 2 niniejszego artykułu lub które pozwolą na znaczące ograniczenie skutków takich barier.
5. Uwzględniając wszelkie zobowiązania podjęte na mocy postanowień ust. 4 niniejszego artykułu, członkowie każdego roku informują Radę o wszystkich środkach podjętych w celu realizacji postanowień niniejszego artykułu.
6. Dyrektor wykonawczy przygotowuje okresowe analizy barier dla konsumpcji do oceny przez Radę.
7. Rada może - w celu wsparcia realizacji celów niniejszego artykułu - przedstawiać członkom zalecenia, a członkowie przedstawiają Radzie, możliwie jak najszybciej, sprawozdania dotyczące środków podjętych w celu wykonania takich zaleceń.
Artykuł 25
Promocja i rozwój rynku
1. Członkowie uznają korzyści, jakie zarówno członkowie eksportujący, jak i importujący, odnoszą z wysiłków na rzecz promowania konsumpcji, poprawy jakości produktów oraz rozwój rynków kawy, w tym na terytorium członków eksportujących.
2. W ramach promocji i rozwoju rynków mogą być realizowane kampanie informacyjne, badania, działania na rzecz rozbudowy potencjału oraz analizy dotyczące produkcji i konsumpcji kawy.
3. Działania te mogą zostać włączone do rocznego programu prac Rady lub do katalogu projektów realizowanych przez Organizację, o których mowa w art. 28, i mogą być finansowane z dobrowolnych składek członków, nieczłonków, innych organizacji i sektora prywatnego.
4. Ustanawia się Komisję ds. Promocji i Rozwoju Rynku. Rada ustala skład i zakres obowiązków tej komisji.
Artykuł 26
Środki dotyczące kawy przetworzonej
Członkowie uznają potrzebę rozbudowy przez kraje rozwijające się bazy ich gospodarek poprzez, między innymi, uprzemysłowienie i eksport produktów przemysłowych, w tym przetwarzanie kawy i eksport kawy przetworzonej, o której mowa w art. 2 ust. 1 lit. d), e), f) i g). W związku z powyższym członkowie powinni unikać przyjmowania środków rządowych, które mogłyby spowodować zakłócenia sektora kawy innych członków.
Artykuł 27
Mieszanki i substytuty
1. Członkowie nie utrzymują żadnych regulacji wymagających mieszania, przetwarzania lub używania innych produktów z kawą jako warunku jej odsprzedaży w obrocie handlowym jako kawy. Członkowie dążą do zakazania sprzedaży i reklamy jako kawy produktów, których podstawowy surowiec zawiera mniej niż odpowiednik 95 % kawy zielonej.
2. Dyrektor wykonawczy składa Radzie okresowe sprawozdania w sprawie przestrzegania postanowień niniejszego artykułu.
ROZDZIAŁ X
PROJEKTY REALIZOWANE PRZEZ ORGANIZACJĘ
Artykuł 28
Opracowywanie i finansowanie projektów
1. Członkowie i dyrektor wykonawczy mogą przedkładać propozycje projektów przyczyniających się od osiągnięcia celów niniejszej Umowy oraz jednej lub większej liczby priorytetowych dziedzin pracy ustalonych w strategicznym planie działania zatwierdzonym przez Radę na mocy art. 9.
2. Rada ustanawia procedury i mechanizmy przedkładania, oceny, zatwierdzania, określania priorytetów i finansowania projektów, jak również ich realizacji, monitorowania i oceny oraz szerokiego upowszechniania ich rezultatów.
3. Podczas każdej sesji Rady dyrektor wykonawczy składa sprawozdanie ze stanu realizacji wszystkich projektów zatwierdzonych przez Radę, w tym projektów oczekujących na finansowanie, projektów realizowanych oraz projektów ukończonych do czasu poprzedniej sesji Rady.
4. Ustanawia się Komisję ds. Projektów. Rada ustala skład i zakres obowiązków tej komisji.
ROZDZIAŁ XI
PRYWATNY SEKTOR KAWY
Artykuł 29
Rada Konsultacyjna Sektora Prywatnego
1. Rada Konsultacyjna Sektora Prywatnego (zwana dalej „RKSP”) jest organem doradczym, który wydaje zalecenia we wszystkich sprawach przedłożonych przez Radę oraz może zwrócić się do Rady o rozważenie spraw związanych z niniejszą Umową.
2. RKSP składa się z ośmiu przedstawicieli sektora prywatnego z krajów eksportujących i ośmiu przedstawicieli sektora prywatnego z krajów importujących.
3. Członkowie RKSP są przedstawicielami organizacji lub organów wyznaczanych przez Radę co dwa lata kawowe; mogą oni być mianowani ponownie. Rada stara się zapewnić, by w składzie RKSP znaleźli się przedstawiciele:
a) dwóch organizacji lub organów prywatnego sektora kawy z krajów eksportujących lub regionów reprezentujących każdą z czterech grup kawy, najlepiej reprezentujących zarówno plantatorów, jak i eksporterów, wraz z jednym lub kilkoma zastępcami dla każdego przedstawiciela; oraz
b) ośmiu organizacji lub organów prywatnego sektora kawy z krajów importujących, będących członkami lub nie, najlepiej reprezentujących zarówno importerów, jak i podmioty zajmujące się paleniem kawy, wraz z jednym lub kilkoma zastępcami dla każdego przedstawiciela.
4. Każdy członek RKSP może wyznaczyć jednego lub kilku doradców.
5. RKSP posiada swojego przewodniczącego i wiceprzewodniczącego, wybieranych spośród jej członków na okres jednego roku. Mogą oni być wybierani ponownie. Przewodniczący i wiceprzewodniczący RKSP nie są opłacani przez Organizację. Rada zaprasza przewodniczącego RKSP do uczestnictwa w posiedzeniach Rady w roli obserwatora.
6. Posiedzenia RKSP odbywają się zazwyczaj w siedzibie Organizacji, podczas regularnych sesji Rady. W przypadku przyjęcia przez Radę zaproszenia wystosowanego przez członka do odbycia posiedzenia na jego terytorium, także RKSP odbywa posiedzenie na tym terytorium, a wówczas dodatkowe koszty dla Organizacji, związane z organizacją posiedzenia RKSP w innym miejscu niż siedziba, pokrywa kraj lub organizacja sektora prywatnego będące gospodarzem posiedzenia.
7. RKSP może zwoływać posiedzenia nadzwyczajne za zgodą Rady.
8. RKSP składa Radzie regularne sprawozdania.
9. RKSP ustanawia swój własny regulamin wewnętrzny, zgodny z postanowieniami niniejszej Umowy.
Artykuł 30
Światowa Konferencja Kawy
1. Rada podejmuje odpowiednie przygotowania w celu organizowania, w odpowiednich odstępach czasu, Światowej Konferencji Kawy (zwanej dalej „Konferencją”), składającej się z członków eksportujących i importujących, przedstawicieli sektora prywatnego oraz innych zainteresowanych uczestników, w tym uczestników z krajów niebędących członkami. Rada w porozumieniu z przewodniczącym Konferencji zapewnia należyty wkład Konferencji w osiągnięcie celów niniejszej Umowy.
2. Konferencja posiada swojego przewodniczącego, nieopłacanego przez Organizację. Rada mianuje przewodniczącego na odpowiedni okres i zaprasza go do uczestnictwa w posiedzeniach Rady w roli obserwatora.
3. Rada podejmuje decyzje dotyczące formy, tytułu, tematu i terminu Konferencji w porozumieniu z Radą Konsultacyjną Sektora Prywatnego. Konferencja odbywa się zazwyczaj w siedzibie Organizacji, podczas regularnych sesji Rady. W przypadku przyjęcia przez Radę zaproszenia wystosowanego przez członka do odbycia posiedzenia na jego terytorium także Konferencja może odbyć się na tym terytorium, a wówczas dodatkowe koszty dla Organizacji, związane z organizacją Konferencji w innym miejscu niż siedziba, pokrywa kraj będący gospodarzem sesji.
4. Jeżeli Rada nie zdecyduje inaczej, Konferencja finansowana jest przez uczestników.
5. Przewodniczący składa Radzie sprawozdanie w sprawie konkluzji przyjętych podczas Konferencji.
Artykuł 31
Forum konsultacyjne ds. finansów w sektorze kawy
1. Rada zwołuje, w odpowiednich odstępach czasu i we współpracy z innymi właściwymi organizacjami, forum konsultacyjne ds. finansów w sektorze kawy (zwane dalej „Forum”), aby ułatwić konsultacje związane z finansami i zarządzaniem w sektorze kawy, ze szczególnym uwzględnieniem potrzeb małych i średnich producentów oraz społeczności lokalnych w regionach produkujących kawę.
2. Forum składa się z przedstawicieli członków, organizacji międzyrządowych, instytucji finansowych, sektora prywatnego, organizacji pozarządowych, zainteresowanych krajów niebędących członkami oraz innych podmiotów dysponujących właściwą wiedzą specjalistyczną. Jeżeli Rada nie zdecyduje inaczej, Forum finansowane jest przez uczestników.
3. Rada ustanawia regulamin dotyczący funkcjonowania Forum, mianowania jego przewodniczącego oraz szerokiego upowszechniania jego rezultatów, wykorzystując w odpowiednich przypadkach mechanizmy ustanowione zgodnie z postanowieniami art. 34. Przewodniczący składa Radzie sprawozdanie z wyników prac Forum.
ROZDZIAŁ XII
DANE STATYSTYCZNE, BADANIA I ANALIZY
Artykuł 32
Dane statystyczne
1. Organizacja działa jako ośrodek gromadzenia, wymiany i publikacji:
a) danych statystycznych dotyczących światowej produkcji, cen, eksport, importu i powrotnego wywozu, dystrybucji i konsumpcji kawy, w tym informacji dotyczących produkcji, konsumpcji, handlu i cen kawy w zakresie różnych kategorii rynkowych i produktów zawierających kawę; oraz
b) w zakresie uznanym za właściwy, technicznych informacji na temat uprawy, przetwarzania i wykorzystania kawy.
2. Rada może zobowiązać członków do dostarczania informacji uznanych przez nią za potrzebne do realizacji jej zadań, w tym regularnych raportów statystycznych na temat produkcji kawy, tendencjach w produkcji, eksporcie, imporcie i powrotnym wywozie, dystrybucji, konsumpcji, zapasach, cenach i podatkach, przy czym nie są publikowane żadne informacje, które mogłyby służyć do identyfikacji działalności osób lub przedsiębiorstw produkujących, przetwarzających lub sprzedających kawę. Członkowie, stosownie do możliwości, dostarczają wymaganych informacji w sposób możliwie jak najbardziej szczegółowy, terminowy i dokładny.
3. Rada stworzy system cen wskaźnikowych i zapewnia publikowanie codziennej zbiorczej ceny wskaźnikowej, odzwierciedlającej rzeczywistą sytuację rynkową.
4. W przypadku niedostarczenia przez członka lub napotkania przez niego trudności w dostarczeniu w rozsądnym terminie danych statystycznych bądź innych informacji potrzebnych Radzie do zapewnienia właściwego funkcjonowania Organizacji, Rada może zobowiązać danego członka do wyjaśnienia powodów niewywiązania się z obowiązku. Członek może także poinformować Radę o napotkanych trudnościach i zwrócić się do niej o pomoc techniczną.
5. W przypadku ustalenia, że konieczne jest udzielenie pomocy technicznej lub jeśli Członek nie dostarczył, przez dwa kolejne lata, danych statystycznych wymaganych zgodnie z ustępu 2 niniejszego artykułu i nie zwrócił się do Rady o pomoc ani nie wyjaśnił powodów niewywiązania się z obowiązku, Rada może podjąć inicjatywy, których realizacja przypuszczalnie doprowadzi takiego członka do przedstawienia niezbędnych informacji.
Artykuł 33
Świadectwa pochodzenia
1. W celu ułatwienia gromadzenia danych statystycznych na temat międzynarodowego handlu kawą, a także, aby potwierdzić wielkość eksportu kawy przez każdego członka eksportującego, Organizacja ustanawia system świadectw pochodzenia podlegających regułom zatwierdzonym przez Radę.
2. Każdy przypadek eksportu kawy przez członka eksportującego jest objęty ważnym świadectwem pochodzenia. Świadectwa pochodzenia wystawiane są, zgodnie z regułami ustalonymi przez Radę, przez uprawnioną agencję wybraną przez członka i zatwierdzoną przez Organizację.
3. Każdy członek eksportujący zgłasza Organizacji agencję rządową lub pozarządową, która ma wykonywać funkcje określone w ustępie 2 niniejszego artykułu. Organizacja wyraźnie zatwierdza agencję pozarządową zgodnie z regułami zatwierdzonymi przez Radę.
4. Członek eksportujący może, na zasadzie wyjątku i z należytym uzasadnieniem, wystąpić do Rady o wyrażenie zgody na przekazywanie Organizacji danych zawartych w świadectwach pochodzenia dotyczących jego eksportu kawy przy wykorzystaniu metody alternatywnej.
Artykuł 34
Analizy, badania i sprawozdania
1. W ramach pomocy członkom Organizacja wspiera opracowywanie analiz, badań i sprawozdań technicznych dotyczących właściwych aspektów sektora kawy.
2. Odnosi się to między innymi do prac dotyczących ekonomiki produkcji i dystrybucji kawy, analizy łańcucha wartości, strategii w zakresie zarządzania ryzykiem finansowym i innymi rodzajami ryzyka, wpływu środków podejmowanych przez rządy w zakresie produkcji i konsumpcji kawy, aspektów związanych z równowagą sektora kawy, związków między kawą i zdrowiem oraz możliwości rozszerzenia rynków kawy w zakresie jej tradycyjnych i ewentualnie nowych zastosowań.
3. W miarę technicznych możliwości można również gromadzić, zestawiać, analizować i rozpowszechniać informacje dotyczące:
a) ilości i ceny kawy w zależności od takich czynników, jak różne regiony geograficzne oraz warunki produkcji wpływające na jakość; oraz
b) struktur rynkowych, rynków niszowych oraz pojawiających się tendencji w produkcji i konsumpcji.
4. W celu realizacji postanowień ust. 1 niniejszego artykułu Rada przyjmuje roczny program analiz, badań i sprawozdań, z oszacowaniem zasobów niezbędnych do ich opracowania. Działania te finansowane są ze środków budżetu administracyjnego lub ze specjalnych źródeł budżetowych.
5. Organizacja przywiązuje szczególną wagę do kwestii ułatwienia dostępu do informacji małym producentom kawy, aby pomóc im w uzyskiwaniu lepszych wyników finansowych, w tym w zakresie zarządzania kapitałem dłużnym i ryzykiem.
ROZDZIAŁ XIII
POSTANOWIENIA OGÓLNE
Artykuł 35
Przygotowania do nowej umowy
1. Rada może zbadać możliwość wynegocjowania nowej międzynarodowej umowy w sprawie kawy.
2. W celu wykonania powyższego postanowienia Rada ocenia postępy Organizacji w zakresie realizacji celów niniejszej Umowy określonych w art. 1.
Artykuł 36
Zrównoważony sektor kawy
Członkowie przywiązują należytą uwagę do zrównoważonego gospodarowania zasobami i przetwórstwem kawy, uwzględniając zasady i cele zrównoważonego rozwoju zawarte w Agendzie 21 uzgodnionej podczas Konferencji Organizacji Narodów Zjednoczonych w sprawie Środowiska Naturalnego i Rozwoju, która odbyła się w Rio de Janeiro w 1992 r., oraz zasady i cele przyjęte podczas Światowego Szczytu w sprawie Zrównoważonego Rozwoju zorganizowanego w Johannesburgu w 2002 r.
Artykuł 37
Standardy życia i warunków pracy
Członkowie należytą uwagę przywiązują do poprawy standardów życia i warunków pracy ludności pracującej w sektorze kawowym, w stopniu odpowiadającym osiągniętemu poziomowi rozwoju, uwzględniając uznane na forum międzynarodowym zasady dotyczące tych spraw. Ponadto członkowie uzgadniają, że standardy pracy nie będą wykorzystywane dla protekcjonistycznych celów handlowych.
ROZDZIAŁ XIV
KONSULTACJE, SPORY I SKARGI
Artykuł 38
Konsultacje
Każdy członek z uwagą bada ewentualne uwagi zgłoszone przez innego członka w odniesieniu do dowolnej kwestii związanej z niniejszą Umową oraz zapewnia możliwość poddania ich odpowiednim konsultacjom. W toku takich konsultacji, na prośbę jednej ze stron i za zgodą drugiej, dyrektor wykonawczy powołuje niezależny komitet, który dąży do pogodzenia stron. Organizacja nie ponosi kosztów działania takiego komitetu. Jeśli strona nie zgadza się na stworzenie komisji przez dyrektora wykonawczego lub jeśli konsultacje nie doprowadzą do rozwiązania, sprawa może zostać przekazana Radzie zgodnie z postanowieniami art. 39. Jeśli konsultacje nie doprowadzą do rozwiązania, Rada informuje dyrektora wykonawczego, który składa sprawozdanie wszystkim członkom.
Artykuł 39
Spory i skargi
1. Wszelkie spory dotyczące wykładni lub stosowania niniejszej Umowy, które nie zostaną rozwiązane na drodze negocjacji, na wniosek członka będącego stroną sporu przekazywane są do rozstrzygnięcia Radzie.
2. Rada ustanawia procedurę rozpatrywania skarg i rozstrzygania sporów.
ROZDZIAŁ XV
POSTANOWIENIA KOŃCOWE
Artykuł 40
Podpisanie i ratyfikacja, przyjęcie lub zatwierdzenie
1. Z zastrzeżeniem odmiennych postanowień niniejszej Umowy może ona zostać podpisana w siedzibie depozytariusza od dnia 1 lutego 2008 r. do dnia 31 sierpnia 2008 r. włącznie przez Umawiające się Strony Międzynarodowej umowy w sprawie kawy z 2001 r. oraz rządy zaproszone na sesję Rady, na której przyjęto niniejszą Umowę.
2. Niniejsza Umowa podlega ratyfikacji, przyjęciu lub zatwierdzeniu przez rządy będące jej sygnatariuszami zgodnie z ich odpowiednimi procedurami prawnymi.
3. Z zastrzeżeniem postanowień art. 42 instrumenty ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia zostają złożone depozytariuszowi nie później niż dnia 30 września 2008 r. Rada może jednak zadecydować o przedłużeniu tego terminu wobec rządów będących sygnatariuszami, które nie będą w stanie złożyć swoich instrumentów w tym terminie. O każdej takiej decyzji Rada informuje depozytariusza.
4. Po podpisaniu i ratyfikacji, przyjęciu lub zatwierdzeniu albo zgłoszeniu tymczasowego stosowania Wspólnota Europejska składa wobec depozytariusza oświadczenie potwierdzające jej wyłączne kompetencje w sprawach uregulowanych w niniejszej Umowie. Państwa będące członkami Wspólnoty Europejskiej nie mogą przystąpić do niniejszej Umowy w charakterze Umawiających się Stron.
Artykuł 41
Tymczasowe stosowanie
Rząd będący sygnatariuszem, który zamierza ratyfikować, przyjąć lub zatwierdzić Umowę, może w dowolnym momencie zgłosić depozytariuszowi, że będzie stosował niniejszą Umową tymczasowo, zgodnie ze swoimi procedurami prawnymi.
Artykuł 42
Wejście w życie
1. Niniejsza Umowa wchodzi ostatecznie w życie w dniu, w którym rządy będące sygnatariuszami, posiadające co najmniej dwie trzecie głosów członków eksportujących, oraz rządy będące sygnatariuszami, posiadające co najmniej dwie trzecie głosów członków importujących, według stanu na dzień 28 września 2007 r., bez względu na ewentualne zawieszenie na mocy art. 21, złożyły instrumenty ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia. Alternatywnie, jeżeli niniejsza Umowa obowiązuje tymczasowo, zgodnie z postanowieniami ust. 2 niniejszego artykułu, wchodzi ona ostatecznie w życie z chwilą spełnienia powyższych wymogów procentowych przez złożenie instrumentów ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia.
2. Jeżeli niniejsza Umowa nie wejdzie w życie ostatecznie do dnia 25 września 2008 r., wchodzi ona w życie tymczasowo z tą datą lub inną datą w okresie dwunastu miesięcy od upływu tego terminu, jeżeli rządy będące sygnatariuszami, posiadające głosy opisane w ust. 1 niniejszego artykułu, złożyły instrumenty ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia albo dokonały zgłoszenia depozytariuszowi zgodnie z postanowieniami art. 41.
3. Jeżeli niniejsza Umowa wejdzie w życie tymczasowo, ale nie wejdzie w życie ostatecznie do dnia 25 września 2009 r., przestaje one obowiązywać tymczasowo do daty, w której te rządy będące sygnatariuszami, które złożyły instrumenty ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia albo dokonały zgłoszenia depozytariuszowi, zgodnie z postanowieniami art. 41, wspólnie zdecydują, że Umowa będzie nadal obowiązywać przez określony czas. Takie rządy będące sygnatariuszami mogą także wspólnie zdecydować, że niniejsza Umowa wchodzi w życie ostatecznie między tymi rządami.
4. Jeżeli niniejsza Umowa nie wejdzie w życie ostatecznie lub tymczasowo do dnia 25 września 2009 r. na mocy postanowień ust. 1 lub 2 niniejszego artykułu, te rządy będące sygnatariuszami, które złożyły instrumenty ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia, zgodnie z obowiązującymi w nich przepisami ustawowymi i wykonawczymi, mogą wspólnie zdecydować, że Umowa wchodzi w życie ostatecznie między tymi rządami.
Artykuł 43
Przystąpienie
1. Z zastrzeżeniem odmiennych postanowień niniejszej Umowy rząd każdego kraju będącego członkiem Organizacji Narodów Zjednoczonych lub wyspecjalizowanej agencji ONZ oraz organizacje międzyrządowe opisane w art. 4 ust. 3 mogą przystąpić do niniejszej Umowy zgodnie z procedurą ustanowioną przez Radę.
2. Instrumenty przystąpienia składane są u depozytariusza. Przystąpienie nastąpi z chwilą złożenia takiego instrumentu.
3. Po złożeniu instrumentu przystąpienia organizacja międzyrządowa, o której mowa w art. 4 ust. 3, składa oświadczenie potwierdzające jej wyłączne kompetencje w sprawach uregulowanych w niniejszej Umowie. Państwa będące członkami takiej organizacji nie mogą przystąpić do niniejszej Umowy w charakterze Umawiających się Stron.
Artykuł 44
Zastrzeżenia
Żadne zastrzeżenia nie mogą być wnoszone w odniesieniu do któregokolwiek z postanowień niniejszej Umowy.
Artykuł 45
Dobrowolne odstąpienie
Każda Umawiająca się Strona może w każdej chwili odstąpić od niniejszej Umowy na drodze pisemnego zawiadomienia o odstąpieniu złożonego depozytariuszowi. Odstąpienie staje się skuteczne po upływie 90 dni od dnia otrzymania zawiadomienia.
Artykuł 46
Wykluczenie
Jeśli Rada zadecyduje, iż członek naruszył swoje zobowiązania wynikające z niniejszej Umowy, a ponadto zadecyduje, iż takie naruszenie znacząco utrudnia stosowanie niniejszej Umowy, może ona wykluczyć takiego członka z Organizacji. Rada niezwłocznie zawiadamia depozytariusza o każdej takiej decyzji. Po upływie 90 dni od dnia decyzji Rady członek taki przestaje być członkiem Organizacji oraz Stroną niniejszej Umowy.
Artykuł 47
Rozliczenia z członkami odstępującymi lub wykluczonymi
1. Rada ustala wszelkie rozliczenia z członkami odstępującymi lub wykluczonymi. Organizacja zachowuje wszelkie kwoty już wpłacone przez odstępującego lub wykluczonego członka, a członek taki pozostanie zobowiązany do zapłaty wszelkich kwot, które miał obowiązek zapłacić Organizacji do dnia, w którym odstąpienie lub wykluczenie staje się skuteczne; przy czym, w przypadku gdy Umawiająca się Strona nie może zaakceptować zmiany Umowy i w konsekwencji przestaje uczestniczyć w niniejszej Umowie na mocy postanowień art. 49 ust. 2, Rada może dokonać rozliczenia w sposób, jaki uzna za słuszny.
2. Członkowi, który przestaje uczestniczyć w niniejszej Umowie, nie przysługuje żaden udział w dochodach z tytułu likwidacji lub z innych składników majątku Organizacji; nie ma też obowiązku zapłaty żadnej części ewentualnego deficytu Organizacji po rozwiązaniu niniejszej Umowy.
Artykuł 48
Okres obowiązywania, przedłużenie i rozwiązanie
1. Niniejsza Umowa obowiązuje przez okres dziesięciu lat od daty tymczasowego lub ostatecznego wejścia w życie, o ile nie zostanie przedłużona zgodnie z postanowieniami ust. 3 niniejszego artykułu lub rozwiązana zgodnie z postanowieniami ust. 4 niniejszego artykułu.
2. Po pięciu latach od wejścia w życie niniejszej Umowy Rada dokonuje jej przeglądu i podejmuje stosowne decyzje.
3. Rada może zdecydować o przedłużeniu obowiązywania Umowy poza jej okres wygaśnięcia o jeden lub kilka kolejnych okresów nieprzekraczających łącznie ośmiu lat. Każdy członek, który nie zaakceptuje takiego przedłużenia niniejszej Umowy, informuje o swojej decyzji Radę i depozytariusza na piśmie przed rozpoczęciem okresu przedłużenia i przestaje być Stroną niniejszej Umowy z dniem rozpoczęcia okresu przedłużenia.
4. Rada może w dowolnym momencie podjąć decyzję o rozwiązaniu niniejszej Umowy. Rozwiązanie umowy staje się skuteczne z dniem ustalonym przez Radę.
5. Niezależnie od rozwiązania niniejszej Umowy Rada będzie nadal istniała tak długo, jak długo będzie to konieczne w celu podejmowania niezbędnych decyzji w okresie wymaganym do likwidacji Organizacji, dokonania rozliczeń i zbycia jej majątku.
6. Wszelkie decyzje podejmowane w odniesieniu do okresu obowiązywania lub rozwiązania niniejszej Umowy oraz wszelkie powiadomienia otrzymane przez Radę na mocy niniejszego artykułu zostaną należycie przekazane przez Radę depozytariuszowi.
Artykuł 49
Poprawki
1. Rada może zaproponować wprowadzenie poprawki do Umowy, przedstawiając propozycję takiej poprawki Umawiającym się Stronom. Poprawka wchodzi w życie w odniesieniu do wszystkich członków Organizacji po upływie 100 dni od otrzymania przez depozytariusza powiadomień potwierdzających akceptację poprawki przez Umawiające się Strony, posiadające co najmniej dwie trzecie głosów członków eksportujących oraz Umawiające się Strony posiadające co najmniej dwie trzecie głosów członków importujących. Rada ustala termin, w którym Umawiające się Strony mają poinformować depozytariusza o przyjęciu przez nie poprawki, o którym to terminie Rada powiadamia wszystkie Umawiające się Strony i depozytariusza. Jeżeli po upływie tego terminu wymagania procentowe dla wejścia w życie poprawki nie są spełnione, poprawka uznana zostaje za wycofaną.
2. O ile Rada nie zdecyduje inaczej, każda Umawiająca się Strona, która nie zgłosiła akceptacji poprawki w terminie wyznaczonym przez Radę, przestaje być Umawiającą się Stroną niniejszej Umowy od dnia, w którym taka poprawka staje się skuteczna.
3. Rada powiadamia depozytariusza o wszelkich poprawkach zgłoszonych Umawiającym się Stronom na mocy niniejszego artykułu.
Artykuł 50
Postanowienia uzupełniające i przejściowe
Wszystkie czynności podjęte przez Organizację lub w jej imieniu, lub przez którykolwiek z jej organów, na mocy Międzynarodowej umowy w sprawie kawy z 2001 r., pozostają w mocy do czasu wejścia w życie niniejszej Umowy.
Artykuł 51
Teksty autentyczne Umowy
Teksty niniejszej Umowy w języku angielskim, francuskim, portugalskim i hiszpańskim są jednakowo autentyczne. Oryginalne egzemplarze zostają złożone u depozytariusza.
NA DOWÓD CZEGO, niżej podpisani, należycie w tym celu umocowani przez swoje odpowiednie rządy, podpisali niniejszą Umowę w dniu oznaczonym obok ich podpisów.
ZAŁĄCZNIK
PRZELICZNIKI DLA KAWY PALONEJ, BEZKOFEINOWEJ, PŁYNNEJ I ROZPUSZCZALNEJ OKREŚLONE W MIĘDZYNARODOWEJ UMOWIE W SPRAWIE KAWY Z 2001 R.
Kawa palona
Dla ustalenia ekwiwalentu kawy palonej w stosunku do kawy zielonej należy pomnożyć wagę netto kawy palonej przez 1,19.
Kawa bezkofeinowa
Dla ustalenia ekwiwalentu kawy bezkofeinowej w stosunku do kawy zielonej należy pomnożyć wagę netto kawy bezkofeinowej w formie zielonej, palonej lub rozpuszczalnej odpowiednio przez 1,00, 1,19 lub 2,6.
Kawa płynna
Dla ustalenia ekwiwalentu kawy płynnej w stosunku do kawy zielonej należy pomnożyć wagę netto suszonych elementów stałych zawartych w kawie płynnej przez 2,6.
Kawa rozpuszczalna
Dla ustalenia ekwiwalentu kawy rozpuszczalnej w stosunku do kawy zielonej należy pomnożyć wagę netto kawy rozpuszczalnej przez 2,6.
Oświadczenie Wspólnoty Europejskiej zgodnie z art. 40 ust. 4 Międzynarodowej umowy w sprawie kawy z 2007 r.
Zgodnie z art. 40 ust. 4 Międzynarodowej umowy w sprawie kawy z 2007 r. Wspólnota Europejska oświadcza, że zgodnie z Traktatem ustanawiającym Wspólnotę Europejską, kwestie regulowane umową wchodzą w zakres wyłącznych kompetencji Wspólnoty Europejskiej na mocy wspólnej polityki handlowej.
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00