KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 793/93 z dnia 23 marca 1993 r. w sprawie oceny i kontroli ryzyk stwarzanych przez istniejące substancje (¹), w szczególności jego art. 11 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W ramach rozporządzenia (EWG) nr 793/93 następujące substancje zostały określone jako substancje priorytetowe wymagające oceny zgodnie z rozporządzeniami Komisji (WE) nr 2268/95 (²) oraz (WE) nr 143/97 (³), dotyczącymi odpowiednio drugiego i trzeciego wykazu substancji priorytetowych, jak przewidziano w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 793/93:

- ftalan benzylu-butylu (BBP),

- aldehyd 2-furylowy (furfural),

- peroksoboran sodu.

Państwa członkowskie wyznaczone jako sprawozdawcy na mocy powyższych rozporządzeń zakończyły działania związane z oceną ryzyka dla człowieka i środowiska naturalnego stwarzanego przez te substancje, zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1488/94 z dnia 28 czerwca 1994 r. ustanawiającym zasady oceny ryzyka dla człowieka i środowiska naturalnego ze strony istniejących substancji zgodnie z rozporządzeniem (EWG) nr 793/93 (⁴) oraz zaproponowały strategię ograniczenia ryzyka.

(2) Przeprowadzono konsultacje z Komitetem Naukowym ds. Toksyczności, Ekotoksyczności i Środowiska (SCTEE) oraz z Komitetem Naukowym ds. Zagrożeń dla Zdrowia i Środowiska (SCHER), które wydały opinie na temat ocen ryzyka przeprowadzanych przez sprawozdawców. Opinie te zostały opublikowane na stronach internetowych tych komitetów.

(3) Wyniki oceny ryzyka i dalsze rezultaty strategii ograniczania ryzyka są przedstawione w odpowiednim komunikacie Komisji (⁵).

(4) Na podstawie powyższej oceny należy zalecić podjęcie pewnych środków mających na celu zmniejszenie ryzyka w odniesieniu do niektórych substancji.

(5) Zalecane dla pracowników środki mające na celu zmniejszenie ryzyka należy rozważyć w ramach ustawodawstwa o ochronie pracowników, uznawanego za stanowiące odpowiednie ramy dla ograniczenia ryzyka stwarzanego przez omawiane substancje w zakresie, w jakim jest to niezbędne.

(6) Środki mające na celu zmniejszenie ryzyka przewidziane w niniejszym zaleceniu są zgodne z opinią komitetu powołanego na mocy art. 15 ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 793/93,

NINIEJSZYM ZALECA:

SEKCJA 1

FTALAN BENZYLU-BUTYLU (BBP)

(Nr CAS 85-68-7; nr Einecs 201-622-7)

Środki mające na celu zmniejszenie ryzyka dla środowiska (1,2)

1. Lokalne emisje BBP do środowiska podlegają w stosownych przypadkach przepisom prawa krajowego w celu wykluczenia wszelkiego ryzyka dla środowiska.

2. W odniesieniu do dorzeczy, w których emisje BBP mogą stwarzać ryzyko, dane państwo członkowskie powinno ustanowić normy jakości środowiska, natomiast krajowe środki na rzecz redukcji zanieczyszczeń mające na celu osiągnięcie wspomnianych norm do 2015 r. powinny zostać włączone do planów gospodarowania wodami w dorzeczu zgodnie z przepisami dyrektywy 2000/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (⁶) (ramowa dyrektywa wodna).

SEKCJA 2

ALDEHYD 2-FURYLOWY (FURFURAL)

(Nr CAS 98-01-1; nr Einecs 202-627-7)

Środki mające na celu zmniejszenie ryzyka dla środowiska (3, 4, 5, 6)

3. Ocena ryzyka wskazała źródła emisji furfuralu (np. główne zanieczyszczenia z procesu roztwarzania siarczynowego stosowanego w przemyśle celulozowo-papierniczym) inne niż przywóz lub wywóz tej substancji. W przypadku potrzeby zarządzania dodatkowym ryzykiem należy to uwzględnić w ramach dyrektywy 2008/1/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (⁷) i dyrektywy 2000/60/WE, wykorzystując informacje zawarte w kompleksowym sprawozdaniu z oceny ryzyka.

4. Właściwe organy zainteresowanych państw członkowskich powinny w pozwoleniach wydawanych na mocy dyrektywy Rady 2008/1/WE określać warunki, dopuszczalne wartości emisji lub równoważne parametry bądź środki techniczne w odniesieniu do furfuralu w celu zagwarantowania, że dane instalacje zaczną działać zgodnie z najlepszymi dostępnymi technikami (zwanymi dalej „BAT”), z uwzględnieniem technicznych właściwości odnośnych instalacji, ich geograficznego położenia i lokalnych warunków środowiska.

5. Państwa członkowskie powinny ściśle monitorować wdrażanie BAT w odniesieniu do furfuralu oraz w ramach wymiany informacji dotyczących BAT informować Komisję o wszelkich istotnych zmianach.

6. Lokalne emisje furfuralu do środowiska podlegają w stosownych przypadkach przepisom prawa krajowego w celu wykluczenia wszelkiego ryzyka dla środowiska.

SEKCJA 3

PEROKSOBORAN SODU

(Nr CAS 11138-47-9; nr Einecs 234-390-0)

Środki mające na celu zmniejszenie ryzyka dla pracowników (7)

7. Pracodawcy stosujący peroksoboran sodu powinni uwzględnić wszelkie specyficzne dla danego sektora wytyczne wypracowane na poziomie krajowym w oparciu o praktyczne wytyczne o niewiążącym charakterze, udostępnione przez Komisję zgodnie z art. 12 ust. 2 dyrektywy Rady 98/24/WE (⁸).

SEKCJA 4

ADRESACI

8. Niniejsze zalecenie skierowane jest do wszystkich sektorów, w których dokonuje się przywozu powyższych substancji, produkuje się je, transportuje, przechowuje, przetwarza na preparaty lub przetwarza w inny sposób, stosuje, usuwa lub odzyskuje oraz do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 30 maja 2008 r.