RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 61 lit. c), art. 67 ust. 1 w związku z art. 300 ust. 2 akapit pierwszy oraz art. 300 ust. 3 akapit pierwszy,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego (¹),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Wspólnota dąży do ustanowienia wspólnej przestrzeni sądowej, której podstawą będzie zasada wzajemnego uznawania orzeczeń sądowych.

(2) Konwencja o jurysdykcji, prawie właściwym, uznawaniu, wykonaniu i współpracy w zakresie odpowiedzialności rodzicielskiej i środków ochrony dzieci (dalej zwana „konwencją"), zawarta w dniu 19 października 1996 r. w ramach Haskiej Konferencji Prawa Prywatnego Międzynarodowego, stanowi cenny wkład w ochronę dzieci na szczeblu międzynarodowym. Pożądane jest zatem jak najszybsze rozpoczęcie stosowania jej postanowień.

(3) Decyzją 2003/93/WE z dnia 19 grudnia 2002 r. (²) Rada upoważniła państwa członkowskie do podpisania konwencji w interesie Wspólnoty. Państwa będące państwami członkowskimi Wspólnoty w tym okresie podpisały konwencję w Hadze w dniu 1 kwietnia 2003 r.; wyjątkiem były Niderlandy, które podpisały konwencję wcześniej. Inne państwa członkowskie, które nie były państwami członkowskimi Wspólnoty w dniu 1 kwietnia 2003 r., także podpisały konwencję.

(4) Po przyjęciu decyzji 2003/93/WE Rada i Komisja uzgodniły, że w związku z tą decyzją Komisja we właściwym czasie przedstawi wniosek dotyczący decyzji Rady upoważniającej państwa członkowskie do ratyfikowania konwencji lub do przystąpienia do niej w interesie Wspólnoty.

(5) Niektóre państwa członkowskie już ratyfikowały konwencję lub przystąpiły do niej.

(6) Niektóre artykuły konwencji oddziałują na wspólnotowe prawodawstwo wtórne w zakresie jurysdykcji oraz uznawania i wykonywania orzeczeń, w szczególności na rozporządzenie Rady (WE) nr 2201/2003 z dnia 27 listopada 2003 r. dotyczące jurysdykcji oraz uznawania i wykonywania orzeczeń w sprawach małżeńskich oraz w sprawach dotyczących odpowiedzialności rodzicielskiej (³). Państwa członkowskie zachowują swoje kompetencje w odniesieniu do tych kwestii objętych konwencją, które nie oddziałują na prawo wspólnotowe. Zawarcie przedmiotowej konwencji leży zatem w kompetencjach zarówno Wspólnoty, jak i państw członkowskich.

(7) Zgodnie z postanowieniami konwencji jej stronami mogą być wyłącznie suwerenne państwa. Z tego powodu Wspólnota nie może ratyfikować konwencji ani do niej przystąpić.

(8) Rada powinna w związku z tym upoważnić państwa członkowskie, w drodze wyjątku, do ratyfikowania konwencji lub do przystąpienia do niej w interesie Wspólnoty, na warunkach określonych w niniejszej decyzji; upoważnienie nie powinno jednak dotyczyć tych państw członkowskich, które już ratyfikowały konwencję lub do niej przystąpiły.

(9) Aby zagwarantować stosowanie wspólnotowych zasad uznawania i wykonywania orzeczeń we Wspólnocie, w art. 2 decyzji 2003/93/WE nałożono na państwa członkowskie wymóg złożenia deklaracji podczas podpisywania konwencji.

(10) Państwa członkowskie, które podpisały konwencję w dniu 1 kwietnia 2003 r., złożyły jednocześnie deklarację przedstawioną w art. 2 decyzji 2003/93/WE. Inne państwa członkowskie, które nie podpisały konwencji zgodnie z decyzją 2003/93/WE, złożyły deklarację po przystąpieniu do Unii Europejskiej. Jednak niektóre państwa członkowskie nie uczyniły tego, a zatem powinny teraz złożyć deklarację przedstawioną w art. 2 niniejszej decyzji.

(11) Państwa członkowskie, które na mocy niniejszej decyzji są upoważnione do ratyfikacji konwencji lub do przystąpienia do niej, powinny uczynić to jednocześnie. Te państwa członkowskie powinny więc wymienić informacje na temat przebiegu procedur ratyfikacji lub przystępowania, tak by mogły przygotować jednoczesne złożenie swoich dokumentów ratyfikacyjnych lub dokumentów przystąpienia.

(12) W przyjęciu i stosowaniu niniejszej decyzji uczestniczą Zjednoczone Królestwo i Irlandia.

(13) Zgodnie z art. 1 i 2 protokołu w sprawie stanowiska Danii, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i do Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, Dania nie uczestniczy w przyjęciu niniejszej decyzji i nie jest nią związana ani jej nie stosuje,

PRZYJĘŁA NASTĘPUJĄCĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

1. Rada niniejszym upoważnia Belgię, Niemcy, Irlandię, Grecję, Hiszpanię, Francję, Włochy, Cypr, Luksemburg, Maltę, Niderlandy, Austrię, Polskę, Portugalię, Rumunię, Finlandię, Szwecję i Zjednoczone Królestwo do ratyfikacji konwencji haskiej z 1996 roku o jurysdykcji, prawie właściwym, uznawaniu, wykonaniu i współpracy w zakresie odpowiedzialności rodzicielskiej i środków ochrony dzieci (dalej zwanej „konwencją") lub do przystąpienia do tej konwencji w interesie Wspólnoty Europejskiej, na warunkach określonych w art. 3 i 4.

2. Tekst konwencji jest załączony do niniejszej decyzji.

Artykuł 2

Rada niniejszym upoważnia Bułgarię, Cypr, Łotwę, Maltę, Niderlandy i Polskę do złożenia następującego oświadczenia:

„Artykuły 23, 26 i 52 konwencji pozostawiają umawiającym się stronom pewien stopień elastyczności w celu stosowania prostego i szybkiego mechanizmu uznawania i wykonywania orzeczeń. Zasady wspólnotowe przewidują system uznawania i wykonania, który jest co najmniej tak korzystny jak przepisy ustanowione w konwencji. W związku z tym orzeczenia wydane przez sąd jednego z państw członkowskich Unii Europejskiej w zakresie spraw odnoszących się do konwencji są uznawane i wykonywane w ... (¹) w drodze stosowania odpowiednich wewnętrznych przepisów prawa wspólnotowego (²).

(¹) Nazwa państwa członkowskiego składającego deklarację.

(²) W tej dziedzinie szczególną rolę odgrywa rozporządzenie (WE) nr 2201/2003, ponieważ odnosi się ono do jurysdykcji, uznawania i wykonywania orzeczeń w sprawach małżeńskich oraz w sprawach dotyczących odpowiedzialności rodzicielskiej."

Artykuł 3

1. Państwa członkowskie wymienione w art. 1 ust. 1 podejmują niezbędne kroki, by złożenie ich dokumentów ratyfikacyjnych lub dokumentów przystąpienia w Ministerstwie Spraw Zagranicznych Królestwa Niderlandów nastąpiło jednocześnie, w miarę możliwości przed dniem 5 czerwca 2010 r.

2. Państwa członkowskie, o których mowa w ust. 1, informują Komisję przed dniem 5 grudnia 2009 r. na forum Rady o przewidywanej dacie zakończenia procedur parlamentarnych niezbędnych do ratyfikacji konwencji lub do przystąpienia do niej. Na tej podstawie ustala się datę i warunki jednoczesnego złożenia dokumentów.

Artykuł 4

Państwa członkowskie wymienione w art. 1 ust. 1 informują na piśmie Ministerstwo Spraw Zagranicznych Królestwa Niderlandów o zakończeniu parlamentarnych procedur niezbędnych do ratyfikacji konwencji lub do przystąpienia do niej, wskazując, że dokumenty ratyfikacyjne lub dokumenty przystąpienia zostaną złożone później, zgodnie z niniejszą decyzją.

Artykuł 5

Niniejszą decyzję stosuje się od dnia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 6

Niniejsza decyzja jest skierowana do wszystkich państw członkowskich z wyjątkiem Danii, Republiki Czeskiej, Estonii, Litwy, Węgier, Słowenii i Słowacji.

Sporządzono w Luksemburgu dnia 5 czerwca 2008 r.