KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 3220/84 z dnia 13 listopada 1984 r. ustanawiające wspólnotową skalę klasyfikacji tusz wieprzowych (¹), w szczególności jego art. 5 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Artykuł 2 ust. 3 rozporządzenia (EWG) nr 3220/84 stanowi, że klasyfikacja tusz wieprzowych ma być dokonywana poprzez szacowanie zawartości chudego mięsa zgodnie ze statystycznie sprawdzonymi metodami oceny opartymi na fizycznym pomiarze jednej lub więcej anatomicznych części tuszy wieprzowej. Zatwierdzenie metod klasyfikacji zależy od zgodności z maksymalną tolerancją błędu statystycznego przy dokonywaniu oceny. Tolerancja ta została określona w art. 3 ust. 2 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2967/85 z dnia 24 października 1985 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania wspólnotowej skali klasyfikacji tusz wieprzowych (²).

(2) Rząd Litwy skierował do Komisji wniosek o zatwierdzenie czterech metod klasyfikacji tusz wieprzowych i przedłożył wyniki próbnych rozbiorów w drugiej części protokołu przewidzianego w art. 3 ust. 3 rozporządzenia (EWG) nr 2967/85.

(3) Analiza tego wniosku wykazała, że warunki dla zatwierdzenia tych metod klasyfikacji zostały spełnione.

(4) Żadna modyfikacja przyrządów lub metod klasyfikacji nie może być zatwierdzona inaczej niż na mocy nowej decyzji Komisji przyjętej w świetle zdobytych doświadczeń. Z tego powodu niniejsze zatwierdzenie może zostać wycofane.

(5) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Wieprzowiny,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Zgodnie z rozporządzeniem (EWG) nr 3220/84 niniejszym zatwierdza się następujące metody klasyfikacji tusz wieprzowych na Litwie:

1) przyrząd określany jako „Fat-O-Meat 'er (FOM)” oraz związane z nim metody oceny, których szczegółowy opis podano w części 1 załącznika;

2) przyrząd określany jako „Hennessy Grading Probe (HGP 7)” oraz związane z nim metody oceny, których szczegóły podano w części 2 załącznika;

3) przyrząd określany jako „IM-03” oraz związane z nim metody oceny, których szczegółowy opis podano w części 3 załącznika;

4) przyrząd określany jako „Metoda dwóch punktów (ZP) dokonująca pomiaru liniałem (metoda liniału)” oraz związane z nim metody oceny, których szczegółowy opis podano w części 4 załącznika.

Metoda ręczna (ZP) może być stosowana tylko w rzeźniach, w których tygodniowy ubój nie przekracza 200 świń.

Artykuł 2

Nie zezwala się na modyfikacje przyrządów ani metod oceny.

Artykuł 3

Niniejsza decyzja skierowana jest do Republiki Litewskiej.

Sporządzono w Brukseli, dnia 28 kwietnia 2008 r.

ZAŁĄCZNIK

METODY KLASYFIKACJI TUSZ WIEPRZOWYCH NA LITWIE

Część 1

FAT-O-MEATER (FOM)

1. Klasyfikację tusz wieprzowych przeprowadza się za pomocą przyrządu określanego jako „ Fat-O-Meater (FOM)”.

2. Przyrząd jest wyposażony w sondę o średnicy 6 milimetrów zawierającą fotodiodę typu Siemens SFH 950/960 oraz posiadającą odcinek pomiarowy pomiędzy 3 i 103 milimetry. Wyniki pomiarów zamienia się na przybliżoną zawartość chudego mięsa za pomocą komputera.

3. Zawartość chudego mięsa w tuszy oblicza się według następującego wzoru:

Ŷ = 59,98500 - 0,20051 × F1 - 0,62340 × F2 + 0,21878 × M2

gdzie:

Ŷ = szacunkowa zawartość (w procentach) chudego mięsa w tuszy,

F1 = grubość słoniny (łącznie ze skórą) mierzona w milimetrach między trzecim a czwartym kręgiem, 8 cm od linii ubojowej,

F2 = grubość słoniny (łącznie ze skórą) mierzona w milimetrach między trzecim a czwartym żebrem od końca, 6 cm od linii ubojowej,

M2 = grubość chudego mięsa mierzona w milimetrach między trzecim a czwartym żebrem od końca, 6 cm od linii ubojowej.

Niniejszy wzór dotyczy tusz o masie pomiędzy 50 a 110 kilogramów.

Część 2

HENNESSY GRADING PROBE (HGP7)

1. Klasyfikację tusz wieprzowych przeprowadza się za pomocą przyrządu określanego jako „Hennesy Grading Probe (HGP 7).

2. Przyrząd jest wyposażony w sondę o średnicy 5,95 mm (po każdej stronie sondy znajduje się ostrze o wielkości 6,3 mm) zawierającą fotodiodę (Siemens LED typu LYU 260-EO) i fotodetektor typu 58 MR, oraz posiadającą odcinek pomiarowy pomiędzy 0 i 120 mm. Wyniki pomiarów zamienia się na przybliżoną zawartość chudego mięsa za pomocą samego HGP 7 lub przy użyciu podłączonego do niego komputera.

3. Zawartość chudego mięsa w tuszy oblicza się według następującego wzoru:

Ŷ = 62,56600-0,85013 × F2 + 0,16150 × M2

gdzie:

Ŷ = szacunkowa zawartość (w procentach) chudego mięsa w tuszy,

F2 = grubość słoniny (łącznie ze skórą) mierzona w milimetrach między trzecim a czwartym żebrem od końca, 6 cm od linii ubojowej,

M2 = grubość chudego mięsa mierzona w milimetrach między trzecim a czwartym żebrem od końca, 6 cm od linii ubojowej.

Niniejszy wzór dotyczy tusz o masie pomiędzy 50 a 110 kilogramów.

Część 3

IM-03

1. Klasyfikację tusz wieprzowych przeprowadza się za pomocą przyrządu określanego jako „ IM-03”.

2. Przyrząd jest wyposażony w sondę igłowo-optyczną (single line scanner SLS01) o średnicy 7 milimetrów. Sonda zawiera szereg kontaktowych czujników obrazu (CIS) oraz zielone diody elektroluminescencyjne. Odcinek pomiarowy wynosi pomiędzy 0 a 132 milimetry.

3. Zawartość chudego mięsa w tuszy oblicza się według następującego wzoru:

Ŷ = 62,01600 - 0,78101 × F2 + 0,17202 × M2 - 0,03763 × W

gdzie:

Ŷ = szacunkowa zawartość (w procentach) chudego mięsa w tuszy,

F2 = grubość słoniny (łącznie ze skórą) mierzona w milimetrach między trzecim a czwartym żebrem od końca, 6 cm od linii ubojowej,

M2 = grubość chudego mięsa mierzona w milimetrach między trzecim a czwartym żebrem od końca, 6 cm od linii ubojowej,

W = masa tuszy w kilogramach przed schłodzeniem.

Niniejszy wzór dotyczy tusz o masie pomiędzy 50 a 110 kilogramów.

Część 4

METODA RĘCZNA (ZP)

1. Klasyfikację tusz wieprzowych przeprowadza się przy użyciu „metody ręcznej (ZP) lub metody dwóch punktów”, w których pomiarów dokonuje się liniałem.

2. Ta metoda może zostać zastosowana przy użyciu liniału, którego wartości są oszacowane za pomocą równania regresji. Jego zasada opiera się na pomiarze ręcznym grubości słoniny i grubości mięśnia.

3. Zawartość chudego mięsa w tuszy oblicza się według następującego wzoru:

Ŷ = 54,57800 - 0,47534 × F + 0,27035 × M - 0,09201 × W

gdzie:

Ŷ = szacunkowa zawartość (w procentach) chudego mięsa w tuszy,

F = grubość słoniny (łącznie ze skórą) mierzona w milimetrach na linii ubojowej tuszy w najchudszym miejscu powyżej mięśnia lędźwiowego,

M = grubość schabu mierzona w milimetrach na linii ubojowej tuszy jako najkrótsza odległość między przednim (czaszkowym) końcem mięśnia lędźwiowego i górną (grzbietową) krawędzią kanału kręgowego,

W = masa tuszy w kilogramach przed schłodzeniem.

Niniejszy wzór dotyczy tusz o masie pomiędzy 50 a 110 kilogramów.