WSPÓLNY KOMITET EOG,

uwzględniając Porozumienie o Europejskim Obszarze Gospodarczym, zmienione Protokołem dostosowującym Porozumienie o Europejskim Obszarze Gospodarczym, dalej zwane „Porozumieniem”, w szczególności jego art. 98,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Załącznik I do Porozumienia został zmieniony decyzją Wspólnego Komitetu EOG nr 100/2007 z dnia 28 września 2007 r. (¹).

(2) Załącznik II do Porozumienia został zmieniony decyzją Wspólnego Komitetu EOG nr 104/2007 z dnia 28 września 2007 r. (²).

(3) W Porozumieniu należy uwzględnić rozporządzenie (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiające ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołujące Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiające procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (³).

(4) W Porozumieniu należy uwzględnić rozporządzenie Komisji (WE) nr 1304/2003 z dnia 11 lipca 2003 r. w sprawie procedury stosowanej przez Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności do kierowanych do niego wniosków o wydanie opinii naukowej (⁴).

(5) W Porozumieniu należy uwzględnić rozporządzenie (WE) nr 1642/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 lipca 2003 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 178/2002 (⁵).

(6) W Porozumieniu należy uwzględnić decyzję Komisji 2004/478/WE z dnia 29 kwietnia 2004 r. dotyczącą przyjęcia planu ogólnego zarządzania kryzysami żywnościowymi/paszowymi (⁶).

(7) W Porozumieniu należy uwzględnić rozporządzenie Komisji (WE) nr 2230/2004 z dnia 23 grudnia 2004 r. w sprawie zasad stosowania rozporządzenia (WE) nr 178/2002 dotyczącego sieci organizacji zajmujących się dziedzinami wchodzącymi w zakres misji Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności (⁷).

(8) W Porozumieniu należy uwzględnić rozporządzenie Komisji (WE) nr 575/2006 z dnia 7 kwietnia 2006 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do liczby i nazw stałych paneli naukowych Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności (⁸).

(9) W Porozumieniu należy uwzględnić decyzję Rady 2006/478/WE z dnia 19 czerwca 2006 r. w sprawie mianowania połowy członków zarządu Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności (⁹).

(10) Niniejsza decyzja nie powinna mieć zastosowania do Liechtensteinu.

(11) Niniejsza decyzja powinna mieć zastosowanie do Islandii bez okresu przejściowego określonego w ust. 2 części wprowadzającej rozdziału I załącznika I do Porozumienia,

STANOWI, CO NASTĘPUJE:

Artykuł 1

Załączniki I i II do Porozumienia zmienia się zgodnie z załącznikiem do niniejszej decyzji.

Artykuł 2

Teksty rozporządzeń (WE) nr 178/2002, (WE) nr 1304/2003 (sprostowanie w Dz.U. L 186 z 25.7.2003, str. 46), (WE) nr 1642/2003, (WE) nr 2230/2004 i (WE) nr 575/2006, a także decyzji 2004/478/WE (sprostowanie w Dz.U. L 212 z 12.6.2004, str. 60) oraz 2006/478/WE w językach islandzkim i norweskim, które zostaną opublikowane w Suplemencie EOG do Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej, są autentyczne.

Artykuł 3

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem 27 października 2007 r., pod warunkiem że Wspólny Komitet EOG otrzyma wszystkie notyfikacje przewidziane w art. 103 ust. 1 Porozumienia (*), albo w dniu wejścia w życie decyzji Wspólnego Komitetu EOG nr 13 3/2007 z dnia 26 października 2007 r., w zależności od tego, który z tych terminów jest późniejszy.

Artykuł 4

Niniejsza decyzja zostaje opublikowana w sekcji EOG oraz w Suplemencie EOG do Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej.

Sporządzono w Brukseli dnia 26 października 2007 r.

ZAŁĄCZNIK

W załącznikach I i II do Porozumienia wprowadza się następujące zmiany:

1) w części 7.1 rozdziału I załącznika I do Porozumienia po pkt 12 (rozporządzenie (WE) nr 999/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady) dodaje się, co następuje:

„Ogólne prawo żywnościowe i Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności

13. 32002 R 0178: rozporządzenie (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiające ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołujące Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiające procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (Dz.U. L 31 z 1.2.2002, str. 1), zmienione:

- 32003 R 1642: rozporządzeniem (WE) nr 1642/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 lipca 2003 r. (Dz.U. L 245 z 29.9.2003, str. 4),

- 32006 R 0575: rozporządzeniem Komisji (WE) nr 575/2006 z dnia 7 kwietnia 2006 r. (Dz.U. L 100 z 8.4.2006, str. 3).

Do celów Porozumienia przepisy rozporządzenia (WE) nr 178/2002 odczytuje się z następującymi dostosowaniami:

a) rozporządzenie wraz z aktami przyjętymi na jego podstawie mają zastosowanie do Islandii bez okresu przejściowego określonego w ust. 2 części wprowadzającej rozdziału I załącznika I;

b) państwa EFTA uczestniczą w pracy Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności, zwanego dalej »Urzędem«, bez prawa głosu. O ile przepisy poniżej nie stanowią inaczej i niezależnie od postanowień Protokołu 1 do Porozumienia, pojęcie »państwo(-a) członkowskie« użyte w rozporządzeniu należy rozumieć jako obejmujące, ponad jego znaczenie w rozporządzeniu, państwa EFTA. Stosuje się ust. 11 Protokołu 1;

c) zainteresowane państwa EFTA są zaproszone do delegowania obserwatorów na posiedzenia Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt, podejmującego kwestie objęte aktami, o których mowa w Porozumieniu. Przedstawiciele państw EFTA w pełni uczestniczą w pracach Komitetu bez prawa głosu;

d) artykuł 12 otrzymuje brzmienie:

»Przepisy ustawowe państw EFTA dotyczące produkcji, przywozu oraz wprowadzania do obrotu żywności i pasz powinno być zgodne z odpowiednimi wymogami prawa żywnościowego, w tym ze skutecznymi środkami mającymi zagwarantować, że produkty wycofane z rynku w państwie członkowskim UE nie będą mogły być wywożone lub ponownie wywożone do państwa trzeciego przez państwo EFTA.«;

e) Urząd Nadzoru EFTA otrzymuje informacje przewidziane w art. 26 ust. 3, art. 32 ust. 2, art. 33 ust. 4 i 6 oraz art. 34 ust. 4;

f) artykuł 29 stosuje się z następującymi dostosowaniami:

Państwo EFTA może zwrócić się do Urzędu z wnioskiem o wydanie opinii naukowej w sprawach objętych jego misją. Wniosek taki jest kierowany w pierwszej kolejności do Komisji, która - w przypadku uznania wniosku za przedmiot wspólnego zainteresowania - przekazuje go Urzędowi w celu uzyskania wnioskowanej opinii.

Urząd Nadzoru EFTA może wystąpić do Urzędu o wydanie opinii naukowej w tej sprawie. Urząd Nadzoru EFTA współpracuje z Komisją w celu zapewnienia ujednoliconego podejścia;

g) artykuł 31 stosuje się z następującymi dostosowaniami:

Urząd Nadzoru EFTA może wystąpić do Urzędu o udzielenie pomocy naukowej i technicznej, o której mowa w art. 31, w kwestiach należących do jego kompetencji, zgodnie z Porozumieniem;

h) w art. 48 dodaje się, co następuje:

»W drodze odstępstwa od przepisów art. 12 ust. 2 lit. a) warunków zatrudniania innych pracowników Wspólnot Europejskich, obywatele państw EFTA korzystający z pełnych praw jako obywatele swoich krajów, mogą być zatrudniani przez Dyrektora Wykonawczego Urzędu na podstawie umowy.«;

i) artykuły 53 i 54 stosuje się z następującymi dostosowaniami:

1) w przypadku żywności lub pasz, które pochodzą ze Wspólnoty lub z państw EFTA, stosuje się następujące przepisy:

a) jeśli Wspólnota lub państwo EFTA zamierza przyjąć środki nadzwyczajne wobec pozostałych Umawiających się Stron, informuje o tym niezwłocznie pozostałe Strony.

Należy niezwłocznie powiadomić o takich środkach każdą Umawiające się Stronę oraz Komisję WE i Urząd Nadzoru EFTA.

Bez uszczerbku dla możliwości niezwłocznego wprowadzenia środków w życie, przeprowadzane są w najszybszym możliwym terminie konsultacje w celu znalezienia właściwych rozwiązań między Komisją WE a zainteresowanymi stronami, na wniosek każdej z nich.

W przypadku braku porozumienia każda z zainteresowanych Stron może przekazać sprawę Wspólnemu Komitetowi EOG. Jeśli nie można osiągnąć porozumienia na forum tego Komitetu, Umawiająca się Strona może przyjąć właściwe środki. Takie środki są ściśle ograniczone wyłącznie do działań niezbędnych do zaradzenia sytuacji. Pierwszeństwo należy przyznać środkom zakłócającym w jak najmniejszym stopniu funkcjonowanie niniejszego Porozumienia;

b) jeżeli Komisja WE zamierza podjąć decyzję w sprawie środków nadzwyczajnych dotyczących części terytorium Wspólnoty, informuje o tym niezwłocznie Urząd Nadzoru EFTA oraz państwa EFTA.

W przypadku podjęcia przez Komisję WE decyzji w sprawie środków nadzwyczajnych dotyczących części terytorium Wspólnoty zainteresowane państwo EFTA, po konsultacji oraz po zbadaniu sytuacji, przyjmuje odpowiednie środki, chyba że szczególna sytuacja danego państwa wskazuje, że takie środki nie są uzasadnione. W takim przypadku niezwłocznie informuje ono Urząd Nadzoru EFTA oraz Komisję WE.

Konsultacje w celu znalezienia właściwego rozwiązania są przeprowadzane w najszybszym możliwym terminie. W przypadku braku porozumienia zastosowanie ma lit. a) akapit czwarty;

2) w przypadku żywności lub pasz pochodzących z państwa trzeciego stosuje się następujące przepisy:

a) państwa EFTA podejmują jednocześnie z państwami członkowskimi WE nadzwyczajne środki odpowiadające środkom podjętym przez państwa członkowskie WE w odniesieniu do przywozu z państw trzecich;

b) w przypadku jakiejkolwiek trudności dotyczącej zastosowania aktu wspólnotowego zainteresowane państwo EFTA niezwłocznie składa sprawozdanie w tej sprawie do Wspólnego Komitetu EOG;

c) zastosowanie niniejszego ustępu pozostaje bez uszczerbku dla możliwości podjęcia przez państwo EFTA jednostronnych środków nadzwyczajnych do czasu przyjęcia decyzji wymienionych w lit. a);

d) Wspólny Komitet EOG może wziąć pod uwagę decyzje Wspólnoty;

j) w art. 60 wprowadza się następujące zmiany:

1) w ust. 1 dodaje się, co następuje:

»Jeżeli w opinii państwa EFTA środek podjęty przez państwo członkowskie UE jest niezgodny z niniejszym rozporządzeniem lub może wpłynąć na funkcjonowanie Porozumienia, państwo to przekazuje sprawę Wspólnemu Komitetowi EOG. To samo dotyczy przypadku, gdy w opinii państwa członkowskiego UE środek podjęty przez państwo EFTA jest niezgodny z niniejszym rozporządzeniem lub może wpłynąć na funkcjonowanie Porozumienia.«;

2) w ust. 2 w pierwszym i ostatnim zdaniu wyrazy »dwa zainteresowane państwa członkowskie« zastępuje się wyrazami »państwo EFTA i państwo członkowskie UE«, natomiast określenie »Komisja« zastępuje się określeniem »Wspólny Komitet EOG«. W drugim zdaniu wyrazy »Komisja może« zastępuje się wyrazami »Wspólny Komitet EOG może, na wniosek każdej z Umawiających się Stron«;

k) państwa EFTA wnoszą finansowy wkład do budżetu Urzędu zgodnie z art. 82 ust. 1 lit. a) oraz protokołem 32 do Porozumienia;

l) państwa EFTA przyznają przywileje i immunitety Urzędowi równoważne z przewidzianymi w Protokole w sprawie przywilejów i immunitetów Wspólnot Europejskich.”;

2) w części 7.2 rozdziału I załącznika I po pkt 29 (rozporządzenie Komisji (WE) nr 1177/2006) dodaje się punkty w brzmieniu:

„30. 32003 R 1304: rozporządzenie Komisji (WE) nr 1304/2003 z dnia 11 lipca 2003 r. w sprawie procedury stosowanej przez Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności do kierowanych do niego wniosków o wydanie opinii naukowej (Dz.U. L 185 z 24.7.2003, str. 6), sprostowane w Dz.U. L 186 z 25.7.2003, str. 46.

31. 32004 D 0478: decyzja Komisji 2004/478/WE z dnia 29 kwietnia 2004 r. dotycząca przyjęcia planu ogólnego zarządzania kryzysami żywnościowymi/paszowymi (Dz.U. L 160 z 30.4.2004, str. 98), sprostowana w Dz.U. L 212 z 12.6.2004, str. 60.

Do celów Porozumienia przepisy decyzji 2004/478/WE odczytuje się z następującymi dostosowaniami:

W przypadku gdy Komisja zidentyfikuje sytuację, określoną w art. 56 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 178/2002, która bezpośrednio dotyczy danego państwa EFTA, powołana zostaje jednostka kryzysowa zgodnie z art. 56 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 178/2002. Koordynator (koordynatorzy) ds. sytuacji kryzysowej wyznaczony (wyznaczeni) przez zainteresowane państwo EFTA oraz koordynator ds. sytuacji kryzysowej wyznaczony przez Urząd Nadzoru EFTA uczestniczą w pracach jednostki kryzysowej.

32. 32004 R 2230: rozporządzenie Komisji (WE) nr 2230/2004 z dnia 23 grudnia 2004 r. w sprawie zasad stosowania rozporządzenia (WE) nr 178/2002 dotyczącego sieci organizacji zajmujących się dziedzinami wchodzącymi w zakres misji Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności (Dz.U. L 379 z 24.12.2004, str. 64).

33. 32006 D 0478: decyzja Rady 2006/478/WE z dnia 19 czerwca 2006 r. w sprawie mianowania połowy członków zarządu Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności (Dz.U. L 189 z 12.7.2006, str. 7).”;

3) po pkt 40 (rozporządzenie (WE) nr 396/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady) w rozdziale II załącznika I do Porozumienia wprowadza się, co następuje:

„Ogólne prawo żywnościowe i Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności

41. 32002 R 0178: rozporządzenie (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiające ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołujące Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiające procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (Dz.U. L 31 z 1.2.2002, str. 1), zmienione:

- 32003 R 1642: rozporządzeniem (WE) nr 1642/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 lipca 2003 r. (Dz.U. L 245 z 29.9.2003, str. 4),

- 32006 R 0575: rozporządzeniem Komisji (WE) nr 575/2006 z dnia 7 kwietnia 2006 r. (Dz.U. L 100 z 8.4.2006, str. 3).

Do celów Porozumienia przepisy rozporządzenia (WE) 178/2002 odczytuje się z następującymi dostosowaniami:

a) rozporządzenie wraz z aktami przyjętymi na jego podstawie mają zastosowanie do Islandii bez okresu przejściowego określonego w ust. 2 części wprowadzającej rozdziału I załącznika I;

b) państwa EFTA uczestniczą w pracy Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności, zwanego dalej »Urzędem«, bez prawa głosu. O ile przepisy poniżej nie stanowią inaczej i niezależnie od postanowień Protokołu 1 do Porozumienia, pojęcie »państwo(-a) członkowskie« użyte w rozporządzeniu należy rozumieć jako obejmujące, ponad jego znaczenie w rozporządzeniu, państwa EFTA. Stosuje się ust. 11 Protokołu 1;

c) zainteresowane państwa EFTA są zapraszane do delegowania obserwatorów na posiedzenia Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt, podejmującego kwestie objęte aktami, o których mowa w Porozumieniu. Przedstawiciele państw EFTA w pełni uczestniczą w pracach komitetu, nie mają jednak prawa głosu;

d) artykuł 12 otrzymuje brzmienie:

»Przepisy państw EFTA dotyczące produkcji, przywozu oraz wprowadzania do obrotu żywności i pasz muszą być zgodne z odpowiednimi wymogami prawa żywnościowego, w tym ze skutecznymi środkami mającymi zapewnić, by produkty wycofane z rynku w państwie członkowskim UE nie mogły być wywożone lub ponownie wywożone do państwa trzeciego przez państwo EFTA.«;

e) Urząd Nadzoru EFTA otrzymuje informacje przewidziane w art. 26 ust. 3, art. 32 ust. 2, art. 33 ust. 4 i 6 oraz art. 34 ust. 4;

f) artykuł 29 stosuje się z następującymi dostosowaniami:

Państwo EFTA może zwrócić się do Urzędu z wnioskiem o wydanie opinii naukowej w sprawach objętych jego misją. Wniosek taki jest kierowany w pierwszej kolejności do Komisji, która - w przypadku uznania wniosku za przedmiot wspólnego zainteresowania - przekazuje go Urzędowi w celu uzyskania wnioskowanej opinii.

Urząd Nadzoru EFTA może wystąpić do Urzędu o wydanie opinii naukowej w tej sprawie. Urząd Nadzoru EFTA współpracuje z Komisją w celu zapewnienia ujednoliconego podejścia;

g) artykuł 31 stosuje się z następującymi dostosowaniami:

Urząd Nadzoru EFTA może wystąpić do Urzędu o udzielenie pomocy naukowej i technicznej, o której mowa w art. 31, w kwestiach podlegających jego kompetencjom, zgodnie z Porozumieniem;

h) w art. 48 dodaje się, co następuje:

»W drodze odstępstwa od przepisów art. 12 ust. 2 lit. a) warunków zatrudniania innych pracowników Wspólnot Europejskich, obywatele państw EFTA korzystający z pełnych praw jako obywatele swoich krajów, mogą być zatrudniani przez Dyrektora Wykonawczego Urzędu na podstawie umowy.«;

i) artykuły 53 i 54 stosuje się z następującymi dostosowaniami:

1) w przypadku żywności lub pasz, które pochodzą ze Wspólnoty lub z państw EFTA, stosuje się następujące przepisy:

a) jeżeli Wspólnota lub państwo EFTA zamierza przyjąć środki nadzwyczajne wobec pozostałych Umawiających się Stron, informuje o tym niezwłocznie pozostałe Strony.

Należy niezwłocznie powiadomić o takich środkach każdą Umawiającą się Stronę oraz Komisję WE i Urząd Nadzoru EFTA.

Bez uszczerbku dla możliwości niezwłocznego wprowadzenia środków w życie, konsultacje w celu znalezienia właściwych rozwiązań między Komisją WE a zainteresowanymi Stronami, na wniosek każdej z nich, zostaną przeprowadzone w najszybszym możliwym terminie.

W przypadku braku porozumienia każda z zainteresowanych Stron może przekazać sprawę Wspólnemu Komitetowi EOG. Jeśli nie można osiągnąć porozumienia na forum tego Komitetu, Umawiająca się Strona może przyjąć właściwe środki. Takie środki są ściśle ograniczone wyłącznie do działań niezbędnych do zaradzenia sytuacji. Pierwszeństwo należy przyznać środkom zakłócającym w jak najmniejszym stopniu funkcjonowanie niniejszego Porozumienia;

b) jeżeli Komisja WE zamierza podjąć decyzję w sprawie środków nadzwyczajnych dotyczących części terytorium Wspólnoty, informuje o tym niezwłocznie Urząd Nadzoru EFTA oraz państwa EFTA.

W przypadku podjęcia przez Komisję WE decyzji w sprawie środków nadzwyczajnych dotyczących części terytorium Wspólnoty, zainteresowane państwo EFTA, po konsultacji oraz po zbadaniu sytuacji, przyjmuje odpowiednie środki, chyba że szczególna sytuacja danego państwa wskazuje, że takie środki nie są uzasadnione. W takim przypadku niezwłocznie informuje ono Urząd Nadzoru EFTA oraz Komisję WE.

Konsultacje w celu znalezienia właściwego rozwiązania są przeprowadzane w najszybszym możliwym terminie. W przypadku braku porozumienia zastosowanie ma lit. a) akapit czwarty;

2) w przypadku żywności lub pasz, które pochodzą z państwa trzeciego, stosuje się następuje przepisy:

a) państwa EFTA podejmują jednocześnie z państwami członkowskimi WE nadzwyczajne środki odpowiadające środkom podjętym przez państwa członkowskie WE w odniesieniu do przywozu z państw trzecich;

b) w przypadku jakiejkolwiek trudności dotyczącej zastosowania aktu wspólnotowego zainteresowane państwo EFTA niezwłocznie składa sprawozdanie w tej sprawie do Wspólnego Komitetu EOG;

c) zastosowanie niniejszego ustępu pozostaje bez uszczerbku dla możliwości podjęcia przez państwo EFTA jednostronnych środków nadzwyczajnych do czasu przyjęcia decyzji wymienionych w lit. a);

d) Wspólny Komitet EOG może wziąć pod uwagę decyzje Wspólnoty;

j) w art. 60 wprowadza się następujące zmiany:

1) w ust. 1 dodaje się, co następuje:

»Jeżeli w opinii państwa EFTA środek podjęty przez państwo członkowskie UE jest niezgodny z niniejszym rozporządzeniem lub może wpłynąć na funkcjonowanie Porozumienia, państwo to przekazuje sprawę Wspólnemu Komitetowi EOG. To samo dotyczy przypadku, gdy w opinii państwa członkowskiego UE środek podjęty przez państwo EFTA jest niezgodny z niniejszym rozporządzeniem lub może wpłynąć na funkcjonowanie Porozumienia.^«;

2) w ust. 2 w pierwszym i ostatnim zdaniu wyrazy »dwa zainteresowane państwa członkowskie« zastępuje się wyrazami »państwo EFTA i państwo członkowskie UE«, natomiast określenie »Komisja« zastępuje się określeniem »Wspólny Komitet EOG«. W drugim zdaniu wyrazy »Komisja może« zastępuje się wyrazami »Wspólny Komitet EOG może, na wniosek każdej z Umawiających się Stron«;

k) państwa EFTA wnoszą wkład finansowy do budżetu Urzędu zgodnie z art. 82 ust. 1 lit. a) oraz protokołem 32 do Porozumienia;

l) państwa EFTA przyznają przywileje i immunitety Urzędowi równoważne przewidzianym w Protokole w sprawie przywilejów i immunitetów Wspólnot Europejskich;

m) Niniejsze rozporządzenie nie ma zastosowania do Liechtensteinu. W związku z powyższym Liechtenstein nie będzie uczestniczył w pracy Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności ani nie będzie wnosił wkładu finansowego w jego działania.

42. 32003 R 1304: rozporządzenie Komisji (WE) nr 1304/2003 z dnia 11 lipca 2003 r. w sprawie procedury stosowanej przez Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności do kierowanych do niego wniosków o wydanie opinii naukowej (Dz.U. L 185 z 24.7.2003, str. 6), sprostowane w Dz.U. L 186 z 25.7.2003, str. 46.

43. 32004 D 0478: decyzja Komisji 2004/478/WE z dnia 29 kwietnia 2004 r. dotycząca przyjęcia planu ogólnego zarządzania kryzysami żywnościowymi/paszowymi (Dz.U. L 160 z 30.4.2004, str. 98).

Do celów Porozumienia przepisy decyzji 2004/478/WE odczytuje się z następującymi dostosowaniami:

W przypadku gdy Komisja zidentyfikuje sytuację, określoną w art. 56 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 178/2002, która bezpośrednio dotyczy danego państwa EFTA, wówczas powołana zostaje jednostka kryzysowa zgodnie z art. 56 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 178/2002. Koordynator (koordynatorzy) ds. sytuacji kryzysowej wyznaczony (wyznaczeni) przez zainteresowane państwo EFTA oraz koordynator ds. sytuacji kryzysowej wyznaczony przez Urząd Nadzoru EFTA uczestniczą w pracach jednostki kryzysowej.

44. 32004 R 2230: rozporządzenie Komisji (WE) nr 2230/2004 z dnia 23 grudnia 2004 r. w sprawie zasad stosowania rozporządzenia (WE) nr 178/2002 dotyczącego sieci organizacji zajmujących się dziedzinami wchodzącymi w zakres misji Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności (Dz.U. L 379 z 24.12.2004, str. 64).

45. 32006 D 0478: decyzja Rady 2006/478/WE z dnia 19 czerwca 2006 r. w sprawie mianowania połowy członków zarządu Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności (Dz.U. L 189 z 12.7.2006, str. 7).”;

4) po pkt 54zzzb (rozporządzenie Komisji (WE) nr 2023/2006) rozdziału XII załącznika II do Porozumienia dodaje się, co następuje:

„54zzzc. 32002 R 0178: rozporządzenie (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiające ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołujące Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiające procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (Dz.U. L 31 z 1.2.2002, str. 1), zmienione:

- 32003 R 1642: rozporządzeniem (WE) nr 1642/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 lipca 2003 r. (Dz.U. L 245 z 29.9.2003, str. 4),

- 32006 R 0575: rozporządzeniem Komisji (WE) nr 575/2006 z dnia 7 kwietnia 2006 r. (Dz.U. L 100 z 8.4.2006, str. 3).

Do celów Porozumienia przepisy rozporządzenia (WE) nr 178/2002 odczytuje się z następującymi dostosowaniami:

a) rozporządzenie wraz z aktami przyjętymi na jego podstawie mają zastosowanie do Islandii bez okresu przejściowego określonego w ust. 2 części wprowadzającej rozdziału I załącznika I;

b) państwa EFTA uczestniczą w pracy Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności, zwanego dalej »Urzędem«, bez prawa głosu. O ile przepisy poniżej nie stanowią inaczej i niezależnie od postanowień Protokołu 1 do Porozumienia, pojęcie »państwo(-a) członkowskie« użyte w rozporządzeniu należy rozumieć jako obejmujące, ponad jego znaczenie w rozporządzeniu, państwa EFTA. Stosuje się ust. 11 Protokołu 1;

c) zainteresowane państwa EFTA są zaproszone do delegowania obserwatorów na posiedzenia Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt, podejmującego kwestie objęte aktami, o których mowa w Porozumieniu. Przedstawiciele państw EFTA w pełni uczestniczą w pracach komitetu, nie mają jednak prawa głosu;

d) artykuł 12 otrzymuje brzmienie:

»Przepisy państw EFTA dotyczące produkcji, przywozu oraz wprowadzania do obrotu żywności i pasz muszą być zgodne z odpowiednimi wymogami prawa żywnościowego, w tym ze skutecznymi środkami mającymi zapewnić, by produkty wycofane z rynku w państwie członkowskim UE nie mogły być wywożone lub ponownie wywożone do państwa trzeciego przez państwo EFTA.«;

e) Urząd Nadzoru EFTA otrzymuje informacje przewidziane w art. 26 ust. 3, art. 32 ust. 2, art. 33 ust. 4 i 6 oraz art. 34 ust. 4;

f) artykuł 29 stosuje się z następującymi dostosowaniami:

Państwo członkowskie EFTA może zwrócić się do Urzędu z wnioskiem o wydanie opinii naukowej w sprawach objętych jego misją. Wniosek taki jest kierowany w pierwszej kolejności do Komisji, która - w przypadku uznania wniosku za przedmiot wspólnego zainteresowania - przekazuje go Urzędowi w celu uzyskania wnioskowanej opinii.

Urząd Nadzoru EFTA może wystąpić do Urzędu o wydanie opinii naukowej w tej sprawie. Urząd Nadzoru EFTA współpracuje z Komisją w celu zapewnienia ujednoliconego podejścia;

g) artykuł 31 stosuje się z następującymi dostosowaniami:

Urząd Nadzoru EFTA może wystąpić do Urzędu o udzielenie pomocy naukowej i technicznej, o której mowa w art. 31, w kwestiach podlegających jego kompetencjom, zgodnie z Porozumieniem;

h) w art. 48 dodaje się, co następuje:

»W drodze odstępstwa od przepisów art. 12 ust. 2 lit. a) warunków zatrudniania innych pracowników Wspólnot Europejskich, obywatele państw EFTA korzystający z pełnych praw jako obywatele swoich krajów, mogą być zatrudniani przez Dyrektora Wykonawczego Urzędu na podstawie umowy.«;

i) artykuły 53 i 54 stosuje się z następującymi dostosowaniami:

1) w przypadku żywności lub pasz, które pochodzą ze Wspólnoty lub z państw EFTA, stosuje się następujące przepisy:

a) jeśli Wspólnota lub państwo EFTA zamierza przyjąć środki nadzwyczajne wobec pozostałych Umawiających się Stron, informuje o tym niezwłocznie pozostałe Strony.

Należy niezwłocznie powiadomić o takich środkach każdą Umawiające się Stronę oraz Komisję WE i Urząd Nadzoru EFTA.

Bez uszczerbku dla możliwości niezwłocznego wprowadzenia środków w życie, konsultacje w celu znalezienia właściwych rozwiązań między Komisją WE a zainteresowanymi Stronami, na wniosek każdej z nich, są przeprowadzane w najszybszym możliwym terminie.

W przypadku braku porozumienia, każda z zainteresowanych Stron może przekazać sprawę Wspólnemu Komitetowi EOG. Jeśli nie można osiągnąć porozumienia na forum tego Komitetu, Umawiająca się Strona może przyjąć właściwe środki. Takie środki są ściśle ograniczone wyłącznie do działań niezbędnych do zaradzenia sytuacji. Pierwszeństwo przyznaje się środkom zakłócającym w jak najmniejszym stopniu funkcjonowanie niniejszego Porozumienia;

b) jeżeli Komisja WE zamierza podjąć decyzję w sprawie środków nadzwyczajnych dotyczących części terytorium Wspólnoty, informuje o tym niezwłocznie Urząd Nadzoru EFTA oraz państwa EFTA.

W przypadku podjęcia przez Komisję WE decyzji w sprawie środków nadzwyczajnych dotyczących części terytorium Wspólnoty, zainteresowane państwo EFTA, po konsultacji oraz po zbadaniu sytuacji, przyjmuje odpowiednie środki, chyba że szczególna sytuacja danego państwa wskazuje, że takie środki nie są uzasadnione. W takim przypadku niezwłocznie informuje ono Urząd Nadzoru EFTA oraz Komisję WE.

Konsultacje w celu znalezienia właściwego rozwiązania są przeprowadzane w najszybszym możliwym terminie. W przypadku braku porozumienia zastosowanie ma lit. a) akapit czwarty;

2) w przypadku żywności lub pasz, które pochodzą z państwa trzeciego, stosuje się następujące przepisy:

a) państwa EFTA podejmują jednocześnie z państwami członkowskimi WE nadzwyczajne środki odpowiadające środkom podjętym przez państwa członkowskie WE w odniesieniu do przywozu z państw trzecich;

b) w przypadku jakiejkolwiek trudności dotyczącej zastosowania aktu wspólnotowego, zainteresowane państwo EFTA niezwłocznie składa sprawozdanie w tej sprawie do Wspólnego Komitetu EOG;

c) zastosowanie niniejszego ustępu pozostaje bez uszczerbku dla możliwości podjęcia przez państwo EFTA jednostronnych środków nadzwyczajnych do czasu przyjęcia decyzji wymienionych w lit. a);

d) Wspólny Komitet EOG może wziąć pod uwagę decyzje Wspólnoty;

j) w art. 60 wprowadza się następujące zmiany:

1) w ust. 1 dodaje się, co następuje:

»Jeżeli w opinii państwa EFTA środek podjęty przez państwo członkowskie UE jest niezgodny z niniejszym rozporządzeniem lub może wpłynąć na funkcjonowanie Porozumienia, państwo to przekazuje sprawę Wspólnemu Komitetowi EOG. To samo dotyczy przypadku, gdy w opinii państwa członkowskiego UE środek podjęty przez państwo EFTA jest niezgodny z niniejszym rozporządzeniem lub może wpłynąć na funkcjonowanie Porozumienia.«;

2) w ust. 2 w pierwszym i ostatnim zdaniu wyrazy »dwa zainteresowane państwa członkowskie« zastępuje się wyrazami »państwo EFTA i państwo członkowskie UE«, natomiast określenie »Komisja« zastępuje się określeniem »Wspólny Komitet EOG«. W drugim zdaniu wyrazy »Komisja może« zastępuje się wyrazami »Wspólny Komitet EOG może, na wniosek każdej z Umawiających się Stron«;

k) państwa EFTA wnoszą finansowy wkład do budżetu Urzędu zgodnie z art. 82 ust. 1 lit. a) oraz protokołem 32 do Porozumienia;

l) państwa EFTA przyznają przywileje i immunitety Urzędowi równoważne przewidzianym w Protokole w sprawie przywilejów i immunitetów Wspólnot Europejskich;

m) niniejsze rozporządzenie nie ma zastosowania do Liechtensteinu. W związku z powyższym Liechtenstein nie będzie uczestniczył w pracy Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności ani nie będzie wnosił wkładu finansowego w jego działania.

54zzzd. 32003 R 1304: rozporządzenie Komisji (WE) nr 1304/2003 z dnia 11 lipca 2003 r. w sprawie procedury stosowanej przez Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności do kierowanych do niego wniosków o wydanie opinii naukowej (Dz.U. L 185 z 24.7.2003, str. 6), sprostowane w Dz.U. L 186 z 25.7.2003, str. 46.

54zzze. 32004 D 0478: decyzja Komisji 2004/478/WE z dnia 29 kwietnia 2004 r. dotycząca przyjęcia planu ogólnego zarządzania kryzysami żywnościowymi/paszowymi (Dz.U. L 160 z 30.4.2004, str. 98).

Do celów Porozumienia przepisy decyzji 2004/478/WE odczytuje się z następującymi dostosowaniami:

W przypadku gdy Komisja zidentyfikuje sytuację, określoną w art. 56 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 178/ 2002, która bezpośrednio dotyczy danego państwa EFTA, wówczas powołana zostaje jednostka kryzysowa zgodnie z art. 56 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 178/2002. Koordynator (koordynatorzy) ds. sytuacji kryzysowej wyznaczony (wyznaczeni) przez zainteresowane państwo EFTA oraz koordynator ds. sytuacji kryzysowej wyznaczony przez Urząd Nadzoru EFTA uczestniczą w pracach jednostki kryzysowej.

54zzzf. 32004 R 2230: rozporządzenie Komisji (WE) nr 2230/2004 z dnia 23 grudnia 2004 r. w sprawie zasad stosowania rozporządzenia (WE) nr 178/2002 dotyczącego sieci organizacji zajmujących się dziedzinami wchodzącymi w zakres misji Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności (Dz.U. L 379 z 24.12.2004, str. 64).

54zzzg. 32006 D 0478: decyzja Rady 2006/478/WE z dnia 19 czerwca 2006 r. w sprawie mianowania połowy członków zarządu Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności (Dz.U. L 189 z 12.7.2006, str. 7).”.

Deklaracja państw EFTA dotycząca art. 12 rozporządzenia (WE) nr 178/2002 w sprawie ogólnego prawa żywnościowego, powołującego Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności

Porozumienie EOG nie pociąga za sobą wspólnej polityki handlowej w odniesieniu do wywozu żywności i pasz do państw trzecich. Państwa EFTA pragną jednak oświadczyć, że w ich opinii przepisy oraz procedury krajowe poszczególnych państw EFTA są w pełni zgodne z przepisami prawodawstwa UE określonymi w art. 12 rozporządzenia (WE) nr 178/2002. Ponadto państwa EFTA są gotowe poinformować Komisję o zmianach w ustawodawstwie krajowym w odniesieniu do wvwn7ii 7vwnnśri i naS7 An nańsfw fr7prirVi

Wspólna deklaracja Umawiających się Stron w sprawie uczestnictwa Urzędu Nadzoru EFTA w forum doradczym Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności

Umawiające się Strony odnotowują, że w celu włączenia rozporządzenia (WE) nr 178/2002 do Porozumienia EOG dyrektor wykonawczy może zaprosić Urząd Nadzoru EFTA na spotkania forum doradczego w charakterze obserwatora.

Deklaracja rządu Norwegii dotycząca umów o równoważności w odniesieniu do rozporządzenia (WE) nr 178/ 2002 w sprawie ogólnego prawa żywnościowego, powołującego Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności

W przypadku podjęcia negocjacji w sprawie umów o równoważności w dziedzinie weterynarii z państwami trzecimi, które mają podpisane umowy o równoważności z Unią Europejską, Norwegia zobowiązuje się do wynegocjowania umów zbliżonych do umów Wspólnoty w celu uniknięcia rozbieżności.