RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 15,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W piśmie z dnia 25 października 2007 r. skierowanym do Sekretarza Generalnego/Wysokiego Przedstawiciela przewodniczący Komisji Unii Afrykańskiej (UA) zwrócił się do Unii Europejskiej i jej państw członkowskich o poparcie sankcji, które Rada Pokoju i Bezpieczeństwa Unii Afrykańskiej w dniu 10 października 2007 r. postanowiła zastosować wobec nielegalnych władz Anjouan w Związku Komorów w następstwie wyborów prezydenckich, które odbyły się tam w niezadowalających warunkach.

(2) Unia Europejska powinna poprzeć decyzję UA zastosowania sankcji wobec nielegalnego rządu Anjouan i osób z nim związanych, reagując na ich uporczywą odmowę działania na rzecz stworzenia warunków sprzyjających stabilności i pojednaniu w Związku Komorów oraz z myślą o nakłonieniu nielegalnych władz Anjouan do rozpisania nowych wyborów, które powinny być wiarygodne, przejrzyste i właściwie przeprowadzone.

(3) Działanie ze strony Wspólnoty jest niezbędne w celu zastosowania pewnych środków,

PRZYJMUJE NINIEJSZE WSPÓLNE STANOWISKO:

Artykuł 1

1. Państwa członkowskie przedsiębiorą niezbędne środki uniemożliwiające wjazd na swoje terytoria lub tranzyt przez nie członkom nielegalnego rządu Anjouan w Związku Komorów (dalej zwanego „Anjouan”) i osobom z nimi związanym, zgodnie z wykazem zamieszczonym w załączniku.

2. Ust. 1 nie będzie zobowiązywał państwa członkowskiego do odmowy swoim obywatelom wjazdu na swoje terytorium.

3. Ust. 1 nie narusza zobowiązań państwa członkowskiego wynikających z prawa międzynarodowego, w przypadkach gdy:

a) jest ono państwem, na którego terytorium ma siedzibę międzynarodowa organizacja międzyrządowa;

b) jest ono państwem, na którego terytorium odbywa się międzynarodowa konferencja zwołana przez Organizację Narodów Zjednoczonych, lub konferencja pod jej auspicjami;

c) zastosowanie ma wielostronna umowa nadająca przywileje i immunitety; lub

d) zastosowanie ma traktat pojednawczy (traktat laterański) z 1929 r. zawarty między Stolicą Apostolską (Państwem Watykańskim) a Włochami.

4. Ust. 3 ma zastosowanie również w przypadkach, w których dane państwo członkowskie jest krajem przyjmującym Organizacji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie (OBWE).

5. Rada jest odpowiednio powiadamiana o wszelkich przypadkach zastosowania przez państwo członkowskie wyłączenia na mocy ust. 3 lub 4.

6. Państwa członkowskie mogą przyznać wyłączenia ze środków nałożonych w ust. 1, jeżeli podróż jest uzasadniona pilnymi powodami humanitarnymi lub uczestnictwem w spotkaniach międzyrządowych, w tym promowanych przez Unię Europejską, na których prowadzony jest dialog polityczny bezpośrednio promujący demokrację, prawa człowieka i praworządność w Anjouan.

7. Państwo członkowskie, które zamierza przyznać wyłączenia, o których mowa w ust. 6, w formie pisemnej powiadamia o tym Radę. Wyłączenie uważa się za przyznane, chyba że jeden lub więcej członków Rady wniesie sprzeciw na piśmie w ciągu dwóch dni roboczych od otrzymania informacji o proponowanym wyłączeniu. W przypadku kiedy jeden lub kilku członków Rady zgłosi zastrzeżenie, Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną, może postanowić o przyznaniu postulowanego wyłączenia.

8. W przypadkach, w których zgodnie z ust. 3, 4, 6 i 7 dane państwo członkowskie zezwala na wjazd na swoje terytorium lub przejazd przez nie osobom wymienionym w załączniku, zezwolenie będzie ograniczone do celów, dla których zostało udzielone, jak również do osób, których ono dotyczy.

Artykuł 2

1. Zamrożone zostają wszystkie fundusze i zasoby gospodarcze należące do poszczególnych członków nielegalnego rządu Anjouan, stanowiące ich własność, będące w ich posiadaniu lub pod ich kontrolą oraz wszystkie fundusze i zasoby gospodarcze należące do jakiejkolwiek osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu związanych z członkami nielegalnego rządu Anjouan, stanowiące ich własność, będące w ich posiadaniu lub pod ich kontrolą, zgodnie z wykazem znajdującym się w załączniku.

2. Osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom lub organom wymienionym w załączniku ani na ich korzyść nie udostępnia się, bezpośrednio ani pośrednio, żadnych funduszy ani zasobów gospodarczych.

3. Właściwy organ może zezwolić na uwolnienie pewnych zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych lub udostępnienie pewnych zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych pod takimi warunkami, jakie uzna za stosowne, po ustaleniu, że fundusze lub zasoby gospodarcze, o których mowa, są:

a) konieczne, aby zaspokoić podstawowe potrzeby osób wymienionych w załączniku i członków ich rodzin pozostających na ich utrzymaniu, między innymi na pokrycie płatności związanych z żywnością, czynszem lub kredytem hipotecznym, lekarstwami i leczeniem, podatkami, składkami ubezpieczeniowymi i opłatami za media;

b) przeznaczone wyłącznie na pokrycie kosztów honorariów oraz zwrot poniesionych wydatków związanych z zapewnieniem usług prawniczych;

c) przeznaczone wyłącznie na pokrycie należności lub opłat manipulacyjnych związanych z rutynowym utrzymywaniem lub przechowywaniem zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych;

d) niezbędne do pokrycia wydatków nadzwyczajnych, pod warunkiem że dane państwo członkowskie poinformowało pozostałe państwa członkowskie i Komisję o przyczynach, dla których uważa, że specjalne zezwolenie może zostać przyznane co najmniej dwa tygodnie przed udzieleniem zezwolenia.

4. Ust. 2 nie ma zastosowania do dodatków do zamrożonych funduszy, takich jak:

a) odsetki lub inne dochody należne od tych rachunków; lub

b) płatności należne z tytułu umów lub porozumień, które zostały zawarte przed dniem, w którym rachunki te zaczęły podlegać środkom ograniczającym lub zobowiązań, które powstały przed tym dniem, pod warunkiem, że wszelkie takie odsetki, inne dochody należne i płatności podlegają zapisom ust. 1.

Artykuł 3

Rada, stanowiąc jednomyślnie na wniosek państwa członkowskiego lub Komisji, przyjmuje zmiany wykazu znajdującego się w załączniku, które są wymagane w związku z rozwojem sytuacji politycznej w Anjouan.

Artykuł 4

Niniejsze wspólne stanowisko obowiązuje przez okres 12 miesięcy. Wspólne stanowisko jest przedmiotem ciągłego przeglądu. Jest ono, stosownie do potrzeb, uchylane, odnawiane lub zmieniane w zależności od rozwoju sytuacji politycznej w Anjouan.

Artykuł 5

Niniejsze wspólne stanowisko staje się skuteczne z dniem jego przyjęcia.

Artykuł 6

Niniejsze wspólne stanowisko zostaje opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Brukseli, dnia 3 marca 2008 r.

ZAŁĄCZNIK

Wykaz członków nielegalnego rządu Anjouan w Związku Komorów (dalej zwanego „Anjouan”) i osobom z nimi związanym, o których mowa w art. 1 i 2