KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 318/2006 z dnia 20 lutego 2006 r. w sprawie wspólnej organizacji rynków w sektorze cukru (¹), w szczególności jego art. 40 ust. 1 lit. g),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzeniem Rady (WE) nr 1182/2007 z dnia 26 września 2007 r. ustanawiającym przepisy szczegółowe dotyczące sektora owoców i warzyw, zmieniającym dyrektywy 2001/112/WE, 2001/113/WE i rozporządzenia (EWG) nr 827/68, (WE) nr 2200/96, (WE) nr 2201/96, (WE) nr 2826/2000, (WE) nr 1782/2003, (WE) nr 318/2006 oraz uchylającym rozporządzenie (WE) nr 2202/96 (²) wprowadzono reformę sektora przetworzonych owoców i warzyw. W wyniku reformy refundacje wywozowe nie mogą już być przyznawane na mocy rozporządzenia (WE) nr 1182/2007 lub rozporządzenia Rady (WE) nr 2201/96 z dnia 28 października 1996 r. w sprawie wspólnej organizacji rynków przetworów owocowych i warzywnych (³) w odniesieniu do cukru stosowanego w produkcji niektórych przetworów owocowych i warzywnych. Dlatego artykułem 53 rozporządzenia (WE) nr 1182/2007 zmieniono rozporządzenie (WE) nr 318/2006 w celu umożliwienia przyznawania na mocy tego rozporządzenia refundacji w odniesieniu do niektórych produktów cukrowniczych zawartych w przetworzonych owocach i warzywach, wymienionych wcześniej w rozporządzeniu (WE) nr 2201/96.

(2) W art. 3 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 318/2006 ustanowiono ceny referencyjne dla cukru białego. Zgodnie z tym artykułem ceny referencyjne cukru białego zostaną obniżone od roku gospodarczego 2008/2009. W związku z powyższym warunki konkurencji na rynkach wywozowych dla wspólnotowych producentów niektórych przetworów owocowych i warzywnych ze znaczącą zawartością dodatku cukru stałyby się niekorzystne, jako że muszą oni nadal płacić cenę cukru wyższą niż cena światowa, a nie kwalifikowaliby się do refundacji wywozowych. W celu zachowania konkurencyjności tych producentów wspólnotowych na rynkach wywozowych należy zatem zezwolić na przyznawanie refundacji wywozowych w odniesieniu do cukru stosowanego przez nich w produkcji.

(3) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 2315/95 z dnia 29 września 1995 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania refundacji wywozowych do niektórych cukrów objętych wspólną organizacją rynku cukru, używanych w niektórych przetworach owocowych i warzywnych (⁴) określa szczegółowe zasady przyznawania refundacji wywozowych w odniesieniu do przedmiotowych produktów cukrowniczych zawartych w niektórych przetworzonych owocach i warzywach, objętych zakresem art. 1 ust. 2 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 2201/96. Ze względu na zmiany spowodowane reformą sektora przetworzonych owoców i warzyw należy przenieść te przepisy do rozporządzenia Komisji (WE) nr 951/2006 z dnia 30 czerwca 2006 r. ustanawiającego szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 318/2006 w odniesieniu do handlu z państwami trzecimi w sektorze cukru (⁵).

(4) W świetle przepisów Umowy między Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską z dnia 22 lipca 1972 r. oraz w celu uniknięcia nakładania na podmioty gospodarcze niepotrzebnych kosztów, rozporządzeniem Komisji (WE) nr 389/2005 (⁶) ustalono odstępstwa od art. 18 ust. 6 rozporządzenia nr 2201/96 oraz art. 16 rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/1999 (⁷) w odniesieniu do wywozu niektórych przetworów owocowych i warzywnych do krajów trzecich innych niż Szwajcaria i Lichtenstein. Artykuł 18 ust. 6 rozporządzenia (WE) nr 2201/96 został skreślony artykułem 48 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1182/2007. Jednakże należy nadal stosować odstępstwo od art. 16 rozporządzenia (WE) nr 800/1999 w zakresie, w jakim wymaga on przedstawienia dowodu przywozu w przypadku zróżnicowanych refundacji. W przypadku, gdy dla Szwajcarii i Lichtensteinu nie ustalono refundacji wywozowych stosowne jest również, aby nie uwzględniać tego faktu w momencie ustalania najniższej stawki refundacji. Dla przejrzystości prawnej należy przenieść to odstępstwo do rozporządzenia (WE) nr 951/2006.

(5) Dlatego konieczne jest wprowadzenie odpowiednich zmian do rozporządzenia (WE) nr 951/2006 oraz uchylenie rozporządzeń (WE) nr 2315/95 i (WE) nr 389/2005.

(6) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Cukru,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W rozporządzeniu (WE) nr 951/2006 wprowadza się następujące zmiany:

1) w rozdziale II dodaje się następujące art. 4a i 4b:

„Artykuł 4a

Refundacje wywozowe do niektórych cukrów stosowanych w niektórych przetworach owocowych i warzywnych

1. Zgodnie z art. 32 rozporządzenia (WE) nr 318/2006 refundację wywozową można przyznawać w odniesieniu do cukru białego i cukru surowego objętego kodem CN 1701, izoglukozy objętej kodami CN 1702 40 10, 1702 60 10 i 1702 90 30 oraz syropu buraczanego i trzcinowego objętych kodem CN 1702 90 95, stosowanych w wytwarzaniu produktów z sektora przetworzonych warzyw i owoców, o których mowa w załączniku VIII do rozporządzenia (WE) nr 318/2006.

2. Kwota refundacji jest równa kwocie okresowej refundacji wywozowej ustalonej dla produktów cukrowniczych, o których mowa w ust. 1, wywożonych bez dalszego przetwarzania.

3. Aby móc skorzystać z refundacji, przetworom musi przy wywozie towarzyszyć deklaracja wnioskodawcy, określająca ilości cukru surowego i cukru białego, syropu buraczanego i trzcinowego oraz izoglukozy, wykorzystywanych w produkcji.

Państwa członkowskie sprawdzają dokładność deklaracji na próbce o wielkości przynajmniej 5 % wybranej na podstawie analizy ryzyka. Takie kontrole przeprowadzane są w ewidencji towarowej przechowywanej przez producenta.

4. Refundacja jest wypłacana po przedstawieniu dowodu na to, że:

a) produkty zostały wywiezione z terytorium Wspólnoty, oraz

b) w przypadku refundacji zróżnicowanej, produkty dotarły do miejsca przeznaczenia wskazanego w pozwoleniu lub do innego miejsca przeznaczenia, dla którego została ustalona refundacja.

Artykuł 4b

Odstępstwa od rozporządzenia (WE) nr 800/1999

1. W drodze odstępstwa od art. 16 rozporządzenia (WE) nr 800/1999, jeżeli zróżnicowanie refundacji wynika wyłącznie z braku ustalonej refundacji dla Szwajcarii i Lichtensteinu, dowód dopełnienia przywozowych formalności celnych nie jest warunkiem wypłaty refundacji w odniesieniu do produktów cukrowniczych, o których mowa w art. 4a ust. 1, stosowanych w produkcji przetworów owocowych i warzywnych, o których mowa w załączniku VIII do rozporządzenia (WE) nr 318/2006 i wymienionych w tabelach I i II załączonych do protokołu 2 do umowy między Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską z dnia 22 lipca 1972 r.

2. Fakt, że nie ustalono refundacji wywozowych do wywozu do Szwajcarii lub Lichtensteinu produktów cukrowniczych, o których mowa w art. 4a ust. 1, stosowanych w produkcji przetworów owocowych i warzywnych, o których mowa w załączniku VIII do rozporządzenia (WE) nr 318/2006 i wymienionych w tabelach I i II załączonych do protokołu 2 do umowy między Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską z dnia 22 lipca 1972 r., nie jest uwzględniany przy określaniu najniższej stawki refundacji w rozumieniu art. 18 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 800/1999.”

2) artykuł 5 ust. 1 otrzymuje następujące brzmienie:

„1. Wszelki wywóz produktów wymienionych w art. 1 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 318/2006 z wyjątkiem tych wymienionych w lit. h) tego artykułu, jak również wywóz z refundacją produktów, o których mowa w załączniku VIII do tego rozporządzenia, wymaga wydania pozwolenia wywozowego.”

3) w art. 6 dodaje się ust. 2a w następującym brzmieniu:

„2a. W odniesieniu do przyznania refundacji zgodnie z art. 4a, sekcja 20 wniosku o pozwolenie i pozwolenia zawiera jeden z zapisów wymienionych w części E załącznika.”

4) w art. 8 dodaje się ustęp w następującym brzmieniu:

„4. Pozwolenia wywozowe na wywóz z refundacją produktów, o których mowa w załączniku VIII do rozporządzenia (WE) nr 318/2006, są ważne od dnia ich rzeczywistego wydania do końca trzeciego miesiąca następującego po wydaniu.”

5) w art. 12 dodaje się ustęp w następującym brzmieniu:

„3. Zabezpieczenie wniesione w odniesieniu do pozwoleń na wywóz z refundacją produktów, o których mowa w załączniku VIII do rozporządzenia (WE) nr 318/2006, jest obliczane zgodnie z ust. 1 i 2 niniejszego artykułu w oparciu o zawartość netto produktów cukrowniczych, o których mowa w art. 4a niniejszego rozporządzenia, stosowanych w wytwarzaniu produktów wymienionych w załączniku VIII do rozporządzenia (WE) nr 318/2006.”

6) w załączniku dodaje się tekst załącznika do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Uchyla się rozporządzenia (WE) nr 2315/95 i (WE) nr 389/2005.

Artykuł 3

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2008 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 21 grudnia 2007 r.

ZAŁĄCZNIK

„E. Zapisy, o których mowa w art. 6 ust. 2a: