KRÓLESTWO BELGII,

REPUBLIKA BUŁGARII,

REPUBLIKA CZESKA,

KRÓLESTWO DANII,

REPUBLIKA FEDERALNA NIEMIEC,

REPUBLIKA ESTOŃSKA,

IRLANDIA,

REPUBLIKA GRECKA,

KRÓLESTWO HISZPANII,

REPUBLIKA FRANCUSKA,

REPUBLIKA WŁOSKA,

REPUBLIKA CYPRYJSKA,

REPUBLIKA ŁOTEWSKA,

REPUBLIKA LITEWSKA,

WIELKIE KSIĘSTWO LUKSEMBURGA,

REPUBLIKA WĘGIERSKA,

MALTA,

KRÓLESTWO NIDERLANDÓW,

REPUBLIKA AUSTRII,

RZECZPOSPOLITA POLSKA,

REPUBLIKA PORTUGALSKA,

RUMUNIA,

REPUBLIKA SŁOWENII,

REPUBLIKA SŁOWACKA,

REPUBLIKA FINLANDII,

KRÓLESTWO SZWECJI,

ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO WIELKIEJ BRYTANII I IRLANDII PÓŁNOCNEJ,

zwane dalej „państwami członkowskimi WE”, reprezentowane przez Radę Unii Europejskiej

i

WSPÓLNOTA EUROPEJSKA, zwana dalej „Wspólnotą”, reprezentowana przez Radę Unii Europejskiej i Komisję Europejską,

z jednej strony, oraz

ARABSKA REPUBLIKA EGIPTU zwana dalej „Egiptem”,

z drugiej strony,

MAJĄC NA UWADZE, że Układ eurośródziemnomorski ustanawiający stowarzyszenie między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Arabską Republiką Egiptu, z drugiej strony, zwany dalej „Układem eurośródziemnomorskim”, został podpisany w Luksemburgu dnia 25 czerwca 2001 r. i wszedł w życie z dniem 1 czerwca 2004 r.,

MAJĄC NA UWADZE, że Traktat dotyczący przystąpienia Republiki Bułgarii i Rumunii do Unii Europejskiej oraz załączony do niego Akt zostały podpisane w Luksemburgu w kwietniu 2005 roku i weszły w życie z dniem 1 stycznia 2007 r.,

MAJĄC NA UWADZE, że zgodnie z art. 6 ust. 2 Aktu przystąpienia przystąpienie do Układu eurośródziemnomorskiego nowych Umawiających się Stron musi nastąpić poprzez zawarcie Protokołu do Układu eurośródziemnomorskiego;

MAJĄC NA UWADZE, że na mocy art. 21 Układu eurośródziemnomorskiego przeprowadzone zostały konsultacje w celu uwzględnienia obustronnych interesów Wspólnoty i Egiptu,

UZGODNIŁY, CO NASTĘPUJE:

Artykuł 1

Republika Bułgarii i Rumunia stają się niniejszym Umawiającymi się Stronami Układu eurośródziemnomorskiego między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Arabską Republiką Egiptu, z drugiej strony, oraz zatwierdzają i przyjmują do wiadomości, w taki sam sposób, jak pozostałe państwa członkowskie Wspólnoty, zarówno tekst układu, jak i teksty wspólnych deklaracji, deklaracji i wymian listów.

ROZDZIAŁ 1

ZMIANY DO TEKSTU UKŁADU EUROŚRÓDZIEMNOMORSKIEGO, W TYM DO JEGO ZAŁĄCZNIKÓW I PROTOKOŁÓW

Artykuł 2

Produkty rolne

Do protokołu 1 wprowadza się zmiany określone w tekście załącznika do niniejszego Protokołu.

Artykuł 3

Reguły pochodzenia

W protokole 4 wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 3 ust. 1 oraz art. 4 ust. 1 skreśla się odniesienie do nowych państw członkowskich;

2) załącznik IVa otrzymuje brzmienie:

„ZAŁĄCZNIK IVA

ROZDZIAŁ 2

POSTANOWIENIA PRZEJŚCIOWE

Artykuł 4

Dowód pochodzenia i współpraca administracyjna

1. Dowody pochodzenia prawidłowo wydane przez Egipt lub przez nowe państwo członkowskie w ramach umów preferencyjnych lub uregulowań autonomicznych stosowanych pomiędzy nimi są uznawane w odpowiednich państwach, pod warunkiem że:

a) uzyskanie takich dowodów uprawnia do preferencyjnego traktowania zgodnie z preferencyjnymi środkami taryfowymi zawartymi w układzie między UE a Egiptem lub w systemie ogólnych preferencji taryfowych Wspólnoty;

b) dowód pochodzenia oraz dokumenty przewozowe zostały wydane nie później niż w dniu poprzedzającym dzień przystąpienia;

c) dowód pochodzenia został przedstawiony organom celnym w okresie czterech miesięcy od dnia przystąpienia.

W przypadku gdy towary zgłoszono do przywozu władzom celnym w Egipcie lub nowym państwie członkowskim w ramach umów preferencyjnych lub uregulowań autonomicznych obowiązujących między Egiptem a nowym państwem członkowskim przed datą przystąpienia, dowód pochodzenia wystawiony retrospektywnie w oparciu o te uregulowania może również zostać przyjęty, pod warunkiem że został on przedstawiony władzom celnym w terminie czterech miesięcy od daty przystąpienia nowych państw członkowskich do Unii Europejskiej.

2. Egipt oraz nowe państwa członkowskie mogą zachować pozwolenia, na podstawie których przyznano status „uznanego eksportera" w ramach umów preferencyjnych lub uzgodnień autonomicznych stosowanych między tymi krajami, pod warunkiem że:

a) postanowienie takie zostało również przewidziane w umowie zawartej między Egiptem a Wspólnotą przed dniem przystąpienia; oraz

b) uznany eksporter stosuje zasady pochodzenia określone w tej umowie.

Pozwolenia te powinny zostać zastąpione przez nowe pozwolenia wydane na podstawie warunków zawartych w umowie nie później niż przed upływem jednego roku od daty przystąpienia.

3. Wnioski o retrospektywną weryfikację dowodów pochodzenia wydanych na mocy umów preferencyjnych lub uregulowań autonomicznych, o których mowa w ust. 1 i 2, mogą być przedstawiane przez właściwe organy celne Egiptu lub nowych państw członkowskich i są akceptowane przez te organy przez okres trzech lat od chwili wydania dowodu pochodzenia.

Artykuł 5

Towary w tranzycie

1. Postanowienia układu mają zastosowanie do towarów wywożonych z Egiptu do jednego z nowych państw członkowskich lub z jednego z nowych państw członkowskich do Egiptu, które spełniają kryteria określone w protokole nr 4 oraz które w dniu znajdują się w drodze albo w składzie czasowym, składzie celnym lub w wolnym obszarze celnym na terenie Egiptu lub tego nowego państwa członkowskiego.

2. W takich przypadkach można przyznać preferencyjne traktowanie, które uzależnione jest od przedstawienia organom celnym kraju przywozu, przed upływem czterech miesięcy od dnia przystąpienia, dowodu pochodzenia wystawionego z mocą wsteczną przez organy celne kraju wywozu.

POSTANOWIENIA OGÓLNE I KOŃCOWE

Artykuł 6

Arabska Republika Egiptu zobowiązuje się nie wnosić żadnych roszczeń, wniosków lub skarg ani nie wprowadzać zmian i nie odwoływać żadnych koncesji na podstawie art. XXIV.6 i XXVIII porozumienia GATT 1994 w związku z rozszerzeniem Wspólnoty.

Artykuł 7

Niniejszy Protokół stanowi integralną część Układu eurośródziemnomorskiego.

Załączniki i deklaracje są integralnymi częściami Protokołu.

Artykuł 8

1. Niniejszy Protokół zostanie zatwierdzony przez Wspólnotę, Radę Unii Europejskiej w imieniu państw członkowskich oraz przez Arabską Republikę Egiptu zgodnie z ich procedurami wewnętrznymi.

2. Strony powiadamiają się wzajemnie o zakończeniu stosownych procedur, o których mowa w poprzednim ustępie. Dokumenty zatwierdzające są składane w Sekretariacie Generalnym Rady Unii Europejskiej.

Artykuł 9

1. Niniejszy Protokół wchodzi w życie pierwszego dnia pierwszego miesiąca następującego po złożeniu ostatniego dokumentu zatwierdzającego.

2. Protokół stosuje się tymczasowo od dnia 1 stycznia 2007 r.

3. Niezależnie od powyższych przepisów przewidziane w załączniku do niniejszego Protokołu zwiększenie wielkości kontyngentu taryfowego na pomarańcze obowiązuje od dnia 1 lipca 2007 r.

Artykuł 10

Niniejszy Protokół sporządzono w dwóch egzemplarzach w każdym z języków urzędowych Umawiających się Stron, przy czym wszystkie teksty są na równi autentyczne.

Artykuł 11

Tekst układu eurośródziemnomorskiego wraz z załącznikami i protokołami stanowiącymi jego integralną część oraz Akt końcowy wraz z załączonymi do niego deklaracjami zostały sporządzone w językach bułgarskim i rumuńskim (¹), przy czym teksty w każdym z tych języków są na równi autentyczne z tekstem oryginalnym. Teksty te podlegają zatwierdzeniu przez Radę Stowarzyszenia.

Wersje językowe bułgarska i rumuńska umowy zostaną opublikowane w wydaniu specjalnym Dziennika Urzędowego w późniejszym terminie.

(¹) Wersje językowe bułgarska i rumuńska umowy zostaną opublikowane w wydaniu specjalnym Dziennika Urzędowego w późniejszym terminie.

ZAŁĄCZNIK

ZMIANY DO PROTOKOŁU 1 DOTYCZĄCE USTALEŃ MAJĄCYCH ZASTOSOWANIE W ODNIESIENIU DO PRZYWOZU DO WSPÓLNOTY PRODUKTÓW ROLNYCH Z EGIPTU

1. Koncesje, o których mowa w niniejszym załączniku, zastępują, w odniesieniu do produktów objętych podpozycją 0805 10 oraz pozycją 1006, koncesje stosowane obecnie w ramach postanowień układu o stowarzyszeniu (protokół 1). W odniesieniu do produktów niewymienionych w niniejszym załączniku obecne ulgi pozostają niezmienione.

2. Ilość, o której mowa w ust. 5 protokołu 1 (34 000 ton), należy zastąpić ilością 36 300 ton.